به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « combination therapy of bowen's system » در نشریات گروه « پزشکی »

  • زهرا رعنایی، علی اکبر سلیمانیان، علی محمدزاده ابراهیمی، مهدی قاسمی مطلق
    زمینه و هدف

    تمایزیافتگی یکی از ویژگی‌های انسان سالم به شمار می‌رود، به‌طوری‌که افراد با سطح تمایز بالا از سازگاری روان‌شناختی بهتری برخوردارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان سیستمی بوین و درمان ترکیبی سیستمی بوین و نوروفیدبک برافزایش سطح تمایزیافتگی بود.

    روش و مواد

    روش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مراکز و موسسات آموزش عالی شهرستان بجنورد که در سال 99-1398 مشغول به تحصیل بودند. از بین جامعه هدف ابتدا پنج مرکز به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از بین دانشجویان این مراکز، 39 نفر از دانشجویانی که در آزمون غربالگری اولیه تمایز خود نمره یک انحراف معیار پایین‌تر از میانگین را کسب کرده بودند، به‌صورت نمونه‌گیری داوطلبانه و جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابتدا از هر سه گروه با اجرای پرسشنامه تمایزیافتگی دریک (DSI-SH) پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس، گروه آزمایش اول نه جلسه 60 دقیقه‌ای درمان سیستمی بوین و گروه آزمایش دوم نه جلسه 60 دقیقه‌ای درمان سیستمی بوین به همراه 15 جلسه 20 دقیقه‌ای درمان نوروفیدبک دریافت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. در انتها مجددا از هر سه گروه پس‌آزمون به عمل آمد و بعد از دو ماه پیگیری انجام شد. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS-24 و با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند.

    یافته ها

    در گروه درمان سیستمی بوین میانگین (انحراف معیار) تمایزیافتگی از (2/9) 7/62 در پیش‌آزمون به (0/12) 8/77 در پس‌آزمون و (7/9) 7/79 در مرحله پیگیری افزایش یافت (01/0>P). در گروه مداخله ترکیبی بوین و نوروفیدبک میانگین (انحراف معیار) تمایزیافتگی از (0/9) 6/64 در پیش‌آزمون به (3/6) 9/97 در پس‌آزمون و (4/5) 2/100 در مرحله پیگیری افزایش یافت (001/0>P). در گروه گواه میانگین (انحراف معیار) تمایزیافتگی از (9/6) 9/57 در پیش‌آزمون به (1/7) 5/58 در پس‌آزمون و (0/8) 5/58 در مرحله پیگیری رسید که تفاوتی نداشت. نتایج به‌دست‌آمده از مقایسه زوجی بر اساس آزمون بونفرونی نشان می‌دهد که روش درمان ترکیبی سیستمی بوین و نوروفیدبک در بهبود تمایزیافتگی موثرتر از درمان سیستمی بوین می‌باشد.

    نتیجه‌ گیری

    مطالعه نشان داد درمان سیستمی بوین و درمان ترکیبی سیستمی بوین و نوروفیدبک هر دو سطح تمایزیافتگی را بهبود دادند و در این میان درمان ترکیبی سیستمی بوین و نوروفیدبک به دلیل استفاده هم‌زمان از بازخورد زیستی و روان‌شناختی اثربخشی بیشتری داشت.

    کلید واژگان: تمایزیافتگی, درمان سیستمی بوئن, درمان ترکیبی سیستمی بوئن و نوروفیدبک}
    zahra Ranaee, AliAkbar Soleimanian, Ali Mohammadzadeh Ebrahemi, mehdi ghasemi Motlagh
    Background and Objective

    Self-differentiation is one of the characteristics of a healthy person so that people with high levels of differentiation have better psychological adjustment. The aim of the present study was to compare the effectiveness of Bowen's system therapy and the combination therapy of Bowen's system and neurofeedback on increasing self-differentiation level.

    Materials and Methods

    Theis semi-experimental study was of pretest-posttest design with a follow-up and a control group. Participants included students of higher education centers and institutions studying in Bojnourd city in 2019-2020. Among all centers, five were randomly selected. Then, among the students of these centers, 39 students who scored a standard deviation lower than the average in their initial screening test were selected and randomly assigned to two experimental groups and one control group. First, a pretest was performed among all three groups by performing the Drake Differentiation Questionnaire (DSI-SH). Then, the first experimental group received nine 60-minute sessions of Bowen's system therapy and the second experimental group received nine 60-minute sessions of Bowen's system therapy along with fifteen 20-minute neurofeedback treatment sessions. The control group did not receive any intervention. Finally, a posttest was performed again for all three groups in the two-months follow-up. Data were analyzed using SPSS software version 24 and analysis of variance with repeated measures.

    Results

    In the Bowen's system therapy group, the mean (SD) self-differentiation score increased from 62.7 (9.2) in the pretest to 77.8 (12.0) in the posttest and 79.7 (9.7) in the follow-up, p<0.01. In the combination therapy of Bowen's system and neurofeedback group, the mean (SD) self-differentiation score increased from 64.6 (9.0) in the pretest to 97.9 (6.3) in the posttest and 100.2 (5.37) in the follow-up (P<0.001). In the control group, the mean (SD) self-differentiation score varied from 57.90 (6.9) in the pretest to 58.5 (7.1) in the posttest and 58.5 (8.0) in the follow-up, which was not statistically significant.

    Conclusion

    Using Bowen's system therapy and combination therapy of Bowen's system and neurofeedback, the level of differentiation can be improved. Nevertheless, combination therapy of Bowen's system and neurofeedback is more effective than Bowen's system alone.

    Keywords: differentiation of self, Bowen's system therapy, combination therapy of Bowen's system, neurofeedback}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال