به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "microdilution" در نشریات گروه "پزشکی"

  • Zahra Bastani Nejad, Laila Nikrouz, Abbas Abdollahi*
    Background & Objectives

    Different essential oils (EOs) with antibacterial activities are promising natural sources for providing novel disinfectant agents for hospital surfaces.

    Materials & Methods

    The component and antibacterial effects of six EOs, including Cuminum cyminum (CCEO), Artemisia sieberi (ASEO), Laurus nobilis (LNEO), Ferula gummosa (FGEO), Lippia citriodora (LCEO), and Cymbopogon citratus (CIEO) were assessed by GC-MS and 96-well micro-plates (IC50), against Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa. Then, the antibacterial effects of FGEO, the most effective EO, were evaluated on the trolley surface in a hospital for 1, 3, 5 and 10 min intervals.

    Results

    While CCEO, ASEO, and FGEO have the highest effects on the growth of S. aureus, CIEO and LNEO showed the best outcomes on P. aeruginosa. In addition, our finding showed that FGEO relatively decreases the growth of S. aureus and P. aeruginosa on the trolley surface (P<0.05).

    Conclusion

    The studied EOs could be novel encouraging agents to develop further green antimicrobial agents against different infections. In addition, FGEO, one of the best disinfectant agents in the present study, showed relatively strong antibacterial effects on the surface of the trolley.

    Keywords: Essential Oil, Antibacterial Activity, Microdilution, Disinfectant
  • صغرا خواب نادیده، راضیه ثابت*، کامیار زمردیان، معصومه دیور، فرنوش سلیمانی غربی، بهاره حسنی
    پیش زمینه و هدف

    برای بررسی اثرات داروهای جدید بر آن شدیم که دوازده مشتق جدید با ساختار پایه ی spirooxindoles که قبلا سنتز شده بودند را موردبررسی ضد میکروبی و ضد قارچی و ضد سرطانی قرار دهیم.

    مواد و روش کار

    این مطالعه کارآزمایی تجربی 12 مشتق اسپیرواکسی ایندول مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر مهارکنندگی ترکیبات با استفاده از روش براث میکرودایلوشن بر اساس پروتکل های CLSI بر روی 16 گونه مختلف باکتری و قارچ موردمطالعه قرار گرفت. سپس 6 ترکیب انتخاب شد و اثرات سمیت سلولی آن ها بر روی 2 رده سلولی MCF-7 و A-549 در مقایسه با دوکسوروبیسین بر اساس روش MTT بررسی شد. جهت انجام محاسبات آماری نتایج به دست آمده از هر آزمایش از نرم افزار Excel 2013 و برای رسم نمودارها و تعیین IC50، از نرم افزار GraphPad Curve Expert 1.4 با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.

    یافته ها

    ترکیبات موردبررسی در محدوده غلظت 512-1 میکروگرم بر میلی لیتر قادر به مهار رشد یا نابودی قارچ ها و باکتری های موردبررسی نبودند. تنها ترکیب I12 در غلظت 1000 میکروگرم بر میلی لیتر توانست رشد رده سلولی MFC-7 را به میزان 23/49 درصد مهار کند.

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به عدم اثرگذاری موثر این ترکیبات در مهار رشد باکتری ها و قارچ ها، برای استفاده بهینه از این ترکیبات در درمان عفونت‏های قارچی و باکتریایی لازم است تغییرات بیشتری روی ساختمان این ترکیبات انجام گیرد. در بررسی سایتوتوکسیک به نظر می رسد حضور استرحجیم در موقعیت N حلقه ایساتین و همچنین CN متصل به حلقه پیریدین در اثربخشی این مشتق موثر بوده است.

    کلید واژگان: ضد باکتری, ضد قارچ, سمیت سلولی, میکرودایلوشن, سنجش MTT, اسپیرواکسی ایندول ها
    Soghra Khabnadideh, Razieh Sabet*, Kamiar Zomorodian, Masoumeh Divar, Farnoush Soleymani Gharbi, Bahareh Hassani
    Background & Aims

    In order to investigate the effects of new drugs, we decided to investigate twelve new derivatives with the basic structure of spirooxindoles that were previously synthesized for antimicrobial, antifungal and anticancer properties.

    Materials & Methods

    In this experimental study, we evaluated 12 spirooxyindole derivatives. The inhibitory effect of the compounds has been studied using broth microdilution method based on CLSI protocols on 16 different species of bacteria and fungi. Then, 6 compounds have been selected and their cytotoxicity effects on 2 cell lines MCF-7 and A-549 compared to doxorubicin have been investigated by MTT method. Excel 2013 software was used to perform statistical calculations of the results obtained from each experiment, and GraphPad Curve Expert 1.4 software was used to draw graphs and determine IC50 with a significance level of 0.05.

    Results

    At the concentration range of 1-512 μg/ml, the synthesized derivatives were not able to inhibit the growth or death of the investigated fungi and bacteria. Only the compound I12 at a concentration of 1000 μg/ml was able inhibit the growth of MFC-7 cell line by 49.23%.

    Conclusion

    Due to the lack of effective effect of these compounds in inhibiting the growth of bacteria and fungi, for the optimal use of these compounds in the treatment of fungal and bacterial infections, it is necessary to make more changes on their structures. Cytotoxicity assay reveals that the presence of the bulky ester in the N position of the isatin ring as well as the CN attached to the pyridine ring has been beneficial in the effectiveness of these derivatives.

    Keywords: Antibacterial, Antifungal, Cytotoxicity, Microdilution, MTT Assay, Spirooxindoles
  • بردیا فرزام فر، سیاوش نوروزی، یاسمین ملکی، کوثر محمدی

    سابقه پژوهش: 

    در سال های اخیر استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها برای غیرفعال سازی میکروارگانیسم ها در صنایع مختلف از جمله داروسازی و صنایع غذایی رو به افزایش است. استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها به‌عنوان گزینه‌های درمانی اولیه در برابر پاتوژن‌ها بر روی سطوح در مراکز بهداشتی از روش های پیشگیری و کنترل عفونت است.

    روش تحقیق: 

    در این مطالعه، MIC و MBC ضدعفونی‌کننده‌های باکتری B. cereus، S. cerevisiae، P. aeruginosa و S. epidermidis به روش  Microdilution اندازه‌گیری شد. اتانول، پرسیدین، کلرید بنزالکونیوم و دکونکس 50ff برای اثرات ضد میکروبی مورد بررسی قرار گرفتند.

    یافته‌ها:

     یافته‌ها نشان داد که سویه S. epidermidis کمترین میزان مقاومت به ضدعفونی‌کننده‌ها را داشت، در حالی که باکتری B. cereus مقاومت بالاتری از خود نشان داد. علاوه بر این، در مقایسه با سایر ضدعفونی‌کننده‌ها در غلظت‌های پایین‌تر، دکونکس 50ff قوی‌ترین ضدعفونی‌کننده‌ای بود که منجر به سرکوب رشد میکروبی شد. دکونکس 50ff دارای مقادیر 0.101 MIC،12.939، 3.235 و 1.617 میلی گرم بر لیتر برای سویه های S. cerevisiae، B. cereus، P. aeruginosa و S. epidermidis بود. در حالی که مقادیر  MBCبرای این سویه ها به ترتیب S. cerevisiae، B. cereus، P. aeruginosa و S. epidermidis به ترتیب 0.404، 25.879، 12.939و 6.470 میلی گرم بر لیتر بود. تجزیه و تحلیل ماکروسکوپی سطوح فولاد ضد زنگ و پلاستیکی که با غلظت های مشخص شده ضد عفونی کننده های اشاره شده برای مدت معین در تماس بودند، هیچ خوردگی را نشان نداد.

    نتیجه‌گیری:

     با توجه به اهمیت این سویه‌های میکروبی در عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی، استفاده از این ضدعفونی‌کننده‌های موثر در صنعت داروسازی توصیه می‌شود.

    کلید واژگان: حداقل غلظت بازدارنده (MIC), حداقل غلظت باکتری کشی (MBC), ضد عفونی کننده, خوردگی
    Bardia Farzamfar, Siavash Norouzi, Yasamin Maleki, Kosar Mohammadi
    Background

    Using disinfectants that inactivate microorganisms in various industries, from the pharmaceutical to the food service industry, has been increasing over the last few years. Antimicrobial disinfectants are used as primary treatment options against pathogens on surfaces in healthcare facilities to help prevent healthcare-associated infections. The aim of this study was to determine the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimum Bactericidal Concentration (MBC) of the disinfectants used and study the corrosion of surfaces in contact with these disinfectants.

    Methods

    In this study, MICs and MBCs of the disinfectants against B. cereus, S. cerevisiae, P. aeruginosa, and S. epidermidis were measured by the microdilution method. Ethanol, percidine, benzalkonium chloride, and deconex 50ff were examined for antimicrobial effects.

    Results

    The findings showed that S. cerevisiae had the lowest level of disinfectant resistance, whereas B. cereus consistently exhibited higher resistance. Additionally, when compared to other disinfectants at lower concentrations, deconex 50ff was the most potent disinfectant that resulted in microbial growth suppression. Deconex 50 FF had MICs of 0.101, 12.939, 3.235, and 1.617mg/L for S. cerevisiae, B. cereus, P. aeruginosa, and S. epidermidis, respectively. In contrast, MBC of S. cerevisiae, B. cereus, P. aeruginosa, and S. epidermidis were 0.404, 25.879, 12.939, and 6.470 mg/L, respectively. Macroscopic analysis of stainless steel and plastic sandwiches treated with the specified disinfectant concentrations revealed no corrosion.

    Conclusion

    Considering the importance of these microbial strains in healthcare-associated infections, using these effective disinfectants is recommended in the pharmaceutical industry.

    Keywords: Minimum inhibitory concentration (MIC), Minimum bactericidal concentration (MBC), Disinfectant, corrosion, Microdilution
  • احسان استبرقی، مجید صادق پور*، امیر مهربانی، ساره معتمدی حور
    زمینه و هدف

    استفاده از خواص ضد میکروبی گیاهان دارویی ها تواند مشکلات رایج در بکارگیری از آنتی بیوتیک ها را بر طرف کند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی خاصیت ضد باکتریایی عصاره هیدروالکلی پونه کوهی بر روی باکتریهای پاتوژن به روش میکروپلیت در شرایط آزمایشگاهی می باشد.

    مواد و روش ها

    پس از جمع آوری پونه کوهی آنها را در مکانی به دور از نورخورشید در سایه برای مدت 72-48 ساعت خشک کرده و عصاره گیری به روش خیساندن(ماسیراسیونMaceration)صورت گرفت، سپس فعالیت ضد باکتریایی به روش (میکرودایلوشن) بر اساس میزان کدورت حاصل با غلظت 100درصد، میزان حداقل غلظت(رقت) مهارکننده MIC در محیط مولر هینتون براث ارزیابی گردید.

    یافته ها

    نتایج حاصل از آزمون میکرودایلوشن نشان داد که حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر اشریشیاکلی در گوده اول (lµ50)، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر سالمونلا تایفی موریوم در گوده اول(lµ50)، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر کلبسیلا پنومونیه در گوده دوم(lµ25)، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر سودوموناس آیروژینوزا در گوده ششم(lµ56/1)، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر باسیلوس سریوس در گوده هشتم(lµ39/0)، حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره بر استافیلوکوک اوریوس در گوده دهم(بدون رشد) را نشان داد.

    نتیجه گیری

    نتایج به دست آمده نشان داد که اسانس پونه کوهی دارای خاصیت ضدباکتریایی می باشد و می تواند به عنوان یک منبع ارزان و در دسترس برای کاربردهای درمانی در برخی از عفونتهای باکتریایی مورد استفاده قرار گیرد. به عبارتی از پونه کوهی می توان به عنوان جایگزین مناسب آنتی بیوتیک های صناعی و نگهدارنده مواد غذایی جهت مقابله با باکتریها درنظر گرفته شود. البته اثرات این عصاره ها باید در محیط in vivo  و  in vitro  به دقت بررسی شوند.

    کلید واژگان: پونه کوهی, باکتری های پاتوژن, عصاره, میکرودایلوشن
    Ehsan Estabarghi, Majid Sadeghpour, Amir Mehrabani*, Sara Motamedi Hoor
    Background

    The use of antimicrobial properties of medicinal plants can solve the problems associated with the use of antibiotics. The aim of this study was to evaluate the antibacterial property of Oregano hydro alcoholic extract on pathogen bacteria by microplate in laboratory conditions.

    Purpose

    The aim of this study was to evaluate the antibacterial properties of hydro alcoholic extract of oregano on pathogenic bacteria by microplate method in vitro. 

    Methods

    After collecting oregano, they were dried in a place by sunlight and in shade for 48-48 hours, and extraction was carried out by maceration, in order to determine the amount of inhibition (dilution) inhibitor The Muller-Hinton broth was used. The turbidity rate was evaluated in the wells method (microdilution).

    Conclusion

    The results of microdilution test showed that the minimum inhibitory concentration of extract on Escherichia coli in the first (lµ50), the concentration of extract on salmonella typhimurium in the first (lµ50), the concentration of Klebsiella pneumonia in the second (lµ25) , Concentrations of Pseudomonas aeruginosa in the sixth poison (lµ1.56), concentration of Bacillus cereus in the eighth grade (lµ0.39), and the minimum concentration of Staphylococcus aureus in the tenth (without growth) strain.The results showed that Oregano essential oil has antibacterial properties and can be used as a cheap and available source for therapeutic applications in some bacterial infections. In other words, Oregano can be considered as an alternative to synthetic antibiotics to combat the isolates tested. Of course, all the effects of these extracts should be carefully investigated in vivo and in vitro.

    Keywords: Oregano, Pathogen bacteria, Extract, Microdilution
  • Mahmoud Osanloo, Ghazal Ghaznavi, Abbas Abdollahi *
    Background and Objectives

    Essential oils (EOs) with different biological activities, such as antibacterial properties, are a valuable resource for developing new drugs.

    Materials and Methods

    Ingredients of six medicinally important EOs, including Artemisia dracunculus, Anethum graveolens, Citrus limon, Citrus sinensis, Cinnamomum zeylanicum and Zingiber officinale, were identified using GC-MS analysis. Moreover, their five major compounds were also listed. Furthermore, the half-maximal inhibitory concentration (IC50) against four important human bacteria was also investigated using the 96-well plate microdilution.

    Results

    C. sinensis EO with IC50 of 1.0 and 4.7 mg.mL-1 have the most effect on the growth of S. aureus and P. aeruginosa. Moreover, EOs of Cinnamomum zeylanicum (IC50: 1.0 mg. mL-1) and Artemisia dracunculus (IC50: 1.3 mg.mL-1) significantly showed better inhibitory effect on E. coli and K. pneumoniae.

    Conclusion

    These EOs could be used for developing inexpensive, potent, and green antibacterial agents.

    Keywords: Essential oil, Antibacterial activity, Pathogens, Microdilution
  • Mahsa Behnam, Hossein Zarrinfar *, MohammadJavad Najafzadeh, Ali Naseri, Lida Jarahi, Monika Novak Babič
    Background and Purpose

    Dermatophytes are a group of fungi specialized in invading humans and other vertebrate keratinized tissues. These fungi cause a variety of skin, nail, and hair disorders, called dermatophytosis (tinea). In some cases, drug resistance to antifungals necessitates special treatment. Among the antifungal agents, sertaconazole (i.e., a third-generation imidazole) has a broad-spectrum against dermatophyte species. Regarding this, the present study was conducted to investigate the antifungal susceptibility of dermatophytes obtained from patients with dermatophytosis in Mashhad located in northeastern Iran.

    Materials and Methods

    A total of 75 clinical dermatophyte isolates, including Trichophyton mentagrophytes (n=21), T. interdigital (n=18), T. tonsurans (n=16), Epidermophyton floccosum (n=11), Microsporum canis (n=5), Nannizzia fulvum (n=2), T. benhamiae (n=1), and T. verrucosum (n=1), were evaluated against five antifungal agents of sertaconazole, itraconazole, clotrimazole, terbinafine, and griseofulvin based on the CLSI M38-A2 guideline.

    Results

    According to the results, the minimum inhibitory concentration (MIC) ranges of sertaconazole, terbinafine, griseofulvin, itraconazole, and clotrimazole were estimated at 0.125-16, 0.002-1, 0.5-4, 0.031-4, and 0.016-4 μg/ml, respectively, for dermatophyte species. In addition, the geometric mean (GM) values of the MIC of sertaconazole, terbinafine, griseofulvin, itraconazole, and clotrimazole were obtained as 3.39, 1, 1.44, 1.52, and 1.93, respectively.

    Conclusion

    Among the tested antifungals, terbinafine and griseofulvin were the most effective agents against dermatophyte isolates. However, sertaconazole, a third-generation imidazole, did not show any significant effect. Furthermore, M. canis and E. floccosum showed the best response to the antifungal agents.

    Keywords: antifungal drugs, dermatophytes, Mashhad, Microdilution, Sertaconazole
  • راحله جوانمرد، سامان مهدوی *
    زمینه و هدف
    مسمومیت های غذایی ناشی از باکتری های اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس ارئوس از طریق مصرف محصولات لبنی محلی مثل پنیر یکی از مشکلات بهداشتی در مواد غذایی محسوب می شود. امروزه استفاده از نگه دارنده های طبیعی به جای نگه دارنده های سنتتیک در مواد غذایی موردتوجه روزافزون قرارگرفته و گیاهان دارویی ازجمله این ترکیبات طبیعی هستند که یافتن اثر ضدمیکروبی آن ها از اولویت زیادی برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه اثر ضدباکتریایی عصاره های الکلی و آبی گیاهان آویشن و پونه علیه باکتری های جداشده از پنیرهای محلی بود.
    مواد و روش ها
    پس از تهیه گیاهان آویشن و پونه، عصاره های الکلی و آبی این گیاهان جدا شد و اثر ضدمیکروبی آن ها بر روی جدایه‍های اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس ارئوس به دست آمده از پنیرهای محلی به روش میکرودایلوشن در غلظت های 100-39/0 درصد موردبررسی قرار گرفت. از سوش های استاندارد اشریشیا کلیPTCC1270 و استافیلوکوکوس ارئوس PTCC1112 به عنوان شاهد استفاده شد.
    نتایج
    عصاره الکلی (اتانولی) گیاهان آویشن و پونه اثر ضدباکتریایی بیشتری بر استافیلوکوکوس ارئوس در مقایسه با اشریشیا کلی نشان دادند (05/0>P). عصاره اتانولی گیاه آویشن اثر ضدباکتریایی بیشتری نسبت به عصاره اتانولی گیاه پونه از خود نشان داد (05/0>P). عصاره آبی گیاهان آویشن و پونه در غلظت های مورد آزمایش اثر ضدباکتریایی علیه اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس ارئوس نشان ندادند (05/0<P).
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این تحقیق، عصاره‍ الکلی (اتانولی) گیاهان آویشن و پونه توان ضدباکتریایی بالایی داشته و می توان از آن ها به عنوان جایگزین نگه دارنده های سنتتیک و جهت محافظت مواد غذایی در برابر باکتری های عامل عفونت و مسمومیت مواد غذایی، بهره جست.
    کلید واژگان: عصاره, آویشن, پونه, ضدباکتریایی, میکرودایلوشن
    Rahele Javanmard, Saman Mahdavi *
    Background & Objective
    Food poisonings caused by consumption of domestic dairy products such as cheese due to Escherichia coli (E.coli) and Staphylococcus aureus (S.aureus) are one of the hygienic problems in foodstuffs. Nowadays, using natural preservatives instead of synthetic preservatives in foods has been regarded increasingly and among these natural compounds, medicinal plants comprise these materials that finding their antimicrobial effects have high priority. The aim of this study was to investigate antibacterial effect of Thyme (Thymus persicus (and Pennyroyal (Mentha longifolia) alcoholic (ethanolic) and aqueous extracts against isolated bacteria from domestic cheeses. Material & Methods: After preparing Thyme and Pennyroyal, alcoholic (ethanolic) and aqueous, the extract of these plants were gained and their antimicrobial effects were investigated in concentrative levels of 0.39- 100 percent against E. coli and S. aureus isolated from domestic cheese by microdilution method. E. coli PTCC 1270 and S. aureus PTCC 1112 were used as control.
    Results
    Alcoholic (ethanolic) extract of Thyme and Pennyroyal showed more antibacterial effect against Staphylococcus aureus in comparison with Escherichia coli (P<0.05). Thyme ethanolic extract showed more antibacterial effect than Pennyroyal ethanolic extract (P<0.05). Aqueous extract of Thyme and Pennyroyal did not show any significant antibacterial effect in tested concentration (P>0.05).
    Conclusion
    According to current study results, alcoholic (ethanolic) extract of Thyme and Pennyroyal have high antibacterial potency and they can be used as alternative instead of synthetic preservatives for protection against food borne bacterial poisoning and infection.
    Keywords: Extract, Thymus persicus, Mentha longifolia, Antibacterial, Microdilution
  • الهام یوسفی، حوریه صادری*، فاطمه رضایی، پرویز اولیاء
    مقدمه و هدف
    سودوموناس آئروجینوزا پاتوژن گرم منفی و از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی با مکانیسم های مقاومت چندگانه، به عنوان دومین عامل مهم بیماری زا شناخته می شود که علی رغم وجود آنتی بیوتیک های متعدد علیه آن، درمان آن اغلب دشوار است. این مطالعه به منظور تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا به دو روش دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن و مقایسه این دو روش صورت گرفته است.
    مواد و روش ها
    100 ایزوله بالینی سودوموناس آئروجینوزا از بیمارستان های منتخب تهران جمع آوری شده و پس از تایید هویت، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری به دو روش دیسک دیفیوژن (با دیسک شرکت HiMedia، هند) و میکرودایلوشن (با کیت Sensititre، انگلیس) برای آنتی بیوتیک های آمپی سیلین/سولباکتام، سفتازیدیم، سفتریاکسون، سفوپرازون، کاربنی سیلین، پیپراسیلین، ایمی پنم، تتراسایکلین، جنتامایسین، توبرامایسین، کلرآمفنیکل، سیپروفلوکساسین و آمیکاسین بررسی شده و نتایج حاصله مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.
    نتایج
    میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مذکور به روش دیسک دیفیوژن در محدوده 28تا100درصد به ترتیب برای آنتی بیوتیک ایمی پنم و تتراسایکلین و به روش میکرودایلوشن در محدوده 30تا97درصد به ترتیب برای آنتی بیوتیک های ایمی پنم و آمپی سیلین/ سولباکتام به دست آمد. همچنین ضریب کاپا یا K value جهت بررسی همخوانی دو روش تعیین مقاومت، برای تتراسایکلین صفر و برای سایر آنتی بیوتیک ها بالاتر از صفر به دست آمد.
    نتیجه گیری
    در هر دو روش مورد مطالعه، بیشترین حساسیت در سودوموناس آئروجینوزا به آنتی بیوتیک ایمی پنم دیده شد که به منظور کاربرد های درمانی به متخصصین مربوطه پیشنهاد می شود. همچنین روش دیسک دیفیوژن حساسیت مناسب در تشخیص مقاومت آنتی بیوتیکی، نظیر روش میکرودایلوشن را برای سودوموناس آئروجینوزا نشان می دهد.
    کلید واژگان: سودوموناس آئروجینوزا, دیسک دیفیوژن, میکرودایلوشن
    Elham Yousefi, Horieh Saderi*, Fatemeh Rezaei, Parviz Owlia
    Background And Objective
    Pseudomonas aeruginosa is a gram-negative pathogen and one of the main causes of nosocomial infections with its multiresistance mechanisms, is known as the second important cause of infections that despite of existence of several antibiotics, the treatment against it is so difficult. This study has been done to detect the antibacterial sensitivity of P.aeruginosa with the use of two methods of disk-diffusion and microdilution and then to compare between them.
    Materials And Methods
    100 clinical isolates of Pseudomonas aeruginosa were collected from selected hospitals of Tehran and then after identification, the resistance pattern of the bacteria were studied with two methods of diskdiffusion and microdilution for these antibiotics: Ampicillin/Sulbactam, Piperacillin, Carbenicillin, Imipenem, Cefteriaxone, Ceftazidime, Cefoperazone, Gentamicin, Tobramycin, Amikacin, Chloramphenicol, Tetracyclin, Ciprofloxacin; then the results were analyzed by statistical tests.
    Results
    The rate of resistance with the method of disk-diffusion was in the range of 28-100 percent for imipenem and tetracycline and with the method of microdilution was in the range of 30-97 percent for imipenem and ampicillin/sulbactam. Also, K-value which is used for survey of agreement between two methods used in this study, was 0.0 for tetracycline and more than 0.0 for other antibiotics.
    Conclusion
    P.aeruginosa has the maximum sensitivity to imipenem with both methods, so it is suggested to specialists for clinical use. The results have high agreement in all antibiotics except Tetracycline so the disk-diffusion method has a proper sensitivity for detection the antibacterial resistance of P.aeruginosa as well as microdilution method.
    Keywords: Pseudomonas aeruginosa, Disk diffusion, Microdilution
  • کامبیز دیبا، علیرضا چاوشین، نیما حسینی جزنی، پریسا بدیعی، فرزانه بنیادی*، حمید علیزاده، الهام شهنازی
    زمینه و هدف
    امروزه استفاده از داروهای ضد قارچی گروه آزول و تعداد مخمرهای مقاوم به این داروها رو به افزایش است. هدف از این مطالعه، تفکیک و شناسایی مخمر های جداسازی شده از نمونه بالینی افراد مبتلا به کاندیدیازیس و بررسی مقاومت دارویی آن ها بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی از 256 بیمار مشکوک به عفونت های کاندیدیدیازیس بیمارستانی نمونه های جمع آوری و بررسی آنها آزمایش مستقیم و کشت انجام گرفت. کلنی های مخمری با استفاده از روش های فنوتیپی و روش مولکولی واکنش زنجیره پلی مراز و هضم آنزیمی تعیین هویت گردیدند. برای بررسی مقاومت دارویی از روش های دیسک انتشاری و میکرودایلوشن استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    از 60 جدایه مخمری، کاندیدا آلبیکنس 37 مورد (61/6 درصد)، کاندیدا کروزه ای و کاندیدا گلبراتا هر کدام 7 مورد (11/6 درصد)، کاندیدا دوبلینیسیس 5 مورد (8/3 درصد) و کاندیدا تروپیکالیس 4 مورد (6/6 درصد)، شناسایی گردید. بررسی میزان حساسیت نشان داد که گونه های کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا کروزه ای مقاومت ناچیزی به داروی آمفوتریسین ب در روش دیسک انتشاری داشتند. در روش میکرودایلوشن تمامی سویه های کاندیدایی مورد بررسی حساس بودند.
    نتیجه گیری
    هرچند نتایج آزمایش های حساسیت ضد قارچی، مقاومت بالایی از سویه های مورد مطالعه را نشان ندادند، ولی غربالگری ایزوله های کاندیدایی مقاوم به دارو در عفونت های کاندیدایی با روش های دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن برای مشاهده موارد جدید و مهم مقاومت های دارویی در عفونت های کاندیدایی، منطقی است.
    کلید واژگان: کاندیدا, مقاومت دارویی, دیسک دیفیوژن, میکرودایلوشن
    Diba K., Chavoshin Ar, Hoseyni Jazani N., Badie P., Bonyadi F.*, Alizadeh Hr, Shahnazi E
    Background and Aim
    Currently, the use of antifungal azole group and yeasts resistant to these drugs is increasing. The aim of this study was to isolate and identify the yeasts obtained from candidiasis patients and furthermore determining thier antifungal resistance.
    Methods
    In the present descriptive study, infections samples were collected from 256 patients with suspected nosocomial candidiasis, then direct exam and culture were performed. Yeast colonies were identified using phenotypic methods, polymerase chain reaction method and enzyme digestion. Data were analyzed using Descriptive statistical tests.
    Results
    Of sixty isolated yeast, thirty-seven cases of Candida albicans (61.6%), seven cases of C. krusei and C. glabrata (11.6%) each, five cases of C. dubliniensis (8.3%) and four cases of C. tropicalis (6.6%) were indicated. The study showed that the sensitivity of C. albicans and C. cruise species to amphotericin B was negligible in disk diffusion and very sensitve in microdilution.
    Conclusion
    Inspite of the results of antifungal susceptibility test of strains studied did not show high resistance, but screening for drug-resistant Candida isolates in Candida infection by disk diffusion and microdilution methods for new cases of drug resistance is reasonable.
    Keywords: Candida, Drug resistance, Disk diffusion, Microdilution
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال