جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « هورمون آزادکننده گنادوتروپین » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

نتایج بارداری در سیکل های تحت آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر در افراد با ذخیره طبیعی تخمدان: یک کارآزمایی بالینی

مرضیه مهرافزا *

International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و یکم شماره 9 (پیاپی 164، Sep 2023)، صص 759 -766

مقدمه

تاکنون، توافقی در مورد اینکه کدام یک از دو پروتکل آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین کارایی بالاتر و درصد باروری بیشتری دارد، وجود ندارد.

هدف

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کارایی دز کاهش یافته آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر بر میزان باروری است.

مواد و روش ها

در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، تعداد 400 زن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دوز کاهش یافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر (گروه 1, 25/1 میلی گرم دکاپتیل) و گروه آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین کوتاه اثر (گروه 2, 5/0 میلی گرم/روز استات بوسرلین). این مطالعه بین ژوییه 2019 و ژوییه 2020 در کلینیک پزشکی مهر در رشت، ایران انجام شد. نتایج حاملگی شیمیایی و کلینیکی بین گروه ها مقایسه شد.

نتایج

تفاوت معنی داری در ضخامت آندومتر، تعداد کل تخمک های کسب شده و متافاز 2، سطح پروژسترون و استرادیول سرم در روز تجویز گنادوتروپین جفتی انسان، نرخ لقاح و جنین های با کیفیت بالا بین دو گروه وجود نداشت. مدت زمان تحریک (7/1 ± 8/10 در مقابل 1/2 ± 10، 001/0 > p) و دوز گنادوتروپین های مصرفی (9/945 ± 4/2939 در مقابل 1/1247 ± 2441، 001/0 > p) در گروه 2 نسبت به گروه 1 به طور معنی داری بیشتر بود. نرخ لانه گزینی، بارداری شیمیایی و بارداری کلینیکی میان دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. درصد بالاتری از سندرم تحریک تخمدان در گروه 2 مشاهده شد (005/0 = p).

نتیجه گیری

به دلیل درصد کمتر سندرم تحریک تخمدان در گروه 1 و نتایج باروری مشابه در هر دو گروه، بهتر بودن پروتکل طولانی اثر نسبت به پروتکل کوتاه اثر مشاهده شد.

کلید واژگان: هورمون آزادکننده گنادوتروپین, لقاح آزمایشگاهی, نتیجه بارداری, سندرم تحریک بیش از حد تخمدان}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی

Pregnancy outcome in long- versus short-acting gonadotropin-releasing hormone agonist cycles in participants with normal ovarian reserve: An RCT

Roya Kabodmehri, Nasrin Ghanami, Azadeh Raoufi, Marzieh Mehrafza *, Zahra Nikpouri, Elmira Hosseinzadeh, Ahmad Hosseini

International Journal of Reproductive BioMedicine, Volume:21 Issue: 9, Sep 2023, PP 759 -766

Background

There is no agreement on which of the 2 gonadotropin-releasing hormone (GnRH) agonist protocols are the most efficient, neither there is any consensus on which one yields a better clinical pregnancy percentage.

Objective

The present study aims to compare the effectiveness of reduced dosages of long- and short-acting GnRH agonists on pregnancy outcomes.

Materials and Methods

In this randomized controlled clinical trial, 400 women were randomly assigned to 2 groups (n = 200/group): the reduced dosage of long-acting GnRH agonist group (group 1, 1.25 mg Decapeptyl) and the short-acting GnRH agonist group (group 2, 0.5 mg/day Buserelin Acetate). The study was conducted at Mehr Medical Institute, Rasht, Iran between July 2019 and July 2020. Biochemical and clinical pregnancy were compared between groups.

Results

No significant differences were observed in the endometrial lining, the total number of retrieved and metaphase-II oocytes, progesterone, and serum estradiol levels on human chorionic gonadotropin day, fertilization rate, and top-quality embryos between the groups. The duration of induction (10.8 ± 1.7 vs. 10 ± 2.1, p < 0.001) and the total dosage of gonadotropins (2939.4 ± 945.9 vs. 2441 ± 1247.1, p < 0.001) were significantly greater in group 2 than in group 1. No significant differences were observed between the 2 groups in terms of implantation rate, chemical pregnancy rate, and clinical pregnancy rate. A higher percentage of ovarian hyperstimulation syndrome was observed in group 2 (p = 0.005).

Conclusion

Due to a lower percentage of ovarian hyperstimulation syndrome in group 1 and similar assisted reproductive technology outcomes in both groups, the long protocol was found to be superior to the short protocol.

Keywords: Gonadotropin-releasing hormone, In vitro fertilization, Pregnancy outcome, Ovarian hyperstimulation syndrome}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
بررسی تاثیر آنتاگونیست GnRh در فاز لوتئال بر نتایج IVF در زنان در خطر OHSS

مریم افتخار، سپیده میرج*، زهراسادات مرتضوی فر

International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 8 (پیاپی 79، Aug 2016)، صص 507 -510

مقدمه

بافت های تناسلی (تخمدان، آندومتر و جفت) دارای گیرنده های هورمون آزادکننده گنادوتروپین هستند. این هورمون نقش اساسی در لانه گزینی جنین، تهاجم بافت ترفوبلاستیک و سنتز ستروتاید در بافت جفت دارد. در دوره های باروری آزمایشگاهی مصرف آنتاگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین محدود به روزهای آخر دوره می شود.

هدف

هدف این مطالعه بررسی مصرف دوز فارماکوژیک این هورمون در روزهای اول لانه گزینی و تاثیر آن بر بارداری بود.

مواد و روش ها

این مطالعه گذشته نگر در سال 93-92 در مرکز تحقیقات ناباروری یزد انجام شد. زنان با سن بالای 40 سال و دارای بیش از 20 فولیکول mm 11 که در خطر سندرم تخمدان بیش فعال بودند انتخاب شدند. شرکت کنندگان با سابقه آندومتریوزیز، هیستروسکوپی و شکست مکرر باروری آزمایشگاهی از مطالعه خارج شدند. درمان تمام بیماران با پروتکل آنتاگونیست بود که 27 بیمار در فاز لوتیال درمان ستروتاید را دریافت نکرده بودند و 67 بیمار درمان ستروتاید را دریافت کرده بودند. نتیجه بارداری این دوگروه بر اساس بارداری آزمایشگاهی و بالینی مورد مقایسه قرار گرفت.

نتایج

در کل 94 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان 25/4±40/28سال بود. دوگروه از نظر خصوصیات دموگرافیک و مرتبط با نازایی تفاوت معناداری نداشتند. شایع ترین علل ناباروری در بین شرکت کنندگان شامل: عوامل مرتبط با جنس مذکر(%2/45) و تخمدان پلی کیستیک (%4/19) بود. نتایج بارداری بین دوگروه مصرف کننده و غیرمصرف کننده ستروتاید تفاوت معناداری نداشت.

نتیجه گیری

مطالعه اخیر نشان داد که مصرف ستروتاید بر نتیجه بارداری تاثیری ندارد. میزان بارداری موفق بین دوگروه مصرف کننده و غیرمصرف کننده ستروتاید تفاوت معناداری نداشت.

کلید واژگان: هورمون آزادکننده گنادوتروپین, باروری آزمایشگاهی, نتیجه بارداری}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی

The effect of luteal phase gonadotropin-releasing hormone antagonist administration on IVF outcomes in women at risk of OHSS

Maryam Eftekhar, Sepideh Miraj, Zahrasadat Mortazavifar

International Journal of Reproductive BioMedicine, Volume:14 Issue: 8, Aug 2016, PP 507 -510

Background

Gonadotropin-releasing hormone (GnRH) plays essential roles in embryo implantation, invasion of trophoblastic tissue, and steroid synthesis in the placenta.

Objective

The aim of this study was to evaluate the effect of GnRH antagonist administration on pregnancy outcomes in early implantation period.

Materials And Methods

In this retrospective study, 94 infertile women undergoing GnRH antagonist protocol who were at risk of ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) were included. Sixty-seven patients (group I) received Cetrorelix 0.25 mg/daily in the luteal phase for 3 days while in 27 participants (group II), it was not administered. Pregnancy outcomes were assessed based on chemical and clinical pregnancy rates.

Results

The pregnancy outcomes were not significantly different between two groups (p=0.224).

Conclusion

The present study proposed that luteal phase GnRH antagonist administration does not influence the chance of successful pregnancy outcomes.

Keywords: Gonadotropin, releasing hormone antagonist, Pregnancy outcome, In vitro fertilization}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: English

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « هورمون آزادکننده گنادوتروپین » در نشریات گروه « پزشکی »