جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اکسیداسیون لیپیدها" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی اکسیداسیون لیپیدها در مقالات مجلات علمی
-
مقدمهپرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدی) تحت بالینی، وضعیت بالینی است که با پایین رفتن TSH بدون تغییر در سطوح سرمی T3، T4 مشخص میشود. در مورد اثر این عارضه بر سطوح سرمی و متابولیسم لیپیدها اتفاق نظر وجود ندارد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اختلال های اکسیداسیون لیپیدها در این بیماران طراحی و انجام شده است.مواد و روش هااین مطالعه به صورت مورد- شاهدی انجام شد. 41 بیمار مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی و 36 نفر با وضعیت تیروئید طبیعی مورد مطالعه قرار گرفتند. هیپرتیروئیدی تحت بالینی با 0.3 TSH< و T4 و T3 طبیعی تعریف و با آزمون تحریکی TSH تایید شد. پرسشنامه ای شامل علایم بالینی و عوارض دارویی برای بیماران تکمیل شد و نمونه خون بیماران برای انجام آزمایش ها جمع آوری شد. در این پژوهش برای بررسی شاخص های اکسیداسیون لیپیدها و آنتی اکسیدان ها سطوح سرمی لیپیدی شامل کلسترول تام، تریگلیسرید و HDL-C و همچنین LDL-C اکسیده. ظرفیت کلی آنتیاکسیدان (TAC) اندازه گیری شد. همچنین فعالیت آنزیم پاراکسوناز، سطوح سرمی ویتامین A، E و بتا کاروتن نیز اندازه گیری شد. سپس یافته های آزمایشگاهی مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته هانتایج مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر سن (13±46، 13±47، NS)، جنس (30.11 مرد در مقابل 14.12 زن)، و زن (13±77 در مقابل 14±79 کیلوگرم)، نمایه توده بدن و فشار خون در دو گروه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی و گروه شاهد وجود نداشت. در گروه بیماران TSH به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (p<0.001، mu/L 1/0±16/0در مقابل 0/1±1/1) ولی FT3، FT4، T3، T4، T3RU در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. نتایج آزمایش اکسیداسیون لیپیدها و آنتی اکسیدان ها نشان داد در گروه شاهد سطوح سرمی ویتامین A، بتاکاروتن، LDL-C اکسیده، فعالیت پاراکسوناز 1، TAC، کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL-C و نسبت آنزیم پاراکسوناز به HDL-C بالاتر از گروه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی بود.نتیجه گیریوجود اختلاف در سطوح اکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیم پاراکسوناز نشان دهنده بروز تغییرات در متابولیسم پایه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی است.
کلید واژگان: اکسیداسیون لیپیدها, آنزیم پاراکسوناز, پرکاری تیروئید تحت بالینی, آنتی اکسیدان هاIntroductionSubclinical hyperthyroidism is defined by the suppressed level of TSH and normal values of T4 and T3. The effect of this status on lipid metabolism is not well recognized this study was done to address this issue. Methods and Materials: In this case-control study, 41 patients with subclinical hyperthyroidism and 36 euthyroid subjects were recruited. Subclinical hyperthyroidism was difined as TSH<0. 3 and normal T3 and T4 values, and confirmed with the TRH test. Questionnaires for clinical data and drug history were completed for all patients and blood samples were obtained for laboratory tests. In this study the markers of lipid oxidation, antioxidants, paraoxonase enzyme activity, serum lipid levels, vit A, E and B-carotene were measured and the parameters were analysed using the appropriate statistical methods.ResultsThere were no significant changes between the two groups regarding age (46±13 vs 47±13, years old), sex (30/11 vs 14/12 male/female), weight (79±14 vs 77±13 kg), body mass index and hypertension. Significantly lower serum TSH (0.16±0.1 vs 1.1±1.0, mIU/L p<0. 001) was found in the subclinically hyperthyroid group. Significantly lower level of paraoxonase enzyme activity, vit A, B caroten, oxidized LDL-C, TAC, total cholesterol, triglyceride, LDL-C and Pon/LDL ratio were found in patients with subclincal hyperthyroidsim as compared with the control group.ConclusionSignificant differences in lipid levels and lipid oxidation and antioxidants seen in these patients show a change in the basal methobolism of this group.Keywords: Lipid oxidation, Paraoxonase, Suhclinical thyrotoxicosis, Antioxidant -
مقدمهتشدید اکسیداسیون لیپیدها و اختلال عملکرد اکسیدان ها در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه منجر به تسریع ابتلا به آترواسکلروز می گردد. پاراکسوناز که یک آنزیم همراه HDLC- است اثرات آنتی اکسیدان دارد و از اکسیداسیون لیپیدها جلوگیری می کند. مطالعه حاضر جهت بررسی فعالیت پاراکسوناز و سایر متغیرهای اکسیداسیون لیپیدها در بیماران دیابتی و غیردیابتی مبتلا به نارسایی مزمن کلیه طراحی شده است.مواد و روش هادر این مطالعه مورد شاهدی که در سال 81-1380 در مرکز تحقیقات غدد درون ریز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد، 92 بیمار مبتلا به نارسایی مرحله نهایی کلیه (ESRD) شامل 46 بیمار دیابتی ESRD و 46 بیمار غیردیابتی ESRD به همراه 46 نفر در گروه شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران از بخش های همودیالیز مراکز پزشکی انتخاب شده، از نظر سن و جنس و طول مدت همودیالیز با یکدیگر تطبیق داده شدند. نمونه خون در وضعیت ناشتا از بیماران قبل از شروع دیالیز و نیز از گروه شاهد گرداوری شد. تمامی آزمایش ها در آزمایشگاه مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم انجام شد.یافته هاسطح سرمی کلسترول تام، HDL-C و LDL-C در گروه شاهد به طور معنی داری از گروه های دیابتی و غیردیابتی ESRD بالاتر بود. سطح آپولیپوپروتئین A-I نیز در گروه شاهد بالاتر از دو گروه مورد بود. فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در بیماران دیابتی و غیردیابتی ESRD به طور معنی دار پایین تر از گروه شاهد بود ولی در سطح ظرفیت کلی آنتی اکسیدان (TAC) و LDL-C اکسیده (OX-LDL) اختلاف معنی داری بین سه گروه دیده نشد. در هیچکدام از متغیرها اختلاف معنی داری بین بیماران دیابتی و غیردیابتی ESRD وجود نداشت.نتیجه گیریکاهش فعالیت آنزیم پاراکسوناز در بیماران دیابتی و غیردیابتی ESRD می تواند باعث افزایش روند اکسیداسیون لیپیدها گردد. کاهش سطح HDL-C و apo-A-I خطر ابتلا به آترواسکلروز را در این بیماران تشدید می کند.
کلید واژگان: پاراکسوناز, دیابت, نارسایی مزمن کلیه, اکسیداسیون لیپیدها, آنتی اکسیدان هاIntroductionParaoxonase (an HDL-associated enzyme) is believed to protect lipoproteins against peroxidation. Patients with end stage renal failure on hemodialysis are exposed to oxidative stress. In this study we investigated the status of paraoxonase activity, TAC and oxidized LDL in a population of diabetic and non-diabetic ESRD patients.Material And MethodsThe study population consisted of 46 patients with diabetes and 46 non diabetics and 46 control participants. Patients were selected from hemodialysis centers of Shaheed Beheshti University of Medical Sciences. Individuals with thyroid dysfunction, Cerebrovascular accident, recent coronary event, recent hospitalization or under treatment with lipid-lowering agents were excluded. A fasting predialysis sample was obtained. Paraoxonase activity was measured by spectrophotometer, measuring P-nitrophenol paraoxon after adding paraoxon to the sera and TAC by adding 20µL serum to PBS (80µmol/L, PH=7.4) and 6.1 µmol/L metmyoglobin and ABTS (as a chromogen and substrate) and hydrogen peroxide as a substrate. The decrease in blue-green color was measured by Elisa reader.Results46 diabetic patients, 26 men and 20 women, aged 61.8±10 and 46 non diabetic ESRD patients, 25 men and 21 women, aged 61.5±9.9, and 46 healthy controls, 24 men and 22 women, aged 60.8±10.0 were studied. Significant reduction in serum paraoxonase activity in non diabetic ESRD and diabetic patients compared with control group was present (47.2±32.2 VS 9.5±48.6 VS 86.4±62.5 IU/mL, respectively). While these groups showed no significant change in oxidized LDL and TAC. Paraoxonase activity was significantly lower in non diabetic ESRD patients than diabetics.ConclusionIt has been shown that there is enhanced oxidative stress in patients with diabetes mellitus and chronic renal failure. Reduction in paraoxonase activity may have a role in this process.
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.