جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پلی وینیلیدین فلوراید » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

بررسی فراساختاری اثر فاکتور رشد عصب و فاکتور شبه انسولین بر روی رژنراسیون عصب محیطی موش صحرایی

غلامحسین فرجاه، محمد آهی، محمد علی اطلسی، ملک سادات نعیمی

مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، سال پانزدهم شماره 3 (پیاپی 56، پاییز 1386)، ص 33

مقدمه
تشکیل میلین به بلوغ و تکامل سیتو اسکتال آکسون و میتو کندری وابسته است. فاکتور رشد عصب و فاکتور رشد شبه انسولین بصورت اختصاصی در تنظیم آنها نقش دارند.
مواد و روش ها
این تحقیق یک مطالعه تجربی است که از 48 سر موش صحرایی نر (200-250 gr) استفاده شد. پس از قطع عصب سیاتیک، 1 سانتی متر از عصب برداشته شد و شکاف حاصله توسط یکی از 4 روش زیر ترمیم شد(مجرای پلی وینیلدین فلوراید یا (PVDF) با فاکتور رشد عصب و فاکتور رشد شبه انسولین 1، اتوگرافت، شم و کنترل). عصب سیاتیک در پایان هفته چهارم و دوازدهم توسط میکروسوپ الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته های پژوهش: در پایان هفته چهارم پس از ترمیم، تعداد آکسون های بدون میلین در گروه های اتو گرافت و فاکتورهای رشد اختلاف معنی داری نداشت ولی در پایان هفته دوازدهم، تعداد آکسون های بدون میلین در گروه اتوگرافت نسبت به گروه فاکتورهای رشد ((P<0.01 اختلاف معنی داری داشت. چگالی میکروتوبول ها در هفته دوازدهم پس از ترمیم، در گروه نرمال و اتوگرافت اختلاف معنی داری ندارند. ستیغ میتوکندری در گروه های آزمایش موازی با محور درازشان بود.
نتیجه گیری نهایی: از نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که با توجه به اثرات مثبت فاکتورهای رشد بر روی رشد و تکامل میکروتوبول ها و متیوکندری ها، ممکن است برای ترمیم ضایعات عصب محیطی مفید باشد.

کلید واژگان: عصب سیاتیک, فاکتور رشد عصب, فاکتور شبیه انسولین 1, میکروتوبول, میتوکندری, پلی وینیلیدین فلوراید}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
رژنراسیون عصب سیاتیک در لوله پیزوالکتریک: تاثیر فاکتور رشد عصب و فاکتور شبه انسولین

غلامحسین فرجاه، محمدتقی جغتایی

مجله مطالعات علوم پزشکی، سال هفدهم شماره 3 (پاییز 1385)، ص 209

پیش زمینه و هدف
محدودیت دسترسی به محل های دهنده مناسب برای پیوند عصب، ضرورت تحقیق جهت یافتن جانشین مناسب برای پیوند عصب را توجیه می کند.
مواد و روش ها
این تحقیق یک مطالعه تجربی است که از 48 سر موش صحرایی نر (200-250 gr) استفاده شد. پس از قطع عصب سیاتیک، 1 سانتیمتر از عصب برداشته و شکاف حاصله توسط یکی از 4 روش زیر ترمیم شد (مجرای پلی وینیلیدین فلوراید یا PVDF با فاکتور رشد عصب و فاکتور رشد شبه انسولین 1، اتو گرافت، شم و کنترل). همه حیوانات در روزهای 35, 21, 7 و 60, 49 و 90 بعد از جراحی توسط تست های حسی و شاخص فعالیت عصب سیاتیک (SFI) و در روز 90 به وسیله الکتروفیزیولوژی ارزیابی شدند. عصب سیاتیک در روز 28 و 96 به وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها
در روز 90 پس از جراحی، اختلاف معنی داری از لحاظ حسی در گروه های آزمایش مشاهده نشد (p=0.07). میانگین SFI در روز 56 و در گروه اتو گرافت نسبت به گروه فاکتورهای رشد PVDF+ افزایش دارد (p<0.01). اختلاف میانگین سرعت هدایت عصب حرکتی در گروه های آزمایش از لحاظ آماری معنی دار نیست (p=0.05). در روز 28 پس از ترمیم، بافت عصب تشکیل شده داخل مجرای PVDF به شکل گرد است و تعداد آکسون های میلین دار در گروه های آزمایش اختلاف معنی داری ندارد (p=0.05). در روز 96 پس از ترمیم، میانگین تعداد آکسون های میلین دار در گروه فاکتورهای رشد PVDF+ نسبت به گروه اتو گرافت کمتر است (p<0.01).
بحث و نتیجه گیری
این مطالعه پیشنهاد می کند که با توجه به اثرات مثبت فاکتورهای رشد همراه با مجرای PVDF بر روی ترمیم عصب، استفاده از مجرای PVDF ممکن است جهت ترمیم ضایعات عصب محیطی مفید باشد.

کلید واژگان: ترمیم عصب, عصب سیاتیک, فاکتور رشد عصب, فاکتور رشد انسولین1, پلی وینیلیدین فلوراید}

چکیده زبان: فارسی
بررسی ایمونوهیستوشیمیایی نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع به دنبال ترمیم عصب سیاتیک در موش صحرایی بالغ

امرالله روزبهی، ابوالفضل فقیهی، علیرضا عزیززاده دلشاد، محمدهادی بهادری، تابنده شریعتی

مجله سلولی (یاخته)، سال هشتم شماره 3 (پیاپی 31، پاییز 1385)، ص 184

هدف
استفاده از لوله پلی وینیلیدین فلوراید قطبی پر شده با فاکتور رشد عصب و ژل کلاژن به عنوان یک جانشین در اتوگرافت و مقایسه این تکنیک با سایر روش های جراحی رایج ترمیم عصب محیطی و مطالعه تغییرات نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع.
مواد و روش ها
در این مطالعه 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به وزن 250- 200 گرم به طور تصادفی به پنج گروه: آکسوتومی، اپی نوریال سوچر، اتوگرافت، کانال هدایت عصب و جراحی شم تقسیم شدند. در همه گروه ها عصب سیاتیک چپ در میانه راه قطع شد. در گروه آکسوتومی عصب ترمیم نشد، در گروه اپی نوریال سوچر دو سر عصب به همدیگر بخیه شد، در گروه اتوگرافت یک قطعه 10 میلی متری از عصب بریده و سپس قطعه بریده شده 180 درجه چرخانده و به دو انتهای بریده، بخیه شد. در گروه کانال هدایت عصب یک قطعه 12 میلی متری از لوله پلی وینیلیدین فلوراید قطبی پر شده با NGF7S (100 نانو گرم بر میلی لیتر) و ژل کلاژن (1.28 میلی گرم بر میلی لیتر) برای ترمیم شکاف ایجاد شده استفاده شد. بعد از گذشت یک هفته، یک ماه و دو ماه سگمان های 6-4 L طناب نخاعی برداشته شد و برش های پارافینی 5 میکرونی به منظور برسی ایمونوهیستوشیمی تهیه شد. در همه گروه ها نخاع طرف مقابل به عنوان کنترل در نظر گرفته سد. درصد نورون های حرکتی آپوپتیک Bax مثبت در همه گروه ها به منظور بررسی تاثیرات تکنیک های ترمیمی مختلف مطالعه شد.
یافته ها
میانگین درصد نورون های Bax مثبت به کل نورون های حرکتی سمت چپ تجزیه و تحلیل شد. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه، تفاوت معنی دار آماری را بین میانگین گروه ها پس از دو ماه نشان داد. آزمون تعیینی LSD نشان داد میانگین درصد نورونهای مثبت در گروه آکسوتومی نسبت به سایر گروه ها افزایش معنی دار آماری (P<0.01) دارد. شمارش نورون های آپوپتیک بعد از یک هفته، یک ماه و دو ماه در همه گروه های جراحی هیچ گونه تفاوت معنی دار آماری بین یک هفته و یک ماه و همین طور یک ماه و دو ماه نشان نداد. با مقایسه تعداد نورون های حرکتی سمت چپ (آزمایشی) و سمت راست (کنترل) بعد از یک هفته تفاوت معنی دار آماری نشان نداد ولی بعد از یک ماه و دو ماه تفاوت آماری ملاحظه شد. در گروه جراحی شم نورون های حرکتی آپوپتیک بعد از یک هفته، یک ماه و دو ماه مشاهده نشد.
نتیجه گیری
لوله پلی وینیلیدین فلوراید قطبی با ژل کلاژن را به عنوان جانشین اتوگراف در اعصاب محیطی میتوان به کار برد و از این طریق می توان از نورون های حرکتی بعد از ضایعات عصبی محافظت کرد.

کلید واژگان: ترمیم عصب سیاتیک, کانال هدایت عصب, نورون های حرکتی نخاع, پلی وینیلیدین فلوراید, فاکتور رشد عصب}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
تاثیر ژل کلاژن بر روی رژنراسیون عصب سیاتیک در لوله پلی وینیلیدین فلوراید (مطالعه فانکشنال و هیستولوژی)

غلامحسین فرجاه، محمدتقی جغتایی، مهدی مهدیزاده، ملیحه نوبخت، ملک سادات نعیمی

نشریه یافته، سال هفتم شماره 3 (پیاپی 21، پاییز و زمستان 1384)، ص 3

مقدمه
محدودیت دسترسی به محل های دهنده مناسب برای پیوند عصب، ضرورت تحقیق جهت یافتن جانشین مناسب برای پیوند عصب را توجیه می کند. هدف از این تحقیق مطالعه اثر مجرای پیزوالکتریک و ژل کلاژن بر روی رژنراسیون عصب بود.
مواد و روش ها
این تحقیق یک مطالعه تجربی است که از 48 سر موش صحرایی نر (200-250 gr) استفاده شد. پس از قطع عصب سیاتیک، 1سانتی متر از عصب برداشته شد و شکاف حاصله توسط یکی از 4 روش زیر ترمیم شد (مجرای پلی وینیلیدین فلوراید یا PVDF با ژل کلاژن، اتوگرافت، شم و کنترل). همه حیوانات در روزهای 60،49،35،21،7 و 90بعد از جراحی توسط تست های حسی، شاخص فعالیت عصب سیاتیک (SFI) و در نودمین روز به وسیله الکتروفیزیولوژی ارزیابی شدند. عصب سیاتیک در پایان هفته چهارم و دوازدهم به وسیله میکروسکوپ نوری والکترونی مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها
نود روز پس از جراحی، اختلاف معنی داری از لحاظ حسی در گروه های آزمایش مشاهده نشد.
میانگین SFI در هفته نهم در گروه اتوگرافت نسبت به گروه ژل کلاژن PVDF+ افزایش معنی داری داشت. (P<0.01)اختلاف میانگین سرعت هدایت عصب حرکتی در گروه های آزمایش از لحاظ آماری معنی دار نبود. در پایان هفته چهارم پس از ترمیم، بافت عصب تشکیل شده داخل مجرای PVDF به شکل گرد بود و تعداد آکسون های میلین دار در گروه اتوگرافت به طور معنی داری بیشتر از گروه ژل کلاژن PVDF+ بود(P<0.001) در پایان هفته دوازدهم پس از ترمیم، میانگین تعداد آکسون های میلین دار در گروه ژل کلاژن PVDF+ نسبت به گروه اتوگرافت کمتر بود (P<0.01)
نتیجه گیری
این مطالعه پیشنهاد می کند که با توجه به اثرات مثبت ژل کلاژن همراه با مجرای PVDF بر روی ترمیم عصب، استفاده از مجرایPVDF ممکن است جهت ترمیم ضایعات عصب محیطی مفید باشد.

کلید واژگان: عصب سیاتیک, ژل کلاژن, پلی وینیلیدین فلوراید}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effect of Collagen Gel on Sciatic Nerve Regeneration in the Polyvinylidene Fluoride Tube

Gholam Hosein Farjah, Mohammad Taghi Joghataei, Mehdi Mehdizadeh, Malihe Nobakht, Malek Sadat Naimi

Yafteh, Volume:7 Issue: 3, 2006, P 3

Background
The limited availability of donor sites for nerve grafting has continued to stimulate research toward finding suitable alternatives for autograft. The aim of this research was to study the effect of piezoelectric channel and collagen gel on nerve regeneration.
Materials And Methods
This research is an experimental study. Forty eight male rats (200-250 gr) were used. After axotomy, 1cm segment of the sciatic nerve in rats was resected, and the gap was then bridged by one of the four methods (Polyvinylidene fluoride or PVDF + Collagen gel, Autograft, Sham and Control). All animals were evaluated at 7, 21, 35, 46, 60 and 90 days after operation by sensory test, sciatic functional index (SFI) and at 90 days by electrophysiologic testing. Sciatic nerve was studied by light and electron microscope after 4 and 12 weeks of implantation.
Findings
At 90 days after operation, there was no difference in sensory testing between groups. The mean SFI at the 9 weeks, in autograft group was superior to that of Collagen gel + PVDF group (P<0.01). Mean motor nerve conduction velocity in the difference between experimental groups was not significant (P=0.05). After 4 weeks of implantation, regenerated tissue cables into PVDF tube were round shaped and the mean number of myelinated axons in Autograft group was superior to that of Collagen gel + PVDF group (P<0.001). Mean number of myelinated axons in Collagen gel + PVDF group were lower than autograft group (P<0.01), after 12 weeks of implantation.
Conclusion
The positive effects of collagen gel on regeneration of nerve through a PVDF channel seen in this study suggest that it may by useful for treating peripheral nerve injuries.

Keywords: Sciatic nerve, Collagen gel, PVDF}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پلی وینیلیدین فلوراید » در نشریات گروه « پزشکی »