جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "meier curve" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی meier curve در مقالات مجلات علمی
-
مقدمهسرطان روده بزرگ جزء سرطان های شایع و کشنده است و پیش بینی این که افراد در آینده چه وضعیتی دارند اهمیت زیادی دارد و نتیجتا ارزیابی پیش بینی نیز بسیار مهم می باشد. هدف از این مقاله برازش مدل کاکس و شناسایی عوامل موثر بر پیش بینی وضعیت بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ و مقایسه مدل کاکس با منحنی کاپلان مایر با استفاده از تابع زیان برایر است.مواد و روش هاطی سال های 1380 تا 1385 تعداد 724 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه نمودند و حداقل 5 سال پیگیری شدند. برای تعیین عوامل مرتبط با وضعیت بقای سرطان کولورکتال مدل رگرسیونی کاکس به داده ها برازش داده شد و این مدل با منحنی کاپلان مایر به وسیله برآورد خطای پیش بینی به روش تابع زیان برایر مقایسه شد.یافته هااز 724 بیمار،422(3/58%) نفر مرد و 302(7/41%) نفر زن بودند. 177(4/24%) از بیماران فوت کردند که 65% آن ها مرد بودند. میانگین سنی این بیماران 81/14±03/53 بود. میانه بقای بیماران 3/23±104 ماه بود. وضعیت بقای بیماران با عوامل جنس (058/0p=)و اندازه تومور (017/0p=) ارتباط داشت. و مقدار زیان(ریسک) برایر مدل کاکس در بعضی از زمان ها کمتر از منحنی کاپلان مایر شد.بحث و نتیجه گیریوجود متغیرهای کمکی و استفاده از مدل ها در پیش بینی وضعیت بقای افراد موثر است. در این مطالعه برازش مدل کاکس و وجود متغیرهای کمکی باعث کاهش خطای پیش بینی شد.
کلید واژگان: مدل مخاطره متناسب کاکس, منحنی کاپلان مایر, خطای پیش بینی, سرطان روده بزرگIntroductionColorectal cancer is one of the most widespread and killer among cancers. It is important that we predict what status people have in the future. The purpose of this study was comparison of the Cox model and Kaplan-Meier curve with IBS and also identifying the factors about predicted survival time of patients with colon cancer.Materials and MethodsThis paper is related to colorectal cancer patients in Tehran Taleghani Hospital that at least were followed up for five years. These patients consulted to Taleghani Hospital from 1380 to 1385 and their information was recorded in the cancer section of Digestion Research Center and at least was followed up for five years. The Cox Proportional Hazards model and Kaplan- Meier curve were used for prediction of survival status in different times and these were compared with estimation of prediction error by IBS method.FindingsAmong 724 patients there was 422 men (58.3%) and 302 wemon(41.7%). Total of 177 patients were died among them 65% were men. Survival median of patients was 104±23.3.: Cox model showed significant relation between size of tumor and sex with survival time. Sometimes, prediction error with IBS method for Cox model was less than Kaplan-Meier curve and Cox model is more perfect for these data. Discussion &ConclusionPresence of covariates and the use of models in predicting survival of patients is effective. In this study, the presence of covariates and Cox model reduces the prediction error.Keywords: Cox proportional hazards model, Kaplan, Meier curve, prediction error, colorectal cancer -
مقدمهسرطان روده بزرگ جزء سرطان های شایع و کشنده است و پیش بینی این که افراد تا چه زمانی زنده می مانند از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این مقاله برازش مدل کاکس و منحنی کاپلان مایر برای داده های سرطان روده بزرگ بیمارستان طالقانی و مقایسه آن دو با معیار زیان آشکار است.مواد و روش هااین مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر تهران با حداقل 5 سال پیگیری انجام شده است. این افراد بین سال های 1380 تا 1385 به بیمارستان طالقانی مراجعه کرده اند و اطلاعاتشان در بخش سرطان مرکز تحقیقات گوارش ثبت شده و مورد پیگیری قرار گرفته اند. برای پیش بینی زمان بقاء مدل مخاطره متناسب کاکس و منحنی کاپلان مایر استفاده شده است و این دو با برآورد خطای پیش بینی به روش زیان آشکار با هم مقایسه شده اند.
یافته های پژوهش: مدل کاکس ارتباط معناداری را بین اندازه تومور و جنس با زمان بقاء نشان داد و خطای پیش بینی با روش زیان آشکار برای مدل کاکس در بعضی از زمان ها کمتر از منحنی کاپلان مایر بود.بحث و نتیجه گیریدر این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که برای مقایسه مدل ها می توان از برآورد خطای پیش بینی استفاده کردکلید واژگان: مدل مخاطره متناسب کاکس, منحنی کاپلان مایر, خطای پیش بینی, زیان آشکار, سرطان روده بزرگIntroductionColorectal cancer is one of the most widespread and killer among canc-ers and it is highly important to predict the survival time. The purpose of this paper is fitting the Cox model and Kaplan-Meier cu-rve for the colorectal cancers data in Tale-ghani Hospital and comparing both with apparent loss.Materials and MethodsThis paper is related to colorectal cancer patients in Tehran Tal-eghani Hospital who were followed up for at least five years. These patients referred to Taleghani Hospital from 2001 to 2006 and their information was recorded in the cancer section of Digestion Research Center and was followed up for at least five years. The Cox Proportional Hazards model and Ka-plan- Meier curve were used for prediction of survival times and these were compared with estimation of prediction error by apparent loss method.FindingsCox model showed a significant relation between size of tumor and sex with survival time. The prediction error with ap-parent loss method for Cox model was at times less than Kaplan-Meier curve. Discussion &ConclusionIn this study، we concluded that estimation of prediction error could be used for comparison of mo-delsKeywords: Cox proportional hazards mo, del, kaplan, meier curve, prediction error, apparent loss, colorectal cancer
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.