جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "راکتیو قرمز 198" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی راکتیو قرمز 198 در مقالات مجلات علمی
-
مقدمهرنگ ها جزو خطرناکترین گروه های ترکیبات شیمیایی در پساب های صنعتی محسوب می شوند که به دلیل سمیت برای موجودات آبزی، کاهش قابلیت نفوذ نور و به دنبال آن ایجاد اختلال در انجام فرآیند فتوسنتز، تصفیه موثر وکارآمد آن ها جزو الزامات زیست محیطی است. در این تحقیق کارایی مرجان دریایی در حذف راکتیو قرمز 198 از پساب رنگی نساجی بررسی گردید.مواد و روش هامطالعه تجربی است. فرایند جذب در سیستم ناپیوسته روی نمونه سنتتیک انجام شد و پس از تعیین شرایط بهینه بر روی نمونه واقعی پساب کارخانه نساجی یزدباف نیز انجام شد. تاثیر پارامترهای pH محلول (3-13)، غلظت اولیه رنگ (5 – 100 mg/L)، زمان تماس (30- 180 دقیقه)، دوز جاذب (1 -6 گرم) و دما (oC 35 - 5) بررسی شد و ایزوترم های جذب تعیین شد. سپس فرایند از نظر سنتیکی و ترمودینامیکی نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSSنسخه 21، EXCEL 2007 و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید.
یافته های پژوهش: شرایط بهینه در حذف رنگ شامل pH برابر با 3، زمان تماس تعادلی 120 دقیقه، 25 میلی گرم بر لیتر غلظت اولیه رنگ و مقدار بهینه جاذب 3 گرم بر 100 میلی لیتر بود. در شرایط بهینه بازده حذف رنگ و حداکثر ظرفیت جذب در نمونه سنتتیک و واقعی پساب کارخانه یزدباف ، به ترتیب 63/97 و 78/67 درصد و 14/8 و 5 میلی گرم بر گرم بدست آمد. داده های تعادلی از مدل ایزوترم جذب لانگمویر با ضریب همبستگی (96/0=R2) و سینتیک جذب از مدل شبه درجه دوم با ضریب همبستگی (1=R2) پیروی نمود. بررسی های ترمودینامیکی نیز نشان داد که فرایند جذب سطحی از نوع جذب سطحی فیزیکی است. تغییرات انرژی آزاد گیبس مقادیر منفی بدست امد که نشان دهنده خودبخودی بودن فرایند جذب است. مقادیر مثبت تغییرات آنتالپی و آنتروپی نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند و افزایش بی نظمی در مرز مشترک جامد-مایع در طول فرایند جذب بود.بحث و نتیجه گیریبر اساس نتایج، عملکرد خوب جاذب مرجان دریایی در حذف رنگ در محیط های آبی، دارا بودن دانسیته مناسب، قابلیت ته نشینی سریع و همچنین عدم نیاز به فعال سازی و ایمن بودن فرآیند از نظر زیست محیطی می تواند کارآیی استفاده از این جاذب را در تصفیه فاضلاب های رنگی مطرح نماید.کلید واژگان: کارخانه یزدباف, راکتیو قرمز 198, جذب, مرجان آهکی, سینتیکی, ترمودینامیکیIntroductionDyes are among the most hazardous chemicals in industrial wastesdue to their toxicity for aquaculture, reduction of light permeability, and in turn development of disorders in photosynthesis process. The current study aimed to investigate the efficiency of coral in removing red reactive 198 from textile dye wastewater was investigated.Materials and MethodsIn this experimental study, the adsorption process was completedperformed on a synthetic sample in a batch systemOptimal conditions was also performed on the real wastewater of Yazdbaf textile factory. The effects of such parameters as the pH, dye's concentration, contact time, sorbent's dose, and temperature were investigated, following this, adsorption isotherms were determined and then the process was examined kinetically and thermodynamically. Next, the study data was analyzed by SPSS (ver,21), EXCEL 2007, applying Pearson correlation coefficient.ResultsThe optimal conditions in removing the dye included pH=3, an equilibrium contact time of 120 min, 25 mg/L of the dye's concentration, and 3g/100mg of the sorbent's initial value. Underthe optimal conditions, the dye's removal efficiency and the maximum adsorption capacity in the synthetic and real wastewater sample of Yazdbaf Company were 97.63%, 8.14 mg/g and 67.78%, 5mg/g respectively.The equilibrium data followed the Langmuir adsorption isotherm with a correlation coefficient of R2=0.96 and the adsorption's kinetics followed pseudo-second-order model with a correlation coefficient of 1 (R2=1). The thermodynamic investigations also indicated that the adsorption is of physical process an endothermic.ConclusionAsthe results revealed, the good performance of the coral sorbent in removing dyes in aquatic environments, enjoying suitable density, havingquick precipitation properties, not needing activation, and environmental safety of the process can encourage the efficiency of this adsorbent in treatment of dye-containing wastewaters.Keywords: YAZDBAF factory, Reactive Red 198, Adsorption, Coral Limestone, Kinetics, Thermodynamics -
مقدمهرنگ ها باعث مشکلات زیادی و یکی از منابع اصلی آلودگی محیط زیست هستند. بنابراین پساب های رنگی باید قبل از تخلیه، تصفیه شوند تا خطرات زیست محیطی کاهش یابد. یکی از پرکاربردترین روش های حذف رنگ از پساب، فرایند جذب است. نانولوله ها، جاذب های جدید با کاربردهای گسترده برای جذب انواع آلاینده ها می باشند. هدف از این مطالعه بررسی امکان سنجی استفاده از نانولوله های کربنی تک جداره به عنوان جاذب در فرآیند جذب رنگ راکتیو قرمز 198 از محلول های آبی می باشد.روش هااین مطالعه تجربی به صورت ناپیوسته انجام شد و اثر پارامترهای مختلف زمان تماس، شدت اختلاط، غلظت اولیه رنگ، pH و دوز نانولوله های کربنی تک جداره در حذف رنگ راکتیو قرمز 198بررسی شده است.یافته هانتایج نشان داد که زمان مناسب جهت دستیابی به حداکثر جذب رنگ و حالت تعادل، 3 ساعت می باشد. با افزایش دوز جاذب از 0/1 به 0/9 گرم در لیتر راندمان حذف برای محلول رنگ راکتیو قرمز 198 با غلظت اولیه 25 میلی گرم در لیتر از 91/8% به 100% افزایش می یابد. هم چنین مشخص گردید که حداکثر ظرفیت جذب سطحی رنگ راکتیو قرمز 198 بر روی نانولوله های کربنی تک جداره 7/98 میلی گرم بر گرم در شرایط اسیدی (4=pH) اتفاق افتاده است. با کاهش غلظت اولیه رنگ راکتیو قرمز 198 از 50 به 25 میلی گرم در لیتر در 4= pHو زمان 3 ساعت راندمان حذف از 96/6% به 100% افزایش یافته است.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که سینتیک واکنش با معادله درجه اول کاذب قابل توصیف بوده و ایزوترم جذب از هر دو مدل فروندلیچ و لانگمویر تبعیت می نماید. به دلیل اندازه کوچک، سطح مقطع زیاد، شکل کریستالی و نظم شبکه ای منحصر به فرد و در نتیجه واکنش پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه نانولوله های کربنی تک جداره به عنوان جاذب جهت حذف رنگ راکتیو قرمز 198 می تواند موثر باشد.
کلید واژگان: نانولوله های کربنی تک جداره, جذب سطحی, راکتیو قرمز 198, محلول های آبیBackgroundcolors make many problems and these are major sources of environmental pollution. Therefore, this wastewater should be treated before discharge to environment to reduce the environmental threats. Adsorption is one of the usual processes for color removal from wastewater. Nanotubes are new adsorbents with extend application for adsorption of different compounds. Aim of this study was survey on feasibility of single-walled carbon Nanotubes as adsorbent to reactive red 198 dye adsorption from aqueous solutions.MethodsThis study was done in a batch reactor. The effects of various parameters such as contact time mixing intensity, initial dye concentration, pH and single-walled carbon Nanotubes dose on removal of Reactive Red 198 color was investigated.FindingsThe results showed the optimal time for achieve to maximum adsorption and equilibrium is 3 hours. More increasing in adsorbent dose from 0.1 to 0.9 g, more increasing in dye removal efficiency from 91.8% to 100%. It was found that the maximum adsorption capacity of reactive red 198 on single-walled carbon nanotubes was 7.98 mg/gr and it was occurred in acidic condition (pH = 4). Decreasing in initial dye concentration from 50 to 25 mg/l in pH 4 and during 3 hours can cause increasing in removal efficiency from 9/96% to 100%.ConclusionThe results showed reaction kinetic was described by Pseudo-first order equation and adsorption isotherm was followed both Freundlich and Langmuir isotherm models. Due to the small size, high surface area, crystalline shape and unique regularity of the network, the reactivity of single-walled carbon Nanotubes is very high. Single-walled carbon nanotubes have impressive performance as adsorbents to removal of reactive red dye 198.Keywords: single, walled carbon Nanotubes, adsorption, Reactive Red 198, aqueous solutions -
زمینه و هدفرنگزاهای آزو به عنوان دسته ای از رنگزاها، کاربردهای گوناگونی در صنایع مختلف دارند که پتانسیل جهش زایی و سرطان زایی برخی از این نوع رنگزاها معلوم شده است. این مطالعه به منظور بررسی میزان تجزیه رنگزای راکتیو قرمز 198 توسط فرایند های فتولیز، التراسونولیز، فتولیز پراکسید هیدروژن و التراسونولیز پراکسید هیدروژن انجام شد.روش بررسیفرایند فتولیز با استفاده از یک فتوراکتور مجهز شده به یک لامپ کم فشار بخار جیوه (طول موج کوتاه) و با توان 55 وات و فرایند التراسونولیز توسط یک سونوراکتور مجهز شده به یک مبدل صفحه ای 42 کیلو هرتز با توان 170 وات در مقیاس آزمایشگاهی با تاکید بر اثرات انواع پارامترهای موثر بر روی روند رنگبری و راندمان تخریب رنگ انجام گردید.یافته هانتایج نشان داد که راندمان حذف رنگزا توسط فرایندهای التراسونولیز و التراسونولیز پراکسید هیدروژن بسیار کم و قابل صرف نظر است. تقریبا حذف کامل رنگزای راکتیو قرمز 198 با غلظت اولیه 20 میلی گرم در لیتر در فرایند فتولیز پراکسید هیدروژن بعد از مدت زمان 10 دقیقه بدست آمد. همچنین مشخص شد که pH پایین و غلظت کمتر رنگزا برای تجزیه مناسب تر است و هر گونه افزایش در غلظت اولیه رنگزا منجر به کاهش سرعت تخریب می شود. هم چنین نتایج حاصل نشان داد که ثابت های سینتیکی فرایندهای التراسونولیز و فتولیز به ترتیب از درجه اول کاذب و درجه اول پیروی می نمابد.نتیجه گیریفرایند فتولیز پراکسید هیدروژن در خصوص تجزیه رنگ نسبت به سایر فرایندها بسیار موثر تر عمل می کند و سرعت واکنش نسبت به پارامترهای بهره برداری حساس بوده و با افزایش دز پراکسید هیدروژن تا غلظت 15 میلی مول افزایش می یابد.
کلید واژگان: فرایند اکسیداسیون پیشرفته, فتولیز, التراسونولیز, رنگبری, راکتیو قرمز 198Backgrounds andObjectivesCarcinogenic and mutagenic potential of some azo dyes as a category of common dyes in different types of industries has been reported. The degradation of one commercially available dyestuff [C.I. Reactive Red 198 (RR 198)] by means of ultraviolet radiation (UV), ultrasonic irradiation (US), UV/H2O2 and US/H2O2 processes was investigated.Materials And MethodsPhotolysis process was accomplished in a laboratory-scale batch photoreactor equipped with an 55W immersed-type low-pressure mercury vapour lamp (UVC) and sonication in a sonoreactor with low frequency (42 kHz) plate type transducer at 170W of acoustic power with emphasis on the effect of various parameters on decolouration and degradation efficiency.ResultsInitial results showed that, color removal efficiencies by US and US/H2O2 processes were negligible. Almost complete disappearance of RR 198 (20 mg/L) in UV/H2O2 process was possible to achieve after 10 min of irradiation. It is found that lower pH and lower concentration of dye favor the dye degradation. Hence any increase in initial dye concentration results in decreased decolouration rates. Also, the experimental results indicated that the kinetics of sono-oxidation and photo-oxidation processes fit well by pseudo-first order kinetics and first order reaction kinetics, respectively.ConclusionIt is concluded that UV/H2O2 reaction was more effective than other reactions in bleaching and the reaction rate was sensitive to the operational parameters and increased with increasing H2O2 concentration up to 15 mM.
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.