جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "electrotherapy" در نشریات گروه "پزشکی"
-
International Journal of Musculoskeletal Pain prevention, Volume:9 Issue: 3, Summer 2024, PP 1065 -1069Aims
This case study aims to manage the post-operative complications in a patient with excessive ankle stiffness using Instrument Assisted Soft Tissue Mobilization (IASTM) and Faradic Electrical Stimulation (FES) and investigate the effects on knee and hip kinematics during gait.
Method and Materials:
A 41-year-old female with post-operation complications including decreased right ankle Range of Motion (ROM) and strength underwent a 12-week of IASTM and FES. Gait analysis was performed before and after the intervention. Knee and hip angles and velocities in 3 dimensions were measured using a motion analysis system before and after the intervention.
FindingsResults showed an increased knee adduction, decreased peak knee external rotation at late swing phase, increased peak frontal plane knee velocity, frontal and transverse plane hip excursion, peaks velocities in transverse and frontal plane.
ConclusionA 12-week IASTM and FES can improve knee and hip gait mechanics in a patient with excessive ankle stiffness.
Keywords: Biomechanics, Electrotherapy, Walking, Graston, Myofascial Release, Friction Massage -
Purpose
Electrotherapy is a common intervention for the rehabilitation of Bell’s palsy. Low-level Laser Therapy (LLLT) and Electrical Stimulation (ES) are two therapeutic interventions for Bell’s palsy that have been proven to be superior to conventional treatments. To date, no clinical trial has compared the effectiveness of these two interventions. This pilot study was done to compare the effectiveness of LLLT and ES in the management of acute Bell’s palsy.
MethodsThis randomized clinical trial was done on 25 participants with acute Bell’s palsy who were randomized into two groups with 12 participants that received LLLT and 13 participants that received ES. All participants received 12 treatment sessions over two weeks. Sunnybrook Facial Grading System (SFGS) was used to assess facial symmetry and Facial Disability Index (FDI) for facial function. Outcomes were assessed at baseline and after two weeks.
ResultsThere was a significant improvement in SFGS and FDI scores within both groups (P<0.005). There was no significant difference in SFGS and FDI scores between groups (P=0.164; P=0.423).
ConclusionThere is no difference between LLLT and ES in improving facial symmetry and function in acute Bell’s palsy.
Keywords: Bell’s palsy, Laser therapy, Electrical stimulation, Electrotherapy -
زمینه و هدف
سندرم پیریفورمیس، یک اختلال عصبی عضلانی است که عمدتا در نتیجه اعمال فشار بر عصب سیاتیک توسط عضله پیریفورمیس ایجاد می شود. این مطالعه مروری با هدف تعیین تحقیقات انجام گرفته در زمینه مداخلات فیزیوتراپی و مقایسه میزان اثربخشی آن ها بر علایم بیماران مبتلا به سندرم پیریفورمیس انجام گرفت.
مواد و روش هادر مطالعه مروری حاضر، مقالات مرتبط با تاثیر درمان های فیزیوتراپی در سندرم پیریفورمیس در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus و Web of Science در بازه زمانی 1980 تا آگوست 2020 میلادی جستجو شد. از کلمات کلیدی سندرم پیریفورمیس، درمان دستی، کشش عضلات و الکتروتراپی به عنوان کلیدواژه استفاده شد. به علاوه منابع موجود در مقالات نیز مورد استفاده قرار گرفتند. پس از مطالعه 752 مقاله احتمالی و حذف موارد غیر مرتبط در نهایت 10 مقاله کارآزمایی بالینی انتخاب شدند.
یافته هابررسی مطالعات نشان می دهد که استفاده از تکنیک های درمان دستی و کشش دارای تاثیرات مثبتی بر کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل ران بیماران می باشد. اگرچه به دلیل کم بودن تعداد مطالعات انجام شده در حیطه الکتروتراپی شامل استفاده از لیزر کم توان و شاک ویو، نمی توان یک جمع بندی قطعی از تاثیرات این روش درمانی در بهبود درد و عملکرد بالینی بیماران ارایه داد.
نتیجه گیریبه کار گیری تکنیک انرژی عضلانی همراه با اعمال کشش در عضله پیریفورمیس و عضلات ناحیه لگن می تواند منجر به بهبود درد، کاهش ناتوانی و افزایش دامنه حرکتی مبتلایان به سندرم پیریفورمیس شود.
کلید واژگان: سندروم پیریفورمیس, فیزیوتراپی, تکنیک انرژی عضلانی, کشش, الکتروتراپیBackground and ObjectivesPiriformis syndrome is a neuromuscular disease mostly caused by compression of the sciatic nerve by the piriformis muscle. The purpose of this study was to review the efficacy of different types of physiotherapy interventions on the signs and symptoms in patients with piriformis syndrome.
Materials and MethodsPubMed, Scopus, Web of Science and Google Scholar databases were searched to identify the published articles on the efficacy of physiotherapy interventions for the treatment of piriformis syndrome. The search was conducted from 1980 to august 2020. The used keywords were: piriformis syndrome, manual therapy, muscle stretch and electrotherapy. The references of the included studies were also reviewed. Finally, after studying 752 probable articles and removing irrelevant ones, 10 clinical trial articles were selected.
ResultsThe included studies presented that manual therapy accompanying with stretching techniques show great improvement in range of motion of the hip joint and reducing pain in patients with piriformis syndrome. It is impossible to conclude a certain method of electrotherapy modalities such as laser and shockwave therapy for the treatment of patients, due to lack of valid studies.
ConclusionBased on the current evidence, it seems that using muscle energy techniques (MET) with stretching of the piriformis and other hip muscles are effective in reduction of pain and disability and improvement of range of motion in patients suffering from piriformis syndrome.
Keywords: Piriformis syndrome, Physiotherapy, Muscle energy Technique, Stretch, Electrotherapy -
Introduction
This review article aims at finding papers comparing conventional treatment with new interventions in females affected with stress urinary incontinence (SUI). Therefore, we selected papers with exercise therapy and electrical stimulation (ES) compared with vibration therapy.
Materials and MethodsWe searched PubMed, Scopus, Ovid, and Springer for the papers published in English and the field of human-study registered from 2009 to 2019. The articles should be about pelvic floor muscle training (PFMT), electrical stimulation (ES), and new intervention like vibration in the treatment of SUI.
ResultsWe managed to identify 1276 articles on this topic. After deleting duplicate articles, we chose 22 of them. Based on the inclusion criteria, only 7 articles were finally included in this review article. PFMT and ES are conventional treatments, but some studies have focused on the efficiency of new modalities, such as vibration in the treatment of SUI.
DiscussionBased on our review, new intervention (vibration) has superior effects over ES and PFMT in the treatment of SUI; however, ES and PFMT are the first line of therapy.
Keywords: Urinary incontinence, Electrotherapy, Pelvic floorPhysiotherapy (techniques), Rehabilitation, Pelvic FloorMuscle Training, StressUrinary Incontinence, WholeBody Vibration Training, RCT, Vibration, Vibration Training -
زمینه و هدف
اثرات داروهای بیهوشی عمومی و تشنج درمانی ناشی از الکتروشوک، احتمال بروز تغییراتی در قلب و عروق را افزایش می دهند. مطالعه با هدف بررسی تاثیر ماساژبازتابی بر شاخص های فیزیولوژیک پس از الکتروشوک درمانی انجام شد.
روش بررسیاین پژوهش کارآزمایی بالینی بر روی 56 بیمار مبتلا به افسردگی پس از الکتروشوک درمانی به روش نمونه گیری در دسترس با تخصیص تصادفی با دو گروه مداخله و گروه کنترل انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناسی و فرم ثبت علایم حیاتی و ابزار آن بود. در گروه مداخله بعد از دریافت الکتروشوک درمانی و هوشیار شدن بیمار علایم حیاتی ثبت و ماساژبازتابی 20دقیقه در نقاط بازتابی انجام شد. چک علایم حیاتی ده دقیقه بعد از اتمام مداخله انجام و با نتایج چک علایم حیاتی بلافاصله بعد از هوشیاری و یک ساعت بعد گروه کنترل مقایسه و با نرم افزار SPSS24 و آزمون های من ویتنی و ویلکاکسون تحلیل شد.
یافته هامیانگین و انحراف معیار فشارخون قبل و بعد از مداخله در گروه کنترل(47/11±60/111) و گروه مداخله(54/10±92/114) بود. آزمون من ویتنی و ویلکاکسون نشان دادند میانگین و انحراف معیار فشارخون بین و درون گروه کنترل و مداخله اختلاف معناداری دارند. میانگین و انحراف معیار نبض بعد از مداخله درگروه کنترل (83/4±35/83) و در گروه مداخله (07/5±64/78) بود. آزمون من ویتنی و ویلکاکسون نشان دادند میانگین و انحراف معیار فشارخون بین و درون گروه کنترل و مداخله اختلاف معناداری دارند.
نتیجه گیریماساژبازتابی بر بهبود سریع شاخص های فیزیولوژیک پس از الکتروشوک درمانی در بیماران مبتلا به افسردگی موثر بوده و سبب آرامش و متعادل شدن شاخص های فیزیولوژیک بیماران گردید. پرستاران می توانند با این روش به عنوان شاخه ای از طب مکمل در تعادل شاخص های فیزیولوژیک بیماران موثر باشند.
کلید واژگان: افسردگی, الکتروشوک درمانی, شاخص های فیزیولوژیک, ماساژبازتابیBackground & AimThe effects of general anesthesia and seizure caused by electroconvulsive therapy increase the risk of cardiovascular changes. This study aimed to evaluate the effect of reflexology on physiological indices after electroconvulsive therapy.
Materials and MethodsThis clinical trial was performed on 56 patients with depression, who were selected by stratified random sampling after an electroconvulsive therapy and randomly allocated to the intervention and control groups. Data were collected using a demographic characteristics questionnaire and a vital sign record form and its tools. In the intervention group, vital signs were recorded after electroconvulsive therapy and patients’ vigilance, followed by performing a 20-minute reflexology session at reflex points. The vital signs were measured 10 minutes after the intervention and compared to vital signs immediately after vigilance and with the control group one hour later. In addition, data analysis was performed in SPSS version 24 using the Mann-Whitney U and Wilcoxon test.
ResultsIn this study, the mean and standard deviation of blood pressure in the control and intervention groups were estimated at 111.60 ±11.47 and 114.92±10.54, respectively. Moreover, the results of Mann-Whitney and Wilcoxon test were indicative of a significant intra and intergroup difference between the control and intervention groups in terms of the mean and standard deviation of patients’ blood pressure. After the intervention, the mean and standard deviation of pulse in the control and intervention groups were reported to be 83.35±4.83 and 78.64±5.07, respectively. According to the results, there was an intra and intergroup difference between the control and intervention groups in terms of the mean and standard deviation of patients’ blood pressure.
ConclusionAccording to the results of the study, reflexology affected the rapid improvement of physiological indices after ECT in depressed patients and caused relaxation and balance of physiological indices in these patients. Therefore, nurses can use this method as a branch of complementary medicine to be effective in balancing the physiological indices of patients.
Keywords: Depression, Electrotherapy, Physiological Indices, ReflexologyKeywords: DDepression, Electrotherapy, Physiological Indices, Reflexology -
مقدمه و اهداف
اختلال مهارت دست از شایعترین عوارض همی پلژی ناشی از سکته مغزی در بزرگسالان می باشد و نقصان آن باعث اختلال در فعالیت های روزمره زندگی می گردد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه دو روش توانبخشی حرکت درمانی و الکتروتراپی در مهارت دست بیماران انجام شد.
مواد و روش هادر مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی دو گروهی از نوع قبل و بعد، 16 بیمار همی پلژی ناشی از سکته مغزی در مرحله 4 به بالای بهبودی برانستروم واجد شرایط به روش نمونه گیری غیراحتمالی در دو گروه تحت درمان قرار گرفتند. مداخله گروه اول به روش حرکت درمانی و گروه دوم تحریکات الکتریکی فانکشنال به مدت 36 جلسه در هر یک انجام گردید. ارزیابی مهارت درشت دست بیماران در هر گروه با ابزار مینه سوتا، در سه جلسه اول و 18 و 36 درمان انجام گرفت. در تحلیل داده ها آزمون شاپیروویلک، آزمون تی زوجی و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
یافته هایافته ها نشان داد میانگین نمره های مهارت درشت دست بیماران در گروه حرکت درمانی بین قبل و بعد درمان در هر سه حالت؛ قبل با جلسه 18 و جلسه 18 با جلسه 36 و نیز قبل با جلسه 36 بعد از مداخله تفاوت معناداری داشتند (0001/0>P)، اما در گروه الکتروتراپی تنها در دو حالت؛ قبل با جلسه 18 (002/0>P) و جلسه 18 با جلسه 36 بعد از مداخله (001/0>P) تفاوت معناداری داشتند.
نتیجه گیرینتایج نشان داد که در روش حرکت درمانی روند میانگین مهارت درشت دست سیر صعودی داشت و معنادار بودن نتایج درمان با افزایش تعداد جلسات درمانی امیدواری به بهبودی را افزایش می داد، اما در روش الکتروتراپی بهبودی تا اواسط جلسه نتایج خوبی داشته، ولی تداوم آن سیر نزولی در پی داشت.
کلید واژگان: سکته مغزی, همی پلژی, حرکت درمانی, الکتروتراپی, مهارت درشت دستBackground And AimHemiplegia after stroke is the most common cause of dexterity disorder in adults, which is associated with impairment in daily life activities. The aim of the present study was comparative assessment of the effects of movement therapy and electrotherapy on dexterity.
Materials And MethodsIn the present clinical trial with before-after design, 16 patients with post-stroke hemiplegia received 36 sessions of treatment. Hand gross dexterity was measured using Minnesota instrument prior to, and 18th and 36th sessions after the intervention. Shapiro Wilk test, paired t-test, and Pierson correlation were used to analyze the data.
ResultsThe significant increase of hand gross dexterity was noticed between before and 18th, 18th and 36th, and also before and 36th sessions after intervention in movement therapy group (p
ConclusionThe present study showed that movement therapy is effective in increasing hand dexterity all the time. But the continuation of electrotherapy has reverse effects on it.
Keywords: Stroke, Hemiplegia, Movement Therapy, Electrotherapy, Hand gross dexterity -
IntroductionLow Back Pain (LBP) is the most common cause of daily activities restriction and functional disability. Of various chronic LBPs, the most common type is chronic non-specific LBP. This study aimed to compare the effect of core stability exercises and electrotherapy on relieving symptoms of chronic non-specific LBP in mother assistants working in caring centers for mental-physical disabled children.
Material andMethodsA total of 42 mother assistants with nonspecific chronic LBP were randomly selected and put into three groups: the stabilization exercises (n= 15), the electrotherapy (n=15), and the control (n=12). Their mean(SD) age was 40.3 [1.8] years; mean(SD) workBackground15.8 [7.6] years, mean(SD) weight: 69 [11.8] kg, and mean(SD) height: 161.5 [6.3] cm. The first group underwent a 6-week training of core stability exercises every other day; the second group received a 10-session electrotherapy; however, the third group received no treatment at all. The three groups were given pretests and posttests via completing McGill Pain Questionnaire at the beginning of the study.
The 1-way analysis of variance to test all variables showed that all groups were matched in terms of job background, height, weight and age. The Shapiro-Wilk test results showed that the difference between the scores of pretest and posttest were normally distributed. To verify the hypotheses, ANOVA test was applied. All analyses were done at significance level of 0.05 using SPSS 22.ResultsResults revealed a significant difference in the mean changes chronic LBP in working mother assistants in the electrotherapy group (-31.5), and control group (-1.7) (P=0.000). In other words, a course of electrotherapy led to a significant reduction in chronic non-specific LBP in mother assistants.ConclusionElectrotherapy compared to core stability exercises contributes significantly in reducing nonspecific chronic LBP in mother assistants working in units for caring children with physical or mental disabilities.Keywords: Core stability exercises, Electrotherapy, Chronic non-specific low back pain -
Gastroenterology and Hepatology From Bed to Bench Journal, Volume:9 Issue: 4, Autumn 2016, PP 259 -267Aim: This study was performed to evaluate the efficacy, safety and complications of electrotherapy compared with conventional hemorrhoidectomy (Ferguson technique).BackgroundFerguson hemorrhoidectomy is always associated with considerable pain and postoperative complications. Still, the electrotherapy method in which the hemorrhoidal tissue is not removed may not improve critical complications.
Patients andMethodsThis randomized clinical trial was performed on patients with hemorrhoids referring to hospitals affiliated to the Kerman University of Medical Sciences during 2014-2015. One hundred and twenty patients presented with symptomatic hemorrhoids grade I, II, III, and IV were randomized into two groups. Group 1 (60 patients) underwent electrotherapy using 30 mA direct current and group 2 (60 patients) were submitted to Ferguson hemorrhoidectomy. The groups were compared regarding postoperative pain severity and complications, including recurrent symptoms, infection and recovery time to return to normal activities. The p≤ 0.05 was considered statisticallysignificant.ResultsMore than 70% of patients in group 2 complained of severe pain, but in group 1, no more than 30% of patients experienced severe pain up to 6 hours post-surgery and 70% complained of mild pain 2-3 days post-surgery. Twenty four-hour hospitalization in group 2 and group 1 were 97% and 78%, respectively, whilst patients in electrotherapy group could be treated as outpatients. The mean return time to usual activities was 15 and 1.5 days for group 2 and 1, respectively.ConclusionElectrotherapy with a direct current of 30 mA significantly reduce postoperative pain and the recovery period. This method showed a good success rate and less complication than the Ferguson method. As a result, because of more effectiveness, less pain, as well as shorter recovery time and getting back to normal activities, we recommend this procedure for the treatment of symptomatic hemorrhoids grade I, II, and III.Keywords: Safety, Efficacy, Complication, Electrotherapy, Hemorrhoidectomy -
مقدمهجریان تداخلی یکی از محبوب ترین جریان های مورد استفاده در الکتروتراپی است. علی رغم این محبوبیت، مطالعات اندکی به بررسی نحوه ی متاثر شدن فیبرهای عصبی از این نوع تحریک پرداخته اند. هدف این مطالعه توسعه مدلی نزدیک به واقع برای شبیه سازی اثر جریان تداخلی بر فیبرهای عصبی و استفاده از آن جهت بررسی الگوی مکانی و زمانی فعالیت آن ها در پاسخ به این جریان بوده است. اثر فرکانس مدولاسیون بر فعالیت عصبی حاصل نیز بررسی شده است.مواد و روش هادر این مطالعه مدلی از بافت بدن شامل لایه های پوست، چربی و ماهیچه در نرم افزار COMSOL پیاده سازی شد تا توزیع پتانسیل حاصل از اعمال جریان بدست آید. سپس از مدل دقیق MRG برای فیبرهای حسی و حرکتی استفاده شد و پاسخ آن ها در محل های مختلفی از مدل برای فرکانس حامل 4 کیلوهرتز، مدولاسیون 50 تا 250 هرتز و دامنه 1 تا 99 میلی آمپر بررسی شد.یافته هادر پاسخ به تحریک، فیبرهای حسی که از زیر الکترودها گذر می کنند، مسدود می شوند ولی فیبرهای حسی و حرکتی در محل های دیگر از بافت فعال می شوند. الگوی زمانی فعالیت فیبرها وابسته به دامنه ی تحریک و فرکانس مدولاسیون یا به صورت یک الگوی متناوب شامل دوره های آتش - سکوت و یا به صورت آتش پیوسته با فرکانسی برابر با فرکانس مدولاسیون یا دو برابر آن است. هرچند در یک عمق مشخص آستانه ی تحریک در مکان های مختلف نسبت به الکترودها متفاوت است، اما فیبرها حتی در خارج از ناحیه ی محصور بین الکترودها نیز فعال می شوند.نتیجه گیرینتایج این مطالعه توجیه کننده ی کاهش آزردگی ناشی از اعمال جریان تداخلی در محل الکترودها است و احتمال اثرگذاری جریان بر بافت های غیر هدف را به هنگام تحریک تداخلی نشان می دهد. همچنین تایید کننده ی ادعاهای سنتی مبنی بر نقش فرکانس مدولاسیون در تعیین فرکانس آتش شدن فیبر عصبی است.
کلید واژگان: الکتروتراپی, تحریک الکتریکی وراپوستی, فیبر عصبی, جریان های تداخلی, شبیه سازیIntroductionInterferential current is one of the most popular kinds of electrical stimulation that are used in electrotherapy. Despite its clinical popularity، there have been limited studies to investigate how this stimulation protocol affects the nerve fibers. This study was aimed to develop a realistic model for the stimulation of nerve fibers by interferential currents and using that to assess the spatial and temporal activation patterns of fibers in response. The effect of the modulation frequency on the resultant neural activity was also evaluated.Materials And MethodsA model of the target tissue، including the skin، fat and muscle layers was implemented in COMSOL software to obtain the potential distribution induced by the current inside the tissue. Then the MRG model of the myelinated nerve fibers in NEURON environment was used to simulate the response of fibers at different positions in the tissue. A 4 KHz carrier frequency with the modulation of 1 to 250 Hz and stimulus strength of 1 to 99 mA was used in this study.ResultsThe sensory fibers that are passing right beneath the electrodes are blocked in response to the applied high frequency currents and cannot conduct the action potentials. The sensory and motor fibers in other positions of the tissue can be activated based on the stimulus amplitude and the modulation frequency. The temporal activation pattern is at frequencies equal or twice of the modulation frequency. The excitation thresholds for fibers in a specific depth of the tissue are different based on their position relative to the electrodes، and even fibers that are outside the borders of the four electrodes can be activated.ConclusionThe results demonstrate how the block of sensory fibers may decrease the patient discomfort، and suggests that non-target fibers outside the region of electrode placement may also affected by the stimulation. Moreover، the results confirm the traditional claims about role of the modulation frequency in the firing frequency of nerve fibers.Keywords: Electrotherapy, Transcutaneous Electrical stimulation, Nerve fiber, Interferential Current, Simulation
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.