به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اکی نوکوک » در نشریات گروه « پزشکی »

  • بهزاد حق پناه، زهرا غیور، نسرین احمدی، حسین حجازی
    مقدمه
    هیداتیدوز یک بیماری انگلی زئونوز می باشد که به وسیله ی مرحله ی لاروی اکینوکوکوس گرانولوزوس در انسان و سایر میزبان های واسط ایجاد می گردد. این بیماری به عنوان یک مشکل بهداشتی دامپزشکی در کشور ما حایز اهمیت می باشد و با توجه به نقش علف خواران در انتشار بیماری می توان با تهیه ی واکسن حتی برای مدل های حیوانی سبب کاهش آلودگی های انسانی و زیان های اقتصادی دام گردید.
    روش ها
    100 میکرو گرم از پروتئین های غشایی پروتواسکولکس به عنوان آنتی ژن به همراه ادجوانت فروند ناکامل، جهت ایمونیزاسیون به صورت درون صفاقی به 30 عدد موش C57B1/C6 تلقیح گردید. یادآور آن نیز 27 روز بعد با همین مقدار آنتی ژن انجام گردید. دو هفته پس از یادآور، تلقیح 2000 عدد پروتواسکولکس زنده در دو گروه موش های آزمایش و 15 عدد موش های گروه شاهد به صورت درون صفاقی صورت گرفت.
    یافته ها
    پس از گذشت 240 روز در 50% از موش هایی که ایمن گردیده بودند، کیست تشکیل نگردید و در بقیه ی آن ها در مقایسه با گروه شاهد کیست هایی به تعداد کم تر و کوچک تر تشکیل گردید. میانگین وزن کیست در گروه آزمایش 36/0 ± 39/0 گرم و در گروه شاهد 8/1 ± 7/1 گرم)015/0 (P < و میانگین تعداد کیست ها در گروه آزمایش 6/15 ± 7/10 عدد و در گروه شاهد 2/44 ± 6/52 عدد بود (002/0(P <. به طورکلی نتایج نشان داد که حفاظت ایجاد شده از طریق ایمونیزاسیون 7/79–7/76 درصد بوده است.
    نتیجه گیری
    این تجربه نشان داد که آنتی ژن های سطحی پروتواسکولکس به همراه ادجوانت فروند ناکامل توانسته است به اندازه ی کافی سیستم ایمنی میزبان را تحریک نماید. بررسی تعداد و وزن کیست در دو گروه موش های آزمایش و شاهد نشان داد که حفاظت از طریق ایمونیزاسیون ایجاد شده است.
    کلید واژگان: اکی نوکوک, ایمنی زایی, پروتواسکولکس}
    Behzad Haghpanah, Zahra Ghayur, Nasrin Ahmadi, Hossein Hejazi
    Background
    Previous studies have shown an association between opioid addiction and impairments in learning and memory. Due to the fact that exercise has positive effects on many physiological systems, including the central nervous system, the present study, evaluated the effects of treadmill running on learning and memory in opioid addicted rats.
    Methods
    Forty two male wistar rats (300-350 g) were divided into four groups, the control group, the control-exercise group, the morphine group and the morphine-exercise group. In Morphine-treated groups, Morphine was injected intraperitonealy as follow: first 3 days 10 mg/kg, next 3 days 20 mg/kg and during the last 3 days 40 mg/kg. In exercise groups, the exercise program was treadmill running at 17 meters per minute (m/min) at 7°C inclination for 60 minutes per day (min/day), 7 days/week, for 3 months. Passive avoidance learning and memory was investigated by shuttle box in the rats after 3 months of addiction and exercise.
    Findings
    Data showed that learning and memory was impaired significantly in the morphine-rest group with respect to the control group; however, exercise has improved learning and memory in the morphine-exercise group and in the control-exercise group.
    Conclusion
    The present results suggest that learning and memory is affected under the condition of morphine addiction, but treadmill running prevents these effects. The data correspond to the possibility that treadmill running is helpful in the prevention and alleviation of the cognitive decline in opioid addiction.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال