جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سپسیس نوزادی » در نشریات گروه « پزشکی »
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و هفتم شماره 2 (پیاپی 218، اردیبهشت 1398)، صص 101 -107زمینه و هدفبا افزایش تعداد نوزادان نارس در کشور، نگرانی هایی در مورد عوارض مختص این گروه از نوزادان به وجود آمده است. از این رو این پژوهش در جهت ارزیابی اثربخشی فلوکونازول وریدی بر میزان ابتلا به عفونت قارچی و دیگر عوارض مرتبط در نوزادان نارس زیر g 1200 بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد.روش بررسیمطالعه به روش کارآزمایی میدانی انجام شد. مداخله شامل تزریق وریدی فلوکونازول در نوزادان با وزن تولد کمتر از g 1200 بستری در بیمارستان ایزدی قم بود. مداخله از تاریخ شهریور 1395 در تمام جمعیت مورد مطالعه انجام شده است. گروه کنترل به صورت گذشته نگر و از نوزادان بستری در بیمارستان ایزدی قم که پیش از شروع مداخله بستری بودند گرفته شد. پیامدهای مورد نظر (مانند نیاز به تزریق آمفوتریسین، مرگ، سپسیس و مدت زمان بستری) بین دو گروه با کنترل متغیرهای زمینه ای مقایسه شد.یافته هاپس از انجام مداخله از بین پیامدهای مورد بررسی، ابتلا به عفونت قارچی (از 65 به 48/3%) و نیاز به تزریق آمفوتریسین (از 27/1 به 5%) به طور معناداری کاهش پیدا کرد. میزان مرگ نیز پس از انجام مداخله از 40 به 28/3% کاهش پیدا کرد اما این کاهش از نظر آماری معنادار نبود.نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان داد تجویز فلوکونازول وریدی می تواند باعث کاهش عفونت در نوزادان با وزن کمتر از g 1200 بستری در بخش مراقبت های ویژه شود، ولی این مطالعه نتوانست تاثیر فلوکونازول بر کاهش مرگ، پنوموتوراکس، آپنه و نیاز به حمایت تنفسی را نشان دهد.کلید واژگان: فلوکونازول, سپسیس نوزادی, نوزاد نارس, نوزاد با وزن تولد بسیار پایین}BackgroundWith the increase in the number of premature neonates, there are concerns about the complications of this group. One of the common complications of preterm neonates is fungal sepsis. Therefore, this study was conducted to evaluate the efficacy of intravenous fluconazole on fungal sepsis and other complications related to premature newborns under 1200 g in a neonatal intensive care unit.MethodsThe study was conducted by field trial. The intervention included intravenous injection of fluconazole (3 mg/kg, twice per week for 6 weeks) in neonates weighing less than 1200 gr in the Izadi Hospital in Qom, Iran. The intervention was conducted on September 2016 in entire population of the study. The control group was retrospective and from neonates admitted to Izadi Hospital, which were hospitalized before intervention. The outcomes (such as the need for amphotericin injection, death, fungal sepsis, time taken to reach enteral feeding and length of stay) were compared between the two groups.ResultsThere was no significant difference between the two groups regarding their sex ratio (P=0.139), gestational age (P=0.834), type of delivery (P=0.841) and birth weight (P=0.458). After the intervention, fungal sepsis (from 65% to 48.3%) and the need for amphotericin injection (from 27.1% to 5%) were significantly reduced, and the mortality rate decreased from 40% to 28.3%, but this decline was not statistically significant (P=0.178). After the intervention, the length of stay in hospital (P=0.142) and neonatal intensive care unit (P=0.422), time to reach the weight of 1500 gr (P=0.717), and time taken to reach enteral feeding (P=0.289) did not change significantly. Proportion of pneumothorax, apnea, necrotizing enterocolitis, retinopathy of prematurity and need for respiratory support did not change significantly.ConclusionThe present study showed that administration of venous fluconazole could reduce fungal sepsis in neonates weighing less than 1200 grams in the intensive care unit. However, this study failed to demonstrate the effect of fluconazole on death, pneumothorax, apnea and need for respiratory support.Keywords: fluconazole, neonatal sepsis, premature infant, very low birth weight infant}
-
زمینه و هدفعفونت خون (سپسیس) یکی از جدی ترین بیماری های عفونی نوزادان وکودکان است که می تواند به طور بالقوه تهدیدکننده حیات باشد. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوک کوآگولاز منفی در عفونت های خون نوزدان و کودکان بستری شده در بیمارستان غرضی سیرجان می باشد.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 140 نمونه خون مربوط به نوزادان و کودکان بستری شده در بخش NICU و بخش اطفال که مشکوک به عفونت خون بودند تحت نظر پزشک متخصص اطفال، جمع آوری شد. پس از جمع آوری نمونه های خون در بطری های کشت خون، تست های مختلف بیوشیمیایی، میکروبی و مولکولی (PCR) جهت شناسایی عامل سویه های استافیلوکوک کواگولاز منفی انجام شد. تست حساسیت آنتی بیوتیکی توسط روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI انجام گرفت.یافته هااز تعداد 140 نمونه خون، 10 سویه CoNS جدا شد که با بررسی کشت های مربوط به لوله های حاوی EDTA و تایید مولکولی مشخص شد که 6 جدایه، استاف اپیدرمیدیس می باشند. نتایج حاصل از آزمون انتشار از دیسک (تست کربی- بائر) نشان داد که بیشترین حساسیت به ونکومایسین و نووبیوسین و بیشترین مقاومت به سفتریاکسون، سفکسیم و سفالوتین بود. در این مطالعه نیمی از سویه ها (50%) دارای فنوتیپ مقاومت به اگزاسیلین بودند و بنابراین به عنوان استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین (MRSE) در نظر گرفته شدند.نتیجه گیریاستافیلوکوک کواگولاز منفی (استافیلوکوک اپیدرمیس) از شایع ترین سپسیس محسوب می شوند. حساسیت و سرعت عمل PCR جهت شناسایی این گونه باکتری ها در شرایط اورژانسی مفید می باشد.کلید واژگان: شناسایی, استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی, مقاومت آنتی بیوتیکی, سپسیس نوزادی}Background And AimsSepsis is one of the serious infectious diseases in the neonates and infants that is potentially life threatening. The aim of the current study was to identify coagulase negative Staphylococcus and their antibiotic resistance patterns in Neonatal Sepsis in the neonates and infants hospitalized at Ghrazi Hospital, Sirjan.MethodsIn the cross-sectional study, 140 blood samples were obtained from neonates and infants hospitalized in a period of time from June to November 2015 in the Sirjan, Kerman and then evaluated based on many items such as: BC(blood culture)/sex/age/admission date/weight/type of birth/admission ward/clinical findings/predisposing factors. All of these informations were acquired from patients profile. All of the isolated S. epidermidis strains were confirmed by PCR. Antibiotic susceptibility test was performed by disk diffusion method.Resultsof 140 blood samples, 10 CoNS strains were isolated. Evaluation of EDTA tube and molecular identification confirmed that 6 isolates were S. epidermidis. The results of disk diffusion test showed that most of them were susceptible to vancomycin and novobiocin and the most of them were resistance to cefixime, ceftriaxone and Cephalexin. In the work, half of strains (50%) were resistance to oxacillin. So, they were methicillin resistance S. epidermidis (MRSE).ConclusionCoagulase negative Staphylococcus (S. epidermidis) is most common cause of sepsis. The specificity and sensitivity of PCR for detection of this strains in the emergency condition was useful.Keywords: Identify, Coagulase negative staphylococcus, Antibiotic resistance, Neonatal sepsis}
-
زمینه و هدفسپسیس نوزادی مهمترین بیماری 28 روز اول زندگی است که تشخیص قطعی وجود آن به کمک کشت خون است. تست (CRP) C-reactive protein روشی جهت تشخیص زودرس سپسیس است که علی رغم سادگی چندان مورد استفاده نمی باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارزش تشخیصی آن در سپسیس انجام گرفته است.مواد و روش کاراین مطالعه مقطعی بوده و بر روی نوزادان بیمارستانهای شاهرود انجام گرفته است. 100 نوزاد ترم که با شک سپسیس بستری بودند انتخاب و CRP کیفی آنها در 6 ساعت اول بستری، 24 و 48 ساعت بعد با آزمایشات روتین سپسیس اندازه گیری شد. میزان مثبت بودن CRP بیشتر و مساوی یک مثبت در نظر گرفته شد.یافته هابیشترین موارد سپسیس قطعی در محدوده وزنی بالاتر از 2500 گرم قرار داشته است (01/0p‹). 61% نوزادان مورد بررسی ترم بوده که در بین آنها 6/78% مبتلا به سپسیس قطعی بودند که تفاوت معنی داری با سایر گروه های سنی داشتند (007/0p‹). در خصوص مقدار CRP در نوبت اول، دوم و سوم سنجش رابطه معنی داری بین میزان مثبت شدن CRP و سپسیس قطعی به دست آمد و مشخص شد حساسیت این تست بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بستری نوزاد در تشخیص سپسیس قطعی بسیار بالا می باشد.نتیجه گیریاین پژوهش نشان داد که سطح سرمی CRP می تواند به عنوان یک تست سریع بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بروز علایم سپسیس نوزادی در تائید و یا رد سپسیس با حساسیت بالا کمک کننده باشد.کلید واژگان: پروتئین واکنشی سی, سپسیس نوزادی, سرم خون}Background And ObjectiveNeonatal Sepsis is the most important disease in the first 28 days of life which is diagnosed definitely using the blood culture. The C-reactive protein test (CRP) is a simple method for the early diagnosis of sepsis, which is not so used. This study was conducted to determine the diagnostic value of this method in sepsis.Materials And MethodsThis cross-sectional study was performed on 100 newborns that were suspected of sepsis in Shahrood hospitals. Their quality CRP was measured using sepsis routine tests in the first 6, 24, and 48 hours of admission. The CRP≥1was considered as positive CRP.ResultsMost of the certain sepsis cases were among the new borns who were heavier than 2500 g (pConclusionThis study showed that the serumal CRP levels can be used as a quick and sensitive test, to approve or disapprove the certain sepsis especially in the first 24 to 48 hours of neonatal sepsis occurrence.Keywords: C, reactive Protein, Neonatal sepsis, Blood serum}
-
سابقه و هدفعلایم و نشانه های عفونت نوزادی اغلب غیراختصاصی بوده و تشخیص قطعی آن به دلیل نبود آزمون تشخیصی اختصاصی مشکل است. بنابراین تعدادی از نوزادان بدون داشتن سپسیس، تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار می گیرند. هدف ما در این مطالعه، تعیین میزان فراوانی کشت خون مثبت و نوع پاتوژن در نوزادان مشکوک به سپسیس بود.
روش بررسیاین مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 120 نوزاد بستری مشکوک به سپسیس در بیمارستان مهدیه تهران انجام گرفت. کشت خون بوسیله سیستم BACTEC انجام شد که نسبت به کشت خون های رایج حساسیت بالاتری دارد. در این مطالعه کشت خون با استفاده از محیط کشتPEDS (مخصوص اطفال) و توسط دستگاه BACTEC 9120 انجام شد. بر اساس علایم بالینی سپسیس، آزمایشات هماتولوژیک، نتیجه کشت خون و CRP، نوزادان در سه گروه سپسیس قطعی، احتمالی و ممکن دسته بندی شدند.یافته هااز120 نوزاد، 11 مورد کشت خون مثبت داشتند که 7 مورد استافیلوکوک اپیدرمیدیس و مابقی انتروکوک، لاکتوباسیلوس، دیفتروئید و باسیل گرم مثبت بودند. 7/1 درصد نوزادان در گروه سپسیس قطعی، 10 درصد در گروه سپسیس احتمالی و 3/88 درصد در گروه ممکن قرار گرفتند. شایع ترین تظاهر بالینی دیسترس تنفسی و آپنه بود و در 8/90 درصد موارد عفونت از نوع زودرس بود.نتیجه گیریبهتر است جهت کاهش مشکلات روحی و هزینه های حاصل ازبستری نوزاد، از روش های آزمایشگاهی حساس تر و سریعتری نظیر کشت خون با سیستم BACTEC استفاده گردد تا در صورت کشت خون منفی با اطمینان بیشتری بتوان درمان را قطع نمود.
کلید واژگان: سپسیس نوزادی, کشت خون, BACTEC}Medical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:19 Issue: 2, 2009, P 139BackgroundThe signs and symptoms of neonatal sepsis are often non-specific and can make the diagnosis of infection more difficult. This leads to treat majority of neonates with antibiotics without bacterial infections. The aim of this study was to determine the incidence of positive bacterial cultures and isolating the etiologic agents from neonates with suspected sepsis.Materials And MethodsThis cross-sectional study was conducted on 120 neonates with suspected bacterial sepsis admitted in Mahdieh hospital, Tehran, Iran. Blood culture was performed by BACTEC 9120 system, as a more sensitive method compared to current blood culture techniques. Sepsis was classified as definite, probable, or possible based on clinical findings of sepsis, hematologic data, blood culture and CRP.ResultsAmong 120 neonates, 11 cases had positive blood culture. Seven of them were positive by staphylococcus epidermidis and the rest by entrococcus, lactobacillus, diphtheroid and gram positive bacillus. Definite, probable, and possible sepsis was found in 1.7%, 9.2% and 89.1% of neonates, respectively. Early onset sepsis was determined in 90.8% of patients. The most common clinical manifestations were respiratory distress and apnea.ConclusionIt is beneficial to use an automated blood culture system such as BACTEC which is a sensitive method and lead to earlier detection of bacterial growth. -
چکید هسابقه و هدفبا توجه به شیوع قابل توجه عفونت های نوزادی اطلاع از میزان شیوع میکروارگانیسم های مسئول عفونت خون و نقش عوامل زمینه ای در ایجاد این عفونت ها اهمیت دارد.
مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر 118 نمونه خون مربوط به نوزادان که طی 3 ماه از تاریخ 1/ 6/ 85 لغایت 1/ 10 / 85 در بخش نوزادان و nicu بیمارستان قدس بستری شده بودند به عنوان جامعه آماری بررسی شدند. اطلاعات پرونده بیماران شامل: جنس، سن، زمان بستری، وزن، نوع زایمان، محل بستری، علایم موقع بستری، فصل ابتلا و عوامل زمینه ای ثبت شد و یافت ه ها در قالب جداول آماری، نمودار و شاخص های عددی ارائه گردید. موارد کشت خون مثبت نیز از نظر میکروارگانیسم رشد یافته و نتیجه آنتی بیوگرام بررسی شدند.یافته هادر این بررسی 118 نمونه خون مربوط به نوزادانی که طی 3 ماه از تاریخ 1/ 6/ 85 لغایت 1/ 10 / 85 در مرکز پزشکی کودکان قزوین بستری شده بودند جهت پیدا کردن عفونت بالینی با استافیلوکوک کوآگولاز منفی مورد بررسی قرار گرفتند شد. از این تعداد 26 نمونه) 0/ 22 %(کشت خون مثبت و 92 نمونه) 0/ 78 %(کشت خون منفی داشتند.نتیجه گیریدر مطالعه حاضر 22 % نمونه ها کشت خون مثبت و 78 % نمون ه ها کشت خون منفی داشتند که 6/ 34 % موارد کشت مثبت مربوط به استافیلوکوک کواگولاز منفی و 4/ 65 % مربوط به سایر میکروارگانیس مها بود. شایعترین عامل زمینه ای پره ترم بودن با شیوع 2/ 10 % بود.شایعترین تظاهر بالینی تب با شیوع 9/ 66 % بود.
کلید واژگان: استافیلوکوک کواگولاز منفی, کشت خون, سپسیس نوزادی, تظاهر بالینی, عوامل زمین های} -
سابقه و هدفسابقه پارگی زودرس پرده های جنینی (Premature Rupture of Membranes) قبل از شروع خود به خودی انقباضات رحمی موجب افزایش میزان عفونت در نوزاد می گردد. استفاده از یک راهنمای بالینی مانند PROM – Scoring جهت شروع بررسی های آزمایشگاهی و درمان در این نوزادان بر اساس عوامل خطر عفونت نوزادی به خصوص در کشورهای درحال توسعه که امکانات آزمایشگاهی سریع و دقیق وجود ندارد می تواند باعث کاهش مصرف آنتی بیوتیک، مخارج بیمارستانی و موربیدیتی در نوزادان شود. هدف از این امتیازبندی یافتن نوزادان درمعرض خطر عفونت، درمان آن ها و نیز کاهش استفاده غیر ضروری از آنتی بیوتیک است.مواد و روش هااین مطالعه به صورت مقطعی و در مدت یک سال در بیمارستان مهدیه تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بر روی 270 نوزادی که به دنبال پارگی زودرس پرده جنینی در مادر به مدت 18 ساعت یا بیش تر متولد شده بودند، انجام گرفت. نوزادان بر اساس یک سیستم امتیاز بندی مبتنی بر عوامل خطر عفونت نوزادی، امتیاز بندی شده وکلیه نوزادان علامت دار تحت ارزیابی کامل و درمان سپسیس قرار گرفتند و بقیه نوزادان بی علامت و با امتیاز کم تر از 3 به مدت 3 روز در بیمارستان تحت نظر قرار گرفتند.
یافته هااز 270 نوزاد مورد بررسی 79 مورد علامت دار و 199مورد بی علامت بودند. با استفاده از سیستم امتیاز بندی، همه نوزادانی که امتیاز 3 و بالاتر داشتند علامت دار بودند و با توجه به PROM scoringاستفاده از امتیاز سه و بیش تر در تشخیص نوزادان علامت دار100 درصد اختصاصی بوده است. 199 نوزاد بی علامت همگی امتیاز کم تر از 3 داشتند که این نوزادان به مدت 72 ساعت تحت نظر قرار گرفتند. طی این مدت 5 نوزاد و اکثرا طی 12 ساعت از زمان تولد علامت دار شدند که با تشخیص احتمالی سپسیس مورد ارزیابی و درمان قرار گرفتند. بقیه نوزادان بی علامت بعد از ترخیص مراجعه مجدد نداشتند. 14 نوزاد (2/5 درصد) فوت کردندکه همه زیر2500 گرم وزن داشته و علت مرگ آن ها سندرم زجر جنینی، آسفیکسی و ناهنجاری های مادرزادی بوده است.نتیجه گیریبر اساس این مطالعه پیشنهاد می شود نوزادان علامت دار و هم چنین نوزادان بی علامت که امتیاز 3 و بیش تر از 3 دارند، تحت ارزیابی کامل سپسیس و درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرند. اما برای نوزادان بدون علامت و با امتیاز کم تر از 3، تحت نظر قرار دادن نوزاد برای 48- 24 ساعت کافی است.
کلید واژگان: پارگی زودرس پرده های جنینی, امتیازبندی, سپسیس نوزادی, عفونت نوزادی}BackgroundPremature rupture of membranes (PROM) increases the rate of neonatal sepsis. Using a clinical guideline for initiating the laboratory evaluation and treatment of such neonates, for instance PROM-Scoring system, particularely in developing countries in which the availability of rapid and accurate clinical conveniences are limited, may surprisingly result in reducing the antibiotic consumption, hospital charges and neonatal morbidity. We performed this survey to outline these issues.Materials And MethodsIn this cross-sectional study 270 newborns of whom were born 18 hours or more after PROM were enrolled and studied at Mahdieh hospital for a one year period. The neonates underwent a thorough evaluation and the symptomatic ones were treated for sepsis, whereas the asymptomatc newborns and the ones with a PROM score of less than 3 went under a in-hospital supervision for 3 days.ResultsAmong the studied newborn, 79 cases were symptomatic and 199 were symptom free. The threshold score of 3 was of an accurate specificity (100%) in diagnosing the affected infants. All the asymptomatic ones have a score below 3. Five cases developed several symptoms mostly during their first 12 hours of lives whom were considered as having sepsis and, therefore, were assessed and treated. None of asymptomatic cases were referred again after their discharge thus far. 14 neonates (5.2%) who all weighed less than 2500gr, died due to either RDS, Asphyxia or congenital anomalies.ConclusionBased on the achieved results we suggest all the symptomatic newborns and the asymptomatic ones with PROM score of above 3 to be precisely evaluated and consequently treated for sepsis, whereas for asymptomatic infants with a score of less than 3 a 24-72 hours of in-hospital supervision is sufficient. -
هدفتشخیص زودرس سپسیس نوزادی جهت درمان موفقیت آمیز آن ضروری می باشد. کشت خون، استاندارد طلایی بدین منظور است. اما نتایج کشت خون تا 72-48 ساعت بعد از نمونه گیری قابل دسترسی نیست. بنابراین اندازه گیری مارکری مانند اینترلوکین شش که نقش اساسی در القای تولید CRP در کبد دارد در صورتی که سریعتر از CRP قابل تشخیص باشد می تواند در تشخیص زود هنگام سپسیس نوزادی کمک موثری نماید.روش هادر این مطالعه توصیفی مقطعی، از 50 نوزاد مشکوک به عفونت بستری در بیمارستان و 10 نوزاد سالم خونگیری شد. بر اساس نتایج کشت خون و تست آزمایشگاهی بیماران در دو گروه مختلف قرار گرفتند. گروه اول: 19 نوزاد با کشت خون مثبت و واحد علایم سپسیس، گروه دوم: 31 نوزاد با کشت خون منفی اما واجد 2 الی 3 علامت سپسیس، گروه سوم: 10 نوزاد سالم و فاقد علایم سپسیس. بر روی تمام نمونه ها آزمایش CRP با متد نفلومتری و بررسی IL-6 با روش ELISA صورت گرفت.نتایجمیانگین مقدار CRP،22.18 میلی گرم در لیتر در گروه اول محاسبه گردید، که سطح آن نسبت به دو گروه دیگر قابل توجه بود (P=0.005) حساسیت 57 درصد و ویژگی 100 درصد برای CRP در تشخیص سپسیس نوزادی بدست آمد.
میانگین مقدار IL-6 در گروه اول 117.49 پیکو گرم در میلی لیتر محاسبه شد، که سطح آن نسبت به دو گروه دیگر قابل توجه بود (P=0.001) حساسیت و ویژگی IL-6 جهت تشخیص سپسیس نوزادی به ترتیب 78% و95% بدست آمد.نتیجه گیریاندازه گیریIL-6 در مقایسه با CRP جهت تشخیص سپسیس نوزادی به ویژه پیش از بروز کامل علایم سپسیس و طی 24 ساعت اول بروز عفونت مفیدتر می باشد. به طور کلی می توان چنین بیان کرد که اندازه گیری IL-6 در کنار تست هایی مانند CRP می تواند تست ایده آلی جهت تشخیص سپسیس نوزادی باشد.
کلید واژگان: اینترلوکین شش, سپسیس نوزادی, CRP, کشت خون}IntroductionEarly diagnosis of neonatal sepsis is essential for successful treatment. Blood culture is a gold standard for diagnosis but the final results are not available until 48-72 hours after culture. Interleukin-6 (IL-6) as a marker plays a critical role in the induction of C-reactive protein (CRP) synthesis in the liver. It has been hypothesized that this cytokine could be detected in blood earlier than CRP during the course of neonatal sepsis.MethodsBlood samples were collected upon admission from 50 neonates with suspected sepsis, and 10 healthy neonates. The patients were assigned to two groups according to bacteriological and laboratory results. Group І consisted of 19 newborns with positive blood cultures and clinical signs of sepsis. Group ІІ included 31 neonates with negative blood cultures, but with two or three clinical signs of sepsis. The control group (group III) included 10 healthy neonates with no clinical or biological data of infection. Serum CRP was determined by using the nephelometry method and IL-6 was determined by ELISA method.ResultsMean CRP level in the group with proven sepsis was 22.18 mg/l which was higher than in other groups (P=0.005). The sensitivity and specificity of CRP were 57% and 100%, respectively. Mean level of IL-6 was 117.49 pg/ml in group І, which was higher than in other groups (P=0.001), exhibiting a sensitivity of 78% and a specificity of 95%.ConclusionsBased on our results, measurement of IL-6 is more useful than CRP for early diagnosis of neonatal sepsis, especially within the 24 hours before the onset of sepsis. We conclude that IL-6 measurement combined with CRP measurement can be the ideal tests for diagnosis of neonatal sepsis. -
زمینهسپسیس نوزادی، واکنش سیستمیک نسبت به عفونت باکتریال است که با کشت خون مثبت تایید می شود و از علل مهم مرگ و میر دوره نوزادی به شمار می رود.هدفدر این مطالعه، هدف، تعیین یافته های شایع بالینی و آزمایشگاهی و اهمیت آن ها در نوزادان مشکوک به سپسیس است.روش کاربدین منظور، در طی یک مطالعه توصیفی – مقطعی 200 نوزاد مشکوک به سپسیس از فروردین ماه 1379 تا شهریور 1381 در دو بیمارستان شهیدمصطفی خمینی و حضرت زینب(س) بررسی و نوزادانی که تشخیص نهایی آن ها، شک به سپسیس یا سپسیس بود وارد مطالعه شدند. اعتبار یافته های مهم بالینی آزمایشگاهی در مقابل کشت خون مثبت به عنوان استاندارد طلایی مقایسه شد. براساس یافته های بالینی، آزمایشگاهی و نتایج کشت خون، بیماران به سه گروه تقسیم شدند:گروه A: نوزادانی که علاوه بر یافته های بالینی و آزمایشگاهی سپسیس کشت خون مثبت داشتند.
گروه B: نوزادانی که تنها یافته های آزمایشگاهی و بالینی سپسیس را داشتند، ولی کشت خون آن ها منفی بود.
گروه C: نوزادانی که علائم بالینی سپسیس را داشتند ولی از نظر یافته های آزمایشگاهی و کشت خون منفی بودند.نتایجاز 200 نوزاد، 19 مورد (5/9 درصد) دارای کشت خون مثبت بودند. شایع ترین ارگانیسم های حاصل از کشت خون کلبسیلا (5 مورد)، استافیلوکوک اورئوس (طلایی) (5 مورد) و استافیلوکوک کواگولاز منفی (5 مورد) بود.
افزایش درجه حرارت، خوب شیر نخوردن و ایکتر، شایع ترین علائم بالینی در هر سه گروه بود]تاکی پنه، دیسترس تنفسی (53 درصد)، آپنه (26 درصد)[. علائم پوستی]پتشی، و پوست لکه لکه و کبود) (motteling) (47 درصد)[در گروه A بیش تر مشاهده شد، ولی این علائم اعتبار کافی برای شناسایی زودرس سپسیس قطعی را نداشت. CRP مثبت و لکوسیتوزیس شایع ترین یافته آزمایشگاهی در گروه A و B بود. اختلالات اسید و باز (67 درصد)، هیپوکلسمی (37 درصد)، هیپویاهیپرناترمی (32 درصد) در گروه A شایع تر بود. حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی CRP به ترتیب 79 درصد، 85 درصد، 36 درصد و 97 درصد بود.نتیجه گیریعلائم بالینی یا آزمایشگاهی در تعیین نوزادان در معرض خطر عفونت کمک کننده هستند، ولی صحت پیشگویی کافی برای شناسایی زودرس موارد سپسیس ندارند.
کلید واژگان: سپسیس نوزادی, یافته های آزمایشگاهی, علائم بالینی, کشت خون, CRP, اعتبار}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.