جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "creatinine ratio" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Context: Diabetic nephropathy is a common complication of diabetes mellitus with a higher incidence. Renin-angiotensin system blockers, as the main treatment for patients with diabetic kidney disease, can not only reduce albuminuria, but also lead to hyperkalaemia and creatinine. Therefore, additional protective therapeutic interventions are needed.
Evidence Acquisition: An electronic literature search was conducted in international and domestic databases including PubMed, Embase, CNKI, Scopus, Index Copernicus, DOAJ, and Wanfang database for trials up to January 2017. The search terms used were as follow: "Diabetic Nephropathies", "vitamin D3", "Cholecalciferol", "Calcitriol", "Alfacalcidol", "Paricalcitol", and "Randomized Controlled Trial". Quality assessments were evaluated with the Newcastle-Ottawa Quality Assessment Scale. Data were extracted by 2 independent reviewers (TJL and WGL). For all analysis, the standard mean difference (SMD) or odds ratio (OR) with 95% confidence intervals (CIs) were calculated, and heterogeneity of the studies was analyzed using I2 statistics.ResultsTwenty-four studies were (1,978 patients) identified in the literature retrieve process. The assessment scores indicated that all the admitted studies were reliable with scores ranging from 6 to 9. The pooled results indicated that vitamin D3 had a significant effect in reducing albuminuria (MD = -0.23, 95% CI: -0.30, -0.15) and that the vitamin D3 group had a low ratio of urinary microalbumin to creatinine than the control group (SMD = -0.49, 95% CI: -0.90, -0.08). The results also revealed that vitamin D3 group had a lower hs-CRP than the control group (MD = -0.80, 95% CI: -1.26, -0.34).ConclusionsBased on the evidence of this study, vitamin D3 could be suggested as a recommended drug for patients with diabetic nephropathy in clinical practice.Keywords: Vitamin D3, Meta, Analysis, Urinary Albumin, Creatinine Ratio -
مقدمهپره اکلامپسی، یکی از شایع ترین عوارض بارداری و یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی مادر و نوزاد می باشد. دفع پروتئین در ادرار، مهم ترین عامل جهت تشخیص بیماران مبتلا به پره اکلامپسی است. روش استاندارد فعلی جهت بررسی کمی پروتئینوری، جمع آوری ادرار 24 ساعته می باشد، اما این روش وقت گیر و پرزحمت بوده و استفاده از روشی که بتواند در اسرع وقت، میزان پروتئین ادرار را نشان دهد، در تسریع روند درمان موثر است. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی پروتئینوری در بیماران مشکوک به پره اکلامپسی با استفاده از نسبت پروتئین به کراتینین در نمونه تصادفی ادرار و تعیین بهترین نقطه برش انجام شد.روش کاراین مطالعه مقطعی تحلیلی در سال 93-1392 بر روی 103 زن باردار با سن بارداری بیشتر از 20 هفته مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) با شکایت فشار خون بیشتر یا مساوی 140/90 میلی متر جیوه یا ادم شدید انجام شد. جهت اندازه گیری نسبت پروتئین به کراتینین، یک نمونه تصادفی ادرار گرفته شد و سپس جمع آوری ادرار 24 ساعته برای تعیین میزان پروتئین انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، تی تست، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزانp کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هااز 103 زن باردار، دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته در 53 نفر (51%) از زنان بیش از 300 میلی گرم و در 50 نفر (49%) کمتر یا مساوی 300 میلی گرم بود. بهترین نقطه برش نسبت پروتئین به کراتینین نمونه تصادفی ادرار 0/27 با حساسیت 96% و ویژگی 54% و ارزش اخباری مثبت 69% و ارزش اخباری منفی 93% به دست آمد (0/0001>p).نتیجه گیرینسبت پروتئین به کراتینین نمونه اتفاقی ادرار می تواند به عنوان تستی سریع و آسان برای رد پروتئینوری در 93% افراد مشکوک به پره اکلامپسی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: پروتئینوری, پره اکلامپسی, نسبت پروتئین به کراتینینIntroductionPreeclampsia is one of the most common complications of pregnancy and oneof the main causes of maternal and neonatal mortality and morbidity. Excretion of protein in urine is the most important diagnostic sign of diagnosis of the patients with preeclampsia. Current gold standard test for quantitative evaluation of proteinuria is 24 hours urine collection, but, this is a time-consuming and cumbersome method, and using a method which can show urine protein as soon as possible could be effective in proceeding the treatment process. This study was performed with the aim to predict the proteinuria in patients suspected to preeclampsia with using the protein to creatinine ratio in random urine sample and determining the best cut off point.MethodsThis cross-sectional, analytical study was performed on 103 pregnant women with gestational age >20 weeks referred to Emam Reza hospital complaining of BP≥140/90 mmHg or severe edema from 2013-2014. To measure the protein/creatinine ratio, a random urine sample was taken and then 24 hours urine collection was performed for determination of protein excretion. Data analysis was performed by SPSS software (version 16), and Chi-square, T-test, Man-Whitney and logistic regression.ResultsAmong 103 pregnant women, protein excretion in 24-h urine was > 300mg in 53 cases and ≤ 300mg in 50 cases. The best cut off point for protein/creatinine ratio of random urine sample was obtained 0.27 with 96% sensitivity and 54% specificity and 70% positive predictive value and 96% negative predictive value (P<0.0001).ConclusionProtein/creatinine ratio of random urine sample could be used as a simple and rapid test to rule out proteinuria in 93% of patients suspected to preeclampsia.Keywords: Preeclampsia, Protein, creatinine ratio, Proteinuria -
مقدمه
ید به عنوان یک ریز مغزی برای بیوسنتز هورمون های تیروئیدی، تکامل سیستم عصبی و حرکتی ضروروی می باشد. بررسی میزان شیوع کمبود ید معمولا همراه با ارزیابی ید دفعی ادرار (UIE) در نمونه های تصادفی انجام می گیرد. البته استفاده از نمونه ادرار 24 ساعته شاخص مناسب تری برای ارزیابی دریافت روزانه ید می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع گواتر و نسبت ید بر کراتینین (I/Cr) در نمونه های تصادفی ادرار دختران مدارس شهرستان ارومیه طراحی شده است.
روش بررسیتعداد 500 دانش آموز دختر با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز نواحی آموزش و پرورش شهرستان ارومیه انتخاب شدند. وضعیت گواتر با معاینه لمسی انجام گرفت. ید دفعی ادراری به وسیله واکنش ساندل کولتف سنجش شد. کراتینین ادرار با روش ژافه اندازه گیری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار آماری SPSS استفاده گردید.
نتایجمیزان شیوع گواتر در کل 2/12% بود که به ترتیب 48 نفر (6/9%) گواتر درجه یک و 13 نفر (6/2%) دارای گواتر درجه دو بودند. در کل میانگین کراتینین ادرار، میانه UIE و میانه I/Cr به ترتیب mg/dL)76/0 ± 36/1(، (μg/dL3/14) و (g/mgμ5/11) بود. میزان شیوع کمبود ید طبق معیار UIE و نسبت I/Cr به ترتیب: 8/22% و 2/41% به دست آمد. ارتباط مثبت بین سن و UIE مشاهده شد (163/0r=; 001/0P=). بین UIE و کراتینین ادراری همبستگی مثبتی دیده شد (133/0r=; 003/0p=). بین نسبت I/Cr با سن ارتباط منفی و معنی داری مشاهده شد (263/0– r=; 001/0p=).
نتیجه گیریاین مطالعه کمبود خفیف تا متوسط ید دریافتی و افزایش نسبی شیوع گواتر در میان دانش آموزان مدارس شهرستان ارومیه را نشان می دهد. استفاده از نسبت I/Cr همراه با بررسی شیوع گواتر با روش لمسی و همچنین UIE می تواند ارزیابی بهتری از وضعیت ید دریافتی ارائه نماید.
کلید واژگان: ید ادراری, نسبت ید بر کراتینین, کمبود ید, گواتر, دانش آموزانIntroductionClinical evaluation of iodine deficiency disorders (IDDs) is often accomplished by assessment of urinary iodine excretion (UIE) in random samples; however, the utilization of 24 hour urine samples is a more reliable biomarker of nutritional iodine status. This study was designed to evaluate total goiter prevalence (TGP) and iodine/creatinine ratio among school-aged children in Urmia County.
MethodsSchoolchildren (n=500) were recruited by cluster sampling from different educational areas in Urmia County. Goiter prevalence was assessed by thyroid palpation, UIE was determined by Sandell-Koltoff reaction, and Urinary creatinine was measured by the Jaffe-method.
ResultsIn general, TGP was 12.2%. Among these, there were 48 individuals (9.6%) with grade I goiter and 13 subjects (2.6%) with grade II goiter. Mean urinary creatinine, median UIE and median I/Cr ratio were respectively 1.36±0.76 mg/dL, 14.3µg/dL, and 11.5µg/mg. Prevalence of iodine deficiency according to UIE criteria was 22.8% and that of I/Cr ratio was 41.2%. There was a correlation between age and UIE (P=001; r=0.163). UIE and urinary creatinine were correlated as well (P<0.003; r= 0.133). A correlation was also detected between I/Cr ratios and UIE (P=0.003; r=0.133) whilst a negative association was seen between age and I/Cr ratios (P=0.001; and r=–0.263).
ConclusionThis investigation reconfirms that there is slight-to-mild iodine deficiency in Urmia County. The utilization of I/Cr ratio in conjugation with UIE and palpation may provide a better assessment in investigating nutritional iodine status.
Keywords: Goiter, Iodine, creatinine ratio, Iodine deficiency, Schoolchildren, Urinary iodine excretion -
Determining the Value of Albumin to Creatinine Ratio in a Single Morning Sample, Compared to the 24-Hour Urinary Albumin Excretion Test, for Determining Micro-Albuminuria in Diabetic PatientsBackgroundThe aim of the study was to compare albumin to creatinine ratio (ACR) in the morning urine sample with the 24-hour urinary albumin excretion in diabetic patients by using facilities available in Iran, also determining correlation between them and day to day variation of ACR.MethodsIn this 8-month long cross-sectional study conducted in the year ending on 20 March 2006 in Zanjan, a 24-hour collected urine sample and 2 single morning samples were evaluated for measuring albumin by use of immune-turbidometry in 201 outpatients afflicted with diabetes mellitus type 2. The correlation coefficient of ACR in single samples and 24-hour urinary albumin excretion samples were assessed by use of Pearson correlation statistical test, and the regression analysis and its diagnostic function in diagnosing of micro-albuminuria.ResultsFifty one out of 201 patients (25.40%) had micro-albuminuria and 8 (4%) were afflicted with macro-albuminuria. The correlation coefficient of ACR was maximally 81% (PConclusionUntil more assessment of other available laboratory kits is made, the morning urine albumin/creatinine ratio test will not be an acceptable alternative for measuring 24-hour urine albumin in diagnosis of micro-albuminuria in diabetic patients in Iran.Keywords: Albumin, creatinine ratio, 24-hour urine albumin, Diabetic nephropathy, Micro-albuminuria
-
زمینه و هدفاز آن جا که آزمایش استاندارد طلائی برای تشخیص پروتئینوری، بررسی مقادیر کمی پروتئین دفع شده در ادرار 24 ساعته است نیاز به جایگزین کردن آزمایشی مناسب که نتیجه آن در زمان کوتاه تری مشخص شود احساس می گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار در تشخیص پروتئینوری واضح بوده است.مواد و روش کاراین مطالعه توصیفی تحلیلی در 140 زن باردار مشکوک به پره اکلامپسی در زایشگاه قدس زاهدان در سال 1383 انجام شد. از هر فرد مورد مطالعه یک نمونه تصادفی ادرار برای تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین و یک نمونه ادرار 24 ساعته به عنوان روش استاندارد طلائی جهت تعیین پروتئینوری واضح مورد آزمایش قرار گرفت. حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار در نقاط برش مختلف تعیین شد. همچنین ارتباط بین دو روش آزمایش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تعیین گردید.یافته هاضریب همبستگی بین دو روش آزمایش r=0/807 بوده که نشانه همبستگی بالا و هم جهت این دو روش بود (005/0= P). یافته ها نشان داد که بهترین نقطه برش نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار برای تعیین پروتئینوری واضح 21/0 یا بیشتر می باشد. همجنین معلوم شد که حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی آن در این نقطه 100% است.نتیجه گیریاین بررسی نشان داد که نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار می تواند به عنوان آزمایشی آسان تر و سریع تر جایگزین جمع آوری ادرار 24 ساعته برای تعیین پروتئینوری واضح شود.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, نسبت پروتئین به کراتی نین ادرار, پروتئینوری واضح, پروتئین ادرار 24 ساعتهBackgroundSience the gold standard test used for making the diagnosis of significant proteinuria in 24-hours urine collection is cumbersome and time-consuming. It is necessity to substitute it with a rapid method. Methods and Materials: In this descriptive- analytic study 140 were selected for evaluation of pre-eclampsia in Zahedan Qods hospital in year 2003. A random urine samples was taken from each for the determination of protein-to-creatinine ratio and a 24-hour urine sample was sent to the laboratory as the gold standard method for the determination of clear proteinuria, the sensitivity, specificity and the positive and negative predictive value of the random protein-to-creatinine ratio was determined with a range of cut offs. The association between two methods was determined with Pearson correlation coefficient.ResultsThe correlation coefficient between the two methods was r=0.807, which showed high correlation of them. The data suggest that the best cutoff of ≥ 0.21 is a good predictor of significant proteinuria. This cutoff yields sensitivity, specificity and also the negative and positive predictive value of 100%.ConclusionsThis study showed, the random urinary protein-to-creatinine ratio could replace the 24-hour urine collection as a simpler, faster, more useful method for the diagnosis of significant proteinuria.Keywords: Pre, eclampsia, Urine protein, to, creatinine ratio, significant proteinuria, 24, hour urine collection, cut off point -
BackgroundConsidering that gestational hypertension may have severe effects on the mother and fetus, this study was conducted to examine the nutritional status of pregnant women and urine calcium-to-creatinine ratio during 24th - 28th weeks of pregnancy and their relationship with the incidence of hypertensive disorders during pregnancy.MethodsThis prospective longitudinal study recruited 538 pregnant women attending prenatal clinics in Tehran, Iran in 2011. A food frequency questionnaire (FFQ) was completed for all mothers at the baseline for nutritional intake assessment, and a random urine sample was taken between 24th - 28th weeks of pregnancy to calculate the Ca/Cr-ratio. Hypertensive disorders were classified into two groups: a, gestational hypertension in case of detecting a blood pressure ≥ 140/90; and b, preeclampsia in case of increased proteinuria. Data were analyzed using SPSS V.16 and N4 software programs.ResultsIn this study, 14 (6.2%) pregnant women had hypertensive disorders during pregnancy. The desired nutritional status and Ca/Cr-ratio had no significant relationship with hypertensive disorders during pregnancy. The regression test was used to investigate the variables affecting hypertensive disorders, which showed the significant relationship of pre-pregnancy BMI and mothers age with hypertensive disorders during pregnancy (P ≤ 0.05).ConclusionsIn this study, the incidence of hypertensive disorders had no relationship with the Ca/Cr-ratio and the nutritional status of the pregnant women. However, since more than 80% of the participants had undesirable nutrition, mothers nutrition in the first half of pregnancy is necessary to be under observed.Keywords: Nutritional Status, Hypertensive Disorders During Pregnancy, Urine Calcium, Creatinine Ratio
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.