به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "early motion" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی early motion در مقالات مجلات علمی
  • اسماعیل صادقی، علی اصغر جامه بزرگی *، اشکان ایرانی، مینو کلانتری، فیروز مددی، سید مهدی طباطبایی
    مقدمه و اهداف
    فلج مغزی نوعی ناتوانی نورولوژیک و غیر پیش رونده ی رشدی است. یکی از درمان های فلج مغزی، جراحی در چند سطح در یک جلسه می باشد. بعد از جراحی از دو روش بانداژ و گچ گیری برای بی حرکتی استفاده می شود. روش بانداژ در مقایسه با روش گچ گیری، یک روش جدید می باشد و مطالعه ای مشابه که از روش بانداژ برای بی حرکتی بعد از جراحی استفاده شده باشد؛ پیدا نشد. به تازگی تمایلی برای بی حرکتی دراز مدت بعد از جراحی به دلیل ضعف عضلانی، کانترکچر مفاصل، بهبود آهسته و توانبخشی، و تاخیر در بازگشت بدون محدودیت به فعالیت روزانه وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر حرکات زود هنگام بر عملکرد کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک به دنبال جراحی و بی حرکتی به دو روش بانداژ و گچ گیری در اندام تحتانی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی، 100 کودک فلج مغزی همی پلژی و دایپلژی، 7 تا 12 سال که داوطلب جراحی بودند، به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند و با پرسشنامه عملکرد حرکات درشت(GMFM66)مورد ارزیابی قرار گرفتند. این کودکان با نظر جراح ارتوپد به دو روش بانداژ و گچ گیری تحت عمل جراحی قرار گرفتند. سپس بر پایه نوع بی حرکتی که استفاده شده بود، دو گروه 40 نفره به صورت تصادفی انتخاب شدند. در ماه اول و سوم بعد از جراحی دوباره هر دو گروه بانداژ و گچ گیری به کمک همین پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای مقایسه داده ها از آزمون ناپارامتری Mann-Whithney و آزمون ANOVA استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین نسبت تغییرات عملکرد حرکات درشت بر اساس پرسش نامه عملکرد حرکات درشت در ماه اول بعد از جراحی در روش بانداژ بعد از جراحی 0019/0 بود. که این تغییر از نظر آماری معنی دار نبود(42/0 P=). و در روش گچ گیری بعد از جراحی نیز به دلیل اینکه هنوز پای کودک در داخل گچ بود قابل اندازه گیری نبود. در ماه سوم بعد از جراحی میانگین نسبت تغییرات عملکرد حرکات درشت در هر دو روش بانداژ و گچ گیری بعد از جراحی به طور معنی داری افزایش یافته بود (001/0 P<) و اما اختلاف میانگین نسبت تغییرات عملکرد حرکات درشت در این دو روش بایکدیگر معنا دار نبود (128/0 P=).
    نتیجه گیری
    در روش بانداژ بعد از جراحی در ماه اول بعد از عمل امکان تحرک وجود داشت ولی در روش گچ گیری کودک بی تحرک بود. در ماه سوم بعد از جراحی نتایج نشان داد که در هر دو روش بهبودی حاصل می شود و نتایج آماری در هر دو گروه مشابه بود.
    کلید واژگان: فلج مغزی, دایپلژی اسپاستیک, حرکات زودهنگام, بانداژ, گچ گیری, عملکرد حرکات درشت, جراحی
    Esmaeel Sadeghi, Ali Asghar Jamebozorgi *, Ashkan Irani, Minoo Kalantari, Firooz Madadi, Seyyed Mehdi Tabatabaee
    Background And Aims
    Cerebral palsy is a non-progressive neurological and developmental disability. One of the treatments for cerebral palsy is multi-level surgery in one session (SEMLS). After surgery, bandages and casting techniques are used for immobilization. Compared with the casting, bandage is a new method and no similar study is reported using bandage technique for immobilization after surgery. In the recent years, long-term immobilization after surgery is avoided because of muscle weakness, stiff joints, slow recovery and rehabilitation, and delayed return without restriction to daily activity. The aim of the present study was to evaluate the effect of early movements on the performance of children with cerebral palsy with spastic diplegia following surgery and immobilization in lower limb using two
    Methods
    bandage and casting.
    Materials And Methods
    In the present cross-sectional study, 100 children with hemiplegic and diplegia cerebral palsy, aged 7-12 years old, with indications for surgery, were randomly selected and evaluated using Gross Motor Function Questionnaire (GMFM66). The children underwent surgery using two methods of bandages and casting according to an orthopedic surgeon's opinion. Then, based on the type of immobility used, two groups of 40 were randomly selected. In the first and the third month after the surgery, both groups were evaluated using GMFM66 questionnaire. To compare the two groups, ANOVA and nonparametric Mann-Whithney tests were used.
    Results
    The mean ratio of gross motor function Based on Gross Motor Function Measure (GMFM66) changes in the first month after surgery was 0.0019 in the cases with bandage. The change was not statistically significant (P=0.42). Because in the first month of the child's leg in plaster, in casting group, the mean ratio changes of gross motor function was not measured. Three months after surgery, the mean ratio changes of gross motor function in both methods of casting and bandage after surgery increased significantly (P
    Conclusion
    In the first month after surgery in bandaged group, children had mobility, but in the casting group, children were immobile. In the third month after surgery, improvement was observed in both methods and statistical results were similar in both groups.
    Keywords: Cerebral palsy, Spastic diplegia, Early motion, Bandages, Casting, gross Motor function, Surgery
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال