به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "shape grammar" در نشریات گروه "هنر و معماری"

جستجوی shape grammar در مقالات مجلات علمی
  • کیانوش حسنی *

    بافت های معماری یادمانی درخلاء و در عدم خلق نشده اند بلکه محصول زنجیره ای از علت ها و سلسله ای از دلیل های مرئی و نامرئی بسیار هستند. این ها همه وقتی با دقت و مراقبت ردیابی شوند و در درون بسترها یا بافت های مشخص نهاده شوند و مناسبت میان هرکدام رمزگشایی بشود، می توان امید به جاودانگی شان داشت. این پژوهش در پی آن است که با پاسخ گویی به سوال چگونگی درک معماری یادمانی معاصر ایران به وسیله دستور زبان شکل و چگونگی ایجاد و خلق طرح های نو با استفاده از دستور زبان شکل در معماری یادمانی معاصر، قدمی در راستای استمرار این پدیده های فرهنگی بردارد. این مقاله با استفاده از زمینه های نظری معماری یادمانی و روش دستور زبان شکل، از طرفی ساختاری مناسب برای تداوم این معماری فراهم و نیز چارچوبی برای ارزیابی نظام مند آن ها به وجود میاورد.
    هدف از انجام این پژوهش؛ ادراک معماری یادمانی معاصر ایران به کمک استخراج اشکال پایه در دستور زبان شکل؛ - خلق طراحی های نو با حفظ جوهره ی بناهای یادمانی معاصر ایران است.
    پژوهش حاضر ازنظر ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی و ازلحاظ روش تحقیق از نوع روش های اسنادی-تحلیلی است. در گرداوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در این پژوهش پس از شناخت دستور زبان شکل که درواقع سامانه های تولیدی هستند که اشکال پایه را با کمک مجموعه قوانین به طرح های نوین می رسانند؛ و چگونگی طراحی با آن روش، به تحلیل و بررسی نمونه های تحقیق (شش بنای یادمانی معاصر ایران) پرداخته و اشکال پایه را استخراج کرده و پس از ارائه و شناخت مجموعه قوانین، طرح های نو با جوهره ی نمونه های منتخب خلق می شود. با استفاده از فن دستور زبان شکل در شش بنای یادمانی معاصر و ایجاد الگوریتم، با تعداد مجموعه متناهی شکل پایه و دستورالعمل، به تعداد نامتناهی راه حل طراحی رسیده می شود. هر طرح نو، زمینه تداوم اصول شاخص معماری یادمانی را فراهم می کند

    کلید واژگان: معماری یادمانی, معماری معاصر ایران, دستور زبان شکل, الگوی معماری.
    Kianoush Hasani *

    Memorial architectural textures do not emerge in isolation; rather, they are shaped by a multitude of factors, both seen and unseen, that interconnect in a complex chain of causality. By meticulously tracing and contextualizing these factors, we can aspire to imbue them with a sense of immortality, embedding them within specific contexts and decoding their significance. This study endeavors to advance the understanding of contemporary Iranian monumental architecture through the lens of shape grammar, exploring how this grammar can inform the creation of new designs within this architectural tradition. By delving into the theoretical frameworks of memorial architecture and grammatical form, this article not only offers a framework for the perpetuation of this architectural heritage but also lays the groundwork for systematic evaluation.
    The objectives of this study are twofold: To perceive contemporary Iranian monumental architecture through the extraction of fundamental shapes within the grammar of form. To generate new designs that uphold the essence of contemporary Iranian monuments.
    This research adopts an applied approach, utilizing documentary-analytical methods as its primary research methodology. Both library and field methods have been employed for data collection. The process of data analysis involves identifying the grammar of form, which serves as a production system for generating new designs from basic shapes according to a set of rules. By applying this method to analyze six contemporary Iranian monuments, basic shapes are extracted, and a set of rules is formulated. Subsequently, new designs, infused with the essence of the selected monuments, are created.
    In conclusion, by employing the grammar technique of shape within the context of six contemporary monuments and devising an algorithm comprising a finite set of basic shapes and instructions, this study demonstrates the potential for generating an infinite array of design solutions.

    Keywords: Memorial Architecture, Contemporary Iranian Architecture, Shape Grammar, Architectural Pattern
  • سید امیر حسینی، محمدرضا بمانیان*
    اهداف

    تاکنون معماری ایرانی از جنبه های تاریخی، فلسفی، شکلی و فضایی موردمطالعه قرارگرفته است. دستور زبان شکل ابزاری تحلیلی برای مطالعه سبک ها و تاریخ معماری است که توانایی ارایه یک زبان مشترک و چهارچوب مفهومی، شکلی منسجم و یکپارچه برای بررسی تفاوت های جغرافیایی و تحولات زمانی معماری ایرانی دارد. در این پژوهش گام نخست برای تدوین این دستور زبان مشترک معماری ایرانی، با تدوین یک دستور زبان شکل اختصاصی مربوط به خانه های سنتی کاشان، برداشته شده است.

    روش ها

    از صد خانه میراثی شناسایی شده، تعداد 19 نمونه به روش نمونه گیری اتفاقی/قضاوتی انتخاب شده اند. با تحلیل شکلی و فضایی نمونه ها، قواعدی حداقلی برای تولید ساختارهای شکلی و فضایی ارایه شده است.

    یافته ها

    دستور زبان ارایه شده در 4 مرحله، ساختار شکلی و روابط فضایی میان اشکال را تولید می کند.  دامنه معتبر متغیرها و بیان جبری ارایه شده است.  هم چنین به کمک دستور زبان، فضاهای موجود در نمونه ها گونه شناسی شده اند. در خانه های کاشان مهم ترین فضاها، فضاهایی با عرض 5 پیمون، بر اساس ساختار شکلی به 8 گونه شکلی قابل افراز هستند. ازنظر روابط فضایی میان اجزا نیز می توان 6 گونه ی مشخص از روابط میان اجزای داخلی هر یک از ساختارهای شکلی پیشین شناسایی کرد که در بخش یافته ها شرح داده شده اند.

    نتیجه گیری

    دستور زبان ارایه شده می تواند ساختار منسجمی برای مطالعه ی معماری ایرانی باشد. همچنین می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای مطالعه ی گونه شناسی های شکلی مورداستفاده قرار گیرد. امکان مقایسه و همچنین ارتباط میان گونه های مختلف شکلی را فراهم و مطالعات را انسجام بخشد.

    کلید واژگان: معماری ایرانی, معماری معاصر, ساختار شکلی, الگوهای فضایی, کاشان, دستور زبان شکل, پایداری
    Seyed Amir Hosseini, Mohammadreza Bemanian*
    Aims

    Iranian architecture has been studied from different aspects. Shape Grammar is an analytical tool for studying the styles and history of architecture that has the ability to provide a common language and conceptual framework, a coherent and integrated form to study the geographical differences and evolution of Iranian architecture.In this research, the first step to compile this common grammar of Iranian architecture has been taken by compiling a grammar of a specific form related to the traditional houses of Kashan.

    Methods

    Out of 100 heritage houses, 19 samples were selected by random / judgmental sampling method. By analyzing the samples, minimal rules are presented.

    Findings

    The grammar presented in 4 steps produces the formal structure and the spatial relationships between the forms. A valid range of variables and an algebraic expression are presented. Also, with the help of grammar, the spaces in the samples have been typologized. In Kashan houses, the most important spaces, spaces with a width of 5, can be divided into 8 types based on the shape structure. In terms of spatial relationships between components, 6 specific types of relationships between the internal components of each of the previous form structures can be identified, which are described in the findings section.

    Conclusion

    The proposed grammar can be a coherent structure for the study of Iranian architecture. It can also be used as a suitable tool for typology. Provide the possibility of comparison as well as the relationship between different species and make the studies coherent.

    Keywords: Iranian architecture, Contemporary architecture, Shape, Spatial patterns, Kashan, Shape grammar, Sustainability
  • سارا غلامی، جمال الدین سهیلی*، کمال رهبری منش
    بیان مسئله

    عرصه های اجتماعی و فرهنگی ایران شاهد تحولات وسیعی در دوران پهلوی دوم بوده است. یکی از مهمترین مولفه های تاثیرگذار در شکل گیری این تحولات، ورود مدرنیسم در نظام فکری جامعه و شکل گیری طبقه متوسط جدید در آن دوره است؛ بالطبع گونه های مسکن ظهور یافته این طبقه اجتماعی نیز در این دوره دستخوش تغییرات اساسی شد. نوشتار حاضر بر آن است تا ضمن الگوبرداری از مسکن طبقه متوسط جدید پهلوی دوم، الگوهایی نوین جهت مسکن طبقه متوسط معاصر پیشنهاد نماید.

    هدف پژوهش

    این پژوهش در صدد است با استفاده از دستور زبان شکل، که بر پایه به کارگیری معناشناسانه زبان شکل است، به قوانین حاکم بر کالبد گونه های مسکن طبقه متوسط جدید جامعه در دوره پهلوی دوم دست یابد و از این طریق، الگوهای طراحی متنوعی در مسکن اقشار متوسط امروز جامعه خلق نماید. در این راستا، کوی نارمک از دوره میانی و شهرک اکباتان از دوره پایانی پهلوی دوم به عنوان جامعه نمونه انتخاب و با توجه به شاخص های اجتماعی- فرهنگی مسکن مورد ارزیابی قرار گرفت.

    روش پژوهش

     اساس روش این تحقیق کیفی، تاریخی- تفسیری است؛ در ابتدای این تحقیق، طی یک بررسی تاریخ نگارانه به تاثیر طبقات اجتماعی بر ساختار خانه ها پرداخته شده است و سپس با روش توصیفی- تحلیلی، ابعاد کالبدی- فضایی خانه ها مورد بحث قرار گرفته است. روش تحلیل داده ها در این پژوهش، دستور زبان شکل است. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش از طریق مشاهده و بررسی های میدانی، مطالعات کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری گردیده است.

    نتیجه گیری

    براساس نتایج تحقیق، اجزاء خانه های این دوره تحت تاثیر تفکرات و معماری مدرن غرب بوده اند و در مقایسه با مسکن سنتی تهران دستخوش تحولات اساسی شده اند. ریزفضاهای مسکن به حداقل کاهش یافته و از یک دستور زبان شکلی پایه پیروی می کنند: چگونگی قرارگیری فضاها در این خانه ها براساس جانمایی یک عنصر پایه است. شکل پایه، فضاهای درهم (عرصه های نشیمن و ناهارخوری) در نظر گرفته شد و سپس سایر فضاها براساس مجموعه ای از قوانین، به شکل پایه اضافه شد. در انتها براساس فرایند الگوریتمی دستور زبان شکل، با بهره گیری از درخت تصمیم گیری، به خلق الگوهای متنوعی برای طراحی مسکن امروزی انجامید.

    کلید واژگان: دوره پهلوی دوم, طبقه متوسط, گونه شناسی مسکن, دستور زبان شکل
    Sara Gholami, Jamaleddin Soheili *, Kamal Rahbarimanesh
    Problem statement

    The social and cultural areas of Iran have undergone extensive changes during the second Pahlavi era. One of the most important influential indicators in these developments is modernism in the intellectual society system. The formation of a new middle-class in the second Pahlavi period is a sign of modernism achievements. Even the housing types of this social class also reflect their fundamental changes during this period. The present article intends to model the new middle-class housing of the second Pahlavi and suggests new models for contemporary middle-class housing.

    Research objective

    This research seeks to achieve new middle-class housing rules in the second Pahlavi period by using grammar and develop a variety of design patterns in the housing of today’s middle classes. In this regard, Narmak neighborhood from the middle period and Ekbatan town from the last period of the second Pahlavi were selected as a sample community and were evaluated according to the socio-cultural indicators of housing.

    Research method

    The basis of this qualitative research method is interpretive history; at the beginning of this article, during a historiographical study, the effect of social classes on the structure of houses has been studied, and then the physical-spatial dimensions of houses have been discussed by the descriptive-analytical method. The method of data analysis in this research is shape grammar. The information required in this research has been collected through field observations, library studies, and documentation.

    Conclusion

    According to the results of the research, the components of the houses of this period have been influenced by modern Western ideas and architecture and have undergone fundamental changes in comparison with the traditional housing of Tehran. The micro-spaces of the dwellings are reduced to a minimum and follow a basic shape grammar: arrangement of spaces in these houses is based on the location of a basic element. The basic shape was considered to be multipurpose spaces (living and dining areas) and then other spaces were added to the basic shape based on a set of rules. Finally, based on the algorithmic process of shape grammar led to the creation of various patterns for the modern housing design.

    Keywords: Second Pahlavi period, middle-class, Housing Typology, Shape grammar
  • هدی اسمعیلیان طوسی*، ایرج اعتصام، محمدجواد مهدوی نژاد

    بیان مسئله: 

    کاربست روش های شکل-محور در سیستم طراحی مولد ، اگرچه د ر جهت توصیف و تحلیل یک سبک یا معماری منطقه ای و یا اثری خاص در مطالعات متعددی مورد بررسی قرارگرفته اند ، پیچیدگی و تعدد قواعد ساختاری و عدم انعطاف پذیری این روش ها در ارزیابی و بهینه یابی نمونه های جدید تولید شده تا حدودی از مطلوبیت کاربرد آن ها کاسته است. با این وجود ، توانایی تولید فرم های جدید بر مبنای قوانین اشکال، علاوه بر تحلیل و استخراج قواعد شکلی یک ساختار سنتی، لزوم بررسی بیشتر روش های شکل-محور را مشخص می کند .

    هدف پژوهش: 

    این پژوهش در راستای پاسخگویی به این کاستی، رویکرد ترکیبی تکاملی مولد را پیشنهاد می کند . کاربست روش های تکاملی مولد می تواند نگرش جدید ی در فرایند تحلیل ساختارهای سنتی و طراحی جدید مبتنی بر این ساختارها ارایه د هد .

    روش پژوهش:

     روش پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به صورت تحلیلی-توصیفی جهت بررسی ادبیات موضوعی مرتبط بود ه و همچنین با د رنظرگرفتن نمونه های مورد ی از میان خانه های سنتی کاشان، از ترکیب روش شیپ گرامر (دستورزبان شکل) جهت تحلیل ویژگی های ترکیب بندی و روابط فیزیکی-فضایی د ر خانه های سنتی، و ابزار الگوریتم ژنتیک جهت بهینه یابی ساختارهای جد ید تولید ش ه، استفاده می کند .

    نتیجه گیری

    نتیجه تحقیق نشان دهنده کارایی روش های تکاملی مولد در بهبود و تسریع فرایند تحلیل ویژگی های ساختارهای سنتی و همچنین تولید طرح های متنوع جدیدی است که می توانند جوهره فضایی ساختارهای سنتی را حفظ کنند .

    کلید واژگان: طراحی تکاملی مولد, الگوریتم های تکاملی, د ستورزبان شکل, طرحواره قوانین فضایی, الگوریتم ژنتیک
    Hoda Esmaeilian Toussi *, Iraj Etesam, Mohammadjavad Mahdavinejad

    Problem statement:

     Although the application of shape-based methods in the generative design systems has been studied as a means for describing or analyzing a style, regional architecture, or a specific design in numerous works of literature, the complexity and multiplicity of the structural grammars, as well as the lack of flexibility in the system for evaluation and optimization of new models has somewhat dwindled the applicability of these approaches. However, in addition to investigating and extracting the shape grammar of a traditional structure, the potential of generating novel designs based upon the shape rules indicates the necessity of further examination of the shape-based approaches.

    Research objectives

    Addressing the issue, this study proposes a hybrid generative evolutionary approach. The use of generative evolutionary methods can provide fresh insight into the process of analyzing traditional structures and designing new ones based on these structures.

    Research method

    The methodology is based upon library studies with the analytical-descriptive approach to examine the related literature review. Furthermore, with the consideration of Kashan’s traditional houses as a case study, it applies the combination of shape grammar method for analyzing configuration characteristics and physical-spatial relationships in historic houses, with genetic algorithm for optimizing the new generated forms.

    Conclusion

    The results of the study indicate the effectiveness of generative evolutionary methods in improving and accelerating the process of analyzing the characteristics of traditional structures as well as producing a variety of new designs that can preserve the spatial essence of traditional structures.

    Keywords: generative evolutionary design, evolutionary algorithms, Shape grammar, Rule Schemas, Genetic Algorithm
  • Hossein Soltanzadeh*, Ahmadreza Khalili, Seyed Hadi Ghoddusifar
    During various art periods of Iran, three art fields of pottery, architectural decorations and ca rpet weaving have had a significant contribution to the artistic trends of the Islamic period. The purpose of the present research was to explain and analyze the geometric patterns used in the Islamic artworks of pottery, architecture and carpet weaving an d the influence of these three fields of art on each other. Other research objectives were also to examine the common features of above - mentioned fields of art in order to provide a schematic model based on their artistic nature. The main question of the p resent research were as follows: 1.What are the common features of Shamsah, in terms of geometric shape, in the three above - mentioned fields of art, given their different historical intervals and art periods? 2. How is it possible to achieve similar shapes through changing the geometrical parameters in the mathematical algorithm of these Shamsah? This research was conducted using a comparative - analytical approach. Data were collected using desk studies – due to the research literature – and field studies – because of observing and taking pictures of some decorations in three above - mentioned fields of art. Finally, computer simulation was used to do data analysis. The results of this study indicated that the principles of composition of geometric patterns in the three studied fields of art were based on the order, arrangement and organization of motifs to achieve a coherent format.
    Keywords: Shamsah, Pottery, Architectural Decoration, Carpet Weaving, Smart Algorithm, Shape Grammar
  • کیانوش حسنی، ویدا نوروز برازجانی
    بیان مسئله : با توجه به سرعت تغییرات ایجادشده در حوزه های معماری، نمی توان گفت این هنر عامل ارتقای کیفیت های زیستن نیز بوده و جوابگویی به ابعاد جامع تری از نیازهای انسان را به همراه داشته است. ساکنان بناهای امروز در بیشتر موارد از فضاهای زیست خود ناراضی و با وجود گسترش امکانات، بناهای امروز زیباتر و انسانی تر از بناهای دیروز نیستند. در مواردی، معماری به یک سرپناه یا نمایشی از سلایق فردی معمار و کارفرما تقلیل یافته و از شان حقیقی خود دور شده است. آنچه امروز نمایان است، خالی شدن از دیروز و گم شدن در آن همه معناست. این مقاله برآن است که با توجه به گذشته ما ، چرا ساکنان بناهای امروز در بیشتر موارد از فضاهای زیست خود رضایت نداشته و واکنش های طبیعی و احساسی خود را نسبت به محل زندگی شان ازدست داده اند. افق دید این مقاله تبیین الگویی نوین با استفاده از دستور زبان شکل1 برای خانه معاصر بر اساس جوهره معماری خانه های دوران قاجار است.
    هدف
    این مقاله برآن است که با استناد به ویژگی های کالبدی و معنایی خانه های مجموعه ای2 دوره قاجار شهرهای تهران و تبریز، به الگویی قابل استفاده در خانه های امروز دست یابد. در این راستا اهداف زیر مطرح می شود:1. چگونگی تبیین الگوی نوین با استفاده از دستور زبان شکل 2. چگونگی ایجاد شکل های پایه در خانه های مجموعه ای قاجار شهرهای تبریز و تهران 3. درک معنای نهفته در شکل های متنوع خانه های قاجاری تبریز و تهران.
    روش تحقیق : این پژوهش از نوع کیفی است؛ فن تحلیل داده ها، دستور زبان شکل است. دستور زبان های شکلی، سامانه های تولیدکننده ای هستند که بر پایه مجموعه ای از قاعده های شکلی به طراحی منجر شده و برمبنای الگوریتم کار می کنند. الگوریتم فرایندی است با خروجی هایی که حاصل دستورالعمل ها یا قوانینی برای اجرا در مجموعه ای از داده هاست. روش شناسایی قوانین، تاویل پدیدارشناسانه خانه های دوره قاجاری با روش ماکس ون منن3 است. کیفیت خانه قاجاری در این مقاله به عنوان یک تحقیق پدیدارشناسانه بر مبنای بیان تجربه زیسته در مکان چهار خانه قاجاری استوار است. خروجی ها نیز الگوهای نوین خلق شده هستند.
    نتیجه گیری
    در فرایند دستورزبان شکل، داده ها، چهار خانه منتخب پژوهشگر است. ترسیم اشکال پایه بر اساس چگونگی قرارگیری فضاها در این خانه هاست؛ مجموعه قوانین با روش پدیدارشناسی ون منن تعریف می شود. قوانین از طریق مصاحبه های عمیق و تاویل و تفسیر مصاحبه ها با افرادی که تجربه زیستن در خانه های انتخاب شده دارند، وضع می شود. درنهایت درون مایه های اصلی حاصل از این روش «پیوند با محیط، شادی، آرامش، جدایی از زندگی روزمره» استخراج شده که در فضاهایی چون ایوان، زیرزمین، فضای سبز و هشتی و شاه نشین نمایان می شود. این فضاها درواقع، قوانین دستورزبان شکل هستند. در آخردر فرایند الگوریتمی دستور زبان شکل، در درخت تصمیم گیری، به ایجاد الگوهای جدید منجر می شود.
    کلید واژگان: خانه قاجاری تبریز, خانه قاجاری تهران, دستور زبان شکل, پدیدارشناسی ماکس ون منن
    Kianoush Hasani, Vida Nourouzborazjani
    Statements of problem: Given the rapid changes in architecture, promoting the quality of life cannot necessarily respond to human needs. Residents of modern buildings are often dissatisfied with their living spaces; despite the development of facilities, modern buildings are not more beautiful and human-oriented than the past buildings. Architecture has been almost declined to a shelter or a demonstration of individual styles and moved away from its true status. This article tries to find out why residents of modern buildings are usually dissatisfied with their living spaces and why they have lost their natural and emotional reactions to their habitation. This article aims to define a new pattern for a contemporary house using shape grammar based on the essence of architecture of Qajar houses.
    Given the physical and semantic features of Qajar houses in Tehran and Tabriz, this article proposes a model for today’s houses. Hence the following objectives are addressed:• How to explain the new pattern using shape grammar
    • How to create sub-shapes in Qajar houses in Tabriz and Tehran
    • Understanding the meaning implied in various shapes of Qajar houses in Tabriz and Tehran
    Research
    Method
    Based on qualitative methods, this study employs shape grammar for data analysis. The shape grammar is a manufacturing system leading to a design based on a collection of shape-rules and operates by this algorithm. An algorithm is a process which has outputs derived from instructions or rules that run on a set of data. These rules are identified through phenomenological interpretation of the Qajar houses using Max Van Manen’s method. In this article, the phenomenological inquiry is based on the experience of living in 4 Qajar houses. Outputs are also newly created patterns.
    Conclusion
    In the process of shape grammar, the data of 4 houses is analyzed. Sub-shapes are derived based on the location of spaces in these houses; the shape-rules are defined by Van Manen’s phenomenological method. The rules are made through interpretation of in-depth interviews with people who have experienced living in selected houses. Ultimately, "the link with environment, happiness and relaxation" and "separation from everyday life" are main concepts reflected in spaces such as Eyvan (semi-closed space), basement, landscape, Hashti (entrance to each building and spaces) and Shahneshin (a room usually twice as high as other rooms in the house).
    In fact, these spaces are the rules of shape grammar and the algorithmic process results in new patterns in the tree decision.
    Keywords: Qajar houses in Tabriz, Tehran, Shape grammar, Max Van Manen's phenomenology
  • کیانوش حسنی*، ویدا نوروز برازجانی، محمدرضا نصیرسلامی
    عوامل متعددی در شکل گیری فضاهای مسکونی وجود دارند1 که در تمامی آنها حفظ روابط فضایی مهم و تاثیرگذار است. این پژوهش برآن است که در یکصد خانه از دوران قاجار در کاشان، روابط فضاهای باز، بسته و نیمه باز را با استفاده از دستور زبان شکل شناسایی کرده و براساس این روابط بتواند به طراحی های متنوع دست یابد. دستورزبان های شکلی نظام های تولیدکننده ای هستند که برپایه مجموعه ای از قاعده های شکلی به زایش طراحی منجر می شوند. یک دستورزبان شکلی که دارای دو بعد تحلیلی و طراحی است، شامل قاعده های شکلی و موتور زاینده ای است که از یک شکل پایه شروع شده و مکررا قاعده ها را انتخاب و پردازش می کند.
    در این پژوهش سه فضای حیاط (فضای باز)، فضای بسته و ایوان مورد توجه قرار گرفته اند. بر مبنای این سه عنصر، پلان ها شامل سه حالت یک حیاطه، دوحیاطه، مجموعه ای خواهند بود2. روابط فضایی به وسیله الگوریتم ها و قوانین سازنده تعریف شده و شکل های پایه و به دنبال آن مجموعه ای از قوانین، در دستورزبان شکل وارد می شوند. در واقع با مجموعه ای متشکل از تعداد متناهی قاعده و شکل، امکان تولید تعداد نامتناهی راه حل طراحی فراهم می شود. تفسیر خانه های سنتی شهرکاشان به وسیله دستور زبان شکل منجر به ایجاد طرح های جدیدی می شود که در درخت تصمیم گیری، نمایش داده شده است. هدف از انجام این پژوهش نیل به طرحی نو با جوهره و معنای معماری سنتی خانه های قاجار است.
    کلید واژگان: حیاط, دستور زبان شکل, دستور زبان پارامتری, خانه های کاشان
    Kianoush Hasani *, Vida Norouz Borazjani, Mohammadreza Nasirsalami
    There are several reasons why the maintenance of spatial relationships is important in residential homes. Research in this area is being performed on more than 100 homes from the Qajar era in Kashan City to determine the presence of open, half open, and closed spaces, and based on these relationships shape grammar is being used to create a variety of designs. Shape grammar is a manufacturing system within which a set of rules leads from the desired form to the design.
    In this study, three spatial types are considered: a courtyard space (open space), an eyvan (partial closed space), and a closed space. Based on these three spatial elements, design plans consist of three types: single court, double court, and complex. Spatial relationships within the homes are defined using the manufacturer’s specified rules and this algorithm. As it turns out, with the use of these specified rules and allowable spatial types an infinite number of design solutions can be provided. The use of shape grammar to interpret tradition home design in Kashan City lead to the creation of many new designs that are displayed through the use of a decision tree. The goal of this research is to allow for novel home designs while maintaining the essence of traditional Qajar home architectural style.
    Keywords: Court, Shape Grammar, Houses of Kashan, Parametric shape grammar
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال