به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "prediabetic" در نشریات گروه "پزشکی"

  • فاطمه بهرام نژاد، اعظم جهانگیری مهر، رضا نگارنده، عصمت شمالی نصب*
    مقدمه و هدف

    با توجه به اهمیت سبک زندگی در پیشگیری از دیابت در افراده پره دیابتیک، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه شناختی رفتاری بر سبک زندگی افراد پره دیابتیک انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر شبه تجربی در فاصله تیرماه 1399 تااردیبهشت 1401در درمانگاه های تخصصی دیابت وابسته به پژوهشگاه علوم و غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 42 نفر از افراد پره دیابتی در پژوهش شرکت کردند. بعد از تخصیص تصادفی در هر دو گروه، داده ها از طریق پرسشنامه های International Physical activity Questionnaire، Adolescence Food Habit Checklist، Glover-Nilsson Smoking Behavioral Questionnaire (GN-SBQ جمع آوری شدند.

    یافته ها

     یافته های پژوهش نشان داد که متغییر عادات غذایی بزرگسالان در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری داشت (p<.001 , p=.480).  متغییر وابستگی به دخانیات  در گروه مداخله و کنترل ، قبل و بعد از مداخله ، تفاوت آماری معناداری داشته است (p=.084  p=.241). با توجه به میانگین رفتارهای غذایی گروه مداخله نسبت به میانگین گروه کنترل، اثر برنامه شناختی رفتاری موجب افزایش معنادار رفتارهای غذایی در گروه مداخله شده است (F=27.87 ,P<.001).

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این مطالعه، در ارتباط با اثر بخشی مداخله آموزشی برنامه شناختی رفتاری بر وضعیت فیزیکی  بزرگسالان، اثرات رفتاری، شناختی و اجتماعی وابستگی به دخانیات و عادات غذایی  افراد پره دیابتیک می توان از این مدل در برنامه های آموزشی جهت پیشگیری از ابتلا به دیابت و  اقدام کرد.

    کلید واژگان: پره دیابتیک, سبک زندگی, فعالیت فیزیکی, رفتار غذایی, ترک سیگار, برنامه شناختی رفتاری
    Fatemeh Bahramnezhad, Azam Jahangirimehr, Reza Negarandeh, Esmat Shomalinasab*
    Introduction

    Recognizing the pivotal role of lifestyle in preventing diabetes among prediabetic individuals, this study aimed to assess the impact of a cognitive behavioral program on their lifestyle.

    Materials and Methods

    This quasi-experimental study took place between July 2020 and April 2022 in specialized diabetes clinics affiliated with the Institute of Endocrine and Metabolism Sciences at Tehran University of Medical Sciences. Forty-two prediabetic individuals participated in the research through simple random sampling. After random allocation to both groups, data were collected using the International Physical Activity Questionnaire, Adolescence Food Habit Checklist, and Glover-Nilsson Smoking Behavioral Questionnaire (GN-SBQ).

    Results

    The findings revealed a statistically significant difference in the dietary habits of adults in the intervention group before and after the intervention (p<.001, p=.480). Additionally, there was a statistically significant difference in tobacco dependence between the intervention and control groups before and after the intervention (p=.084, p=.241). The average dietary behavior score for the intervention group was 19.23 (SD=1.86) compared to 15.95 (SD=2.26) for the control group. The cognitive behavioral program significantly increased dietary behaviors in the intervention group (F=27.87, P<.001).

    Conclusion

    This study underscores the effectiveness of educational interventions utilizing cognitive behavioral programs in addressing the physical, behavioral, cognitive, and social aspects of smoking cessation and dietary habits among prediabetic individuals. Such models hold promise for inclusion in educational programs aimed at diabetes prevention.

    Keywords: Prediabetic, Lifestyle, Physical activity, Dietary behavior, Smoking cessation, Cognitive behavioral program
  • کلثوم محمدنیامطلق، محسن شمسی*، نسرین روزبهانی، محمود کریمی، رحمت الله مرادزاده
    زمینه و هدف

    با توجه به اینکه عدم تغذیه سالم ابتدا سبب بروز حالت پره دیابت و سپس دیابت آشکار می شود و هر ساله حدود پنج تا ده درصد افراد مبتلا به عدم تحمل گلوکز به دیابت نوع2 مبتلا می شوند، این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر مصرف مواد غذایی سالم (بر اساس هرم غذایی) توسط زنان پره دیابتی بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه مقطعی تحلیلی حاضر بر روی 99 نفر از زنان میانسال پره دیابتی مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر اراک در سال 1398 انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه از طریق پرسش نامه ای مبتنی بر تیوری رفتار برنامه ریزی شده و چک لیست مصرف مواد غذایی سالم بود. داده ها از طریق تحلیل همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند.

    ملاحظات اخلاقی: 

    این مطالعه با کد IR.ARAKMU.REC.1398.07 به تصویب کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است.

    یافته ها

    میانگین نمره رفتار رژیم غذایی 0/28±1/34 بود و 41 درصد از افراد حداقل یک بار در هفته و 35 درصد حداقل یک بار در ماه، مواد قندی مانند کیک، شیرینی و شکلات را مصرف می کردند. تحلیل رگرسیون نشان می دهد با افزایش یک انحراف معیار در نمره قصد رفتاری، نمره رفتار رژیم غذایی سالم 0/22 انحراف معیار افزایش خواهد یافت (0/05>P). 

    نتیجه گیری

    برای دست یابی به سبک زندگی سالم در گروه آسیب پذیر و افراد پیش دیابتی، تاکید بر افزایش توانمندی آنان در زمینه انتخاب غذای سالم و تقویت انگیزه های فردی در راستای نیل به تصمیم گیری صحیح و درنهایت رعایت مصرف صحیح مواد غذایی می تواند در برنامه ریزی های آموزشی مسیولین بهداشتی جهت کاهش ابتلا به دیابت مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: پره دیابت, رژیم غذایی, تئوری رفتار برنامه ریزی شده, زنان
    Kolsoum Mohammadniamotlaghh, Mohsen Shamsi*, Nasrin Roozbahani, Mahmood Karimy, Rahmatalah Moradzadeh
    Background and Aim

    A lack of healthy nutrition first causes prediabetes and then overt diabetes, and every year about 5% to 10% of people with glucose intolerance develop type 2 diabetes. This study aimed to assess the factors affecting the consumption of healthy foods (CHF) based on the food pyramid among prediabetic women based on the Theory of Planned Behavior (TPB).

    Methods & Materials:

    This cross-sectional study was conducted in 2019 on 99 prediabetic women selected from comprehensive healthcare centers in Arak, Iran. A demographic questionnaire, a TPB-based questionnaire, and a food consumption Questionnaire were used for data collection. Data were analyzed through Spearman’s correlation and linear regression analyses.

    Ethical Considerations: 

    This study was approved by the Research Ethics Committee of Arak University of Medical Sciences (Code: IR.ARAKMU.REC.1398.07).

    Results

    The Mean±SD score of diet behavior was 1.34±0.28 (in the possible range of 0-2). Around 41% of participants consumed sugary foods such as sweets and chocolate at least once a week and 35% at least once a month. Regression analysis shows that by increasing a standard deviation in the behavioral intention score, the behavior score of a healthy diet will increase by 0.22 standard deviation (P<0.05).

    Conclusion

    To achieve a healthy lifestyle in the individual at risk for a diabetics education program to increase perceived behavior and motivation for decision making for adherence to healthy food can be attention for policymakers in a health system.

    Keywords: Prediabetic, Diet, Theory Planned Behavior, Women
  • کلثوم محمدنیامطلق، محسن شمسی*، نسرین روزبهانی، محمود کریمی، رحمت الله مرادزاده
    زمینه و هدف

    با توجه به اینکه عدم تغذیه سالم ابتدا سبب بروز حالت پره دیابت و سپس دیابت آشکار می شود و هر ساله حدود پنج تا ده درصد افراد مبتلا به عدم تحمل گلوکز به دیابت نوع2 مبتلا می شوند، این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر مصرف مواد غذایی سالم (بر اساس هرم غذایی) توسط زنان پره دیابتی بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه مقطعی تحلیلی حاضر بر روی 99 نفر از زنان میانسال پره دیابتی مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر اراک در سال 1398 انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه از طریق پرسش نامه ای مبتنی بر تیوری رفتار برنامه ریزی شده و چک لیست مصرف مواد غذایی سالم بود. داده ها از طریق تحلیل همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند.

    ملاحظات اخلاقی

     این مطالعه با کد IR.ARAKMU.REC.1398.07 به تصویب کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است.

    یافته ها

    میانگین نمره رفتار رژیم غذایی 0/28±1/34 بود و 41 درصد از افراد حداقل یک بار در هفته و 35 درصد حداقل یک بار در ماه، مواد قندی مانند کیک، شیرینی و شکلات را مصرف می کردند. تحلیل رگرسیون نشان می دهد با افزایش یک انحراف معیار در نمره قصد رفتاری، نمره رفتار رژیم غذایی سالم 0/22 انحراف معیار افزایش خواهد یافت (0/05>P). 

    نتیجه گیری

    برای دست یابی به سبک زندگی سالم در گروه آسیب پذیر و افراد پیش دیابتی، تاکید بر افزایش توانمندی آنان در زمینه انتخاب غذای سالم و تقویت انگیزه های فردی در راستای نیل به تصمیم گیری صحیح و درنهایت رعایت مصرف صحیح مواد غذایی می تواند در برنامه ریزی های آموزشی مسیولین بهداشتی جهت کاهش ابتلا به دیابت مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: پره دیابت, رژیم غذایی, تئوری رفتار برنامه ریزی شده, زنان
    Kolsoum Mohammadniamotlaghh, Mohsen Shamsi*, Nasrin Roozbahani, Mahmood Karimy, Rahmatalah Moradzadeh
    Background and Aim

    A lack of healthy nutrition first causes prediabetes and then overt diabetes, and every year about 5% to 10% of people with glucose intolerance develop type 2 diabetes. This study aimed to assess the factors affecting the consumption of healthy foods (CHF) based on the food pyramid among prediabetic women based on the Theory of Planned Behavior (TPB).

    Methods & Materials

    This cross-sectional study was conducted in 2019 on 99 prediabetic women selected from comprehensive healthcare centers in Arak, Iran. A demographic questionnaire, a TPB-based questionnaire, and a food consumption Questionnaire were used for data collection. Data were analyzed through Spearman’s correlation and linear regression analyses.

    Ethical Considerations

    This study was approved by the Research Ethics Committee of Arak University of Medical Sciences (Code: IR.ARAKMU.REC.1398.07).

    Results

    The Mean±SD score of diet behavior was 1.34±0.28 (in the possible range of 0-2). Around 41% of participants consumed sugary foods such as sweets and chocolate at least once a week and 35% at least once a month. Regression analysis shows that by increasing a standard deviation in the behavioral intention score, the behavior score of a healthy diet will increase by 0.22 standard deviation (P<0.05).

    Conclusion

    To achieve a healthy lifestyle in the individual at risk for a diabetics education program to increase perceived behavior and motivation for decision making for adherence to healthy food can be attention for policymakers in a health system.

    Keywords: Prediabetic, Diet, Theory Planned Behavior, Women
  • Maryam Karimifard, Ashraf Aminorroaya, Massoud Amini, Ali Kachuie, Awat Feizi, Sima Aminorroaya Yamini, Moluk Hadi Alijanvand
    Background

    Prediabetes is a high‑risk state for developing diabetes at an annual rate of 5%–10%. Early intervention can prevent further complications, including metabolic syndrome. Bisphosphonates are commonly used for osteoporotic postmenopausal women. The purpose of this study was to assess the effects of bisphosphonates on lipid profile including triglyceride (TG), total cholesterol, low‑density lipoprotein (LDL), and high‑density lipoprotein (HDL) of prediabetic postmenopausal women with osteopenia.

    Materials and Methods

    In this triple‑blind randomized controlled trial, sixty prediabetic, postmenopausal women with sufficient Vitamin D and osteopenia, aged 45–60 years, were randomly enrolled in two groups of intervention (receiving 70‑mg alendronate for 12 weeks [duration for maximum metabolic effect of bisphosphonates], n = 30) and control (receiving placebo, n = 30) according to a randomized block procedure of size 2 and 1:1 allocation ratio. The primary outcome of the study, the lipid profile, was evaluated before and after the interventions. The effect of the intervention was assessed using analysis of covariance.

    Results

    The lipid profiles showed no significant differences to the mean values at the baseline in both the groups (all P > 0.05). At the end of the study, the differences between the groups were not significant for 25(OH) D3 (mean difference: −11.09, 95% confidence interval: −32.43–10.25), T (4.19, −30.58–38.97), cholesterol (8.13, −13.07–29.33), LDL‑cholesterol (5.07, −10.18–20.31), and HDL‑cholesterol (−0.86, −6.04–4.31) when the baseline values and confounders were adjusted (all P > 0.05).

    Conclusion

    No statistically significant difference was detected in the serum lipid profile of prediabetic postmenopausal women with osteopenia as a result of alendronate intervention. More studies with larger sample sizes and longer intervention periods are recommended.

    Keywords: Alendronate, bone diseases, lipid profile, menopause, metabolic, prediabetic
  • مریم عبدلی، مسعود امینی، شهلا صفری، اشرف امین الرعایا، آوات فیضی*
    مقدمه

    پژوهش های پیشین به بررسی ارتباط تغییرات هم زمان شاخص های چاقی با ابتلا به دیابت بر روی بیماران پیش دیابت نپرداخته اند، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی الگوی تغییرات شاخص های چاقی شکمی در طول زمان در افراد پیش دیابت و پیش بینی ابتلای این افراد به دیابت در آینده، انجام شده است.

    مواد و روش ها:

     این مطالعه کوهورت آینده نگر 16 ساله (2019-2003) بر روی 1228 فرد پیش دیابت انجام شد. افراد مورد مطالعه در طول زمان پی گیری شدند و تغییرات شاخص های چاقی شکمی آن ها ارزیابی گردید. برای تحلیل داده ها از مدل مارکوف پنهان (Latent Markov model) استفاده شد.

    یافته ها: 

    مدل مارکوف پنهان سه وضعیت پنهان را بر اساس تغییرات در شاخص های چاقی شکمی در کل نمونه تعیین کرد: سطح پایین احتمال ابتلا به دیابت/ سطح متوسط احتمال ابتلا به دیابت/ سطح بالای احتمال ابتلا به دیابت که به ترتیب شامل (19% /45% /36%) است. احتمال انتقال از سطح احتمال متوسط به سطح پایین و سطح بالای ابتلا به دیابت به ترتیب 0/34 و 0/02 و احتمال ماندن در وضعیت پرخطر و خطر متوسط 0/98 و 0/78 بود.

    نتیجه گیری

    بر اساس الگوهای تغییرات در شاخص های چاقی شکمی، ما بیماران پیش دیابتی را در موقعیت های تمایل بالا، متوسط و کم به پیشرفت دیابت در آینده، دسته بندی کردیم. با توجه به احتمال کم انتقال از وضعیت های پر خطر به وضعیت های کم خطر پیشرفت دیابت در بیماران پیش دیابت، کنترل وزن به عنوان یک عامل مهم در جلوگیری از پیشرفت دیابت ضروری است.

    کلید واژگان: پیش دیابت, دیابت نوع دو, چاقی, چاقی شکمی, مدل مارکوف پنهان
    Maryam Abdoli, Masoud Amini, Shahla Safari, Ashraf Aminorroaya, Awat Feizi*
    Introduction

    Previous studies have not investigated the association of concomitant changes in obesity indicators with diabetes in prediabetic patients. This study aimed to identify the patterns of changes in the abdominal obesity indices over time in prediabetic patients and to predict high-risk individuals for the future risk of diabetes development.

    Materials and Methods

    This prospective 16-year cohort study was conducted among 1228 prediabetic individuals during 2003-2019. The subjects were followed-up over time, and changes in their abdominal obesity indices were evaluated. The hidden Markov model (LMM) was used for data analysis.

    Results

    The LMM identified three hidden states, depending on changes in the abdominal obesity indices: low risk of diabetes development; moderate risk of diabetes development; and high risk of diabetes development (19%, 45%, and 36%, respectively). The probability of progression from moderate to low- and high-risk groups was 0.34 and 0.02, respectively, and the probability of staying in high- and moderate-risk groups was 0.98 and 0.78, respectively.

    Conclusion

    Based on our long-term evaluation of patterns of changes in the abdominal indices, we classified prediabetic individuals into high, moderate, and low risk groups of diabetes development in the future. Due to the low probability of transition from the high risk to the low risk group in prediabetic patients, it is necessary to consider weight control as an important preventive factor in diabetes progression.

    Keywords: Prediabetic, Diabetes mellitus type 2, Obesity, Abdominal obesity, Latent Markov model
  • مهدیه ابراهیم زاده، سمیرا ابراهیم زاده ذگمی*، معصومه کردی، محمدتقی شاکری، سید احمد امامی، فریده اخلاقی
    مقدمه

    دیابت باردای، شایع ترین عارضه طبی در بارداری است. از آنجایی که پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده هستند که با اثر بر روی فلور میکروبی روده باعث تاثیر بر متابولیسم گلوکز می شوند، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کپسول پروبیوتیک بر پیشگیری از دیابت بارداری در زنان پره دیابتیک پرخطر انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور در سال 1397 بر روی 255 زن باردار پره دیابتیک پرخطر واجد شرایط در مراکز بهداشتی درمانی تحت پوشش مرکز بهداشت شماره 2 مشهد انجام شد. در گروه پروبیوتیک و گروه دارونما علاوه بر مراقبت معمول، به ترتیب روزانه یک عدد کپسول پروبیوتیک و دارونما از 16-14 هفته بارداری به مدت 12 هفته تجویز شد. تست تحمل گلوکز (OGTT) در هفته 28-26 بارداری انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات فردی- مامایی، چک لیست آزمایشات غربالگری دیابت بارداری، چک لیست مصرف دارو، فرم معاینه و فرم رضایت مندی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آماری کای دو، کراسکال والیس، آنالیز واریانس یک طرفه و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    در گروه کپسول پروبیوتیک 21 نفر (3/26%)، در گروه دارونما 49 نفر (8/59%) و در گروه کنترل 55 نفر (1/67%) مبتلا به دیابت بارداری شدند (001/0<p). دیابت بارداری در گروه مداخله کمتر از گروه دارونما و کنترل بود. بر اساس نتایج آزمون کای دو پیرسون در مقایسه دوبه دوی گروه ها، دیابت بارداری بین گروه پروبیوتیک با دارونما (001/0<p) و گروه پروبیوتیک با کنترل (001/0<p) اختلاف آماری معنی داری داشت. دیابت بارداری در گروه مداخله کمتر از گروه دارونما و کنترل بود (05/0>p).

    نتیجه گیری

    مصرف کپسول پروبیوتیک را می توان به زنان باردار پرخطر از نظر ابتلاء به دیابت بارداری پیشنهاد داد.

    کلید واژگان: پروبیوتیک, پره دیابت, پیشگیری, دیابت بارداری
    Mahdieh Ebrahimzadeh, Samira Ebrahimzadeh Zagami *, Masoumeh Kordi, Mohmmad Taghi Shakeri, Seyed Ahmad Emami, Farideh Akhlaghi
    Introduction

    Gestational diabetes is the most common medical condition in pregnancy. Since probiotics are viable microorganisms which have beneficial effects on microbial flora of the intestine, they affect glucose metabolism. Therefore, this study was performed with aim to determine the effect of probiotic capsule on the prevention of gestational diabetes in high risk pre-diabetes pregnant women.

    Methods

    This double-blind clinical trial study was performed on 255 high risk pre-diabetic pregnant women in health centers covered by health center No.2 of Mashhad in 2018. In the probiotic group and the placebo group, in addition to routine care, one probiotic capsule and placebo were daily prescribed respectively from 14-16 weeks of gestation for 12 weeks. Then, glucose tolerance test (OGTT) was performed at week 26-28. The research tools included demographic and midwifery information form, checklist of pregnancy diabetes screening tests, drug use checklist, examination form and satisfaction form. Data were analyzed using SPSS software (version 22), and Chi-square, One-way ANOVA, Kruskal – Wallis and Mann-Whitney tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    21 patients (26.3%) in the probiotic group, 49 (59.8%) in the placebo group, and 55 (67.1%) in the control group had gestational diabetes (P<0.001). Gestational diabetes in the intervention group was significantly less than the placebo and control group. The results of the Chi-square Pearson test for two by two comparison of the groups showed significant difference in gestational diabetes mellitus between probiotic group with placebo (P <0.001) and probiotic group with control (P <0.001). Gestational diabetes in the intervention group in significance level of lower than 5% was lower than the placebo and control group.

    Conclusion

    The use of probiotic capsules can be recommended to high risk pregnant women in preventing gestational diabetes.

    Keywords: Gestational diabetes, Prediabetic, Prevention, Probiotic
  • Maryam Abshirini, Behzad Mahaki, Fariba Bagheri, Fereydoun Siassi, Fariba Koohdani, Gity Sotoudeh
    Background
    Dietary phytochemical index (DPI) has introduced as an inexpensive method for quantifying the phytochemicals in foods. For the first time, this study was conducted to investigate the relationship between DPI and the risk of prediabetes.
    Methods
    Three hundred participants were assigned to 150 prediabetics (cases) and 150 healthy (controls) groups. Anthropometric values, fasting blood glucose, and 2‑h oral glucose tolerance test (OGTT) were measured. The DPI was calculated based on data collected from 168‑item validated food frequency questionnaire.
    Results
    The sex‑specific energy‑adjusted DPI was inversely related to fasting blood glucose (FBG) and OGTT (P
    Conclusions
    We found that higher DPI score is related to lower prediabetes OR. This simple method may be used for the improvement of dietary intake to prevent prediabetes.
    Keywords: Blood glucose, fruit, insulin resistance, phytochemical, prediabetic, vegetables
  • Ali Pourmoghadas, Safieh Molavi, Hamidreza Roohafza, Nooshin Khalili, Masoumeh Sadeghi*
    Background
    Some studies have shown that prediabetes may be associated with a greater incidence of coronary artery disease (CAD). Since there is a conflict concerning the relationship between CAD and optimal glucose level, this study focused on the relationship between CAD in different groups of diabetes, prediabetes (impaired fasting glucose [IFG]), and normal through fasting blood glucose classification.
    Methods
    This is a case-control study carried out on 98 patients in each group of prediabetes, diabetes, and normal glycemia referred to the coronary angiography clinics of Chamran and Khorshid hospitals in 2014. The multiple logistic regression tests were used for statistical analysis in SPSS, version 20.
    Results
    Comparison of CAD between the groups showed a higher risk of CAD in the diabetic group than in the normal group (P
    Conclusions
    Our results provide further strong evidence that glucose evaluation should be a part of standard testing for the prevention of cardiovascular diseases.
    Keywords: Coronary artery stenosis, Prediabetic, Diabetic, Normal glycemic
  • Ali Kachuei, Masoud Amini, Vahid Sebghatollahi, Awat Feizi, Pooria Hamedani, Bijan Iraj
    Background
    Type II diabetes mellitus (T2DM) is the prevalent type of diabetes in the world. Prediabetic patients are the most probable group to get diabetes. Several studies have mentioned the role of inflammation in the incidence of diabetes. The origin of inflammation can be infection such as Helicobacter pylori (HP) infection. This study was designed to explore the effect of HP eradication on insulin resistance.
    Materials And Methods
    This single-blind randomized controlled clinical trial was conducted in 2014-2015. The sample size consisted of 49 individuals who were in prediabetes stage with HP infection. Patients with positive stool antigen were allocated randomly into two groups. The treatment group took medication to eradicate HP infection by the routine method of four-drug eradication. However, placebo capsules and tablets were given to the patients in the placebo group. Then fasting plasma glucose (FPG), fasting plasma insulin (FPI), and quantitative C-reactive protein (CRP) levels were measured and homeostatic model assessment of insulin resistance (HOMA-IR), homeostatic model assessment of beta-cell function (HOMA-B), Matsuda index, insulinogenic index, and disposition index were calculated.
    Results
    Results of this study showed that FPI and HOMA-IR increased significantly (P value of FPI = 0.023 and P value of HOMA-IR = 0.019) after HP eradication in the treatment group. On the other hand, comparison of differences at the baseline and after 6 weeks in FPG (P value = 0.045), FPI (P value = 0.013), and HOMA-B (P value = 0.038) revealed significant differences between the placebo group and treatment group.
    Conclusion
    Results showed that HP eradication by a 2-week antibiotic medication did not decrease insulin resistance and even increased FPI and insulin resistance indices. So HP eradication among prediabetic patients is not recommended for the decrease of insulin resistance and postponement of the development of diabetes mellitus.
    Keywords: Helicobacter pylori (HP) infection, insulin resistance, prediabetic
  • Bijan Iraj, Ramin Salami*, Awat Feizi, Massoud Amini
    Background

    The present study was designed to evaluate hypertension and dyslipidemia in prediabetic subjects with a family history of type 2 diabetes (first‑degree relatives), and they were compared with the normal glucose‑tolerance subjects.

    Materials and Methods

    Three thousand and eighty‑six (788 men and 2298 women) subjects were selected from a consecutive sample of patients with Impaired Glucose Tolerance (IGT), Impaired Fasting Glucose (IFG), and Combined (IFG and IGT), and their first‑degree relatives formed the control group. Potential risk factors for diabetes including age, gender, body size, HbA1c, cholesterol, low‑density lipoprotein (LDL), high‑density lipoprotein (HDL), triglycerides, blood pressure (BP), urine microalbumin, and family and personal medical history were assessed.

    Results

    The studied participants included 300 IGT patients (9.7%), 625 IFG patients (44.9%), 411 combined patients (13.3%), and 1750 (56.7%) normal subjects. Aging led to increase in hypertension. Increase in body mass index (BMI) led to an increase in the prevalence of hypertension significantly in all groups. The mean triglyceride in the normal group was different in comparison with that of the IGT (P < 0.05) and combined (P < 0.001) groups. Differences in total cholesterol were observed in the normal group when compared with the IGT (P < 0.05) and combined (P < 0.001) groups, and of the combined group in comparison with the IGT (P < 0.05) group. The difference in LDL level was related to the combined group in comparison with IGT, marginally (P < 0.1), and normal in comparison with the combined group (P < 0.05).

    Conclusion

    Prevalence of hypertension was not significantly different between the groups, however, in prediabetic patients it was higher than in the normal group, and prevalence of dyslipidemia in prediabetic subjects was significantly higher than in the normal group.

    Keywords: Dyslipidemia, glucose tolerance, hypertension, prediabetic
  • Serum uric acid level and its association with cardiometabolic risk factors in prediabetic Subjects
    Bijan Iraj, Awat Feizi, Morteza Abdar, Esfahani, Motahar Heidari, Beni, Maryam Zare, Masoud Amini, Fatemeh Parsa
    Background
    Excess serum uric acid (UA) accumulation can lead to various diseases. Increasing evidences reveal that UA may have a key role in the pathogenesis of metabolic syndrome. Little is known about the associations of UA levels with cardiometabolic risk factors in prediabetic individuals. This study was designed to evaluate the association between UA and cardiometabolic risk factors in prediabetic subjects with family history of diabetes compared with those with normal glucose tolerance (NGT).
    Materials And Methods
    In a cross-sectional setting, a sample containing 643 (302 prediabetic subjects and 341 normal) of the first-degree relatives of diabetic patients aged 35-55-years old were investigated. Samples were assessed in prediabetic and normal groups using glucose tolerance categories. Prediabetes was defined based on American Diabetes Association (ADA) criteria. Body weight and height, systolic and diastolic blood pressure (SBP and DBP), UA, creatinine (Cr), albumin (Alb), fasting blood glucose (FBG), hemoglobin A1c (HbA1c), and lipid profiles were measured and compared between two groups.
    Results
    Prediabetic persons were older and obese than normal persons. Also, prediabetic persons (5.2 ± 1.3 mg/dl) had significantly higher UA than normal persons (4.9 ± 1.4 mg/dl) (P < 0.05). FBG after 0, 30, 60, and 120 min in prediabetic were higher than normal persons (P < 0.001). With respect to metabolic parameters, the patients in the higher UA quartiles exhibited higher levels of body mass index (BMI), SBP,FBG and triglycerides (TG). The higher quartiles of UA tended to be associated with higher BMI and higher total cholesterol (TC) in females prediabetic persons. Based on logistic regression analysis in different models, UA was positively (odds ratio (OR) >1, P < 0.05) associated with glucose tolerance categories. This association remained statistically significant after adjusting the effects of age and BMI. Also, the association between glucose tolerance categories and UA were positively significant in both genders.
    Conclusion
    High UA level was associated with some cardiometabolic risk factors in prediabetic individuals compared with normal person. UA level was also a significant predictor for prediabetes condition.
    Keywords: Cardiometabolic, glucose tolerance, prediabetic, uric acid
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال