جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مقاومت آمینوگلیکوزیدی » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

نقش ژن های aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia و حضور اینتگرون های کلاس 1 در مقاومت ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزابه آمینوگلیکوزیدها

لیلا احمدیان، زهرا نوروزی، رضا ولدان، حمیدرضا گلی*

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 178 (آبان 1398)، صص 1 -9

سابقه و هدف

حضور اینتگرون های کلاس 1 و ژن های کدکننده آنزیم های غیرفعال کننده آمینوگلیکوزیدها در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا عواملی هستند که باعث گسترش سریع مقاومت به آمینوگلیکوزیدها می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع اینتگرون های کلاس 1 و ژن های aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia و ارتباط آن ها با مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا می باشد.

مواد و روش ها

برای انجام این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 100 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا طی بازه یک ساله از سال 96 تا 97 از بیمارستان های آموزشی درمانی شهر ساری جمع آوری شدند و با استفاده از تست های افتراقی مورد تشخیص هویت نهایی قرار گرفتند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی تمامی ایزوله ها در برابر آنتی بیوتیک های منتخب، به روش استاندارد دیسک آگار دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه، تمامی ایزوله ها از نظر حضور ژن های aac(6)-IIa، ant(2'')-Ia و اینتگرون های کلاس 1 با استفاده از روش PCR بررسی شدند.

یافته ها

از 100 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزای جمع آوری شده به ترتیب 28، 42 و 39 درصد آن ها نسبت به آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین مقاوم بودند و 26 ایزوله نسبت به هر سه آنتی بیوتیک مقاومت نشان دادند. نتایج PCR نشان داد که از 100 ایزوله بالینی مورد مطالعه 42 ایزوله دارای اینتگرون های کلاس 1 بودند. شیوع ژن های aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia در ایزوله های مقاوم به آمینوگلیکوزیدها به ترتیب 8/41 و 9/13 درصد برآورد شد.

استنتاج

از آن جایی که آمینوگلیکوزیدها داروی انتخابی برای درمان ترکیبی عفونت های ناشی از سودوموناس آئروژینوزا می باشند و شیوع مقاومت به آن ها نیز بالاست، بنابراین بررسی متناوب الگوی حساسیت به این آنتی بیوتیک ها و ژن های دخیل در ایجاد مقاومت برای پیشگیری از شیوع مقاومت سطح بالا در این باکتری ضروری به نظر می رسد.

کلید واژگان: سودوموناس آئروژینوزا, مقاومت آمینوگلیکوزیدی, اینتگرون های کلاس 1, ژن, aac(6)-IIa, ant(2'')-Ia}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

The Role of aac(6)-IIa and ant(2'')-Ia Genes and the Presence of Class 1 Integrons in Resistance of Pseudomonas Aeruginosa Clinical Isolates against Aminoglycosides

Leila Ahmadian, Zahra Norozi, Reza Valadan, Hamidreza Goli*

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:29 Issue: 178, 2019, PP 1 -9

Background and purpose

The aminoglycoside modifying enzymes (AMEs) and class 1 integrons in clinical isolates of pseudomonas aeruginosa are the major factors leading to rapid spread of antibiotic resistance. The aim of the present study was to investigate the frequency of aac(6)-IIa, ant(2'')-Ia, and class 1 integrons in clinical isolates of pseudomonas aeruginosa.

Materials and methods

For this descriptive-analytic study (2017-2018), 100 clinical isolates of pseudomonas aeruginosa were collected from Sari teaching hospitals and identified by differential diagnostic tests. Antibiotic susceptibility pattern of all isolates against selected antibiotics was evaluated using standard disk agar diffusion method. Subsequently, all isolates were evaluated for the presence of aac (6) -IIa, ant (2'') -Ia genes, and class I integrons using PCR method.

Results

Out of 100 pseudomonas aeruginosa clinical isolates, 28%, 42%, and 39% were resistant to amikacin, gentamicin, and tobramycin, respectively, while 26 isolates were resistant to all three antibiotics. The results of PCR showed that 42% of the clinical isolates contained class 1 integrons. The prevalence of aac (6) -IIa and ant (2 '') - Ia genes in aminoglycoside resistant isolates was 41.8% and 13.9%, respectively.

Conclusion

Aminoglycosides are the preferred drug for the combined treatment of infections caused by Pseudomonas aeruginosa and the prevalence of resistance to them is also high, so the intermittent examination of the susceptibility pattern of these antibiotics and the genes associated with this issue is necessary to prevent the prevalence of high levels of resistance in this bacterium.

Keywords: pseudomonas aeruginosa_AMEs_aminoglycosides_class 1 integrons_ant(2'')-Ia_aac(6)-IIa}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
ارزیابی مقاومت اشرشیا کلی جدا شده از عفونت ادراری به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی در ایران (1391-1380): یک مرور سیستماتیک

علی شا اکیا، الهام سلیمی قلعه*، ندا ایزدی

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، سال هجدهم شماره 3 (پیاپی 122، خرداد 1398)، صص 285 -304

زمینه و هدف
مقاومت به آمینوگلیکوزیدها به دلیل استفاده وسیع از این گروه آنتی بیوتیکی به یک مشکل بزرگ در درمان عفونت ادراری تبدیل شده است. نظر به میزان افزایش مقاومت اشرشیا کلی به آمینوگلیکوزیدها این مطالعه به بررسی سیستماتیک مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در اشرشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری در طول 12 سال اخیر در ایران پرداخت.
مواد و روش ها
در این مرور سیستماتیک داده های مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در جدایه های عفونت ادراری اشرشیا کلی در ایران از 1380 تا 1391 با بررسی 43 مطالعه (14129 مورد) از جمله مقالات انگلیسی و فارسی، سایت های معتبر داخلی و خارجی (بانک نشریات کشور,PubMed , Science Direct)، پایان نامه ها، خلاصه کتابچه کنفرانس های میکروب شناسی انجام شد.
یافته ها
مقاومت به آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین به ترتیب در37 ،24 و 5 مطالعه بررسی شد. در مجموع 24 مطالعه بر روی بیماران سرپایی، 11 مطالعه بستری و 8 مطالعه روی هر دو سرپایی و بستری موجود بود. در 39 مطالعه از دیسک دیفیوژن، 2 مطالعه E test و 2 مطالعه MIC) (Minimum inhibitory concentration استفاده کرده بودند. طبق آنالیز آماری، میزان مقاومت به آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین به ترتیب 20/84 ،12/30 و 43/66 درصد برآورد شد.
نتیجه گیری
با توجه به روش های مختلف سنجش مقاومت و شاخص های آماری، یک ناهمگنی و نوسان در میزان مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از جمله روند صعودی مقاومت به جنتامایسین و توبرامایسین در ایران مشاهده می شود. استفاده مناسب از این گروه آنتی بیوتیکی همراه با سنجش مقاومت ایزوله ها در کنار نظارت بر اپیدمیولوژی مقاومت های منطقه ای ضرورت دارد.

کلید واژگان: مقاومت آمینوگلیکوزیدی, اشرشیا کلی, عفونت ادراری, مرور سیستماتیک, ایران}

چکیده مشاهده متن مقاله مروری زبان: فارسی

Resistance to Aminoglycoside Antibiotics in Escherichia coli Isolated from Urinary Tract Infection in Iran in 2000-2012: A Systematic Review

A. Akya, E. Salimi Ghale*

Journal of Rafsanjan University Of Medical Sciences, Volume:18 Issue: 3, 2019, PP 285 -304

Background and Objectives
Resistance to aminoglycosides has become a major problem in the treatment of urinary tract infection due to the extensive use of this antibiotic group. Due to the increased resistance of Escherichia coli to aminoglycosides, this study systematically evaluated the resistance to aminoglycosides by Escherichia coli isolated from urinary tract infection (UTI) in Iran over the past 12 years.
Materials and Methods
In this systematic review, data on resistance to aminoglycosides in UTI isolates of E. coli in Iran from 2000 to 2012 were studied by evalution of 43 studies (14129 cases) including English and Persian articles, accredited domestic and international websites (magiran , PubMed, ScienceDirect), dissertations and microbiology conferences summaries.
Results
Resistance to amikacin, gentamicin and tobaramycin was evaluated in 5, 24, 37 studies, respectively. Totally, 24 studies were done on outpatients, 11 on inpatients and 8 on both outpatient and inpatients. In 39 studies disc diffusion, 2 sudies E test and 2 studes MIC (Minimum inhibitory concentration) were used. According to the statistical analysis, the resistance to amikacin, gentamicin and tobramycin was estimated 20.84, 12.30 and 43.66 precent, respectively.
Conclusion
According to different methods of resistance measurement and statistical indices, there is a heterogeneity and fluctuation in the level of resistance to aminoglycosides, including the increasing trend of resistance to gentamicin and tobramycin in Iran. The appropriate use of this antibiotic group with the evaluation of isolated resistance along with continuous monitoring on epidemiology of regional resistance is needed.

Keywords: Aminoglycoside resistance, Escherichia coli, Urinary tract infection, Systematic review, Iran}

Abstract View Paper Review Article Original: Persian
شیوع مقاومت آمینوگلیکوزیدی و حضور ژن ant (2")-I در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های زخم سوختگی شهر یزد طی سال های 1393 تا 1394

محدثه زارعی یزدلی، گیلدا اسلامی، هاجر میرصفایی، هنگامه زندی*، مرضیه شکوهی فر، معصومه کیانی

مجله فیض، سال بیستم شماره 6 (پیاپی 91، بهمن و اسفند 1395)، صص 532 -538

سابقه و هدف
پسودوموناس آئروژینوزا یکی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده عفونت های اکتسابی بیمارستانی، به ویژه در بخش ICU و سوختگی، می باشد. غیرفعال سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزیدها توسط آنزیم های تغییردهنده آنها در پسودوموناس آئروژینوزا مکانیسم اصلی مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزید ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مقاومت آمینوگلیکوزیدی و ژن ant (2”)-I در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های سوختگی می باشد.
مواد و روش ها
در این مطالعه مقطعی از تیر 1393 تا فروردین 1394، 73 جدایه پسودوموناس آئروژینوزا جدا گردید. در ابتدا نمونه های زخم سوختگی کشت داده شده و کلونی های مشکوک با روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سنجش حساسیت آمینوگلیکوزیدی جدایه ها به روش دیسک دیفیوژن مطابق با CLSI صورت گرفت. با انجام PCR حضور ژن ant (2”)-I بررسی گردید.
نتایج
در این مطالعه از 73 بیمار مورد مطالعه 54/8 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 2/25±29 سال بود. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف بدین شرح بود: کانامایسین 89 درصد، جنتامایسین 67/1 درصد، آمیکاسین 60/3 درصد، و توبرامایسین 58/9 درصد. نتایج PCR نشان داد که 63 ایزوله (86/3 درصد) حامل ژن ant (2”)-I بودند.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه نشان می دهد که در نمونه های پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی مقاومت نسبت به آمینو گلیکوزید ها بالا بوده، ژن ant (2”)-I به طور گسترده مشاهده شده و ارتباط معنی داری با مقاومت به آمینوگلیکوزید ها دارد.

کلید واژگان: پسودوموناس آئروژینوزا, مقاومت آمینوگلیکوزیدی, ژن ant (2), I, زخم سوختگی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Prevalence of aminoglycoside resistance and ant(2")-I gene in Pseudomonas aeruginosa isolated from burn wound specimens in Yazd

Mohadeseh Zarei, Yazdeli, Gilda Eslami, Hajar Mirsafaei, Hengameh Zandi *, Marziyeh Shokohi Far, Masoumeh Kiani

Feyz, Volume:20 Issue: 6, 2017, PP 532 -538

Background
Pseudomonas aeruginosa is one of the most important causative agents among the hospital acquired infections, especially in ICU and burn units. Enzymatic inactivation of aminoglycosides by aminoglycoside-modifying enzymes is the main mechanism of resistance to these antibiotics in Pseudomonas aeruginosa. The aim of this study was to study the aminoglycoside resistance and ant (2)-I in Pseudomonas aeruginosa isolated from burn specimens in Yazd, Iran.
Materials And Methods
This cross-sectional study was carried out on Pseudomonas aeruginosa isolates (no=73) during July 2014 to April 2015. All burn wound samples were initially identified by the standard biochemical methods and their aminoglycoside resistance was studied using the disc diffusion method according to CLSI recommendations. PCR method was carried out for the detection of aminoglycoside resistance using ant (2)-I gene specific primers.
Results
Forty (54.8%) out of 73 cases were male (mean age 29±2.25 years). The resistance rates as determined by the disk diffusion method were: Kanamycin (89%), Gentamicin (67.1%), Tobramycin (58.9%) and Amikacin (60.3%). The PCR results showed that 63 (86.3%) of the isolates were harbored the ant (2)-I gene.
Conclusion
The results of this study show that resistance to aminoglycosides is high in pseudomonas aeruginosa isolated from burn wounds. The presence of gene ant (2)-I was widely reported. In addition, there was a significant relationship between this gene and resistance to aminoglycosides.

Keywords: Pseudomonas aeruginosa, aminoglycoside resistance, ant (2”), I gene, Burn wound}

Abstract View Paper Original: Persian
فراوانی ژن های کد کننده ی آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدی در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران بستری در بخش سوختگی در جنوب غربی ایران

سید علی اصغر ملک حسینی، سید سجاد خرم روز، مسعود مرعشی فرد، نجمه پرهیزگاری، فریبا منصوری

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 134 (اسفند 1394)، صص 147 -157

سابقه و هدف
استافیلوکوکوس اورئوس از مهم ترین پاتوژن های بیمارستانی در بیماران سوختگی محسوب می گردد. یکی از مهم ترین مشکلات در ارتباط با درمان عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس، مقاومت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید ی است. هدف از مطالعه ی حاضر تعیین فراوانی ژن های کد کننده مقاومت آمینوگلیکوزیدی در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران سوختگی بود.
مواد و روش ها
در این مطالعه مقطعی، تعداد 81 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه سوختگی بیماران بستری شده در بیمارستان طالقانی شهر اهواز جمع آوری گردید. برای بررسی مقاومت به متی سیلین، از روش ملکولی واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و تکثیر ژن mecA استفاده گردید. الگوی حساسیت ضد میکروبی ایزوله ها به 11 آنتی بیوتیک با روش دیسک آگار دیفیوژن مختلف بررسی شد. فراوانی ژن های کد کننده مقاومت آمینوگلیکوزیدی aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I، aph(3’)-IIIa و ant(4’)-Iaبا استفاده از روش multiplex-PCR بررسی گردید.
یافته ها
بیش ترین میزان مقاومت به پنی سیلین (53/97 درصد)، اریترومایسین (78/77 درصد) و سیپروفلوکساسین (54/76 درصد) دیده شد. هیچ کدام از ایزوله ها به ونکومایسین مقاوم نبودند. 65/87 درصد ایزوله ها مقاوم به متی سیلین (MRSA) بودند. در بین ایزوله های مقاوم به آمینوگلیکوزیدها، ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I بالاترین میزان فراوانی را داشت، به طوری که از 63 ایزوله مقاوم، 03/46 درصد به طور هم زمان دارای ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I و ژن aph(3’)-IIIa بودند و 57/28 درصد فقط دارای ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I بودند. ژن ant(4’)-Ia در هیچ کدام از این ایزوله ها یافت نشد.
استنتاج: با توجه به فراوانی بالای ایزوله های MRSA و هم چنین درصد بالای ژن های کدکننده مقاومت آمینوگلیکوزیدی در استافیلوکوکوس ارئوس جدا شده از منابع بیمارستانی، نظارت مستمر بر فرایندهای کنترل عفونت بیمارستان جهت جلوگیری از گسترش باکتری های مقاوم در محیط و انتقال آن به بیماران ضروری است.

کلید واژگان: استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین, بخش سوختگی, مقاومت آمینوگلیکوزیدی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Frequency of the Genes Encoding Aminoglycoside Modifying Enzymes in Staphylococcus Aureus Isolated from Hospitalized Burn Patients

Seyed Ali Asghar Malek Hosseini, Seyed Sajjad Khoramrooz, Masoud Marashifard, Najmeh Parhizgari, Fariba Mansouri

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:25 Issue: 134, 2016, PP 147 -157

Background and
Purpose
Staphylococcus aureus is one of the most common nosocomial pathogens especially among burn patients. Aminoglycoside is usually used in combination with other antibiotics for treatment of serious S. aureus infections. Resistance to aminoglycoside antibiotics is one of the most important problems in treatment of S.aureus infections. The aim of the present study was to determine the frequency of aminoglycoside resistance genes in S. aureus isolated from burn patients.
Materials And Methods
a total of 81 isolates of S.aureus were collected from burn wounds of patients hospitalized in Taleghani hospital in Ahvaz, Iran. Conventional laboratory tests were used for identification of S. aureus at species level and then confirmed by detection of nucA gene. Antimicrobial susceptibility pattern was tested against 11 different antibiotics by Disc Agar Diffusion Method. Frequency of aminoglycoside resistance genes (aac(6)-Ie-aph(2)-I, aph(3)-IIIa, and ant(4)-Ia) were evaluated by multiplex-PCR method.
Results
Highest rate of resistance were observed against Penicillin (97.53%), Erythromycin (77.78%) and Ciprofloxacin (76.54%). None of the isolates were resistant to Vancomycin. MRSA detection rate was 87.65%. In isolates that showed resistance to Aminoglycosides, 28.57% have only aac(6)-Ie-aph(2)-I gene and 46.03% have both aac(6)-Ie-aph(2)-I and aph(3)-IIIa genes simultaneously. None of the isolates were positive for ant(4)-Ia gene.
Conclusion
Considering the high prevalence of MRSA isolates and also aminoglycoside resistance gene in S. aureus, continuous surveillance in infection control policy is necessary in hospitals to prevent resistant bacteria spreading.

Keywords: Staphylococcus aureus, burn patients, MRSA, aminoglycoside resistance}

Abstract View Paper Original: Persian
ناهمگونی الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در بین ایزوله های اشرشیا کلی مدفوعی جدا شده از منابع حیوانی و انسانی استان البرز

حامد مرادی، رضا رنجبر *، ناصر هرزندی

مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 322 (هفته دوم فروردین 1394)، ص 3

مقدمه

اشرشیا کلی یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای قابل انتقال از غذا در سراسر جهان محسوب می شود. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مساله ی رو به افزایش در ایزوله های اشرشیا کلی بوده و مشکلات گسترده ای را جهت درمان آنتی بیوتیکی بیماری های ناشی از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های اشرشیا کلی جدا شده از منابع حیوانی و انسانی استان البرز بود.

روش ها

ایزوله های اشرشیا کلی از گاوداری ها، مرغداری ها، مراکز نگهداری گوسفندان و 2 مرکز آزمایشگاهی سطح شهر کرج در سال 1392، جداسازی شد و مورد مطالعه قرار گرفت. این ایزوله ها با استفاده از تست های باکتریولوژی و بیوشیمیایی تعیین هویت گردید. حساسیت و مقاومت ایزوله های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی بر اساس روش دیسک دیفیوژن آگار تعیین شد.

یافته ها

در مجموع 80 ایزوله ی اشرشیا کلی جداسازی شد و مورد مطالعه قرار گرفت. مقاومت کلی ایزوله ها به صورت 5/ 72 درصد به استرپتومایسین، 75/ 13 درصد به نئومایسین و 25/ 6 درصد به توبرامایسین و جنتامیسین بود و هیچکدام از ایزوله ها به آمیکاسین مقاومتی نشان ندادند. همچنین وجود الگوی متفاومتی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی به تفکیک ایزوله های مختلف اشرشیا کلی در این مطالعه مشهود بود؛ به طوری که میزان مقاومت به استرپتومایسین در 95 درصد ایزوله های جدا شده از انسان، 85 درصد در ایزوله های جدا شده از گاو، 65 درصد در ایزوله های جدا شده از مرغ و 45 درصد در ایزوله های جدا شده از گوسفند وجود داشت. این مساله در مورد نئومایسین هم صادق بود؛ چرا که میزان مقاومت ناهمگون در ایزوله های جدا شده از گاو، گوسفند و مرغ به ترتیب 5، 15 و 25 درصد بود، اما فقط 25 درصد از ایزوله های جدا شده از مرغ به توبرامایسین و جنتامیسین مقاوم بودند.

نتیجه گیری

این مطالعه، تنوعی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی را در میان ایزوله های جمع آوری شده ی اشرشیا کلی از منابع مختلف نشان داد، در حالی که مقاومت آمینوگلیکوزیدی اشرشیا کلی در بین منابع مختلف جداسازی متغیر است. بررسی پیوسته الگوهای مقاومت و استفاده از عوامل آنتی بیوتیکی طبق منابع جداسازی توصیه می شود.

کلید واژگان: اشرشیا کلی, مقاومت آمینوگلیکوزیدی, تست حساسیت آنتی بیوتیکی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Heterogeneity of Aminoglycoside Resistance Patterns among Fecal Escherichia Coli Strains Isolated from Animal and Human Sources in Alborz Province, Iran

Hamed Moradi, Reza Ranjbar, Naser Harzandi

Journal Of Isfahan Medical School, Volume:33 Issue: 322, 2015, P 3

Background

Escherichia coli is recognized as a major food-borne pathogen in humans worldwide. Antibiotic resistance of Escherichia coli isolates is a concern that has created widespread problem for treatment of infections caused by this bacterium. The aim of this study was to determine the pattern of aminoglycoside resistance among the strains of Escherichia coli isolated from animal and human sources in the Alborz province, Iran.

Methods

The strains of Escherichia coli were recovered from keeping animals (dairies, beekeeping and sheep care center) and 2 laboratory facilities in Alborz province. These isolates were identified using standard biochemical and bacteriological tests. Susceptibility and antibiotic resistance of isolates were determined via disk diffusion method.

Findings

Eighty isolates of Escherichia coli were isolated and included in the study. The total rates of antibiotic resistance of the isolates were as 72.5% to streptomycin, 13.75% to neomycin, and 6.25% to tobramycin and gentamicin; none of the isolates showed resistance to amikacin. Based on the source of the isolation, resistance rates to streptomycin was 95%, 85%, 65% and 45% in the isolates recovered from human, cow, chicken and sheep, respectively. The resistance rates to neomycin among the strains isolated from cow, sheep and chicken were 5%, 15% and 25%, respectively. Only 25% of the isolates recovered from chicken were resistant to gentamicin and tobramycin.

Conclusion

This study showed a diversity of aminoglycoside resistance among isolates of Escherichia coli recovered from different sources. While aminoglycoside resistance of Escherichia coli is varied among different sources of isolation, continuous monitoring of resistance patterns and the use of antibiotic agents according to the sources of isolation is recommended.

Keywords: Escherichia coli, Aminoglycoside resistance, Antibiotic susceptibility testing}

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ مقاومت آمینوگلیکوزیدی در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از عفونت های بیمارستانی

علی گودرزی، محمدرضا ذوالفقاری، محسن رضازاده، علیرضا آموزنده نوباوه، محمد ارجمندزادگان، احسان الله غزنوی راد

مجله مطالعات علوم پزشکی، سال بیست و چهارم شماره 11 (بهمن 1392)، صص 883 -893

پیش زمینه و هدف
آمینوگلیکوزیدها عوامل باکتری کش قدرتمندی هستند که اغلب به صورت ترکیبی همراه با بتالاکتام ها یا گلیکوپپتیدها در درمان عفونت های استافیلو کوکی مصرف می شوند. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ مقاومت آمینوگلیکوزیدی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی است.
مواد و روش ها
طی مدت هشت ماه از98 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های کلینیکی، 53 مورد به عنوان MRSA ایزوله گردید.حساسیت این ایزوله ها نسبت به امینو گلیکوزیدها به روش دیسک دیفیوژن بررسی و MIC تعیین گردید. در نهایت ژن های (ant(4′)-Ia، aph(3′)-IIIa. aac(6′)/aph(2′ با روش PCR ارزیابی شدند.
نتایج
3/77و4/26 درصد ایزوله ها نسبت به جنتا میسین ونتیل میسین مقاوم بودند. بر طبق نتایج حاصل 3/77 درصد ایزوله ها دارای ژن aac(6′)/aph(2′) و 9/16 درصد ایزوله ها دارای ژن aph(3′)-IIIa و8/1 درصد ایزوله ها دارای ژن ant(4′)-Ia بودند. همچنین 9/16درصد ایزوله ها دارای هردو ژن aac(6′)/aph(2′) و aph(3′)-IIIa بودند و 8/1 درصد ایزوله ها دارای هر سه ژن بودند.
نتیجه گیری
شیوع بالای ژن های مقاومت آمینوگلیکوزیدی و همچنین میزان بالای حداقل غلظت بازدارندگی رشد در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در این بیمارستان نشان دهنده فشار انتخابی آنتی بیوتیکی ناشی از مصرف بالای آمینوگلیکوزیدها در این بیمارستان است و این نکته حائز اهمیت باید مورد توجه کمیته کنترل عفونت بیمارستان قرار گیرد.

کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین, مقاومت آمینوگلیکوزیدی, ژنوتیپ}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

PHENOTYPIC AND GENOTYPIC DETERMINATION OF AMINOGLYCOSIDE RESISTANCE IN METHICILLIN RESISTANT STAPHYLOCOCCUS AUREUS ISOLATED FROM NOSOCOMIAL INFECTIONS

Ali Guodarzi, Mohammad Reza Zolfaghari, Mohsen Rezazadeh, Alireza Amouzandeh-Nobaveh, Mohammad Arjmandzadegan, Ehsanollah Ghaznavi-Rad

Journal of Medical Science Studies, Volume:24 Issue: 11, 2014, PP 883 -893

Background and Aims
Aminoglycosides are powerful bactericidal agents used in combination with betalactams or gelicopeptitds، particularly in the treatment of staphylococcal infections. The main objective of this study was to investigate phenotypic and genotypic properties of aminoglycoside resistance in methicillin resistant S. aureus.
Materials and Methods
During 8 months، out of 98 Staphylococcus isolates recovered from clinical samples، 53 cases were identified as MRSA. The sensitivity of these isolates to aminoglycosides investigated through disk diffusion method and MIC is determined. Presence of ant (4′) -Ia، aph (3′) -IIIa and aac (6′) /aph (2'') genes were investigated through PCR method.
Results
77. 3 and 26. 4 percent of isolates were resistant to gentamicin and netilmicin، respectively. According to the PCR result، 77. 3 percent of isolates have aac (6′) /aph (2′) genes،16. 9 percent have aph (3′) -IIIa genes and 1. 8 percent of them have ant (4′) -Ia genes. 16. 9 percent of isolates have both aac (6′) /aph (2′ and aph(3′) -IIIa and 1. 8 have all three kinds of genes.
Conclusions
High MIC levels to aminoglycosides and high prevalence of aminoglycosides resistant genes were determined in s. aureus isolated from different wards indicates the aminoglycosides selection pressure resulted from high consumption of aminoglycosides in this hospital، which is an important point to be considered in the infection control policy.

Keywords: MRSA, Aminoglycoside resistance, Genotype}

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی مولکولی ژن (aac(3) - IIa (aacC2 در اشریشیا کلی های مقاوم به آمینوگلیکوزید جدا شده از ادرار

ندا سلیمانی، مرتضی ستاری، محمد علی برومند، سعید سپهری سرشت

نشریه پژوهش های آسیب شناسی زیستی، سال سیزدهم شماره 3 (پاییز 1389)، صص 23 -30

هدف
اشریشیا کلی شایع ترین عامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری بوده که 80 درصد از این موارد را به خود اختصاص داده است. غیرفعال سازی آنزیماتیک آنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزید توسط آنزیم های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشرشیاکلی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع ژن مقاومت aac(3)- IIa در میان جدایه های بالینی اشریشیا کلی جدا شده از ادرار با استفاده از روش PCR است.
مواد و روش ها
پس از جمع آوری 250 جدایه اشریشیا کلی جدا شده از ادرار، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در مقابل آنتی بیوتیک های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل میسین (MAST Co، UK) به روش انتشار از دیسک با رعایت اصول CLSI تعیین شد. سپس DNA پلاسمیدی جدایه ها توسط کیت، استخراج و برای تشخیص ژن مقاومتی aac(3)- IIa روی پلاسمید از روش PCR استفاده شد.
نتایج
نتایج نشان داد که 96 درصد از جدایه های اشریشیا کلی به توبرامایسین، 90 درصد به کانامایسین، 82 درصد به جنتامیسین، 30 درصد به نتیل میسین و 8 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. ژن aac(3)- IIa در 83/54 درصد از جدایه های اشریشیا کلی شناسایی شد.
نتیجه گیری
از آن جایی که شیوع مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون ها و پلاسمیدها بالاست، بنابراین ردیابی مسیرهای انتقال در بین باکتری های مختلف بسیار مهم است.

کلید واژگان: مقاومت آمینوگلیکوزیدی, اشریشیا کلی, ژن aac(3), IIa, عفونت ادراری}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

A molecular study of aac(3)- IIa (aacC2) gene in aminoglycoside resistant Escherichia coli isolated from urine

Neda Soleimani, Morteza Sattari, Mohammad Ali Broumand*, Saeed Sepehri Seresh

Journal of Pathobiology Reaearch, Volume:13 Issue: 3, 2010, PP 23 -30

Objective
Escherichia coli is the most prevalent etiologic agent of urinary tract infections which is the cause of about 80% of cases. Enzymatic inactivation of aminoglycosides by aminoglycoside-modifying enzymes is the main mechanism of resistance to these antibiotics in Escherichia coli. The aim of this study was the detection of aac(3)-IIa gene among aminoglycoside resistant clinical isolates of E. coli using PCR method.
Materials And Methods
After collection of 250 clinical isolates of E. coli, antibiotic susceptibility patterns of isolates were determined by disk diffusion method for gentamicin, amikacin, tobramycin, kanamycin and netilmicin by considering the CLSI principles. Chromosomal and plasmid DNA of the isolates were extracted using DNA extraction Kits and PCR method was used for detection of the aac(3)-IIa gene.
Results
Results show that 96% of E. coli isolates were resistant to tobramycin, 90% resistant to kanamycin, 82% resistant to gentamicin, 30% resistant to netilmicin and 8% resistant to amikacin. aac(3)-IIa gene was detected in 54.83% of E. coli isolates.
Conclusion
Because of high prevalence of resistance toward aminoglycoside antibiotics which is due to its transfer among bacteria by transferable elements such as transposons and plasmids. Therefor, tracing transfer routs among different bacteria is very important.

Abstract View Paper Original: Persian
نا همگونی الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های بالینی سالمونلا در تهران

رضا رنجبر*، علی ناغونی، بهمن تبرایی

نشریه میکروب شناسی پزشکی ایران، سال دوم شماره 2 (تابستان 1387)، ص 27

زمینه و اهداف
گونه های سالمونلا یکی از مهم ترین عوامل بیماریزای قابل انتقال از غذا، در سراسر جهان محسوب می شوند. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مساله رو به افزایش در ایزوله های سالمونلا بوده و مشکلات گسترده ای را جهت درمان آنتی بیوتیکی بیماری های ناشی از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های سالمونلای جداشده از برخی بیمارستان های شهر تهران بود.
روش بررسی
سویه های سالمونلا از بیمارستان های مختلف شهر تهران در طی سال های 86-87 جداسازی و مورد مطالعه قرار گرفتند. این ایزوله ها با استفاده از تست های بیوشیمیایی و سرولوژیک تعیین هویت گردیدند. حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جداشده نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی بر اساس روش استاندارد تعیین شد.
یافته ها
مقاومت کلی بین 136 ایزوله جداسازی شده به شرح زیر بود: 60 ایزوله (%44.1) مقاومت به استرپتومایسین، 31 ایزوله (%22.8) مقاومت به کانامایسین، 26 ایزوله (%19.1) مقاومت به نئومایسین و 1 ایزوله (%0.7) مقاومت به توبرامایسین، هیچ کدام از ایزوله ها به جنتامایسین مقاومتی نشان ندادند. همچنین وجود الگوی متفاوتی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی به تفکیک سروگروه های مختلف سالمونلا در این مطالعه مشهود بود. به طوریکه میزان بالای مقاومت (%80) به استرپتومایسین در سالمونلای گروه B و به میزان کمتر (%69) در سالمونلای گروه C و بسیار کم (%10) در گروه D وجود داشت. این مساله در مورد کانامایسین صادق بود زیرا میزان مقاومت ناهمگون در گروه های B، C و D به ترتیب %14.3، %47.2، و %4.8 بود. در مورد نئومایسین نیز نسبتا همین تناسب وجود داشت. اما فقط %4.7 ایزوله های گروه B سالمونلا به توبرامایسین مقاوم بودند و در مورد جنتامایسین هیچ مقاومتی بین ایزوله مشاهده نگردید.
نتیجه گیری
این مطالعه الگوی ناهمگونی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی را در میان پنج آنتی بیوتیک مورد بررسی در بین ایزوله های سالمونلا نشان داد. به طوریکه مقاومت به استرپتومایسین و تا اندازه ای کانامایسین قابل توجه بود، اما نسبت به توبرامایسین و جنتامایسین بسیار پایین و یا صفر بود. همچنین الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان سروگروه های مختلف متفاوت بود که نشان از اهمیت بررسی آنتی بیوگرام به تفکیک سروگروه ها و سرانجام اتخاذ تصمیم درمان آنتی بیوتیکی خاص هر سروگروه دارد.

کلید واژگان: گونه های سالمونلا, مقاومت آمینوگلیکوزیدی, تست حساسیت آنتی بیوتیکی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The diversity of aminoglycoside resistance pattern among Salmonella spp.isolated from clinical cases in Tehran

Ranjbar R.*, Naghooni A., Tabaraie B.

Iranian Journal of Medical Microbiology, Volume:2 Issue: 2, 2008, P 27

Background And Objectives
Salmonella is recognized as a major food-borne pathogen in humans worldwide. Antimicrobial drug resistance is increasing among Salmonella spp. and causes significant therapeutic problems in the treatment of diseases caused by this organism. The aim of this study was to determine the aminoglycoside resistance pattern of Salmonella spp. isolated from clinical cases in Tehran.
Material And Methods
Salmonella spp. strains were isolated from several hospitals in Tehran during 2007-2008. The strains were identified by standard biochemical methods and serology. The susceptibility of the isolates to aminoglycoside antibiotics was determined according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) guidelines.
Results
The results showed that 44.1% of the strains were resistant to streptomycin, 22.8% to kanamycin,19.1% to neomycin, 0.7% to tobramycin and 0% to gentamycin.
Conclusion
We found a diverse pattern of aminoglycosides resistance among Salmonella spp., the resistance to streptomycin and kanamycin was considerable, whereas to tobramycin and gentamycin was very low. While aminoglycoside resistance varied by Salmonella serogroups, continuous monitoring of resistance patterns and the use of antibiotic agents according to individual serogroup is recommended.

Keywords: Salmonella spp., Aminoglycoside resistance, Antibiotic susceptibility testing}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مقاومت آمینوگلیکوزیدی » در نشریات گروه « پزشکی »