جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "نخ بخیه" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی نخ بخیه در مقالات مجلات علمی
-
مقدمهواکنش بافتی نخ بخیه های مورد استفاده در اعمال جراحی داخل دهانی موضوع مهمی بوده ومی تواند در تشدید زمینه التهاب دخالت نماید، این مطالعه با هدف مقایسه واکنش بافتی ایجاد شده اطراف سه نوع نخ بخیه Demesilk که تولید خارج کشور (Demetechcorporation،USA) و Pedsilk،Suture که تولید داخل کشور و غیرقابل جذب طبیعی هستند بر روی موشهای صحرایی انجام شده است.روش کاردر این مطالعه تجربی، تعداد 12 موش صحرایی نر همگی با وزن تقریبی 250 گرم انتخاب شدند و به دو گروه مساوی تقسیم گردیدند. پس از بیهوشی، روی پوست هر حیوان در ناحیه پشتی، هر سه نوع بخیه با فاصله مناسب زده شد. بخیه اول از نوع Pedsilk، بخیه دوم از نوع Suture و بخیه سوم از نوع Demesilk بود. در هر کدام از روزهای دوم و هفتم یک گروه 6 تایی از موشها با دوز کشنده کتامین کشته شده و هر سه نوع بخیه بطور جداگانه برداشته شده و نمونه ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند و از نظر میزان و شدت التهاب، وجود یا عدم وجود سلول های گرانولیشن-ری اپی تلیالیزاسیون و هم چنین تشکیل بافت فیبروز مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده بوسیله نرم افزار،SPSS آزمون فریدمن و آزمون ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاارزیابی آماری درمورد مقایسه هر سه نوع نخ صورت گرفت که در اغلب موارد تفاوت بین نخ ها معنی دار بود. التهاب در دو نخ Pedsilk و Demesilk با گذشت زمان افزایش می یابد و در نخ Suture التهاب کاهش می یابد. احتمال تشکیل بافت گرانولیشن در دو نخ Pedsilk و Demesilk با گذشت زمان، کاهش چشمگیری پیدا نمی کند. در نخ Suture این احتمال به شدت کاهش می یابد. رفتار هر سه نخ Pedsilk، Demesilk و Sutur در تشکیل بافت فیبروز با گذشت زمان، به صورت معناداری (05/0 > P) افزایش می یابد. با گذشت زمان احتمال ری اپی تلیالیزاسیون به صورت معناداری در نخ های Suture، Demesilk افزایش پیدا می کند و در نخ Pedsilk بدون تغییر باقی می ماند. نخ سوچور به عنوان بهترین نخ بخیه درمقایسه با 2 نخ دیگر مشخص می گردد.نتیجه گیریاستفاده متداول از نخ بخیه ها در اعمال جراحی داخل دهانی و اینکه نخ بخیه به عنوان جسم خارجی در محل زخم محسوب می شود و خطر عفونت و التهاب در زخم وجود دارد، التهاب در دو نخ Pedsilk، Demesilk افزایش می یابد و در نخ Suture این احتمال کاهش می یابد. به همین دلیل پس از جراحی بستن مناسب ناحیه جراحی، انتخاب نخ بخیه مناسب مهمترین فاکتور درترمیم بافت و موفقیت جراحی است. نخ بخیه سوچور به نسبت دو نخ بخیه دیگر ارجح است.کلید واژگان: نخ بخیه, میزان التهاب, بافت گرانولیشن, بافت فیبروز, موشIntroductionThe tissue reaction to stitch strings used in the intraoral surgery that can aggravate inflammation is an important issue. This study aimed to compare the tissue reaction formed around three types of stitches, including Demesilk (Demetech corporation,USA) that is not produced inside the country, Pedsilk and Suture, which all are natural nonabsorbable, on rats.MethodsIn this experimental study, 12 male rats with an approximate weight of 250 g were selected and divided into two equal groups. After anesthesia, the back hair of the animals was shaved and all three types of stitch strings were used differently in each sample. The first type of stitch was Pedsilk, the second type Suture, and the third one was Demesilk. In certain days (the second and seventh days), one group of the rats were sacrificed with a certain amount of fatal ketamine and all three types of stitch strings were removed separately and transmitted to laboratory and compared regarding inflammation, granulation and fibrosis formation. The data were analyzed using the Friedman and Wilcoxon tests with the SPPS software.ResultsStatistical assessment carried out in all three types showed a significant difference among the strings in most cases. The manner of Pedsilk and Demesilk with regard to inflammation was similar in which the possibility of inflammation increased as the time passed and this possibility decreased in the Suture. The manner of both Pedsilk and Demesilk regarding the granulation tissue was similar in which the possibility of the formation of the tissue did not have a remarkable decrease as the time passed. In Suture, this possibility decreased remarkably. The manner of all three strings, Suture, Pedsilk and Demesilk, increased significantly regarding fibrosis tissue formation as the time passed (PConclusionThe common use of stitch strings in intraoral surgeries and the fact that a stitch string is considered as an external body in a wound zone increases the risk of infection and inflammation in Demesilk and Pedsilk, but this possibility decreases in the Suture type. As a result, after the surgery, the use of the Suture in covering the surgery zone is supposed to be the most important factor in amending the tissue and the success of the surgery.Keywords: Suture, Inflammation, Granulation Tissue, Fibrosis Tissue, Rats
-
زمینه و هدفیکی از نگرانی های بعد از جراحی دندان عقل نهفته زمان خارج کردن بخیه می باشد که در کتب مرجع متفاوت ذکر شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر زمان باز کردن بخیه در روزهای پنج، هشت و ده بر میزان بهبودی زخم پس از جراحی دندان عقل نهفته می باشد.
روش بررسیاین کارآزمایی بالینی و دوسوکور روی نود بیمار نیازمند به جراحی دندان عقل نهفته انجام گرفت. بیماران از لحاظ سن و جنس مشابه و فاقد بیماری سیستمیک و مصرف سیگار بودند و پس از جراحی دندان عقل و شرایط یکسان سوچور متریال و داروی مصرفی به طور تصادفی به سه گروه خارج کردن بخیه در روزهای پنج (گروه A)، هشت (گروه B)و ده (گروه C) تقسیم شدند. تاثیر زمانها بر مبنای میزان کشش زخم، میزان التهاب و میزان ترمیم زخم و آزاد شدن بخیه تعیین شد و نتایج با آزمون Kruskal-Wallis و X2 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته هادر گروه A، 100% و در گروه B، 33% و در گروه C، 17% فاقد کشش زخم مناسب یا دارای کشش کم بودند. (01/0 p <) میزان التهاب متوسط و زیاد در گروه A، 70%، در گروه B، 3/23% و در گروه C، 20% بود. (001/0 p <)، میزان ترمیم در گروه A، 83% و در گروه B، 17% و در گروه C 10% فاقد ترمیم و ترمیم کم بود. (001/0 p <) میزان از بین رفتن کشش در نخ بخیه در روز پنجم 3/13%، در روز هشتم 70% و در روز دهم 7/86% بود. (001/0 p <)نتیجه گیریبه نظرمی رسد با افزایش زمان باقی ماندن نخ بخیه به روند ترمیم زخم کمک می شود و تاجایی ادامه می یابد که کشش نخ بخیه کم نشده باشد.روزهشتم بهترین زمان برای خارج کردن نخ بخیه به علت ترمیم مناسب و کشش مناسب زخم و کاهش عفونت موضعی می باشد.
کلید واژگان: نخ بخیه, کشش زخم, التهاب, ترمیم زخم, زمان خارج کردن بخیه, جراحی دندان عقلBackground And AimSuture removal time is one of the most controversial issues after third molar surgery. The purpose of this study was to evaluate wound healings in relation with suture removal time after 5, 8, and 10 days following the third molar surgery.Materials And MethodsThis clinical trial study with double blind method was conducted on 90 patients in need of third molar surgery. Patients were non-smokers and had no history of known systemic diseases. Sex and age range were similar in all study groups. The same suturing material as well as post surgery medications were used for all participants. Patients were then divided into 3 groups in order to have their suture removal at 5th (group A), 8th (group B), and 10th (group C) day following the surgery. Statistical analysis was conducted and Kruskal-Wallis and χ2 tests were used for analyzing group differences and significance level by evaluating wound tension, wound healing and inflammation status.ResultsGroup A, was almost without wound tension or had just a negligible amount of tension. Group B had 33% and group C had 17% of this condition (P<0.01). Moderate to severe inflammation was measured 70% in group A, 23.3% in group B and 20% in group C (P<0.001). Wound healing was 83% in group A, 17% in group B and 10% in group C (P<0.001). Amount of tension in suture was 13.3% in group A, 70% in group B and 86.7% in group C (P<0.001).ConclusionBased on the results of this study, it seems that time factor plays an important role in wound healing. This is true as long as the suture tension is not reduced. Therefore, 8 days after the surgery is the best time for sutures removal. -
زمینه و هدفاستفاده از چسب بافتی (سیانوآکریلات) به جای نخ بخیه در جراحی های پریودنتال به دلیل مزایای متعددی از قبیل عدم خونریزی، درد و عفونت کمتر و نیز زمان کم مورد نیاز سیر صعودی داشته است. هدف از این مطالعه مقایسه یافته های کلینیکی بین دو روش بخیه و چسب بافتی در جراحی های افزایش طول تاج به روش موقعیت اپیکالی بوده است.روش بررسیدر یک مطالعه کارآزمایی بالینی 32 بیمار داوطلب با محدوده سنی 25-50 سال که فاقد هرگونه بیماری سیستمیک و از شاخص بهداشت دهان خوب برخودار بودند از میان مراجعان به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در طی نیم سال دوم سال تحصیلی 80-1381 به روش مراجعه مستمر انتخاب و با معاینه و مشاهده در فواصل زمانی به وسیله آینه و سوند، اطلاعات آنان ثبت گردید. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه بخیه (کنترل) و چسب بافتی (آزمون) قرار و بعد از انجام روش جراحی افزایش طول تاج و بردن لثه به موقعیت اپیکالی در گروه اول زخم ایجاد شده به وسیله بخیه (کنترل) و در گروه دوم زخم ایجاد شده به وسیله چسب بافتی (آزمون) بسته شدند. بیماران به منظور پیگیری و معاینه بعد از یک، دو، سه و ده روز مراجعه و متغیرهای درجه خونریزی، درد، عفونت و زمان بهبودی زخم در آنها به وسیله آزمونهای Sign و Friedman بررسی شد.یافته هاشاخص خونریزی در مقاطع زمانی روزهای اول و دوم در دو گروه با هم تفاوت معنی داری از نظر آماری داشته است (01/0P<) در حالی که این تفاوت بین دو گروه در روزهای سوم و دهم قابل توجه نبود. همچنین در هر دو گروه با گذشت زمان خونریزی به طور معنی داری کاهش یافته بود. (آزمون: 0001/0P<، کنترل: 001/0P<)، تفاوت دو گروه کنترل و آزمون از نظر شاخص درد در روزهای اول و دوم معنی دار (01/0P<، 05/0P<) ولی در روزهای سوم و دهم معنی دار نبود. در گروه چسب بافتی زخم از روند بهبودی مطلوبتری نسبت به گروه بخیه در روز دهم برخوردار بود(05/0P<)، دو گروه تفاوت معنی داری از نظر شاخص عفونت در روز دهم نداشتند.نتیجه گیریاستفاده از چسب بافتی در جراحی های افزایش طول تاج به روش موقعیت اپیکالی موجب کاهش میزان خونریزی در ناحیه جراحی، کاهش میزان درد و نیز افزایش میزان بهبودی زخم می گردد هرچند که با گذشت زمان تفاوت بین دو روش کاهش می یابد.
کلید واژگان: نخ بخیه, چسب بافتی (سیانواکریلات), افزایش طول تاج, موقعیت اپیکالیBackground And AimThe use of cyanoacrylate tissue glue as an alternative to silk sutures has increased due to its various advantages. The purpose of this experimental study was to compare the clinical outcome of surgical crown lengthening using silk sutures and 2–ethyl–cyanoacrylate.Materials And MethodsThirty-two individuals with no history of systemic diseases and good oral hygiene were selected from patients referred to the Department of Periodontics, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences. Following apically positioned flap surgery, the wounds were closed by silk sutures and 2–ethyl–cyanoacrylate in the control and experimental groups, respectively. Bleeding, pain and healing-time were evaluated 1, 2, 3, and 10 days postoperatively. Sign and Friedman tests were used for statistical analysis.ResultsA significant difference was observed in bleeding between the two groups at days 1 and 2 (P<0.01) but not days 3 and 10. In both groups, the bleeding index decreased significantly with time. Pain indices were significantly different between the two groups on the first and second days (P<0.01, P<0.05), but not the third and tenth days. Wound healing significantly improved in the test - as compared to the control group at day 10 (P<0.05). The two groups showed no significant difference in terms of infection at day 10.ConclusionThe use of cyanoacrylate in crown lengthening surgery can improve wound healing and reduce bleeding and pain, especially compared to suturing techniques. However, the differences between these two methods decrease with time. -
این مطالعه به منظور مقایسه پاسخ بالینی مخاط دهان خرگوش سفید نر آزمایشگاهی نسبت به نخ بخیهSilk و نخ بخیه تک رشته ای (Poly Vilynidene Flouride) PVDF انجام شد. به این منظور 21 خرگوش سفید نر بالغ آزمایشگاهی، تحت بی هوشی عمومی و بی حسی موضعی قرار گرفته و ناحیه وستیبول باکال فک بالای آنها در هر دو سمت به صورت تصادفی با نخ بخیه سیلک و PVDF بخیه زده شد. حیوانات بر اساس زمان برداشتن بخیه ها (روزهای سوم، پنجم و هفتم) به سه گروه مساوی تقسیم شدند. بخیه های هر گروه در روز تعیین شده بعد از درجه بندی التهاب بالینی کشیده شد. از آزمون های آماری ویلکاکسون و کروسکال والیس جهت مقایسه التهاب بالینی ایجاد شده توسط دو نوع نخ استفاده شد. نتایج حاکی از التهاب بالینی کمتر نخ PVDF نسبت به سیلک در تمام دوره های زمانی بود و هر چه زمان باز کردن نخ بخیه دیرتر انجام شده بود، التهاب در روز برداشتن بخیه بیشتر و ترمیم در روز 14 کمتر بود. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه به نظر می رسد در جراحی های دهان استفاده از نخ PVDF به دلیل واکنش بافتی کمتر نسبت به سیلک برتری دارد.
کلید واژگان: نخ بخیه, PVDF, سیلک, واکنش مخاطی دهانThis study was carried out in order to compare the oral mucosal reactions to silk and poly vinylidene fluoride (PVDF) suture materials in albino rabbit. 21 mature male albino rabbits were selected and under general and local anesthesia suture materials were placed randomly at right and left side of vestibular area of maxillary jaw. The animals were divided into 3 equal groups based on the time of suture removal (3, 5 and 7 days after suturing), and inflammatory reaction of the oral mucosal at sutured area was scored clinically and sutures were removed. The sutured areas in all of the animals were observed 14 days after suturing and the inflammatory reaction was scored again. Wilcoxon and Kruskal Wallis tests were used for data analysis. Results showed that in all intervals, inflammatory reactions to PVDF sutures were significantly milder comparing to silk sutures (P<0.05). Also, later suture removal increased the inflammatory reaction and healing decreased. It can be concluded that in oral surgeries PVDF sutures due to creating milder tissue reactions is preferable to silk suture.
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.