به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بیماری مزمن انسدادی ریوی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • سمیه باحور، مرضیه ضیایی راد*
    زمینه و هدف

    انگ در کنار محدودیت های فیزیکی ناشی از علایم تنفسی بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) میتواند منجر به انزوای اجتماعی و تنهایی، ضعف خودمدیریتی و کاهش مشارکت با مراقبین بهداشتی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط انگ و تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به COPD انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه همبستگی با مشارکت 140 نفر از بیماران مبتلا به COPD بستری در بیمارستان رازی شهر رشت در سال 1402 انجام گردید. نمونه گیری به صورت در دسترس و بر اساس معیارهای ورود انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی، پرسشنامه تبعیت از درمان دارویی موریسکی و همکاران و مقیاس انگ برای بیماری های مزمن استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-27 و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    میانگین نمره انگ مشارکت کنندگان، 24/29±73/38 و تبعیت دارویی 2/61±2/67 بود. آزمون ضریب همبستگی پیرسون، ارتباط معکوس و معناداری را بین تبعیت دارویی و انگ در بیماران با COPD نشان داد (0/001> p , 0/591 = p). همچنین بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره، انگ و سابقه مصرف دارو و اسپری، توان پیش بینی تبعیت دارویی را داشتند.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج مطالعه حاضر، انگ در بیماران مبتلا به COPD در سطح متوسط و وضعیت تبعیت دارویی آنان در سطح ضعیف بود. همچنین همبستگی معکوس و معناداری بین تبعیت دارویی و انگ در این بیماران مشاهده شد. در نتیجه برنامه ریزی جهت انجام مداخلات پیشگیری از انگ و کنترل عوامل مرتبط با آن همانند عدم تبعیت دارویی در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: انگ, تبعیت دارویی, بیماری مزمن انسدادی ریوی}
    S Bahoor, M Ziaeirad*
    Background

    Stigma, along with physical limitations due to respiratory symptoms of chronic obstructive pulmonary disease (COPD), can lead to social isolation and loneliness, poor self-management, and reduced engagement with health care providers. This study was conducted to determine the relationship between stigma and medication adherence in patients with COPD.

    Methods

    This correlational study was conducted on 140 patients with COPD hospitalized in Razi Hospital in Rasht city in 2023. Convenience sampling method was performed based on the inclusion criteria. Data collection tools were the demographic and clinical information form, Morisky Medication Adherence Questionnaire, and Stigma Scale for Chronic Diseases. The Data were analyzed using the Pearson correlation coefficient and multivariate regression model in SPSS-27 software.

    Results

    The mean of stigma score was 73.38±24.29 and the mean of medication adherence score was 2.67 ±2.61. Pearson correlation coefficient showed a negative and statistically significant relationship between medication adherence and stigma scores in COPD patients (p=-0.591, p<0.001). In addition, based on the results of multivariate linear regression analysis, stigma, and use of drug and inhaler can predict the medication adherence score.

    Conclusion

    Based on the results of this study, the stigma in COPD patients was moderate and medication adherence was poor. Furthermore, a significant inverse relationship was observed between medication adherence and stigma scores in these patients. Therefore, it is necessary to plan interventions to prevent stigma and control stigma-related factors, such as medication non-adherence, in COPD patients.

    Keywords: Stigma, Medication Adherence, Chronic Obstructive, Pulmonary Disease}
  • رضا گوهرانی، کیوان گوهری مقدم، معصوم خوش فطرت، صادق شباب، ملیحه السادات موید*
    زمینه و هدف

    مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریوی، چالش برانگیزترین فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را دارا هستند و میزان مرگ و میر آنان به علت شکست در فرآیند جداسازی تا هفت برابر بیش تر از سایر بیماران است. این پژوهش در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی با دو هدف تعیین نقاط برش شاخص ترکیبی جدید و شاخص های مرسوم و مقایسه مولفه های پیش بینی کننده جداسازی در شاخص های ترکیبی جدید و مرسوم انجام شد.

    روش ها

     این مطالعه از نوع مشاهده ای آینده نگر سه سوکور بود که از سال 1392 تا 1393 در جامعه 180 نفری بیماران مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب شهر تهران در دو گروه تعیین نقطه برش شاخص ها و گروه تعیین مولفه های شاخص های پیش بینی کننده جداسازی انجام شد. فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در هر دو گروه یکسان و بر اساس یک پروتکل بود. برای گروه تعیین نقاط برش از تحلیل راک و در گروه دوم از مولفه های پیش بینی کننده جداسازی استفاده شد.

    یافته ها

    شاخص تنفس سطحیRapid Shallow Breathing Index (RSBI) (927/0)  وNIWI (878/0)  بیشترین مقدار ناحیه زیر منحنی را کسب کردند. بالاترین میزان حساسیت مربوط به NIWI با مقدار 100 درصد و بالاترین ویژگی مربوط به شاخص RSBI %90، ارزش اخباری مثبت مربوط به معیار RSBI با 5/87 درصد، ارزش اخباری منفی مربوط به NIWI با مقدار 100 درصد و بالاترین دقت تشخیصی نیز با مقدار 67/98 درصد متعلق به RSBI به دست آمد. نقطه برش و مولفه های مختلف پیش بینی کننده جداسازی در مقایسه بین شاخص های مورد مطالعه به ترتیب شاخص های RSBI، NIWI ، P0.1 و NIF مطلوب ترین مولفه ها را داشتند.

    نتیجه گیری

    شاخص NIWI با توجه به دارا بودن مولفه های پیش بینی کننده مناسب می تواند به عنوان یک شاخص پیش بینی کننده ی مکمل جهت جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی استفاده شود.

    کلید واژگان: اعتبارسنجی, جداسازی, تهویه مکانیکی, بیماری مزمن انسدادی ریوی}
    Reza Goharani, Keyvan Gohari Moghadam, Masuom Khoshfetrat, Sadegh Shabab, Malihe Sadat Moayed*
    Background and aim

    Chronic Obstructive Pulmonary Disease patients are certainly the most challenging ones for weaning from mechanical ventilation. Mortality in these patients compared to others due to failure in the weaning process is more than seven times. The present study was performed on the population of ventilated chronic obstructive pulmonary disease purposes of determining cut-off points of New Integrative Weaning Index (NIWI) and conventional indexes and comparing differences between their predictive components.

    Methods

    The observational prospective, triple blinded study was conducted in 2012-2013 on 180 hospitalized COPD patients in critical care units of selected hospitals in Tehran in two groups including cut-off points determining group and determining different predicting weaning factors group. The process of weaning was based on the same and defined protocol. The ROC analysis was used to determine the cut-off points group and the predicting factors were used in the other group.

    Results

    The highest area under the curves was devoted to Rapid Shallow Breathing Index (0.927) and NIWI (0.878). The highest sensitivity was related to NIWI with 100% and the highest specificity was related to RSBI index 90%, the positive predictive value to RSBI Index was 87.5%, the negative predictive value to NIWI with 100% and highest diagnostic accuracy related to RSBI was 98.67%. The cut-off point and the most desirable components predicting weaning were RSBI, NIWI, P0.1, and NIF indexes, respectively.

    Conclusion

    The NIWI index can be used as a complementary predictive indicator for weaning from mechanical ventilation in chronic obstructive pulmonary disease patients due to its good predictive components.

    Keywords: COPD, Mechanical Ventilation, Validity, Weaning}
  • داریوش عبدی، فاطمه کلروزی*، مریم نظام زاده، سید امیرحسین پیشگویی
    مقدمه

    اضطراب و تغییر در میزان اکسیژن شریانی از علایم و عوارض شایع در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه می باشد که باعث افزایش بستری مجدد و افت کیفیت زندگی در این بیماران می باشد.

    هدف

    این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تمرینات تنفسی کنترل شده بر میزان اضطراب و اشباع اکسیژن شریانی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی انجام شد.

    مواد و روش ها: 

    این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که در ان 60  بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی بستری در بیمارستان های منتخب آجا در نیمه ی اول سال 1398 وارد نمونه ها شدند. (دو گروه 30 نفری مداخله و کنترل).. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سنجش اضطراب بک و دستگاه پالس اکسی متر استفاده شد. در گروه مداخله به مدت 4 روز تمرینات تنفسی کنترل شده انجام شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها:

     میانگین نمرات کل اضطراب و اشباع اکسیژن شریانی در دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت ولی در مقایسه میانگین این دو متغیر بعد از مداخله با استفاده از آزمون تی- نمونه های مستقل اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد (0/001<p).

    بحث و نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که تمرینات تنفسی کنترل شده می تواند در کاهش اضطراب و بهبود سطح اشباع اکسیژن شریانی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی موثر باشد ، لذا، توصیه می شود توسط پرستاران به عنوان یکی از مداخلات پرستاری مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: تمرینات تنفسی, اضطراب, اشباع اکسیژن شریانی, بیماری مزمن انسدادی ریوی}
    F.Kalroozi*, M.Nezamzadeh, S.A.H.Pishgooie, D.Abdi Alvar
    Introduction

    Anxiety is one of the common symptoms and complications in patients with chronic obstructive pulmonary disease that increases readmission and decreases the quality of life in these patients.

    Objective

    This study aimed to determine the effect of controlled breathing exercises on Anxiety and Arterial Oxygen Saturation in chronic obstructive pulmonary disease in the intensive care unit.

    Materials and Methods

    This study is a quasi-experimental study with statistical population consisting  of all patients with chronic obstructive pulmonary disease hospitalized in selected hospitals of Aja in the first half of 2019. The samples were divided into two intervention and control groups. For data collection, Demographic information, Beck Anxiety Inventory and Pulse Oximeter were used. The intervention group received controlled breathing exercises for four days. Data were analyzed using SPSS 23.

    Results

    Mean scores of total anxiety and arterial oxygen saturation were not significantly different between the intervention and control groups before the intervention, but there was a significant difference between  both groups after the intervention, using independent samples t-test (P<0.001).

    Discussion and Conclusion

    The results showed that controlled breathing exercises can  can reduce anxiety and improve arterial oxygen saturation level in patients with chronic obstructive pulmonary disease, Thus, it is recommended that they be used by nurses as a nursing intervention.

    Keywords: Anxiety, Arteries, Breathing Exercises, Controlled Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Oxygen}
  • مجید شجاعی، سحر میربها*، سیاوش عبدالقادری، نجمه عباسی، علیرضا براتلو
    مقدمه
    امروزه مطالعات اپیدمیولوژیک اهمیت زیادی برای سازماندهی بیماری در سطح جامعه، ارزیابی ریسک فاکتورهای اصلی بیماری و همچنین تاثیر بیماری بر فرد و جامعه دارد. این مطالعه نیز با هدف بررسی اپیدمیولوژیک مراجعه کنندگان مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی به بخش اورژانس یکی از مراکز دانشگاهی انجام گرفته است.
    روش کار
    این مطالعه مقطعی در 6 ماه اول سال 1396 در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین شهر تهران انجام گرفت. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و تمامی بیمارانی که تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه برایشان مطرح بود، قابلیت ورود به مطالعه را داشتند. برای جمع آوری اطلاعات از چک لیستی استفاده شد که حاوی سوالاتی پیرامون اطلاعات پایه بیماران و اقدامات درمانی ارایه شده به ایشان در بخش اورژانس بود. در نهایت طول مدت بستری بیماران مورد مطالعه در بیمارستان نیز ثبت شد.
    یافته ها
    از بین 79345 نفر از کل مراجعین بخش اورژانس بیمارستان مورد مطالعه در بازه زمانی مورد نظر، 87 نفر (01/0 درصد) با ابتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه تشخیص داده شدند که از این بین 62 نفر (3/71 درصد) مرد بودند و 47 نفر (0/54 درصد) در گروه سنی 80-60 سال بودند. شایعترین شکایت اولیه در 48 بیمار (2/55 درصد) تنگی نفس بود. سابقه ابتلا به بیماری در 59 نفر (8/67 درصد) از بیماران کمتر از 5 سال بود. همچنین 79 نفر (8/90 درصد) از بیماران تحت درمان بودند همچنین 35 نفر (2/40 درصد) بیش از 40 pack year سیگار مصرف می کردند. رایج ترین داروی بکار گرفته شده در بخش اورژانس آنتی کولینرژیک استنشاقی بود که در ٪100 بیماران تجویز شده بود.
    نتیجه گیری
    در جامعه آماری مورد مطالعه، شیوع بیماری مزمن انسدادی ریوی در بین مردان نسبت به زنان بیشتر بود. همانند سایر بیماری های مزمن، شیوع بیماری با افزایش سن در هر دو جنس افزایش نشان داده است.
    کلید واژگان: اپیدمیواوژی, بخش اورژانس, بیماری مزمن انسدادی ریوی}
    Majid Shojaee Dr., Sahar Mirbaha Dr.*, Siavash Abdolghaderi Dr., Najmeh Abbasi Dr., Alireza Baratloo Dr.
    Introduction
    Today, epidemiological studies are of great importance for the organization of the disease at the community level, assessing the main risk factors of the disease, as well as the impact of the disease on individuals and society. The aim of this study was to investigate the epidemiological features of patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) in an emergency department (ED) of one of the educational medical centers.
    Methods
    This cross-sectional study was carried out during 6 months in Imam Hossein Hospital, Tehran, Iran. Sampling was performed via census method and all patients suffering from dyspnea referred to the ED, diagnosed as COPD based on clinical criteria and history, without age or sexual restriction were eligible. A checklist was used to collect baseline information and treatment measures administered in the ED. In addition, the length of hospital stay was also recorded.
    Results
    Of the 79345 patients refereed to the ED of the studied hospital, 87 cases (0.01%) were diagnosed with COPD, of which 62 cases (71.3%) were male and 47 cases (54.0%) were in the age range of 60-80 years old. The most common chief complaint in 48 patients (55.2%) was dyspnea. The duration of COPD diagnosis in 59 patients (67.8%) was less than 5 years. Also, 79 cases (90.8%) were under treatment, and 35 cases (40.2%) smoked more than 40 pack/year. The most commonly used drug in the ED was anticholinergic agents which was administered in 100% of the patients and beta-agonist inhalers were used in 98.9% of them.
    Conclusion
    According to the results of this study, the prevalence of COPD was higher in men than in women. As with other chronic diseases, the prevalence of the disease has increased with age in both genders.
    Keywords: Epidemiology, Emergency Department, Chronic Obstructive Pulmonary Disease}
  • سرایل بهزادی نژاد، اردشیر افراسیابی فر*، شهلا نجفی دولت آباد، علی موسوی زاده
    زمینه و هدف
    توان بخشی ریوی یکی از ارکان مهم مراقبت از بیماران مبتلا به اختلالات تنفسی می باشد. اگرچه شواهد کافی مبنی بر سودمندی تکنیک های مختلف توان بخشی ریوی وجود دارد، اما اثربخشی ترکیبی این تکنیک ها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ترکیبی فیزیوتراپی قفسه سینه و تمرین های تنفسی بر توانایی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی در انجام فعالیت های زندگی روزانه انجام شده است.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی می باشد. جامعه مطالعه آن شامل بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش های داخلی بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال 1394 بوده اند. 51 بیمار به صورت نمونه گیری غیر احتمالی انتخاب شده، ولی به روش تخصیص تصادفی بلوکه بین سه گروه فیزیوتراپی قفسه سینه، تمرین های تنفسی و فیزیوتراپی قفسه سینه با تمرین های تنفسی تخصیص یافتند. مداخلات به مدت چهارده روز، روزانه سه بار برای بیماران در بیمارستان و منزل انجام شد. داده ها از طریق پرسش نامه فعالیت های زندگی روزانه در سه زمان قبل از مداخله، یک و دو هفته بعد از مداخلات جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS، از طریق آمار های توصیفی و آزمون های آماری کروسکال والیس و فریدمن با در نظر گرفتن فاصله اطمینان 95 درصد و سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین نمره کلی فعالیت های زندگی روزانه در بیماران گروه فیزیوتراپی قفسه سینه قبل از مداخله1/10±6/43 بود که یک هفته و دو هفته بعد از مداخله به ترتیب به میزان 3/11±1/57 و 8/8±8/66 افزایش یافته بود. میانگین نمره کلی فعالیت های زندگی روزانه در بیماران گروه تمرین های تنفسی در سه زمان اندازه گیری به ترتیب 7/7±1/41، 9/6±1/55 و 9/5±65 بود. در بیماران گروه فیزیوتراپی قفسه سینه توام با تمرین های تنفسی، میانگین نمره فعالیت های زندگی روزانه از 5/4±6/36 (قبل از مداخله) به 2/4±3/54 (زمان دوم) و به 5/3±7/65 (زمان سوم) افزایش یافت. اگر چه مقایسه درون گروهی تفاوت میانگین در سه زمان اندازه گیری، نشان دهنده بهبود فعالیت های زندگی روزانه بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در سه گروه بوده است (001/0=p) ، اما در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی دار آماری در تاثیر سه مداخله مشاهده نشد (3/0= p).
    نتیجه گیری
    تاثیر ترکیبی فیزیوتراپی قفسه سینه توام با تمرین های تنفسی بر توانایی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی در انجام فعالیت های زندگی روزانه در مقایسه با تاثیر هر کدام از مداخلات به تنهایی یکسان بوده است.
    کلید واژگان: فیزیوتراپی قفسه سینه, تمرین های تنفسی, فعالیت های زندگی روزانه, بیماری مزمن انسدادی ریوی}
    S Behzadinezhad, A Afrasiabifar *, Sh Najafi Doulatabad, A Mousavizadeh
    Background & Aim
    Pulmonary rehabilitation is an important part of the care of patients with respiratory diseases. Although there is enough evidences indicated that the various pulmonary rehabilitation techniques are useful, but less comparative studies about the effectiveness of these techniques has been conducted. The purpose of this study was to compare the effect of chest physiotherapy with and without respiratory exercises on the patients′ ability with chronic obstructive pulmonary disease to perform activities of daily living (ADL).
    Methods
    This study is a randomized clinical trial. The study population included patients with COPD who admitted to the internal wards of hospitals affiliated to Yasuj University of Medical Sciences, 2015. Fifty one patients were selected through convenience sampling method, but randomly assigned among three groups of chest physiotherapy, respiratory exercises training and chest physiotherapy with respiratory exercises training. Interventions were performed for fourteen days, three times a day for patients. Data were gathered through questionnaire of the activities daily of life at three times before intervention, one and two weeks after the intervention. The collected data were analyzed using SPSS software using descriptive and inferential statistics such as Kruskal Wallis and Friedman with 95% confidence interval and significance level less than 0.05.
    Results
    The total mean of ADL in chest physiotherapy group before intervention was 43.6 ± 10.1, which increased to 57.1 ± 11.3 and 66.8 ± 8.8, one and two weeks after the intervention, respectively. The average total score of ADL for patients in respiratory exercises training group was 41.1 ± 7.7, 55.1 ± 6.9, and 65 ± 5.9 at three measuring times, respectively. In the group of chest physiotherapy combined with breathing exercises, the mean of ADL increased from 36.6 ± 4.5 (before intervention) to 54.3 ± 4.2 (second time) and to 65.7 ± 3.5 (third time). Although within group comparison for the mean difference in three measurement times indicated an increased ADL after interventions compared with before the intervention in three groups (P = 0.001), however, no statistical significant difference was observed in the effect of three interventions (P = 0.3).
    Conclusion
    The effect of chest physiotherapy combined with respiratory exercises training was the same on the patients′ ability with COPD for performing ADL in comparison with the effect of each one.
    Keywords: Chest Physiotherapy, Respiratory Exercises Training, Activities of Daily Living, COPD}
  • سید محمدمسعود موسوی نسب، سید مصطفی حسینی ذیجود، انسیه واحدی، معصوم خوش فطرت، صادق شباب، سید جلال مدنی، کیوان گوهری مقدم، فرشید رحیمی بشر *
    زمینه و هدف
    فرآیند جداسازی بیماران مزمن انسدادی ریوی یکی از فرآیندهای زمان گیر در روند درمانی این بیماران است. مطالعه حاضر با دو هدف 1. تعیین نقاط برش شاخص ترکیبی و شاخص های رایج RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی و 2. مقایسه مولفه های مختلف جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی شاخص ترکیبی و شاخص های RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی انجام شده است.
    روش ها
    مطالعه سه سو کورچند مرکزه آینده نگر مشاهده ای حاضر از بهمن 1392 تا اسفند 1393 در جامعه بیماران مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران در دو گروه تعیین نقطه برش (n = 90) و گروه تعیین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی (n = 90) انجام شده است. فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در هر دو گروه یکسان و بر اساس پروتکل تعریف شده انجام شد. از تحلیل راک برای تعیین نقاط برش در گروه اول و تعیین مولفه های پیش بینی کننده در گروه دوم استفاده شد.
    یافته ها
    شش شاخص ترکیبی، RSBI، IWI، P0.1، NIF و CROP از نظر مولفه های مختلف پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی با هم مقایسه شدند. به طور کلی، شاخص RSBI، ترکیبی، IWI، P0.1، NIF، CROP به ترتیب مطلوب ترین مولفه ها را به خود اختصاص دادند. بیشترین ناحیه زیر منحنی به شاخص RSBI (927/0) و ترکیبی (891/0) اختصاص یافت.
    نتیجه گیری
    اگرچه شاخص پیشنهادی نسبت به سایر شاخص های مرسوم اجزاء بیشتری در فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را دارد، شاخص RSBI علاوه بر سادگی، مطلوب ترین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را به خود اختصاص داد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود که شاخص تصحیح شده RSBI (کاربرد RSBI در کنار پایش دقیق علایم و نشانه های ذهنی و عینی دیسترس تنفسی) در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی استفاده شود.
    کلید واژگان: اعتباریابی, تهویه مکانیکی, بیماری مزمن انسدادی ریوی, آینده نگر مشاهده ای}
    Seyed Mohammad Masoud Moosavinasab, Seyed Mostafa Hosseini Zijoud, Ensieh Vahedi, Masoum Khoshfetrat, Sadegh Shabab, Seyedjalal Madani, Kivan Goharimoghaddam, Farshid Rahimi Bashar *
    Background And Aim
    The weaning process from mechanical ventilation in chronic obstructive pulmonary diseases (COPD) is a time-consuming process required for the care of these patients. This study aimed to: 1. decide cut-off points of combined and common indices RSBI, P0.1, NIF, CROP, and IWI in the population of COPD patients; and 2. compare different weaning factors from the mechanical ventilator of combined, RSBI, P0.1, NIF, CROP, and IWI indices in the population of COPD patients.
    Methods
    This observational, prospective multi-center triple-blinded study was conducted from January 2013 to March 2014 in the population of hospitalized COPD patients in the critical care units of selected Military hospitals in Tehran, Iran. Patients were divided into two groups with cut-off points determining the first group (n = 90) and different predictive weaning factors from the mechanical ventilator determining the second group (n = 90). The process of weaning from the mechanical ventilator was performed in the same way in both groups and was based on the defined protocol. ROC analysis was used to determine cut off points in the first group and predictive factors in the second group.
    Results
    Six indices combined, RSBI, IWI, P0.1, NIF, and CROP were compared from different predicting weaning factor's view. Generally, RSBI, combined, IWI, P0.1, NIF, and CROP indices were devoted the most favorably factors to itself, respectively. The highest area under the curves were devoted to RSBI (0.927) and combined (0.891) indices.
    Conclusion
    Although the proposed index has more components than other common indices in weaning process from mechanical ventilator, the RSBI index in addition to simplicity, provided the most desirable characteristics of predictive weaning from mechanical ventilator. It is also suggested that corrected RSBI index (RSBI application alongside tight subjective and objective signs and symptoms of respiratory distress) be used in the population of chronic obstructive pulmonary patients.
    Keywords: Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Mechanical ventilator, Prospective Observational study, Validity, Weaning}
  • صادق شباب، امیر واحدیان عظیمی، کیوان گوهری مقدم، سیدجلال مدنی، سید محمدرضا هاشمیان
    زمینه و هدف
    جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی یکی از چالش برانگیزترین موضوعات بیماران مبتلا به نارسایی مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت ویژه است. معرفی شاخص جدید که بتواند با احتمال بیشتری موفقیت جداسازی این بیماران را از دستگاه تهویه مکانیکی پیش بینی کند، بسیار حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با دو هدف 1. تعیین نقاط برش شاخص واحدیان یک و شاخص های رایج RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی و 2. مقایسه مولفه های مختلف جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی شاخص واحدیان یک و شاخص های RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی انجام شده است.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی سه سو کور چند مرکزه آینده نگر مشاهده ای بوده که از بهمن 1392 تا اسفند 1393 در جامعه بیماران مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب شهر تهران در دو گروه تعیین نقطه برش (تعداد = 90) و گروه تعیین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی (تعداد = 90) انجام شد. فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در هر دو گروه یکسان و بر اساس پروتکل تعریف شده انجام شد. از تحلیل راک برای تعیین نقاط برش در گروه اول و تعیین مولفه های پیش بینی کننده در گروه دوم استفاده شد.
    یافته ها
    شش شاخص واحدیان یک، RSBI، IWI، P0.1، NIF و CROP از نظر مولفه های مختلف پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی با هم مقایسه شدند. به طور کلی، شاخص RSBI، واحدیان یک، IWI، P0.1، NIF، CROP به ترتیب مطلوب ترین مولفه ها را به خود اختصاص دادند. بیشترین ناحیه زیر منحنی به شاخص RSBI (927/0) و واحدیان یک (888/0) اختصاص یافت.
    نتیجه گیری
    اگرچه شاخص پیشنهادی نسبت به سایر شاخص های شایع عناصر بیشتری در فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را در خود دارد، اما شاخص RSBI علاوه بر سادگی، مطلوب ترین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را به خود اختصاص داد. بنابراین، پیشنهاد می شود که شاخص RSBI در کنار پایش علایم ذهنی و عینی و دیسترس تنفسی در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی استفاده شود.
    کلید واژگان: اعتباریابی, جداسازی, تهویه مکانیکی, دستگاه تهویه مکانیکی, بیماری مزمن انسدادی ریوی, کارآزمایی بالینی مشاهده ای}
    Sadegh Shabab, Amir Vahedianazimi, Kayvan Goharimoghaddam, Seyyed Jalal Madani, Seyyed Mohammad Reza Hashemian
    Background and Aim
    Weaning from mechanical ventilator is one of the most challenging issues of hospitalized chronic obstructive pulmonary patients in intensive care unit. Introducing new index to anticipate the patient's weaning from mechanical ventilator with more successful probability is so paramount. The study had two-fold purposes including 1. Determining cut-off points of vahedian one and common indices RSBI, P0.1, NIF, CROP, and IWI in the population of chronic obstructive pulmonary patients; and 2. Comparing different weaning factors from mechanical ventilator of vahedian one and RSBI, P0.1, NIF, CROP, and IWI indices in the population of chronic obstructive pulmonary patients.
    Materials And Methods
    Present study was an observational, prospective multi center trible blinded clinical trial that conducted from January 2013 to March 2014 in the population of hospitalized chronic obstructive pulmonary patients in critical care unit's of selected hospitals in Tehran in two groups including cut off points determining group (n = 90) and determining different predicting weaning factors from mechanical ventilator group (n= 90). The process of weaning from mechanical ventilator conducted same in both groups and was based on the defined protocol. ROC analysis used to determine cut off points in the first group and predicting factors in the second group.
    Results
    Six indices Vahedian one, RSBI, IWI, P0.1, NIF, and CROP were comparing from different predicting weaning factor's view. Generally, RSBI, vahedian one, IWI, P0.1, NIF, and CROP indices were devoted the most favorably factors to itself, respectively. The highest area under the curves were devoted to RSBI (0.927) and vahedian one (0.888) indices.
    Conclusion
    Although the proposed index than other common indices has more components in weaning process from mechanical ventilator, but RSBI index in addition to simply, devoted to itself the most desirable characteristics of predictive weaning from mechanical ventilator. Furthermore, it is suggested that RSBI index use along with subjective, objective, and respiratory distress symptoms monitoring in the population of chronic obstructive pulmonary patients.
    Keywords: Validity, Weaning, Mechanical ventilation, Mechanical ventilator, Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Observational Clinical Trial}
  • داوود عطاران، محمد توحیدی، امیر اثنی عشری، محمد خواجه دلویی، مهدی آقاسی زاده، شهرزاد محمدزاده لاری
    مقدمه
    بیماری مزمن انسدادی ریوی با التهاب مزمن و محدودیت پیشرونده جریان هوای بازدمی مشخص می شود. اخیرا علاوه بر علائم ریوی تظاهرات مختلف خارج ریوی مثل کاهش وزن و اختلالات تغذیه ای شرح داده شده که تحت عنوان علائم سیستمیک یا عمومی این بیماری نام برده می شود. در این مطالعه شاخص توده بدنی و آلبومین سرم این بیماران اندازه گیری و ارتباط آن با تستهای عملکرد ریوی مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی بر 42 بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی مراجعه کننده به بیمارستان قائم (عج) در سال 1384 انجام شده است. متوسط سن بیماران 54/10±82/62 سال و متوسط حداکثر سرعت جریان بازدمی در ثانیه اول 76/0±38/1 لیتر بود. بیماران بر اساس راهنمای شدت بیماری ریوی تقسیم بندی شدند. داده های آماری به کمک نرم افزار SPSS و آزمون کای دو و آزمون آنالیز واریانس و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    میزان شاخص توده بدنی و آلبومین سرم بیماران اندازه گیری شد. نتایج میزان شاخص توده بدنی در 5/9% بیماران کمتر از حد طبیعی بود. بین شدت بیماری ریوی و میزان شاخص توده بدنی همبستگی منفی معنی دار و قابل ملاحظه وجود داشت (43/0- =r و 004/0=p). همچنین بین شدت بیماری ریوی و میزان آلبومین سرم همبستگی منفی معنی دار ملاحظه شد (35/0- = r و 02/0= p).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش شدت بیماری ریوی میزان شاخص توده بدنی و آلبومین سرم کاهش می یابد. بنابراین وضعیت تغذیه ای ارتباط نزدیک با شدت بیماری ریوی دارد.
    کلید واژگان: بیماری مزمن انسدادی ریوی, آلبومین, شاخص توده بدنی}
    Davoud Attaran Mohammad Towhidi Amir Asnaashari Mohammad Khajedalui Mahdi Aghasizadeh Shahrzad Mohamadzadehlari
    Introduction
    Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is characterized by chronic inflammation and progressive development of airflow limitation. Recently besides the typical pulmonary pathology of COPD, several effects occuring outside the lungs, for example weight loss and malnutrition have been described the so called systemic effects of COPD. In this study we evaluated body mass index (BMI), serum albumin and their relationship with pulmonary function.
    Materials And Methods
    This descriptive study performed on 42 patients, referring to Ghaem Hospital Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran at 2005, with the mean age of 62.82±10.54 years and the mean forced expiratory volume in the first second (FEV1) (1.38±0.76 lit.).This study was approved by the local ethics. Severity of disease was defined by global initiative for chronic lung disease (GOLD) guideline. BMI and serum albumin were measured.
    Results
    BMI was lower than normal in 9.5% of patients. There was a significant negative correlation between the severity of disease and BMI (p= 0.004, r= - 0.43). Furthermore the correlation between the severity of disease and serum albumin was significantly negative (p= 0.02, r= - 0.35).
    Conclusion
    The results of this study indicate that BMI and serum albumin decreased as the severity of disease increased. Therefore, the nutritional status is closely linked to the severity of COPD.
    Keywords: Albumin, Body mass index, Chronic obstructive pulmonary disease}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال