جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « abdominal adhesion » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

Effects of Intraperitoneal Administration of Simvastatin in Prevention of Postoperative Intra-abdominal Adhesion Formation in Animal Model of Rat

Mojtaba Javaherzadeh, Ali Shekarchizadeh, Marjan Kafaei, Abass Mirafshrieh, Nariman Mosaffa, Babak Sabet

Bulletin of Emergency And Trauma, Volume:4 Issue: 3, Jul 2016, PP 156 -160

Objective
To determine the preventive effects of local administration of simvastatin for postoperative intra-abdominal adhesion formation in animal model of rat.
Methods
In this experimental study, 32 Wistar albino rats as the animal model of intra-abdominal adhesion formation were included. Adhesions were induced in all the animals via abrasion of the peritoneal and intestinal surface during laparotomy. Afterwards, the rats were randomly assigned to receive simvastatin (30 mg/kg body weight) as a single intraperitoneal dose at the time of laparotomy (n=16) or normal saline in same volume at the same time (n=16). At the day 21, animals were euthanized and the adhesions were quantified clinically (via repeated laparotomy) and pathologically and compared between the two groups.
Results
The baseline characteristics of the animals were comparable between two study groups. Clinically, in simvastatin group, 10 rats (62.5%) did not develop any adhesion and 6 (37.5%) had first-grade adhesion; whereas in the control group, 11 (68.8%) rats had first- and 5 (31.2%) had second-grade adhesions (p
Conclusion
Our findings suggest that intraperitoneal administration of simvastatin is an effective method for prevention of postoperative intra-abdominal adhesion formation in animal model of rat.

Keywords: Intra, abdominal adhesion, Simvastatin, Laparotomy, Rat, Prevention}

Abstract View Paper Original: English
اثر عصاره ی هیدروالکلی خارمریم (Silybum mariamum) بر جلوگیری از چسبندگی داخل شکمی متعاقب اعمال جراحی در موش صحرایی

سید یزدان اسدی، پویا پارسایی، سهیل شفیعی علویجه، محمود رفیعیان کوپایی، مهرداد کریمی

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research، پیاپی 102 (فروردین و اردیبهشت 1395)، صص 32 -43

زمینه و هدف
اصلی ترین پیامد جراحی های لگنی ایجاد چسبندگی است. گیاه خارمریم به دلیل دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی می تواند مانع از چسبندگی گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره ی خارمریم بر مهار چسبندگی داخل شکمی انجام گرفت.
روش بررسی
در این مطالعه ی تجربی، 30 سر موش صحرایی به طور تصادفی به سه گروه درمان با عصاره ی 1 درصد و 5 درصد خار مریم (گروه A و B) و درمان با آب مقطر (گروه C) تقسیم شدند. پس از انجام لاپاراتومی سه برش طولی و عرضی به طول 2 سانتی متر در سمت راست ایجاد و قطعه ای به ابعاد 2×2 سانتی متر از سمت چپ پریتوئن برداشته شد. در گروه A و B به ترتیب cc3 از عصاره ی 1 درصد و 5 درصد خارمریم و در گروه C، 3 میلی لیتر از آب مقطر، درون شکم ریخته و بسته شد. بعد از 14 روز چسبندگی ها بر اساس تعداد باند های آن (مقیاس کانباز) درجه بندی شدند. داده ها توسط SPSS 16 و با آزمون های Kruskal-Wallis و Mann-Whitney بررسی شدند.
یافته ها
در بین سه گروه اختلاف معناداری در کاهش چسبندگی مشاهده شد (023/0P=). چسبندگی در گروه A و B به طور معناداری از گروه C کمتر بود (05/0P<).
نتیجه گیری
عصاره ی خارمریم موجب کاهش قابل توجه در چسبندگی های داخل شکمی در موش صحرایی می گردد. لذا احتمالا در موارد مشابه در انسان نیز موثر است و می تواند با انجام تحقیقات بالینی بیشتر، در نهایت از این عصاره و یا مواد مشتق از آن در جراحی های شکمی برای این گونه ضایعات استفاده گردد.

کلید واژگان: چسبندگی داخل شکمی, خارمریم, موش صحرایی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Preventive Effect of Silybum marianum Hydroalcoholic Extract on Post-Surgical Intra-Abdominal Adhesion in Rats

Sy Asadi, P. Parsaei, S. Shafiei Alavijeh, M. Rafieian, Kopaei, M. Karimi

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research, Volume:24 Issue: 102, 2016, PP 32 -43

Background And Objective
Adhesion formation is the commonest complication of abdominal surgery. Bearing an anti-oxidant activity, Silybum marianum may reduce adhesion formation. This study was an endeavor to shed light on the effect of Silybum marianum on intra-abdominal adhesions.
Materials And Methods
In this experimental study, 30 rats were randomly assigned to three groups: treated by 1% and 5% concentrations of the S. marianum extract (groups A and B) and distillated water (group C). After laparotomy, three longitudinal and transverse incisions (2 cm in length) were made on the right wall of the abdomen and a 2×2 piece was removed from peritoneal surface on the left side of the abdominal wall. In groups A, B and C, 3 mL of 1% and 5% of S. marianum extract or distillated water were administered into abdominal cavity of the rats, respectively. After 14 days, adhesion degrees were determined according to the number of adhesion bands (Canbaz scale). Data analysis was performed through SPSS 16 using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests.
Results
There was a significant difference in adhesion formation among the groups (P=0.023). Adhesion degree in groups A and B were significantly lower than the control group (P<0.05).
Conclusion
S. marianum extract supported a preventive effect on intra-abdominal adhesion in rats, which gives rise to the evidence that it may be similarly effective for human cases. Throughout further clinical studies, this plant and its derived compounds might be applied in the treatment of such complications subsequent to abdominal surgeries.

Keywords: Intra, abdominal adhesion, Silybum marianum, Rat}

Abstract View Paper Original: Persian
اثر عصاره هیدروالکلی گل محمدی (Rosa damascena) بر چسبندگی های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در موش صحرایی

ساره عزتی، سید یزدان اسدی، پویا پارسایی، محمود رفیعیان کوپایی، مهرداد کریمی

مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال بیستم شماره 4 (پیاپی 78، مهر و آبان 1394)، صص 73 -82

زمینه و هدف
به اتصالات پاتولوژیک بین سطوح پریتوئن یا حفره لگن، چسبندگی های شکمی گفته می شود.گل محمدی به دلیل دارا بودن ترکیبات فلاونوئیدی با ایجاد خواص آنتی اکسیدانی مانع از ایجاد چسبندگی می گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره گل محمدی بر روند ترمیم چسبندگی انجام گرفته است.
روش بررسی
در این مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی به طور تصادفی به سه گروه درمان با عصاره 1% و 5% گل محمدی (گروه A و B)، و درمان با آب مقطر (گروه C) تقسیم شدند. در حین لاپاراتومی سه برش طولی و عرضی به طول 2 سانتیمتر در سمت راست و قطعه ای به ابعاد 2×2 سانتیمتر از سمت چپ دیواره ی شکمی برداشته شد. در ادامه در گروه های A وB به ترتیب ml3 از محلول 1% و 5% عصاره گل محمدی و در گروه C،ml 3 از آب مقطر درون محوطه شکم ریخته و شکم بسته شد. بعد از 14 روز با انجام لاپاراتومی مجدد چسبندگی ها بر اساس تعداد باندهای آن (مقیاس کانباز(درجه بندی شدند. داده ها توسط SPSS 16 و با استفاده از آزمون Mann-Whitney تحلیل شدند.
یافته ها
میزان چسبندگی در گروه A به طور معناداری از گروه C کمتر بود (007/0P=)، بطوریکه میانگین درجه چسبندگی در گروه های A و C به ترتیب 265/1±4/1 و 816/0±3 به دست آمده است.
نتیجه گیری
عصاره 1% گل محمدی موجب کاهش قابل توجه در چسبندگی های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی می گردد. احتمالا در موارد مشابه در انسان نیز موثر می باشد و میتوان با انجام تحقیقات بیشتر از این عصاره و یا مواد مشتق از آن در جراحی های بالینی، برای این گونه ضایعات استفاده گردد.

کلید واژگان: چسبندگی داخل شکمی, گل محمدی, لاپاراتومی, موش صحرایی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effect of hydroalcoholic extract of Rosa damascena on post-laparotomy intra-abdominal adhesions in rat

Sare Ezzati, Seyed Yazdan Asadi, Pooya Parsaei, Dr Mahmood Rafieian, Kopaei, Dr Mehrdad Karimi

Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences, Volume:20 Issue: 4, 2015, PP 73 -82

Background And Aim
Peritoneal adhesions can be defined as abnormal fibrous bands between peritoneal or pelvic cavity. Flavonoid agents with antioxidant properties are present in Rosa damascene and seem to be useful for prevention of intra-abdominal adhesion formation. Therefore, the present study aimed to examine the effect of R. damascena hydroalcoholic extract on prevention of adhesions.
Material And Methods
In this experimental study, 30 rats were divided randomly into 3 groups; group A received 1% extract, group B 5% extract and group C distilled water. During laparotomy, three longitudinal and transvers incisions each of 2 cm length were made in the serous surface by scalpel in the right and left sides of peritoneum, and a 2x2 cm patch was completely cut off. Group A and B received 1% and 5% hydroalcoholic extract of R. damascena (3 ml, intra-abdominal cavity) respectively and group C received distilled water during the surgery. Two weeks later in the second laparotomy, the adhesions were graded by means of Canbaz scale. Using SPSS v.16 software, data were analyzed by Mann-Whitney test.
Results
There were significant differences between the scores of groups A and C (P = 0.007). The mean adhesion scores were 1.4 ± 1.265 and 3 ± 0.816 in groups A and C respectively.
Conclusion
Results of this study demonstrated that use of R. damascena 1% extracts may result in effective prevention of postoperative intra-abdominal adhesions. After more studies in the future, R. damascena or its derivatives may prove to be useful for prevention of adhesions.

Keywords: Intra, abdominal adhesion, Rosa damascena, Laparotomy, Rat}

Abstract View Paper Original: Persian
اثر عصاره ی اتانولی چای سبز (Camellia Sinsensis) بر چسبندگی داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در موش صحرایی

سید یزدان اسدی، پویا پارسایی، مهرداد کریمی، محمد رفیعیان کوپایی*

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research، پیاپی 86 (امرداد و شهریور 1392)، صص 86 -96

زمینه و هدف

اصلی ترین پیامد ناخوشایند متعاقب جراحی های لگنی ایجاد باند های چسبندگی است. چای سبز به دلیل دارا بودن بعضی از ترکیبات پلی فنولیک دارای فواید آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و بازدارندگی تولید و تجمع کلاژن می باشد که به نظر می رسد در روند التیام جراحت مفید بوده، مانع از ایجاد چسبندگی داخل شکمی گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره ی الکلی چای سبز بر روند التیام چسبندگی داخل شکمی انجام گرفت.

روش بررسی

در این مطالعه ی تجربی 30 سر موش صحرایی نر سالم از نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان با عصاره ی چای سبز (گروه A) و درمان با نرمال سالین (گروه B) تقسیم شدند. پس از بی هوش کردن موش ها جدار شکم باز و سه برش طولی و عرضی به طول 2 سانتی متر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست داده، قطعه ای از پریتوئن به ابعاد 2×2 سانتی متر از سمت چپ دیواره ی شکمی برداشته شد. در ادامه در گروه های A وB به ترتیب 4 سی سی از محلول عصاره ی چای سبز و نرمال سالین درون محوطه شکم ریخته و شکم بسته شد. بعد از 14 روز با انجام لاپاراتومی مجدد چسبندگی های ایجاد شده براساس شدت، وسعت و نمای ظاهری درجه بندی کلی شدند. داده ها با استفاده از آزمون Mann-Whitney و در سطح معنی داری 05/0P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها

در مقایسه ی دو گروه مشاهده شد که میزان چسبندگی در گروه A به طور معناداری از گروه B کمتر بود (001/0P=)، به طوری که میانه ی درجه ی چسبندگی در گروه های A و B به ترتیب 3 و 8 به دست آمد.

نتیجه گیری

نتایج حاصل از مطالعه ی فوق نشان داد که عصاره ی چای سبز موجب کاهش قابل توجه در چسبندگی های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در موش صحرایی می گردد. لذا ممکن است بتوان با انجام تحقیقات بیشتر از این عصاره و یا مواد مشتق از چای سبز در جراحی های بالینی، برای این گونه ضایعات استفاده کرد.

کلید واژگان: چسبندگی داخل شکمی, چای سبز, لاپاراتومی, موش صحرایی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effect of Ethanolic Extract of Green Tea (Camellia Sinensis) on Intra-Abdominal Adhesions in Rats

Asadi Sy, Parsaei P., Karimi M., Rafieian-Kopaei M.

Journal of Advances in Medical and Biomedical Research, Volume:21 Issue: 86, 2013, PP 86 -96

Background And Objective

Adhesion bands comprise the most important unpleasant consequences of pelvic surgeries. Green tea (Camellia sinensis)، due to its anti-oxidant and anti-inflammatory effects and prevention of production and accumulation of collagen seems to be beneficial in this event. Therefore، the present study was designed to elicit the effect of alcoholic extract of green tea on intra-abdominal adhesions.

Materials And Methods

In this experimental study 30 healthy male Wistar rats were randomly assigned to two equal groups; one group taking green tea (A) and the other group taking normal saline (B). After anesthesia، their abdominal wall was opened، three longitudinal and transverse incisions of 2 cm in length were made on the right side of peritoneal surface and a 2×2 cm piece of the left abdominal wall peritoneum was removed. Then، 4 ml green tea extract or normal saline was introduced into the abdominal cavity of the rats. Two weeks later in the second laparotomy، the adhesions were graded according to the strength، extent and appearance. Data were analyzed by Mann-Whitney test، using SPSS v. 16.

Results

There were significant differences between the scores of groups A and B (P=0. 001). The median adhesion scores were 3 and 8 in groups A and B، respectively.

Conclusion

The results of this study provide the evidence that green tea extract has a potential capacity to effectively prevent postoperative intra-abdominal adhesions in rats and might be beneficial during clinical surgeries.

Keywords: Intra, abdominal adhesion, Green tea, Laparotomy, Rat}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « abdominal adhesion » در نشریات گروه « پزشکی »