جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « جهانگیری » در نشریات گروه « پزشکی »

انسان ها از دیرباز با عوامل عفونتزای مختلفی مواجه بوده و برحسب دانش، آگاهی و تجربیاتی که در زمان های مختلفی داشته اند به منظور حفظ سلامتی خود و ارتقاء آن با این عوامل به مبارزه پرداخته و یا از مواجه ی با آنها اجتناب کرده اند و علیرغم این که پیروزی همیشگی انسان ها بر اینگونه عوامل، شرایط لازم جهت ادامه حیات آن ها را فراهم کرده است، هرگاه با عامل نوپدیدی مواجه گردیده که آشنایی کاملی با رفتارهای اپیدمیولوژیک آن نداشته اند، به طرز غافلگیرکننده ای با این عوامل، مواجه شده و با عنایت به فقدان آگاهی کافی جهت مبارزه با آنها، به ناچار، تسلیم همه گیری ها و جهانگیری های حاصله می شده اند! و این همان واقعیتی است که در پاندمی کوید-19 تجربه گردید و انسان، با تمام وجود، متوجه شد که عدم آگاهی از کنش ها و واکنش های عوامل نوپدید، حتی در عصر حاضر نیز تفاوت چندانی با اعصار پیشین، ندارد!. هرچند این واقعیت را نیز آموخته است که راهکارهای مبارزه با این نوپدیدی و همه گیری های ناشی از آن را نیز به برکت تجربیات ناشی از نوپدیدی های پیشین و پیشرفت های علمی و تکنولوژیک، به دست خواهد آورد و در این نبرد هم پیروز خواهد شد. در این گفتار، سعی شده است با توجه به تجربیات حاصل از رفتار اپیدمیولوژیک عوامل نوپدید در همه گیری ها و جهانگیری های پیشین، به بررسی علل و اسباب (Casualties and Correlations) پدیداری، پایداری و ناپدیدی عوامل بیماری زای نوپدید، بپردازیم و جهت نیل به این هدف، در سه بخش متوالی 1 علل پیدایش 2 پایداری و تداوم و 3 ناپایداری بسیاری از بیماری های نوپدید، موضوع مورد بحث را دنبال کرده و به این نتیجه رسیده ایم که سرنوشت نوپدیدی کوروناویروس عامل کووید-19 نیز خارج از سرنوشت عوامل مشابهی نظیر SARS، MERS یا کوروناویروس های عامل سرماخوردگی، نخواهد بود و این بار نیز انسان ها با کسب تجربیات سازنده ای به حیات خود ادامه خواهند داد و به این باور و یقین خواهند رسید که مخاطرات بیولوژیک طبیعی، خودساخته و عامدانه همواره در کمین سلامتی انسان بوده و هستند و بازهم با بهره گیری از اصل فرصت طلبی و غافلگیری، به سراغ او خواهند آمد! و در این میان، تنها عامل کاهش آسیب را هوشیاری و آمادگی انسان ها، حفظ سلامت محیط و احترام به حقوق زیستی تمامی انسان ها تشکیل خواهد داد.

آنفلوانزا یکی از بیماری های ویروسی شناخته شده است که در طول تاریخ با ایجاد جهانگیری ها، همه گیری ها، طغیان ها و موارد تک گیر خود در سطح جهان عده کثیری را به کام مرگ فرو برده، بسیاری از افراد را مستعد ابتلا به عوارض خطیر نموده و در عین حال باعث مصونیت خیل عظیمی از انسانها شده است. ویروس عامل این بیماری که طی یک قرن گذشته هر 10-30 سال یکبار باعث ایجاد پاندمی و هر 1-3 سال یکبار موجب وقوع همه گیری های بین دو پاندمی گردیده است، بیش از هر ویروس دیگری دارای استعداد تغییرپذیری ژنتیک است و از این تغییرات (دریفت آنتی ژن) به طور منظم و قابل پیش بینی، به عنوان حربه موثری علیه مصونیت حاصله استفاده نموده انسان را مجبور به تولید واکسن سالانه کرده و گاهی با تغییرات آنتی ژن عمده (شیفت آنتی ژنی) چنان با دستگاه ایمنی انسان بیگانه شده است که سابقه ایمنی قبلی علیه آن وجود نداشته و تقریبا کل جهان و جهانیان را عرصه تاخت و تاز خود کرده و اصطلاحا جهانگیری جدیدی به بار آورده است... و اینک که با اولین جهانگیری آن در قرن بیست و یکم میلادی مواجهیم طی چند ماه گذشته شاهد انتشار سریع آن از طریق مسافرت های هوایی و راه های دیگر بوده و تا چهارم شهریور ماه 1388 بیش از 240 مورد وارده آن را در کشور ایران، شاهد بوده ایم و به همین دلیل خود را برای مقابله با آن آماده نموده و از جمله به نوآموزی و بازآموزی اطلاعات و تجربیات مرتبط با آن پرداخته ایم و مقاله حاضر نیز بر اساس همان نیاز و جهت نیل به همین هدف، به رشته تحریر در آمده است. برای دستیابی به آخرین اطلاعات مرتبط با نوپدیدی ویروس عامل بیماری به یک مطالعه کتابخانه ای از طریق سایت های معتبر اینترنت از قبیل سایت سازمان جهانی بهداشت، مرکز کنترل بیماری ها و مجلات علمی معتبر، اقدام نمودیم. عامل این پاندمی همانگونه که انتظار می رفت یکی از ویروسهای تایپ A آنفلوانزا است که از سال ها قبل وجود آن در بدن خوک های نقاط مختلف جهان به اثبات رسیده، فازهای اول تا چهارم جهانگیری را تا قبل از فروردین ماه 1388 در آمریکا و بعضی از کشورهای دیگر طی کرده در اواخر اسفند 1387 و اوایل فروردین 88 تا تحمل تغییرات ژنتیک وسیع، وارد فاز پنجم شده به سرعت از کشوری به کشور دیگر انتشار یافته و تمامی قاره های جهان را در نور دیده و از طریق مسافرتهای هوایی وارد کشور ما نیز گردیده است. تظاهرات بالینی آن در اغلب موارد شبیه تظاهرات آنفلوانزآی فصلی است. هر چند تظاهرات گوارشی آن بارزتر و شدت بیماری و مرگ و میر ناشی از آن به مراتب از آنفلوانزآی فصلی کمتر است. بیماری را با بهره گیری از محیط کشت سلولی و آزمون مولکولی RT-PCR با سهولت نسبی میتوان تشخیص داد و موارد بسیار شدید و پرمخاطره آن را با استفاده از داروی Oseltamivir یا Zanamivir درمان نمود. واکسن آن نیز در دست ساخت است. وقوع پاندمی آنفلوانزآی جدید، قابل پیش بینی ولی اجتناب ناپذیر بوده، به سرعت در سراسر جهان گسترش یافته و موج اول آن هنوز فروکش نکرده است. ولی مرکز مدیریت بیماری های معاونت سلامت که از سالها قبل خود را برای مبارزه با آنفلوانزآی پرندگان و پاندمی احتمالی آن آماده کرده بودند با بهره گیری از همان تمهیدات، مبارزه با بیماری را آغاز کرده مشغول ساماندهی همه گیری میباشد و همچنین پیش بینی های لازم را جهت تهیه واکسن به عمل آورده است. ولی قدر مسلم این است که بدون نوآموزی، بازآموزی و جلب همکاری جامعه پزشکی، هیچ سازمانی به تنهایی از عهده کنترل همه گیری برنخواهد آمد... و این مقاله قدمیست در کنار سایر اقدامات و در راستای تحقق این اهداف.