جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "orthoses" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Objectives
The foot and ankle complex is crucial in stability, propulsion, and musculoskeletal interactions. Optimizing orthotic interventions in this anatomical region is essential to improve motor outcomes. This systematic review investigates the impact of foot orthoses (FOs) with sensorimotor bars on gait, postural control, and muscle activity in healthy individuals and those with musculoskeletal disorders.
MethodsWe conducted an electronic search in January 2024 using the PubMed, Web of Science, and Scopus databases. The article identification, screening, and selection followed the PISMA (the preferred reporting items for systematic reviews and meta-analysis) guidelines. We conducted the quality assessment using the PEDro (the physiotherapy evidence database) checklist. Data extraction and synthesis were performed using the Cochrane handbook for systematic review of interventions.
ResultsFOs with sensorimotor bars can increase foot external rotation, dorsiflexion, and abduction while decreasing foot eversion. Additionally, they can reduce anteroposterior displacement of the hip, shoulder, and head. Furthermore, significant improvements have been observed in spatiotemporal parameters such as walking speed, stride length, stance time, swing time, and kinetic parameters such as plantar pressure. These orthoses can also impact clinical tasks and decrease center-of-pressure movements.
DiscussionSensorimotor bars have demonstrated beneficial effects on gait (kinematic, kinetic, and spatial-temporal measures), balance control (clinical performance and center of pressure displacement measures), and muscle activity recording.
Keywords: Balance, Walking, Electromyography, Insole, Musculoskeletal Disorder, Orthoses -
BackgroundCerebral palsy (CP) is a non-progressive encephalopathy before, during, or after childbirth with almost the most common type, i.e. spastic diplegic, leading to a frequent walking problem, In-toeing. Orthoses can reduce the consequences of CP.ObjectiveThis study aimed to evaluate the effect of combining twister wrap orthoses (TWO) with high-top shoes on the balance parameters of children with spastic diplegic CP.Material and MethodsIn this quasi-experimental study, twenty children (aged 6.8 ± 0.5 years) with spastic diplegic CP with in-toeing gait participated. The tests were conducted in three conditions: 1) in bare-foot, 2) with high-top shoes, and 3) with high-top shoes plus TWO and the orthoses effects on balance parameters were compared.ResultsHigh-top shoes positively decreased center of pressure (COP) sway in the anterior-posterior (AP) direction. Both high-top shoes and high-top shoes with TWO conditions compared to bare-foot conditions significantly improved standing balance by decreasing the ellipse area. Pairwise, wearing TWO and high-top shoes significantly reduced the COP sway in the medial-lateral (ML) and AP directions with a significant difference between using the combined orthoses and the shoe without TWO in ML of COP displacement.ConclusionHigh-top shoes alone and the combination of high-top shoes with TWO conditions may enhance the stability of children with spastic diplegia more than barefoot. Although the use of combined orthoses induced significant improvement in the ML direction of COP displacement.Keywords: Spastic Diplegic, cerebral palsy, Orthoses, Twister Wrap Orthoses, Balance, In-toeing, Walking, Shoes
-
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال بیست و نهم شماره 5 (پیاپی 177، امرداد 1400)، صص 3710 -3720مقدمه
با ورود فرد به دوران سالمندی، الگوی راه رفتن دچار تغییر شده و توانایی وی برای راه رفتن کاهش می یابد. از ارتوز برای برطرف کردن اختلالات اسکلتی-عضلانی، مشکلات اسکلتی، معلولیت ها و... استفاده می شود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ارتوز بر زمانبندی فعالیت عضلات اندام تحتانی در سالمندان طی راه رفتن می باشد.
روش بررسیپژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است. 14 زن (میانگین سن 4/40±60/50 سال) و 14 مرد (میانگین سن 5/55±63/35 سال) به صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. هشت الکترود بر روی عضلات منتخب (درشت نیی قدامی، دوقلو داخلی، پهن داخلی، پهن خارجی، دوسر رانی، نیمه وتری، سرینی میانی و راست کننده ستون فقرات) جهت ثبت فعالیت الکتریکی طی راه رفتن با و بدون ارتوز قرار داده شد. برای تحلیل آماری داده ها از نرم افزارversion 16 SPSS و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری استفاده گردید. سطح معناداری در تمامی آزمون ها 0/05 در نظر گرفته شد.
نتایجاثر عامل ارتوز و اثر تعاملی ارتوز و جنسیت بر شروع فعالیت عضلات منتخب اختلاف معناداری را نشان نداد. اثر عامل جنسیت بر آغاز فعالیت عضلات دوقلو داخلی (0/007=P)، پهن داخلی (0/002=P)، پهن خارجی (0/027=P)، نیم وتری (0/004=P)، سرینی میانی (0/030=P) و راست کننده ستون فقرات (0/039=P) معنادار بود، به طوری که شروع فعالیت عضلات در گروه زنان نسبت به گروه مردان زودتر بود.
نتیجه گیری:
ارتوز هیچگونه بهبودی را در زمان فعالیت عضلات منتخب نشان نداد، اگرچه اختلاف بین دو گروه زن و مرد قابل مشاهده بود.
کلید واژگان: ارتوز, زمانبندی فعالیت الکتریکی, سالمند, راه رفتنJournal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:29 Issue: 5, 2021, PP 3710 -3720IntroductionAs a person gets older, their gait patterns change and their ability to walk decreases. Orthoses are used to relieve musculoskeletal disorders, skeletal problems, disabilities, etc. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of orthoses on timing of lower limb muscles in the older adults during gait.
MethodsThe present study was a clinical trial. 14 females (with average age of 60.50±4.40 years) and 14 males (with average age of 63.35±5.55 years) were selected with available sampling, voluntarily participated in this research. Eight electrodes were placed on the selected muscles (tibialis anterior, gastrocnemius medial, vastus medialis, vastus lateralis, biceps femoris, semitendinosus, gluteus medius, erector spinae) to record electrical activity during the gait with and without orthoses. To analyze the data SPSS software (version 16), and a repeated analysis of variance test was used. The significance levels in all tests were considered to be 0.05.
ResultsThe main effects of orthoses and the interaction effects of orthoses and sex for the onset of selected muscles activities did not show any significant differences (P>0.05). The effect of sex for the onset of activities in medial gastrocnemius (P=0.007), vastus medialis (P=0.002), vastus lateralis (P=0.027), semitendinosus (P=0.004), gluteus medius (P=0.030), and erector spinae (P=0.039) muscles was significant, so that the onset of muscle activity in the female group was earlier than in the male group.
ConclusionOrthoses showed no improvement on onset of selected muscles activities, although significant differences were observed between the male and female groups.
Keywords: Orthoses, Timing of electrical activity, Older adults, Walking -
زمینه و هدف
گیرنده های حس عمقی در کف پای سالمندان کارایی کمتری دارند و تقویت و تحریک این بخش می تواند منجر به کاهش خطر افتادن در آنان گردد. یکی از شیوه های تقویت گیرنده های حسی-عمقی در این افراد استفاده از کفی بافت دار است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر ارتزهای بافت دار پا بر فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی، زمان اتکا و راحتی افراد بالای 55 سال حین راه رفتن انجام شد.
روش بررسیاین مطالعه شبه تجربی روی 14 زن و 14 مرد در محدوده سنی 56 تا 70 سال که دارای توانایی راه رفتن به صورت مستقل و سلامت جسمی و ذهنی بودند؛ انجام شد. آزمودنی ها در پنج وضعیت بدون ارتز و استفاده از چهار نوع ارتز (شامل کفی های پا از نوع بافت دار ریز و درشت در دو نوع منعطف و سخت) مورد مقایسه قرار گرفتند. به منظور ثبت فعالیت الکتریکی، 8 الکترود بر روی عضلات درشت نی قدامی، دوقلو داخلی، پهن داخلی، پهن خارجی، دو سر رانی، نیم وتری، سرینی و راست کننده ستون فقرات در محل مهره 3 کمری قرار داده شدند.
یافته ها:
میزان طیف فرکانس فعالیت عضلات درشت نی قدامی و پهن داخلی در مردان نسب به زنان افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0.05). فرکانس عضله پهن داخلی در شرایط راه رفتن با ارتز بافت دار درشت نسبت به شرایط راه رفتن بدون کفی افزایش آماری معنی داری داشت (P<0.05). ارتز بافت دار درشت منعطف نسبت به ارتز بافت دار ریز از نظر راحتی، معنی دار بود (P<0.05). زمان اتکا در هیچیک از شرایط از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری:
افزایش فرکانس الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی هنگام استفاده از ارتز درشت منعطف می تواند در افزایش جذب شک و کاهش نرخ بارگذاری عمودی وارد بر پا موثر باشد که این به خودی خود سبب کاهش خطر آسیب در اندام تحتانی افراد بالای 55 سال می گردد.
کلید واژگان: ارتز, الکترومایوگرافی, عضلات اندام تحتانیBackground and ObjectiveProprioceptors of the plantar surfaces of the foot have less efficiency and the stimulation and reinforcement of them may be lead to reduction of falling risk. One of the methods to reinforce proprioceptor receptors in these individuals is using textured foot orthoses. The aim of this study was to evaluate the effect of textured foot orthoses on frequency spectrum of lower extremity muscles, stance time and comfort in individuals over age of 55 years during walking.
MethodsThis quasi-experimental study was done on the 14 females and 14 males age ranged of 56-70 years with the ability to walk independently and with physical and mental health status. Subjects were compared during five conditions including without foot orthoses and using four foot orthoses (including small and large foot orthoses with two types of flexible and rigid), flexible and rigid large textured foot orthoses. The 8 electrodes were located on tibialis anterior, medial gastrocnemius, vastus medialis, vastus lateralis, biceps femoris, semitendinisus, gluteus, and erector spinae in 3 lumbar vertebrae region muscles.
ResultsFrequency content of tibialis anterior and vastus medialis was significantly increased in males than female (P<0.05). Vastus medialis frequency during walking with large foot orthoses was more than walking without foot orthoses (P<0.05). The comfort level was different during flexible large textured foot orthoses condition compared with flexible small textured foot orthoses condition (P<0.05). The stance time was not significant between all conditions.
ConclusionIncreased frequency content of the vastus medialis muscle can increase the absorption and decrease the vertical loading rate imposed on the foot, which in turn reduces the risk of injury of the lower limb in older adults.
Keywords: Orthoses, Electromyography, Lower Limb Muscles -
مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال چهل و دوم شماره 6 (پیاپی 150، بهمن و اسفند 1399)، صص 756 -763زمینه
راه رفتن یکی از فعالیت های روزانه رایج است. با آغاز دوران میانسالی، ضعف عضلات اندام تحتانی منجر به کاهش توانایی راه رفتن می شود. استفاده از کفی ها باعث کاهش بار وارده بر اندام ها و حمایت از مفاصل طی راه رفتن می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر آنی انواع کفی بر طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در سالمندان طی راه رفتن است.
روش کارپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. 21 سالمند (15 زن و 6 مرد) با میانگین و انحراف استاندارد قد 26/4 ±19/164 سانتی متر، وزن 50/3 ±04/80 کیلوگرم و سن 50/3 ±00/66 سال داوطلب شرکت در پژوهش شدند. کوشش های راه رفتن طی 3 شرایط بدون کفی، با کفی درشت و کفی ریز انجام شدند. برای ثبت نیرو های عکس العمل زمین از صفحه نیروی برتک ساخت کشور آمریکا با ابعاد 40*60 سانتی متر استفاده شد.
یافته هانتایج پژوهش حاضر هیچگونه اختلاف معنی داری بین راه رفتن بدون کفی، با کفی بافت دار درشت و با کفی بافت دار ریز در مولفه های فرکانس با توان 5/99 درصد، میانه فرکانس، باند فرکانس و تعداد هارمونی ضروری نشان نداد (P>0.05). با وجود این، میزان راحتی کفی بافت دار درشت نسبت به دو شرایط دیگر افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05).
نتیجه گیرینتایج نشان داد که کفی بافت دار بر مقادیر طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین اثرگذار نیست، با این وجودسبب بهبود راحتی فرد طی راه رفتن می شود.
کلید واژگان: کفی, طیف فرکانس, سالمندان, راه رفتن, نیروی عکس العمل زمینBackgroundWalking is one the common daily activities. With the beginning of middle age, weakness in the lower limb muscles can reduce the ability to walk. The use of foot orthoses reduce the load on the limbs and supports the joints during walking. The purpose of the present study was to investigate the acute effect of foot orthoses on the frequency spectrum of ground reaction forces during walking in the older adults.
MethodsIn this semi-experimental and laboratory study, 21 elderly (15 females and 6 males) with a mean height of 164.19±4.26 centimeters and weight of 80.04±3.50 kg, and age of 66.00±3.50 years were volunteered to participate in the study. The walking trials were done during three conditions including walking without foot orthoses, walking with small and large textured orthoses. The Bertec force plate (made in USA) with dimensions of 40 * 60 cm was used to record ground reaction forces.
ResultsThe results of this study did not show any significant differences between walking without foot orthoses, walking with small and large textured foot orthoses for frequency of 99.5%, median frequency, frequency band and number of essential harmonics (P>0.05). However, the comfort level during wearing of large texture insole condition significantly increased compared to other conditions (P<0.05).
ConclusionThe textured foot orthoses do not affect the frequency spectrum of ground reaction forces; however, it improves the comfort of the individual while walking.
Keywords: Orthoses, Frequency Spectrum, Elderly, Walking, Ground Reaction Force -
Background
Ankle foot orthoses (AFOs) are frequently prescribed to improve gait deviation and normalize walking pattern in patients with drop foot hemiplegia disorder. This study was to review the efficacy of different techniques of AFO construction and biomechanics parameters of AFOs. Furthermore, this study aimed to provide a guideline for researchers in detail and help them choose a sufficient measurement instrument.
MethodsInformation sources included MEDLINE, CINAHL, Scopus, PubMed, and the Full Cochrane Library up to December 25, 2015. The inclusion criteria include: (1) type and method of controlled clinical trial studies; (2) age of hemiplegia groups (3); AFOs as an intervention; and (4) kinetic and kinematic parameters, and energy expenditure as an intervention of gait performance.
ResultsConsidering eligibility criteria such as study design, setting, time frame and Language 9 papers with Pedro scores of 5 to 8 for methodological quality were included in the review.
ConclusionThe findings of this review can help to develop guidelines for the best AFO reporting as an intervention and to prevent vagueness of results in the different types of AFOs.
Keywords: Adolescent, Hemiplegia, Child, Gait, Orthoses, Brace, Systematic review -
هدفسندروم درد کشککی-رانی یکی از اختلالات شایع اسکلتی-عضلانی زانو است. روش های درمانی زیادی از جمله جراحی، فیزیوتراپی و استفاده از ارتوز برای این عارضه پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه، بررسی اثر درمان های رایج ارتوزی در افراد مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی می باشد.روش بررسیبا انجام جستجوی نظام مند در پایگاه های اطلاعاتی الکترونیک، مقالات مرتبط از سال 2004 تا 2015 مورد بررسی قرار گرفت. کلید واژه های جستجو شامل Patellofemoral Pain Syndrome، Orthoses و مترادفات آنها بودند. پس از بررسی عناوین و خلاصه یافته ها 67 مقاله مرتبط یافت شد. سپس با مطالعه متن کامل مقالات، 31مقاله انتخاب و توسط چک لیست کیفیت سنجی شد. 6 مقاله که دارای نمره کیفی سطح متوسط و خوب بودند جهت فراتحلیل انتخاب شد. با بررسی داده های مشترک، امکان تجمیع داده برای تغییر فوری و 3تا6 هفته ای سطح درد (3مقاله) و تاثیر بر عملکرد زندگی روزمره (2مقاله) فراهم شد که فراتحلیل با استفاده از نرم افزار RevMan انجام شد.یافته هااز مجموع 31 مقاله منتخب، 17مقاله به بررسی ارتوزهای ناحیه پا پرداخته بود و 14مقاله به ارتوزهای ناحیه زانو اشاره داشت. اکثر مداخلات در ناحیه پا شامل استفاده از کفی های گوه ای بود در حالی که مداخلات ارتوزی زانو شامل زانوبندها و یا باند زیرکشککی می شد. پنج مقاله نیز اثرات درمان های ارتوزی را به همراه تمرین درمانی بررسی کرده بود. علیرغم پایین بودن سطح کیفی اغلب مقالات منتشر شده، نتایج فراتحلیل داده ها در معدود مطالعات منتخب نشان داد که بستن زانوبند تاثیر فوری بر کاهش درد مبتلایان داشته است. همچنین میزان درد گزارش شده در پیگیری های 3تا6 هفته ای کاهش بیشتری نشان می دهد. زانوبند در بهبود عملکرد استفاده کنندگان نیز تاثیر مثبت داشت.نتیجه گیریارتوز باعث کاهش درد و بهبود عملکرد مبتلایان می شود. در برخی مطالعات اصلاح الایمنت و ارتقای کیفیت زندگی نیز جزء تاثیرات استفاده از ارتوز ذکر شده است ولی برای اثبات این ادعا نیاز به انجام مطالعات با کیفیت تر و دقیق تر می باشد. همچنین پاسخ سوالاتی نظیر اینکه تاثیر این ارتوزها بیشتر از طریق تقویت حس عمقی در ناحیه زانو می باشد یا اصلاح راستای اندام و یا از طریق اثرگذاری بر عضلات و کاهش خستگی و انرژی مصرفی، هنوز مشخص نیست.کلید واژگان: سندروم درد کشککی-رانی, درد قدامی زانو, ارتوزPurposePatellofemoral Pain Syndrome is one of the most common musculoskeletal disorders of the knee. There are various treatment approaches to manage this condition including surgery, physiotherapy and orthoses. The objective of this study was to review the effectiveness of orthotic interventions in patients with patellofemoral pain syndrome.MethodsPapers from 2004 to 2015 were obtained using a systematic search within electronic databases. Keywords used in this study included various combinations of keywords for patellofemoral pain syndrome, orthosis and their synonyms. 67 articles were initially selected after reviewing titles and abstracts. In the next step, the full texts were reviewed in details and finally 31 full-text articles were selected for quality appraisal. Six articles with good and intermediate quality scores were entered to pooled data analyses. Meta-analyses were carried out using RevMan software for immediate and follow-up pain reduction as well as individual function of daily living activity.ResultsFrom 31 selected articles, 17 papers focused on the effectiveness of foot orthoses (mainly were about the wedge insoles) and 14 papers focused on the knee orthoses (including knee brace, knee sleeve, patellar strap). Five articles also looked at the effects of exercise therapy used as adjacent intervention along with an orthosis. In spite of the low quality of the searched evidences, meta-analysis indicated that knee orthosis induces the pain reduction and functional improvement in patients with patellofemoral pain syndrome.ConclusionThe results indicates that the application of an orthosis may reduce pain and improve individual function in daily living activities. It was also indicated that orthotic devices improve alignment of the leg and increase the quality of life, however, further robust evidence still required to justify this results for clinical implication. It is not clearly understood if orthotic therapy have had any effect on proprioception, biomechanical re-alignment or reduction of the muscle's fatigue.Keywords: Patellofemoral Pain Syndrome, Anterior Knee Pain, Orthoses
-
BackgroundPoor balance performance and impaired postural control have been frequently reported in patients with low back pain. However, postural control is rarely monitored during the course of treatment even though poor postural control may contribute to chronicity and recurrence of symptoms. Therefore, the present study aimed at investigating the effect of a nonextensible lumbosacral orthosis (LSO) versus routine physical therapy on postural stability of patients with nonspecific chronic low back pain.MethodsThis was a randomized controlled trial conducted between November 2015 and May 2016 at the outpatient physical therapy clinic of the School of Rehabilitation Sciences. Patients with nonspecific chronic low back pain aged 20 to 55 years were randomly allocated to the intervention and control groups. Both groups received 8 sessions of physical therapy twice weekly for 4 weeks. The intervention group received nonextensible LSO in addition to routine physical therapy. Pain intensity, functional disability, fear of movement/ (re)injury, and postural stability in 3 levels of postural difficulty were measured before and after 4 weeks of intervention. A 2×2×3 mixed model of analysis of variance (ANOVA) was used to determine the main and interactive effects of the 3 factors including group, time, and postural difficulty conditions for each variable of postural stability.ResultsThe LSO and control groups displayed significant improvement in postural stability at the most difficult postural task conditions (P-value for 95% area ellipse was 0.003; and for phase plane, the mean total velocity and standard deviation of velocity wasConclusionBoth routine physical therapy and LSO significantly improved clinical and postural stability outcomes immediately after 4 weeks of intervention. The orthosis group did not display superior outcomes, except for functional disability.Keywords: Low Back Pain, Orthoses, Postural Control, Center of Pressure, Pain, Functional Disability
-
ObjectiveThis study was designed to evaluate the effectiveness of a modified floor reaction ankle foot orthosis (FRAFO) design on gait performance in children with cerebral palsy.MethodsEight children with cerebral palsy wore a modified FRAFO bilaterally for six weeks. Motion analysis was used to assess the immediate effectiveness of the orthosis on improving gait and also following six weeks of gradual orthosis use. Primary outcome measures were walking speed, cadence and stride length, plus hip, knee and ankle joint ranges of motion. A paired T test was used to compare primary outcome measures.ResultsCadence, stride length and walking speed were all significantly increased when the children wore the modified FRAFO (P =ConclusionsChildren with cerebral palsy can benefit from an improvement in gait parameters when walking with a modified FRAFO.Keywords: walking, modified FRAFO, cerebral palsy, temporal spatial parameters, kinematics, orthoses
-
مقدمهسندرم درد کشککی یکی از شایع ترین اختلالات عضلانی- اسکلتی می باشد و مداخلات محافظه کارانه گوناگونی برای توان بخشی این عارضه وجود دارد که هر کدام به نحوی باعث بهبود شرایط بیمار می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تحقیقات داخلی صورت گرفته در ارتباط با اثرات مداخله ها بر این عارضه انجام شد.روشکلمات کلیدی «درد قدامی زانو، سندرم درد کشککی رانی، تمرینات تقویتی عضله چهارسر رانی، تمرینات تقویتی عضلات هیپ، نوارپیچی، نواربندی، تیپینگ، بریس، اورتز، تمرین درمانی، درمان های دستی و فیزیوتراپی»، در موتورهای جستجوگر ISC (Islamic World Science Citation Center)، IranMedex، Google Scholar، MedLib، Magiran، SID (Scientific Information Database) و PubMed جستجو شد. 15 مقاله معیارهای ورود به مطالعه را داشت. نتایج مداخلات درمانی محافظه کارانه بر شدت درد، تعادل، عملکرد و توانایی فیزیکی و حس عمقی زانو در افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی از مطالعات استخراج گردید.یافته هادر بیشتر مطالعات از تمرین درمانی به عنوان بخش مهم توان بخشی بیماران استفاده شده بود که منجر به بهبود عملکرد، شدت درد، ناتوانی و حس عمقی گردید. سایر مداخلات نیز اثرات مثبتی را به همراه داشت؛ اگرچه میزان این اثرات به اندازه روش های تمرینی نبود.نتیجه گیریمستندات موجود از به کار بردن تمرین درمانی به عنوان یک مداخله موثر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی حمایت می کند. با این حال، نیاز به طراحی و اجرای مداخلاتی که در برگیرنده سایر روش های توان بخشی و ارزیابی اثرات طولانی مدت آن ها باشد، ضروری به نظر می رسد.کلید واژگان: سندرم درد کشککی رانی, حرکت درمانی, نواربندی کشکک, اورتز, درمان محافظه کارانهBackground and AimsPatellofemoral pain syndrome (PFPS) is one of the most common musculoskeletal disorders with various conservative therapeutic methods for its management. The aim of this study was to investigate national research regarding the effects of conservative treatment methods of PFPS.MethodsThe review process was performed using the keywords of anterior knee pain, PFPS, quadriceps strengthening exercises, hip muscle strengthening exercises, taping, bracing, orthoses, exercise therapy, manual therapy, and physiotherapy. The search engines used included Islamic World Science Citation Center (ISC), IranMedex, Google Scholar, MedLib, Magiran, Scientific Information Database (SID), and PubMed. Only 15 articles had the study inclusion criteria. The findings related to the effects of conservative therapeutic methods on pain intensity, balance, function and physical ability, and knee joint proprioception in patients with PFPS were extracted from the selected articles.ResultsThe majority of articles focused on exercise therapy as an important part of the rehabilitation program. They had reported improvement in patients with PFPS in terms of pain intensity, disability, and proprioception as a result of exercise therapy. Although, other therapeutic methods also had positive effects on these patients, they were not as effective as therapeutic exercise.ConclusionCurrent literature supports the continued use of exercise therapy as an efficient treatment in patients with PFPS. However, designing and implementation of new therapeutic interventions encompassing other treatment methods and evaluation of their long term effects through follow-up assessments is essential.Keywords: Patellofemoral pain syndrome (PFPS), Exercise therapy, Patellar taping, Orthoses, Conservative treatment
-
PurposeAnkle sprain is one of the most common injuries among athletes and Instability and injury to this joint is responsible for almost long time lost from physical and recreational activity. Also it can impose high cost to sport teams. Prevention of this injury is an important concern of practice and rehabilitation. One way of reducing the possibility of ankle joint injury is using ankle orthosis. The present study aimed at inspecting the effects of two ankle orthoses on dynamic and semi-dynamic postural stability in athletes with chronic ankle instability.MethodsTwenty basketball players with CAI and fifteen non-injured athletes volunteered to participate in this study. Biodex Balance System was used to assess the participants’ postural stability in bilateral position at level 8 and level 2. Repeated measures analyses variance (ANOVA) was performed in order to examine the effects of ankle orthoses. Statistical significance level was determined at P< 0.05.Resultsstatistical analyses revealed the significant effect of ankle supports on dynamic and semi-dynamic postural stability in the two groups and results indicated there wasn’t significant difference between groups.ConclusionsAccording to our results the orthoses improved both dynamic and semi-dynamic postural stability. Therefore orthoses can prevent of injury and its reoccurrenceKeywords: Postural Balance, Ankle, Joint Instability, Basketball, Orthoses
-
اهدافاستئوآرتریت زانو یکی از علل شایع ناتوانی در افراد مسن است. در مطالعه حاضر تاثیر سه نوع ارتز در کاهش دادن درد بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو در ایران ارزیابی شد.مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی آینده نگر سی و شش نفر بیمار مشتمل بر 11 مرد و 25 زن با میانگین سن 54/56±2/82 سال که مبتلا به استئوآرتریت خفیف تا متوسط زانو بودند، شرکت کردند. بیماران در سه گروه دوازده نفره زانوبند نئوپرنی، بریس وزن گیر زانو، و کفی طبی دارای لبه خارجی پاشنه قرار گرفتند و میزان درد آنها با کمک مقیاس خطی–بصری درد، قبل از درمان ارتزی و شش ماه پس از درمان ارتزی با روش آماری تی زوج با یکدیگر مقایسه شدند.یافته هادر هر سه گروه مطالعه، اختلاف معناداری در میزان درد بیماران قبل و بعد از درمان ارتزی دیده شد (P<0/05). درصد کاهش درد در گروهی که از زانوبند نئوپرنی، بریس وزن گیر زانو، و کفی با لبه خارجی استفاده کرده بودند، به ترتیب 40/909، 40/186 و 32/493 بود.نتیجه گیریبه نظر می رسد که زانوبند نئوپرنی با حفظ گرما در اطراف مفصل زانو باعث کاهش درد بیماران می شود. در گروه بریس وزن گیر زانو، احتمالا بریس با تغییر دادن راستای ران و ساق در زمان راه رفتن باعث تقلیل درد می شود. در گروه کفی طبی با لبه خارجی، تصور می شود که کفی با تغییر دادن وضعیت کالکانئوس به سمت والگوس، باعث کاهش درد شده بود. انجام مطالعات آتی با تعداد شرکت کننده بیشتر و با دوره بازبینی طولانی تر به همراه اندازه گیری میزان جابجایی زانو و کالکانئوس توصیه می شود.کلید واژگان: ارتز, درد, استئوآرتریت زانو, راستای زانوObjectiveKnee Osteoarthritis (OA) is a leading cause of disability in older adults.In current study, the effects of three types of orthoses on pain reduction wereevaluated in OA patients in Iran.Materials And MethodsIn this prospective clinical trial, thirty six patientsconsisting of 11 men and 25 women with age (Mean±SD) of 54.56±2.82 years anddiagnosis of mild to moderate knee OA included. Patients were assigned to threegroups of neoprene sleeve, unloader knee brace, and insole with lateral heel wedgeeach with twelve members. Their pain evaluated using visual analog scale beforeorthotic treatment and again six months after orthotic treatment. The results of eachgroup compared together using paired t statistics.ResultsThere was a significant difference in knee pain in all three groups beforeand after orthotic treatment (P<0.05). Percent of pain reduction was 40.909%,40.186% and 32.493% in neoprene sleeve, unloader knee brace, and insole withlateral heel wedge, respectively.ConclusionIt seems that neoprene sleeve by keeping the knee joint temperature, decreases pain. In group with unloader knee brace, probably the brace alters thigh and calf alignments during walking and causes pain reduction. In insole with lateral heel wedge group, it seems that insole by altering the orientation of calcaneus tovalgus, reduces pain. Future studies with more participants and with consideration oflonger follow-up in addition to measure knee and calcaneus displacements arerecommended.Keywords: Orthoses, Pain, Knee Osteoarthritis, Knee Alignment
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.