جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ترومای زانو" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
تروما به زانو یکی از شایع ترین آسیب ها در افراد به ویژه در افراد جوان دیده می شود و تاخیر در تشخیص شکستگی های زانو و آسیب های بافت نرم در زانو باعث، محدودیت حرکت، ناپایداری و درد مداوم زانومی شود. با استفاده از این پژوهش می توان ارتباط بین علایم ابتدایی بیماران با نیاز به اقدام بعدی را نشان داد، تا آسیب های همراه با مفصل زانو که در گرافی ساده زانو مشخص نمی باشد، شناسایی گردد و یافته های بیماران از نظر نیاز به اقدام بعدی مورد ارزیابی قرار گیرد.
مواد و روش هااین پژوهش یک مطالعه مشاهده ای، است که کلیه بیماران که در طول دوره مطالعه با ترومای زانو مراجعه نمودند، وارد مطالعه شدند. کلیه اطلاعات این بیماران در فرمی شامل سن، گروه سنی و جنس، اطلاعات پذیرش و ترخیص نظیر تاریخ مراجعه، تاریخ ترخیص، مدت زمان بستری، مکانیزم تروما، بیماری زمینه ای، درد زانو، محدودیت حرکت، همارتروز، آسیب همراه، خراشیدگی پوست، عدم توانایی در راه رفتن، سابقه ترومای زانو، یافته گرافی، یافته سی تی زانو، یافته MRI، یافته ارتروسکوپی، Lysholm and tegner knee score، تشخیص احتمالی در اورژانس، نوع درمان در اورژانس، مدت زمان بستری در اورژانس، ترخیص از اورژانس، در صورت بستری اقدامات انجام شده، مدت زمان بستری در بخش و تشخیص قطعی، جمع آوری گردید. سپس 4 هفته بعد از ترخیص از طریق تماس تلفنی با ارجاع به درمانگاه ارتوپدی مورد پیگیری قرار گرفتند و اقدامات تشخیصی و درمانی دیگر در این بیماران بررسی شد. اطلاعات توسط مجری طرح بدون مداخله در روند مراقبت بیمار انجام گرفت. داده های کمی به صورت میانگین و انحراف معیار و داده های کیفی به صورت فراوانی و درصد بیان شدند. برای ارزیابی متغیرهای کمی در دو گروه از آزمون independent student t test و برای ارزیابی متغیرهای کیفی از آزمون Chi-Square و تست دقیق فیشر استفاده شد.
یافته هادر طی دوره مطالعه 177 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 13/08±21/24 بوده است که (76/7 درصد) 138 نفر مرد بودند. بیش ترین آسیب در اثر حوادث ترافیکی ایجاد شد. تشخیص اولیه در اورژانس با تشخیص نهایی ارتباط معناداری داشتند. بین یافته های MRI (Magnetic resonance imaging) با محدودیت حرکت زانو و عدم تحمل در راه رفتن ارتباط معناداری از نظر آماری دیده شد. بین وجود آسیب قطعی در زانو با محدودیت حرکت زانو و لاسراسیون و خراشیدگی روی زانو و ناتوانی در وزن گذاری روی زانو از نظر آماری ارتباط معنا داری دیده شد. مکانیزم آسیب و لاسراسیون زانو، عدم توانایی در راه رفتن و یافته های مثبت گرافی و MRI در بیمارانی که تحت اقدامات تهاجمی قرار گرفتند نسبت به کسانی که درمان نگهدارنده برای آن ها انجام شد؛ اختلاف معناداری از نظر آماری وجود داشت.
استنتاجمکانیزم آسیب در بیماران و وجود علایم بالینی نظیر محدودیت حرکت زانو و عدم توانایی در وزن گذاری در راه رفتن و وجود لاسراسیون و خراشیدگی های پوستی روی زانو، علی رغم نبود یافته در بررسی های اولیه در بخش اورژانس، نشانه احتمال بالایی از وجود آسیب داخل مفصل زانو است و نیاز به ارزیابی و پیگیری بعدی دارند.
کلید واژگان: ترومای زانو, پیامد, اقدامات تهاجمی, بخش اورژانس, MRI زانوBackground and purposeTrauma to the knee is one of the most common injuries in people, especially young people, and delay in the diagnosis of knee fractures and soft tissue injuries in the knee causes limitation of movement, instability, and constant knee pain. In this research can show the correlation between the initial symptoms of the patients and the need for further procedures. To be able to identify traumatic knee injuries that are not clear in the simple knee radiography and to evaluate the findings of the patients for further procedure.
Materials and methodsThis research is an observational study in which all patients who presented with knee trauma during the course of the study were included in the study. All the information of these patients in a form including age, age group and sex, admission and discharge information such as visit date, discharge date, duration of hospitalization, mechanism of trauma, underlying disease, knee pain, limitation of range of motion, hemarthrosis, associate injury, skin abrasion, Inability to walk, history of knee trauma, radiography findings, knee CT findings, MRI findings, arthroscopy findings, Lysholm and Tegner knee score, probable diagnosis in the emergency room, type of treatment the emergency room, duration of hospitalization in the emergency room, discharge from the emergency room, in The hospitalization form of the performed procedures, the time of hospitalization in the ward and the definitive diagnosis were collected, and then 4 weeks after discharge, they were followed up by phone call with referral to the orthopedic clinic, and other diagnostic and therapeutic measures were reviewed in these patients. The information was provided by the project manager without interfering in the patient care process. Quantitative data were expressed as mean and standard deviation and qualitative data were expressed as frequency and percentage. Independent student t-tests were used to evaluate quantitative variables in two groups, and the Chi-Square test and Fisher's exact test were used to evaluate qualitative variables.
ResultsDuring the study period, 177 people were studied. The average age of the patients was 24.21±13.08, of which 138 (76.7%) were men. Most of the injury was caused by traffic accidents. The initial diagnosis in the emergency department had a significant relationship with the definite diagnosis. A statistically significant relationship was seen between MRI findings with knee movement limitation and non-weight bearing. There was a statistically significant relationship between the existence of definitive injury in the knee, limitation of knee movement, lacerations and scratches on the knee, and non-weight bearing. The mechanism of knee injury and laceration, the inability to weight bearing, and the positive findings of X-ray and MRI in the patients who underwent invasive procedures were significantly different from those who received conservative treatment.
ConclusionInjury mechanisms in patients and clinical symptoms such as knee range of motion limitation and non-weigh bearing and abrasion or laceration of the skin on the knee, despite the lack of findings in the initial investigations in the emergency department, is a high chance of injury to the knee joint and they need further evaluation and follow-up.
Keywords: Knee Trauma, Outcome, Invasive Procedure, Emergency Department, Knee MRI -
زمینه و هدف
با توجه به نادر بودن شریانی وریدی پوپلیتیال به دنبال دررفتگی خلفی زانو، در این مطالعه به معرفی این مورد نادر پرداخته می شود.
شرح مورددر این گزارش مورد، آقای 46 ساله ای که به دنبال ترومای بلانت، دچار دررفتگی خلفی زانو و پارگی لیگامان های صلیبی شده و تحت آرتروسکوپی و ترمیم لیگامان قرار گرفته است، شرح داده می شود. در پیگیری های بعد از عمل، بیمار دچار درد و تورم اندام شد. در معاینه، تریل در لمس پوپلیته و ادم اندام تحتانی وجود داشت. سونوگرافی داپلر وآنژیوگرافی وجود فیستول شریانی وریدی در ناحیه پوپلیته را تایید کرد. بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت و بدون هیچ عارضه ای مرخص شد.
نتیجه گیریعوارض دررفتگی خلفی زانو، معمولا ترومبوز و ایسکمی اندام می باشد. با توجه به این که فیستول شریانی وریدی به دنبال ترومای بلانت به زانو نادر است، بنابراین عدم تشخیص و در نتیجه تاخیر در درمان آن می تواند عوارض جبران ناپذیری ایجاد نماید، لذا پزشکان جراح، همیشه باید احتمال این عوارض در نظر بگیرند.
کلید واژگان: فیستول شریانی وریدی, ترومای زانو, شریان پوپلیته آلBackground and ObjectivesDue to the rarity of the popliteal intravenous artery following posterior knee dislocation, this study will explain a rare case.
Case ReportThis case report describes a 46-year-old man with blunt trauma, posterior knee fracture and cruciate ligament arthroscopy and ligament repair. In the postoperative follow-up, the patient developed pain and swelling. On examination, there was a thrill in poplité and lower extremity edema. Doppler ultrasonography and angiography confirmed the presence of arteriovenous fistula in the popliteal area. The patient underwent surgery and discharged without any complication.
ConclusionComplications of posterior knee dislocation are usually thrombosis and ischemia of the limb. As venous arterial fistula following blunt trauma to the knee is rare, lack of diagnosis and consequently delayed treatment can cause irreversible complications; therefore, surgeons should always consider the possibility of these complications.
Keywords: Arteriovenous fistula, knee trauma, Popliteal artery -
زمینه و هدفآسیب های رباط صلیبی قدامی (ACL) از شایع ترین صدمات ورزشی در بیماران با ترومای زانو می باشد. این صدمات معمولا به صورت منفرد نبوده، و دیگر آسیب های زانو نیز همراه با آن دیده می شوند. هدف از این بررسی، جستجوی صدمات همراه با پارگی رباط صلیبی قدامی در بیماران مراجعه کننده با این آسیب ها می باشد.روش بررسیاز فروردین 1391 لغایت اسفند 1392، در 150 بیمار که با آسیب های لیگامان صلیبی قدامی به درمانگاه ارتوپدی بیمارستان رازی مراجعه نمودند و این آسیب در MRI این بیماران نیز نشان داده شد، بررسی MRI توسط یک رادیولوژیست دیگر نیز انجام گرفت و صدمات همراه مشخص و مقایسه گردیدند.یافته هاشایع ترین آسیب همراه در این بیماران، افیوژن مفصلی بود (80 درصد). سایر یافته ها عبارت بود از: پارگی منیسک مدیال (74 درصد)، پارگی منیسک لاترال (23 درصد)، چین خوردگی رباط صلیبی خلفی (8 درصد)، آسیب سطح مفصلی تیبیا (6 درصد)، آسیب سطح مفصلی فمور (8/ 4 درصد)، تورم نسج نرم (9 درصد)، پارگی لیگامان طرفی خارجی (22 درصد). همچنین بین یافته های رادیولوژیست اولیه با رادیولوژیست دوم، حدودا 12 درصد اختلاف نظر وجود داشت.نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد که آسیب های رباط صلیبی قدامی به دلیل نوع صدمه در اکثر موارد با سایر آسیب های داخل مفصلی زانو همراه است. وجود اختلاف در گزارشات در حدود 12 درصد در مطالعه ما بود که می تواند به دلیل وجود تفاوت بین مشاهده گرهای مختلف باشد.
کلید واژگان: رباط صلیبی قدامی, ترومای زانو, منیسک داخلی, منیسک خارجیBackground And ObjectivesAnterior cruciate ligamant (ACL) injuries are the most common sport injuries of the knee joint. These injuries are commonly associated with other intraarticular lesions. The purpose of this study was to search for other intraarticular lesions in the MRI of the patients with torn ACL. Subjects andMethodsBetween April, 2012 until March, 2013, 150 MRIs token from patients with torn ACL were collected and reported by another radiologist and the number of intraarticular structure injuries were reviewed.ResultsThe most common lesion was joint effusion (80%). Other lesions were medial meniscus tearing (74%), lateral meniscus (23%), PCL buckling (8%), Tibial articular surface fracture (6%), Femoral articular surface fracture (4.8%), soft tissue edema (9%), Lateral collateral ligament injury (22%). There was 12% difference between two reports.ConclusionResults of this study suggest that ACL injuries are associated with other knee pathologies and there are 12% inter-observer variation in interpreting MRI scans of these patients.Keywords: Anterior cruciate ligament, Knee trauma, Medial meniscus, Lateral meniscus -
زمینه و هدفصدمات داخلی ناشی از ترومای زانو شیوع نسبتا بالایی دارند و برای بررسی آسیب احتمالی منیسک ها و لیگامان های متقاطع زانو، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (magnetic resonance imaging: MRI) به طور مکرر انجام می شود. در حالی که استفاده از سونوگرافی برای تشخیص ضایعات داخلی مفصل زانو هنوز مورد اختلاف نظر بوده و مطالعات گذشته نتایج متفاوتی به همراه داشته است. این مطالعه به منظور تعیین ارزش تشخیصی سونوگرافی در مقایسه با MRI در صدمات ناشی از ترومای زانو انجام شد.روش بررسیاین مطالعه توصیفی روی 73 بیمار با ترومای زانو مراجعه کننده به مرکز تصویربرداری MRI بیمارستان امام خمینی (ره) ساری از آذرماه 1388 لغایت اردیبهشت ماه 1389 انجام شد. پس از انجام MRI برای همه بیماران سونوگرافی از زانوی صدمه دیده انجام شد. سونوگرافی و MRI توسط دو رادیولوژیست که از نتایج گزارش یکدیگر اطلاع نداشتند؛ انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و رسم جدول توصیف شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی تعیین شد.یافته هاسن 91.9% بیماران زیر 40 سال بود. 61 نفر (83.6%) از بیماران مرد و 12 نفر (16.4%) زن بودند. شایع ترین شکایت بیماران درد مفصلی (89درصد) بود. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی در مقایسه با MRI در تشخیص ضایعات لیگامان کولترال داخلی (MCL) به ترتیب 100%، 94.28%، 42.86% و 100% و در تشخیص ضایعات لیگامان متقاطع قدامی (ACL) به ترتیب 65%، 100%، 100% و 70.21% تعیین شد. همچنین این مقادیر در تشخیص ضایعات منیسک داخلی (MM) به ترتیب 61.90%، 94.23%، 81.25% و 85.96% و در تشخیص ضایعات منیسک خارجی (LM) 100%، 97.14%، 60% و 100% تعیین گردید.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که استفاده از سونوگرافی در موارد اورژانس بررسی سلامت لیگامان متقاطع قدامی و منیسک داخلی کمک کننده است. چنانچه علایم بالینی به نفع وجود آسیب داخلی زانو است؛ با توجه به حساسیت کمتر سونوگرافی در تشخیص پارگی تروماتیک لیگامان متقاطع قدامی و منیسک داخلی استفاده از MRI توصیه می شود.
کلید واژگان: ترومای زانو, سونوگرافی, MRI, ارزش تشخیصیBackground And ObjectiveInternal derangement of knee (IDK) is a common problem following knee trauma. Magnetic resonance imaging (MRI) extensively is used to diagnose the ligamentous and meniscal injuries، but the use of ultrasonography remains controversial. Previous studies showed different results about the usefulness of sonography (IDK). This study was done to determine diagnostic accuracy of ultrasonography in comparison with magnetic resonance imaging in patients with knee trauma.Materials And MethodsThis descriptive study was done on internal knee disorders of 73 patients with knee trauma who referred to MRI center of Imam Khomeini hospital in Sari، Iran during 2009-10. Three radiologists independently reported the ultrasonography and MRI of the patients.ResultsThe study population comprised of 61 (83. 6%) men and 12 (16. 4%) women، 91. 9% of patients were less than 40 years old. The joint pain was the most common complaint (89%). The sensitivity، specificity، positive and negative predictive value of ultrasonography for the lateral meniscus was 100%، 97. 14%، 60%، 100%، for the medial meniscus were 61. 90%، 94. 23%، 81. 25%، 85. 96%، for the anterior cruciate ligament (ACL) was 65%، 100%، 100%، 70. 21% and for the medial collateral ligament (MCL) was 100%، 94. 28، %42. 86 and 100%.ConclusionThis study showed that the high specificity of ultrasonography as a noninvasive and inexpensive method to exclude the ACL and meniscal lesion. Ultrasonography can reasonably be applied for screening of internal derangement of knee in the absence of MRI، especially in urgent conditions. In clinical setting of highly suspicious of ACL and meniscal tear، MRI is preferred due to low sensitivity of sonography.Keywords: Internal derangement of knee, Ultrasonography, Magnetic resonance imaging, Diagnostic accuracy
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.