جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bifidobacterium lactis" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
تولید زیستی اسیدهای آلی به روش تخمیر میکروبی با استفاده از بستر جامد روشی ایمن، ارزان و آسان در جهت تولید اسیدهای چرب می باشد. هدف این مطالعه، استفاده از خمیرکنجاله سویا به عنوان بستر جامد جهت کشت پروبیوتیک و تجزیه و تحلیل رفتار بیفیدوباکتر لاکتیس در بستر جامد جهت تولید اسیدهای چرب بود.
مواد و روش هاخمیر همگن شده کنجاله سویا با میزان رطوبت (65%) برای تخمیر در بستر جامد آماده گردید. سپس، در سطح (4%) به محیط کشت تلقیح شد. در نهایت، در دمای 37 درجه سانتی گراد برای استفاده در این نوع تخمیر گرمخانه گذاری شد.
یافته هاجمعیت باکتری پس از رشد طی 24 ساعت باعث افزایش جمعیت میکروبی، به میزان log CFU/g 98/9 و افت PH. تا سطح 1/5 دردمای 37 درجه سانتی گراد شد. بعلاوه ، با تغییرات پروفایل اسیدهای چرب منجر به افزایش درصد اسیدهای چرب اشباع نسبت به اسیدهای چرب غیراشباع و کاهش بیشتر چربیهای امگا 3 نسبت به امگا 6 شد.
نتیجه گیریخمیر سویای انتخاب شده می تواند به عنوان حامل پروبیوتیک برای تولید اسیدهای چرب مورد استفاده قرار گیرد. زیرا میکروارگانیسم قادراست، بستر را برای افزایش ویژگی های تغذیه ای و عملکردی خود تغییر دهد که این امر باعث می شود کنجاله سویا به محصولی جذاب تر جهت عرضه محصولات جدید به بازار برای مصرف کنندگان تبدیل شود.
کلید واژگان: بیفیدوباکترلاکتیس, پروبیوتیک, اسیدهای چرب, کنجاله سویا, تخمیر حالت جامدBackground and ObjectivesMicrobial fermentation using solid substrates offers a safe, cost-effective straightforward approach for generating valuable organic acids, constituting the third-tier product category in addition to enzymes and secondary metabolites. This study investigated potentials of soybean meal paste as a substrate without the need of additional supplements, with the specific aim of propagating probiotic cultures and assessing performance of Bifidobacterium lactis in fatty acid production.
Materials & MethodsA homogenized soybean meal paste was prepared with an initial moisture content of 65% to begin solid-bed fermentation. This paste was inoculated with 4% of microbial culture and then incubated at 37 °C.
ResultsAfter 24 h of fermentation, strain showed significant acidification and increases in cell numbers. Moreover, the microorganism demonstrated significant capacity to modulate levels of saturated and unsaturated fatty acids within the media, in contrast to the control media. The fatty acid composition shifted to a higher proportion of saturated fatty acids as well as further decreases in omega-3 acid than omega-6 fatty acid. Inoculation of the bacteria at 4% with substrate fermentation led to significant increases in the microbial population to 9.98 log CFU/g and decreases in pH levels to 5.1 at the optimal temperature of 37 °C.
ConclusionThe soybean paste demonstrates potentials as a carrier for this probiotic microorganisms, facilitating fatty acid production. This microorganism enhanced nutritional and functional characteristics of the substrate, rendering soybean meal an appealing option for the production of innovative products for market consumers. The findings suggest promising solutions for the cost-effective and sustainable production of organic acids and fatty acids using solid substrates and probiotic microorganisms.
Keywords: Bifidobacterium lactis, probiotic, Fatty acids, Soybean meal, Solid state fermentation -
زمینه
دیابت از بیماری های دارای شیوع بالا در جهان، که دارای عوارض جانبی از جمله در بخش های تولید مثلی است. پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های مفید، اثرات پیشگیرانه و درمانی در بیماری ها دارند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس بر بلوغ اسپرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی 35 سر موش صحرایی ویستار نر به پنج گروه کنترل، دیابتی، گروه های دیابتی تیمار با پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس و مخلوطی از هر دو پروبیوتیک تقسیم بندی شدند. گروه های دیابتی (نوع 1) با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم دیابتی شدند و تیمار با پروبیوتیک ها به مدت 35 روز انجام شد. در پایان دوره تیمار، سطح گلوکز خون، وزن اپیدیدیم و بلوغ اسپرم، مورد بررسی و درصد جایگزین هیستون-پروتامین با رنگ آمیزی آنیلین بلو ارزیابی شد.
یافته هادر مطالعه حاضر میزان گلوکز خون در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی دار داشته (0001/0P<)، در حالی که در گروه های تیمار شده با لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس در مقایسه با گروه دیابتی کاهش معنی دار را نشان داد (001/0P<). در موش های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل درصد اسپرم نابالغ به طور معنی دار افزایش (0001/0P<) و در گروه های تیمار با پروبیوتیک ها در مقایسه با گروه دیابتی افزایش معنادار نشان داده شد (05/0P<).
نتیجه گیریپروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس بر کاهش گلوکز خون و درصد بلوغ اسپرم در موش های صحرایی دیابتی تاثیر مثبت دارد.
کلید واژگان: استرپتوزوتوسین, دیابت, لاکتوباسیلوس کازئی, بیفیدوباکتریوم لاکتیس, موش صحرایی نرBackgroundDiabetes is one of the most prevalent diseases in the world with its side effects, for instance in reproductive system. Probiotics are beneficial microorganisms that have preventive and therapeutic effects. The present study aimed to evaluate the effect of probiotics Bifidobacterium lactis and Lactobacillus casei on sperm maturation in streptozotocin-induced diabetic rats.
Materials and MethodsIn this experimental study, 35 male Wistar rats were divided into five groups: control, diabetic (type 1), diabetic rats treated with B.lactis and L.casei and a mixture of both probiotics. Diabetic groups were injected intraperitoneally with streptozotocin (60mg/kg). Probiotics were administered for 35 days. At the end of treatment, blood glucose levels, epididymal weight and sperm maturation were evaluated. The percentage of histone-protamine replacement was evaluated by aniline blue staining.
ResultsIn the present study, blood glucose level in the diabetic group was significantly increased compared to the control group (P<0.001), however, the diabetic groups treated with Lactobacillus casei and Bifidobacterium lactis showed a significant decrease compared to the diabetic group (P<0.001).
The percentage of immature sperms was significantly increased in diabetic rats compared to the control group (P<0.001), and there was a significant increase in probiotic treatment groups compared with diabetic group (P<0.05).ConclusionProbiotics B. lactis and L. casei have a positive effect on lowering blood glucose and improving sperm maturation in diabetic rats.
Keywords: Streptozotocin, Diabetic, Lactobacillus casei, Bifidobacterium lactis, Rat -
Background and Aims
Shigellosis is an acute gastroenteritis and Invasion plasmid antigen C (IpaC) is the first effector protein for Shigella invasion of intestinal cells. Among lactic acid bacteria, Bifidobacterium lactis (B. lactis) has received increasing attention for protection of a potential host against gastrointestinal infections. The aim of this study was to investigate the inhibitory activity of B. lactis against Shigella dysenteriae (S. dysenteriae) harboring IpaC gene strains from clinical specimens.
Materials and MethodsSixty stool samples of patients with bloody diarrhea were collected from three teaching hospitals in Tehran and subjected to further analysis for the identification of Shigella colonies by biochemical tests. DNA was assessed for IpaC gene by polymeraese chain reaction (PCR). Furthermore, IpaC gene expression analysis by real-time PCR was carried out to investigate whether probiotic B. lactis can inhibit the invasion phenotype of S. dysenteriae induced by IpaC.
ResultsAnalysis of gene expression in S. dysenteriae harboring IpaC gene strains showed the expression of IpaC gene in treated S. dysentery with B. lactis being much lower than that of non-treated group (p<0.000). The results revealed that B. lactis at the concentration of 500 μg/ml bears strong inhibitory activity on the growth of S. dysenteriae by decreasing IpaC expression.
ConclusionsOur results revealed the positive role of B. lactis in reducing the expression of the ipaC gene and inhibition of epithelial cell invasion by S. dysenteriae. Therefore, probiotics can be used as a complementary biotherapeutic agent in severe Shigella infection.
Keywords: Bifidobacterium lactis, Diarrhea, IpaC, Real time PCR, Shigella dysenteriae -
زمینه و هدفدر این مطالعه، امکان تولید ماست پروبیوتیک با استفاده از عصاره آبی- الکلی گیاه دارویی درمنه دشتی و نیز تاثیر غلظت های مختلف این عصاره بر بقای باکتری های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس در ماست پروبیوتیک مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: در تیمارهای مختلف به یک لیتر شیر حرارت دیده، عصاره آبی- الکلی درمنه به میزان 0، 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 گرم در لیتر، استارتر معمولی ماست و باکتری های پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به صورت توآم افزوده گردید. نمونه ها در دمای 37 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شدند و هر دو ساعت تغییرات pH و اسیدیته آنها تا رسیدن اسیدیته به حدود 80 درجه دورنیک بررسی می شد. در طول مدت زمان نگهداری در یخچال، نمونه ها از نظر قابلیت زیستی باکتری های پروبیوتیک مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. در روز دهم پس از تولید نیز تمامی نمونه ها با کمک آزمون پانل مورد ارزیابی حسی قرار گرفت. در نهایت داده ها با کمک آزمون آماری کروسکال والیس و با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 19) تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر روند تولید ماست پروبیوتیک، تمامی نمونه ها تقریبا در یک زمان به pH و اسیدیته موردنظر رسیدند و تغییرات اسیدیته و pH در تیمارهای مختلف، اختلاف معنی داری با هم نداشت. ماست پروبیوتیکی که به آن 4/0 گرم در لیتر عصاره آبی-الکلی درمنه دشتی افزوده شد، بهترین نتایج را از نظر خواص ارگانولپتیک و ماندگاری داشت. در طی دوره نگهداری نمونه ها در یخچال، از روز اول تا روز 21 تعداد باکتری های پروبیوتیک روند کاهشی داشت، ولی در هیچ یک از نمونه ها، تعداد باکتری های پروبیوتیک از 106 باکتری در هر گرم کمتر نشد.نتیجه گیریمی توان از غلظت مناسب عصاره گیاه دارویی درمنه دشتی در تولید ماست پروبیوتیک حاوی باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به عنوان یک غذای فراسودمند جدید استفاده نمود.کلید واژگان: درمنه دشتی, ماست پروبیوتیک, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس, بیفیدوباکتریوم لاکتیسBackground And AimIn the present study, the possibility of probiotic yoghurt production using Artemisia sieberi hydro- alcoholic extract and also the effects of different concentrations of this medicinal herb on the survival of two probiotic strains, Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium lactis, in probiotic yoghurt were investigated.Materials And MethodsIn different treatments, the amounts of 0, 0.1, 0.2, 0.3 and 0.4 gr/lit of Artemisia sieberi extract together with conventional yoghurt starter, Bif. lactis and lact. acidophilus were added to 1 liter of boiled milk. The samples were incubated at 37˚centigrade, and then, the acidity and pH changes every two hours during the incubation period were examined up to approximately 80˚ of the survival of probiotic bacteria was tested during the storage of the samples in the refrigerator. On the tenth day, after yoghurt production, all the samples were examined for sensory evaluation using a panel test and the obtained data was analyzed by means of SPSS software (V:19).ResultsThere was no significant difference in the acidity and pH changes during the production process of probiotic yoghurt in different treatments. The probiotic yoghurt containing 0.4 gr/lit of Artemisia hydro-alcoholic extract had the best quality in terms of organoleptic properties and shelf life of the product. During 21 days storage in the refrigerator none of the treatments showed the number of probiotic bacteria less than 106 bacteria in gram.ConclusionIt was found that appropriate concentrations of Artemisia sieberi extract can be used for the production of probiotic yoghurt, as a new functional food containing Lactobacillus acidophilus and Bifodobacterium lactis.Keywords: Artemisia sieberi, Probiotic yoghurt, Lactobacillus acidophlus, Bifidobacterium lactis -
مقدمهدیابت ملیتوس از شایعترین بیماری های متابولیک می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شیرسویای تخمیر شده با بیفیدوباکتریوم لاکتیس و حاوی امگا-3 بر روی پارامترهای هماتولوژی، استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدانی و التهابی در موشهای صحرایی دیابتی شده نوع2 انجام گرفت.روش هادر این مطالعه تجربی مداخله ای، 65 موش صحرایی به 5 گروه تقسیم شدند. دیابت نوع دو از طریق تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید القاء گردید. به گروه کنترل سالم و کنترل دیابتی روزانه ی 1 میلی لیتر آب مقطر، و به 3 گروه دیابتی، روزانه 1 میلی لیتر از هر یک از محصولات شیرسویا، شیرسویای پروبیوتیک و شیرسویای پروبیوتیک غنی شده با امگا-3 از طریق گاواژ به مدت 28 روز داده شد. پارامترهای هماتولوژی، استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدانی و التهابی در انتهای مطالعه اندازه-گیری شد.یافته هادر پایان مطالعه، میانگین پارامترهای هموگلوبین، گلبول قرمز، هماتوکریت و سوپراکسید دیسموتاز در هر 3 گروه تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنا داری بیشتر و میانگین پارامتر مالون دی آلدهید به طور معنادارای کمتر بود (p<0.05). کاهش مالون دی آلدهید و افزایش هموگلوبین، گلبول قرمز، هماتوکریت و سوپراکسید دیسموتاز در گروه دیابتی مصرف کننده ی شیرسویای پروبیوتیک غنی شده با امگا-3 نسبت به 2 گروه دیگر بیشتر بود. از طرفی میزان hs-CRP در گروه دیابتی مصرف کننده ی شیرسویای پروبیوتیک غنی شده با امگا-3 نسبت به گروه کنترل دیابتی و گروه دیابتی مصرف کننده ی شیرسویای پروبیوتیک به طور معناداری کمتر بود (p<0.05).نتیجه گیریبه طور کلی ترکیب شیر سویا، پروبیوتیک ها و امگا-3، احتمالا در کاهش استرس اکسیداتیو در دیابت موثر می باشد.
کلید واژگان: شیر سویا, بیفیدوباکتر لاکتیس, امگا, 3, موش های صحرایی دیابتیBackgroundType 2 diabetes is a major metabolic disorder. This study was aimed to evaluate the effect of probiotic soymilk fermented with Bifidobacterium lactis and containing omega-3 on hematologic, oxidative stress, anti-oxidant and inflammatory parameters in type 2 diabetic rats.MethodsIn this experimental manipulation study 65 rats were divided into five groups. Type 2 diabetes was induced by a single injection of streptozotocin and nicotinamide. Normal control (NC) and diabetic control (DC) rats received 1 mL/day of distilled water, and three groups of diabetic rats were administered 1 mL/day of soymilk (SM), fermented soymilk (FSM) and fermented soymilk fortified with omega-3 (FSM+omega-3) products by oral gavage for 28 days. Hematologic, oxidative stress, anti-oxidant and inflammatory parameters were measured at the end of experiment.ResultsAt the end of experiment, in all treated diabetic rats compared with the DC group, red blood cell (RBC), hemoglobin (Hb), hematocrit and superoxide dismutase (SOD) concentrations increased significantly (p<0.05), and malondialdehyde (MDA) concentrations reduced significantly (p<0.05). The reduction of MDA and increasing in Hb, RBC, hematocrit and SOD concentrations in the FSM+omega-3 group was more than two other groups. In the FSM+omega-3 group, high sensitivity C-reactive protein (hs-CRP) concentrations compared with the DC and FSM groups were significantly lower (p<0.05).ConclusionThe experiments suggest that combining soymilk, probiotics and omega-3 may be beneficial for the reducing oxidative-stress in type 2 diabetes.Keywords: Soymilk, Bifidobacterium lactis, Omega, 3, Diabetic rats -
سابقه و هدف
قابلیت زیستی پروبیوتیک ها در محصول نهایی مشخصه ی مهم کیفی دوغ است که تحت تاثیر عوامل زیادی از قبیل نوع کشت آغازگر، pH، اسیدیته، پتانسیل احیا، دمای گرم خانه گذاری، دمای نگه دارییخچالی و زمان نگه دارییخچالی قرار می گیرد. در این تحقیق، اثر مشترک سه عامل با اهمیت نوع کشت آغازگر، دمای گرم خانه گذاری و pH نهایی تخمیر بر قابلیت زیستی دو گونه پروبیوتیکلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسو بیفیدوباکتریوم لاکتیسو هم چنین خواص بیوشیمیایی و ویژگی های حسی این محصول مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش هاتیمارهای مختلف دوغ پروبیوتیک توسط تلقیح استارتر معمول ماست به هم راه هر دو سوش پروبیوتیک ل. اسیدوفیلوس LA-5 و ب. لاکتیس BB-12 به شیر بازسازی شده دارای 6% ماده خشک و گرم خانه گذاری در دو دمای 38 و C 44 تا رسیدن به pH 0/4 و 5/ 4 تهیه شدند و در دماییخچالی 4 و C 8 به مدت 21 روز نگه داری شدند.شمارش پروبیوتیک ها و اندازه گیری خواص بیوشیمیاییدر حین تخمیر و نگه دارییخچالیانجام شد. ویژگی های حسی نمونه ها بلافاصله پس از تخمیر و در پایان نگه دارییخچالی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته هابیش ترین سرعت های افت pH، افزایش اسیدیته و پتانسیل احیا و کم ترین مدت زمان گرم خانه گذاری در تیمارهای گرم خانه گذاری شده در دمای C 44 و با pH نهایی 5 ⁄ 4 مشاهدهشد. درمیان تیمارهای گزینش شده از نظر مقبولیت طعم، تیمار 5 ⁄ 4-38- ABY3 بالاترین قابلیت زیستی هر دو باکتری پروبیوتیک را در هر دودمای C 4 و C 8 نشان داد. پس از 21 روز نگه دارییخچالی تیمار 0 ⁄ 4- C 38 -ABY1 و 0 ⁄ 4- C 38 ABY2- به ترتیب بالاترین و کم ترین نمرات پذیرش کلی را کسب نمودند.
نتیجه گیریتمامی متغیرهای این تحقیق به طور معناداری بر شاخص های کیفی دوغ پروبیوتیک تاثیرگذار بودند. گرم خانه گذاری در دمای C 38 با وجود افزایش زمان تخمیر و هم چنین خاتمه تخمیر در 5 ⁄ 4= pH هر یک به طور جداگانه منجر به قابلیت زیستی بالای پروبیوتیک ها شدند، هرچند که خاتمه تخمیر در 4= pH ارزیابی حسی بهتری را منجر می شد.
کلید واژگان: لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس, بیفیدوباکتریوم لاکتیس, پروبیوتیکKoomesh, Volume:16 Issue: 4, 2015, PP 636 -647IntroductionViability of probiotic microorganisms in the final product is the most important qualitative parameter which is affected by many factors, including type of starter calture, pH, acidity, redox potential, incubation temperature and refrigerating temperature and time. In this study, the combined effects of three important factors including; type of starter calture, incubation temperature and final pH of fermentation on viability of two probiotic species; Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium lactis and also the biochemical and sensory characteristics of their product, doogh, were investigated.
Materials And MethodsDifferent treatments of probiotic Doogh were prepared with yoghurt starter culture and two probiotic strains; Lactobacillus acidophilus La-5 (A) and Bifidobacterium lactis Bb-12 (B) using reconstituted skim milk powder with 6% of nonfat solid milk by incubating at 38°C or 44°C until pH 4.0 or 4.5 and keeping in 4°C or 8°C storage temperature for 21 days. The count of probiotic bacteria and biochemical characteristics were performed during fermentation and over the refrigerating period. The sensory attributes of treatments were determined at the end of fermentation and refrigeration.
ResultsIn general, the greatest drop in mean pH rate, increase in mean acidity rate, increase in mean redox potential rate and shortest incubation time were observed in treatments with incubation in 44°C and final pH of 4.5. Among the selected treatments regarding the taste acceptance, ABY3-38-4.5 treatment revealed the greatest viability of the two probiotic bacteria in both storage temperature of 4°C and 8°C. After 21 days of refrigeration, ABY1-38°C-4.0 and ABY2-38°C-4.0 achieved the highest and lowest total acceptance scores, respectively.
ConclusionAll of the variables in this research significantly affected the qualitative properties of probiotic yogurt. Either the fermentation temperature of 38°C (in spite of need for prolonged fermentation) or the final pH of 4.5 resulted in increased viability of the probiotics, although the final pH of 4 resulted in better sensory evaluation.
Keywords: Lactobacillus Acidophilus, Bifidobacterium Lactis, Probiotic -
Background And ObjectivesDental caries, caused by oral microbial flora, is considered as one of the most common infectious diseases in human. The aim of this study was to determine the effect of short-term consumption of probiotic yogurt containing bifidobacterium lactis on salivary streptococcus mutans and lactobacilli in students with initial stages of dental caries.Materials And Methods66 students (18-30 years old) with initial stages of dental caries were selected in this single blind randomized clinical trial. The subjects were randomly assigned into two groups: intervention group received 300g/d probiotic yogurt, and control group received 300 g/d conventional yogurt for 2 weeks. Un-stimulated fasting saliva sample was collected pre- and post-intervention. Bacterial counting was performed for salivary streptococcus mutans and lactobacilli. Salivarius Mitis agar and Rogosa agar were used as culture media for streptococcus mutans and lactobacilli, respectively.ResultsThe number of streptococcus mutans in saliva was significantly reduced in the intervention group post-intervention (P>0.001); however, it was not changed in the control group (P=0.71). Streptococcus mutans was also significantly lower in the intervention group compared with the control group post-intervention (P>0.001). Although salivary lactobacilli was reduced significantly in both groups post-intervention (P>0.001), this reduction was not significantly greater in the intervention group compared with the control group (P=0.594).ConclusionsIt is suggested that consumption of probiotic yogurt may be useful to prevent the progression of dental caries.Keywords: Probiotic yogurt, Streptococcus mutans, Lactobacilli, Bifidobacterium lactis, Tooth decay
-
سابقه و هدفکادمیوم فلزی سمی با نیمه عمری طولانی است که عمدتا در کبد و کلیه ها تجمع می یابد. این مطالعه به بررسی اثر دریافت خوراکی دو گونه باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به طور جداگانه و ترکیب با هم، بر حذف کادمیوم در سیستم گوارشی و تجمع آن در کبد موشهای صحرایی طی چهار هفته پرداخته است.مواد و روش هاسه گروه از حیوانات آزمایشگاهی روزانه قبل از مواجهه خوراکی با محلول کادمیوم (CdC12)، با محلولهای باکتریایی گاواژ شدند و در گروهی دیگر حیوانات تنها با کلرید کادمیوم مواجهه شدند. در پایان هفته دوم و چهارم نمونه گیری از کبد حیوانات انجام شده و غلظت کادمیوم در آنها پس از اندازه گیری به وسیله دستگاه پلاروگراف، مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته هابررسی داده های هفته دوم نشان داد، غلظت کادمیوم در گرو ه های دریافت کننده باکتری پروبیوتیک از گروه دریافت کننده کادمیوم به تنهایی بیشتر است؛ در نتایج هفته چهارم دیده شد که غلظت کادمیوم در تمامی گروه های پروبیوتیکی از گروه کادمیوم به تنهایی کمتر است و این تفاوت تنها در گروه بیفیدوباکتریوم معنادار دیده شد.استنتاجبه طور کلی با توجه به مشاهده تاثیر بهتر در گروه دریافت کننده بیفیدوباکتریوم و ضعیف بودن عملکرد دیگر گروه ها، همچنین با توجه به اثرات فیزیولوژیکی مفید حاصل از مصرف این باکتری ها از جمله خواص آنتی اکسیدانی به در تولید فرآورده های پروبیوتیک با هدف کاهش آسی بهای BB نظر می رسد، استفاده از گونه بیفیدوباکتریوم لاکتیس 12 ناشی از مواجهه با کادمیوم مفید باشد.
کلید واژگان: کادمیوم, پروبیوتیک, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس, بیفیدوباکتریوم لاکتیس, کبدBackground andPurposeCadmium (Cd) is a toxic metal with a long half-life that usually accumulates in liver and kidney. This study assessed the effect of two probiotic bacteria (Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium lactis) on gastrointestinal cadmium elimination and accumulation of cadmium in rats’ liver within 4 weeks.Materials And MethodsExperimental animals in three groups received daily bacterial oral solution before cadmium exposure while the animals in another group were only exposed to cadmium (CdCl2) daily. At the end of the second and fourth week, liver from each sacrificed rat were dissected out and cadmium concentration in samples was determined using polarography system.ResultsSecond week sampling revealed higher amount of cadmium in the groups receiving probiotics compared to that of the group that received only Cd. In fourth week, liver cadmium concentration in the groups that received probiotic was lower than the cadmium alone group. But this difference was only significant in the group that received Bifidobacterium.ConclusionThis study showed Bifidobacterium BB12 as the most effective in reducing the concentration of cadmium in liver. Therefore, considering the physiological benefits of probiotic bacteria, this strain could be used as a supplementary in probiotic products to protect against heavy metal toxicity.Keywords: Bifidobacterium lactis, Cadmium, Lactobacillus acidophilus, Liver, Probiotic -
ObjectiveWe examined the preventive effect of probiotic and antibiotics versus antibiotics alone, in children with recurrent urinary tract infections (RUTI) in a preliminary randomized clinical trial.MethodsBetween March 2007 and April 2011, children with the history of RUTI and unilateral vesicoureteral reflux (VUR) were randomly assigned to receive concomitant probiotic and antibiotics (Lactobacillus acidophilus and bifidobacterium lactis, 107/ml, as 0.25 ml/kg three times a day regimen in addition to Nitrofurantoin, 1mg/kg daily (group I). In group II, all children received conventional prophylactic antibiotics alone (Nitrofurantoin, 1 mg/kg daily). Randomization was performed via using the random numerals table in a 1:1 manner with stratification by sex, age and grade of reflux. The urine examinations were done monthly and the incidence of UTI was evaluated in these two groups.FindingsForty-one children (age: 8.3±3.1 years) in group I and 44 children (age: 8.0±3.0 years) in group II were compared. During the course of three years, 39% in group I and 50% of participants in group II experienced RUTIs (P=0.4). Incidences of UTI - febrile and afebrile - reduced in both groups without any significant differences after two years of prophylaxis. Also, incidence of afebrile UTIs did not significantly differ (0.51±1.30 and 0.81±1.41 respectively, P=0.3); however, the incidence of febrile UTIs in particular were lower in group I (0.00±0.00 versus 0.13±0.40, P=0.03) in the last year.ConclusionThe consumption of probiotic and antibiotics in children with RUTI is safe and more effective in reducing the incidence of febrile UTI in comparison to prophylactic antibiotics alone.Keywords: Lactobacillus Acidophilus, Bifidobacterium Lactis, Antibiotic Prophylaxis, Vesicoureteral Reflux, Urinary Tract Infection
-
سابقه و هدف
در سال های اخیر، مصرف غذاهای فراسودمند به دلیل افزایش آگاهی مردم و ارزش تغذیه ای این محصولات، افزایش یافته است. تولید ماست سویای پروبیوتیک پتانسیل فراسودمند بودن آن را دو چندان خواهد کرد. هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی های میکروبی، بیوشیمیایی و حسی ماست سویای پروبیوتیک می باشد.
مواد و روش هانسبت های مختلف شیرگاو به شیرسویا (0:100، 75:25، 50:50، 25:75، 100:0) با استفاده از بازسازی پودر شیر بدون چربی تهیه شدند و دو نوع باکتری آغازگر ABY1 و ABY2 (که حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس LA-5 و بیفیدوباکتریوم لاکتیس Bb-12 همراه با باکتری های معمولی ماست) به آن ها تلقیح شد. شاخص های pH، اسیدیته قابل تیتر، پتانسیل احیا، مقادیر اسید لاکتیک و اسید استیک، قابلیت زیستی باکتری های پروبیوتیک و ارزیابی حسی نمونه ها بررسی شد.
یافته هانسبت مساوی شیرگاو به شیرسویا، کشت شده با باکتری آغازگر ABY-1 بیش ترین قابلیت زیستی را داشتند (05/0>p). بالاترین ویژگی های حسی، مربوط به تیمار هایی با بالاترین نسبت شیرگاو و تلقیح شده با باکتری ABY-1 بود. پس از آن، تیمار حاوی نسبت مساوی شیرگاو به شیرسویا (50:50-ABY-1) سومین رتبه در پذیرش کلی داشت (05/0>p).
نتیجه گیرینسبت مساوی شیرگاو به شیرسویا بالاترین سرعت تغییرات بیوشیمیایی را نشان داد و با افزایش میزان شیرسویا، قابلیت زیستی پروبیوتیک ها به دلیل حضور ترکیبات پری بیوتیکی سویا و کاهش فعالیت پروتئولیتیکی باکتر های آغازگر ماست، افزایش یافت.
کلید واژگان: بیفیدباکتریوم لاکتیس, پروبیوتیک, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسBackground And ObjectivesWorldwide, the demand for consumption of functional foods is growing rapidly due to the increased awareness of the consumers from the impact of food on healthProduction of soy based probiotic yoghurt will improve the functional potential. The aim of this study was to assess the effect of cow’s milk to soymilk proportion and type of probiotic starins on qualitative aspects of soy based probiotic yoghurt.
Materials And Methodsproportions of cow's milk to soymilk (100:0, 75:25, 50:50, 75:25, 0:100) were prepared using reconstituted skim milk powder, and two type of mix starter culture (ABY-1 and ABY-2 that contains Lactobacillus acidophilus LA-5 and bifidobacterium Lactis Bb-12 and traditional yoghurt starter culture) were inoculated. pH, titratable acidity and redox potential parameters, amounts of lactic acid and acetic acid and viability of probiotics and sensory attributes of samples were analysed.
Resultsprobiotic bacteria in starter culture ABY-1 in proportion of (50:50) had the highest viability (p<0.05). The greatest sensory properties were related to the treatments which had the highest proportion of cow's milk and then it was treatment of cultured with starter culture ABY-1 and proportion of 50% of cow's milk to 50% of soymilk (50:50-ABY-1) which was set in third grade in total acceptance manner (p<0.05).
ConclusionThe equal proportion of cow's milk to soymilk represented the highest biochemical changes, and with adding amount of soymilk, viability of probiotics increased probably due to the presence of prebiotics ingredients of soy and proteolitic activity decline of yoghurt starter cultures.
Keywords: Bifidobacterium lactis, Lactobacillus acidophilus, Probiotic -
The growth rate of two probiotic strains with documented health effects was studied in ultra-high temperature treated milk separately and beside each other. The probiotic strains were Lactobacillus acidophilus (La-5) and Bifidobacterium lactis (Bb-12). Fermentation was followed for 12 h at 37 ˚C and the samples were analyzed for pH, titratable acidity and viable counts of probiotic bacteria before incubation and at 2h intervals throughout the fermentation period. The obtained results showed that Lb. acidophilus had higher activity and growth rate than B. lactis when they were purely cultured in milk. Investigation on mixed culture inoculating the milk revealed that Lb. acidophilus had a stimulating effect on the growth rate of B. lactis, however, its growth wasn’t significantly affected by the presence of the latter bacteria.
Keywords: Bifidobacterium lactis, Growth Rate, Lactobacillus acidophilus, Probiotic
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.