جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « دیسترس روانی » در نشریات گروه « پزشکی »
-
هدف
دیسترس روانی در سالمندان دارای شیوع و توزیع متفاوتی بر حسب تعیین گرهای مختلف در فرهنگ های متفاوت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع دیسترس روانی و نیز توزیع آن بر حسب تعیین گروه های مختلف فردی، اجتماعی و طبی در سالمندان بالاتر از 60 سال است.
مواد و روش هامطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی افراد 60 سال به بالای شهر تهران، انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای طبقه بندی شده صورت گرفت. پس از شرکت افراد در مطالعه طی مصاحبه اطلاعات دموگارفیک و سوابق پزشکی بررسی و نمونه خون گرفته و فشارخون نیز ارزیابی شد. همچنین تمام نمونه ها با ابزار مختصر ارزیابی وضعیت روانی و پرسشنامه خودگزارشی سلامت عمومی 28 سوالی گلدبرگ ارزیابی شدند. سابقه مصرف الکل از افراد توسط مصاحبه تکمیل گردید.
یافته ها3791 نفر از افراد 60 سال به بالای تهران انتخاب شدند که از این تعداد 3310 نفر در مطالعه شرکت کرد. اطلاعات مربوط به پرسشنامه GHQ در خصوص 3035 نفر تکمیل شد. در این مطالعه 179 نفر معادل 9/5% از افراد 60 سال به بالا سابقه مصرف الکل را گزارش کردند. میانگین مولفه بعد جسمانی، اضطراب، بعد اجتماعی و افسردگی در افرادی که سابقه مصرف الکل داشتند به ترتیب 77/2±68/3±69/6، 24/2±72/8 و 38/3±46/2 و افراد بدون سابقه مصرف الکل 92/1±44/3، 84/2±28/5، 95/1±96/7 و 68/1±1/1 بود. امتیاز کلی پرسشنامه GHQ در افراد با سابقه مصرف الکل و بدون آن 79/7±95/21 و 69/4±79/17 بود. آزمون تی تست تفاوت معنی داری بین دو گروه در تمام این مولفه ها نشان داد. رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که پس از کنترل اثر سن، جنس، دیابت، شاخص توده بودن تمام این مولفه ها در افراد با مصرف الکل بدتر میباشد. بر اساس نقطه برش بالای 23 شیوع دیسترس روانی در افراد با سابقه مصرف الکل 3/31% و افراد بدون سابقه مصرف الکل 8/12% بود. رگرسیون لجستیک نشان داد که شانس دیسترس روانی بر اساس GHQ در افراد با سابقه مصرف الکل 1/3 برابر افراد بدون سابقه مصرف الکل است(001/0>p).
نتیجه گیریمصرف الکل و سابقه مصرف آن میتواند در سنین سالمندی باعث افسردگی، اضطراب و اختلال در روابط اجتماعی شود. باید در نظر داشت با ایجاد این اختلالات روانی کیفیت زندگی سالمندی کاهش می یابد و باید با آموزش های دینی و علمی بتوان افراد را از اثرات سو مصرف الکل آگاه نمود.
کلید واژگان: دیسترس روانی, سالمندان, نابرابری, الکل}PurposeMental distress in the elderly has different prevalence and distribution according to different determinants in different cultures. The purpose of this study is to investigate the prevalence of mental distress and its distribution according to the determination of different individual, social and medical groups in the elderly over 60 years old.
Materials and MethodsA cross-sectional study was conducted in the elderly population aged above 60 years in Tehran using stratified cluster sampling. The demographic data and medical history of the participants were extracted using interviews. The Mini-Mental Status Examination (MMSE) and the Goldberg’s 28-item General Health Questionnaire (GHQ-28) were administered to evaluate the participants, and subjects with cognitive disorders were excluded from the study. The history of alcohol consumption of people was completed by interview.
FindingsThe mean components of physical dimension, anxiety, social dimension and depression in people who had a history of alcohol consumption were 6.69±3.68±2.77, 8.72±2.24 and 2.46±3.38, respectively, and those without History of alcohol consumption was 3.44±1.92, 5.28±2.84, 7.96±1.95 and 1.1±1.68. The overall score of the GHQ questionnaire was 21.95±7.79 and 17.79±4.69 in people with and without a history of alcohol consumption. The t-test showed a significant difference between the two groups in all these components. Multiple linear regression showed that after controlling the effects of age, sex, and diabetes, the mass index of all these components is worse in people with alcohol consumption. Based on the cut point above 23, the prevalence of mental distress was 31.3% in people with a history of alcohol consumption and 12.8% in people without a history of alcohol consumption. Logistic regression showed that the chance of mental distress based on GHQ in people with a history of alcohol consumption is 1.3 times that of people without a history of alcohol consumption (p<0.001).
ConclusionAlcohol consumption and history of its consumption can cause depression, anxiety and disruption in social relations in old age. It should be kept in mind that the quality of life of the elderly decreases with the creation of these mental disorders, and people should be informed about the effects of alcohol abuse through religious and scientific education.
Keywords: Mental Distress, Geriatrics, Alcohol} -
مقدمهاین مطالعه، یک بررسی نظام مند یا سیستماتیک در مورد تمامی مطالعاتی است که مورد تاثیر روش آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر کاهش درد در مبتلایان به سرطان پستان طی 10 سال اخیر، تا کنون انجام شده است.روش بررسیاین مقاله حدود 8 مطالعه انجام شده در این زمینه را مورد بررسی قرار داده است که اولا مشخص نماید که آیا تکنیک های آرامسازی عضلانی یا تجسم هدایت شده بر کاهش درد و دیسترس روانی ناشی از سرطان پستان مؤثر واقع می باشد، ثانیا روش های آموزش فردی در کاهش درد یا دیسترس روانی بیشتر مؤثرند یا روش های آموزش گروهی. در این راستا، کلیه مقالاتی که از سال های 1998 تا 2007 در این موضوع انجام شده، از منابع الکترونیک اطلاعاتی زیر جستجو شدند: CINAHL، Medline، Cancer Lit و بر اساس معیارهای ورودی به مطالعه جهت بررسی قرار گرفتند. تعداد 24 مقاله با کمک کلید واژه های مورد نظر که بر اساس روش کارآزمایی بالینی بر روی تسکین درد و تخفیف تنش روانی انجام شده بود، به دست آمد. نتایج کلیه مطالعات مرتبط با موضوع توسط دو پژوهشگر دیگر نیز مورد بررسی و مرور قرار گرفتند که بر اساس چک لیست مطالعات ارزیابی کارآزمایی های بالینی موجود در CASP و CEBM و معیارهای ورود به مطالعه مورد نظر، 16 مطالعه از بررسی خارج شده و تعداد 8 مطالعه باقی ماند.نتیجه گیریدو مقاله به مقایسه تاثیر آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر تخفیف درد و همه 8 مقاله بر کاهش دیسترس روانی پرداخته بودند. از این تعداد، 7 مطالعه، محققان، تاثیر آرامسازی عضلانی و روش تجسم هدایت شده را بر کاهش درد و دیسترس ناشی از سرطان پستان، مفید ارزیابی کرده و در یک مطالعه نیز پژوهشگران، در مرحله اول و دوم مداخلات آنها را مؤثر و در مرحله سوم مداخلات، تفاوت معناداری بین گروه مداخله و کنترل در تخفیف علایم مشاهده نکردند.
کلید واژگان: آرامسازی عضلانی, تجسم هدایت شده, سرطان پستان, درد, دیسترس روانی}ObjectivesTo determine: 1) whether muscle relaxation and guided imagery techniques have a significant impact on distress and pain, 2) which of the individual or the group treatments are more effective.Material And MethodAll studies have been published from 1997-2007 in CINAHL, Medline, Cancer Lit. Were extracted and selected at the basis on study design and inclusion criteria with the guide of key words. 24 studies were found that related to our considered subjects. All of them were reviewed by two expert reviewers, 16 of them were excluded and 8 articles according to our main inclusion criteria were selected and evaluated.Results7 studies showed that relaxation and guided imagery have significant impact on pain and distress reduction and one study concluded the effectiveness on the first and second intervention stages but had not significant impact on the final stage. Further more, studies wich employed group treatment had significantly larger effects compared to studies that individual approaches for pain and distress. However, number of articles that assessed the pain were not enough to ascertain the rigorous findings.ConclusionOverall, the results support the use of muscle relaxation and guided imagery techniques in to managing distress and pain in breast cancer patients. However, more well-designed studies are needed.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.