به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « متابولیسم لیپیدی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • مهدی محمدی، رستم علی زاده، لیدا مرادی
    مقدمه
    تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) به نسبت تمرینات تداومی بهبودی نسبی بیشتری در ظرفیت های حداکثری ورزشی، آنزیم های میتوکندریایی و سایر فاکتورهای سلولی درگیر در متابولیسم انرژی ایجاد می نمایند؛ در این راستا هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین HIIT بر شاخص مقاومت به انسولین، HOMA-beta cell و شاخص آتروژنیک در افراد دارای اضافه وزن است.
    روش بررسی
    آزمودنی های این تحقیق را 24 مرد دارای اضافه وزن تشکیل دادند که به دو گروه تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. در جلسات مختلف، آزمودنی ها با محیط آزمایشگاه آشنا و اندازه گیری های قد، وزن، ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی انجام شد. قبل و 48 ساعت پس از دوره تمرینات HIIT در حالت ناشتایی، از شریان بازویی آزمودنی ها نمونه گیری خونی برای ارزیابی میزان گلوکز، انسولین، کلسترول تام، HDL و LDL گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج آماری تغییر معنی دار انسولین، مقاومت به انسولین و نیز شاخص عملکرد سلول های بتا را نشان داد اما گلوکز، نیم رخ لیپیدی و شاخص آتروژنیک تغییرات معنی دار نشان نداد.
    بحث و
    نتیجه گیری
    هرچند که تمرینات HIIT در مدت زمان کوتاهی انجام می شود، اما اثرهای مفید و مشابه تمرینات هوازی و سایر اشکال تمرینی دارد که نیازمند صرف زمان بیشتری است. از این رو می توان گفت که این نوع تمرینات در افراد غیرفعال و دارای اضافه وزن راهکار مفیدی برای بهبود حساسیت به انسولین و همچنین کاهش خطر بیماری های مرتبط با نیم رخ لیپیدی، گلوکز، انسولین و درصد چربی بالا است. به همین دلیل پیشنهاد می شود افراد دارای اضافه وزن و حتی افراد سالم از این نوع تمرینات برای بهره مندی از فواید آن استفاده نمایند.
    کلید واژگان: تمرینات تناوبی, انسولین, متابولیسم لیپیدی, کاهش وزن}
    M Mohammadi, R Alizadeh, L Moradi
     
    Background
    High-intensity interval training (HIIT), compared with continuous training, can result in relatively more improvement in max exercise capacity, mitochondrial enzymes, and other cellular factors involved in energy metabolism. So the present study was aimed to examine the effect of six weeks of HIIT on the insulin resistance index, HOMA-beta cell, and atherogenic index among overweight men.
    Materials and methods
    The participants included 24 overweight men that classified into interval training and control groups. The participants became familiar with the laboratory environment in several sessions, and blood sampling along with the measurement of height, weight, body composition, and maximal oxygen consumption was performed. Fasting blood samples were collected from the participants’ brachial artery in order to measure their glucose, insulin, total cholesterol, HDL, and LDL before HIIT and 48 hours after training.
    Results
    The results indicated significant changes in insulin, insulin resistance, and beta cell function index, however, glucose, lipid profile, and atherogenic index did not show any significant changes.
    Conclusion
    Although the HIIT exercises are performed during a short period of time, they feature the same beneficial effects as those of aerobic exercises and other forms of training that take relatively longer time. It could, therefore, be said that such exercises could help inactive and overweight people to improve their insulin sensitivity and reduce the risk of diseases related to lipid profile, glucose, insulin, and high fat percentage. Therefore, it is suggested that overweight people, and even healthy people, benefit from this type of training
    Keywords: Interval Exercises, Insulin, Lipid Metabolism, Weight Loss}
  • لاله پیاهو، مجید مبصری، یاسر خواجه بیشد، محمد اصغری جعفرآبادی، علیرضا استاد رحیمی
    زمینه و هدف
    چاقی بعنوان مهم ترین مشکل سلامتی در جهان، زمینه ساز بروز بسیاری از بیماری های مزمن است. افراد چاق سطوح پایینی از ویتامین ها و مواد معدنی از جمله روی را دارند. عنصر روی به عنوان عنصر درگیر در سنتز، ذخیره، ترشح و عمل انسولین و فرایندهای متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل یاری روی بر سطح انسولین، شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR)، فراسنج های لیپیدی و قند خون در افراد چاق انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی60 فرد چاق با نمایه توده بدنی (kg/m2) 30 انجام شد. مدت زمان مداخله یک ماه بود. افراد با معیارهای ورود به مطالعه، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه30 میلی گرم قرص روی گلوکونات و گروه کنترل روزانه 30 میلی گرم قرص نشاسته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای مطالعه سطح انسولین، شاخص مقاومت انسولینی، فراسنج های لیپیدی و قند خون به صورت ناشتا اندازه گیری شد.
    یافته ها
    مکمل یاری با روی باعث کاهش معنادار در سطح انسولین، شاخص مقاومت انسولینی و تری گلیسرید سرمی افراد گروه مداخله شد (05/0P<)، در حالی که تغییرات مشاهده شده برای متغیرهای مذکور در افراد گروه کنترل معنادار نبود. کلسترول تام (TC)، کلسترول با چگالی بالا (HDL-C)، کلسترول با چگالی کم (LDL-C) و قند خون تغییرات معناداری نشان ندادند (05/0)
    کلید واژگان: چاقی, متابولیسم لیپیدی, مقاومت انسولینی, روی, قند خون}
    L. Payahoo, M. Mobasseri, Y. Khaje Bishak, M. Asghari Jafarabadi, A. Ostadrahimi
    Background
    Obesity as one of the most important health problems in the world, involved in the incidence of many chronic disorders. Obese individuals have lower level of vitamins and minerals such as zinc. Zinc is one of trace elements involved in synthesis, storage, release and action of insulin and in pathway of fat and carbohydrate metabolism. This study conducted to assay the effects of zinc supplementation on the insulin resistance, lipid profiles and blood sugar in obese people.
    Methods
    This randomized, double blind, placebo-controlled clinical trial was performed on 60 obese people (BMI >30 kg/m2). Duration of intervention was one month. The eligible participants divided in two equal groups: intervention and placebo, randomly. Intervention group received a 30mg/d zinc pill and placebo group received 30mg/d starch. The concentration of serum insulin, insulin resistance index (HOMA-IR), lipid profiles and fasting blood glucose were determined in onset and at the end of study.
    Results
    Zinc supplementation resulted in a significant reduction in serum insulin concentration, insulin resistance index and serum triglyceride at the end of intervention (p<0.05). However, these results were not significant in placebo group. In contrast, total cholesterol (TC), high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C), low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) and fasting blood, sugar (FBS) did not change significantly.
    Conclusion
    Zinc supplement had positive effect on the reduction of insulin concentration and insulin resistance index. More studies with longer period of intervention suggested for disclose more mechanisms in this field.
    Keywords: Insulin resistance, Lipid metabolism, Obesity, Zinc, Blood Glucose}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال