جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "شرم درونی شده" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدف
هدف اصلی و اساسی عمل جراحی زیبایی، بهبود ظاهر فیزیکی فردی است که دارای ظاهری نابهنجار است. هدف از پژوهش حاضر آزمون مدل ساختاری آسیب پذیری روان شناختی بر اساس تروما دوران کودکی و حرمت خود ناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونی شده افراد متقاضی جراحی های زیبایی بود.
روش کاراین پژوهش از لحاظ هدف بنیادین و کمی و از نوع توصیفی همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه افراد متقاضی جراحی زیبایی ساکن شهر تهران و مراجعه کننده به کلینک های زیبایی در سال 1403-1402 بود. از میان جامعه مذکور نمونه ای برابر با 304 فرد به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به پژوهش وارد شدند. از پرسشنامه آسیب پذیری روان شناختی دروگاتیس (2001)، تروما دوران کودکی برنشتاین (2003)، حرمت خود ناپایدار چابرول (2006)، شرم درونی شده کوک (1993) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها به روش ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته هانتایج تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار هستند. مسیر حرمت خود ناپایدار به آسیب پذیری روانشناختی (343/0= β)، مسیر حرمت خود ناپایدار به شرم درونی شده (435/0 = β)، مسیر شرم درونی شده به آسیب پذیری روانشناختی (549/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به آسیب پذیری روانشناختی (147/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به شرم درونی شده (431/0 = β) گزارش می شود. همچنین نقش میانجی شرم درونی شده در سطح 95/0 اطمینان مورد تایید قرار گرفت.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر، مدل آسیب پذیری روان شناختی بر اساس ترومای دوران کودکی و حرمت خود ناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونی شده در افراد متقاضی جراحی های زیبایی برازش مطلوب دارد.
کلید واژگان: آسیب پذیری روان شناختی, تروما دوران کودکی, حرمت خود ناپایدار, شرم درونی شده, جراحی زیباییBackground & AimsToday, cosmetic surgery is considered one of the most common forms of surgery in the world, and its usage has become widespread. The main and fundamental goal of cosmetic surgery is to improve the physical appearance of a person who has an abnormal appearance. When people realize that their appearance is not by the standards and norms of society, they may suffer and consider surgery the final solution. Studies that have used psychological scales to evaluate psychopathology have mentioned significant psychopathology in patients applying for cosmetic surgery. The results of a study in this field indicate that more than 70% of cosmetic surgery applicants have been diagnosed with a psychiatric disorder, the most common of which include depression, anxiety, neuroticism, and passive-aggressive personality disorder. The results of the conducted research indicate that people who were interested in cosmetic surgery had more psychological vulnerability than those who were not interested in cosmetic surgery. One of the major problems of cosmetic surgery applicants is high psychological vulnerability, including symptoms of anxiety, depression, and depression. Psychological vulnerability can be defined as sensitivity to the creation of a disorder, uncertainty, feeling of danger in facing certain conditions, and being exposed to the risk of psychological problems. Psychological vulnerability is effective in all cognitive and behavioral dimensions of people. Psychological vulnerability is presented as a pattern of psychological symptoms or behavior that occurs in a person, and this pattern or symptoms reflects an underlying psychological dysfunction and its consequences include disability or clinically significant distress. These symptoms are a predictable response to a general stressor or the lack of a culturally approved response to a specific event, and they can be caused by a neurological role. The purpose of the research was to test the structural model of psychological vulnerability based on childhood trauma and unstable self-esteem, considering the mediating role of internalized shame in people applying for cosmetic surgeries.
MethodsThis research was fundamental and quantitative in terms of objective and semi-quasi correlation and structural equation modeling. The statistical population of the present study included all people applying for cosmetic surgery living in Tehran and referring to cosmetic clinics in 2022-2023. A sample of 304 people, who volunteered to cooperate, were included in the research from among the aforementioned population. Drugatis Psychological Vulnerability Questionnaire (2001), Bernstein's Childhood Trauma (2003), Chabrol, Rocio and Callahan's Unstable Self Esteem (2006), and Cook's Internalized Shame (1993) were used to collect information. Data were analyzed by correlation matrix method and structural equation modeling.
ResultsThe results of data analysis showed that the indicators of the proposed model have an acceptable fit. The path of unstable self-esteem to psychological vulnerability (β = 0.343, P = 0.000), the path of unstable self-esteem to internalized shame (β = 0.435, P = 0.000), the path of internalized shame to psychological vulnerability (β = 0.549, P = 0.000), the path of childhood trauma to psychological vulnerability (β = 0.147, P = 0.000), the path of childhood trauma to internalized shame (P = 0.000, 431/ β = 0) is reported. Also, the mediating role of internalized shame was confirmed at the confidence level of 0.95.
ConclusionSelf-report questionnaires were used to collect data. Therefore, the results of the present study, due to the use of questionnaires and self-report scales, may have encouraged the subjects to use methods based on obtaining social approval and avoiding stigma related to individual inadequacy instead of actual behavior. As a result, caution should be observed in the interpretation of the obtained findings. The high volume of questions in the research questionnaires, which could include the possibility of fatigue of the subjects, was one of the other limitations of this research. Also, the results of other people or cultures should be done with caution. Considering the ethnic and cultural diversity in Iran, the model of the present study as well as other psychological elements should be investigated in volunteers and non-volunteers of cosmetic surgery in other ethnic groups. It is suggested to use a large community of women and men in future studies to increase the generalizability of the research results. It is also suggested to investigate and compare the two genders in future studies. It is recommended to pay attention to the important role of psychological factors affecting mental vulnerability and in the tendency to this type of surgery before undergoing cosmetic surgery, and since psychologists have expertise in the diagnosis and treatment of psychological and personality issues, this should be considered. Specialized psychological counseling should be done by them before cosmetic surgery. The present study was conducted with the aim of testing the nose model of the psychological vulnerability of people applying for cosmetic surgeries based on childhood trauma and unstable self-respect, considering the mediator role of internalized shame in Tehran. According to the results obtained in the present study, the main hypothesis was confirmed. This result generally indicates that the model of psychological vulnerability based on childhood trauma and unstable self-esteem has a good fit with regard to the mediating role of internalized shame in people applying for cosmetic surgeries. Therefore, it is recommended that the contribution of the above variables in the assessment, diagnosis and treatment is considered important and related organizations should consider possible preventive programs.
Keywords: Psychological Vulnerability, Childhood Trauma, Unstable Self-Esteem, Internalized Shame, Cosmetic Surgery -
زمینه و هدف
ویتیلیگو سبب تشدید مشکلات روان شناختی نظیر اضطراب و افسردگی و نهایتا کاهش کیفیت زندگی مبتلایان می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی روان شناختی و شرم درونی شده دانش آموزان دختر مبتلا به بیماری ویتیلیگو بود.
روش هاروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر مبتلا به بیماری ویتیلیگو دوره دوم متوسطه مدارس شهر تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 45 نفر بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی سازی در گروه های آزمایش و کنترل 15 نفره قرار گرفتند. هر دو گروه آزمایشی درمان مختص خود را در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند، اما گروه اعضای گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند.
یافته هاهر دو درمان (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر شفقت) در مقایسه با گروه کنترل، بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دختر مبتلا به ویتیلیگو را در پس آزمون افزایش (0/001>P) و شرم درونی شده آنها را کاهش دادند (0/001>P). در مرحله پی گیری، اثر این دو درمان بر کیفیت بهزیستی روان شناختی و شرم درونی شده ماندگار بود (0/001>P). تاثیر این دو درمان بر بهزیستی روان شناختی و شرم درونی شده در مراحل پس آزمون و پیگیری یکسان بود (0/05<P).
نتیجه گیریبا توجه به اثربخشی این دو درمان بر بهزیستی روان شناختی و شرم درونی شده دختران مبتلا به ویتیلیگو، می توان از آنها برای افزایش بهزیستی روان شناختی و کاهش شرم درونی شده در این افراد استفاده کرد.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, درمان متمرکز بر شفقت, بهزیستی روان شناختی, شرم درونی شده, ویتیلیگوFeyz, Volume:27 Issue: 4, 2023, PP 406 -415Background and AimVitiligo aggravates psychological problems such as anxiety and depression and ultimately reduces the quality of life in patients. This study aimed to compare the efficacy of acceptance and commitment therapy (ACT) with compassion-focused therapy (CFT) on psychological well-being and internalized shame in female students with vitiligo.
MethodsThis semi-experimental study was performed based on a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. The study population consisted of all female students with vitiligo in the secondary high school in Tabriz, Iran, in the academic year of 2022. The research sample was 45 students who were selected by purposive sampling method and were randomly divided into experimental and control groups of 15 people. Both experimental groups received their treatment in eight 1.5-h sessions, but the control group did not receive any treatment.
ResultsCompared to the control group, both treatments (ACT and CFT) increased the psychological well-being of female students with vitiligo in the post-test (P<0.001) and decreased their internalized shame (P<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments on the quality of psychological well-being and internalized shame was lasting (P<0.001). The effect of these two treatments on psychological well-being and internalized shame was the same in post-test and follow-up phases (P>0.05).
ConclusionDue to the effectiveness of these two treatments (ACT and CFT) on psychological well-being and internalized shame in girls with vitiligo, it can be used to increase psychological well-being and reduce internalized shame in these people.
Keywords: Acceptance, commitment therapy, Compassion-focused therapy, Psychological well-being, Internalized shame, Vitiligo -
مقدمه
در سال های اخیر، توجه پژوهشگران حوزه علوم رفتاری بیش از پیش به اهمیت سلامت روانی خانواده و اعضای آن و نقشی که در شکل گیری پویایی جامعه دارند، افزایش یافته است. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی پرخاشگری بر اساس شرم درونی شده و مهارت های ارتباطی در مادران دارای فرزند دانش آموز ابتدایی می باشد.
روش کاراین پژوهش توصیفی- همبستگی بوده و در سال 1402 در شهر بندرعباس با جامعه آماری تمامی مادران دارای فرزند دانش آموز ابتدایی انجام شده است. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 222 تن از مادران انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه پرخاشگری" (Aggression Questionnaire)، "مقیاس شرم درونی شده" (Internalized Shame Scale) و "آزمون مهارت های ارتباطی تجدیدنظر شده" (Communication Skills Test-Revised) بود. روایی محتوا به روش کیفی ابزارها از طریق نظر خواهی از 4 تن از مدرسین گروه مشاوره و روانشناسی دانشگاه هرمزگان تایید شد. پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ بررسی و تایید شد. داده های پژوهش از طریق مراجعه حضوری به مدارس و پاسخگویی مادران واجد شرایط به ابزارها جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 26 تحلیل شد.
یافته هاشرم درونی شده، پرخاشگری مادران را به صورت مثبت پیش بینی کرد (001/0> , P56/0=β). همچنین از بین مولفه های مهارت های ارتباطی، فقط مولفه ارتباط توام با قاطعیت، پرخاشگری در مادران را به صورت مثبت پیش بینی کرد (001/0> , P29/0=β). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 46/0 از کل واریانس پرخاشگری به وسیله شرم درونی شده و ارتباط توام با قاطعیت تبیین می شود.
نتیجه گیریشرم درونی شده و مولفه ارتباط توام با قاطعیت به عنوان پیش بینی کننده های مهمی برای پرخاشگری مادران دارای فرزند دانش آموز ابتدایی می باشد. لذا پیشنهاد می گردد که روش های آموزشی جهت کاهش شرم درونی شده و ارتقاء مهارت های ارتباطی، به خصوص مولفه ارتباط توام با قاطعیت برای مادران دارای فرزند دانش آموز ابتدایی مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: پرخاشگری, شرم درونی شده, مهارت های ارتباطیIntroductionIn recent years, researchers in the field of behavioral sciences have paid more attention to the importance of the mental health of the family and its members and the role they play in shaping the dynamics of society. Therefore, the aim of the present study is to predict aggression based on internalized shame and communication skills in mothers with elementary school children.
MethodsThis descriptive-correlational research was conducted in Bandar Abbas city in 2023 with the statistical population of all mothers with elementary school children. Using convenience sampling, 222 mothers were selected. The data collection instruments included a demographic questionnaire, "Aggression Questionnaire", "Internalized Shame Scale" and " Communication Skills Test-Revised ". The content validity of the instruments was confirmed by the qualitative method by asking the opinions of 4 lecturers of the Department of Counseling and Psychology of Hormozgan University. Reliability was checked and confirmed by internal consistency method by calculating Cronbach's alpha coefficient. The data of the research was collected through in-person visits to schools and qualified mothers responding to the instruments. The data was analyzed with SPSS.26.
ResultsInternalized shame positively predicted mothers' aggression (P<0.001, β=0.56). Also, among the components of communication skills, only communication with assertiveness positively predicted aggression in mothers. (β>0.001, P=0.29). The results of the regression analysis also showed that 0.46 of the total variance of aggression is explained by internalized shame and communication with assertiveness.
ConclusionsInternalized shame and communication with assertiveness are important predictors of aggression in mothers with elementary school children.
Therefore, it is suggested that educational methods to reduce internalized shame and improve communication skills, especially the component of communication together with assertiveness, should be considered for mothers with primary school children.Keywords: Aggression, Internalized Shame, Communication Skills -
سابقه و هدف
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان متمرکز بر شفقت بر شرم درونی شده و عزت نفس بیماران مبتلا به ویتیلیگو صورت گرفت.
روش بررسیروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان مبتلا به ویتیلیگوی شهر تبریز در سال 1399 که به کلینیک های درمانی این شهر مراجعه کرده بودند تشکیل می دادند. 45 بیمار با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند، اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزارهای اندازه گیری، پرسشنامه های شرم درونی شده کوک (1993) و عزت نفس کوپر اسمیت (1976) بودند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته هادر پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار نمره شرم درونی شده و عزت نفس در گروه های آزمایش و کنترل اختلاف معنی داری نداشت (05/0<P). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، شرم درونی شده و عزت نفس بیماران را در پس آزمون به ترتیب کاهش و افزایش دادند (001/0>P). در مرحله پی گیری، اثر این دو ماندگار بود (001/0>P). تاثیر درمان ها بر شرم درونی شده و عزت نفس در مراحل پس آزمون و پی گیری یکسان بود (05/0<P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد این دو درمان می توانند سبب افزایش پذیرش بیماری ویتیلیگو شوند، از اینرو احتمالا میتوانند راهبرد درمانی مفیدی برای ارتقای وضعیت روانی بیماران مبتلا به ویتیلیگو تلقی شوند.
کلید واژگان: ذهن آگاهی, درمان متمرکز بر شفقت, شرم درونی شده, عزت نفس, ویتیلیگوMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:33 Issue: 2, 2023, PP 183 -194BackgroundThe present study aimed to compare the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy with compassion-focused therapy on internalized shame and self-esteem of patients with vitiligo.
Materials and methodsThe method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow up with the control group. The population of this study consisted of all women with vitiligo in Tabriz in 2021 who had referred to the medical clinics of this city. In total, 45 patients were selected by purposive sampling method, who were randomly divided into three groups. Members of both experimental groups received their treatment in 8 sessions of 1.5 hours; however, the control group did not receive any treatment. Measuring instruments were Cook internalized shame's (1993) and Cooper Smith self-esteem's (1976) questionnaires. Analysis of findings through repeated measures analysis of variance & Bonferroni post hoc test.
ResultsIn the pre-test, mean and standard deviation of internalized shame and self-esteem were not significantly different in the experimentals and control groups (p>0.05). After the test, internalized shame was reduced and self-esteem was increased among patients of both treatment groups compared to the control group (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on internalized shame and self-esteem at posttest and follow-up was not different (p>0.05).
ConclusionIt seems that these two therapies can increase the acceptance of the disease in vitiligo, so they can probably be considered as a useful treatment strategy to improve the mental status of patients with vitiligo.
Keywords: Mindfulness, Compassion-focused Therapy, Internalized Shame, Self-esteem, Vitiligo -
زمینه و هدف
پسوریازیس یک بیماری شایع، التهابی و مزمن است که مشکلات روان شناختی زیادی را برای بیماران مبتلا به همراه دارد. تاکنون مداخلات روان شناختی اندکی جهت کاهش مشکلات روان شناختی و ارتقاء سلامت روان این بیماران طراحی و انجام شده است. درمان متمرکز بر شفقت شیوه درمانی نوینی است که با هدف کاهش میزان خودانتقادی و شرم در افراد شکل گرفت. با توجه به اینکه بیماران مبتلا به پسوریازیس به دلیل اثرات نامطلوب بیماری بر زیبایی فرد، احساس شرم زیادی دارند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت به شیوه گروهی بر شرم درونی شده در بیماران مبتلا به پسوریازیس انجام شد.
روش بررسیدر قالب یک مطالعه نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل، 40 بیمار مبتلا به پسوریازیس مراجعه کننده به کلینیک تخصصی پوست بیمارستان حکیم جرجانی و بیمارستان شهید صیاد شیرازی شهر گرگان در سال 1397 به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در گروه های 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس شرم درونی شده کوک استفاده شد که در مراحل پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری یک ماهه توسط آزمودنی های هر دو گروه تکمیل شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه دو ساعته در معرض درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند، در حالیکه شرکت کنندگان گروه کنترل تا پایان مرحله پیگیری، درمانی دریافت ننمودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با بهره گیری از نرم افزار SPSSV20 استفاده شد.
یافته هامیانگین و انحراف معیار نمرات شرم درونی شده آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون 53/3± 40/77، در مرحله پس آزمون 37/3± 75/62 و در مرحله پیگیری 63/3± 50/60 بود. در گروه کنترل نیز، میانگین و انحراف معیار نمرات شرم درونی شده در مرحله پیش آزمون 04/5± 25/77، در مرحله پس آزمون 20/4± 65/78 و در مرحله پیگیری 67/4± 85/76 بدست آمد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت به طور معناداری موجب کاهش شرم درونی شده در بیماران گروه تحت مداخله در مراحل پس آزمون و پیگیری شده بود (0/01> P).
نتیجه گیریبا توجه به یافته های این مطالعه توضیه می شود از شیوه درمانی متمرکز بر شفقت جهت کاهش مشکلات روان شناختی و افزایش سلامت روان بیماران پوستی در مراکز و کلینیک های تخصصی پوست استفاده گردد.
کلید واژگان: شرم درونی شده, درمان متمرکز بر شفقت, پسوریازیس, بیمارArmaghane-danesh, Volume:24 Issue: 5, 2019, PP 998 -1012Background & AimPsoriasis is a prevalent, inflammatory and chronic disease which is accompanied by various psychological problems for the patient. So far, few psychological interventions have been designed and conducted for reducing mental problems and enhancing mental health among these patients. Compassion-focused therapy is a new therapeutic method which was formed with the aim of reducing self-criticism and shame in individuals. According to the fact that patients with psoriasis experience great shame due to undesirable effects of this disease on their beauty, therefore, the present study was conducted by the aim of investigating the effectiveness of group compassion-focused therapy (CFT) on internalized shame in patients with psoriasis.
MethodsIn the frame of a semi-experimental study with pretest-posttest-follow up with control group design, 40 patients with psoriasis referring to the specialized dermatology clinics of Hakim Jarjani hospital and Shahid Sayad Shirazi hospital in Gorgan, Iran, in 2018, were selected by available sampling method, and then, they were assigned into two experiment and control groups (20 subjects per group). For gathering the data, Cook’s internalized shame scale was used which was completed by the subjects of both groups in pretest, posttest and one-month follow up stages. The subjects of the experiment group received eight 2-hour sessions of compassion focused therapy while the control group received no therapy until the end of the follow up stage. For analyzing the data, the Variance analysis test with repeated measures in SPSSv20 were used.
ResultsMean and standard deviation of the scores of internalized shame in subjects of the experiment group was 77.40 ± 3.53 in pretest, 62 ± 3.37 in posttest, and 60.50 ± 3.63 in follow up. In the control group, mean and standard deviation of the scores of internalized shame was 77.25 ± 5.04 in pretest, 78.65 ± 4.20 in posttest and 76.85 ± 4.67 in follow up. Results of the variance analysis with repeated measures indicated that compassion focused therapy led to significant reduction in internalized shame among patients of the intervention group in posttest and follow up stages (P < 0.01).
ConclusionAccording to the findings of the present research, it is recommended that compassion focused therapy would be used in specialized dermatology clinics for the purpose of reducing mental problems and improving mental health among dermatological patients.
Keywords: Internalized Shame, Compassion Focused Therapy, Psoriasis, Patient
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.