جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "دی دایمر" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
عوامل فراوانی ازجمله اختلالات انعقادی بر روی مرگ ومیر در مبتلایان به عفونت ویروسی کووید-19 تاثیرگذار است. با توجه به اهمیت اختلالات انعقادی در این بیماری، هدف از این مطالعه گذشته نگر بررسی ارتباط سن، جنس، نتایج آزمایش های انعقادی شامل زمان پروترومبین (PT)، زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT)، دی دایمر (D-dimer) و شمارش پلاکت (PLT) و ارتباط این مولفه ها با میزان مرگ ومیر در بیماران کووید-19 بخش مراقبت های ویژه بیمارستان گنجویان دزفول بود.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی مبتنی بر اطلاعات پرونده های بیمارستانی سال 1399، 100 بیمار کووید-19 بستری شده در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان گنجویان دزفول بررسی شدند که آزمایش تاییدشده مولکولی ویروس کرونای جدید و نتایج شاخص های انعقادی ذکرشده داشتند و بدون سابقه بیماری های قلبی عروقی بودند. اطلاعات به دست آمده از این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری Graph pad Prism vol.8.3 تجزیه وتحلیل شد. متغیرهای کیفی با استفاده از شاخص های فراوانی، درصد فراوانی و فراوانی نسبی توصیف گردیدند؛ همچنین از آزمونt-test برای مقایسه معناداری مولفه های مطالعه میان گروه فوت و ترخیص استفاده شد.
یافته های پژوهش:
سن بیماران بین 30 تا 85 سال و میانگین آن 2/14±2/58 بود. میانگین سن در بیماران فوت شده (07/11±85/64) سال و بیشتر از بیماران ترخیص یافته (9/13±6/58) بود. نتایج آزمون تی تفاوت معنی داری را میان سن این دو گروه نشان داد (P<0.05). نتایج تست های دی دایمر و PT در بیماران مبتلا به کووید-19 که فوت شدند، به صورت معنی داری بیشتر از بیماران ترخیص شده بود، درحالی که مقایسه شمارش پلاکت و PTT میان دو گروه فوتی و ترخیص تفاوت معناداری را نشان نداد (P<0.05).
بحث و نتیجه گیریبا توجه به نتایج این بررسی، توجه به نتایج تست های دی دایمر و PT ممکن است در پیش بینی پیش آگهی بیماری کووید-19 کمک کننده باشد.
کلید واژگان: کووید-19, دی دایمر, ویروس سارس کرونا 2, ویروس سارس کرونای جدید, زمان پروترومبین, زمان نسبی ترومبوپلاستین, شمارش پلاکت, بخش مراقبت های ویژه, ای سی یوIntroductionMany factors, including coagulation disorders, have an effect on mortality in patients with Covid-19 viral infection. Considering coagulation problems are so important for these patients, the goal of this study was to look into the connection between coagulation test results, such as prothrombin time (PT), partial thromboplastin time (PTT), D-dimer, and platelet count, and the death rate in Covid-19 patients who were admitted to the intensive care unit of Ganjovian Hospital (Dezful, Iran) in 2020.
Materials & MethodsThis comprehensive cross-sectional study was conducted on the information of 100 patients with Covid-19 hospitalized in the intensive care unit. The data from the patient’s files were analyzed using Graph Pad Prism version 8.3 statistical software. Qualitative variables were described using frequency indices, percentages, and relative frequency. A t-test was also used to compare the study parameters between the death and discharge groups. The level of significance was considered less than 0.05.
ResultsThe mean and standard deviation of the age were 58.2±14.2. The average age of the death group was significantly higher than that of discharged patients (P=0.038). The D-dimer and PT test results in patients with Covid-19 who died were significantly higher than those of discharged patients (P=0.002), but there was no significant difference in platelet count and PTT between the two groups (P=0.680).
ConclusionAccording to the results of this study, paying attention to the results of D-dimer and PT tests may be helpful in predicting the prognosis of Covid-19 disease.
Keywords: Covid-19, SARS-Cov-2, Nsars-Cov-2, D-Dimer, Prothrombin Time, Relative Thromboplastin Time, Platelet Count, Intensive Care Unit, ICU -
مقدمه
شناسایی عوامل موثر در پیش آگهی بیماران مبتلا به کرونا امری ضروری است. این مطالعه به بررسی ارتباط بین گروه های خونی اصلی در علائم، شاخصه های آزمایشگاهی و نتیجه نهایی بالینی بیماران مبتلا به کووید-19 می پردازد.
روش کاراین مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی در سال 1400 در بیمارستان بعثت تهران انجام شد. در این مطالعه بیماران بستری به دلیل کرونا از نظر گروه های خونی و Rh از طریق 5 سی سی خون محیطی مورد بررسی قرار گرفتند و یافته های بالینی و آزمایشکاهی بیماران با استفاده از تست های آماری مربع کای، فیشر، و تی تست از طریق نرم افزار SPSS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ان مطالعه با کد اخلاق IR.AJAUMS.REC.1399.227 تایید شد.
یافته هاافراد دارای گروه خونی B و RH منفی دارای سن بستری کمتری بودند. فراوانی علائم تب، ضعف، سرفه، درد قفسه سینه، تنگی نفس، سطح سرمی فریتین و مورتالیتی در گروه خونی A بیشتر از سایر گروه های خونی بود. بیماران RH+ نیز با سرفه، تهوع استفراغ، درد قفسه سینه و سطح سرمی D-Dimer بیشتری داشتند.
بحث و نتیجه گیریگروه خونی A با افزایش خطر ابتلا به کرونا و عوارض شدیدتر بیماری همراه است.
کلید واژگان: کووید-19, گروه خونی, Rh, تنگی نفس, مرگ و میر, فریتین, دی دایمرIntroductionIt is essential to identify the crucial factors in the prognosis of patients with COVID-19. This study aimed to evaluate the relationship between the main blood groups in clinical and paraclinical and outcome of patients with COVID-19.
MethodsThis descriptive-cross-sectional study was conducted in 2021 in Be’sat Hospital in Tehran, Iran. In this study, patients hospitalized with COVID-19 were examined for their blood groups and Rh through five CC of peripheral blood sample, and the clinical and paraclinical findings of the patients were analyzed using Chi-square, Fisher, and t-test by SPSS-24 software. This study was approved by the ethical code number: IR.AJAUMS.REC.1399.227.
FindingPeople with blood group B and RH negative had a younger age for hospitalization. The frequency of fever, weakness, cough, chest pain, dyspnea, serum ferritin level, and the mortality rate in blood group A was higher than other blood groups. RH+ patients also had higher cough, nausea, vomiting, chest pain and serum D-Dimer levels.
ConclusionBlood group A is associated with an increased risk of developing COVID-19, especially severe disease
Keywords: Covid-19, Blood Group, Rh, Dyspnea, Mortality, Ferritin, D-Dimer -
سابقه و هدف
ویروس کووید-19 می تواند باعث افزایش سطوح خونی دی دایمر (D-Dimer) از طریق ترومبوز و تاثیر بر سیستم هموستاز شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان سطوح خونی دی دایمر و ارتباط آن با بروز سردرد در افراد دیابتی نوع II مبتلا به عفونت کووید -19 بستری در بیمارستان شهید مصطفی شهر ایلام طراحی و اجرا شد
مواد و روش هادر این مطالعه 988 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی شهر ایلام، شامل گروه مبتلایان به کووید 19 دارای دیابت نوع دو و گروه مبتلایان به کووید 19 بدون ابتلا به دیابت وارد مطالعه شدند. سطوح خونی دی دایمر، قند خون و میزان بروز سردرد در این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته هاسطح قندخون ناشتا، سطح خونی دی دایمر، تعداد گلبول سفید و سرعت رسوب گلبول های قرمز به طور معنی داری در بیماران دیابتی مبتلا به کووید 19 بالاتر از بیماران غیر دیابتی بوده است (0/001<P). در حالی که، میزان بروز سردرد در افراد دیابتی مبتلا به کووید 19 نسبت به افراد غیر دیابتی مبتلا به کووید 19 به طور معنی داری کاهش یافته بود (91 نفر، 0/0009P=).
استنتاجبا توجه به یافته های مطالعه حاضر، بین میزان سطوح خونی دی دایمر و بروز سردرد در افراد دیابتی مبتلا به کووید 19 ارتباط معکوس وجود دارد و با افزایش میزان خونی دی دایمر بروز سر درد کاهش می یابد.
کلید واژگان: کووید 19, دی دایمر, دیابت نوع دو, سردردBackground and purposeThe SARS-CoV-2 can increase blood levels of D-dimer by causing thrombosis and affecting the homeostasis system. This study aimed at investigating the blood levels of D-Dimer and its relationship with the incidence of headache in patients with type 2 diabetes infected with COVID-19 who were admitted to Ilam Shahid Mostafa Hospital, Iran.
Materials and methodsWe studied the patients hospitalized in Ilam Shahid Mostafa Hospital. with COVID-19 (n=988) in two groups of with and without diabetes. Blood levels of D-dimer, and glucose, and also the incidence of headache were evaluated in all patients.
ResultsFasting blood sugar levels, blood levels of D-dimer, white blood cell count, and ESR significantly increased in diabetic patients with COVID-19 compared with the non-diabetic patients (P<0.001). The incidence of headache was found to be significantly lower in diabetic patients than non-diabetic patients (n= 91, P= 0.0009).
ConclusionAccording to present research, there is an inverse relationship between the blood levels of D-dimer and incidence of headache in diabetic people with COVID-19, as by increase in blood levels of D-dimer the incidence of headache decreased.
Keywords: COVID-19, D-Dimer, diabetes (II), headache -
مقدمه
اختلالات انعقادی از مشکلات نسبتا شایع در بیماران مبتلا به اشکال شدید کووید 19 است. در این مطالعه یک بیمار بستری مبتلا به کووید 19 که دچار هماتوم شکمی شد معرفی می گردد.
گزارش موردبیمار خانم 46 ساله ای بود که به دلیل کووید 19 در بیمارستان بستری شد. در روز پنجم بستری دچار درد شکم بدون علایم گوارشی شد. در سونوگرافی شکم و لگن یک توده با حجم تقریبی480 سی سی در سمت راست و پایین خط وسط شکم گزارش شد. بیمار با شک به پیچ خوردگی تخمدان تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفت که در حین عمل هماتوم شکمی تشخیص داده شد. این بیمار به طور موفقیت آمیز با خارج کردن هماتوم شکمی و مراقبت های بعد از عمل با حال عمومی خوب مرخص شد.
بحث و نتیجه گیریبا توجه به فراوانی اختلالات انعقادی در بیماران مبتلا به کووید 19 و تجویز همزمان داروهای ضد انعقاد در بیماران بستری، خونریزی و هماتوم باید در روند درمانی بیماران مد نظر قرار گیرد.
کلید واژگان: هماتوم, کووید 19, ویروس کرونا, کواگولوپاتی, ترومبوسیتوپنی, درد شکم, دی -دایمر, فیبرینوژنIntroductionCoagulopathy is a relatively common problem in patients with severe Covid-19. In this study, a hospitalized patient with Covid-19 who developed an abdominal hematoma is introduced.
Case ReportThe patient was a 46-year-old woman who was hospitalized due to Covid-19. On the fifth day of admission, she developed abdominal pain without gastrointestinal symptoms. Abdominal and pelvic ultrasonography showed a mass with an approximate volume of 480 cc on the right and bottom of the midline of the abdomen. The patient underwent laparotomy with suspected ovarian torsion, which was diagnosed abdominal hematoma during surgery. She was discharged with a good condition after successfully removing hematoma and post operation care.
Discussion & ConclusionConsidering the frequency of coagulation disorders in Covid-19 patients and the simultaneous administration of anticoagulants in hospitalized patients, bleeding and hematoma should be considered in the treatment process.
Keywords: Hematom, COVID-19, Corona virus, Abdominal pain, D-dimer, Fibrinogen, thrombocytopenia, coagolopathy -
مقدمه
ویروس کووید-19 با ایجاد ترومبوز و تاثیر بر سیستم هموستاز می تواند باعث افزایش سطح D_dimer شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح D_dimer با شدت بیماری در بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان بعثت همدان طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش هادر این پژوهش مقطعی و گذشته نگر پرونده ی 366 بیمار مبتلا به کووید-19 مراجعه کننده به بیمارستان بعثت استان همدان بطور تصادفی انتخاب شد. شدت بیماری بصورت سطح 1یعنی نیاز به مراقبت ویژه و سطح 2 یعنی نیاز به مراقبت بیمارستانی ارزیابی شد. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تی مستقل تحلیل شد.
یافته هامیانگین سطح D-dimer بیماران 1/01 ± 1/18 میکروگرم بر میلی لیتر بود. شدت بیماری در 179 بیمار (47/3 درصد) در سطح 1 و در 187 بیمار (52/7 درصد) در سطح 2 مشاهده شد. سطح D-dimer در بیماران با سطح 1 بطور معنی داری بیشتر از بیماران سطح 2 بود. (0/0001=P). بین سطح D-dimer با مدت بستری بیماران در بیمارستان و مدت بستری بیماران در بخش ICU ارتباط مستقیم معنی دار وجود داشت (0/0001=P).
بحث و نتیجه گیریسطح D-dimer با شدت بیماری بیشتر در ارتباط است و بر مدت بستری در بیمارستان و ICU تاثیرگذار می باشد.
کلید واژگان: دی دایمر, ICU, کووید-19, مدت بستری, شدت بیماریIntroductionThe Covid-19 virus affects the hemostasis system in infected people by causing thrombosis and it increases the level of D_dimer. This study was designed and conducted for the evaluation of correlation between D-dimer levels with disease severity in patients with Covid-19 referred to Hamedan Besat hospital.
Methods and Materials366 patients with Covid-19 referred to Besat Hospital in Hamadan were randomly selected in this cross-sectional and retrospective study. The severity of the disease was assessed as level 1 that is the need for intensive care and level 2 which means the need for hospital care. The collected data were analyzed through Pearson correlation and independent t-test using SPSS software version 24.
ResultsThe mean level of D-dimer in patients was 1.18 ± 1.01 microgram per milliliter. Disease severity was observed in 179 patients (47.3%) at level 1 and it was observed in 187 patients (52.7%) at level 2. Furthermore, the mean level of D-dimer in patients with level 1 was significantly higher than patients in level 2 (P value: 0.0001). There was a significant direct relationship between D-dimer level and hospitalization time and D-dimer level with ICU admission time (P value: 0.0001).
Discussion and ConclusionD-dimer level is more correlates with disease severity and it impacts on duration of hospitalization and ICU hospitalization.
Keywords: D-dimer, ICU, Covid-19, Hospitalization time, Disease severity -
مقدمه
با توجه به افزایش شیوع دیابت بارداری که از اندیکاسیون های انجام سزارین است که هر دوی این موارد اثرات نامطلوبی بر مسیر انعقادی دارند؛ مطالعه حاضر با هدف مقایسه مقدار دی دایمر در دو گروه از زنان باردار سالم و دیابتی بعد از سزارین و بررسی خطرات انعقادی بعد از سزارین انجام شد.
روش کاراین مطالعه توصیفی در سال 1398 بر روی 150 زن سالم و مبتلا به دیابت بارداری کاندید سزارین انتخابی در بیمارستان الزهراء تبریز انجام شد. میزان دی دایمر در روز قبل جراحی، روز بعد عمل، روز هفتم و چهاردهم برای هر دو گروه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی مستقل، کای اسکویر، رگرسیون و همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته هامیزان دی دایمر در روز بعد از جراحی، بیشترین اختلاف آماری معنادار بین زنان سالم و زنان مبتلا به دیابت بارداری وجود داشت (001/0=p)؛ همچنین در 7 روز پس از جراحی (012/0=p) و 14 روز پس از جراحی (039/0=p) نیز میزان دی دایمر در زنان با دیابت بارداری به طور معناداری بالاتر از زنان سالم بود. همچنین مشخص شد که مصرف سیگار (031/0=p) و سابقه بارداری قبلی (041/0=p) با افزایش سطح دی د ایمر در زنان با دیابت بارداری به طور معناداری ارتباط دارند.
نتیجه گیریدیابت بارداری در افزایش سطح دی دایمر نقش دارد و می تواند منجر به افزایش سطح پلاسمایی دی دایمر گردد.
کلید واژگان: ترومبوز ورید عمقی, دی دایمر, دیابت بارداری, سزارینIntroductionDue to the increasing prevalence of gestational diabetes, which is one of the indications for cesarean section, and both of these cases have adverse effects on the coagulation pathway, this study was performed with aim to compare the level of D-dimer in two groups of healthy and diabetic pregnant women after cesarean section to assess the coagulation risks after cesarean section.
MethodsThis descriptive study was performed in 2019 on 150 healthy and gestational diabetes women who were candidates for elective cesarean section in 2019. The level of D-dimer was measured on the day before surgery, the day after surgery, on the seventh and fourteenth days for both groups. Data were analyzed by SPSS software (version 22) and Independent t-test, Chi-square, regression and Spearman correlation tests. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsThe level of D-dimer on the day after surgery had the most statistically significant difference between healthy and gestational diabetes women (P=0.001). Also, on seven days after surgery (P=0.012) and 14 days after surgery (P=0.039), the amount of D-dimer was significantly higher in women with gestational diabetes than healthy women. It was also found that smoking (P=0.031) and previous history of pregnancy (P=0.041) were significantly associated with increased D-dimer levels in women with gestational diabetes.
ConclusionGestational diabetes plays a role in increasing the level of D-dimer and can lead to an increase in plasma level of D-dimer.
Keywords: Cesarean section, D-dimer, Gestational diabetes, Deep Vein Thrombosis -
سابقه و هدفاختلال در هموستازیس خون، با بروز و پیشرفت بیماری های قلبی- عروقی مرتبط هستند. فعالیت بدنی در کنترل خودکار سیستم قلبی - عروقی نقش مهمی ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی پاسخ شاخص های پلاکتی به دو ماه فعالیت مقاومتی در مردان جوان سالم بود.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه تجربی، 30 مرد جوان ورزشکار به صورت تصادفی در سه گروه ده نفره ی تمرین مقاومتی تک مفصله، تمرین مقاومتی چند مفصله و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی ها سابقه بیماری خاصی نداشته و در سه ماه گذشته از هیچ گونه مکمل کربوهیدراتی، اسیدآمینه ای، کافئینی و یا آنتی اکسیدانی استفاده نکرده و سابقه مصرف الکل و تنباکو را نداشتند. پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. افراد با توجه به گروهی که در آن قرار داشتند، تمرینات خاص خود را انجام می دادند و گروه کنترل به فعالیت های روزانه خود می پرداخت. قبل از شروع و بعد از آخرین جلسه تمرینی، 6 سی سی نمونه خونی برای ارزیابی سطوح دی دایمر، درصد پلاکتی، متوسط حجم پلاکتی و کلسیم پلاسما جمع آوری شد.یافته هانتایج مطالعه ی حاضر نشان می دهد که بین مقادیر پیش آزمون و پس آزمون D-dimer, MPV, PCT تغییرات معنی داری وجود دارد (0/001=p). بین گروه های تجربی نیز تفاوت معنی دار بود؛ اما این تغییرات برای کلسیم غیر معنی دار بود (0/05<p).نتیجه گیرینتایج نشان داد انجام هشت هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی دار در متوسط حجم پلاکتی و درصد پلاکت ها شد. افزایش حجم متوسط پلاکتی نشان دهنده افزایش احتمال فعال شدن و تجمع پلاکتی است؛ اما افزایش فاکتور دی دایمر ممکن است باعث جلوگیری از انسداد شریانی ناشی از ترومبوز شود. درواقع، فعالیت ورزشی حتی با شدت متوسط نیز ممکن است برخی از فاکتورهای انعقادی را فعال کرده و باعث ایجاد عوارض بیشتر گردد. این نتایج در تنظیم شدت تمرینات برای افراد غیر ورزشکار به خصوص در ابتدای دوره تمرینی کمک کننده خواهد بود.کلید واژگان: شاخص های پلاکتی, دی دایمر, تمرین مقاومتی, مردان جوانBACKGROUND AND OBJECTIVEDisorders of blood hemostasis are associated with the incidence and progression of cardiovascular disease. Physical activity plays an important role in automatic control of the cardiovascular system. The purpose of this study was to evaluate the response of platelet indices to two-month resistance training in healthy young men.METHODSIn this semi-experimental study, 30 male athletes were randomly assigned to three groups of single-joint and multi-joint resistance training and control group (each group=10). Subjects had no history of specific disease, using any carbohydrate supplement, amino acid, caffeine or antioxidant in the past three months and using alcohol and tobacco. The exercise protocol was run for 8 weeks and 3 sessions per week. Individuals performed special exercises according to their group, and the control group did their daily activities. Before and after the last exercise session, 6-cc blood samples were collected to assess the levels of D-dimer, platelet percentage, mean platelet volume and plasma calcium.FINDINGSThe results of this study indicated that there was a significant difference between pre-test and post-test of D-dimer, MPV and PCT (P = 0.001). There was a significant difference between the experimental groups, but these differences were insignificant for calcium (P>0/05).CONCLUSIONThe results showed that the eight-week resistance training caused a significant increase in platelet volume and platelet percentage. An increase in platelet volume is indicative of the increased platelet activation and accumulation. However, the increased D-dimer factor may prevent arterial occlusion of thrombosis. In fact, even moderate intensity exercise may activate some coagulation factors and cause more complications. These results will be helpful in adjusting the intensity of exercise for non-athletes, especially at the beginning of the training period.Keywords: Platelet indices, D- dimer, Resistance training, Young men.
-
بررسی رابطه بین نسبت کسر عددی سطح استروژن و پروژسترون با میزان دی دایمر در زنان باردار سالم و مبتلا به ترومبوآمبولی وریدی در سه ماهه سوم حاملگیزمینه و هدف
ترومبوآمبولی وریدی یکی از مهمترین علل مرگ و میر مادران بوده که استفاده از سطح دی- دایمر در رد کردن این بیماری در طول حاملگی حایز اهمیت می باشد. گفته می شود سطح دی- دایمر با افزایش سن حاملگی، نسبت به افراد معمولی افزایش می‌یابد. لذا یافتن نسبت کسر عدی ثابت با میزان استروژن و پروژسترون شاید بتواند در تشخیص بهتر بیماری مفید باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین نسبت کسر عددی سطح استروژن و پروژسترون با میزان دی- دایمر در زنان باردار سالم و مبتلا به ترومبوآمبولی وریدی در سه ماهه سوم حاملگی انجام شد.
روش بررسیاین مطالعه مورد و شاهدی در سال 1395 بر روی 25 زن باردار مبتلا به ترومبوآمبولی وریدی (گروه مورد) و 46 زن باردار سالم (گروه شاهد) انجام شد. از هر کدام از افراد دو گروه مورد و شاهد 5 سی سی خون گرفته شد و سطح دی- دایمر به روش ایمنوفلورسانس، سطح استروژن و سطح پروژسترون اندازه گیری و ثبت شد. داده های مطالعه با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، کای اسکویر، تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها:
در این مطالعه میزان دی دایمر در گروه مورد 93/303±83/1387 به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد31/126±39/457 بود (001/0 >P)، ولی میزان استروژن و پروژسترون در دو گروه اختلاف معناداری نداشت(05/0< P). نسبت دی- دایمر به استروژن و پروژسترون نیز به طور معناداری در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد گزارش گردید(001/0>P).
نتیجه‌گیری:
با توجه به اختلاف معنی دار نسبت دی- دایمر به استروژن و پروژسترون در زنان مورد و شاهد، برآورد این نسبت در مطالعات آینده در زنان حامله سالم و استفاده از آن به جای عدد خام دی- دایمر در بخش زنان و برای بیماران با شک بالینی به ترومبوآمبولی وریدی توصیه می گردد.
کلید واژگان: دی- دایمر, استروژن, پروژسترون, زنان باردار -
تاثیر یک فصل آماده سازی و مسابقه بر برخی فاکتورهای فیبرینولیزیز، دی دایمر و CRP در ورزشکاران حرفه ایزمینه و هدفسیستم فیبرینولیتیک، مکانیسم فیزیولوژیکی مهمی است که عمل آن تجزیه رشته های فیبرین در رگ های خونی است. در پژوهش حاضر تاثیر یک فصل آماده سازی و مسابقه فوتبال بر شاخص های فیبرینولیزیز، دی دایمر و CRP در بازیکنان حرفه ای بررسی گردید.روش بررسیدر این مطالعه نیمه تجربی، 10 نفر از بازیکنان تیم فوتبال صنعت نفت آبادان (سن 7/2±5/22 سال، وزن 4±71 کیلوگرم، قد 5/4±5/178 سانتی متر و شاخص توده بدنی 4/0±2/22 کیلوگرم برمترمربع) شرکت کردند. آزمودنی ها یک فصل دوره های آماده سازی و مسابقه فوتبال را که حدودا 10 ماه بود، اجرا کردند. نمونه های خونی (جهت اندازه گیری t-PA، PAI-1، دی دایمر و CRP) در چهار مرحله قبل و بعد از دوره آماده سازی، نیم فصل و پایان فصل مسابقات گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و آزمون بانفرونی تحلیل شدند.یافته هادوره تمرین باعث تغییر معنی داری در سطوح استراحتی t-PA (003/0=p) و PAI-1 (005/0=p) شد، اما در سطوح استراحتی دی دایمر و CRP تغییری ایجاد نکرد. مقایسه زوجی داده ها نشان داد بین سطوح استراحتی t-PA (002/0=p) و PAI-1 (004/0=p) در قبل از دوره آماده سازی با بعد از فصل مسابقات، تفاوت معنی داری وجود دارد.نتیجه گیریبراساس نتایج این تحقیق، دوره تمرین باعث افزایش توان سیستم فیبرینولیزیز می شود، از این رو احتمالا سبب کاهش تشکیل ترومبوز در فوتبالیست های حرفه ای نیز می شود.کلید واژگان: فعال کننده پلاسمینوژن بافتی, مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن, دی دایمر, پروتئین واکنشگر, دوره آماده سازیBackground And ObjectivesThe fibrinolytic system is an important physiological mechanism, the function of which is decomposition of fibrin strands in blood vessels. In the present study, the effect of one season of preparation and competition, was investigated on fibrinolysis, D-dimer, and CRP indices in professional soccer players.MethodsIn this semi-experimental study, 10 soccer players of Sanat Naft Abadan (age, 22.5±2.7 years; weight, 71±4kg; height, 178.5±4.5cm; BMI, 22.2±0.4kg/m2), participated in this study. The subjects performed one season of soccer preparation and competition, which lasted about 10 months. Blood samples (for measuring t-PA, PAI-1, D-dimer, and CRP), were taken in four stages: before the preparation season, after the preparation season, half-season, and at the end of competition season. Data were analyzed using repeated ANOVA and Bonferroni tests.ResultsThe training period caused a significant change in t-PA (p=0.003) and PAI-1 (p=0.005) resting levels, but caused no change in D-dimer and CRP resting levels. The paired analysis of the data showed a significant difference between the resting levels of t-PA (p=0.002) and PAI-1 (p=0.004) before the preparation period and after the competition season.ConclusionAccording to the findings of this research, training causes an increase in the fibrinolysis system potential, hence, this may cause a decrease in the formation of thrombosis in professional soccer players.Keywords: Tissue plasminogen activator, Plasminogen activator inhibitor-1, D-dimer, C-reactive protein, Preparation period
-
مقدمه سرطان پستان از شایع ترین سرطان های زنان با شیوع رو به افزایش در کشورهای در حال توسعه می باشد. دی دایمر یک مارکر مولکولی از رشد تومور و متاستاز در بیماران مبتلا به سرطان پستان است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات سطح سرمی دی دایمر در بیماران مبتلا به سرطان پستان می باشد.
مواد و روش ها این مطالعه مقطعی روی 100 بیمار زن با تشخیص سرطان پستان که به کلینیک فوق تخصصی انکولوژی بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر مراجعه کرده بودند، با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد.
نتایج میانگین دی دایمر سرم در مرحله IV بیماری به میزان 304±627، در مرحله III، μg/mL 101±229 و در مرحله II به میزان μg/mL 29±180 بوده است. همچنین فراوانی دی دایمر غیرنرمال در بیماران مرحله IV بیشتر بوده است. سطح دی دایمر و فراوانی افراد با دی دایمر بالاتر از حد طبیعی، در بیمارانی که درگیری غدد لنفاوی داشتند بیشتر بوده است. در بیمارانی که تومورمارکر CEA ،CA15-3 غیر نرمال داشتند، سطح دی دایمر بالاتری گزارش شد. سطح دی دایمر سرم در مبتلایان گروه سنی 50-41 سال بیشتر از سایر گروه ها بوده است.
نتیجه گیری افزایش سطح دی دایمر سرم با افزایش مرحله بیماری، درگیری غدد لنفاوی و پیش آگهی نامطلوب بیماری همراه است و از آنجاکه دی دایمر مارکری ایمن، ارزان و در دسترس می باشد می توان از آن در جهت ارزیابی پروگنوز و بقاء بیمار استفاده کرد.کلید واژگان: سرطان پستان, دی دایمر, پیش آگهی, رامسرIntroduction Breast cancer is one of the most common cancers among women and is spreading with the highest rate in developing countries. The aim of this study was to evaluate serum levels of D-dimer in patients with breast cancer.Materials And MethodsIn this cross-sectional study, 100 the patients with the diagnosis of breast cancer who have been admitted at Imam Sajjad Hospital for further treatment were enrolled.
Results The average serum D-dimer in stage IV was 628±304, in stage III was 229±101 and in stage II was 180±29. In addition, the frequency of abnormal D-dimer was higher in patients at stage IV. The D-dimer level and the frequency of abnormal D-dimer level were higher in patients with lymph node involvement. Moreover, patients who had abnormal CEA and CA15-3 tumor markers had higher D-dimer level. We have also found serum D-dimer levels in patients 41-50 years old group was higher than other groups.
Conclusion In general, increase in serum D-dimer levels are associated with advanced disease stage, lymph node involvement, and worse prognosis and since the D-dimer is a safe, inexpensive, and available marker can be used to assess prognosis of disease and survival of the patientsKeywords: breast cancer, D-dimer, prognosis of disease, Ramsar -
زمینه و هدفمورتالیتی بالای ایسکمی مزانتر ناشی از تاخیر در تشخیص است. به همین دلیل مارکرهای اختصاصی که سریعا بالا می روند در تشخیص ایسکمی مزانتر اهمیت دارند. در این مطالعه ارزش تشخیصی دی دایمر سرم در تشخیص زودرس ایسکمی مزانتر حاد در رت هایی که تحت لیگاتور شریان مزانتریک فوقانی قرار گرفته بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش هااین بررسی به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد و 40 رت به طور تصادفی در 4 گروه 10 تایی قرار گرفتند. در گروه 1 پس از لاپاراتومی ساده نمونه خون یک ساعت بعد گرفته شد. در گروه 2 پس از لیگاتور شریان مزانتریک نمونه خون یک ساعت بعد گرفته شد. در گروه 3 لاپاراتومی ساده شده و نمونه خون شش ساعت بعد گرفته و در گروه 4 بعد از لیگاتور شریان نمونه خون شش ساعت بعد گرفته شد و سطح دی دایمر پایه از همه گروه ها قبل از لاپاراتومی گرفته شد. سپس قسمتی از بافت روده رت جدا گردید، جهت گزارش پاتولوژی ارسال گردید. از آزمون آماری نظیر من ویتنی و ویلکاکسون جهت آنالیز داده ها استفاده گردید.یافته هاسطح دی دایمر سرم در گروه تحت لیگاتور شریان مزانتریک فوقانی در یک ساعت و شش ساعت پس از ایسکمی نسبت به گروهی که لاپاراتومی ساده شدند، بطور معنی داری افزایش یافت (P)کلید واژگان: ایسکمی مزانتر حاد, دی دایمرIntroduction &ObjectiveThe high mortality rate of mesenteric ischaemia is mainly due to delay in diagnosis. For this reason، it is of great importance to find a specific and rapidly elevating marker. In this study we evaluated the role of plasma D-dimer level in early diagnosis of the acute mesenteric ischemia in rats، caused by ligation of superior mesenteric artery.Materials and MethodsThis was a randomized clinical trial. Forty mature male Wistar albino rats were used in the study. These were divided into four groups، each consisting of ten rats. In group I، after performing a simple laparotomy، blood was sampled at first hour. In group II، after laparotomy the superior mesenteric artery was ligated، and after one hour the blood samples were taken. Group III consisted of rats undergoing a simple laparotomy and blood samples were taken 6 hours later. In group IV blood samples were obtained 6 hours after the ligation of their superior mesenteric artery. Basal D-dimer levels were determined in the all groups before laparotomy. For the analysis of variables Mann-whitney and wilcoxon methods were used.ResultsThe plasma D-dimer level of the ligated groups were significantly higher both at the 1th hour and the 6th hour after ischemia than the level of those who had undergone simple laparotomy (P)Keywords: Acute Mesenteric Ischemia, D, dimer
-
زمینهامروزه دی دایمر به عنوان یک شاخص بیوشیمیایی مهم در زمینه تشخیص و اداره پره اکلامپسی مطرح است.هدفمطالعه جهت تعیین رابطه پره اکلامپسی با دی دایمر در زنان باردار انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه مورد- شاهدی در سال 1383 بر روی 60 زن حامله مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی کوثر قزوین انجام شد.30 زن مبتلا به پره اکلامپسی به عنوان گروه مورد و 30 زن با حاملگی طبیعی به عنوان شاهد انتخاب شدند. سطح دی دایمر پلاسمای افراد با روش آگلوتیناسیون بر حسب نانوگرم بر میلی لیتر سنجیده و یافته ها در دو گروه مقایسه شد. داده ها با آزمون های مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامیانگین دی دایمر پلاسما در مبتلایان به پره اکلامپسی 721.43±401.13 و در گروه شاهد 322.26±117.65 نانوگرم بر میلی لیتر و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). در ضمن میزان دی دایمر پلاسما با شدت پره اکلامپسی و نیز پیامد حاملگی رابطه معنی دار داشت (P<0.001).نتیجه گیریبا توجه به یافته ها، دی دایمر می تواند یک شاخص بیوشیمیایی مفید در تعیین تغییرات هماتولوژیک و فیبرینولیتیک پره اکلامپسی و معیار سنجش خطر و پیامد نامطلوب در پره اکلامپسی باشد.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, آبستنی, پلاسما, دی دایمر
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.