به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « هسته لوکوس سرولئوس » در نشریات گروه « پزشکی »

  • نیلوفر آقاجانی، حسین عزیزی، محمد جوان، سعید سمنانیان*
    زمینه و هدف

    تجویز مکرر آگونیست های اوپیاتی سبب بروز وابستگی به این مواد می شود و همین مسئله مصرف کلینیکی آن ها را محدود ساخته است. هسته لوکوس سرولیوس از جمله ساختارهای اصلی مغزی است که در وابستگی، تحمل و بیان علایم محرومیت از مورفین نقش کلیدی ایفا می کند. اورکسین نیز نوروپپتیدی است که در وابستگی و تحمل به اوپیات ها نقش دارد. گیرنده نوع یک اورکسین به میزان زیادی در هسته لوکوس سرولیوس بیان می شود. در این مطالعه به بررسی بیان کمی گیرنده نوع یک اورکسین در طی وابستگی به مورفین و بروز سندروم محرومیت از آن در نورون های هسته LC موش های صحرایی می ‏پردازیم.

    روش ها

    برای ایجاد وابستگی، مورفین سولفات (ده میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) دو بار در روز برای ده روز به صورت زیرجلدی به موش ها تزریق شد. برای القای سندروم محرومیت از مورفین، نالوکسان (دو میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) به صورت زیر جلدی در روز دهم، دو ساعت بعد از آخرین تزریق مورفین، تزریق می شد. برای سنجش میزان بیان گیرنده نوع یک اورکسین در نورون های هسته لوکوس سرولیوس، از روش RT-PCR استفاده شد.

    یافته ها:

     این مطالعه نشان داد که وابستگی به مورفین سبب افزایش بیان ژن گیرنده نوع یک اورکسین در نورون های هسته لوکوس سرولیوس می شود. همچنین مشاهده شد که سندروم محرومیت از مورفین القایی با نالوکسان سبب کاهش بیان گیرنده نوع یک اورکسین در این ناحیه از مغز می شود. به عبارت دیگر میزان این گیرنده ها به حالت قبل از وابستگی باز می گردد.

    نتیجه گیری:

     با توجه به نتایج این مطالعه یعنی افزایش بیان ژن گیرنده نوع یک اورکسین در هسته لوکوس سرولیوس موش های صحرایی وابسته به مورفین و همچنین بازگشت این گیرنده به حالت کنترل بعد از مواجهه با نالوکسان و سندروم ترک می توان پیشنهاد نمود که گیرنده های نوع یک اورکسین در هسته لوکوس سرولیوس در پدیده وابستگی و نیز سندروم محرومیت دخیل هستند.

    کلید واژگان: اوپیات, گیرنده نوع یک اورکسین, موش صحرایی, هسته لوکوس سرولئوس}
    Niloofar Aghajani, Hossein Azizi, Mohammad Javan, Saeed Semnanian*
    Background and aims

    Repetitive administration of opioid agonists induced dependency to these substances and thus limits their clinical usage. The locus coeruleus (LC) is a key brain structure implicated in dependency tolerance and the expression of somatic signs of morphine withdrawal syndrome. Orexin is a neuropeptide that involve in morphine tolerance and dependence, as well. OX1R has been detected in LC nucleus. In this study we examined the expression of OX1R during dependency and also in the withdrawal syndrome in neurons of LC nucleus in rats.

    Methods

    To incite dependency, morphine sulfate (10 mg/kg) was injected intraperitoneally twice a day for 10 days in male Wistar rats. For induction of withdrawal syndrome, naloxone was injected (2 mg/kg) subcutaneously in day 10, two hours after the last injection of morphine. In order to measure the expression of OX1R, RT-PCR was used.

    Results

    This study shows that morphine dependency leads to increase expression of OX1R in neurons of LC nucleus. We also observed that morphine withdrawal syndrome with naloxone induced decreasing of OX1R expression in this region. In another word, amounts of this receptors back to normal level before dependency.

    Conclusion

    Due to results obtained from this study, we observed an increase in the expression of OX1R in neurons of LC nucleus and also return in the level of this receptors to baseline after exposure to naloxone and withdrawal syndrome. Hence we could suggest that OX1Rs in LC nucleus are involved in dependency and withdrawal syndrome.

    Keywords: Opiates, Orexin type one receptor, Rat, locus coeruleus nucleus}
  • Roghaieh Khakpay, Saeed Semnanian, Mohammad Javan, Mahyar Janahmadi
    Introduction

    Estradiol is a neuroactive steroid, which is found in several brain areas such as locus coeruleus (LC). Estradiol modulates nociception by binding to its receptors and also by allosteric interaction with other membranebound receptors like glutamate and GABAA receptors. LC is involved in noradrenergic descending pain modulation.

    Methods

    In order to study the effect of 17β-estradiol on both acute and persistent pain modulation and its mechanisms, formalin was injected into the hind paw of male rats. Formalin-induced responses including licking and flexing duration and paw jerking frequency were recorded for 60 min after injection of 50 μl of 2% formalin. Also, the expression of α2 and γ1 subunits of GABAA receptor genes were examined by RT-PCR technique.

    Results

    The results of the current study showed that intra-locus coeruleus injection of 17β-estradiol attenuated the second phase, but not the acute phase of formalin induced pain (P< 0.05). GABAA receptor antagonist (bicuculline) reversed the antinociceptive effect of 17β-estradiol, but the expression level of α2 and γ1 subunits of GABAA receptor genes were not significantly changed.

    Conclusion

    It may be concluded that the analgesic effect of 17β-estradiol in formalin induced inflammatory pain is possibly mediated through the interaction with membrane-bound GABAA receptors, however this effect is not exerted at the gene expression level.

  • علی سیاه پشت خاچکی، وحید شیبانی، محمدرضا آفرینش خاکی، حمید شیخکانلوی میلان، علی شمسی زاده
    مقدمه
    قشر بشکه ای در جوندگان مسول دریافت و پردازش اطلاعات حسی از ویسکرهای صورت حیوان می باشد. هسته لوکوس سرولئوس (LC) منبع اصلی نوراپی نفرین قشر مغز بوده و در پردازش اطلاعات حس تماس موثر است. در این مطالعه اثر تحریک الکتریکی فازیک LC و محرومیت حسی به دنبال جا به جایی ویسکر کناری بر خصوصیات پاسخی نورون های لایه چهار قشر بشکه ای در موش صحرایی نر بررسی شد.
    مواد و روش ها
    خصوصیات پاسخ دهی 18 نورون در گروه بدون محرومیت حسی (کنترل) و 22 نورون در گروه محروم از حس (P4) با ثبت تک واحدی خارج سلولی به دنبال جا به جایی مکانیکی کنترل شده ویسکر کناری (حذف شده) و یا قبل از جا به جایی توام ویسکرهای اصلی (باقیمانده) و کناری، مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه محروم از حس (P4) از روز چهارم بعد از تولد تمام ویسکرهای سمت چپ صورت حیوان به جز ویسکر D2 یک روز در میان تا 60 روزگی کنده می شدند. در هر دو گروه LC در زمان های مختلف قبل از جا به جایی کنترل شده ویسکر کناری تحریک الکتریکی می شد.
    نتایج
    جا به جایی مکانیکی ویسکر کناری بدون تحریک الکتریکی LC در گروه (P4) نسبت به گروه کنترل سبب کاهش معنی داری در بزرگی پاسخ نورون ها و افزایش میزان شاخص CTR گردید. در گروه (P4) در مقایسه با گروه کنترل، تحریک الکتریکی LC قبل از جا به جایی ویسکر کناری سبب کاهش در بزرگی پاسخ نورون ها (05/0P<)، افزایش شاخص CTR به دنبال جا به جایی توام ویسکرها و نیز افزایش زمان تاخیر پاسخ نورون ها گردید.
    نتیجه گیری
    تحریک الکتریکی LC به دنبال محرومیت حسی سبب تعدیل خصوصیات پاسخ دهی نورون ها و الگوی پاسخ آنها می گردد.
    کلید واژگان: محرومیت حسی, ویسکر, هسته لوکوس سرولئوس, نوراپی نفرین, موش صحرایی}
    Ali Siahposht Khachaki, Vahid Sheibani *, Mohammadreza Afarinesh Khaki, Hamid Sheikhkanloui Milan, Ali Shamsizadeh
    Background
    Barrel cortex of rodents is responsible for sensory information processing via facial whiskers. Locus coeruleus (LC), main source of cortical norepinephrine (NE), influences tactile sensory processing. In this study, the effect of phasic electrical stimulation of LC and sensory deprivation following the deflection of adjacent whisker on response properties of principal whisker related-neurons in layer IV of rat barrel cortex was investigated.
    Materials And Methods
    Response properties of 18 neurons in controls and 22 neurons in sensory deprivation group (P4) were evaluated using extracellular single unit recording following the controlled deflection of adjacent whisker or before a combined deflection of principal and adjacent whiskers. All whiskers on the left muzzle, except for D2, were plucked every other day for two mounts in P4 group. In both groups, LC was stimulated at 0, 50, 100, 200, 400 and 800 ms before adjacent whisker deflection and its effect on response latency, response magnitude and CTR (Condition Test Ratio) index was assessed.
    Results
    The mechanical deflection of adjacent whisker with no electrical stimulation of LC in P4 group caused significant decrease and increase in neuronal response magnitude and CTR index, respectively. Almost in all times of LC stimulation and following combinations of whisker deflection, LC electrical stimulation before adjacent whisker deflection in P4 group caused a decrease in neuronal response magnitude and an increase in CTR index.
    Conclusion
    LC electrical stimulation following sensory deprivation modulates neuronal response properties and changes the response patterns.
  • جواد ساجدیان فرد، فرامرز آذرنگ، الهه سلیمان نژاد
    مقدمه
    درد به عنوان یکی از روندهای پیچیده در سیستم عصبی مرکزی همیشه مورد نظر محققین بوده است. در سیستم عصبی مرکزی مسیرهای متفاوتی برای کنترل درد وجود دارد. از مهم ترین این مراکز، سیستم کنترل درد نزولی نورآدرنرژیکی و هسته لوکوس سرولئوس (LC) می باشد که از پل دماغی شروع شده و به شاخ پشتی نخاع ختم می گردد. در این تحقیق اثر درد ایجاد شده توسط تزریق فرمالین در موش بیهوش در هسته LC مطالعه گردید.
    روش ها
    برای بررسی اثرات درد در هسته LC از موش صحرایی به وزن تقریبی 280 تا 320 گرم در 2 گروه کنترل (تزریق l50 سالین نرمال) و آزمایش (تزریق l 50 فرمالین 5/2%) استفاده شد موش های صحرایی توسط پنتوباربیتال سدیم mg/kg i.p.) 50) بیهوش گردیدند. کاوند میکرودیالیز با زوایه 15 درجه در هسته LC سمت چپ کاشته شده و 24 ساعت پس از آن، میکرودیالیز انجام گرفت. قبل از شروع دیالیز ابتدا حیوانات توسط اورتان بیهوش شده و فرمالین 5/2% به عنوان عامل ایجاد کننده درد شیمیایی و تونیک زیر پوست پای عقب تزریق گردید. نمونه های میکرودیالیز در فواصل 15 دقیقه ای جمع آوری شد. برای تعیین غلظت نورآدرنالین (NA) و متابولیت آن، 3- متوکسی 4- هیدروکسی فنیل گلیکول (MHPG)، از دستگاه HPLC-ECD استفاده گردید.
    یافته ها
    غلظت NA و MHPG در هسته LC در طی فازهای اول و دوم آزمون فرمالین، تغییرات معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که در حالت بیهوشی، هسته LC در دردهای شیمیایی و تونیک نقشی ایفاء نمی کند.
    کلید واژگان: درد, آزمون فرمالین, هسته لوکوس سرولئوس, میکرودیالیز, نورآدرنالین}
  • نسرین حقیقی، مهناز کسمتی، هادی فتحی مقدم
    مقدمه و هدف
    اکسی توسین یکی از نوروپپتیدهای فعال در دستگاه عصب مرکزی است. در این تحقیق اثر تزریق نالوکسان (آنتاگونیست گیرنده های اوپوئیدی) ویوهمبین (آنتاگونیست گیرنده های آلفا-2 آدرنرژیک) بر خاصیت ضد دردی اکسی توسین در هسته لوکوس سرولئوس مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    بدین منظور از موشهای رات نر بالغ از نژاد Wistar استفاده شد. حیوانات به گروه های دریافت کننده سالین، اکسی توسین(lμ2/nmol3)، نالوکسان(lμ2/nmol3) +اکسی توسین، یوهمبین(lμ2/nmol3/3) +اکسی توسین، یوهمبین+نالوکسان+اکسی توسین تقسیم شدند. داروها توسط سرنگ هامیلتون در هسته لوکوس سرولئوس تزریق گردید. دو تست صفحه داغ (Hot Plate) و پس کشیدن دم (Tail Flick) جهت ارزیابی درد بکار رفت.
    یافته ها
    این تحقیق نشان داد که تزریق اکسی توسین در هسته لوکوس سرولئوس زمان پاسخ گویی به محرکهای حرارتی را در هر دو تست افزایش می دهد. تزریق نالوکسان، یوهمبین و تزریق توام آنها توانست اثر ضد دردی اکسی توسین را مهار کند.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد اکسی توسین از طریق هسته لوکوس سرولئوس اثر تسکینی بر درد حاد دارد و احتمالا بواسطه مجموعه گیرنده های اوپیوئیدی و گیرنده های آلفا-2 آدرنرژیک این عمل را انجام دهد.
    کلید واژگان: اکسی توسین, درد, یوهمبین, نالوکسان, هسته لوکوس سرولئوس}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال