به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "muscle relaxant" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی muscle relaxant در مقالات مجلات علمی
  • محسن سوایی*

    بیماران دیسترس تنفسی شدید ناشی از کووید-19 ممکن است به دلیل هیپوکسمی شدید، نیاز به لوله گذاری تراشه داشته باشند. برای تسهیل لوله گذاری و به حداقل رساندن ریسک آلودگی کارکنان، اغلب گایدلاین ها، روش لوله گذاری با توالی سریع با استفاده از خواب آورها، داروهای مخدر و شل کننده های عضلانی را پیشنهاد می کنند. استفاده از داروهای شل کننده عضلات، ممکن است در بعضی از بیماران کووید-19 با خطراتی برای بیمار همراه باشد؛ محیط پر استرس، پرستاران کم تجربه در بخش های تازه تاسیس، لباس های دست و پا گیر، خستگی زودرس تنفسی ناشی از پوشیدن ماسک و هم چنین محدودیت دید ناشی از تشکیل مه روی شیشه عینک و سطح سپر محافظ صورت در حین لارنگوسکوپی، می تواند لوله گذاری را مشکل و وقت گیر نماید. این عوامل، در کنار درگیری شدید ریه و هیپوکسیمی ناشی از آن و بیماری های زمینه ای قلبی- عروقی ممکن است باعث تشدید هیپوکسیمی شده و بیمار را در معرض آسیب هیپوکسیک مغز یا ایست قلبی قرار دهند. بنابراین، به نظر می رسد در بیماران کووید-19، لوله گذاری تراشه با تجهیزات کامل محافظت شخصی و استفاده از داروهای خواب آور و مخدر برای مهار رفلکس های راه هوایی همزمان با حفظ تنفس خود به خودی بیمار(آرام بخشی عمیق)، روشی ایمن تر باشد. در غیر این صورت، به عنوان راهکار ثانویه، لوله گذاری توسط با تجربه ترین فرد پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: کووید-19, لوله گذاری نای, عوارض, شل کننده عضلات
    Mohsen Savaie*

    Patients with severe respiratory distress due to Covid-19 may require endotracheal intubation due to severe hypoxemia. To facilitate intubation and minimize the risk of staff contamination, most guidelines recommend rapid sequence intubation using hypnotics, narcotics, and muscle relaxants. The use of muscle relaxants may be associated with risks for some patients with Covid-19: Stressful environment, inexperienced nurses in newly established wards, cumbersome clothing, premature respiratory fatigue due to mask wearing, Also, the limited vision due to the formation of fog on the glasses and the surface of the face shield during laryngoscopy can make intubation difficult and time consuming. These factors, along with severe lung involvement and hypoxemia, and underlying cardiovascular diseases may exacerbate hypoxemia and expose the patient to hypoxic brain damage or cardiac arrest. Therefore, in Covid-19 patients, endotracheal intubation with full personal protective equipment and the use of hypnotics and narcotics to inhibit airway reflexes while maintaining the patientchr('39')s spontaneous respiration (deep sedation) seems to be a safer method. Otherwise, as a secondary solution, intubation is suggested by the most experienced person.

    Keywords: Covid-19, Tracheal intubation, Complications, Muscle relaxant
  • Zahid Hussain Khan *, Asghar Hajipour, Jayran Zebardast, Sami Raheem Alomairi
    Background
    The objective of this study is to review the literature about the muscle relaxants in anesthetic practice.
    Methods
    In this review, our search includes, the studies performed and applied between 2000 and 2016. Therefore, for review of muscle relaxants in anesthesia practice in major surgeries, we referred to Google scholar, UpToDate, science direct, Ovid MEDLINE, Springer, free journals and the references of reviewed articles in the English language.
    Results
    Neuromuscular blocking agents are a chore and essential part of balanced anesthesia. These are used to facilitate endotracheal intubation and provide skeletal muscle relaxation during surgery. The main disadvantage, i.e. residual paralysis, can be treated or prevented by reversing of such a block.
    Conclusion
    The muscle relaxant plays an important role in adequate muscle relaxation, which allows efficient and safe surgery, requiring automated ventilatory control.
    Keywords: Muscle relaxant, anesthesia practice
  • Ebrahim Espahbodi, Amirabbas Yaghooti, Hossein Sadrossadat, Mehrdad Shoroughi, Alireza Ebrahim Soltani, Mehrdad Goudarzi, Mehdi Sanatkar
    Spinal muscular atrophies (SMAs) represent a rare group of inherited disorders that cause progressive degeneration of the anterior horn cells of the spinal cord. The exact cause of the degeneration is unknown. Loss of these cells results in a progressive lower motor neuron disease that has no sensory involvement and that is manifested as hypotonia, weakness, and progressive paralysis. Kugelberg Welander spinal muscular atrophy (also known as Wohlfart-Kugelberg-Welander syndrome or mild SMA) is a milder form of SMA, with symptoms typically presenting after age 18 months. Here in we report a case of anesthetic management of a patient with Kugelberg Welander disease who was refered for squint surgery and also we reviewed some other cases of SMA patients receiving different types of anesthesia.
    Keywords: spinal muscular atrophy, squint surgery, muscle relaxant
  • محمد علیپور
    مقدمه
    آتروفی عضلانی نخاعی (SMA یا Spinal muscular atrophy) یک گروه از بیماری های وراثتی است که به علت دژنراسیون سلول های شاخ قدامی نخاع باعث هیپوتونی، آتروفی و ضعف عضلانی می شود. درمان بیهوشی این بیماران به علت این تغییرات عضلانی، مشکل است.
    معرفی بیمار: یک دختر 15 ساله با SMA تیپ III به علت آبسه ی وسیع پشت کاندیدای جراحی بود. بیمار بیهوش و انتوبه شد و سپس در وضعیت پرون قرار گرفت. برای تسهیل لوله گذاری آتراکوریوم (mg/kg 5/0) تجویز شد و بعد از جراحی، بیمار بیدار شد و به اتاق ریکاوری رفت. بیمار در ریکاوری دچار دیسترس تنفسی شد که دوباره ریورس شد و بعد از بهبودی کامل به ICU (Intensive care unit) منتقل شد.
    نتیجه گیری
    بیماران مبتلا به SMA مستعد شلی عضلانی تاخیری در ریکاوری بعد از بیهوشی هستند. از این رو، لازم است تا حد ممکن از مصرف شل کننده ی عضلانی در این بیماران اجتناب گردد و در صورت ضرورت باید دوزهای کمتر استفاده شود و بعد از ریکاوری مناسب، بیمار در ICU بستری گردد.
    کلید واژگان: آتروفی عضلانی نخاعی, بیهوشی عمومی, شل کننده ی عضلانی
    Mohammad Alipour
    Background
    Spinal muscular atrophy (SMA) is a group of inherited diseases due to degeneration of anterior horn cells of the spinal cord; it causes hypotonia، muscle weakness and atrophy. Anesthetic management is often difficult in patients because of the muscle changes. Case Report: A 15-years-old girl (42 kg) with SMA type III due to a large abscess of low back was candidate for surgery. The patient was anesthetized and intubated and then، were subjected to surgery in the prone position. Atracurium was used to facilitate intubation (5 mg/kg). After surgery، the patient was awake and moved to the recovery room. In the recovery room، she went under respiratory distress; the patient was reversed again and transferred to the intensive care unit (ICU) after full recovery.
    Conclusion
    Patients with SMA are prone to delayed muscle relaxation in postoperative recovery room. So، as possible، one should avoid the use of muscle relaxants in this patients، and if necessary، lower doses must be used.
    Keywords: Spinal muscular atrophy, General anesthesia, Muscle relaxant
  • ثبات همودینامیک با کدام رژیم هوشبری در جراحی پیوند رگ های کرونر قلب بیماران تحت درمان با بتا-بلوکر بیشتراست؟سوفنتانیل سیس - آتراکوریوم یا سوفنتانیل-پانکرونیوم
    ناهید عقدایی، سید حمیدرضا فیض
    زمینه و هدف
    حفظ ثبات همودینامیک بیماران در طی بیهوشی و عمل جراحی، یکی از مهمترین اهداف متخصصین بیهوشی است. هر یک از داروهای بیهوشی اثرات همودینامیکی مختلفی دارند و تداخل اثر این داروهابا یکدیگر و با داروهایی که بیماران تا قبل از عمل مصرف می کنند، ممکن است باعث تغییرات همودینامیک خطرناکی شود. به منظور ایجاد یک بیهوشی کامل، در صورت مصرف دوز بالای مخدر، شیوه معمول افزودن یک داروی وریدی مانند اتومیدیت به مخدر می باشد. در موارد استفاده از ترکیب اتومیدیت و سوفنتانیل، در دریافت کنندگان بتا- بلوکر، نوع شل کننده در پاسخ بیمار به این ترکیب موثر است. بر همین اساس، در پژوهشی به مقایسه تغییرات همودینامیک و شاخص های قلبی عروقی دو شل کننده عضلانی پانکرونیوم و سیس آتراکوریوم در ترکیب با دوز بالای سوفنتانیل در جراحی پیوند رگ های کرونر قلب بیماران تحت درمان با بتا بلوکر پرداخته شده است.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی آینده نگر دو سو کور طراحی و اجرا شد. بیماران مورد مطالعه شامل 80 بیمار کاندیدای عمل جراحی پیوند رگ های کرونر در بیمارستان قلب شهید رجایی بودند، که به طور تصادفی در دو گروه پانکرونیوم (40 نفر) و سیس-آتراکوریوم (40 نفر) قرار گرفتند. بیماران از نظر نوع و دوز پیش داروی بیهوشی و نیز مخدر (سوفنتانیل) و هوشبر (اتومیدیت) حین عمل یکسان بودند. وضعیت همودینامیک بیماران شامل فشار خون، تعداد ضربان قلب و شاخص های قلبی قبل از بیهوشی و طی مراحل مختلف عمل جراحی تا 60 دقیقه بعد از القا بیهوشی مورد سنجش قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 13 و آنالیز واریانس یا اندازه گیری های مکرر (Repeated Measurement Analysis) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری در این مطالعه در حد 05/0 در نظر گرفته شده است.(Pvalue)
    یافته ها
    براساس آنالیز چند متغیره، بیمارانی که سیس- آتراکوریوم دریافت کرده بودند، کاهش معنی داری (05/0P<) در فشار خون سیستولیک و فشار خون متوسط شریانی در مقایسه با پانکرونیوم طی دقایق اولیه القا بیهوشی نشان دادند. در سایر موارد، تغییرات در دو گروه مشابه بوده و اختلاف آماری معنی داری به دست نیامد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که گرچه سیس- آتراکوریوم در مقایسه با پانکرونیوم در ترکیب با دوز بالای سوفنتانیل در بیمارانی که تحت درمان با بتا بلوکر هستند، می تواند فشار خون سیستولیک و فشار خون متوسط شریانی را به طور معنی داری کاهش دهد، اما در تعداد ضربان قلب و شاخص های قلبی عروقی تغییری که از لحاظ آماری و یا بالینی معنی دار باشد، به وجود نمی آورد.
    کلید واژگان: شل کننده عضلانی, پانکرونیوم, سیس, آتراکوریوم, تغییرات همودینامیک, پیوند رگ های کرونر
    With which Anesthetic Regimen, the Hemodynamic Status of Patients Undergoing Coronary Artery Bypass Graft Surgery While on -Blocker Usage, is more stable? Sufentanil-Cis. Atracurium or Sufentanil-Pancuronium?
    N. Aghdaii, S.H.R. Faiz
    Background And Aim
    Hemodynamic stability during anesthesia and operation is the most important aim of anesthesiologists. Every anesthetic drug has its own hemodynamic effects. The interaction of these drugs with each other and with preoperative drugs of the patients, may cause critical changes in patient's hemodynamic status. For a perfect anesthesia induction, while using high doses of opioids, we must add an intravenous drug such as etomidat. Selection of a muscle relaxant, when etomidat-sufentanil is used in patients taking β-blocker is very important. In the present study, we evaluated the hemodynamic effects of Pancuronium and Cis-atracurium in combination with a high dose of sufentanil in β-blocker using patients that are undergoing coronary artery bypass graft surgery (CABG).Patients and
    Methods
    A prospective double blind randomized clinical trial analysis was performed on 80 patients undergoing coronary artery bypass graft surgery in Shaheed Rajaei Heart Center. Patients were divided randomly into two groups: Cis-atracurium (n=40) and Pancuronium (n=40).The selection of the type and dose of premedication drugs and intraoperative opioid and anesthetic in the two groups were the same. The systolic and diastolic blood pressures, mean arterial pressure, heart rate, cardiac output, cardiac index, central vein pressure and systemic vascular resistance were measured before and during induction and operation up to 60 min after induction. Results were analyzed with SPSS V. 13.0 and Repeated Measurement Analysis.
    Results
    The multivariate analysis showed significant reduction (p>0.05) in systolic and mean arterial blood pressures in Cis-atracurium group. There was no statistically significant difference between the two comparative groups according to others indexes.
    Conclusion
    Although Cis-atracurium reduced significantly the systolic and mean arterial blood pressures in comparison with pancuronium after induction in CABG surgery of patients under treatment with β-blocker agents, there were no statistically and clinically significant changes in the heart rate and cardiac indices.
    Keywords: Muscle relaxant, Pancuronium, Cis, atracurium, Hemodynamic changes, Coronary artery bypass graft (CABG)
  • سیاوش پرورده، حسین حسین زاده*
    در مطالعه قبلی نشان دادیم که تیموکینون مهم ترین ترکیب کینونی موجود در دانه های سیاه دانه (Nigella sativa L.) دارای اثر ضدتشنجی در مدل پنتیلن تترازول می باشد. در مقاله حاضر، به منظور ارزیابی بیشتر اثرات تیموکینون بر سیستم اعصاب مرکزی، اثرات خواب آوری و شلی عضلانی آن را به ترتیب با استفاده از آزمایش القای خواب توسط پنتوباربیتال و آزمون گرفتن میله مورد مطالعه قرار دادیم. همچنین با انجام آزمایش های میله گردان (Rotarod test) و جعبه باز (Open-field test)، تاثیر تیموکینون را بر فعالیت و هماهنگی سیستم حرکتی در موش بررسی کردیم. در آزمون خواب آوری، تیموکینون هیچ گونه اثری بر زمان شروع به خواب رفتن و طول مدت خوابیدن موش ها نداشت. در آزمون گرفتن میله (Traction test) تیموکینون با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم باعث ایجاد شلی عضلانی در 30 درصد موش ها گردید. در آزمایش Rotarod، دوزهای 80 و 40 میلی گرم بر کیلوگرم تیموکینون توانست به صورت وابسته به دوز موجب عدم هماهنگی حرکات موش ها شود. همچنین تیموکینون با دوزهای 2 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم فعالیت حرکتی و شاخص های رفتاری موش ها را در آزمون Open-field کاهش داد. این نتایج نشان می دهند که تیموکینون فاقد اثرات خواب آوری می باشد ولی می تواند موجب شلی عضلات، کاهش فعالیت حرکتی و اختلال در هماهنگی حرکات موش ها شود.
    کلید واژگان: تیموکینون, سیاه دانه, خواب آوری, شلی عضلانی, فعالیت حرکتی
    Parvardeh S., Hosseinzadeh H.*
    We have previously shown that thymoquinone, the major active constituent of Nigella sativa seeds, exhibited anticonvulsant effect in pentylenetetrazole model. In the present study, in order to clarify the other actions of thymoquinone on the CNS, we investigated its hypnotic and muscle relaxant effects using pentobarbital-induced hypnosis and the traction test, respectively. Also, we evaluated the effects of thymoquinone on locomotor activity and motor coordination using the open-field activity and the rotarod tests, respectively. The results showed that thymoquinone did not show any hypnotic effect but exerted muscle relaxation in 30% of mice treated with the dose of 80 mg/Kg i.p. In rotarod test, thymoquinone (40 and 80 mg/Kg, i.p.) produced motor incoordination dose dependently. In open-field test, we found that thymoquinone with lower doses (1 and 2 mg/Kg, i.p.) could suppress locomotor activity and locomotor-associated behaviors. These findings indicate that thymoquinone has not any hypnotic effect, but produces muscle relaxation, as well as motor incoordination, and reduces the locomotor activity.
    Keywords: Thymoquinone, Nigella sativa, Hypnotic, Muscle relaxant, Locomotor activity, Motor coordination
  • مرجان نصیری اصل، حسین حسین زاده*
    در این مطالعه اثرات ضد تشنجی، خواب آوری و شل کنندگی عضلانی کربنوکسولون، ماده موثره سنتتیک از گیاه شیرین بیان در موش سوری بررسی شد. در آزمون پنتیلن تترازول، ED50 دیازپام و کربنوکسولون به ترتیب (44/1 و 89/0CL: 95%) mg/kg 13/1 و (29/556 و 27/144 CL: 95%) mg/kg 3/283 به دست آمد. در آزمون پنتیلن تترازول کربنوکسولون در دوزهای 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم توانست سبب افزایش زمان شروع تشنج و کوتاهتر شدن مدت زمان تشنج شود. اثر ضد تشنجی کربنوکسولون مشابه دیازپام با دوز mg/kg 5/0 بود. در آزمون الکتروشوک کربنوکسولون با دوز mg/kg 400 سبب کاهش مدت زمان تشنج شد و اثر محافظتی در برابر تشنج ایجاد کرد لیکن اثر محافظتی در برابر مرگ و میر پایین بود. در مطالعه اثرات خواب آوری، کربنوکسولون در دوزهای 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم توانست مدت زمان خواب ناشی از پنتوباربیتال را به صورت وابسته به دوز افزایش دهد. همچنین زمان شروع خواب را نیز در دوزهای یاد شده به صورت وابسته به دوز کاهش داد.
    در مطالعه اثرات شل کنندگی عضلانی کربنوکسولون در آزمون عدم گرفتن میله (Traction test) این اثر تنها در دوز mg/kg 400 توانست با اختلاف معنی دار نسبت به کنترل منفی اثر شل کنندگی عضلانی را نشان دهد و در آزمون Rotarod کربنوکسولون توانست به صورت وابسته به دوز در دوزهای mg/kg 300 - 100 سبب کاهش مدت زمان باقی ماندن حیوان بر میله چرخان شتاب دار گردد.
    این نتایج نشان می دهد که کربنوکسولون دارای اثرات ضد تشنجی، خواب آوری و شل کنندگی عضلانی است و احتمالا در صرع کوچک و بزرگ می تواند موثر باشد.
    کلید واژگان: کربنوکسولون, اثرات ضد تشنجی, خواب آوری, شل کنندگی عضلانی, شیرین بیان, گیاهان دارویی
    Nassiri Asl M., Hosseinzadeh H.*
    The anticonvulsant, hypnotic and muscle relaxant effects of carbenoxolone were studied in mice. In pentylenetetrazole test ED50 values of diazepam and carbenoxolone were 1.13 mg/kg (95% CL: 0.89-1.44) and 283.3 mg/kg (95% CL: 144.27-556.29), respectively. In this test, carbenoxolone in doses of 200 and 300 mg/kg prolonged the onset time of seizure and decreased the duration of seizures. Carbenoxolone induced a protective activity against seizure in comparison with diazepam (0.1, 0.5 mg/kg), but not a complete protection against mortality. Anticonvulsant efficacy of carbenoxolone was similar as diazepam at a doses of 0-5 mg/kg. In maximal electroshock test, carbenoxolone in a dose of 400 mg/kg decreased the duration of seizure and produced protection against seizure but failed to protect against mortality in comparison with diazepam (0.25, 0.5, 3 mg/kg). In the potentiation of pentobarbitone sleep test, carbenoxolone signifiantly increased sleeping time and decreased latency dose dependently in of 100, 200, 300 mg/kg in mice. In traction test carbenoxolone (400 mg/kg) showed muscle relaxant activity (60%) and in accelerod performance carbenoxolone in doses of 300, 200 mg/kg showed a decline in motor function. It can be concluded that carbenoxolone posses anticonvulsant, muscle relaxant and hypnotic effects which may be have an efficacy in petitmal and grandmal seizures.
    Keywords: Carbenoxolone, Anticonvulsant, Hypnotic, Muscle relaxant, Licorice, Herbal medicines
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال