جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سطوح تعاملی" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
ام اس یک بیماری خود ایمنی و تخریبگر سیستم عصبی مرکزی با انواع مختلف دوره های بیماری است که منجر به ناتوانی جسمانی و شناختی می شود.
هدفهدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در سطوح تعاملی، توانبخشی شناختی و تمرینات منتخب ورزشی بر کارکردهای شناختی مبتلایان به ام اس بود.
روشتحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به ام اس شهر تهران در سال 1401 بود. نمونه شامل 30 زن مبتلا به ام اس با دامنه سنی 25 تا 45 سال بود که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه توانبخشی شناختی، منتخب ورزشی و سطوح تعاملی گمارده شدند. سپس به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 90 دقیقه ای افراد در هر گروه به تمرینات اختصاصی گروه خود پرداختند. جهت جمع آوری اطلاعات از مجموعه آزمون های ارزیابی عصب روانشناختی کن تب (1980) و پرسشنامه تعیین درجه پیشرفت ناتوانی (1995) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی، تی وابسته در نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد تمرین در سطوح تعاملی منجر به بهبود بیشتر شاخص های شناختی زمان واکنش و توجه انتخابی نسبت به توانبخشی شناختی و تمرین ورزشی شد (0/05>P). درحالیکه هر سه روش تمرینی به یک میزان منجر به توسعه شاخص های حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی شدند و تفاوت معنی داری بین میزان اثرگذاری این روش ها یافت نشد (0/05<P).
نتیجه گیریدر مجموع نتایج نشان داد استفاده از تمرین در سطوح تعاملی بیشترین تاثیر بر بهبود کارکردهای شناختی افراد مبتلا به ام اس را دارد. بنابراین به نظر می رسد استفاده از این نوع تمرینات منجر به القاء بار شناختی می شود، لذا پیشنهاد می شود از این نوع تمرینات در توانبخشی افراد مبتلا به ام اس استفاده شود.
کلید واژگان: توانبخشی شناختی, کارکردهای شناختی, حافظه کاری, انعطاف پذیری شناختی, سطوح تعاملیIntroductionMS is an autoimmune and destructive disease of the central nervous system with different disease progressions that lead to physical and cognitive disabilities.
AimThe purpose of this research was to investigate the effect of exercise in interactive levels, cognitive rehabilitation, and selected sports exercises on the cognitive functions in patients with MS.
MethodThe present study was a semi-experimental project with a pre-post test design. The statistical population included all women with MS in Tehran in 2021. The sample included 30 women with MS aged 25-45 years who were randomly assigned to three groups for cognitive rehabilitation, selected sports, and interactive activities. Then, for 8 weeks and every week, 3 sessions of 90-minute, people in each group did the specific exercises of their group. The neuropsychological assessment tests of Kontab (1980) and the degree of disability progression questionnaire (1995) were used for data collection. Data analysis was performed using ANOVA with repeated measures, Bonferroni post hoc test, and dependent t in SPSS-21.
ResultsThe results showed that training on interactive levels led to greater improvements in the cognitive indices of reaction time and selective attention than cognitive rehabilitation and sports training (P<0.05). While all three training methods led to the same extent to the development of the cognitive indicators working memory and cognitive flexibility, no significant difference was found between the effectiveness of these methods (P>0.05).
ConclusionOverall, the results showed that interactive exercises have the greatest impact on improving cognitive function in people with MS. Thus, it seems that the use of this type of exercise leads to the induction of cognitive load, so it is recommended to use this type of exercise in the rehabilitation of people with MS.
Keywords: Cognitive rehabilitation, Cognitive functions, Working memory, Cognitive flexibility, Interactive levels
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.