جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « apelin-13 peptide » در نشریات گروه « پزشکی »
-
Background
Neurodegenerative diseases (NDDs) cause progressive neuronal loss, resulting in morbidity and mortality. Research is continued on treatment strategies that can tackle the disease's pathophysiology and cease its progression. Considering the anti-apoptotic and neuroprotective properties of apelin, we hypothesized that apelin-13 could be a therapeutic solution for Alzheimer's disease and similar NDDs. Therefore, we evaluated its effect on scopolamine-treated rats.
MethodsMale rats (n=40) were assigned to 5 groups of 8. No intervention was considered for the control group. The scopolamine group received stereotaxic surgery and was treated with 3 mg/kg scopolamine intraperitoneally. The treatment groups were treated with scopolamine plus intraventricular injection of apelin-13 (1.25, 2.5, and 5 µg) into the right lateral ventricles for 7 days. For evaluating the memory impairment, the passive avoidance reactions of the animals, except the control group, were assessed 24 hours following the last injection. Regarding histological analysis, Congo red staining of the hippocampal sections was done, and immunoblotting was used to determine apoptotic biochemical markers, including caspase 3, cytochrome C, and congophilic amyloid-beta plaques.
ResultsApelin–13 alleviated scopolamine-related passive avoidance memory impairment and reduced the number of congophilic amyloid-beta plaques in the hippocampus (all P<0.001). It attenuated the decrease in the mean levels of hippocampal apoptotic proteins (caspase 3, cytochrome C) in animals treated with scopolamine (all P<0.05).
ConclusionThe neuroprotective effects of apelin-13 suggest its therapeutic effect on neurodegenerative disorders.
Keywords: Alzheimer disease, Apelin-13 peptide, Scopolamine, Plaque, Amyloid, Hippocampus, Avoidance learning} -
سابقه و هدفاپلین ادیپوکاینی است که ممکن است در تنظیم متابولیسم انرژی نقش مهمی داشته باشد. چاقی و فعالیت بدنی از عواملی هستند که غلظت اپلین را تحت تاثیر قرار می دهند، اما مشخص نشده است که اثر کدام یک برجسته تر است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر مقایسه سطح سرمی اپلین-13 و حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق فعال، چاق غیرفعال و نرمال غیرفعال می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی 45 مرد سالم (سن 46-34 سال) در یکی از گروه های زیر قرار گرفتند: 1) چاق فعال (16 نفر): شاخص توده بدن (BMI) =33/9-28 کیلوگرم/مترمربع و کسب 5-3 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی؛ 2) چاق غیرفعال (18 نفر): BMI=33/9-28 کیلوگرم/مترمربع و کسب 1 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی؛ و 3) نرمال غیرفعال (11 نفر): BMI=24/9-18/5 کیلوگرم/مترمربع و کسب 1 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی. از آزمودنی ها نمونه خون در حالت ناشتا گرفته شد، سپس سطح سرمی اپلین-13 به روش الایزا اندازه گیری شد. حداکثر اکسیژن مصرفی به روش غیرورزشی و بر اساس سطح فعالیت بدنی برآورد شد.نتایجتحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت معنی داری در سطح سرمی اپلین-13 بین گروه ها وجود ندارد (0/73=P). همچنین، حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه چاق غیرفعال به طور معنی داری در مقایسه با دیگر گروه ها پایین تر بود (0/001≤P) ، اما بین گروه نرمال غیرفعال و چاق فعال تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/14=P).نتیجه گیریبه نظر می رسد که سطح متوسط فعالیت بدنی و چاقی نوع یک نمی تواند غلظت اپلین-13 سرم را تغییر دهد. علاوه بر این، می توان پیشنهاد کرد که چاقی و فعالیت بدنی اثرات معکوس و یکسانی بر حداکثر اکسیژن مصرفی دارند.کلید واژگان: پپتید اپلین-13, شاخص توده بدن, حداکثر اکسیژن مصرفی, آمادگی جسمانی}Feyz, Volume:22 Issue: 4, 2018, PP 395 -401BackgroundsApelin is an adipokine that may play a significant role in regulating energy metabolism. Obesity and physical activity are factors that affect the concentration of apelin, but it is not known which one is more prominent. Thus, the aim of this study was to compare the serum levels of apelin-13 and the maximal oxygen consumption (VO2max) in men who are inactive normal-weight, active and inactive obese.Materials and MethodsForty-five healthy men (age range, 34-46 years) were assigned to one of the following groups. 1) active-obese: body mass index (BMI)=28-33.9 kg/m2, 3-5 score in the physical activity rate questionnaire (PAR-Q) and n=16; 2) inactive-obese: BMI = 28-33.9 kg/m2, 1 in PAR-Q and n=18; 3) inactive normal-weight: BMI=18.5-24.9 kg/m2, 1 in PAR-Q and n=11. Blood samples were collected from the subjects in a fasting state; then, the serum level of apelin-13 was measured by the ELISA method. The VO2max was estimated by the non-exercise method and based on the PAR-Q.ResultsOne-way ANOVA showed that there was no significant difference in the serum levels of apelin-13 between the groups (P=0.73). It was found that VO2max was significantly lower in the inactive-obese group compared to the other groups (P≤0.001); however, no significant difference was noted between the active-obese and inactive normal-weight groups (P=0.14).ConclusionFindings of this study show that the moderate physical activity and type 1 obesity could not be effective in apelin-13 concentration. In addition, it can be suggested that the obesity and physical activity indices have the same reciprocal effects in maximal oxygen consumption.Keywords: Apelin-13 peptide, Body mass index, VO2max, Physical fitness}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.