جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پاروویروس" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدفپاروویروس B19 موجب بروز طیفی از تظاهرات بالینی از جمله اریتم عفونی، هیدروپس فتالیس، آرتروپاتی و بحران آپلاستیک گذرا می شود. ویروس بسیار بیماری زا است و از طریق تنفس، خون و فرآورده های آن انتقال می یابد. هدف این مطالعه، جستجوی ژنومی پاروویروس انسانی B19 در افراد مبتلا به اختلالات خونی بود.مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی، عفونت به پاروویروس B19 در بین بیماران مبتلا به اختلالات خونی و افراد سالم مقایسه گردید. در این مطالعه سرم ها از دو گروه شامل 35 بیمار مبتلا به کم خونی مزمن و 30 فرد مبتلا به لوسمی/ لنفوم از اصفهان جمع آوری شدند. 30 فرد سالم نیز به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از استخراج DNA از نمونه های سرمی، واکنش زنجیره ای پلیمراز جهت جستجوی ژنومی پاروویروس B19 انجام شد.
یافته هاتوسط آزمون های کای دو، t و نرم افزار آماری 15 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها توالی نوکلئوتیدی اختصاصی پاروویروس B19 در 15 نمونه(1/23%) از سرم بیماران مشاهده گردید. از این تعداد 6 نفر(1/17%) از میان 35 بیمار مبتلا، به اختلالات خونی خوش خیم و 9 نفر(30%) از گروه بیماران بدخیم بودند. در سرم 30 فرد شاهد نیز هیچ نمونه مثبتی یافت نشد.نتیجه گیرینتایج بررسی انجام شده با نتایج مطالعه های بسیاری از کشورها مطابقت دارد که این نشان دهنده بالا بودن عفونت پاروویروس B19 در افراد در معرض خطر بالا از جمله بیماران مبتلا به اختلالات خونی میباشد.
کلید واژگان: پاروویروس, بیماری های خونی, PCR, ایرانBackground And ObjectivesParvovirus B19 may cause a number of clinical illnesses including infectious erythem، arthropathy hydropes fetalis or congenital anemia، and transient aplastic crises. The virus is very infectious and is transmitted via respiratory tract، and blood transfusion. The aim of this study was to detect B19 virus in persons who suffer from blood disorders.Materials And MethodsParvovirus B19 infection was compared in patients suffering from blood disorders with healthy people in Isfahan، Iran. Sera were collected from 35 and 30 patients with the history of chronic anemia and lukemia/lymphoma. Thirty persons were considered as control group without any blood complications. DNAs of all sera were extracted and tested for presence of B19 DNA using semi-nested PCR.ResultsB19 DNA was detected in 15 samples (23. 1%) out of 65 patient sera. The infection rate was 17. 1% and 30% among benign and malignant blood disorder groups، respectively. None of healthy people showed positive results.ConclusionsResults are consistent with previous studies indicating that parvovirus B19 infection in high-risk individuals is higher including patients with hematologic disorders. Blood donor screening for parvovirus B19 in high risk patients is necessary and can effectively reduce the incidence and prevalence of B19 infection.Keywords: Parvovirus, Hematologic Diseases, PCR, Iran -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و یکم شماره 9 (پیاپی 153، آذر 1392)، صص 609 -612زمینهکم خونی در بدو تولد موجب ایجاد مشکلاتی مانند آسفیکسی، نارسایی قلبی، شوک و حتی مرگ برای نوزاد می شود. علل مختلفی را می توان برای کم خونی بدو تولد در نظر گرفت. پاروویروس B19 عامل ویروسی می باشد که باعث هیدروپس جنینی، کم خونی بدو تولد و عوارض متعاقب آن می شود.
معرفی بیمار: بیمار، نوزاد پسر با سن حاملگی 36 هفته متولد شده از مادری بدون سابقه مراقبت های دوران بارداری می باشد. نوزاد بسیار رنگ پریده بود و آپگار دقیقه اول 2 داشت که تحت تهویه مکانیکی و تزریق خون مکرر قرار گرفت. بررسی آزمایشگاهی بیمار نشانه عفونت او با پاروویروس B19 بود.نتیجه گیریپاروویروس B19 به عنوان یکی از علل نه چندان شایع کم خونی در نوزاد هیدروپس جنینی بایستی در تشخیص افتراق کم خونی بدو تولد در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: پاروویروس, کم خونی, نوزاد, هیدروپس جنینیBackgroundAnemia at the time of birth may cause some problem like asphyxia، heart failure shock or even death in a neonate. Different etiologies can be considered for this problem. Parvovirus B19، as a viral organism، can cause hydrops fetalis and neonatal anemia and consequent complications. We present here a case of newborn infant with severe anemia who had human parvovirus B19 infection.Case PresentationA male newborn with gestational age of 36 week was born from a mother with poor prenatal care and history of contact with domestic animal. The neonate was very pale with Apgar score 2 at 1 min and received resuscitation، mechanical ventilation and repeated blood transfusion The hemoglobin level was significantly low. Analysis was made based on the clinical presentations. According to the case history، physical and laboratory findings، neonatal severe anemia induced by parvovirus B19 infection was suggested and Laboratory work up documented his infection with parovirus B19.ConclusionParvovirus B19 (B19 virus) is the smallest single strand linear DNA virus in animal viruses، which is the only strain of parvovirus that is pathogenic in humans. Human parvovirus B19 may cross the placenta and result in fetal infection، morbidity and death. Parvovirus is an uncommon cause of neonatal anemia and hydrops fetalis so this etiology must be considered in differential diagnosis of anemia at birth.Keywords: anemia, hydrops fetalis, neonate, parvovirus B19 -
زمینه و هدف
اهمیت پروتئین VP2 پاروویروس سگی در اتصال به سلولهای سرطانی انسانی و کیتهای تشخیصی دامپزشکی سبب شده تا مطالعات گستردهای در زمینه تولید این پروتئین صورت گیرد. هدف از انجام این پژوهش کلونینگ و تایید بیان پروتئین پوششی VP2 پاروویروس سگی در سیستم پروکاریوتی و بهینه نمودن بیان پروتئین VP2 در سیستم منحصر به فرد پروکاریوتی بدون سلول میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، پلاسمید pET-21a VP2 با کلون کردن محصول PCR ژن VP2 پاروویروس سگی در پلاسمید بیانی pET-21a ساخته شد. توالی کلون شده ابتدا با روش کلونی PCR ارزیابی شده، سپس توسط هضم آنزیمی و توالی یابی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تولید پروتئین VP2 پلاسمید pET-21a VP2 در باکتری E.coli سویه روزتا Rosetta(DE3) منتقل و بیان این پروتئین توسط IPTG القاء گردید. پروتئین تولید شده در هر دو شرایط باکتریایی و بدون سلول توسط تکنیک SDS PAGE بررسی گردید و در نهایت به وسیله آنتی بادی منوکلونال علیه VP2 توسط تکنیک وسترن بلات ارزیابی گردید.
یافته ها: کلونینگ صحیح ژن VP2 با هضم آنزیمی و تعیین توالی قطعه کلون شده به اثبات رسید. بیان پروتئین VP2 در دو سیستم باکتریایی و بدون سلول توسط SDS PAGE تایید شده و در نهایت پروتئین VP2 به وسیله وسترن بلات تایید گردید.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، ژن VP2 در طی مراحل کلونینگ تکثیر شده و به خوبی در وکتور مورد نظر کلون گردیده است و بیان پروتئین در هر دو سیستم باکتریایی و بدون سلول به طور کامل مورد تایید قرار گرفته است.کلید واژگان: سیستم بدون سلول, بیان پروتئین سطحی, پاروویروس, ژن VP2BackgroundThe importance of VP2 protein of canine parvovirus to bind to human cancer cells and to detect the virus in veterinary detection kits has motivated a lot of research on the production of this protein. In this project، a surface gene of canine parvovirus (VP2) was cloned and expressed in a prokaryotic vector system and its expression was optimized in a specific cell-free prokaryotic expression system.
Materials And MethodsIn this experimental study، plasmid pET-21aVP2 was constructed by cloning the PCR product of VP2 gene of canine parvovirus into the plasmid expression pET-21a vector. The best sequence was analyzed through PCR and it was followed by confirmation with sequencing and restriction digestion. To produce VP2 protein، plasmid pET-21aVP2 was transferred into Escherichia coli، Rosetta (DE3) strain، and the expression of this protein was induced by IPTG. The production of VP2 protein in both systems was evaluated using SDS PAGE technique. The expressed protein was checked with monoclonal antibody against VP2 protein by Western blotting technique.
ResultsSuccessful cloning of VP2 protein was confirmed by enzymatic digestion and sequencing. The expression of VP2 protein in bacterial and cell-free prokaryotic systems was verified by SDS PAGE and the specific band in Western blotting also confirmed the VP2 protein.
ConclusionThe results of this study showed that VP2 gene was amplified in the cloning phases and it was successfully cloned in the expression vector. Protein expression was confirmed in both bacterial and cell-free prokaryotic systems.
Keywords: Cell, free system, expression of surface protein, parvovirus, VP2 gene -
سابقه و هدف پاروویروس B19 انسانی، ویروسی بسیار کوچک با DNA تک رشته ای، بدون پوشش و عضو خانواده پاروویریده می باشد. پاروویروس B19 انسانی موجب بروز تعدادی از بیماری های بالینی شامل اریتمای عفونی(بیماری پنجم)، هیدروپس فتالیس، بحران آپلاستیک گذرا، آرتروپاتی و کم خونی مادرزادی می شود. انتقال ویروس از طریق تنفس، انتقال خون و فرآورده های خونی است. DNA ی B19 از طریق روش های حساس PCR قابل تشخیص است. بررسی های قبلی نشانگر آن است که افرادی که ایمونوگلوبولین از نوع IgG ضد ویروس در خونشان ظاهر شده، از نظر وجود ویروس منفی هستند. آنتی بادی های کلاس IgM پاروویروس B19 انسانی به طور معمول برای چندین ماه و آنتی بادی کلاس IgG پاروویروس B19 برای چندین سال و حتی تا پایان عمر دوام دارند. هدف این مطالعه تعیین شیوع پاروویروس B19 انسانی در بین اهداکنندگان خون در تهران بود.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع مقطعی بود. به روش نمونه گیری تصادفی، سرم 730 اهداکننده خون که از نظر anti-HIV Ab، HBsAg و anti-HCV Ab منفی بودند، به لحاظ حضور IgM و IgG علیه پاروویروس B19 ابتدا به روش الایزا بررسی شدند. سپس نمونه تمام سرم ها برای حضور DNA ویروس با روش semi-nested PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها از میان 730 اهداکننده خون، 4 نفر(5/0%) در سرم آنتی بادی خاص IgM داشتند و سرم این افراد برای IgM anti-B19 مثبت گزارش شد. از میان این تعداد اهداکننده، 338 نفر(50-7/42 = 95% CI، 3/46%) برای آنتی بادی خاص IgG مثبت بودند. DNA ی پاروویروس B19 در هیچ یک از سرم های اهداکنندگان یافت نشد.
نتیجه گیری با این که عفونت B19 در برخی دریافت کننده های خون می تواند عوارض زیادی به همراه داشته باشد، هنوز غربالگری اهداکنندگان برای این ویروس اجباری نیست. از یک طرف شیوع IgG در میان اهداکنندگان تهرانی بالا بود و از طرف دیگر، هیچ یک از نمونه ها برای DNA ی B19 مثبت دیده نشد که این به معنای پایین بودن خطر انتقال ویروس از طریق انتقال خون می باشد. مطالعات بیشتری بر روی تعداد زیادی از اهداکنندگان و هم چنین گروه های پر خطر لازم است.
کلید واژگان: پاروویروس, اهداکنندگان خون, شیوع, PCRBackground and objectivesHuman parvovirus B19, a member of the parvoviridae family, with single-stranded DNA is a very minute and non-enveloped virus. Human parvovirus B19 causes a number of clinical illnesses including infectious erythema (fifth disease), hydropes fetalis, transient aplastic crises, arthropathy and congenital aplasia. B19 virus is transmitted via respiratory tract, blood products, and blood transfusion. Parvovirus B19 DNA is detectable through molecular techniques such as PCR. Previous studies indicate that individuals who have anti B19 IgG are negative. IgM antibody against B19 lasts for a few months and IgG antibody persists for many years or lifelong. The aim of this study was to evaluate the prevalence of B19 among blood donors in Tehran. Materials and MethodsIn this cross-sectional study, sera of 730 blood donors who were negative for HIV, HBsAg and HCV were tested for IgG and IgM anti-B19V using ELISA. Then, all of the sera were tested for presence of B19 DNA through semi-nested PCR. ResultsOut of 730 blood donors, 4 (0.5%) had IgM antibody thereby being reported positive; 338 subjects (46.3%) were positive for anti-B19 IgG. DNA B19 was not found in any of the subjects (0%). ConclusionsAlthough B19 may cause adverse reactions in some blood recipients, screening blood donors for B19 is not essential. In this study, the high prevalence of IgG on one hand and the lack of any positive cases of B19 DNA on the other indicate of the low risk of the latter to be transfusion transmittable. Further studies on blood donors particularly high risk groups are recommended.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.