جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تراکم و خرگوش" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی تراکم و خرگوش در مقالات مجلات علمی
-
سابقه و هدفبا توجه به تحقیقات انجام شده چنین به نظر می رسد که عامل زمان در ترمیم بافت استخوانی تخریب شده به روش استئوتومی در شرایط In Vivo حیوانی، موثر بوده است. هدف از این مطالعه تجربی، بررسی خصوصیات مکانیکی و رادیوگرافی قسمت میانی تنه استخوان درشت نی سوراخ شده خرگوش، در طی روند ترمیم می باشد.مواد و روش هادر این تحقیق از 12 خرگوش سفید نر بالغ با نژاد نیوزیلندی استفاده شد. ابتدا با استفاده از مته های مخصوص ایمپلانت دندانی، سوراخی به قطر 2 میلی متر در قسمت میانی تنه استخوان درشت نی راست هر یک از خرگوش ها، ایجاد شد. استخوان درشت نی پای چپ حیوانات به عنوان پای کنترل انتخاب گردید. رادیوگرافی از هر دو پای راست و چپ در زمان های مختلف (بلافاصله، دو، چهار و شش هفته) بعد از جراحی انجام گرفت. سپس تراکم رادیوگرافی در سه ناحیه داخلی، میانی و خارجی سوراخ ایجاد شده، اندازه گیری شد. هر دو هفته یک بار بعد از جراحی، 4 سر از خرگوش ها کشته شدند. پس از خارج کردن استخوان درشت نی راست و چپ آنها، شاخص های مکانیکی سفتی، بار نهایی و جا به جایی در بار نهایی استخوان نیز اندازه گیری شد.نتایجنتایج نشان داد که در طی ترمیم استخوان، تراکم رادیوگرافی نواحی داخلی و خارجی سوراخ ایجاد شده در قسمت میانی تنه استخوان درشت نی راست در مقایسه با همان نواحی در پای کنترل دارای اختلاف معنی دار بود (p<0.05) و بعد از گذشت شش هفته به مقدار تراکم پای کنترل نزدیک شد (p<0.05). همچنین تراکم رادیوگرافی ناحیه میانی سوراخ ایجاد شده در پای راست، در مقایسه با همان ناحیه در پای کنترل، دارای اختلاف معنی دار بود (p<0.05) و بعد از گذشت چهار هفته به مقدار تراکم پای کنترل رسید (p>0.05). شاخص های سفتی، بار نهایی و جا به جایی در بار نهایی پای جراحی شده، در مقایسه با پای کنترل اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05).نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد ترمیم استخوان اسفنجی سریع تر از استخوان متراکم صورت می پذیرد. همچنین شاخص تراکم رادیوگرافی نسبت به شاخص های مکانیکی، روند ترمیم را با اختلاف معنی دارتری نشان می دهد.
کلید واژگان: استخوان درشت نی, روند ترمیم, خواص مکانیکی, تراکم و خرگوشBackgroundIn this experimental study, the radiographic and biomechanical characteristics of osteoperforated rabbit tibia during bone repair period were investigated.Materials And MethodsUsing dental drills, 2 mm holes were drilled at the mid-shaft of right tibia in 12 New Zealand white rabbits. The left tibia was intact and selected as the control. X-rays of the left and right tibias were taken right after surgery and then every two weeks up to six weeks. Radiographic densities of the medial, central and lateral sites of the holes were measured. Every two weeks from the surgery, four of the animals were sacrificed. Tibias were removed and ultimate loads, elongations at ultimate loads, and stiffness of both right and left bones were measured.ResultsResults revealed that during repair process, radiographic density of the test leg at lateral and medial sites, in contrast to the control, changed significantly (p<0.05) and reached the controls’ levels after six weeks (p>0.05). Radiographic density in the medial site of right tibia was significantly different (p<0.05) from the same site in the control leg. But, it approached the same density as that of the control leg after four weeks (p>0.05). Ultimate load, elongation at ultimate load, and stiffness were not significantly different from those of the control leg (p>0.05).ConclusionCancellus bone repairs faster than compact bone. Radiographic density characteristic was more sensitive to repair compared to mechanical characteristics.
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.