جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بلاستما » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

تاثیر اسیدرتینوئیک ترانس در اپی تلیزاسیون بافت بلاستما در شرایط آزمایشگاهی (برون تنی)

ناصر مهدوی شهری، جواد بهارآراء، امین توسلی، هاشم راستی، فهیمه شهابی پور، نگار صغیری

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، سال یازدهم شماره 5 (پیاپی 46، آذر و دی 1391)، صص 471 -480

زمینه و هدف
اسید رتینوئیک می تواند در بسیاری از فرآیندهای پایه بیولوژیکی مانند رشد و تمایز اثر بگذارد. یکی از این اثرات اپی تلیزاسیون است که بافت بلاستما بدلیل داشتن سلول های شبه جنینی می تواند اثر غلظت های مختلف اسید رتینوئیک را در اپی تلیزاسیون نشان دهد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر اسید رتینوئیک ترانس در اپی تلیزاسیون بافت بلاستما در شرایط آزمایشگاهی می باشد.
مواد و روش ها
در این مطالعه مداخله ای، بلاستمای لاله گوش خرگوش نر نژاد نیوزلندی به صورت حلقه ای بوسیله پانچ، جدا گردید و در محیط کشت مخلوط با غلظت های 00001/0، 0001/0 و 001/0 میکرولیتر بر میلی لیتر اسید رتینوئیک کشت داده شد و در روز های 3، 7، 14، 21 و 28 به کمک تکنیک رنگ آمیزی هماتوکسیلن ائوزین و تری کروم ماسون با میکروسکوپ نوری مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت.

یافته ها
اپی تلیوم زایی در نمونه کنترل (بدون تیمار با اسید رتینوئیک) از روز 14 بعد از کشت رخ داد، ولی نمونه های تحت تیمار با اسید رتینوئیک در غلظت 00001/0 میکرولیتر بر میلی لیتر بیشترین روند اپی تلیوم زایی و در غلظت 001/0 میکرولیتر بر میلی لیتر عدم اپی تلیوم زایی و حتی مرگ سلولی را نشان دادند.
نتیجه گیری
اسید رتینوئیک در روند اپی تلیوم زایی بافت پویایی مانند بلاستما که دارای ویژگی هایی مشابه با سلول ها و بافت های جنینی است اثر می گذارد.

کلید واژگان: اسید رتینوئیک ترانس, بلاستما, اپی تلیال, خرگوش نیوزیلندی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effect of All-Trans Retinoic Acid on Epithelialization of Blastema Tissue in vitro

N. Mahdavi-Shahri, J. Baharara, A. Tavassoli, H. Rasti, F. Shahabipour, N. Saghiri

Journal of Rafsanjan University Of Medical Sciences, Volume:11 Issue: 5, 2013, PP 471 -480

Background And Objectives
Retinoic acid has a major role in a variety of biological processes including growth and differentiation. One of these effects is epithelialization seen in blastema tissue exposed to different concentration of retinoic acid، due to its embryo-like cells. The main objective of this research was to investigate an experimental studies of employed different concentration of retinoic acid on embryonic- like tissue as an experimental model in vitro.
Materials And Methods
This research is interventional study. The blastema tissue was prepared as the rings by punching pinna of New Zealand white rabbits with professional ethics. Then blastema tissues were cultured with different dose of retinoic acid (10-5 µl/ml، 10-4 µl/ml، 10-3 µl/ml) and evaluated in days of 3، 7، 14، 21 and 28 by histotechniques such as hematoxylin and eosin and Masson''s trichrome staining.
Results
The results showed that epithelialization process occurs at the day of 14 in control specimen (without retinoic acid) but samples treated with RA in concentration of 10-5 µl/ml show increases in epithelialization. Cell death was seen with concentration of 10-3 µl/ml.
Conclusion
Results revealed that retinoic acid has an effect on epithelialization of dynamic tissues such as blastema which has an embryonic- like cells and tissues properties.

Keywords: All, trans Retinoic acid, Blastema, Epithelial, New Zealand rabbit}

Abstract View Paper Original: Persian
مطالعه بافت شناسی روند تکوین پیوند اتوگرافت بافت بلاستما در درم پوست خرگوش نیوزیلندی

محمد علیزاده نمینی، ناصر مهدوی شهری، سیدمحمدعلی شریعت زاده، ساره رضاییان یزدی

مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال نهم شماره 4 (پیاپی 37، زمستان 1385)، ص 55

مقدمه
بافت بلاستما گروهی از سلول های تمایز نیافته هستند که در ناحیه پانچ شده لاله گوش خرگوش به صورت حلقوی تشکیل می گردند و قادرند به سرعت تقسیم و متمایز شوند. این سلول ها می توانند در پیدایش و تکامل سلول های ناحیه پانچ شده شرکت نموده و آن ناحیه را پس از دو ماه کاملا ترمیم نمایند. این ویژگی در هیچ پستاندار دیگری دیده نمی شود. هدف اصلی از این پژوهش مطالعه هیستولوژی توان تکوینی بافت بلاستما در موضع کاشت (ناحیه درم) پشت خرگوش است.
روش کار
در این مطالعه تجربی تعدادی خرگوش نر نژاد نیوزیلندی (n=5) با وزن حدود 3-2 کیلوگرم و محدوده سنی 2.5-2 ماهه انتخاب گردیدند. پس از بی حس کردن گوش حیوان با اسپری لیدوکائین، توسط دستگاه پانچ 3 سوراخ به قطر 4 میلی متر در گوش راست حیوان ایجاد گردید. پس از گذشت 3 روز (بلاستمای سه روزه) توسط دستگاه پانچ دیگری با قطر 8 میلی متر حلقه بلاستمایی در شرایط استریل جدا و بلافاصله در ناحیه پشت همان حیوان پس از ایجاد شکافی در منطقه درم قرار داده شد و بخیه گردید. سپس در روزهای 9، 10 و 13 از ناحیه کاشت (پیوند)، نمونه برداری شد و مطالعات هیستولوژیکی انجام گرفت. هم زمان با پانچ گوش راست، یک سوراخ در گوش چپ نیز ایجاد شده و قطعه بافتی جدا شده به عنوان گروه کنترل در ناحیه درم پشت همان طرف قرار داده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج
مشاهدات نشان داد که در تمامی نمونه هایی که بافت بلاستما پیوند شده بود (گروه آزمایش) در مقایسه با گروه کنترل، افزایش بافت پوششی (اپیدرم) و رگ های خونی، معنی دار بود (P<0.05). هم چنین افزایش غدد چربی و فولیکول های موکه در این تحقیق بیشتر مورد توجه بودند، معنی دار می باشند (P<0.05).
نتیجه گیری
با توجه به تمامی موارد ذکر شده و ویژگی های منحصر به فرد بافت بلاستمای گوش خرگوش شاید بتوان چنین نتیجه گیری کرد که این بافت به دلیل دارا بودن ویژگی pluripotent می تواند در محل پیوند تحت تاثیر سیگنال های محیطی قرار گرفته و به بافت های مختلف تبدیل گردد.

کلید واژگان: بلاستما, پیوند, لاله گوش خرگوش, ترمیم}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The effect of different concentrations of topical vitamin E on cosmetic appearance of hypertrophic and keloid scars

Mahmood Omrani-Fard, Reza Hedayat Yaghoobi, Maryam Yavari

Journal of Arak University of Medical Sciences, Volume:9 Issue: 4, 2007, P 55

Introduction
There are a few clinical trials on human that show the effect of topical vitamin E on keloid and hypertrophic scars. In this investigation we try to study this effect and also show the effect of the concentrations which have not been considered yet in improving hypertrophic scar and keloid healing.
Materials And Methods
In a double-blind randomized clinical trial, 32 patients who had hypertrophic scar from 12 weeks ago were given three ointments including placebo and ointments contaning injectional vitamin E (d-α tocopheryl) with different concentrations (300Iu/mg and 600Iu/mg). The scars size, erythema and hardness were evaluated by patients and physicians after 1, 4 and 12 weeks. Data was analyzed using ANOVA and Kruskal Walis tests.
Results
After 12 weeks there were no signs or symptoms of dermatitis and rash. Comparison of the scar size after 1 week showed difference between the high concentrated ointment with the others and in the 12th week all of the ointments were different (p<0.001). Evaluation of the scar erythema, in the 1th, 4th and 12th week showed significant difference between vitamin ointments and placebo (p<0.001), also scar hardness in the 12th week was significantly different between groups(p<0.001), but in the first and 4th week no difference was detected in hardness.
Conclusion
This study shows that topical vitamin E has good effects on keloid and hypertropic scars. Their effect in decreasing size and erythema is more considerable than scar hardness.

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بلاستما » در نشریات گروه « پزشکی »