به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بهره هوشی مرزی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی بهره هوشی مرزی در مقالات مجلات علمی
  • نازی رمضانی گل افزانی، ابوالفضل کرمی*، رضا رستمی
    زمینه و هدف

     حافظه کاری از توان مندی های شناختی بسیار اساسی برای پشتیبانی از تفکر پیچیده است که در افراد با کم توانی ذهنی آسیب دیده است؛ ازاین رو این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی (tDCS</span>) بر حافظه کار کودکان 7تا14ساله با کم توانی ذهنی خفیف (مرزی) انجام شد.

    روش بررسی

    روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی کودکان 7تا14ساله ای تشکیل دادند که در سال 1397 به کلینیک آتیه درخشان ذهن در شهر تهران مراجعه کردند. از بین افراد مراجعه کننده، کودکانی که نمره آزمون هوش آن ها براساس نسخه نوین هوش آزمای تهران-استنفورد-بینه (افروز و کامکاری، 1385) بین 70تا85 بود، براساس نتایج این آزمون و طبق مصاحبه بالینی، کم توانی ذهنی خفیف (مرزی) در آن ها تشخیص داده شد. با روش نمونه گیری دردسترس، از جامعه مذکور بیست کودک واجد شرایط و داوطلب وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. صرفا گروه آزمایش پنج جلسه پیاپی tDCS</span> در مدت زمان سی دقیقه و با شدت جریان یک میلی آمپر دریافت کرد. پس از اتمام جلسات، برای هر دو گروه، مجددا خرده آزمون حافظه کاری براساس آزمون هوش نسخه نوین هوش آزمای تهران-استنفورد-بینه (1385) اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS</span> نسخه 22 و به وسیله روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در سطح معناداری 0٫01 صورت گرفت.

    یافته ها

     نتایج نشان داد، بعد از حذف اثر پیش آزمون، تفاوت دو گروه در پس آزمون معنادار بود و tDCS</span> باعث افزایش عملکرد حافظه کاری در گروه مداخله درمقایسه با گروه گواه شد (0٫001>p</span></em>). همچنین مقدار ضریب اتای به دست آمده (0٫56)، میزان تاثیر مداخله انجام شده را نشان داد.

    نتیجه گیری

    براساس یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شود که تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی (tDCS</span>) بر حافظه کاری کودکان با کم توانی ذهنی خفیف (مرزی) اثربخشی دارد.

    کلید واژگان: تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی, حافظه کاری, بهره هوشی مرزی, کم توانی ذهنی خفیف, هوش آزمای تهران-استنفورد-بینه
    Nazi Ramezani Golafzani, Abolfazl Karami*, Reza Rostami
    Background & Objectives

    Working Memory (WM) plays a key role in learning and contributes to developing cognitive functioning. WM supports temporary storing and manipulating the required data for complex cognitive tasks, such as language comprehension, reasoning, and learning. Most studies indicated that children with Intellectual Disability (ID) poorly perform in most WM tasks, compared to their typically-developing counterparts, regardless of the etiology of ID or Intelligence Quotient (IQ). Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS), as a noninvasive brain stimulation was represented to increment the cortical excitability in the Dorsolateral Prefrontal Cortex (DLPFC) and improve WM. This is contrary to other brain stimulation approaches, normally involving the active triggering. WM training is especially important for children with ID. Therefore, this study aimed to determine the effects of tDCS on WM in children aged 7 to 14 years with mild ID.

    Methods

    This was a quasi-experimental study with pretest-posttest and a control group design. The statistical population included children in the age range of 7-14 years referring to Atieh clinic in Tehran City, Iran, in 2018. Among the clients, children whose IQ test scores were between 70 and 85 based on the results of the New Version of the Tehran-Stanford-Binet ‎Intelligence Scale (TSBIS; Afrooz & Kamkari, 2006) were diagnosed with mild ID (borderline) and according to a clinical interview. In total, 32 eligible volunteers were selected as the study sample by convenience and purposive methods. In the process of conducting the research, 12 subjects stopped cooperating; eventually, the data of 20 individuals were analyzed (experiential group=15 & control group=15 subjects). The inclusion criteria included children aged 7-14 years, and the IQ test score to range between 70-85 based on the TSBIS. Any comorbid biopsychological disorders (epilepsy, autism, etc.), drug use, head trauma, the presence of any foreign object in the head, like cerebral shunt, and the occurrence of any unwanted adverse effects, like headache during the meeting were among the exclusion criteria of the study. Only the experimental group received 5 consecutive sessions of tDCS in the DLPFC with an intensity of 1 mA for 30 minutes. At the end of the sessions, for both groups, the working memory subtest was re-performed based on the same test. Descriptive statistics, including mean and standard deviation as well as inferential statistical methods, such as Independent Samples t-test and univariate Analysis of Covariance (ANCOVA) were used to analyze the obtained data in SPSS and SmartPLS. A significance level of 0.01 was used for all statistical tests.
     

    Results

    The present study results suggested that after eliminating the pretest effects, the between-group difference was significant in the posttest; thus, tDCS increased WM performance in the intervention group, compared to the controls (p</em><0.001). Furthermore, the obtained Eta coefficient (0.56) highlighted the effects of the intervention.

    Conclusion

    Based on the present research findings, tDCS impacts WM in children with mild ID (borderline) .

    Keywords: Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS), Working memory, Mild intellectual disabilities, Borderline intelligence quotient, Tehran-Stanford-Binet ‎Intelligence Scale (TSBIS)
  • افسانه توحیدی*، ارسلان کریمی بحرآسمانی
    هدف
    هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش توجه بر پیشرفت تحصیلی ریاضی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان با بهره هوشی مرزی بود.
    روش بررسی
    این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین تمامی دانش آموزان دختر دیرآموز در پایه چهارم دبستان و ناحیه یک کرمان، به صورت نمونه گیری خوشه ایساده، 24 دانش آموز مرزی انتخاب شدند. سپس در هرگروه آزمایش و کنترل، هر یک، 12 دانش آموز جایگزین گردید. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای آموزش توجه را دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل آموزشی را دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از مقیاس هوش وکسلر به عنوان ابزار شناسایی بهره هوشی مرزی و آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی، به عنوان ابزارهای اندازه گیری استفاده شد. داده ها با تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) به کمک SPSS نسخه 20 تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که اثر آموزش توجه بر افزایش پیشرفت تحصیلی ریاضی (0٫001>p) و بر خودکارآمدی در مقیاس های استعداد (0٫001>p)، بافت (0٫001>p) معنادار است، ولی بر مقیاس تلاش معنادار نیست.
    نتیجه گیری
    درمجموع، براساس یافته های این پژوهش می توان گفت که آموزش توجه، نقش اساسی در بهبود پیشرفت تحصیلی ریاضی تحصیلی دانش آموزان دختر با هوش مرزی دارد و با درنظرگرفتن استعداد و بافت در خودکارآمدی آنان موثر خواهد بود.
    کلید واژگان: آموزش توجه, پیشرفت تحصیلی ریاضی, خودکارآمدی تحصیلی, بهره هوشی مرزی
    Afsaneh Towhidi*, Arsalan Karimi Bahrasmani
    Background & Objective
    The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV-TR) of the American Psychiatric Association has introduced the Borderline Intellectual Functioning (BIF) individuals under the category of a group of individuals with intelligence deficiencies, with 70-85 IQ, and individuals who are prone to many obstacles including academic achievement. About 13.5-14% of the population of any society constitutes borderline intelligence individuals; therefore, these individuals have to share the same educational, developmental opportunities as others do. Academic achievement defined as the cumulative of knowledge, skills, and abilities in cognitive, affective, and psychomotor domains, including math academic achievement. Due to the short attention span of the borderline intelligence, low intelligence and or slow-paced students are not able to learn materials and solve problems with the speed of their peers and their classmates. Attention span refers to the extent that the individuals can perceive as many as objects in a short segment of time as they can. Slowly paced individuals do not have such ability and confront with specific problems; thus, the slow-paced students do not gain the necessary and the efficient academic achievements. Attention is composed of a series of complex cognitive processes that put the focus on goals and working to achieve them, along with retaining and keeping information while being alert for an extended period. If one were not able to pay attention to class material, he or she would pay attention to things that are not related to class activities. In rehabilitation sense, having an ability to focus on curriculum materials to acquire educational objectives is necessary because it speeds up learning. Math academic achievement affects borderline individuals, and it is related to the academic self-efficacy. It defined as a trait, as a characteristic, or as a global self-confidence in mastering various abilities related to environmental demands and perceiving self-competence; it is the individual's belief in having the skills to finish a job in a specific condition that would have an effect on his or her effort and persistence. The individuals with high self-efficacy pay attention to their class activities. Bandura believes that low achieved individuals have less self-efficacy and slow paced ones have low self-efficacy as well. Therefore, instructing the attention would have an impact on the slow-paced children’s academic performance. Hence, the purpose of the present research is to investigate the effect of the attention training on math academic achievement and the academic self-efficacy items on students with borderline IQ.
    Methods
    The research method was experimental with a pretest-posttest design with a control group. Using the simple cluster sampling method, from the entire 4th-grade elementary slow-paced girl students of the first district in Kerman, 24 borderline students were recruited and placed into two control and experimental groups, each group 12 students. The experimental group trained for 12 sessions of 45 minutes, while the control group did not receive any training. The training sessions based on the “Learning disabilities: From identification to intervention.” book and “Effect of Panoura and Filippo's metacognitive instruction model on improving knowledge and metacognitive problem-solving skills among students with a special disability in dyscalculia” article. To gather data Wechsler Intelligence Scale was used as a borderline screening tool and the math academic achievement test and academic self-efficacy questionnaire used as the measurement tools. Data analysed with multivariable analyses of covariance (MANCOVA) method was used, along with the aid of SPSS-20.
    Results
    Findings indicated that the impact of attention training on the slow-paced students with the math academic achievement (p˂0.001), with the aptitude (p˂0.001), and with the context (p˂0.001) are significant but with the effort is not significant.
    Conclusion
    Overall, can be concluded that attention training, considering the aptitude and the context, leads to improving the slow-paced girl students’ math academic achievement and attention training would be useful on their academic self-efficacy.
    Keywords: Attention Training, Math Academic Achievement, Academic Self-Efficacy, Borderline Intelligence Quotient, IQ.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال