به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کارکنان بهداشتی-درمانی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • نجمه قریبیان، مریم معاون سعیدی*، نسیم خواجویان، محسن صاحبان ملکی
    مقدمه

    دانستن فاکتورهایی که منجر به رضایت شغلی می شوند برای کارمندان و کارفرمایان حایز اهمیت می باشد تا از این طریق محیط کار را بهبود ببخشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط رضایت مندی شغلی با شیوع علایم اسکلتی-عضلانی در کارکنان بیمارستان علامه بهلول گنابادی در سال 1400 می باشد.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که بر روی 107 نفر از کارکنان بیمارستان علامه بهلول گناباد در سال 1400 انجام شد. چک لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد نوردیک، پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها پس از گردآوری وارد نرم افزار SPSS نسخه 24 شد و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تفسیر قرار گرفت. سطح معنی داری برای همه تحلیل ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

    نتایج

    میانگین سنی کل شرکت کنندگان 45/6 ±10/31 و میانگین نمره رضایت شغلی 34/10 ±08/55 بود که با توجه به پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا 48 نفر رضایت متوسط و 59 نفر رضایت نامطلوب داشتند. بین علایم اسکلتی-عضلانی و رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود نداشت اما بااین حال علایم اسکلتی-عضلانی در افراد با رضایت شغلی نامطلوب بیشتر بود.

    نتیجه گیری

    شیوع اختلالات اسکلتی عضلاتی و نارضایتی شغلی در کارکنان بیمارستان بالاست که می تواند در کاهش بازده کاری و ازکارافتادگی آن ها نقش مهمی داشته باشد. بنابراین با توجه به جایگاه ویژه کارکنان بیمارستان در سیستم نظام سلامت، اقداماتی برای بهبود وضعیت ارگونومی محل کار و رفع مشکلات روحی و روانی این افراد توصیه می شود.

    کلید واژگان: اختلالات اسکلتی, عضلاتی, رضایت مندی شغلی, کارکنان بهداشتی درمانی}
    Najmeh Gharibian, Maryam Moavensaeidi*, Nasim Khajaviyan, Mohsen Saheban Maleki
    Introduction

    Knowing the factors that lead to job satisfaction is essential for employees and employers to improve the work environment. This study investigates the relationship between job satisfaction and the prevalence of musculoskeletal symptoms in the Allameh Behlool Gonabadi Hospital in 2021.

    Materials and Methods

    This cross-sectional study was performed on 107 employees of Allameh Behlool Hospital in Gonabad in 2021. A demographic information checklist, Nordic standard questionnaire, and Minnesota job satisfaction questionnaire were used. Collected data were entered into SPSS software version 24 and interpreted using descriptive and analytical statistics. The significance level for all analyses was considered 0.05.

    Results

     The mean age of the participants was 31.10±6.45, and the mean job satisfaction score was 55.08± 10.34. According to the Minnesota Job Satisfaction Questionnaire, 48 people had average satisfaction, and 59 had unsatisfactory satisfaction. There was no significant relationship between musculoskeletal symptoms and job satisfaction; however, musculoskeletal symptoms were higher in people with unfavorable job satisfaction.

    Conclusion

     The prevalence of musculoskeletal disorders and job dissatisfaction in hospital staff is high, which can play an essential role in reducing their work efficiency and disability. Therefore, due to the special position of hospital staff in the health system, measures are recommended to improve workplace ergonomics and solve the psychological problems of these people.

    Keywords: Musculoskeletal Disorders, Job Satisfaction, Health care workers}
  • عزت صمدی پور، رقیه زردشت، فاطمه برزویی، الهام ناوی پور، فاطمه قارداشی*
    زمینه و هدف
    بیماری نوظهور کووید-19 با شیوع چشمگیر، ایمنی شغلی کارکنان سلامت را به مخاطره انداخته است. رفتارهای پیشگیری کننده در هر فرد ارتباط نزدیکی با درک خطر وی از عامل خطر دارد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت درک خطر کارکنان بهداشت و درمان ایران از بیماری کووید -19 در شروع بحران و عوامل موثر بر آن انجام گرفته است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه پیمایشی مقطعی، در تابستان 1399 به روش نمونه گیری در دسترس در جامعه کارکنان بهداشتی- درمانی انجام شده است. داده ها با یک پرسش نامه پژوهشگرساخته حاوی مشخصات دموگرافیک (5 سوال) و درک خطر (20 سوال)، با 5 زیرمقیاس، عوامل شناختی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و احساسی به صورت آنلاین از طریق شبکه های اجتماعی تلگرام و واتساپ گروه کارکنان درمانی ایران جمع آوری شد. تحلیل داده ها در نسخه 16 نرم افزار spss انجام گردید.
    یافته ها
    در مجموع 165 نفر، گروه سنی 49- 20 سال با 84 درصد و زنان با 60 درصد بیشتر مشارکت کنندگان را تشکیل می دادند. میانگین نمره درک خطر کارکنان بهداشتی- درمانی 8.17±66.43بود. ضریب همبستگی اسپیرمن، در سطح معنی داری 0/01ارتباط نمره درک خطر را با تمام زیرمقیاس ها معنی دار و مستقیم نشان داد (p <0.001). عوامل سیاسی و مذهبی، بیشترین همبستگی را با درک خطر کارکنان داشتند (r > 0.75).
    نتیجه گیری
    کارکنان بهداشتی درمانی، در شروع بحران، درک بالایی از خطر بیماری نوظهور کووید-19 نداشتند. به نظر می رسد در شروع بحران آموزش برای افزایش درک خطر کارکنان، ضروری است.
    کلید واژگان: درک خطر, کارکنان بهداشتی درمانی, _ کووید-19, کرونا ویروس, _ فاکتورهای شناختی}
    Ezat Samadipour, Roghayeh Zardosht, Fatemeh Borzoee, Elham Navipur, Fatemeh Ghardashi *
    Introduction
    The emergent Covid-19 disease with conspicuous prevalence is putting the healthcare workers' job security at risk. The preventive behaviors in every individual have a close relationship with his/her risk perception of the risk factor. Hence the present study has been undertaken aiming at determining the Iranian healthcare workers' risk perception of the Covid-19 disease at the beginning of the crisis and the relevant effective factors
    Materials and Methods
    This anonymous online survey was conducted in summer, 2020 using available sampling method among the Iranian healthcare workers. The data was collected via online-social networks using a researcher-made questionnaire containing demographical specifications, risk perceptions, with five sub-scales including cognitive, cultural, political, social and emotional factors. Data analysis was done in spss software 16.
    Results
    From 165 participants, the age group (20-49 years) with 84% and the females with 60% constituted the majority of participants. The average risk perception score of the healthcare workers was 66.43±8.17. The Spearman correlation coefficient showed the significant direct relationship between the risk perception score and all the sub-scales at 0.01 significance level. The political and cultural factors had the highest correlation with the personnel risk perception (r > 0.75).
    Conclusion
    At the beginning of the crisis, Health workers did not have an excellent risk perception of the emergent Covid-19 disease. It seems that at the onset of a crisis, training is necessary to increase the risk perception of employees.
    Keywords: Risk perception, health, Covid-19, _ corona virus, _ Cognitive factors, ., healthcare workers}
  • میلاد محرمی، مریم معاون سعیدی*، نسیم خواجویان
    اهداف

    اختلالات تولید مثل به عنوان یکی از ده بیماری اصلی و آسیب های مرتبط با کار ذکر شده است و کار در حیطه ی مراقبت های بهداشتی ممکن است بر بارداری و عوارض آن موثر باشد.  هدف از این مطالعه مشاهده پیامدهای نامطلوب بارداری در بین کارکنان بهداشتی درمانی زن در رابطه بامخاطرات شغلی آنها می باشد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه مقطعی-تحلیلی به صورت گذشته نگردرطی سالهای 1399-1396 بامشارکت 153 نفر از کارکنان بهداشتی درمانی زن دانشگاه علوم پزشکی گناباد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند،انجام شد. داده ها از طریق چک لیست از بین کارکنان زن جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمون کای دو ومن ویتنی با spss(V22) در سطح معنی داری کمتر از 05/0 انجام شد.

    یافته ها

    فراوانی عوارض بارداری در کارکنان زن 9/37 درصد بود. فراوانی زایمان زودرس 8/9%  ، سقط 9/3 %، وزن کم تولد 5/6%، محدودیت رشد داخل رحمی 6/4 %، لکه بینی و خونریزی 5/25 % و پره اکلامپسی 2% گزارش شد. ارتباط معناداری بین برخی از خطرات شغلی مانند استرس(04/0p=)، مواجهه با گاز بیهوشی(015/0p=)، ایستادن طولانی مدت (035/0p=)، شیفت کاری (039/0p=)و محل کار (012/0p=)با عوارض بارداری وجود داشت. ارتباط بین مواجهه با گاز بیهوشی با زایمان زودرس(015/0p=)، ساعت کاری با وزن کم تولد (013/0p=)معنی دار بود .بین شیفت کاری(039/0p=)، ایستادن طولانی مدت (035/0p=)و محل کار (012/0p=)با لکه بینی و خونریزی ارتباط معناداری مشاهده شد.

    نتیجه گیری

      مطالعه ما نشان داد که برخی از خصوصیات و خطرات شغلی کارکنان مراقبت های بهداشتی بر مادر و جنین تاثیر می گذارد و خطر برخی از عوارض بارداری را افزایش می دهد. بنابراین حمایت از کارکنان بهداشتی ودرمانی باردار در محیط کار و ارایه راهکارهای مناسب در این زمینه باید مورد توجه سازمان های ذیربط قرار گیرد.

    کلید واژگان: عوامل خطر شغلی, عوارض بارداری, کارکنان بهداشتی درمانی}
    MILAD Naja, [email protected], Maryam Moaven Saeidi*, NASIM Khajavian
    Aims

    Reproductive disorders are mentioned as one of the ten main diseases and work-related injuries and working in the health care field may affect pregnancy and its complications .The aim of this study was to observe the adverse consequences of pregnancy between female health care workers in relation to Occupational risk factors

    Materials& Methods

    This cross-sectional study was performed on 153 female healthcare workers of Gonabad University of Medical Sciences Retrospectively during 2017-2020 who were selected by a Simple random sampling method. Data were collected through a checklist of women Health Care Workers.Data analysis was performed using Descriptive statistics methods , Chi-Square, Mann–Whitney U test with spss22 at a significant level less than 0.05.

    Results

    The frequency of pregnancy complications in female employees was 37.9%. frequency of Premature labour 9.8%, abortion at 3.9%, low birth weight at 6.5%, intrauterine growth restriction 4.6%, spotting and bleeding 25.5%, and pre eclampsia 2% was reported. There was a significant association between some occupational hazards such as stress(0.04), exposure to anesthetic gas(0.015), prolonged standing(0.035), shift work(0.039), and workplace(0.012) with pregnancy complications.There was significant relationship between exposure to anesthetic gas with preterm labour(0.015)and Hours of work with low birth weight(0.013) significant relationship between shift work(0.039), long-standing(0.035) and workplace (0.012)with spotting and bleeding was observed.

    Conclusion

    Our study showed that Some job characteristics and occupational hazards in health care workers affect the mother and the fetus and increase the risk of some pregnancy complications. Therefore, the support of pregnant health care workers in their work environment and the development of appropriate solutions in this regard must be taken into consideration by relevant organizations.

    Keywords: Occupational hazards, Pregnancy Complications, Health Care Workers}
  • نادر جهان مهر، علی صیامی اقدم*، عباس دانش کهن
    زمینه و هدف

    با گسترش سریع کووید 19 در سراسر جهان، مواجهه کارکنان بهداشتی درمانی با این بیماری افزایش یافت. این مطالعه با هدف بررسی تجارب شخصی و حرفه ای ارایه دهندگان خدمات درمانی در زمان شیوع ویروس کرونا در بیمارستان های شهر تهران انجام شد.

    روش کار

    این پژوهش کیفی با استفاده از روش تحلیل محتوا در سال 1400 انجام شد. نمونه گیری به صورت هدفمند با استفاده از روش گلوله برفی از میان کارکنان شاغل در واحدهای اصلی کووید 19 بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و پس از استخراج گویه ها، با استفاده از نرم افزار MAXQDA 10 آنالیز شدند.

    نتایج

    پس از کدگذاری، تعداد 236 کد اصلی استخراج شد. کدهای اصلی در 10 طبقه اصلی و 30 زیرطبقه تقسیم بندی شدند. تعداد 4 درون مایه اصلی به نام های "تجربه شخصی کارکنان بهداشتی درمانی"، "تجربه حرفه ای کارکنان بهداشتی درمانی"، "چالش های کار در زمینه کرونا" و "راهکارهای مقابله با کرونا" بدست آمد.

    نتیجه گیری

    برنامه ریزی جهت برخورداری از مشاوره های روانشناختی و تامین امکانات رفاهی جهت کاهش فشارهای روحی- روانی کادر بهداشت و درمان می تواند مفید باشد. به علاوه برگزاری دوره های آموزشی و مانور در مواقع بحران، تامین تجهیزات مورد نیاز، نظارت و پایش مستمر برای بهبود شرایط کاری، پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: کووید 19, تجربیات, کارکنان بهداشتی درمانی, ایران}
    Nader Jahanmehr, Ali Siamiaghdam*, Abbas Daneshkohan
    Background and Aim

    With the rapid spread of Covid-19 around the world, the exposure of health care workers to the disease has increased. The study aimed to investigate the personal and professional experiences of health care workers during the outbreak of coronavirus in hospitals in Tehran, Iran.

    Materials and Methods

    This qualitative study included health care workers in the main Covid-19 units in Shahid-Beheshti University of Medical Sciences hospitals in Tehran, Iran conducted using the content analysis method in 2021. The sample was selected by purposeful sampling, using the snowball method. Data were collected through semi-structured interviews and, after extracting the items, analyzed using the MAXQDA 10 software.

    Results

    After coding a total of 236 main codes were extracted and divided into 10 main categories and 30 subcategories. Four main themes were identified: "Personal experience of health care workers", "Professional experience of health care workers", "Challenges of working in the field of Covid-19" and "Strategies to deal with Covid-19".

    Conclusion

    Due to the increasing psychological pressure on health care workers, it seems that planning psychological counseling and providing welfare facilities for them can be useful in reducing their mental stress. In addition, it is recommended to hold training and maneuvering courses at times of crisis and provide the necessary equipment, as well as take action for continuous supervision and monitoring to improve the working conditions of health workers.

    Keywords: Covid-19, Experiences, Health Care Workers, Iran}
  • ویدا رضایی هاچه سو، شادی نادریان فعلی، خدیجه ماجانی، رجبعلی حکم آبادی، فریده گلبابایی*
    مقدمه

    پاندمی کووید-19 تاثیر قابل توجهی بر سلامت روان کارکنان بهداشتی-درمانی داشته است. هدف از این مرور نظام مند و متاآنالیز تعیین شیوع تجمیعی اضطراب و افسردگی بین کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی ایران طی پاندمی کووید-19 می باشد.

    روش کار

    در این مرور نظام مند و متاآنالیز، پایگاه داده های Web of Science، Scopus، Medline (PubMed)، Embase، SID، Magiran و موتور جستجوی Google Scholar به منظور یافتن مطالعاتی که شیوع اضطراب و افسردگی را در کارکنان بهداشتی-درمانی طی پاندمی کووید-19 در بازه زمانی دسامبر 2019 تا دهم ژوین 2021 گزارش کرده اند بررسی شدند. ارزیابی کیفیت مطالعات اولیه به وسیله ابزار Newcastle-Ottawa انجام و از مدل اثرات تصادفی برای برآورد میزان شیوع تجمیعی استفاده شد. همچنین برای ارزیابی میزان ناهمگنی (هتروژنیتی) بین نتایج مطالعات از آزمونχ2 و شاخصI2 استفاده گردید. میزان شیوع تجمیعی اضطراب و افسردگی در زیرگروه ها بر اساس شدت اضطراب و افسردگی، ابزار ارزیابی و شغل کارکنان گزارش شد.  

    یافته ها

    از مجموع 488 مقاله به دست آمده در جستجوی اولیه، درنهایت 10 مقاله مرتبط شناسایی و وارد مرور نظام مند و متاآنالیز شدند. شیوع تجمیعی اضطراب 42% (فاصله اطمینان 95 درصد: 25 تا 75) و شیوع تجمیعی افسردگی 35% (فاصله اطمینان 95 درصد: 19 تا 55) بود. شیوع تجمیعی اضطراب در گروه شغلی پرستاران 54% (فاصله اطمینان 95 درصد: 39 تا 70) و در همه کارکنان بخش سلامت 29% (فاصله اطمینان 95 درصد: 17 تا 44) بود. شیوع تجمیعی افسردگی در گروه شغلی پرستاران 46% (فاصله اطمینان 95 درصد: 30 تا 63) و در همه کارکنان بخش سلامت 17% (فاصله اطمینان 95 درصد: 10 تا 26) بود.

    نتیجه گیری

    یافته های این مطالعه حاکی از شیوع بالای اضطراب و افسردگی در کارکنان بهداشتی-درمانی در ایران طی همه گیری کووید-19 است. برنامه ریزی در جهت انجام مداخلات پیشگیرانه و درمانی به منظور کاهش بار روانی ناشی از همه گیری ضرورت دارد.

    کلید واژگان: اضطراب, افسردگی, کارکنان بهداشتی-درمانی, کووید-19}
    Vida Rezaei- Hachesu, Shadi Naderyan Fe’Li, Khadije Maajani, Rajabali Hokmabadi, Farideh Golbabaei*
    Introduction

    Covid-19 pandemic has imposed a significant effect on mental health of the health care workers. The present systematic review and meta-analysis aimed at determining the pooled prevalence of anxiety and depression among Iranian health care workers during the Covid-19 pandemic.

    Material and Methods

    To conduct this systematic review and meta-analysis, Web of Science, Scopus, Medline (PubMed), Embase, SID, Magiran databases and Google Scholar search engine were investigated to find studies over the prevalence of anxiety and depression among health care workers during the Covid-19 pandemic from December 2019 to June 10, 2021. Quality of the primary studies was assessed using the Newcastle-Ottawa tool and the random effects model was applied to estimate the pooled prevalence. Furthermore, χ2 test and I2 index were used to evaluate the degree of heterogeneity among the studies. The pooled prevalence of anxiety and depression in different subgroups was reported based on the severity of anxiety and depression, assessment tools, and staff jobs.

    Results

    Of 488 articles obtained as a result of the initial search, 10 related studies were identified and entered into the systematic review and meta-analysis. The pooled prevalence of anxiety was 42% (95% CI: 25-75) and the pooled prevalence of depression was 35% (95% CI: 19-55). The pooled prevalence of anxiety was 54% (95% CI: 39-70) in the occupational group of nurses and 29% (95% CI: 17-44) among all health care workers. The pooled prevalence of depression was 46% (95% CI: 30 to 63) and 17% (95% CI: 10 to 26) among nurses and all health workers, respectively.

    Conclusion

    According to the findings, a high prevalence of anxiety and depression was observed among the health care workers of Iran during the Covid-19 epidemic. The authorities are required to plan for preventive and therapeutic interventions to reduce the psychological burden of the epidemic.

    Keywords: Anxiety, Depression, The health care workers, COVID-19}
  • اکبر احمدی آسور، فاطمه فصیح رامندی*
    زمینه و هدف

    بیماری نوظهور کووید-19 به عنوان یک بیماری مرتبط با شغل به ویژه برای کادر بهداشت بیان شده است. این مطالعه با هدف بررسی ریسک فاکتورهای موثر بر شیوع بیماری کووید-19 در کارکنان بهداشتی، انجام شد.

    روش کار

    در این پژوهش مروری- روایتی مقالات نمایه شده از دسامبر 2019 تا ژانویه 2021 با کلیدواژه هایی چون Covid-19 وCoronavirus ، Healthcare و Risk Factor در پایگاه داده های الکترونیک Web of Science ،PubMed، Scopus و Google Scholar جستجو شدند. براساس نتایج جستجو 22 مطالعه مرتبط با هدف پژوهش، بررسی گردید.

    یافته ها

     ریسک فاکتورهای شیوع این بیماری در بین پرسنل بهداشتی را می توان به پنج گروه، شامل: ریسک فاکتورهای روان شناختی، زمینه ای، شغلی، اجتماعی و انتقال بیماری تقسیم کرد. پرسنل بهداشتی به عنوان یک گروه پرخطر که در مواجهه مستقیم یا غیرمستقیم با بیماران یا مواد عفونی هستند، سهم زیادی در انتقال بیماری دارند. برای مثال، احتمال انتقال از پزشکان به اعضای خانواده 20/8 درصد و به افراد دیگر 25 درصد برآورد شده است. فاصله به عنوان عاملی مهم در انتقال بیماری مورد توجه است. فواصل کمتر از 20 سانتی متر در معاینات معمول و کمتر از 5 سانتی متر در معاینات دقیق پتانسیل انتقال بیماری به چشم پزشکان را فراهم می کند. سن، رعایت نکردن بهداشت دست، بیماری های زمینه ای و خودایمنی، کیفیت پایین خواب، استرس کاری، کمبود وسایل حفاظتی، حجم بالای کار و تماس نزدیک با بیماران، ریسک فاکتورهای انتقال بیماری کووید-19 هستند.

    نتیجه گیری

     پرسنل بهداشتی می توانند با رعایت نکات بهداشتی و آموزش آن به بیماران، نقش مهمی در کنترل این بیماری داشته باشند.

    کلید واژگان: کووید19, ویروس کرونا, کارکنان بهداشتی-درمانی, بهداشت}
    Akbar Ahmadi Asour, Fatemeh Fasih Ramndi *
    Introduction

    Emerging Covid-19 disease has been described as an occupational disease especially for healthcare professionals.  The aim of this study was to investigate the risk factors affecting the prevalence of Covid-19 disease in healthcare workers (HCWs).

    Materials and Methods

    In this review study, indexed studies from December 2019 to January 2021 with the keywords such as Covid-19, Coronavirus, Healthcare and Risk Factor were searched in the electronic databases of Web of Science, PubMed, Scopus and Google Scholar. Based on the search results 22 studies were included in the study.

    Results

    The risk factors for the outbreak of this disease among HCWs can be divided into 5 groups, including psychological, underlying, occupational, social and disease transmission risk factors.  HCWs, as a high-risk group, in direct or indirect exposure to patients or infectious substances, they have a large share in transmitting the disease to others. For example, the probability of transmission from physicians to family members is 20.8% and to others is estimated at 25%. An important factor in the transmission of the disease is distance. Distances <20 cm in routine examinations and <5 cm in detailed examinations by physicians provide the potential for high transmission of the disease to ophthalmologists. Age, lack of hand care, comorbidities and autoimmunity, poor sleep quality, work stress, lack of PPE, workload and close contact to COVID-19 disease have been identified as risk factors for the transmission the disease.

    Conclusion

    HCWs, can by observing health tips and educating patients, will play an important role in controlling COVID-19 disease.

    Keywords: coronavirus, COVID-19, Health, Healthcare worker}
  • راحله شاهزاده قاسمی، طاهره دهداری*، فهام فیوضی یوسفی، اکرم سادات حسینی
    زمینه و هدف

    نگرش کارکنان بهداشتی-درمانی نسبت به سالمندان تاثیر مهمی بر کیفیت ارایه خدمات دارد. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین نگرش کارکنان بهداشتی-درمانی شهرستان گرگان نسبت به سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    در این پژوهش توصیفی، 395 نفر از کارکنان بهداشتی-درمانی شهرستان گرگان در سال 1398 به صورت سرشماری انتخاب و پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیکی و نگرش به سالمندان را تکمیل نمودند. داده ها با آزمون های آماری t مستقل، ضریب همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

      73 نفر (5/18درصد) از شرکت کنندگان نگرش خوب، 319 نفر (8/80 درصد) نگرش متوسط و 3 نفر (8/0 درصد) نگرش ضعیفی نسبت به سالمندان داشتند.  از نظر آماری، بین نمره کلی نگرش به سالمندان و زمینه شغلی شرکت کنندگان، رابطه معنی داری وجود داشت (001/0>p).

    نتیجه گیری

    در اکثر شرکت کنندگان مورد مطالعه، نگرش به سالمندان در سطح متوسط بود. طراحی و اجرای مداخلات بیش تر جهت ارتقاء نگرش مثبت به سالمندان ضروری است.

    کلید واژگان: سالمندان, نگرش به سالمندان, کارکنان بهداشتی-درمانی, گرگان}
    R. Shahzadeh Ghasemi, T. Dehdari*, F. Fioozi Yousefi, A. S. Hoseini
    Background and Objectives

    The attitude of health care providers towards the elderly has an important effect on the quality of service delivery. Therefore, the purpose of this study was to investigate the attitudes of health staff in Gorgan towards the elderly.

    Materials and Methods

    In this descriptive study, 395 health care providers in Gorgan in 2019 were selected by census sampling method and completed a questionnaire on demographic information and attitudes towards the elderly. Data were analyzed by independent t-test, Pearson’s correlation coefficient, and one-way analysis of variance.

    Results

    73 participants (18.5%) had a good attitude towards the elderly, 319 (80.8%) had a moderate attitude, and 3 (0.8%) had a weak attitude. There was a statistically significant relationship between the overall score of attitude towards the elderly and job background (p<0.001).

    Conclusion

    There was a moderate attitude towards the elderly in most of the participants. Designing and implementing more interventions is necessary to promote a positive attitude towards the elderly.

    Keywords: Elderly, Attitude towards the elderly, Health care providers, Gorgan}
  • مسعود سیرتی نیر، لیلا کریمی، ربابه خلیلی*
    اهداف

     شیوع ناگهانی کووید 19 به عنوان یک بیماری مهلک در سراسر جهان باعث ایجاد مشکلات گسترده روانی در کنار مشکلات جسمی شده است. با توجه به اهمیت پیشگیری و کنترل مشکلات روان شناختی در افراد مواجهه یافته، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان استرس ادراک شده کارکنان درمانی و غیردرمانی در مواجهه با همه گیری بیماری کووید 19 انجام شد.

    مواد و روش ها

     در این مطالعه توصیفی مقطعی که در فروردین 1399 انجام گرفت، 528 نفر از کارکنان درمانی و غیردرمانی با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه جمعیت شناختی و مقیاس استرس ادراک شده ده سوالی کوهن بود که به صورت آنلاین از طریق تلفن همراه ارسال شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های ناپارامتری من ویتنی یو و کروسکال والیس) تحلیل شدند.

    یافته ها

    90/2 درصد افراد، استرس شغلی متوسط و 4/2 درصد استرس شدید داشتند.میزان استرس در دانشجویان نسبت به شاغلین رسمی و قراردادی بیشتر بود. همچنین زنان نسبت به مردان، افرادی با مصرف دارو نسبت به افراد بدون مصرف دارو و افراد با مشاغل درمانی نسبت به مشاغل غیردرمانی، میزان استرس بیشتری داشتند.

    نتیجه گیری

    گروه های آسیب پذیر جامعه مثل زنان، دانشجویان و کارکنان مشاغل بهداشتی درمانی در بحران کووید 19 به پیشگیری و مراقبت بیشتری نیاز دارند که باید به مرور راهبردهای مقابله ای موثر و مدیریت اپیدمی بیماری، دسترسی به منابع درمانی و سیستم خدمات روانی برای این قشر، تقویت شود. همچنین برنامه ریزی راهبردهای ملی و کمک های اولیه در بحران ها از طریق تله مدیسین و خدمات آنلاین مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: استرس روان شناختی, همه گیری, کووید 19, کارکنان بهداشتی درمانی}
    Masoud Sirati Nir, Leila Karimi, Robabe Khalili*
    Objectives

     The sudden outbreak of Coronavirus (COVID-19) as a deadly disease worldwide has caused widespread psychological problems and physical problems. Given the importance of preventing and controlling mental health problems in patients with this disease, the present study was conducted to investigate the Perceived Stress level of health care and non- health care in Exposed to COVID-19 pandemic.

    Methods

     This is a descriptive-cross-sectional study conducted in April 2020. A total of 528 medical and non-medical workers entered the study by simple sampling method. Include criteria as follows Employees exposed to the Coronavirus (COVID-19) who had access to a smartphone. People with a history of mental illness were excluded from the study. The tools used included a demographic questionnaire, and the Cohen 10-item Perceived Stress Scale distributed online via the mobile phone.

    Results

     Among 528 participants in the study, the majority (68.2%) were married (52.7%) were male, and (47.3%) were in the age group of 46-46 years. Most research units (90.2%) had moderate stress, and (4.2%) had severe stress. The Kruskal–Wallis test showed that students were more stressed than formal and contract workers. In comparison with the averages in the Mann-Whitney test, women were more stressed than men. People who were not taking medication had more stressed than people who were taking medication. Also, people with therapeutic occupations were more stressed than Non-therapeutic jobs.

     Discussion and Conclusion

    The findings of the present study showed the need for more vulnerable groups in society such as women, students, and staff of therapeutic occupations in the Coronavirus (COVID-19) crisis prevention and care, which should be reviewed by effective coping strategies and epidemic disease management, access to healing resources and psychological services system should be further strengthened for this group. Also, the planning of national strategies and first aid in crises should be emphasized through telemedicine and online services

    Keywords: Psychological stress, COVID-19, Pandemic, Health care workers}
  • مجتبی فتاحی عبدی زاده *، وجیهه قارزی، سحر کلاته، رحیم اکرمی، محمد شوریده یزدی، مریم لطیف نیا
    زمینه و هدف
    بیماری هپاتیت B از عفونت های منتقله از راه خون بوده وپیش بینی می شود حدود دو میلیارد نفر از جمعیت دنیا در معرض ویروس هپاتیت B قرار گرفته باشند. به خاطر مسائل شغلی، دانشجویان و کارکنان علوم پزشکی بیش از سایر افراد جامعه در معرض مواجهه وابتلا به این بیماری می باشند.
    مواد و روش ها
    مطالعه توصیفی- تحلیلی بوده و بطور تصادفی 238 نفر از کارکنان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انتخاب و نمونه گیری شدند. سپس تیترآنتی بادی ضد پروتئین سطحی ویروس هپاتیت B(HBs- Ab) به روش ELISA اندازه گیری وپس از ثبت نتایج واطلاعات دموگرافیک ، نتایج با استفاده از نرم افزار Stata12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    از مجموع 238 مورد ، 156 نفر زن (65/5%) و82 (34/5%) مرد بودند. 66درصد از افراد آنتی بادی بالای mu/ml10 داشته ودر4/37 درصد افراد پاسخ مناسب بالای u/ml 100 مشاهده شد.رابطه بین شغل، جنس وتاهل با پاسخ ایمنی معنادار بود.100% افرادی که دوز کامل بعلاوه یادآور واکسن را دریافت کرده بودند، ایمن بودند. با گذشت زمان، از درصد افراد ایمن، کم شده بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به کاهش پاسخ به واکسن به مرور زمان ونیز در معرض خطر بودن پرسنل بهداشتی درمانی توصیه می شود تیتر آنتی بادی در این افراد بصورت دوره ای 5 الی 10 ساله بررسی شده تا در صورت کاهش تیتر، دوز یادآور تجویز شود.
    کلید واژگان: هپاتیت B, انتی بادی HBs, واکسن, کارکنان بهداشتی درمانی}
    Vajihe Gharzi, Sahar Kalateh, Rahim Akrami, Maryam Latifnia, Mohammad Shoorideh Yazdi, Mojtaba Fattahi Abdizadeh *
    Background
    Hepatitis B is a bloodborne infections and it is predicted that about two billion people in the world have been exposed to the hepatitis B virus. Because of occupational reasons, medical students and staffs are more susceptible to expose to this disease than other members of society.
    Materials And Methods
    This study is a descriptive-analytic study and 238 staffs and students of Sabzevar University of Medical Sciences were randomly selected and sampled. Then, the antibody titer of surface anti-protein of hepatitis B virus (HBs- Ab) was measured using ELISA method and the results were analyzed using the software Stata 12 after recording the demographic results and information.
    Results
    Out of 238, 156 persons were female ( 65.5%) and 82 persons ( 34.5%) were male. 66% of individuals had antibody higher than 10 mu/ml and 37.4 % of individuals showed the appropriate answers higher than 100 u/ml. The relationship between job, sex and marital status with the immune response was significant. 100% of people who received full dose along with the booster vaccine were immune. Over time, the percentage of immune people has been decreased.
    Conclusion
    Considering the reduction of response to vaccines over time and healthcare personnel being at risk, it is recommended that antibody titer was periodically examined in these individuals in 5 to 10 years to administer a booster dose in the case of a decrease in antibody titers.
    Keywords: Hepatitis B, HBs, Ab, Vaccine, Health care worker}
  • مهدی پوراصغر، کیومرث نجفی، عبدالحکیم تیرگری، جمشید یزدانی، مژگان فلکی، فریبا صالحی*
    اهداف مهارت های ارتباطی یکی از مهارت های اساسی زندگی اجتماعی انسان ها و یکی از دغدغه های اصلی و چالش برانگیز در زندگی است که تاثیر عمیقی بر موفقیت افراد و سازمان ها دارد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مهارت های ارتباطی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان و شاغلان بهداشتی درمانی انجام شده است.
    مواد و روش ها این مطالعه توصیفی تحلیلی با حجم نمونه 409 نفر در بیمارستان روان پزشکی و سوختگی زارع در سال 1394 انجام شده است. نمونه ها به روش سرشماری به مطالعه ورود پیدا کرده اند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه مهارت های ارتباطی شامل مهارت درک پیام، مهارت گوش دادن، بینش به فرایند ارتباط و قاطعیت در ارتباط بوده است .داده ها با نرم افزار SPSS18 و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آنوا و تی تست تجزیه وتحلیل شده است.
    یافته ها میانگین مهارت های ارتباطی کارکنان 154 و در سطح مطلوب است. اختلاف معنی داری بین مهارت های ارتباطی با متغیرهای سابقه کار، تحصیلات، محل خدمت، وضعیت استخدامی و سمت نشان داده شده است (0/05>P). بین قاطعیت و مدرک تحصیلی ارتباط معنی داری نشان داده شده است.
    نتیجه گیری با توجه به یافته های مطالعه حاضر توصیه می شود با ایجاد تمهیدات لازم برای افزایش آموزش های ضمن خدمت کارکنان و شاغلان بهداشتی درمانی به افزایش مهارت های ارتباطی آنان کمک شود و در نتیجه رضایتمندی مراجعان و کارکنان افزایش یابد.
    کلید واژگان: مهارتهای ارتباطی, کارکنان بهداشتی درمانی, پیام, ارتباطات}
    Mehdi Pourasghar, Kyumars Najafi, Abdolhakim Tirgari, Jamshid Yazdani, Mozhgan Falaki, Fariba Salehi *
    Objectives Communication skill is one of the basic skills of human social life that have a profound impact on the success of individuals, organizations, and institutions. This study is conducted to determine the status of communication skills and related factors in staff and health workers of burn and psychiatric hospital in Sari city.
    Methods This descriptive-analytical study has been done with a sample size of 409 people, comprising staff and health workers of a burn and psychiatric hospital in Sari city in 2015. In this study, the samples were selected using the census method. Instruments used for the study were demographic data and communication skills questionnaire consisting of skills of understanding message, listening skills, insight to the communication process and certainty in communication that was completed in an interview with hospital staff. Collected data were analyzed with SPSS software version 18 using Pearson correlation coefficient, ANOVA, and t-test.
    Results Findings of the present study indicate that the mean of communication skills of staff is 154, which is at a desirable level. In this study, it is shown that there is a significant difference in the mean score of communication skills according to work experience variables, education, work location, employment status, and position (PConclusion Based on the findings of the current study, it is recommended that the education level and communication skills of the staff and health workers in hospitals should be increased. To increase these skills, it is necessary to conduct service training. It is also important to provide job security to health workers and staff by reviewing job rules and employment status using rewards and timely encouragements and determining service place of staff regarding their interests and expertise. This can result in significant improvements in communication skills, thereby, raising the satisfaction of staff and clients.
    Keywords: Communication skills, Health care workers, Message, Communications}
  • حسن محمودی *، محمد اصغری جعفرآبادی، یونس محمدی، شایسته شیرزادی، مصطفی صادقی، پرشنگ شریفی
    مقدمه
    سبک زندگی تعیین کننده وضعیت سلامت افراد است و یکی از راهکارهای اصلی برای حفظ سلامتی، داشتن سبک زندگی سالم است و توده بدنی در محیط کار می تواند به عنوان شاخصی از سبک زندگی افراد باشد. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی توده بدنی و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان سقز انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی-همبستگی در سال 1393بر روی 180 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی و بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان سقز، کردستان به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و «نیمرخ سبک زندگی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پروفایل 2» (Health Promotion Life Style II(HPLP-IIاستفاده شد. روایی ابزار به روش روایی محتوا و پایایی آن نیز با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین توده بدنی افراد در این مطالعه 3/70±25/38 و نمرات رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت 0/48±2/68 بود. بیشترین نمره رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت مربوط به افراد دارای توده بدنی نرمال بود. در میان زیر گروه های توده بدنی بیشترین و کمترین نمره مربوط به حیطه های تغذیه و فعالیت فیزیکی بود.
    نتیجه گیری
    میانگین نمرات رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت کارکنان در سطح مطلوب می باشد، اما میانگین توده بدنی آنها در حد مطلوب نمی باشد. لذا پیشنهاد می شود که رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت خصوصا در حیطه فعالیت های فیزیکی بیشتر توجه شود.
    کلید واژگان: توده بدنی, سبک زندگی, کارکنان بهداشتی درمانی}
    H. Mahmoodi*, M. Asghari Jafarabadi, Y. Mohammadi, Sh Shirzadi, M. Sadeghi, P. Sharifisaqezi
    Introduction
    Lifestyle is one of the determinants of individual's health status and one of the main strategies to maintain healthy lifestyle. Body mass index in work environment can be used as an indicator of individual's lifestyle. The purpose of this study was to determine the correlation of body mass index and health promotion lifestyle among healthcare workers of Saqqez city.
    Materials and Methods
    In this descriptive- correlational study, 180 staff of health care and hospital of Imam Khomeini hospital of Saqqez in Kurdistan participated by convince sampling. Demographic questionnaire and “Health Promotion Life Style II” (HPLP-II) was used to collect data. The validity of the instrument was determined by content validity and the reliability was obtained by alpha Cronbach coefficient. Data were analyzed by SPSS/21.
    Findings
    The mean BMI and HPLP score of staffs were 25.38±3.70, 2.68 ± 0.48 respectively. The highest score was in participants who had a normal body mass index. Analysis showed that nutrition and physical activity were the highest and the lowest score dimensions respectively.
    Conclusion
    The mean score of health promotion lifestyle staff was desirable. However the mean of staff body mass index was not at the desirable level. Thus, physical activity as one of the health promoting behaviors is suggested.
    Keywords: Body mass index, Health, promoting lifestyle, Healthcare worker}
  • احمد مرادی، داوود شجاعی زاده *
    مقدمه
    کارکنان بخش سلامت نقش مهمی را در آموزش سبک زندگی سالم به گروه های مختلف جامعه بر عهده دارند و به عنوان الگوی مناسب رعایت سبک زندگی سالم به حساب می آیند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی سبک زندگی سالم کارکنان مراکز بهداشتی درمانی اندیمشک انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این پژوهش توصیفی– تحلیلی کلیه کارکنان بهداشتی درمانی(170 نفر) به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (HPLPII: Health promotion lifestyle profile II) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارspss نسخه 19و آزمون های آماری توصیفی و آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و همچنین ضریب همبستگی Pearson انجام شد.
    یافته ها
    میانگین سنی آنها 06/7±25/36 سال بود. 8/26 درصد مرد و 1/77 درصد، متاهل بودند. نمره کل سبک زندگی در کارکنان 34/15±130 بدست آمد. بیشترین امتیاز را بعد مسئولیت پذیری درباره سلامت (67/4±90/28) و کمترین امتیاز را فعالیت فیزیکی (67/4±90/28)کسب کرد. بین متغیرهای دموگرافیک با سبک زندگی کلی ارتباط آماری معنی دار وجود نداشت(05/0p<). ولی بین جنس و تغذیه(005/0=P)، تاهل و روابط بین فردی (005/0=P)، BMI و روابط بین فردی(005/0=P)، سابقه کار و رشد معنوی(016/0=P) ارتباط آماری معنی دار مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    یافته های این پژوهش نشان دهنده این است که انجام رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در کارکنان بهداشتی از سطحی متوسط برخوردار می باشد. بنابراین برنامه ریزی جهت بهبود و ارتقای سبک زندگی این گروه شغلی پر اهمیت که نقش بسیار مهمی در ارتقای سلامتی جامعه دارند ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: سبک زندگی, HPLP, کارکنان بهداشتی درمانی, اندیمشک}
    A. Moradi, D. Shojaizade*
    Introduction
    Health care workers play a major role in regard with the training of healthy life style to different groups in the society, who are considered as a suitable model of observing a healthy life style. Accordingly, this study aimed to determine the healthy lifestyle of health care workers in Andimeshk.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study, all the health care workers (n=170) were selected through census sampling method. The standard questionnaire of Health promotion lifestyle profile II (HPLPII) was used in order to gather the study data, which then were analyzed by SPSS software (ver,19) using descriptive statistical tests, independent samples t-test, one-way ANOVA, as well as Pearson correlations coefficient.
    Results
    The mean age of participants was 36.25±7.06 years. 73.2% 0f the health care workers in this study were married and 26.8% were males. The total mean HPLP was 130 ±15.34. In addition, health responsibility obtained the highest score, whereas the physical activity received the lowest score. A statistically significant correlation was detected between HPLP aspects and demographic factors (p>0.05). However, there was a statistically significant relationship between gender and nutrition(p=0.005), marital status and interpersonal relations (p=0.005), BMI and interpersonal relations(p=0.005), work background and spiritual growth (p=0.016).
    Conclusion
    The findings of the present study revealed that health-promoting behaviors were reported at an average level within health care workers. As a result, planning seems to be necessitated in regard with improving and promoting lifestyle of this important group of workers, who play a very significant role in the health promotion of the society.
    Keywords: Andimeshk, Health care workers, HPLP, Lifestyle}
  • رضا جوروند، فرخنده امین شکروی*، زینب غضنفری
    مقدمه
    شیوع جراحت ناشی از اجسام تیز و برنده در ایران بالا است و لذا پرسنل درمانی در معرض ابتلا به سه بیماری مهم ایدز، هپاتیت B و C هستند که از طریق خون منتقل می شوند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر رفتار پیشگیری کننده از جراحات ناشی از اجسام تیز و برنده در گروهی از پرسنل درمانی در استان ایلام در سال 1391صورت پذیرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه نیمه تجربی و مداخله ای، تعداد 66 نفر از کارکنان درمانی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهرستان های دهلران (به عنوان گروه آزمون) و آبدانان(به عنوان گروه کنترل) وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید مراحل روائی و پایائی در دو مرحله، قبل و یک ماه پس از اجرای مداخله آموزشی توسط شرکت کنندگان در مطالعه تکمیل شد. داده ها با نرم افزار SPSS19 و با استفاده از آزمون های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته های پژوهش: اختلاف میانگین نمرات مربوط به آگاهی و نگرش دو گروه آزمون و کنترل پس از مداخله معنی دار بود. تعداد موارد جراحت، در مدت یک ماه قبل از مداخله در هر دو گروه پنج مورد (15/15 %) بود؛ که یک ماه پس از مداخله، به یک مورد (03/3 %) در گروه آزمون و چهار مورد (12/12 %)در گروه کنترل کاهش یافت.
    بحث و نتیجه گیری
    تدوین برنامه آموزش بهداشت و اجرای آن برای کاهش موارد جراحت ناشی از اجسام تیز و برنده، سودمند است. واژه های کلیدی: جراحت ناشی از سوزن، مداخله آموزشی، کارکنان بهداشتی درمانی، پیشگیری
    کلید واژگان: جراحت ناشی از سوزن, مداخله آموزشی, کارکنان بهداشتی درمانی, پیشگیری}
    Reza Jorvand, Farkhondeh Aminshokravi*, Zinab Ghazanfari
    Background
    The incidence of sharps injuries in Iran is high and therefore health care workers are at a higher risk for three major diseases, AIDS, hepatitis B and C, that are blood born diseases. This study aimed to investigate the promotional impact of educational intervention on behaviors of health care workers in Ilam province regading sharps injury prevention in 2012.
    Materials And Methods
    In this quasi-experimental intervention study, 66 healthcare workers in health centers in the city of Dehloran (as the experimental group) and Abdanan (as the control group) were enrolled. The data were collected by a questionnaire completed by the participants, after the approval of its validity and reliability in two previous steps, and one month before the educational intervention. SPSS19 software was used to analyze the data using appropriate statistical methods.
    Results
    The mean difference between knowledge and attitude scores after the intervention in the experimental and control groups was significant. Number of injuries, a month before the intervention in both groups was five cases (15.15 %); while one month after the intervention it reduced to just one case (3.03 %) in the experimental group and four cases (12/12 %) in the control group.
    Conclusion
    the design and implementation of an educational program for reducing injuries from sharps is beneficial. Keywords: Injuries caused by needles, training intervention, health care workers, prevention
    Keywords: Injuries caused by needles, Intervention, Healthcare workers, Preventive behavior}
  • علی اکبر رحیمیان فر، سید خلیل فروزان نیا، حمیده دهقانی، زهره خاوری، محمد تقی ساربان
    مقدمه
    صدمات ناشی از وسایل نوک تیز می تواند به شدت برای کارکنان بهداشتی، درمانی به دلیل بیماری های منتقله خطر آفرین باشد. سر سوزن یا اجسام تیز و برنده آلوده به خون قادر به انتقال حداقل بیست پاتوژن منتقله از طریق خون به کارکنان پزشکی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی و عملکرد کارکنان بهداشتی، درمانی بیمارستان افشار یزد در رابطه با صدمات ناشی از وسایل نوک تیز است تا بدینوسیله نتایج به دست آمده در جهت ارتقاء آگاهی، عملکرد و سطح سلامت کارکنان بهداشتی درمانی قرار گیرد.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی 125 نفر از کارکنان تیم بهداشتی و درمانی بیمارستان افشار بود شرکت داشتند. روش جمع آوری اطلاعات به صورت پرسشنامه حاوی سئوالاتی در رابطه با مشخصات جمعیت شناختی عملکرد و آگاهی در رابطه با صدمات ناشی از وسایل نوک تیز بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آماری توصیفی آزمون شفه، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید.
    نتایج
    نتایج نشان داد که میانگین نمره آگاهی مردان 70/5 و در زنان 78/5 بود. همچنین در این مطالعه بین جنس، سن، سابقه کار و نمره آگاهی رابطه معنی داری به دست نیامد (412/0p=). به علاوه تفاوت معنی داری بین میانگین نمره آگاهی در بین بخش های مختلف حاصل گردید (001/0(p=.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج، انجام برنامه های آموزشی به صورت مداوم و دوره ای برای کارکنان بر اساس اولویت آموزشی در بخش های مختلف به خصوص در زمینه احتیاطات عمومی نظیر گذاشتن درپوش سرسوزن و غیره پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: صدمات, وسایل نوک تیز و برنده, آگاهی, عملکرد, کارکنان بهداشتی درمانی}
    Aa Rahimianfar, Kh Frouzannia, H. Dehghani, Z. Khavari, Mt Sareban
    Introduction
    Needle stick injury is known as a common adverse complication that health care staff are encountered with. This injury cause different pathogen to be transmitted through blood. So investigating the knowledge and practice of health care staff can be useful and beneficial.
    Methods
    In this descriptive study, the study data was collected via a questionnaire that consisted of demographic characteristics, knowledge and practice of staff about needle stick injury. Descriptive statistics, ANOVA, T test, Pearson coloration and Scheffe Test were used to analyze the data.
    Results
    Data analysis showed that mean of knowledge score of men and women were 5.70 and 5.75 respectively. There was also no significant difference in age, sex, working experience and the mean of knowledge scores between the different groups (p = 0.412). In addition, results showed that there was no significant difference in the mean of knowledge scores among different ward staff (p<0.001).
    Conclusion
    The study findings indicate that educational plan should be provided regarding safe injection and preventing approaches.
    Keywords: Health Care Staff, Knowledge, Needle Stick Injury, Practice}
  • فرهاد صراف زاده، انیس قاسمی راد، سید مجتبی سهروردی
    زمینه و هدف
    کارکنان بهداشتی درمانی در معرض خطر کسب عفونت هپاتیت ویروسی B هستند. سطح آنتی بادی ناشی از واکسیناسیون با گذشت زمان افت می کند. هدف این مطالعه، تعیین ایمنی حاصل از واکسیناسیون علیه هپاتیت B در کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال های 1390-1389 بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 425 نفر از پزشکان، پرستاران، بهیاران و تکنیسین های واکسینه شده علیه ویروس هپاتیت B که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. سطح HBs آنتی بادی با روش ELISA تعیین گشت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری میانگین و انحراف معیار و کای اسکور، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.15 انجام شد.
    یافته ها
    253 نفر (5/59 ٪) از افراد مورد مطالعه مرد و 172 نفر (5/40 ٪) زن بودند. تیتر آنتی بادی در 60 نفر (1/14 ٪) کمتر از mIU/ml 10، در 152 نفر (8/35 ٪) mIU/m l 100-10 و در 213 نفر (1/50 ٪) بیشتر از mIU/ml 100 بود. بیشترین ریسک عفونت در جنس مرد، سنین 40 تا 49 سال، پرستاران و بهیاران، افراد با سابقه کاری بیشتر از 5 سال و افرادی که حداقل 10 سال از آخرین نوبت واکسیناسیون آنها می گذشت، وجود داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به ریسک بالای خطر هپاتیت B در کارکنان بهداشتی درمانی و از آنجا که 1/14% از افراد مورد مطالعه، سطح آنتی بادی محافظت کننده نداشتند، پیشنهاد می شود پس از واکسیناسیون هپاتیت B، سطح آنتی بادی های محافظتی سنجیده شده و در صورت نیاز واکسیناسیون مجدد انجام شود.
    کلید واژگان: واکسیناسیون, ایمنی, کارکنان بهداشتی درمانی, هپاتیت B}
    F. Sarafzadeh, A. Ghasemirad, S.M. Sohrevardi
    Background And Objective
    Health care staff are at risk for hepatitis B infection the Hbs antibody levels will decrease by the time in vaccinated people. This study was aimed to evaluate the level of Immunity in Health Care staff which were Vaccinated against Hepatitis B Virus in Kerman university of medical sciences university hospital during 2010-2011.
    Material And Methods
    In these cross-sectional study 452 health care staff vaccinated with hepatitis B including physicians, nurses and technicians who met inclusion criteria were involved the study by census method. Hbs antibody titre was quantitatively measured using ELISA method. Data were analyzed by descriptive statistics, mean, standard deviation and chi square in spss15 software.
    Results
    Of cases 253 (59.5%) were men and 172 (40.5%) were women. Anti-HBs Ab titers were <10 mlU/mL in 60 (14.1%) subjects, 10 - 100 mlU/mL in 152 (35.8%), and >100 mlU/mL in 213 (50.1%) persons. The significant risk factors included male gender, age of 40 to 49 years, being a nurse, duration of employment in a clinical environment more than 5 years, and time duration after the primary vaccination exceeding than 10 years.
    Conclusion
    Base on the significant risk factors of hepatitis B virus infection among health care staff and because 14.1% of subjects had not protective levels of Hbs antibody titer, It is suggested that protective antibody levels to be measured after vaccination and revaccination should be performed as if required.
    Keywords: Vaccination, Immunization, Health care staff, Hepatitis B}
  • رقیه نظری، فاطمه حاجی حسینی، منصوره معادی، معصومه محبوبی
    زمینه وهدف
    دستها نقش مهمی در انتقال عفونت بیمارستانی دارند و بهداشتی کردن دستها به عنوان موثرترین، ارزانترین و راحت ترین روش پیشگیری از این عفونتها بشمار می رود. با توجه به اینکه اطلاعات کافی از عملکرد کارکنان بهداشتی درمانی در این زمینه در دسترس نمی باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی رفتار بهداشتی کردن دست ارائه دهندگان خدمات سلامت انجام شد.
    روش ها
    در این مطالعه توصیفی 153 نفر از ارائه دهندگان خدمات سلامت شامل پزشک، پرستار و سایر درمانگران شاغل در بیمارستانهای منتخب استان مازندران به طور تصادفی وارد مطالعه شدند. رفتار بهداشتی کردن دست در 612 موقعیت در سال 1387توسط مشاهده گران آموزش دیده و به طور نا محسوس مشاهده شد و نتایج مشاهده در چک لیستی ثبت گردید. چک لیست بر اساس دستور العمل کشوری اصول حفاظت و ایمنی در برابر بیماری ها تهیه شده بود و شامل مشخصات فردی و مواردی مثل نحوه شستشو و خشک کردن دست ها بود. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار آماری SPSS13و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    واحد های مورد مشاهده 153 نفر بودند که 125نفر (7/81%) زن و اکثرا پرستار (134نفر) با میانگین سنی24/8 ±28/29 سال و سابقه کاری7/5± 98/4 سال بودند. 612 موقعیت بهداشتی کردن دست مشاهده شد که در 194 موقعیت(7/31%) شستشو انجام گرفت. بیشترین ماده مورد استفاده برای شستشو، آب و صابون 113مورد (3/58%) و مایع الکلی 48مورد(7/24%) بود. در 154مورد(2/79%) دستها فقط بعد از تماس با بیمار شستشو داده شد. روش ارجح برای خشک کردن دستها در اکثر موارد دستمال کاغذی 105مورد(2/54%) بود و 78 نفر (2/40%) دستها را خشک نکرده بودند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که رفتار ارائه دهندگان خدمات سلامت در بهداشتی کردن دست کمتر از حد انتظار می باشد؛ لذا توصیه می شود با انجام تحقیقات بیشتر در این باره علاوه بر کشف علل به برنامه ریزی و آموزش جدی تر جهت ایجاد تغییر در رفتار مراقبت کننده ها پرداخته شود.
    کلید واژگان: بهداشتی کردن دست, کارکنان بهداشتی درمانی, شستشوی دست}
    Roqaye Nazari, Fateme Haji Hosseini, Mansure Maadi, Masume Mahbubi
    Background
    Hands have important role in nosocomial infection transmission and is the most effective, cheapest and easiest method for prevention of these infections, but we do not have enough information about this behavior. This article was done with the aim of hand washing behaviors assessment in health care workers.
    Methods
    Inthis descriptive study 153 health care workers (doctors, nurses and other therapists) of Mazandaran were randomly selected in 2008. Educated observers observed their hand washing behaviors in 612 situations. Data was documented in a checklist. This checklist was prepared based on state guidelines of principles of safety and protection against diseases, and contained demographic characteristics and hand washing instruction methods. Data was analyzed using spss13, descriptive statistics, t-tests and chi-square test.
    Results
    Sample was 153 cases, (n=125) 81.7% were female, mostly nurses (n=134) with average 29.28 ±8.28 years old and 4.94±5.7 years of work experience. 612 hand washing situation were observed; hand washing was done in 194 situations (31.7%). Most materials used for hygiene were water and soap (n=113, 58.3%) or alcohol-based liquids (n=48, 24.7%). HCWs in 79.2% of situations (n=154) washed their hands just after contact with patients. The preferred method for hand drying in most cases was paper towel (n=105, 54.2%).In 78 situations (40.2%) didn’t dry their hands.
    Conclusions
    This study showed that health care workers’ performance in hand washing behavior is poor, therefore more research is advisable for both finding the reasons and planning for more serious education in order to change the hand washing behavior of health care workers.
    Keywords: Health Care Worker, Hand hygiene, Hand washing}
  • معصومه دل آرام*، علی حسن پور دهکردی، کبری نوریان، افسانه کاظمیان، نسرین فروزنده
    زمینه و هدف

    روش های اضطراری که جهت جلوگیری از حاملگی در زمان مشخصی پس از یک مقاربت حمایت نشده به کار می روند، ممکن است حاملگی ناخواسته را به میزان چشمگیری کاهش دهند. با توجه به نقش مهم کارکنان بهداشتی – درمانی در پیشگیری از حاملگی های ناخواسته، این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان بهداشتی – درمانی در مراکز بهداشتی – درمانی شهری شهر کرد در مورد روش های اضطراری پیشگیری از بارداری اجرا شده است.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی – تحلیلی با تعداد نمونه 102 نفر از پرسنل شاغل در مراکز 9 گانه بهداشتی – درمانی و مرکز آموزشی – درمانی هاجر شهر کرد صورت گرفت. برای گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد و داده ها با نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری کای اسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که میزان آگاهی کارکنان بهداشتی درمانی و مرکز آموزشی – درمانی هاجر شهر کرد نسبت به روش های پیشگیری اضطراری در 9/5 درصد افراد ناکافی، در 3/37 درصد متوسط و در 9/56 درصد کافی است. نگرش بیش از 80 درصد افراد در این مورد مثبت بود و اعتقاد داشتند که این روش ها سقط محسوب نمی شود و در استفاده از آنها به خاطر عوارضشان نباید تردید کرد. بیش از 70 درصد واحد های مورد پژوهش روش های اضطراری را به مراجعان توصیه کرده، مایل بودند که در آینده نیز در صورت نیاز آنها را توصیه نمایند. ارتباط معنی داری بین سطح آگاهی و میزان تحصیلات افراد وجود داشت.

    نتیجه گیری

    اکثریت واحد های مورد پژوهش دارای آگاهی کافی، نگرش مثبت و عملکرد مناسب نسبت به روش های پیشگیری اضطراری بودند. به روز کردن اطلاعات افراد در مورد این روش ها با تاکید بر کاربرد IUD به عنوان یک روش پیشگیری اضطراری، پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: روش های اضطراری پیشگیری از بارداری, آگاهی, نگرش, عملکرد, کارکنان بهداشتی - درمانی}
    Masomeh Delaram *, Ali Hasanpoor Dehkordi, Kobra Noriyan, Afsaneh Kazemyan, Nasrin Fouroozandeh
    Background and Objectives

    Emergency contraception methods used in a specilic time after an unprotected intercourse can reduce the incidence of unwanted pregnancy. Considering the role of health care provider's intercourse can extremely reduce the incidence of unwanted pregnancy, Considering the role of health- care providers in preventing unintended pregnancy, we decided to assess their knowledge, Attitude and Practice about emergency contraceptive methods in Shahr-e-kord, Irun.

    Material and Methods

    The subjects of this descriptive study were 102 lealth care providers engaged in all heath centers (N=9) and Hajar hospital of shahr-e-kord. After collecting the data by a researcher- made questionnaire, we used Chi-square and Pearson correlation coefficient to analyze the data

    Results

    The results show that their knowledge of emergency contraceptive methods is inadequate (5.9%), moderate (37.3 %) and adequate (59.9%). Their attitude (80%) is positive and believe that these methods can not be considered abortion. More than 70% of them try to recommend these methods to the women. There is signilicant correlation between the level of knowledge and education level (P=0.002).

    Conclusion

    We recommend updating the people's knowledge about emergency contraceptive methods, mainly jud

    Keywords: Emergency Contraceptive Methods, Knowledge, Attitude, Performance, Health-Care Providers}
  • سیدجواد حسینی شکوه، موسی احمدی
    سابقه و هدف
    فرورفتن سوزن یا اجسام تیز و برنده آلوده به خون در بدن و یا پاشیدن خون یا ترشحات آلوده به خون به داخل سطوح مخاطی که تحت عنوان جراحات ناشی از سر سوزن (Needle stick injury) بحث می گردد قادر به انتقال حداقل بیست پاتوژن منتقله از طریق خون به پرسنل پزشکی شده و در این بین سه بیماری ویروسی ناشی از HBV و HCV و HIV از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند. این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی و عملکرد پرسنل پزشکی و پیراپزشکی در بیمارستان 505 ارتش در رابطه با جراحات ناشی از سر سوزن و بیماری های ویروسی منتقله از این طریق انجام شد.
    مواد و روش ها
    روش مطالعه از نوع توصیفی و با پر کردن پرسشنامه برای 88 نفر از پرسنل شامل پزشک (متخصصین رشته های مختلف، پزشکان عمومی و کارورزان رشته پزشکی)، دندانپزشک، پرسنل پرستاری و پیراپزشکی که در بخش های مختلف بیمارستان کار می کردند در آبان ماه 1381 انجام گرفت.
    یافته ها
    آگاهی کارکنان بهداشتی درمانی باتوجه به درصد پاسخ های صحیح به سوالات مطروحه هاغلب کمتر از 50% است، نسبتا ضعیف محسوب می شود. در مورد عملکرد کارکنان می توان گفت 69.3% از کارکنان پوشش کامل واکسیناسیون هپاتیت B را داشته اند و 29 نفر سابقه حداقل یک نوبت تا بیش از 100 نوبت و در مجموع بیش از 246 مورد NSI را در طول خدمتشان ذکر می کنند. میزان کلی NSI به ازای هر 100 نفر کارکنان بهداشتی-درمانی (HCWs=Health care workers) در سال معادل 28.5% بود. این در حالیست که در اکثر موارد درمان و پیگیری لازم نیز انجام نشده بود.
    نتیجه گیری و توصیه ها: میزان آگاهی پرسنل در مورد خطر سرایت سه ویروس یاد شده و مسائل درمانی و پی گیری پس از NSI در حد قابل قبولی نبوده و باوجود پوشش واکسیناسیون HBV در حد مطلوب، تعیین سطح آنتی بادی پس از دوره کامل واکسیناسیون درحد پایین بود لذا گذاشتن کلاس های آموزشی، ثبت موارد NSI و تشکیل پرونده بهداشتی برای پرسنل پزشکی در تمام بیمارستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی توصیه می گردد.
    کلید واژگان: آگاهی, جراحات ناشی از سر سوزن, عفونت های منتقله از طریق خون, کارکنان بهداشتی درمانی}
  • علیرضا جانبخش، حسین حاتمی، بابک صیاد، پیمان عینی، مهندس امیر حسین هاشمیان
    سابقه و هدف
    هپاتیت B یکی از معضلات بهداشتی کشور ما محسوب می شود و کارکنان بهداشتی – درمانی به علت وفور این بیماری در کرمانشاه بیشتر در معرض آلودگی با ویروس هپاتیت B قرار دارند. هرچند معمولا در 90درصد از افرادی که واکسینه شده اند، پاسخ ایمنی مشاهده می شود، ولی میزان متغیر این پاسخ در نقاط مختلف کشور ایجاب کردکه به منظور ارزیابی میزان تاثیر واکسن در کرمانشاه این مطالعه در سال 1381 طراحی و اجرا گردد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی- مقطعی، روی تعداد 138 نفر از افرادی که قبلا علیه هپاتیت B نوع Heberbiovac HB واکسینه شده بودند و سابقه عفونت قبلی در آن ها با منفی شدن تست HBc رد شده بود، انجام گرفت. نمونه هابه روش طبقه ای و متناسب با تعداد کارکنان 10 مرکز آموزشی درمانی کرمانشاه انتخاب شده و تحت آزمایش HBS-Ab به روش ELISA قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بر حسب جنس، سن، وزن و... با استفاده از آزمون های کای دو و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    از مجموع 138 نفر افراد مورد بررسی6/69 درصد(96نفر) افراد به واکسن پاسخ مناسب داده و 4/30 درصد (42نفر) پاسخ نداده بودند. 58 درصد افراد بالای 40 سال و 1/76 درصد افراد کمتر یا مساوی 40 سال نسبت به واکسن پاسخ مناسب داشتند که این اختلاف معنادار بود(05/0P<). جنسیت، وزن وزمان سپری شده از آخرین دوز واکسن و سابقه مصرف دخانیات در میزان پاسخ به واکسن تاثیری نداشتند.
    بحث: میزان پاسخ به واکسن در این مطالعه کمتر از مطالعات مشابه بود، به نحوی که بیش از 30% افراد تحت مطالعه به واکسیناسیون، پاسخ مناسبی نداده و همچنان نسبت به عفونت با ویروس هپاتیت Bحساس بودند، لذا توصیه می شود که در گروه های پرخطر، مانند کارکنان بهداشتی – درمانی، یک ماه پس از تزریق نوبت سوم واکسن، HBs-Ab مورد ارزیابی قرار گیرد و در صورت پاسخ نامناسب، واکسیناسیون تکرار شود. انجام مطالعات مشابه برای ارزیابی مقرون به صرفه بودن واکسن و راه های ارتقای سطح پاسخ ایمنی درافراد در معرض خطر پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: هپاتیت B, واکسیناسیون, پاسخ ایمنی, Heberbiovac HB, کارکنان بهداشتی درمانی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال