به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نیمه دررفتگی سر رادیوس » در نشریات گروه « پزشکی »

  • کامران اسدی، محسن مردانی
    مقدمه
    نیمه دررفتگی سر رادیوس از علل شایع مراجعه کودکان زیر 7 سال به مرکز اورژانس در اثر کشیدن مچ دست آن ها توسط والدین است. مقایسه ای بین شیوه جااندازی سوپینیشن مچ دست همراه با فلکشن آرنج به عنوان روش متداول با روش هیپرپرونیشن در جااندازی نیمه دررفتگی سر رادیوس (آرنج کشیده شده).
    هدف
    مقایسه بین روش کلاسیک برون گرایی توأم با خمیدگی در جااندازی نیمه دررفتگی سر رادیوس در کودکان زیر 7 سال مراجعه کننده به بیمارستان پورسینا بین سال های 1382 تا 1387.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که کودکان بین سنین 7-1 سال که به دلیل تشخیص بالینی آرنج کشیده شده بین سال های 1382 تا 1387 به اورژانس ارتوپدی بیمارستان پورسینا مراجعه کرده بودند بررسی شدند. بیماران به طور تصادفی تحت درمان با یکی از دو شیوه مذکور قرار گرفتند و هر 5 دقیقه از نظر برگشت عملکرد اندام تحت معاینه قرار گرفتند. روش اولیه بعد از 15 دقیقه، اگر عملکرد اندام باز نگشته بود، تکرار شد. عدم موفقیت درمان، 30 دقیقه پس از تلاش اولیه، منجر به تغییر روش جااندازی به روش دیگر می شد. روش جایگزین 15 دقیقه بعد در صورت عدم موفقیت تکرار و اگر هر دو روش ناموفق بود، آنگاه رادیوگرافی آرنج از نظر وجود آسیب های دیگر انجام می شد. پس از جمع آوری داده ها، تحلیل آماری با کمک آزمون های کای اسکوئر و تی-تست با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گردید.
    نتایج
    از 110 بیمار واجد شرایط با میانگین سنی51/1±05/4 سال، 58 بیمار(41/1 ± 91/3 سال) به روش اول (SF) و 52 بیمار(62/1±21/4 سال) به روش دوم (HP) تحت درمان قرار گرفتند (31/0=p). 7/62% از بیماران پسر و مابقی 3/37% دختر بودند. در 47 بیمار(4/90%) از 52 بیماری که تحت درمان با (HP) قرار گرفتند، جااندازی در همان تلاش اول موفقیت آمیز بود. درحالی که در مورد SF این رقم 46 بیمار(3/79%) از 58 بیمار بود(11/0=p). در پنج بیمار گروه (HP) نیاز به سعی مجدد بود درحالی که این تعداد در گروهSF 12 مورد بود. درمان به روش هیپرپرونیشن(HP) در 100 درصد بیماران موفقیت آمیز بود؛ درحالی که این مقدار در گروهSF، 9/87% مورد بود. در نتیجه مشخص شد که میزان موفقیت کلی روش HP برتری معنی داری نسبت به روش SF دارد (006/0=p).
    نتیجه گیری
    در جااندازی نیمه دررفتگی سر رادیوس(آرنج کشیده شده)، روش هیپر پرونیشن در مقایسه با سوپینیشن-فلکشن موفقیت آمیزتر است.
    کلید واژگان: آسیب کودکان, چرخش ساعد رو به بالا, چرخش ساعد رو به پایین, مفصل آرنج, نیمه دررفتگی سر رادیوس, نتایج}
    Introduction
    The radial head subluxation is a common cause in less than 7 years old children who refered to emergency center after pulling of their wrist by parents.
    Objective
    Compare the method of wrist supination with elbow flexion as classical method with hyperpronation method in reduction of radial head subluxation (pulled elbow) in children less than 7 years old referig to poorsina hospital during 2004-2009.
    Materials And Methods
    In this randomized clinical trial, children who had referred to Poursina orthopedic emergency center with clinical diagnosis of radial head subluxation were studied consequent. Patients were randomly treated as consequent male and female with one of two methods. The patients were checked in order to diagnosis extremity functions return every 5 minutes. If extremity function had not returned, the primary method was repeated after 15 minutes. Unsuccessful treatment led to treatment with another method 30 minutes after first try. That method repeated if replacing method was not successful after 15 minutes. If both methods were unsuccessful, elbow radiography to roll-out other injury was performed. After collecting data, analysis was performed using chi- square test and T- test with SPSS software version 16.
    Results
    Among 110 patients were included in this study with average age (4.05±1.51 years) 58 patients (3.91±1.41 years) with first method (SF) and 52 patients (4.21±1.62 years) with second method were treated. (P=0.31) %62.7 of patients were male and the remaining were female (%37.3). In 47 patients (%90.4) of 52 patients who were treated by (HP) method. This was 46 patients (%79.3) from 58(P=0.11). Five patients of (HP) group needed second attempt where as this number were 12 about (F) group. Treatment with (HP) method was successful in 100 percent patients, but successful rate was %87.9 for (SP) method. There was significant superiority of (HP) success in comparison to (SF) (P+0/006).
    Conclusion
    In reduction of radial head subluxation(HP) method was more successful upination method in reduction of radial head, it is more successful than supination, when supination was not successful than(SF) method.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال