به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « حداکثر تهویه ارادی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • رضا رفیق نقابی، محسن محمدنیا احمدی*، رضا قهرمانی، خاطره عربیخوان
    سابقه و هدف

    درمطالعه حاضر اثر 6 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر شاخص های ریوی، عملکرد جسمانی و کیفیت زندگی بیماران کووید-19 پس از ترخیص از بیمارستان بررسی شد.

    مواد و روش ها

    تعداد 36 بیمار کووید-19 (سن 98/0±76/38 سال؛ وزن 88/2±86/81 کیلوگرم) انتخاب شدند. در شروع و پایان مطالعه، آزمون های ریوی (1FEV، FVC، FVC/1FEV و MVV)، جسمانی (آزمون 6 دقیقه راه رفتن)، کیفیت زندگی (36-SF) و تن سنجی در آزمودنی ها انجام شد. سپس آزمودنی ها به سه گروه تمرین استقامتی (45 دقیقه با شدت 60-75 درصد حداکثر ضربان قلب تخمینی)؛ تمرین مقاومتی (45 دقیقه با شدت 40-70 درصد یک تکرار بیشینه) و کنترل تقسیم شدند. مداخله به مدت 6 هفته (3 جلسه) انجام شد. برای تحلیل آماری از آزمون آنوای یکطرفه استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج حاکی از افزایش معنی دار 1FEV (029/0=p)، FVC (047/0=p)، FVC/1FEV (043/0=p) در گروه استقامتی در مقایسه با کنترل بود، در حالی که تفاوت در MVV (041/0=p) وFVC/1FEV (022/0=p) بین گروه استقامتی و مقاومتی مشاهده شد. مسافت آزمون 6 دقیقه ای در گروه استقامتی (0001/0=P) و مقاومتی (001/0=P) در مقایسه با کنترل افزایش یافت، گرچه بین گروه های تمرینی تفاوتی مشاهده نشد (48/0=p). مشارکت در برنامه های تمرینی استقامتی و مقاومتی با بهبود معنی دار ابعاد عملکرد جسمانی (به ترتیب 024/0=P و 09/0=P) و سلامت عمومی (به ترتیب 022/0=P و 015/0=P) در مقایسه با شرایط کنترل همراه بود.

    استنتاج

    براساس نتایج، شرکت در تمرین استقامتی با شدت متوسط می تواند موجب افزایش عملکرد ریوی، آمادگی قلبی-تنفسی و کیفیت زندگی مبتلایان به کووید-19 پس از ترخیص از بیمارستان شود و می تواند در توانبخشی بیماران کووید-19 به کار برده شود.

    کلید واژگان: بیماری کووید-19, تمرین مقاومتی, حداکثر تهویه ارادی, آزمون پله چستر, ظرفیت حیاتی اجباری}
    Reza Rafigh Neghabi, Mohsen Mohammadnia Ahmadi*, Reza Ghahremani, Khatereh Arabikhan
    Background and purpose

    The present study investigated the effect of six weeks of endurance and resistance training on pulmonary indices, physical performance, and quality of life in COVID-19 patients after discharge from hospital.

    Materials and methods

    Thirty six patients with COVID-19 (mean age: 38.76±0.98 years, mean weight: 81.86±2.88 kg) were selected. At the beginning and end of the study, pulmonary (FEV1, FVC, FEV1/FVC, and MVV), physical (6-minute walk test), quality of life (SF-36), and anthropometry tests were performed. The patients were divided into three groups: Endurance training (45 minutes at 60-75% estimated HR), Resistance training (45 minutes at 40-70% of I-RM), and controls. The intervention was conducted for 6 weeks (3 sessions). One-way ANOVA test was used for statistical analysis.

    Results

    Findings indicated a significant increase in FEV1 (P=0.029), FVC (P=0.047), FEV1/FVC (P=0.043) in the endurance training group compared to the control group, while difference was observed in MVV (P=0.041) and FEV1/FVC (P=0.022) between endurance training and resistance training groups. The 6-minute test distance increased in the endurance training (P=0.0001) and resistance training (P=0.001) groups compared to the control group, but no difference was observed between the training groups (P=0.48). Endurance and resistance training programs induced significant improvements in physical performance (P=0.024 and P=0.09, respectively) and general health (P=0.022 and P=0.015, respectively) dimensions compared to the control group.

    Conclusion

    Moderate-intensity endurance training can improve pulmonary function, physical performance, and quality of life in patients with COVID-19 after discharge from hospital and can be used in rehabilitation programs of these patients.

    Keywords: COVID-19, resistance training, maximal voluntary ventilation, Chester staircase test, forced vital capacity}
  • مریم پرویزی فر*، محسن قنبرزاده، سعید شاکریان، حشمت الله توکل
    زمینه و هدف

    تمرینات ورزشی با کاهش علائم تنفسی آسم و ویتامین D با تنظیم سیستم ایمنی می تواند نقش قابل توجهی در سلامتی بیماران آسمی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل ویتامین D متعاقب یک جلسه فعالیت فزاینده بر پارامترهای تنفسی و نیز تحمل به فعالیت زنان مبتلا به آسم خفیف بود.

    روش تحقیق: 

    این پژوهش از نوع نیمه تجربی و براساس الگوی پیش آزمون-پس آزمون بود که متعاقب اعلام فراخوانی، بر روی 30 نفر از زنان آسمی داوطلب شهر اهواز انجام گرفت. برای اجرای تمرین هوازی فزاینده، از آزمون Ballk مخصوص بیماران قلبی- تنفسی استفاده گردید. مکمل گیری با قرص ویتامین D با دوز 1000 واحد در روز به مدت شش هفته صورت گرفت. برای ارزیابی شاخص های ریوی ظرفیت حیاتی (VC) و حداکثر تهویه ارادی (MVV)، دستگاه اسپیرومتر بکار گرفته شد. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تی همبسته استفاده شد.

    یافته ها:

     نتایج نشان داد که به دنبال مداخله ی صورت گرفته، تفاوت معنی دار در سطوحVC  وMVV  و تحمل به فعالیت در مراحل پیش آزمون، مصرف مکمل و تمرین مشاهده شد (0/05≤p).

    نتیجه گیری: 

    مصرف مکمل ویتامین D همراه با ورزش هوازی می تواند موجب بهبود عملکرد دستگاه تنفسی در بیماران آسمی شود و تحمل به فعالیت را افزایش دهد.

    کلید واژگان: تمرین هوازی فزاینده, آسم, حداکثر تهویه ارادی, مکمل یاری ویتامین D, ظرفیت حیاتی}
    Maryam Parvizfar*, Mohsen Ghanbarzadeh, Saeed Shakeriyan, Heshmatollah Tavakol
    Background and Aim

     Exercise reduction of respiratory symptoms of asthma and Vitamin D by adjusting the immune system can have a significant effect on the health of asthmatic patients. The purpose of this study was to investigate the effect of short-term vitamin D supplementation following a session of increased activity on respiratory parameters and activity tolerance in women with mild asthma.

    Materials and Methods

      This study was quasi-experimental based on pre-post test That Following the announcement of the call, on thirty asthma women volunteered in Ahwaz performed. Balk test for cardiopulmonary patients was used for increasing aerobic exercise. Supplementation with vitamin D tablets at a dose of 1000 units daily for six weeks. About evaluation of pulmonary function we used Vital Capacity (VC) and Maximum Voluntary Ventilation (MVV) indicators by Spirometry devises. In order to determine normality of the data was used Shapiro-Wilk's test, T-test was used to analyze the data.

    Results

       Results indicated that there was a significant difference between VC and MVV levels and Activity tolerance to pre-test, supplement and exercise levels after the intervention (P ≤ 0/05.(

    Conclusion

     Taking vitamin D supplementation with aerobic exercise can improve respiratory function in asthmatic patients and increase tolerance to activity.

    Keywords: Aerobic Exercise Increased_Vitamin D Supplementation_Vital Capacity_Maximal Voluntary Ventilation_Asthma}
  • زینب رضوی مجد، پروانه نظرعلی، پریچهر حناچی*، محمدرضا کردی
    زمینه و هدف

    علاوه بر استفاده درمانی از ورزش در بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی نظیر آسم؛ برخی محققان بر مصرف مکمل، به عنوان یک روش درمانی همراه تاکید کرده اند. لذا این تحقیق با هدف تعیین اثر یک دوره تمرینات ورزشی هوازی و مصرف مکمل ویتامین D (1000 واحد) بر شاخص های تنفسی و عملکردی بیماران آسم صورت گرفت.

    روش بررسی

    این پژوهش به صورت نیمه تجربی روی 32 زن بیمار مبتلا به آسم با میانگین سنی 30-20 سال انجام شد. نمونه ها در یکی از 4 گروه 8 نفره، شامل: تمرینات ورزشی هوازی (گروهAT)، تمرینات هوازی همراه با مصرف مکمل ویتامین D (گروهAT+S)، گروه مصرف ویتامین D (گروهS) و گروه کنترل (گروه C) به مدت 8 هفته، تمرینات هوازی و مصرف مکمل شرکت نمودند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی بونفرنی صورت گرفت، و سطح معنی داری اختلاف ها 05/0p< در نظرگرفته شد.

    یافته ها

    در این مطالعه حداکثر جریان بازدمی (PEF)، حداکثر تهویه ارادی (MVV) و جریان بازدمی حداکثر در 75% ظرفیت حیاتی (FEF75%) و جریان بازدمی حداکثر بین 75-25% ظرفیت حیاتی به دست آمد. (FEF25%-75%) در مرحله پس آزمون در بین گروه ها، تفاوت معنی داری را نشان داد (001/0p<). این شاخص ها در گروه AT+S و گروه AT افزایش و در دو گروه S وC کاهش داشت.

    نتیجه گیری

    تمرینات هوازی و مصرف مکمل ویتامین D به مدت 8 هفته می تواند شاخص های عملکرد ریوی و میزان عملکرد هوازی بیماران آسمی را بهبود بخشد و به عنوان بخشی از برنامه های توانبخشی ریوی بیماران آسمی مدنظر قرار گیرد.

    کلید واژگان: تمرینات هوازی, ورزش, حداکثر تهویه ارادی, حداکثر جریان نیمه بازدمی, آسم, ویتامین}
    Razavi Majd Z., Nazarali P., Hanachi P., Kordi M.R
    Background And Objectives

    Despite the use of exercise therapy in patients with respiratory disease such as asthma, some researchers have emphasized on taking supplementation as a therapeutic approach. The aim of this research was to investigate the effect of a course of aerobic exercise and consumption of vitamin D supplementation (1000 IU) on respiratory indicators of patients with asthma.

    Methods

    This study was designed as a quasi-experimental investigation on a total of 32 female asthmatic patients with a mean age of 20-30 years. Subjects were classified into four eight-person groups: 1- (AT+S) group which had both aerobic training and supplementation consumption; 2- Aerobic training (AT) group that only participated in exercise training; 3- Group (S) that only consumed vitamin D supplementation; 4- Control (C) Group that had neither aerobic training nor supplementation consumption. Statistical analysis was performed by ANOVA and Bonferroni post-hoc test. Significant difference considered as p<0.05.

    Results

    In this study, there was a significant difference in post test (p<0.001) between groups in case of maximum voluntary ventilation (MVV), peak expiratory flow rate (PEF) and maximum expiratory flow at 75% vital capacity (FEF75%) and Maximum expiratory flow between 25% to 75% vital capacity (FEF25%-75%). These indices increased in group AT and AT+S, whereas, they showed decrease in group S and C.

    Conclusion

    Our results indicated that aerobic exercise together with consumption of vitamin D supplementation for 8 weeks could improve the pulmonary function and level of aerobic performance of asthmatic patients and could be considered as a part of pulmonary rehabilitation programs for asthmatic patients.

    Keywords: Exercise, Maximal Voluntary Ventilation, Maximal Midexpiratory, Flow Rate, Spirometry, Asthma, Vitamin D}
  • حکیم بکری زاده، هیوا ویسی
    زمینه
    حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان معیاری برای سنجش ظرفیت قلبی- تنفسی پذیرفته شده است. این عامل نشانه قدرت تطابق فیزیولوژیکی، برای افزایش زمان فعالیت و کارایی دستگاه قلبی- عروقی است. هدف این تحقیق، یافتن یک همبستگی بهینه بین شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی و تاثیر آن ها بر روی آمادگی قلبی- تنفسی دانشجویان ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز در طی یک سال (83-1382) بود.
    روش ها
    مطالعه حاضر به روش توصیفی، از نوع پیمایشی و همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش، دارای شاخص هایی از نوع کمی است که برای تحلیل آماری این شاخص ها از تحلیل همبستگی کانونی استفاده می شود. اطلاعات از یک نمونه 60 تایی به روش نمونه گیری تصادفی ساده از دانشجویان ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز با دامنه سنی 25-19 سال، با قد و وزن همگن جمع آوری شده اند.
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان داد که ایده آل ترین همبستگی (بیشترین)، زمانی است که شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی به طور هم زمان روی شاخص های اسپیرومتری تاثیر می گذارد، به طوریکه این میزان همبستگی برابر با 81/0 می باشد (001/0P=). همچنین این مقدار همبستگی، 61/65 درصد تغییرات شاخص های اسپیرومتری را بیان می کند.
    نتیجه گیری
    ارایه تحلیل همبستگی کانونی در این پژوهش نشان می دهد که یک رابطه مستقیم و مثبت بین ترکیب شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی و حداکثر تهویه ارادی با شاخص های اسپیرومتری وجود دارد.
    کلید واژگان: حداکثر اکسیژن مصرفی, حداکثر تهویه ارادی, آمادگی قلبی, تنفسی, تحلیل همبستگی کانونی}
    Hakim Bekrizadeh, Hiwa Weisi
    Background
    Maximal Volume Oxygen is an accepted standard for measuring cardiorespiratory readiness. This factor indicates the power of physiological adoption for increasing activity time and efficiency of cardiovascular system. The objective of this study was to find out an optimal correlation between Maximal Volume Oxygen and Maximal Voluntary Ventilation indicators and their effect on cardiorespiratory readiness of Shahid Chamran athlete students during 2004-2005.
    Methods
    A deh1ive analytical study was designed to recruit athlete students. Sixthy athlete students were selected using simple random selection method. The subjects age range was between 19-25 years old and they were about the same weight and height. Data was analyzed using canonical correlation analysis methods.
    Results
    The results indicated that the optimal correlation occurs when both lung expiration and lung inspiration indicators have simultaneous effect of Maximal Volume Oxygen and Maximal Voluntary Ventilation on spirometric ones(r=0.81
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال