جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تراتوژن" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک عفونت حاد منتقله از کنه می باشد که با مرگ و میر قابل توجه (تا 50%) و با خطر جدی در بارداری همراه می باشد. ریباورین، داروی ضدویروس و البته تراتوژن است که در درمان CCHF اثرات قابل توجهی داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی افراد مبتلا به بیماری CCHF از آسیب زا بودن داروی ریباورین در دوران جنینی و پیامد بارداری در طی دوران 6 ماه پس از مصرف ریباویرین انجام شد.
روش کاردر این مطالعه گذشته نگر، پرونده های تمام بیماران بستری با تشخیص قطعی تب کریمه کنگو در بیمارستان های امام رضا (ع) و قایم (عج) شهر مشهد طی 10 سال مورد بررسی قرار گرفت. تماس تلفنی با بیماران و خانواده های آنها انجام و اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته هادر این مطالعه 177 بیمار CCHF بررسی شدند که اطلاعات مربوط به آموزش یا عدم آموزش هنگام ترخیص درباره بارداری برای 84 بیمار قابل دسترسی بود. تنها 9 نفر (1/5% از کل بیماران) درباره توجه به پیشگیری از بارداری پس از درمان با ریباویرین آموزش گرفته بودند. در پیگیری بیماران، 3 مورد بارداری منجر به سقط و 7 فرزند غیرسالم به دلیل عدم توجه به اصول پیشگیری از بارداری در زمان مصرف ریباویرین و 6 ماه پس از آن گزارش شد.
نتیجه گیریبا توجه به اثرات تراتوژنیسیته ریباورین، ارایه آموزش های کافی به بیماران درباره خطرات بارداری در طی دوره 9 ماهه پس از دریافت ریباورین ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: پیشگیری از بارداری, تب های خونریزی دهنده ویروسی, تراتوژن, دوران بارداری, ریباویرینIntroductionCrimean-Congo hemorrhagic fever (CCHF) is an acute tick-borne infection which is associated with significant mortality (up to 50%) and serious risk in pregnancy. Ribavirin is an antiviral and of course a teratogenic drug that has significant effects in the treatment of CCHF. The present study was performed with aim to examine the level of awareness of people with CCHF about the teratogenicity of the drug in the embryonic period and the outcome of pregnancy during six months after taking ribavirin.
MethodsIn this retrospective study, the files of all the hospitalized patients with a definite diagnosis of Crimean Congo fever in two hospitals of Mashhad were assessed over 10 years. Telephone calls were made to the patients and their families and the required information was collected. Data were analyzed using SPSS software (version 22) and Chi-square and Exact Fisher tests. P< 0.05 was considered statistically significant.
ResultsIn this study, 177 CCHF patients were assessed, and their information regarding education or lack of education about pregnancy at discharge was available for 84 patients, only 9 people (5.1% of all patients) were trained about contraception after treatment with Ribavirin. In the follow-up of the patients, 3 pregnancies resulted in abortion and 7 unhealthy children were reported due to lack of attention to the principles of pregnancy prevention at the time of taking ribavirin and 6 months later.
ConclusionConsidering the effects of teratogenicity of ribavirin, it seems necessary to provide adequate training to patients about the risks of pregnancy during the 9-month after receiving ribavirin.
Keywords: Contraception, Pregnancy period, ribavirin, Teratogen, Viral hemorrhagic fevers -
مقدمهبا توجه به توسعه فناوری نانو و گسترش استفاده از نانومواد در زمینه های مختلف صنعت، بررسی اثرات مخرب آن بر سیستم های بیولوژیکی ضروری است. دی اکسید تیتانیوم (Tio2) در تولید رنگ های مختلف، لوازم آرایشی، سرامیک، فوتوکاتالیست ها، آب و فاضلاب و بسیاری از محصولات دیگر کاربرد دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تراتوژنیستی این نانوذره در هفته های مختلف بارداری موش NMRI انجام شد.روش کاراین مطالعه تجربی در سال 1396 بر روی 30 موش ماده نژاد NMRI (30-25 گرم، 12-8 هفته) انجام شد. موش ها به طور تصادفی به 2 گروه کنترل و 4 گروه مورد تقسیم شدند. بارداری با مشاهده پلاک واژینال (GD0) تایید شد. دوز 5 میلی گرم/کیلوگرم محلول Tio2 به صورت گاواژ دهانی از هفته اول تا روز هجدهم بارداری به موش های باردار خورانده شد. برای گروه های اول تا سوم به ترتیب فقط هفته های اول تا سوم و گروه چهارم کل دوره بارداری، نانوذرات گاواژ شد. گروه شم با حلال گاواژ شد و گروه کنترل، آب شهر را بدون گاواژ دریافت کردند. در روز هجدهم بارداری جنین ها از لوله های رحم جدا و وزن، قد، دور سر و ناهنجاری های مورفولوژیک ثبت گردید و اختلالات اسکلتی جنین ها توسط رنگ آمیزی آلیزارین رد و آلیسن بلو بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هادر مجموع در چهار گروه تجربی، کاهش قابل توجهی در وزن بدن و طول CR در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0>p). همچنین تعداد قابل توجهی از ناهنجاری های ظاهری مانند جذب جنین، خونریزی، ناهنجاری های اندام و اختلالات اسکلتی در گروه های آزمون در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد. مشاهدات نشان داد اثرات تراتوژنیک در گروهی که هفته دوم در معرض نانوذرات بودند، بیشتر بروز کرد.نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر سمیت و اثرات تراتوژنیک نانوذرات Tio2 در موجودات زنده را ثابت می کند. بنابراین، مطالعات بیشتری برای پیش بینی اثرات سمی Tio2 مورد نیاز است.کلید واژگان: تراتوژن, تیتانیوم, نانوذرات, ناهنجاری های اسکلتیIntroductionConsidering the development of nanotechnology and extensive use of nano-materials are in different fields of industry, it is necessary to investigate their destructive effects on biological systems. Titanium dioxide (TiO2) is used in the production of different dyes, cosmetics, ceramics, photocatalysts, water and sewage treatment and a lot of other products. This study was performed with aim to evaluate the Teratogenic effect of TiO2 in different gestational weeks of NMRI mice.MethodsThis experimental study was performed on 30 female NMRI mice (25-30 gr, 8-12 weeks of pregnancy) in 2017. The mice were randomly assigned into 2 control groups and 4 case groups). Pregnancy was confirmed with vaginal plaque (GD0). The doses of 5 mg/kg of tio2 solution were orally gavage to pregnant mice from the first to 18th days of pregnancy. The first group, the first week of pregnancy, the second group, the second week of pregnancy and the third group received nanoparticles only in the third week of pregnancy and the fourth case group were treated during all period of pregnancy. The Sham group was gavage with solvent and control group received city water without gavage. In the 18th day of pregnancy, the fetuses were removed from the uterine tubes and their weight and height, Head circumference and morphologic disorders were recorded, their skeletal disorders were checked by alizarin red and painting. Data were analyzed by SPSS software (version 21). PResultsTotally, significant reduction in body weight and CR length was observed in all four experimental groups in comparison with control group (PConclusionThe results of present study prove the toxicity and teratogenicity effects of TiO2 nanoparticles on living organisms. So, further studies are recommended to predict the toxicity effect of TiO2.Keywords: Nanoparticles, Skeletal disorders, Teratogen, Titanium
-
اثر تراتوژنیک به تاثیر موادی گفته می شود که قادر به عبور از جفت بوده و ممکن است به رشد و تکوین جنین یا رویان آسیب جدی وارد کرده و منجر به ناهنجاری در جنین یا نوزاد شوند. هر مادر باردار ممکن است دچار بیماری هایی باشد که می تواند قبل از بارداری یا اینکه در حین بارداری به آن ها مبتلا شده باشد. بعضی از این بیماری های مادر و یا داروهای مصرف شده جهت درمان این بیماری ها ممکن است بر جنین اثرات تراتوژنیک داشته باشند و در مسیر رشد و تکوین جنین اختلال ایجاد کنند. بنابراین طبق مطالعات انجام شده کنترل بیماری های مادر و داروهای مصرفی و روش های درمانی قبل از اقدام به بارداری و در حین بارداری ضروری است. با توجه به اثرات زیان بار فاکتورهای تراتوژنیک بر جنین، در این مطالعه مروری به بررسی برخی از انواع تراتوژنها از قبیل اشعه، عوامل عفونی، شرایط مادری و داروهای تراتوژن و غیره می پردازیم.کلید واژگان: تراتوژن, بیماری های مادر, بارداری, ناهنجاری, تکوینThe teratogenic effect is thought to be the effect of an agent that is able to cross the pair and may cause serious damages to the fetal or embryo development and will lead to abnormalities in the fetus or newborn. Each pregnant woman may have a condition that can be contracted in or during pregnancy. Some of these maternal diseases or medications which are used to treat these diseases may have teratogenic effects on the fetus and impair the development of the fetus. According to previews studies, control of maternal diseases before and during pregnancy is necessary. Regarding to the harmful effects of teratogenic factors on the fetus, in this review we studied some teratogenes such as radiations, infection agents, maternal conditions, teratogenic medications etc.Keywords: Teratogens, Maternal Disease, Pregnancy, Abnormality, Development
-
سابقه و هدفسموم مختلف روی اندام های تناسلی اثر سوء دارند. مواجهه با آلاینده ها و همچنین استرس های جسمی، باعث افزایش نرخ ناباروری می شود. تولیدات آنتی اکسیدانی به دلیل اینکه می توانند در برابر آلاینده ها و حذف رادیکال های آزاد اکسیژن واکنش نشان دهند، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. این مطالعه به بررسی تاثیر پروتکتیو ها در محافظت از سیستم تولید مثلی در برابر سموم می پردازد.مواد و روش هااین مطالعه مروری با استفاده از کلمات کلیدی پروتکتیو و سموم ارگانوفسفره، و جستجو در وب سایت های Pubmed، Science Direct، Scopus و Google Scholar انجام گردید و مقالات مرتبط استخراج و طبقه بندی شدند.یافته هانتایج مربوط به حدود هشتاد مقاله انتخاب شده از میان یکصد و چهل مقاله جدید و معتبر، حاکی از آن است که عناصری مثل ارسنیک، سیکلوفسفامید، کادمیوم، دیازینون و گوسیپول باعث کاهش میزان تولید مثلی و آسیب به بافت های بدن می شوند. عناصری مثل ان استیل سیستئین، کارنیتین، کورسیتین، روغن سیاه دانه، پودر خرما، جنسینگ، عسل و زعفران از عناصر پروتکتیوی هستند که می توانند در مقابل آسیب های احتمالی اثر محافظتی داشته باشند.نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه می توان از پروتکتیو های طبیعی موجود در گیاهان، میوه ها و مواد خوراکی جهت جلوگیری از آسیب سموم مختلف به دستگاه تولید مثلی استفاده کرد.کلید واژگان: پروتکتیو, تراتوژن, اسپرم, جنینBackground And ObjectiveDifferent toxins have harmful effects on sexual organs. Exposure to contaminants as well as physical stress can increase the rate of infertility. Antioxidant products are highly considered, because they can react to pollutants and remove free oxygen radicals. This study investigates the effects of proteins on the protection of the reproductive system against toxins.MethodsThis review article was conducted using keywords including protective and organophosphorus toxins, and searching on online databases such as Pubmed, Science Direct, Scopus and Google Scholar. The related articles were extracted and classified.
FINDINGS: The results of about 80 articles, selected out of 140 new and valid articles, suggest that elements such as arsenic, cyclophosphamide, cadmium, diazinon and gossypol reduce the reproduction rate and damage body tissues. Elements such as N-acetylcysteine, carnitine, corsetine, black seed oil, palm powder, ginseng, honey and saffron are proteins that may have protective effects against potential damage.ConclusionBased on the results of this study, the natural proteins that can be found in plants, fruits and food can be used to prevent the damage to the reproductive system caused by various toxins.Keywords: Protective, Teratogen, Sperm, Embryo -
مقدمهناهنجاری شناسی یا تراتولوژی شاخه ای از علم جنین شناسی است که به مطالعه علل، مکانیسم ها و الگوی تکوین غیرطبیعی می پردازد. تراتوژن ها به عوامل آسیب زای رشد جنین در دوره بارداری گفته می شود که برخی از آن ها از سد جفتی عبور کرده و بر دوره های تکوینی تاثیر سوء می گذارند و سبب ایجاد ناهنجاری می شود، هرچند داروهای تراتوژن ممکن است باعث بهبود حال عمومی مادر شوند اما برای جنین سمی بوده و باعث تاثیرات و نقایص متعددی می شوند. ازآنجاکه سلامت جنین و بررسی فاکتورهای خطر در این دوران اهمیت به سزایی دارد، هدف از این مقاله مروری بررسی برخی از انواع تراتوژن ها (از قبیل اشعه، عوامل عفونی، اختلالات دمایی و شرایط مادری) و سپس به طور خاص اثر داروهای تراتوژن بر جنین که شامل برخی از داروهای مجاز (از قبیل استامینوفن، تالیدومید، آسیکلوویر، آرام بخش ها و ضد تشنج ها) و داروهای غیرمجاز (از قبیل نیکوتین، الکل، کوکائین و ماری جوانا) است.نتیجه گیریبه طورکلی تراتوژن ها بسته به نوع و زمان مصرف آن ها در دوران بارداری اثرات منفی بر جنین می گذارند و منجر به نقایص و اختلالات جبران ناپذیری می شوند که شناخت هرچه بهتر آن ها می تواند از این نقایص جلوگیری کند، چراکه بسیاری از داروهای بهبوددهنده حال مادر دارای مشابهاتی از همان دارو ولی با تراتوژنیسیته پایین تر هستند.کلید واژگان: تراتوژلوژی, تراتوژن, داروهای تراتوژنیک, تکوین جنینBackground and ObjectivesTeratology is a branch of embryology science that studies causes, mechanisms and abnormal pattern development. Embryo growth traumatic factors during pregnancy are called teratogens that some teratogens pass the placental barrier and cause adverse effect during development stages and malformation, however a drug may improve general health of the mother, but it might be poisonous for embryo and cause diverse malformation. Since study of embryo health and risk factor in this stage is important, the aim of this review article was the investigation of some types of teratosgens (such as radiation, infectious agents, heat disorders, maternal conditions) and particularly the effect of teratogenic drugs on embryo including some legal drugs (such as acetaminophen, thalidomide, acyclovir, sedatives and anticonvulsants) and illegal drugs (such as nicotine, alcohol, cocaine and marijuana).ConclusionIn general, teratogens depending on the type and duration of exposure in pregnancyperiod, adversely affect embryo and cause various disorders. A better understanding of these teratogens can contribute to prevent these defects, since many other drugs with similar effects and lower teratogenicity can be used to improve mothers health.Keywords: Teratology, Teratogen, Teratogenic Drugs, Embryo Development
-
زمینه و هدف
گیاه گل ماهوراز جمله گیاهان دارویی است که دارای خواص متعدد درمانی از جمله رفع دل درد، درمان سرماخوردگی و برونشیت، ضد تب، هموروئید و میگرن می باشد. لذا با توجه به مصرف عصاره این گیاه توسط ساکنین مناطق کوهستانی که به این گیاه دسترسی دارند و با توجه به عدم بررسی اثر تراتوژن احتمالی این گیاه در گذشته، مطالعه حاضربا هدف بررسی تاثیر عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور با غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در جنین موش سوری انجام شده است.
مواد و روش کاردراین مطالعه تجربی، 50 سرموش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری به صورت تصادفی به 5 گروه (کنترل، فنی توئین و3 گروه مورد آزمایش)تقسیم شدند. به موش های باردار گروه های فنی توئین و مورد آزمایش، در روزهای 6، 8، 10، 12و 14 بارداری عصاره ی آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. دوز تزریق در گروه های 3، 4 و 5 به ترتیب 25/2، 3 و 75/3 گرم بر کیلوگرم بود. سپس در روز 18حاملگی جنین ها از طریق سزارین از رحم خارج شدند و ابتدا از نظر زنده، مرده و بازجذب مورد بررسی و سپس وزن و قد آنها به ترتیب توسط ترازوی دیجیتالی و کولیس اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی ناهنجاری های ماکروسکوپی اسکلت، با استفاده ازتکنیک دوگانه آلیزارین ردوآلسین بلو،رنگ آمیزی گردیدند. داده های به دست آمده به کمک آزمون های ANOVA و مربع کای تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هاوزن و قد جنین موش های دریافت کننده عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهورکاهش قابل ملاحظه ای را نشان دادند. ناهنجاری های اسکلتی متعدد در گروه های دریافت کننده عصاره آبی مشاهده شد که از آن جمله می توان به انگشت اضافه، دنده اضافه، دنده بهم چسبیده، اسکولیوزیس، اسپاینابیفدا، شکاف کام و استخوانی شدن ناقص جمجمه اشاره کرد.
نتیجه گیریعصاره گیاه گل ماهور می تواند منجر به کاهش رشد و ایجاد ناهنجاری های مختلف درجنین شود و لذا لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
کلید واژگان: تراتوژن, ناهنجاری اسکلتی, گل ماهور, موش سوریBackground and ObjectivesVerbascum cheiranthifolium is one of useful medicinal plant in Iranian traditional medicine that has many therapeutic effects including pain killer in stomachache, treatment of colds and bronchitis, antipyretic, migraine and antihemorrhoid. As mountaineer and people may use from extract of this plant, this study was undertaken to determine probable teratogenicity of aqueous extract of aerial part of Verbascum cheiranthifolium in mouse embryo.
Material and MethodsIn this experimental study, 50 adult female mice after mating and observation of vaginal plug, divided into 5 groups (control, phenytoin, and 3 treatments by 2.25,3 and 3.75 mg/kg dose of extract). All groups received aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium at days 6, 8, 10, 12 and 14 of pregnancy intraperitoneally.Finally at the day of 18 of pregnancy, all embryos were removed by caesarian section and analyzed from aspect of viable, dead or reabsorption status. Furthermore, weight and CRL of fetuses were analyzed by caliper and digital balance. Using the technique of alizarin red – alcian blue double staining, macroscopic abnormalities of the skeleton were investigated. Data were analyzed using ANOVA and chi-square.
ResultsFetuses of treatment groups received aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium, showed significant decrease in CRL and weight. Different skeletal anomalies appeared in fetuses including polydactyly, extra rib, conjoined ribs, scoliosis, spina bifida, palate cleft and imperfect skull ossification.
ConclusionBased on clear teratogenic effects of aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium in mouse embryo from aspect of growth retardation and inducing skeletal anomalies, it seems usage of this medicinal plant in pregnant women should be avoided.
Keywords: Teratogen, Skeletal anomaly, mouse embryo, Verbascum cheiranthifolium -
سابقه و هدفگلپر (Heracleum persicum) از گیاهان دارویی ایرانی است که به شکل سنتی از آن جهت درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود ولی هیچ مطالعه علمی برای بررسی اثرات آن در دوران حاملگی وجود ندارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی گلپر در ایجاد سقط و آسیب به جنین در موشهای Balb/c انجام گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی 30 موش Balb/c بالغ ماده پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به 3 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل (بدون مداخله)، گاواژ آب مقطر و گروه مورد (با دریافت عصاره گلپر در غلظت mg/Kg5/12 در روز به مدت 7 روز متوالی بصورت گاواژ) تقسیم شدند. در روزهای 19-18، عمل سزارین انجام و جنین ها خارج و در سرم فیزیولوژی قرار داده شدند. جنین ها از لحاظ قد، وزن، ناهنجاری های اسکلتی و دیگر ناهنجاری های قابل مشاهده بررسی شدند. همچنین میزان درصد استروژن و پروژسترون خون مادر برای بررسی مکانیسم ها اندازه گیری شد.یافته هایافته ها نشان دهنده تفاوت معنی داری از نظر میزان درصد استروژن (09/9±82/13 در گروه گلپر در مقایسه با ng/ml4/0±4/2 در گروه کنترل) و پروژسترون (ng/ml05/18±56/24 در گروه عصاره گلپر در مقابل ng/ml35/1±46/52 در گروه کنترل) بین گروه ها است (05/0p<). این تفاوت از اثر سقط زایی گیاه گلپر و افزایش استروژن و کاهش پروژسترون در خون مادر حمایت می کرد. میانگین درصد سقط در جنین های گروه مورد نیز 14/0±55/0 بود ولی در گروه کنترل سقط جنین مشاهده نشد. تفاوت معنی داری از نظر قد جنین ها در گروه های مورد مطالعه دیده نشد، اما مقایسه میزان وزن جنین های گروه مورد و کنترل معنی دار بود (05/0p<).نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که گلپر اثر تراتوژنی و سقط زایی دارد. لذا در دوره حاملگی مصرف گیاه باید با احتیاط انجام گیرد.
کلید واژگان: عصاره گلپر, تراتوژن, سقط, موشBackground And ObjectiveHeracleumpersicum is an Iranian medicinal plant which is used for various diseases. However، there is no scientific evidence to prove its side effects in pregnancy. Therefore، this study was designed to evaluate the teratogenic and abortifacient effects of Heracleum persicum hydroalcholic extract in Balb/c mice.MethodsIn this experimental study، 30 Balb/c mice were randomly divided into 3 groups، after mating and vagina platelets observation. First group received nothing، and second group received distilled water (gavage) and the third roup received 12. 5 mg/kg/day Heracleum persicum hydroalcholic extract for 7 days. In 18-19th day of the experiment، caesarean surgery was done and embryos were collected in normal saline. The embryos weight and heights were measured and any defects in skeleton or other observable defects in other parts were evaluated. Estrogen and progesterone levels were also measured to evaluate the mechanisms.FindingsThere was a significant difference in estrogen percentage (13. 82±9. 09ng/ml in case group vs. 2. 4±0. 4ng/ml in control group) and in progesterone percentage (24. 56±18. 5ng/ml in case group vs. 52. 46±1. 35ng/ml in control group) between two groups (p<0. 05). The abortifacient effect of the plant was supported by the changes in blood estrogen and progesterone. The percentage of abortifacient was 0. 55±0. 14 in plant group and zero in control group. There was no significant difference in studied groups regarding embryos heights. However، the embryos weights were less in case group (p<0. 05).ConclusionConsidering plant effect on weight and hormone changes in pregnancy and abortifacient effect of Heracleum persicum in experimental group، its consumption should be with cautious during pregnancy.Keywords: Heracleum persicum, Teratogen, Abortifacient, Mouse -
زمینه و هدفیکی از مهم ترین عوارض مصرف داروهای ضدصرع در دوران بارداری افزایش ناهنجاری های جنینی می باشد. اطلاعات کاملی در مورد نقش فنی توئین در ایجاد اثرات تراتوژنیک در زمان و میزان مصرف این دارو در دوران بارداری و نیز بر روی اندام سازی جنین در دسترس نیست. از این رو این مطالعه به منظور تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی فنی توئین در صورت استفاده ی مستمر از آن در زمان اندام سازی جنین طراحی گردید.روش بررسیدر این مطالعه ی تجربی 40 سر موش باردار نژاد NMRI به سه گروه تجربی (I، II، III) و یک گروه شاهد تقسیم شدند. سه گروه تجربی (I، II، III) به ترتیب مقادیر 60، 75 و 90 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز حجم 2/0 میلی لیتر از روز شش و نیم (GD6/5) تا روز چهارده ونیم (GD14/5) بارداری به صورت درون صفاقی و گروه شاهد نیز در همین مدت سرم فیزیولوژی را به همان حجم دریافت نمودند. موش ها در روز 5/18 حاملگی تشریح شده و جنین ها از نظر طول سری دمی، وزن و ناهنجاری های ماکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های T-Test، ANOVA و توکی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر گروه های تجربی میانگین وزن و طول سری دمی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان داد (05/0P<). همچنین از نقطه نظر آماری در هر سه گروه تجربی (I،II، III) میزان بروز ناهنجاری ها از جمله جذب جنینی، هموراژی در اندام های مختلف و تیروئید فولیکولار در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (05/0P<).نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که استفاده از داروی فنی توئین در طی مراحل اندام سازی (ارگانوژنز) موش نه تنها می تواند سبب جذب جنین، کاهش وزن و کاهش طول سری دمی در جنین موش گردد، بلکه می تواند ناهنجاری هایی از جمله هموراژی و تیروئید فولیکولار را نیز القا نماید.
کلید واژگان: فنی توئین, تراتوژن, موش, جنینBackground And ObjectiveOne of the most important complications of utilization of anti-epilepsy drugs in pregnancy is an increase of fetal abnormality. There is not enough information about the role of phenytoin on teratogenic effects on pregnancy and on fetal organogenesis. Hence، this study was designed to determine the macroscopic abnormalities created by continuous use of phenytoin during organogenesis of fetus.Materials And MethodsForty pregnant mice (NMRI type) were divided into three experimental groups (I، II، III) and one control group. Three experimental groups I، II، III received 60mg/kg، 75 mg/kg، and 90 mg/kg per day with 0. 2 ml volume from the day 6. 5 (GD6/5) to day 14. 5 (GD 14/5) of pregnancy intraperitoneally (i. p.). The control group received the same volume of normal saline instead. The mice on the day 18. 5 of pregnancy were sacrificed، and their tail lengths، weights، and abnormalities were studied. Data were analyzed by ANOVA and Tukey tests.ResultsIn the experimental groups، the mean weight and tail length was reduced significantly compared to the control group (P<0. 05). In all three experimental group (I، II، III) abnormalities such as absorption of same fetal، hemorrhage in different organs and follicular thyroid was increased significantly compared to the control group (P<0. 05).ConclusionOur results show that utilization of the drug phenytoin in mouse during organogenesis not only induces absorption of some fetuses، weight loss، and tail length reduction، but it can also induce abnormalities such as hemorrhage and follicular thyroid.Keywords: Phenytoin, Teratogenicity, Fetal, Mouse -
سابقه و هدففنی توئین یکی از قدیمی ترین داروهای ضدتشنج است و مصرف آن در مادران باردار باعث افزایش ناهنجاری های جنینی می شود. در رابطه با اثرات تراتوژنیک این دارو بر تکامل لوله عصبی و اسکلتی اطلاعات کاملی در دسترس نیست. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تراتوژنیک داروی فنی توئین جهت تعیین ناهنجاری های اسکلتی و نقایص لوله عصبی در دوره لانه گزینی و اندام سازی در موش انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 40 سر موش باردارسفید کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI به سه گروه تجربی (I، II، III) و یک گروه شاهد تقسیم شدند. سه گروه تجربی به ترتیب دوزهای 60، 75، 90 میلی گرم بر کیلوگرم فنی توئین محلول در سرم فیزیولوژی و گروه شاهد سرم فیزیولوژی را به صورت داخل صفاقی با حجم تزریق 2/0 میلی لیتر در روزهای 5/6 تا 5/14 حاملگی در ساعت 7 صبح دریافت کردند. موش ها در روز 5/18 حاملگی تشریح شده و جنین ها از نظر نقایص سیستم اسکلتی مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس جنین موش ها به روش آلیزارین قرمز / آلیسان آبی رنگ آمیزی شدند و جنین ها از نظر میزان بروز نقایص لوله عصبی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری Spss و آزمون های T-test، Anova و Tukeyتجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر هر سه گروه تجربی I،II و III اختلالاتی به صورت ناهنجاری هایی در سیستم اسکلتی مشاهده شد ناهنجاری های اسکلتی عمدتا به صورت اختلال در شکل و جابه جایی در اندام ها بود که از نقطه نظر آماری در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی-داری را نشان می داد (05/0p<)، همچنین در گروه تجربی III نقایص لوله عصبی به صورت اسپینابیفدا بروز نمود که در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (05/0p<).نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد استفاده از داروی فنی توئین طی مراحل ارگانوژنز موش می تواند ناهنجاری های اسکلتی و نقایص لوله عصبی را القاء نماید.
کلید واژگان: فنی توئین, تراتوژن, نقایص لوله عصبی, ناهنجاری های اسکلتیBackgroundPhenytoin is one of the oldest anti epileptic drugs; it may result in fetal abnormalities if taken during pregnancy. This study was designed to determine teratogenic effects of phenytoin on the development of skeleton and neural tube defects in mouse fetuses..Materials And MethodsForty small experimental pregnant mice (NMRI Type) were divided in to three experimental groups (I, II, III) and one control group. The experimental groups received phenytoin in doses of 60, 75 and 90 mg/kg/day and the control group received 0.2 ml normal saline intraperitoneally (ip) from the 6th day to 14th day of pregnancy. The mice were sacrificed on the 18th day of pregnancy and fetuses examined for skeletal abnormality. Alizarin red and Alcian blue stains were used to detect neural tube abnormalities. Data was analyzed with ANOVA and Tukey tests.ResultsIn all three experimental groups (I-III) abnormalities were observed in the skeletal system, abnormalities primarily consisted of displacement and disruption in the shape of the limbs, rate of these anomalies was significantly different from the control group (p<0.05); also the rate of neural tube defects as spina bifida cystica was significantly higher in experimental group III as compared to the control group, (p<0.05).ConclusionFindings of this study show that ingestion of phenytoin during pregnancy can induce neural tube defects and skeletal abnormalities in the mouse fetus.. Keywords: phenytoin, teratogen, neural tube defects, skeletal abnormalities.Keywords: phenytoin, teratogen, neural tube defects, skeletal abnormalities -
زمینه و هدفمطالعات مختلف نشان داده اند که خانم های باردار بدون توجه به تاثیرات تراتوژن بیشتر گیاهان دارویی به استفاده از این گیاهان می پردازند. از جمله این گیاهان که دارای خواص متعدد درمانی است، چای کوهی می باشد که تا به حال اثر تراتوژن آن بررسی نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره چای کوهی در غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در موش های سوری انجام شده است.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 60 سر موش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به شش گروه (دو گروه کنترل و 4 گروه مورد) تقسیم شدند. چهار گروه مورد از روز 7 تا 12 حاملگی به مدت 6 روز عصاره چای کوهی با غلظت های 50، 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در روز 18 حاملگی جنین ها از لوله رحمی خارج شدند و ابتدا وزن و قد آنها با ترازوی حساس دیجیتالی و کولیس اندازه گیری و سپس با رنگ الیزارین رد رنگ آمیزی و از نظر ناهنجاری های اسکلتی بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری کای دو، کروسکال والیس و آزمون تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شد.یافته هاعصاره چای کوهی در دوزهای مختلف باعث اختلال در رشد (قد و وزن) جنین ها شد و این اختلال با افزایش دوز عصاره افزایش نشان داد (01/0P<). در نداشتن استخوان اینترپاریتال بین گروه های کنترل و دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0P<)، ولی در وجود دنده اضافی تفاوت آماری معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد.نتیجه گیریعصاره گیاه چای کوهی دارای خواص تراتوژن می باشد و باعث کاهش رشد و کاهش تشکیل استخوان اینترپاریتال وابسته به دوز می شود و لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
کلید واژگان: تراتوژن, چای کوهی, ناهنجاری اسکلتیBackground And AimsSeveral studies have shown that many pregnant women use medicinal plants during pregnancy without knowing some of those teratogenic effects. One of these plants is Stachys lavandulifolia that is used for many health treatments. The teratogenic effect of this plant has not been established yet. Therefore in this study the teratogenic effect of Stachys lavandulifolia was investigated in Balb/c mice.MethodsIn this experimental study, 60 female Wistar rats (30-40 gr, 8-12 weeks old) were randomlydesignated into 6 groups. (2 control and 4 case groups). Pregnancy was confirmed with vaginal plaque. The doses of 50,100,150 and 200 mg/kg of the extracts of Stachys lavandulifolia vahl were injected intra peritoneal (i.p.) to pregnant mice from the 7th to 12th days of pregnancy. The fifth group received saline and theSixth group (control group) received nothing. In the 18th day of the pregnancy the fetuses were removed from the uterine tubes and their weight and height were measured by digital scale and Kullis, then they were painted by red alizarin and their skeletal disorders were checked. Data were analyzed with Chi square and Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests.ResultsUsing different doses of hydro alcoholic extract of Stachys lavandulifolia the fetal growth was impaired and this impairment increasesd with increased doses of the extract (P<0.01). In the dose of 200 mg/kg inter parietal bone was not observed in 40% of embryos (P<0.01), regarding the extra rib there was no significant difference between groups. In the case of having additional rib, no significant difference was found between the groups.ConclusionStachysl lavandulifolia extract has teratogenic effect and using it causes growth retardation and stopping the inter parietal bone formation. Therefore it should be considered as contraindication or use with caution, in pregnancy.Keywords: Stachys lavandulifolia, Skeletal disorders, Teratogen -
مقدمهحنا گیاهی است که بر اساس باورهای سنتی مردم دارای خواص سقط آور می باشد، ولی هیچ مطالعه علمی این موضوع و یا اثر تراتوژنی این گیاه را مورد بررسی قرار نداده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر عصاره حنا در ایجاد ناهنجاری مادرزادی در موش های سوری انجام شد.روش کاردر این مطالعه تجربی، 120 موش سوری بالغ ماده پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به طور تصادفی در 4 گروه کنترل (بدون مداخله و تزریق آب مقطر) و مورد (غلظت های 10 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند و روزانه به مدت 7 روز، مورد تزریق داخل صفاقی قرار گرفتند. در روزهای 18 و 19 عمل سزارین انجام و ضمن اندازه گیری قد و وزن، جنین ها از نظر ناهنجاری مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادها با آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی «ال اس دی» انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هابین گروه شاهد با گروه هایی که عصاره حنا دریافت کرده بودند، از نظر قد و وزن جنین اختلاف معنی داری مشاهده شد (001/0 >p) ولی اختلاف بین گروه های مصرف کننده حنا، معنی دار نبود. در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره حنا، در 90 درصد جنین ها استخوان پاریتال وجود نداشت و دنده اضافی بیشتری در گروه های دریافت کننده عصاره حنا مشاهده شد (01/0=p).نتیجه گیریمصرف عصاره هیدروالکلی گیاه حنا دارای خواص تراتوژنی می باشد و لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
کلید واژگان: تراتوژن, جنین, عصاره حنا, موش کوچکIntroductionAccording to the traditional believes Henna causes abortion; however، there is no scientific study in this regard and about its teratogenic effect. The aim of this research was to study the effect of Henna extract on congenital malformations in mouse.MethodsIn this experimental study، a total of 120 female mice (30-40 gr، 8-12 week old) after mating and observing vaginal plug، were randomly allocated in 4 groups of control (Without intervention and distilled water injection) and case (Concentrations of 10 and 100 milligram per kilogram of Henna extract). All groups received daily intra-peritoneal injection for seven days. Cesarean operation was held on 18th and 19th day، as well. While height and weight measurements، embryos were examined for abnormalities. Data were analyzed by SPSS software version 11. 5، ANOVA and least significant difference (LSD) test. P value less than 0. 05 was statistically significant.ResultsA significant difference was observed in weight and length of fetuses in case and control group (p<0. 001) but there is no relevant difference among groups that received Henna. In 90% of case group، fetuses had no parietal bone and more extra ribs were observed in the groups who receiving Henna extract.ConclusionHydro-alcoholic extract of Henna has teratogenic properties، so it should be consumed with caution during pregnancy.Keywords: Embryo, Lowsonia inermis, Mice, Teratogen -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتادم شماره 6 (پیاپی 138، شهریور 1391)، صص 335 -339زمینه و هدف
شیوع اختلالات وسواسی- جبری و افسردگی در دوران بارداری زیاد است و احتمال تجویز کلومی پرامین و مصرف هم زمان داروها و مواد حاوی کافیین در این دوران وجود دارد. با توجه به این که تحقیقات کافی در مورد آثار تراتوژنیک کلومی پرامین و مصرف هم زمان آن با کافیین در دوران ارگانوژنز انجام نگرفته است، هدف از این تحقیق، بررسی آثار تراتوژنیک کلومی پرامین، کافیین و مصرف هم زمان آن ها بر جنین موش صحرایی می باشد.
روش بررسیدر این مطالعه 42 موش صحرایی باردار، دوزهای تعیین شده داروها را روزانه به صورت تزریقی از روز هشتم تا پانزدهم بارداری دریافت کردند. در روز هفدهم بارداری، جنین ها خارج شده و مورد مطالعه ماکروسکوپی و بررسی ناهنجاری های ظاهری قرار گرفتند.
یافته هانتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که با افزایش دوز کافیین و مصرف هم زمان کافیین و کلومی پرامین، افزایش قابل ملاحظه ای در میزان مرگ و میر جنین، ناهنجاری های ظاهری، چرخش غیرطبیعی، چروکیدگی پوست و خون ریزی زیر پوستی دیده می شود. تجزیه آماری نشان داد که میزان اثرات تراتوژنیک کافیین در دوز بالا و تجویز هم زمان کلومی پرامین و کافیین به صورت معنی داری بیش تر از سایر گروه ها می باشد (001/0P≤).
نتیجه گیرینتایج به دست آمده از این مطالعه حاکی از تراتوژن بودن کافیین در دوز بالا و مصرف هم زمان کلومی پرامین و کافیین می باشد. توصیه می گردد که مادران باردار از مصرف بی رویه داروها و غذاهای کافیین دار و مصرف هم زمان آن ها با کلومی پرامین در سه ماهه اول بارداری خودداری نمایند.
کلید واژگان: تراتوژن, کلومی پرامین, کافیین, ضد افسردگی های سه حلقه ای, ناهنجاری ها, موش صحراییBackgroundObsessive-compulsive disorders and depression have a high prevalence during pregnancy; therefore, pregnant women may take clomipramine and also take other drugs or consume foods that contain caffeine. As investigations about the teratogenic effects of clomipramine and its concurrent administration with caffeine during organogenesis period are scarce, we aimed to study the teratogenicity of simultaneous administration of clomipramine and caffeine in rat fetus.
MethodsAfter dividing 42 pregnant rats to several case and control groups, we injected different doses of caffeine and clomipramine to the animals. All the injections were performed on the eighth until the 15th day of pregnancy. We removed the fetuses on the 17th day of pregnancy and studied the morphological features and apparent anomalies of the fetuses macroscopically.
ResultsWe found a significant rate of mortality, apparent anomalies, abnormal torsion, shrinkage of skin and subcutaneous bleeding in fetuses of rats receiving high doses of caffeine or a combination of caffeine and clomipramine. Statistical analysis of the data revealed a significant increase (P?0.001) in teratogenicity of high doses of caffeine and its combination with clomipramine.
ConclusionThis study implies simultaneous intake of high amounts of caffeine and clomipramine lead to teratogenicity. We recommend pregnant women to avoid uncontrolled consumption of foods that contain caffeine or drugs that contain high amounts of this substance. They should not also take clomipramine with caffeine in the first trimester of pregnancy.
Keywords: anomalies, caffeine, clomipramine, fetus, rat, teratogen, tricyclic antidepressants -
سابقه و هدفایماتینیب یک مهار کننده تیر وزین کیناز c-kit، bcr-abl و گیرنده فاکتور رشد مشتق از پلاکت می باشد که برای درمان لوسمی میلویید مزمن و تومورهای استرومایی معدی- روده ای مورد استفاده قرار می گیرد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مصرف ایماتینیب در دوران بارداری و تاثیر آن بر رشد و نمو جنین انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، ایماتینیب در دوزهای 7، 12، 22، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روزهای 1 تا 14 بارداری به موش های صحرایی نژاد ویستار باردار گاواژ گردید و به گروه شاهد آب مقطر خورانده شد. رت های باردار به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول در روز 18 بارداری جنین ها خارج شدند و سر جنین ها برای مطالعه هیستولوژیکی در فرمالین فیکس شد. نمونه ها در پارافین قالب گیری و برش فرونتال تهیه شد. رنگ آمیزی نمونه ها با هماتوکسیلین - ائوزین صورت گرفت. در گروه دوم جنین ها متولد شدند و وزن جنین ها و تعداد جنین های زنده و مرده بررسی شد. بعد از بالغ شدن جنین ها، تست یادگیری به منظور بررسی تاثیر ایماتینیب روی حافظه و یادگیری با روش یادگیری احترازی غیر فعال با استفاده از دستگاه شاتل با کس انجام شد.یافته هامطالعات هیستولوژیکی نشانه ای از تراتوژن بودن ایماتینیب روی رشد و نمو استخوان های فرونتال و پاریتال را نشان نداد. ایماتینیب در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش وزن (001/0>p) و افزایش مرگ و میر جنین ها شد (01/0>p). این دارو در دوز 7، 12، 22 و 50 میلی گرم باعث کاهش حافظه و یادگیری جنین ها شد (05/0>p).نتیجه گیریمصرف ایماتینیب در طول بارداری می تواند رشد و نمو و میزان حافظه و یادگیری جنین ها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین پیشنهاد می شود زنانی که تحت درمان با این دارو قرار دارند، باید در طول مصرف دارو از بارداری جلوگیری نمایند.
کلید واژگان: ایماتینیب, بارداری, تراتوژن, یادگیری, رتMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:20 Issue: 2, 2010, PP 98 -103BackgroundImatinib mesylate selectively inhibits bcr/abl and other non-specific tyrosine kinases and represents a model of targeted therapy for chronic myeloid leukaemia (CML) as well as gastrointestinal stromal tumors (GIST). This study was designed to evaluate effects of imatinib on pregnancy and development of fetus.Materials And MethodsIn this experimental study, imatinib was administrated orally at doses of 7, 12, 22, 50 and 100 mg/kg/day and control groups received sterile water. The pregnant rats were subdivided into 2 groups. In group one, the pregnant rats were sacrificed on day 18 of gestation and the number alive and dead of foetuses were checked. The brain of fetuses were fixed in formalin and embedded in paraffin for histological studies. Selected slides were stained with hematoxylin and eosin (H&E). In group two, the fetuses were allowed to become mature. The effect of drug on learning and memory were assessed by a passive avoidance method using shuttle box apparatus.ResultsHistological studies revealed no evidence of teratogenic effects of imatinib on development of frontal and parietal bones. Imatinib given in 100 mg/kg dose caused weight decrease (p<0.001) and increase mortality in fetuses (p<0.01). Administration of imatinib in 7, 12, 22 and 50 mg/kg doses showed statistically significant reduction in learning and memory of fetuses (p<0.05).ConclusionImatinib can decrease development, learning and memory of fetuses. So, it is recommended that women treated with imatinib avoid becoming pregnant. -
سابقه و هدفنیکوتین مهم ترین ترکیب آلکالوییدی موجود در توتون می باشد که اثرات تراتوژنیک آن بر تکوین اعضای مختلف، سالهاست که در دست بررسی می باشد. ولی تاثیر نیکوتین بر تکوین کلیه تاکنون گزارش نشده است. در این مطالعه اثرات نیکوتین بر ساختمان کلیه در نوزادان موش صحرایی در زمان حیات داخل رحمی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش هاتعداد 24 راس موش صحرایی ماده با وزن 250-200 گرم پس از جفت گذاری و تایید وقوع جفت گیری با بررسی اسمیر واژینال، به طور تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. به سه گروه از حیوانات (مورد) به ترتیب مقدار 1، 3 و 6 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن، محلول نیکوتین در نرمال سالین به طور روزانه و به مدت 20 روز (تا روز 20 حاملگی) به طریق زیر جلدی تزریق شد. به حیوانات گروه چهارم (گروه شاهد) حجم مساوی از نرمال سالین تزریق شد. پس از مشاهده در زیر استرئومیکروسکوپ، تعیین وزن شده و در محلول بوئن قرار داده شدند. پس از مراحل آماده سازی و انجام مقطع گیری و رنگ آمیزی بررسی هیستوپاتولوژیک و مرفومتریک مقاطع انجام پذیرفت. تعداد کورپوسکول ها، نسبت حجم کورپوسکول ها به کورتکس، نسبت حجم کورتکس به مدولا شاخص های مرفومتریک مورد بررسی بودند.یافته هامیانگین وزن نوزادان در گروه 3 (نیکوتین 6 میلی گرم در هر کیلو وزن) بطور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد پایین بود (p=0.05). همچنین نوزادان گروه 2 (نیکوتین 3 میلی گرم در هر کیلو وزن) و گروه 3 به طور معنی داری قد کوتاهتری داشتند (p<0.05). کلیه ها از لحاظ شکل ظاهری و نمای میکروسکوپی ناهنجاری آشکاری نداشتند اما میانگین وزن آنها در گروه 3 به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (p<0.05). همچنین تعداد کورپوسکولها در هر میدان میکروسکوپی در هر سه گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کم تر بود (p<0.0001). اما نسبت حجمی کورپوسکول به کورتکس و نسبت کورتکس به مدولا در گروه های مورد و شاهد تفاوتی را نشان نداد.نتیجه گیریبر اساس یافته های این مطالعه، نیکوتین ضمن ایجاد اختلال در رشد عمومی جنین بر تکوین کلیه ها بطور نسبی اثرات سمی داشته و می تواند سبب پیدایش کلیه هایی کوچک تر و با تعداد نفرون کم تر شود.
کلید واژگان: نیکوتین, تکوین کلیه, آنومالی مادرزادی کلیه, تراتوژن -
زمینه و هدفنتایج حاصل از مطالعات محققان مختلف حاکی از آن است که کادمیوم به صورت یک تراتوژن در رشد و تکامل پستانداران تاثیر گذاشته و دارای اثرات سمی متعددی می باشد؛ از سوی دیگر با توجه به افزایش مصرف کادمیوم در جوامع صنعتی و وجود آن در منابع غیر صنعتی مانند غذا، آب، نوشابه ها و سیگار و همچنین وجود گزارشاتی مبنی بر اثرات تراتوژن آن بر روی رشد و نمو مغز و نیز با توجه به حساسیت بسیار بالای سلول های عصبی و میتوکندری های داخل سلولی نسبت به مواد تراتوژن، این پژوهش به منظور تعیین اثرات کادمیوم بر روی حساسترین ارگانل داخل سلولی (میتوکندری و هسته) سلول های عصبی انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار، به چهار گروه 10 تایی، شامل: شاهد 1، شاهد 2، آزمون 1 و آزمون 2 تقسیم شدند. به گروه های شاهد نرمال سالین و به گروه های آزمون، 2 mg/Kg کلرید کادمیوم به صورت داخل صفاقی در روزهای هشتم بارداری (زمان تکامل مخچه) و شانزدهم بارداری (زمان شروع رشد سلول های پورکنژ) به طور جداگانه تزریق شد. نوزادان موش ها در روز چهارم بعد از تولد (PN4) (زمان آرایش نهایی سلول های پورکنژ)، با کمک محلول ثابت کننده گلوتارالدئید %1، از طریق بطن چپ پرفیوژن شدند و در نهایت مراحل آماده سازی و پردازش بافتی بر روی نمونه های حاصل، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (TEM) انجام شد.یافته هادر بررسی های کیفی، مرگ سلولی، هتروکروماتین بودن هسته و مشخص نبودن هستک قابل ملاحظه بود؛ همچنین تخریب غشای میتوکندری ها و کریستاهای آنها (کریستالیزه شدن میتوکندری ها) و وجود واکوئول های متعدد غیرطبیعی در میتوکندری ها مشاهده گردید؛ ضمن آن که وجود تکه های جدا شده سیتوپلاسم همراه با اجزای سلولی در گروه های آزمون از دیگر تفاوت آنها با گروه های شاهد بود.نتیجه گیریدر این پژوهش، مصرف کادمیوم در زمان بارداری (روزهای هشتم و شانزدهم بارداری)، باعث ایجاد تغییرات دژنراتیو در ارگانل های داخل سلولی بخصوص میتوکندری ها و هسته های سلول های مغز در نوزادان موشهای صحرایی شد.
کلید واژگان: کادمیوم, تراتوژن, میتوکندری, هسته, سلول های مخچه, موش صحراییBackground And AimThe results of various reports show that cadmium, as a teratogenic agent, affects the development and evolution of mammals because it has several toxic impacts. On the other hand, regarding the increase in cadmium use in industrial communities and its presence in non-industrial sources –such as foods, water, beverages, cigarette- and also considering the reports presenting teratogenic impacts of the element on the development of the brain and high sensitivity of neurons and mitochondria to teratogenic elements, this study was carried out to evaluate cadmium impacts on the most sensitive nerve cell organelles (i.e mitochondria and nucleus).Material And MethodsForty adult female Wistar rats were used in this experimental study. The animals were randomly assigned to four groups: control І, control ІІ, experiment І and experiment ІІ. The experimental groups І and ІІ received 2mg/kg/BW of cadmium chloride solution intraperitoneally (ip) both on the 7th day and 16th day of pregnancy. Whereas, the control group І and ІІ were injected intraperitoneally with normal saline on the same days. After delivery, on the fourth day (postna/tal PN4) rats of the four different groups were perfused intracardially with 1% fixative glutaraldehyde solution. After appropriate procedures, the histological samples were observed through transmission electron microscopy and the cellular and subcellular characteristics of Purkinje nerve cells were evaluated.ResultsQualitative microscopic assessment of the specimens showed considerable changes such as Purkinje cells death, heterochromatin nuclei, unclear nucleolus, deterioration of mitochondrial membrane and cristae, formation of numerous abnormal vacuoles in mitochondria and separated particles of cytoplasm with cellular components in the experimental groups.ConclusionThe present study clearly identified that cadmium exposure can induce degenerative changes in organelles especially mitochondria and nuclei of Purkinje cells in cerebellum of rat embryos. -
پیش زمینه و هدفبا توجه به میزان وسیع استفاده از کادمیوم در جوامع صنعتی و همچنین وجود گزارش هایی مبنی بر تاثیرات تراتوژنیک آن، این مطالعه جهت بررسی تاثیر کلرید کادمیوم بر روی رشد و تکامل سیستم عصبی جنین موش سوری انجام گرفت.مواد و روش کاردر این مطالعه، از 30 موش سوری ماده در سه گروه کنترل، آزمایشی یک و آزمایش دو استفاده گردید. به گروه های آزمایشی کلرید کادمیوم محلول در آب مقطر به ترتیب با دوزهای 3mg/kg و 5mg/kg به صورت داخل صفاقی در روز نهم بارداری تزریق شد. گروه کنترل فقط آب مقطر دریافت کردند. در روز پانزدهم حاملگی، موش ها با اتر بی هوش و بعد از خارج کردن جنین ها، در فیکساتیو بوئن قرار داده شدند. بعد از مراحل پاساژ بافتی و تهیه قالب های پارافینی، از آن ها برش هایی برای رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین آماده شد. پس از بررسی های مورفومتریک قسمت های مختلف مغز و همچنین قد و وزن جنین ها، داده های خام به روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون شیف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هاقد و وزن جنین ها در هر دو گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود به طوری که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001). قطر بطن سوم مغزی و قنات مغزی در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان دادند (P<0.001) علاوه بر آن، ضخامت دیواره بطن های طرفی و چهارم مغزی در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان دادند (P<0.001).نتیجه گیریبه نظر می رسد که کلرید کادمیوم می تواند اثرات سویی را بر موش و جنین و سیستم عصبی آن بر جای گذارد، لذا باید اقدامات کنترلی را به منظور کاهش مواجهه افراد به خصوص مادران باردار و همچنین کارگران را در محیط های کار مورد توجه قرار داد.
کلید واژگان: کلرید کادمیوم, موش سوری, تراتوژن, سیستم عصبی مرکزی -
زمینه و هدفیکی از مهمترین عوارض مصرف داروهای ضد صرع در دوران بارداری خطر افزایش ناهنجاری های جنینی در نوزادان می باشد. لاموتریژین یکی از داروهای جدید ضد صرع می باشد که علاوه بر درمان صرع در درمان بسیاری از بیماری های مزمن عصبی نیز استفاده می شود. در مورد اثرات تراتوژنیک این دارو گزارش های کم و متناقضی در دسترس می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرات تراتوژنیک داروی لاموتریژین بر روی اسکلت جنین موش های تحت درمان این دارو انجام شده است.روش بررسیاین مطالعه از نوع تجربی است که 150 سر موش سوری حامله به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول (کنترل) هیچ ماده ای دریافت نکردند گروه دوم (شم) اتانول به صورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه سوم (مورد 1) 25 mg/kg و گروه چهارم (مورد 2) mg/kg 75 لاموتریژین سه مرتبه در روز به روش داخل صفاقی دریافت کردند. شروع تزریق برای هر سه گروه از روز 9 تا 18 حاملگی بود. در روز 18 جنین ها از رحم مادر خارج شده و با استفاده از آلزارین رد و آلسین بلو رنگ آمیزی گردیدند. در این روش استخوانها قرمز، غضروفها آبی و بافت نرم شفاف می گردد. سپس ناهنجاری های موجود در ستون مهره ها، استرنوم و دنده در چهار گروه بررسی و با استفاده از تست آماری کای دو و به کمک نرم افزار SPSS مقایسه شدند.یافته هادر گروه های تحت درمان با لاموتریژین انواع ناهنجاری های اسکلتی افزایش یافته (p<0.001) و با افزایش دوز دارو میزان این ناهنجاری ها افزایش یافت (p<0.001).نتیجه گیرینتایج به دست آمده در این بررسی نشان داد که لاموتریژین احتمالا یک ریسک فاکتور در بروز ناهنجاری های اسکلتی در جنین موش می باشد.
کلید واژگان: تراتوژن, جنین, لاموتریژین, ناهنجاری اسکلتال, موشBackground And AimOne of the most important complications of anti-epileptic drugs (AEDs), used during pregnancy, is the increasing of congenital malformation in neonates. One of these drugs, lamotrigine (LTG), in addition to treatment of epilepsy, is used in many of the chronic neural diseases. There are a few controversial reports about teratogenic effect of this drug. Based on these reports, oral usage of this drug is not teratogenic. Therefore, the aim of this study was to investigate about the teratogenic effect of this drug on a number of mice fetuses following the interaperitoneal injections.MethodsIn this study, 150 mice were divided in four groups: 1) control 1, no material administration, 2) control 2, ip ethanol solution was administrated, 3) case 1, LTG was administrated ip (25 mg/kg, tid) 4) fourth group (case 2), LTG was administrated ip 3 time/day (75 mg/kg) from the 9th to 18th day of gestation. Fetuses were collected on the GD 18 and then some of embryos were used for alizarin red and alcian blue staining. By this method of staining soft tissue would become clear, cartilages become blue, and bones turn to red. Then malformations in vertebral column, sternum and ribs were considered in four groups and were compared.ResultsIn the group treated with LTG, different types of skeletal malformations were increased (p<0.001) and the incretion was drug dose-dependent. Conculusion: The results of this study showed that LTG is likely a risk factor in occurrence of skeletal malformation in mice fetus.Keywords: Lamotrigine, Teratogen, Skeletal malformation, Mice, Fetus -
مقدمه
مبتلایان به بیماری صرع ناچار به استفاده از دارو برای جلوگیری از عوارض ناشی از آن هستند. بیماری صرع به تنهایی و داروهای آن به عنوان عامل تراتوژن پیشنهاد شده است، هر چند ابعاد ناهنجاری های ایجاد شده در اثر این داروها هنوز شناخته نشده است لذا هدف از این تحقیق بررسی اثرات دو داروی ضد صرع متداول در ایران بر روی روند استخوان سازی است. اسید فولیک نیز به عنوان عامل آنتی تراتوژن مورد بررسی مولفین زیادی است....
کلید واژگان: صرع, فنوباربیتال, فنی توئین, تراتوژن, اسید فولیکIntroductionPatients suffering from epilepsy have to take antiepileptic drugs forever. It has been suggested that epilepsy itself and antiepileptic drugs are teratogenic. All aspects of the abnormalities that are induced by these drugs are unclear. Therefore, the objectives of this study were to determine the effects of two routine antiepileptic drugs on ossification. Besides, there was an attempt to decrease their teratogenic effects by using folic acid.
Materials and Methods81 female mice (BALB/c) were selected and divided into six groups. Pregnant mice were fed with phenytoin (45mg/kg), Phenobarbital (30mg/kg), phenytoin and folic acid (15g), Phenobarbital and folic acid, folic acid and water. The embryos were removed and stained with Alizarin red S/ Alcian blue. Total length of tibia and femur, length of ossified parts of tibia and femur and ossification index were calculated. The data was analysed statistically by ANOVA, LSD and Duncan test.
ResultsOssification index in the group treated with Phenobarbital was decreased significantly in femur. Phenytoin had no effects on ossification index. Ossification index in tibia was affected by both antiepileptic drugs. Taking folic acid improved the indices. The impact of these drugs on the tibia was more than femur.
ConclusionIt seems that phenytoin decreases the total length of the ossified part of the femur and therefore, has no effect on the ossification index. But phenobarbital affects the length of ossified tissue but not the total length of the femur, so it could change the ossification rate. The drugs affect the tibia and femur differently. It may be because of the different times of appearance and ossification of upper and lower limbs in the fetus
Keywords: Epilepsy, Phenobarbital, Phenytoin, Folic Acid -
بررسی آثار کادمیوم بر ساختار و فراساختار سلولهای پورکنژ قشر مخچه در نوزاد چهار روزه موش صحرایی (Rat)هدفبررسی آثار کادمیوم بر ساختمان و فرا ساختمان سلولهای پورکنژ قشر مخچه.مواد و روش هااین پژوهش به روش تجربی (Experimental) روی 40 سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار (Wistar) صورت گرفت. نمونه ها در چهار گروه 10تایی، شامل: کنترل I، کنترل II، آزمایشی I و آزمایشی II تقسیم شدند. به دو گروه اول (گروه های کنترل I و II) نرمال سالین و به دو گروه دوم (گروه های آزمایشی I و II) 3 mg/kg کلرید کادمیوم به صورت داخل صفاقی در روزهای هشتم بارداری (زمان تکامل مخچه) و شانزدهم بارداری (زمان شروع رشد سلولهای پورکنژمخچه) به طور جداگانه تزریق شد و در نهایت در روز چهارم بعد از تولد (PN4) (زمان آرایش نهایی سلولهای پورکنژ مخچه) پس از توزین و اندازه گیری قد آنها، با کمک محلول تثبیت کننده گلوتارالدئید 2.5 درصد (از طریق بطن چپ) پرفیوژن شدند و در نهایت مراحل آمادش و پردازش بافتی روی مخچه نمونه ها با تکنیک میکروسکوپ نوری و الکترونی انجام گرفت.یافته هادر بررسی های کمی، تعداد سلولهای پورکنژ قشر مخچه در گروه های آزمایشی I و آزمایشی II به ترتیب نسبت به گروه های کنترل I و کنترل II (P<0.000 و P<0.005) کاهش معنی داری را نشان داد. این تغییرات در گروه آزمایشی I نسبت به گروه آزمایشی II نیز مشاهده شد (P<0.005). در بررسی های کیفی، مرگ سلولهای پورکنژ، هتروکروماتین بودن هسته و مشخص نبودن هستک قابل ملاحظه بودند. همچنین تخریب غشای میتوکندری ها و کریستاهای آنها و وجود واکوئولهای متعدد غیر طبیعی در میتو کندری ها مشاهده شد. ضمن آن که وجود تکه های جدا شده سیتوپلاسم همراه با اجزای سلولی در گروه های آزمایشی از دیگر تفاوت آنها با گروه های کنترل بود.نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که مصرف کادمیوم در زمان بارداری (روزهای 8 و 16 بارداری) علاوه بر تاثیر منفی در رشد و نمو نوزادان موش صحرایی، باعث ایجاد تغییرات دژنراتیو و کاهش تعداد سلولهای پورکنژ قشر مخچه در نوزدان 4 روزه حاصل از موشهای صحرایی تحت مطالعه با کلرید کادمیوم می شود.
کلید واژگان: کادمیوم, سلولهای پورکنژ, مخچه, تراتوژن, موش صحرایی (Rat) -
سابقه و هدفگاباپنتین یک داروی ضد صرع از نسل جدید است که جهت درمان صرع های ناقص و عمومی ثانویه معرفی گردید. از این دارو جهت تسکین دردهای عصبی کانسر و دیابت و پیشگیری از میگرن نیز استفاده می گردد. در مورد نقش این دارو در ایجاد نقایص جسمی در تکامل جنین (اثرات تراتوژنیک)، اطلاعات زیادی در دست نیست و تنها گزارش هایی دال بر اختلالاتی مثل تاخیر در استخوان سازی و تجمع ادرار در کلیه و حالب(هیدرونفروز و هیدرواورتر) در حیوانات آزمایشگاهی وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی گاباپنتین در صورت استفاده مستمر آن در زمان لانه گزینی و اندام سازی جنین طراحی گردید.مواد و روش هااز 30 سرموش سفید کوچک آزمایشگاهی با نژاد Balb/c که درسنین 2.5 ماهه و دارای وزن تقریبی 2±30 گرم بودند، استفاده شد. شرایط نگهداری و تغذیه حیوانات استاندارد بود. جهت جفت گیری از تعداد 3 سرموش ماده به همراه یک سرموش نر به مدت یک شب در داخل قفس استفاده شد. رویت پلاک واژنی در صبح روز بعد، به عنوان زمان صفر حاملگی (GDo) تلقی شد.
موش ها در سه گروه 10 تایی شامل دو گروه تجربی (II، I) و یک گروه شاهد دسته بندی شدند دو گروه تجربی به ترتیب مقادیر 1400mg/day(20mg/kg/day)و 1800 mg/day(26mg/kg/day) را به مدت 10 روز پی درپی، به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. در گروه شاهد، از سرم فیزیولوژی به همان حجم داروهای تزریق شده استفاده گردید. موش ها در روز 18حاملگی تشریح شده و جنین هایشان توسط میکروسکوپ استریو مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری وزن توسط ترازوی حساس دژیتال با دقت 0.01 انجام شد. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری Anova و Tukey، X2 به کمک نرم افزار Spss آنالیز گردید.یافته هادر هر دو گروه تجربی I و II اختلالات مشابهی به صورت ناهنجاری هایی در سیستم اسکلتی و لوله عصبی بروز نمود. میزان اختلالات اسکلتی بیش از نقایص لوله عصبی بود و عمدتا به صورت اختلال شکل و جابجایی در اندام ها بود و از نظر آماری در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (P<0.05). نقایص لوله عصبی عمدتا به صورت اسپینابیفیدا سیستیکا بود. در گروه تجربی II میزان بروز شدت ناهنجاری ها و جذب جنینی نسبت به گروه تجربی I افزایش داشت.استنتاجاین مطالعه نشان داد اگر از داروی گاباپنتین به صورت مداوم در طی مراحل لانه گزینی و اندام سازی استفاده شود.
می تواند سبب ناهنجاری های مادرزادی به مراتب شدیدتری از اختلالات گزارش شده قبلی گردد.
کلید واژگان: گاباپنتین, تراتوژن, ناهنجاری های اسکلتی, نقایص لوله عصبیBackground andPurposeGabapentin is a new Antiepileptic drugs that introduced for the treatment of partial and second generalized seizures. Other usages of this drug include relief of neuropathic pains such as diabetic and cancers neuropathy and also prophylaxy of migrane. There is little information about the teratogenic effects of this drug. Only few studies reported delay in ossification of bones and hydroureter and hydronephrosis. This study carried out to reveal the macroscopic malformation of this drug when used during the implantation and organogenesis periods.Materials And Methods30 balb/c virgin females, aged 2.5 months and weighted 30±2 gr were housed in environmentally controlled room. A group of 3 females was caged with a single male of proven fertility overnight. Finding of vaginal plug on the following morning was regarded as gestational day (GD) 0. Mice were divided into experimental groups ex. І=received 1400 mg /day (20mg/kg/day) and ex. II=received 1800 mg /day (26mg/kg/day) doses of Gabapentin drug for 10 subsequent days and one control group which received disstilled water intraperitoneally. They were dissected in GD18 and embryos were collected and washed with normal saline. Macroscopic observation was made using a stereomicroscope and weighed using a digital scale with 0.01 accuracy. Data were analysed by ANOVA and X2 tests using of SPSS software.ResultsBoth experimental groups (I, II) revealed similar malformations categorized as skeletal malformation and neural tube defects. Skeletal malformation was more frequent than neural tube defects and mostly included limbs defects,distortions and dislocations with significant difference compared with the control group (p<0.05). Spina bifida cystica was the most common form of neural tube defects. In the experimental group II, density and incidence of malformations and also fetuses resorption were higher than those of the other experimental group.ConclusionThis study revealed that Gabapentin can induce new severe malformations if this drug used subsequent to the implantation and organogenesis stages of pregnancy.Keywords: Gabapentin, teratogen, skeletal malformations, neural Tube Defects
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.