جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "disabled athlete" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Background
Creating proper contexts to maximize sport participation of women with physical-mobility disabilities requires identifying barriers to their participation. It is essential to develop a valid and reliable tool to identify existing barriers.
ObjectivesThe aim of the present study was to develop and validate a questionnaire for assessing barriers to participation in team sports for women with physical-mobility disabilities.
MethodsThe data were collected through theoretical literature, observation and semi-structured interviews with experts and professors of disability sports and women with physical-mobility disabilities selected through purposeful and snowball sampling methods. The main barriers were identified and the questionnaire was then prepared. To carry out statistical analysis on reliability and validity of the tool using factor analysis, the above questionnaire was distributed among 300 statistical samples selected by proportional stratified sampling across the country.
ResultsResults of factor analysis showed that it was logical to maintain 10 factors that explained 65.5% of the total variance. All items had a positive contribution to overall reliability.
ConclusionsThe final questionnaire (10 factors and 48 questions) was developed that could be a reliable tool for future researches, the results of which can be used by disability sport administrators to adopt policies to ensure active sport participation of women with physical mobility disabilities.
Keywords: Sports Participation, Disabled Athlete, Team Sport, Barriers, Tool Validation -
زمینه و هدففعالیت بدنی منظم و ورزش، برای سلامتی و عملکرد افراد معلول اهمیت به سزایی دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسهٔ کیفیت و رضایت از زندگی، عزت نفس و رشد اجتماعی معلولین ورزشکار و غیر ورزشکار بود.روش بررسیپژوهش حاضر علی مقایسه ای بود. آزمودنی های پژوهش به روش نمونه گیری سهل الوصول یا آسان انتخاب شدند. نمونه ها به دو گروه معلولین ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامهٔ عزت نفس کوپر اسمیت، و پرسشنامهٔ رشد اجتماعی وایتزمن، پرسشنامهٔ دینر و همکاران، بود. از آزمون T دو گروه مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری جهت تجزیه و تحیل داده ها استفاده شد.یافته هایافته ها نشان داد که کیفیت زندگی (0٫001نتیجه گیریورزش و فعالیت های بدنی می تواند موجب افزایش عزت نفس، رشد اجتماعی، کیفیت زندگی و رضایت از زندگی در معلولین ورزشکار شود.کلید واژگان: عزت نفس, رشد اجتماعی, کیفیت زندگی, معلولین ورزشکار و غیر ورزشکارBackground And ObjectiveThe aim of this study was to compare the quality of life and life satisfaction, self-esteem and social development of disabled athletes and non-athletes with disabilities. Regular physical activity and exercise are of great importance for health and functioning of people with disabilities.MethodThis is a Causal-comparative study. Convenience sampling was used to recruit the participants. The participants were selected from among disabled athletes and non-athletes with disabilities. Research Instruments were a version of S. Coopersmith's (1967) Self-Esteem Inventory, and Wahtsman Social Development questionnaire and Satisfaction with Life Scale (SWLS; Diener et al., 1985). T-test for independent groups and multivariate analysis of variance were used to analyze the data.ResultsThe results showed a significant difference between athletes and non-athletes with disabilities in terms of quality of life and life satisfaction, self-esteem and social development, (0.001), (0.002), (0.001), (0.001). In other words, quality of life and life satisfaction, self-esteem and social development of disabled athletes is higher than non-athletes with disabilities. From Among the variables quality of life, self-esteem, social development, the variable vitality, general self-esteem and responsibility had the highest scores in comparison to other types.ConclusionSports and physical activity can enhance self-esteem, social development, quality of life and life satisfaction among disabled athletes.Keywords: self-esteem, social development, quality of life, disabled athlete, non-athlete
-
هدفتحقیق حاضر با هدف مقایسه تصویر بدنی مردان معلول ورزشکار با مردان معلول و غیر معلول غیر ورزشکار انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه مقطعی- مقایسه ای، سه گروه پنچاه نفره از معلولین ورزشکار، معلولین غیر ورزشکار و غیر معلول غیر ورزشکار مرد شهر تهران به طور تصادفی و خوشه ایبه ترتیب از اماکن ورزشی مخصوص معلولین، آسایشگاه معلولین کهریزک و ادارات دولتی انتخاب و تصویر بدنی آنها مورد مقایسه قرار گرفت. ابزارهای به کار رفته شامل پرسشنامه اطلاعات فردی محقق ساخته و همچنین پرسشنامه استاندارد خود توصیفی بدنی بود که از 11 خرده مقیاس و کل بدن تشکیل شده است. روش های آماری مورد استفاده شامل آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی نیومن- کلز بود.یافته هاتصویر بدنی معلولین ورزشکار در خرده مقیاسهای قدرت، استقامت، هماهنگی، انعطاف پذیری، عزت نفس، فعالیت بدنی، لیاقت ورزشی و کل بدن (0/001P≤) به طور معنا داری از معلولین و غیر معلولین غیر ورزشکار بهتر بود. همچنین در خرده مقیاسهای ظاهر بدن)0/002=P(، سلامت عمومی(0/001P=) و چربی بدن (0/012=P)؛ معلولین ورزشکار به طور معنا داری بهتر از معلولین غیر ورزشکار بودند، اما با غیر معلولین غیر ورزشکار تفاوت معناداری نداشتند.نتیجه گیریبا توجه به اینکه افراد معلول ورزشکار به دلیل انجام فعالیت بدنی مستمر تصویر بدنی مطلوبتری نسبت به معلولین و غیر معلولین غیر ورزشکار دارند، لذا توصیه می شود که شرایط انجام فعالیتهای ورزشی برای معلولین مهیا گردد.
کلید واژگان: تصویر بدنی, معلول ورزشکار, افراد غیر معلول, معلولین غیر ورزشکارObjectiveThe aim of this research was to compare the body image between disabled athletes with disabled and non-disabled non- athletes.Materials and MethodsIn this cross sectional and comparative study, fifty disabled athletes from the handicapped sports club, fifty disabled non athletes from Kahrizak disabled rest house and fifty non athlete healthy persons from governmental administrations were selected randomly by classified clustered method and their body image were compared. Data collection tools included a personal information questionnaire and a physical self description questionnaire (PSDQ) which included 11 sub-scales such as power, endurance, coordination, general health, flexibility, self-esteem, athletic competence, fat, body appearance, body activity and the global physical. The statistical procedures used in this study comprised one way ANOVA and the Newman-keuls test.ResultsBody image of disabled athletes in the sub-scales of power, endurance, coordination, flexibility, self-esteem, athletic competence, body activity were higher than disabled and non-disabled individuals who were not athletes (P&le0.001). In addition the sub-scales of the body fat (P=0.012), body appearance (P=0.002) and general health (P=0.001), the results showed that a higher significance for the disabled athletes, however, there wasn’t significant difference for the non-disabled athletes.ConclusionThus the result showed that the attitude of the disabled and non-disabled individual in due to their continuous physical activity in that the disabled athletes have got better body images as compared to the disabled and non-disabled individual who have not physical activity.Keywords: Body image, Disabled athlete, Non, athletes individual, Non, athletes disabled
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.