جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "خاطره پردازی انسجامی" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدف
سالمندان به دلیل از دست دادن حمایت اجتماعی، مشارکت کمتر در اجتماع و انزوای بیشتر، دچار احساس غم و اندوه می شوند که منجر به احساس تنهایی در آنها می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات و درمان خاطره پردازی انسجامی بر احساس تنهایی، نگرانی، امید به زندگی و کیفیت زندگی سالمندان انجام شد.
روش و موادروش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع گروه گواه با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه بود. این مطالعه با مشارکت 60 نفر از افراد 60 سال به بالا مقیم در خانه سالمندان واقع در استان گیلان که به شیوه هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های نگرانی پنسیلوانیا، مقیاس کیفیت زندگی، مقیاس امید به زندگی و احساس تنهایی بود که برای هر دو گروه آزمایش و گروه گواه، قبل و بعد از مداخله تکمیل گردید. سپس مداخله خاطرهپردازی انسجامی طی شش جلسه و مداخله تصویرسازی ازطریق بازپردازش اطلاعات طی هفت جلسه برای گروه های آزمایش مختص خود، اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هادر گروه خاطره پردازی، میانگین (انحراف معیار) امید به زندگی از (1/2) 5/19 در پیش آزمون به (1/1) 7/28 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (1/1) 7/30 (001/0<p) ودر گروه تصویرسازی از (7/1) 9/19 در پیش آزمون به (1/1) 4/26 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (1/1) 4/28 افزایش یافت (001/0<p). در گروه خاطره پردازی، میانگین (انحراف معیار) کیفیت زندگی از (8/1) 4/63 در پیش آزمون به (9/2) 3/73 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (6/1) 3/75 (001/0<p) و در گروهتصویرسازی کیفیت زندگی از (4/1) 3/63 در پیش آزمون به (9/1) 9/73 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (9/1) 9/75 افزایش یافت (001/0<p). در گروه خاطره پردازی، میانگین (انحراف معیار) احساس تنهایی از (5/1) 4/82 در پیش آزمون به (9/2) 3/72 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (6/2) 4/70 (001/0<p) و در گروه تصویرسازی احساس تنهایی از (4/1) 7/82 در پیش آزمون به (6/1) 6/75 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (5/1) 6/73 کاهش یافت (001/0P<). در گروه خاطره پردازی، میانگین (انحراف معیار) نگرانی از (6/1) 4/52 در پیش آزمون به (7/1) 7/44 در پس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (7/1) 7/42 (001/0<p) و در گروه تصویرسازی نگرانی از (3/2) 8/52 در پیش آزمون به (1/1) 7/40 درپس آزمون (001/0>P) و در مرحله پیگیری (1/1) 7/38 کاهش یافت (001/0<p). در گروه گواه میانگین (انحراف معیار) امید به زندگی، کیفیت زندگی، احساس تنهایی و نگرانی تفاوتی نشان نداد.
نتیجه گیریمطالعه نشان داد درمان خاطره پردازی انسجامی نسبت به تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات در افزایش امید به زندگی و کاهش احساس تنهایی سالمندان اثربخشی بیشتری داشت. تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات نسبت به درمان خاطره پردازی انسجامی در کاهش نگرانی سالمندان اثربخشی بیشتری داشت. با این حال، تفاوتی بین دو مداخله در مورد کیفیت زندگی وجود نداشت.
کلید واژگان: تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات, خاطره پردازی انسجامی, امید به زندگی, کیفیت زندگی, احساس تنهایی, نگرانیBackground and ObjectiveElderly people experience feelings of sadness due to loss of social support, less participation in society and more isolation which leading to loneliness.The aim of this study was to compare the effectiveness of illustration through information reprocessing and treatment of coherent reminiscence on feelings of loneliness, worry, hopefulness and quality of life of the elderly in Astaneh-ye-Ashrafieh.
Materials and MethodsThe research method was semi-experimental in control group with pre-test, post-test and three-month follow-up. The statistical population included all people aged 60 years and over who residing in nursing homes located in Astaneh-ye Ashrafieh. A total 60 eligible subjects were selected based on inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to experimental and control groups. Data collection tools were Pennsylvania Worry Questionnaire, Short Form of Health Context, Hopefulness Scale and Loneliness Questionnaire. Both experimental groups and control group were tested before and after intervention. Then, coherent reminiscence intervention was performed in six sessions and imagery intervention was performed through data processing through in seven sessions for experimental groups. At the end of the interventions, both experimental groups and control group were tested using the research tool. Data were analyzed using covariance analysis test and SPSS Statistics for Windows, version 22.0 (SPSS Inc., Chicago, Ill., USA).
ResultsIn the reminiscence group, the mean (SD) of hopefulness increased from 19.5 (2.1) in the pre-test to 28.7 (1.1) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase reached 30.7 (1.1) which, indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the illustration group, the mean (SD) of hopefulness increased from 19.9 (1.7) in the pre-test to 26.4 (1.1) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase to 28.4 (1.1), which indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the reminiscence group, the mean (SD) of quality of life increased from 63.4 (1.8) in thepre-test to 73.3 (2.9) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase 75 (1.6), which indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the illustration group, the mean (SD) quality of life increased from 63.3 (1.4) in the pre-test to 73.9 (1.9) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase 75.9 (1.9), which shows that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the reminiscence group, the mean (SD) of feeling lonely decreased from 82.4 (1.5) in the pre-test to 72.3 (2.9) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase to 70 (2.6) which indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the illustration group, the mean (SD) feeling of loneliness decreased from 82.7 (1.4) in the pre-test to 75.6 (1.6) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase 73.6 (1.5) which shows that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the reminiscence group, the mean (SD) of anxiety decreased from 52.4 (1.6) in the pre-test to 44.7 (1.7) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase to 42.7 (1.7), which indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the illustration group, the mean (SD) of concern decreased from 52.8 (2.3) in the pre-test to 40.7 (1.1) in the post-test (P<0.001) and in the follow-up phase38.7 (1.1) which indicates that the effect of the intervention was stable (P<0.001). In the control group, mean (SD) showed no difference in hopefulness, quality of life, loneliness and anxiety.
ConclusionThe study showed that coherent reminiscence therapy was more effective than imagery through information reprocessing in increasing hopefulness and reducing the feeling of loneliness in the elderly. Imaging through information reprocessing was more effective in reducing the anxiety of the elderly than the coherent reminiscence therapy. However, there was no difference between the two interventions in terms of quality of life
Keywords: Imagery, information processing, Coherence reminiscence, Hopefulness, Quality of life, Loneliness, Worry -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و چهارم شماره 4 (پیاپی 178، مهر و آبان 1400)، صص 3481 -3493مقدمه
مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات و درمان خاطره پردازی انسجامی بر امید به زندگی و کیفیت زندگی سالمندان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع گروه گواه با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه بود.
روش کارجامعه آماری این مطالعه شامل کلیه افراد 60 سال به بالا مقیم در خانه سالمندان واقع در استان گیلان بودند. 60 نفر از افراد واجد شرایط بر اساس معیارهای ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس امید به زندگی اسنایدر (1991) و پرسشنامه احساس تنهایی دهشیری و همکاران (1387) بود. هر دو گروه آزمایش و گروه گواه، با استفاده از ابزار پژوهش مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس مداخله خاطرهپردازی انسجامی طی شش جلسه و مداخله تصویرسازی ازطریق بازپردازش اطلاعات طی هفت جلسه برای گروه های آزمایش مختص خود، اجرا شد. در پایان مداخلات هر دو گروه آزمایش و گروه گواه، با استفاده از ابزار پژوهش مورد پس آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
نتایجیافته ها نشان داد درمان خاطره پردازی انسجامی نسبت به تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات در میزان افزایش متغیر امید به زندگی اثربخشی بیشتری دارد (05/0>P). همچنین، درمان خاطره پردازی انسجامی و تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات در میزان افزایش متغیر کیفیت زندگی اثربخشی برابر دارند (05/0>P). این نتایج، در پیگیری سه ماهه حفظ شدند.
نتیجه گیریبا توجه اثربخشی بیشتر خاطره پردازی بر امید به زندگی پیشنهاد می شود این مداخله به عنوان تکنیکی با قابلیت اجرای آسان مورد توجه کارشناسان سلامت روان در مراکز نگهداری سالمندان قرار گیرد.
کلید واژگان: تصویرسازی از طریق بازپردازش اطلاعات, خاطره پردازی انسجامی, امید به زندگی, کیفیت زندگیIntroductionThe aim of this study was to compare the effectiveness of imaging therapy through information reprocessing and coherent memory therapy on life expectancy and quality of life in the elderly. The research method was quasi-experimental with a control group with pre-test, post-test and quarterly follow-up.
MethodThe statistical population of this study included all people aged 60 years and older living in a nursing home located in Gilan province. Sixty eligible individuals were selected based on inclusion and exclusion criteria and by simple random sampling and were replaced in experimental and control groups. Data collection tools were Snyder Life expectancy scale (1991) and Dehshiri et al. (2008) Loneliness Questionnaire. Both experimental and control groups were pre-tested using research tools. Then, cohesive harmonization intervention was performed in six sessions and illustration intervention through information reprocessing was performed in seven sessions for their own experimental groups. At the end of the intervention, both experimental and control groups were post-tested using research tools. Data were analyzed using analysis of covariance.
ResultsThe results showed that the treatment of coherent reminiscence was more effective than imaging through information reprocessing in increasing the life expectancy variable (P <0.05). Also, the treatment of coherent memory and imagery through information reprocessing have equal effectiveness in increasing the quality of life variable (P <0.05). These results were maintained at quarterly follow-up.
ConclusionDue to the greater effectiveness of reminiscence on life expectancy, it is suggested that this intervention be considered as a technique with easy implementation by mental health experts in nursing homes.
Keywords: information processing information, coherent reminiscence, Life expectancy, Quality of life -
مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سال بیست و سوم شماره 3 (پیاپی 86، امرداد و شهریور 1395)، صص 422 -429اهداف ازدست دادن همسر در کنار پدیده سالمندی می تواند باعث بروز برخی اختلالات روان شناختی شود و طول این مرحله از زندگی را برای فرد کوتاه کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یادآوری زندگی با تاکید بر خاطره پردازی انسجامی بر عزت نفس و اضطراب مردان سالمند بدون همسر است.
مواد و روش ها این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر تمامی سالمندان 60 تا 80 ساله مشگین شهر بودند که 34 نفر از آن ها با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های عزت نفس روزنبرگ و اضطراب عمومی بود.
یافته ها نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که درمان مدنظر بر متغیرهای عزت نفس و اضطراب مردان سالمند بدون همسر اثربخش بوده است (001/0>P).
نتیجه گیری توجه به دیگر اختلالات روان شناختی دوران سالمندی می تواند با درمان مدنظر و درمان های مشابه انجام پذیرد. به نظر می رسد یکپارچه سازی شخصیت به روش مرور انسجام بخش گذشته می تواند در تعدیل یا درمان افراد نتایج متنوعی داشته باشد.کلید واژگان: یادآوری زندگی, خاطره پردازی انسجامی, عزت نفس, اضطراب, سالمندBackground Loss of wife along with the phenomenon of aging could cause psychological disorders and shorten the duration of this stage of life. This study aimed to examine the efficacy of treatment reminders of life with emphasis on integrative reminiscence on self-esteem and anxiety in old widowed men.
Materials & Methods The research method was a randomized clinical trial with pretest and posttest design with a control group. The study population included all 60- to 80-year-old people living in Meshginshahr, Iran. Of whom 34 participants were selected using convenient sampling method. They were randomly allocated into two equal groups (experimental and control). The experimental group participated in therapy sessions and the control group did not receive any interventions. The research instrument was Rosenberg self-esteem scale and questionnaire of general anxiety.
Results Multivariate analysis of variance (ANOVA) results showed that the treatment was efficient on variables of self-esteem and anxiety in old widowed men (PConclusion Managing certain psychological disorders in the elderly can be done by the proper and alternative treatments. It seems that integration of personality through integrated reminiscence can have different results in adjusting or treating people.Keywords: Reminders of life, Integrative reminiscence
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.