جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « qualityof life » در نشریات گروه « پزشکی »
-
Objectives
This study aims to design a conceptual model for the effect of various factors on walking ability, participation, and quality of life in children with spastic diplegic cerebral palsy (SDCP) and test it based on field data using path analysis.
Materials & MethodsThis cross-sectional study was performed on 181 children with SDCP. The following were used to measure each of the variables: the Modified Ashworth Scale, the Micro Manual Muscle Tester, the Timed Up and Go Test (TUG), the Boyd and Graham test, the goniometer, weight and height, the Gross Motor Function Classification System, the Life Habits Questionnaire, and cerebral palsy Quality of Life Questionnaire for Children. The structural model was tested in Amos 17.
ResultsAll paths of the proposed model were significant (P <0.05). Among evaluated variables, muscle strength (B = -0.466), balance (B = 0.326), and spasticity (B = 0.143) affected walking ability. Moreover, as an intermediate factor, walking ability affected the subjects’ participation (B = -0.819) and quality of life (B = -0.183).
ConclusionMuscle strength, balance, and spasticity are the most influential factors in the walking ability of children with SDCP. Furthermore, walking ability and participation are two critical factors in promoting the quality of life of these children.
Keywords: Spastic Diplegic Cerebral Palsy, Walking Ability, Qualityof Life, Participation, Structural Equations Modeling} -
سابقه و هدف
بی‌اختیاری ادرار یکی از شایع‌ترین مشکلات دوران سالمندی است که کیفیت زندگی را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 6 هفته تمرینات پایداری عصبی- عضلانی پویا بر کنترل ادرار و کیفیت زندگی زنان سالمند بود.
روش بررسیاین مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. 24 زن سالمند مبتلا به بی‌اختیاری ادرار 60 سال به بالا بر اساس معیارهای ورود به مطالعه به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از 6 هفته مداخله تمرینی که به مدت 45 دقیقه و 6 جلسه در هفته صورت گرفت؛ کیفیت زندگی آزمودنی‌ها توسط پرسشنامه کیفیت زندگی افراد دارای بی‌اختیاری ادرار استاندارد شده در ایران (IQOL) و شدت بی‌اختیاری ادرار نیز توسط پرسشنامه ساده بی‌اختیاری ادرار (ICIQ-SF) کمیته مشاوره بی‌اختیاری ادرار بین‌المللی با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری ارزیابی شد.
یافتههانتایج نشان داد که بی‌اختیاری ادرار و کیفیت زندگی گروه مداخله در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون به طور معناداری بهبود یافت (P <0.05). همچنین تفاوت معناداری در تمامی متغیرها بین دو گروه مداخله و کنترل در پس‌آزمون مشاهده شد(P <0.05).
نتیجهگیریبا توجه به نتایج به دست آمده، انجام 6 هفته تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا بی‌اختیاری ادرار و به دنبال آن کیفیت زندگی را در زنان سالمند مبتلابه بی‌اختیاری ادرار بهبود می‌بخشد. بنابراین، انجام این تمرینات را به عنوان یک مداخله ایمن و مطمین به افراد سالمند توصیه می‌کنیم.
کلید واژگان: پایداری عصبی-عضلانی پویا, زنان سالمند, بی اختیاری ادرار, کیفیت زندگی}Backgroundand ObjectivesUrinary incontinence is one of the most common problems in agingthat negativelyaffects the quality of life. This study aimed to investigate the effect of “Dynamic Neuromuscular Stabilization” (DNS) exercises on urine control and quality of life in elderly women with urinary incontinence.
Methods and MaterialsThis study was a semi-experimental study with a pre-test-post-test designwith the control group. The 24agedfemales, 60years and over with urinary incontinence, were selected as statistical samples based on inclusion criteria and were randomly divided into treatment group (N= 12) and control group (N= 12). Before and after 6 weeks of training which were performed for 45minutes and 6 sessions per week, the quality of life of the subjects was assessed by the IncontinenceQualityof Life Questionnaire (I-QOL) and the severity of urinary incontinence was assessed by International Consultation on IncontinenceQuestionnaire-Short Form (ICIQ-SF) using repeated measures analysis of variance.
ResultsThe results showed that urinary incontinence and quality of life in the treatmentgroupsignificantlyimproved in the post-test compared to the pre-test (P <0.05). Also, there was a significant difference in all variablesbetween the treatment and controlgroups in the post-test (P <0.05).
ConclusionAccordingto the results, by doingDNS exercises for 6 weeks, urinary incontinence and subsequentlythe quality of life of elderly women with urinary incontinence will improve. Therefore, these exercises are recommended to elderly women as a safe and secure intervention.
Keywords: Dynamic Neuromuscular Stabilization, ElderlyWomen, Qualityof Life, Urinary stress incontinence, MuscularAtrophies} -
INTRODUCTION
Infertility by creating a disturbing and debilitating condition is considered as an important individual, public, and social health problem. The purpose of this study was to determine the effect of counseling based on acceptance and commitment therapy (ACT) on mental health and quality of life in infertile couples.
METHODSIn this randomized controlled trial, 54 infertile couples referring to the Sanandaj‑Iran Infertility Clinic were assigned into two groups of counseling and control by random blocking with a 1:1 ratio. The consulting group received 8 weekly 90‑min sessions of group counseling based on ACT. The General Health Questionnaire‑28 (GHQ‑28) and Fertility Quality of Life were completed before and 1 month after the completion of the intervention. Primary outcome measures were mean score of mental health and quality of fertility life. Independent t‑test, ANCOVA, and Mann–Whitney U‑test were used to analyze data.
RESULTSThere was no significant intergroup difference in demographic information (P > 0.05). One month after the end of the intervention, the mean overall mental health score in the couples of the counseling group was significantly less than the control group (adjusted mean difference [aMD]: −8.4; 95% confidence interval [CI]: −10.4–−6.4; P < 0.001). Furthermore, the mean overall score of quality of life in the counseling group couples was significantly more than the control group (aMD: 14.8; 95% CI: 11.8–17.9; P < 0.001).
CONCLUSIONBased on the effectiveness of counseling based on ACT on mental health and quality of life in infertile couples, it can be used in the infertility clinics. Health‑care providers and counselors should train in the ACT courses to improve the mental health and quality of life of infertile couples.
Keywords: Acceptance, commitment therapy, counseling, infertile couples, infertility, mental health, qualityof life} -
مقدمه
یکی از جنبه های تندرستی، پرداختن به سلامت دهان و دندان می باشد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان مراجعه کنندگان به مراکز دندان پزشکی بود.
مواد و روش هااین مطالعه ی کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد و دوره ی پیگیری سه ماهه بود. از بیماران مبتلا به اضطراب دندان پزشکی در دسترس، 32 بیمار به طور تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه، گمارش شدند. افراد گروه آزمایش، در 10 جلسه ی هفتگی به مدت 90 دقیقه، تحت درمان پذیرش و تعهد طبق مدل ارایه شده ی هیز قرار گرفتند، اما افراد گروه شاهد در طی این دوره مداخله ای را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی اضطراب دندان پزشکی DAI (Dental Anxiety Inventor)، پرسش نامه ی کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان (OHIP-14)، پرسش نامه ی SCL-90-R و دستگاه پالس اکسی متر به دست آمد. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA با سطح معنی داری 0/05 و با بهره گیری از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تحلیل شدند.
یافته هانتایج بین آزمودنی، حاکی از آن بود که در نمرات ناتوانی اجتماعی، معلولیت و کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان، بین دو گروه آزمایش و شاهد، تفاوت معنی داری وجود دارد (0/001 > p value). نتایج درون آزمودنی نشان داد، تفاوت بین نمرات ناتوانی اجتماعی، معلولیت و کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان، در سه مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه معنی دار است (0/001 > p value).
نتیجه گیرینتایج حاکی از اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر ناتوانی اجتماعی، معلولیت و کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان در مبتلایان به اضطراب دندان پزشکی بود و اثرات این درمان در دوره ی پیگیری ثابت بوده است. یافته های مطالعه ی حاضر می تواند به روان شناسان و مشاوران کمک نماید تا گام های موثر و ماندگاری در راستای بهبود کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان بیماران مبتلا به اضطراب دندان پزشکی بردارند.
کلید واژگان: اضطراب دندان پزشکی, سلامت دهان, درمان پذیرش و تعهد, کیفیت زندگی}IntroductionOne of the aspects of health is oral and dental health. The purpose of the present study was to determine the efficacy of acceptance and commitment therapy on oral health quality of referrals to Isfahan dental centers.Materials &
MethodsThis pretest-posttest clinical trial, with a control group and a three-month follow-up, was conducted on the patients with dental anxiety. In this study, 32 patients with dental anxietywere selected from among the patients with the criteria of the research and randomly assigned to two groups of experimental and control.The case group received 10 weekly sessions of ACT for 90 minand the control group received no intervention.Data werecollected using DAI anxiety inventory (DAI), Oral Health Quality of Life Questionnaire (OHIP-14), SCL-90-R questionnaire, and pulse oximeter. The findings were analyzed using repeated measure ANOVA in 0.05 p-value using SPSS.22 software.
ResultsThe results showed that the mean (SD) of mental disability in the pre-test of the experimental group was 6.5 (0.9), which was 7.4 (1.2) and 7.5 (1.2) in the post-test and follow-up respectively, which was statistically significant (p value < 0.001). Also, the mean (SD) of disability in the pretest group was 3.1 (0.9), which was 2.9 (0.9) and 3.0 (0.9) in post-test and follow-up respectively and it is statistically significant (p value < 0.0001). The mean (SD) of quality of life in the pre-test of the experimental group was 23.1 (2.1), which was 25.2 (2.3) and 22 (1.8) in post-test and follow-up, which was statistically significant (p value < 0.001).
ConclusionIt seems that acceptance and commitment therapy is effective on the quality of life of people with dental anxiety. Despite the limitations mentioned above, it seems that the findings of this study can be a useful step in the psychological treatment of dental anxiety patients.
Keywords: Dental anxiety, Oral health, Acceptance, commitment therapy, Qualityof life} -
PurposeBecause of the decrease in the quality of life caused by functional limitations and increase attention to functional ankle instability, this study investigated the attentional focus within 4 weeks of exercise therapy on performance improvement and the kinesiophobia in athletes with functional ankle instability.MethodsThis was a quasi-experimental study with pre-test post-test and control group design. In total, 37 female and male college student athletes of basketball, volleyball and futsal teams, who had functional ankle instability, were selected purposefully. After initial screening, the subjects were recruited based on the inclusion and exclusion criteria and then randomly divided into 3 groups of “internal focus”, “external focus”, and “without instruction”. Then, they performed the same training protocol but with different directions for 4 weeks. Health-related quality of life was investigated and compared between all 3 groups before and after exercises, using the Cumberland Ankle Instability Tool (CAIT) and Tampa Scale of Kinesiophobia (TSK- 17) scores. The obtained data were analyzed by SPSS. The Kolmogorov-Smirnov Test was used to assess the normal distribution of the study variables. Paired t-test was also used to compare within-group pre-test and post-test scores. Analysis of Covariance (ANCOVA) and Bonferroni post Hoc Test were used to compare between-group results, at the significance level of P≤0.05.ResultsPaired t test results revealed that after 4 weeks of exercise with wobble board, CAIT scores in all 3 training groups significantly increased regardless of the focal attention but TKS- 17 scores significantly decreased in all 3 groups (P≥0.05). The ANCOVA results demonstrated that after controlling the effect of pre-test (covariate), there were significant differences among 3 groups in post-test CAIT scores (P≥0.05). There were also significant differences among the 3 groups in post-test scores of TKS-17 (P≥0.05). Therefore, Bonferroni post hoc test was used to investigate the differences between the groups. The results of Bonferroni post-hoc test indicated that post-test CAIT scores in all 3 training groups increased significantly (P≥0.05) and TKS-17 scores in all 3 groups decreased significantly (P≥0.05).ConclusionApplying the “internal focus”, instructions within 4 weeks of exercise therapy to improve the quality of life associated in athletes with functional ankle instability is more effective than other guidelines or exercises without instructions.Keywords: Ankle injury, Attention, Exercise therapy, Qualityof Life}
-
پیش زمینه و هدفآریتمی های قلبی یکی از بیماری های قلبی عروقی شایع بوده و یکی از روش های درمانی این بیماران، استفاده از ضربان ساز می باشد. علی رغم فواید زیادی که استفاده از این دستگاه ها به دنبال دارند ممکن است عوارضی نظیر مشکلات جسمی و روانی نیز برای بیماران به دنبال داشته و کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهند، لذا پیگیری این بیماران پس از ترخیص امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف«تعیین تاثیر برگزاری جلسات آموزش گروهی توسط پرستار بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران دارای ضربان ساز» صورت گرفت.مواد و روش کاردر این کار آزمایی بالینی 60 بیمار دارای ضربان ساز در دو گروه مطالعه و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مداخله، آموزش گروهی به مدت 4 هفته و در گروه شاهد مداخلات روتین (به صورت دادن جزوه آموزشی) انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی (AQOL) و sf-36 و روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار 13 spss و آزمون هایتی مستقل، تی زوج، کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام و 05/0 P< معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هامیانگین امتیاز ابعاد مختلف کیفیت زندگی قبل از اجرای مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت] (27/19 ± 44/57 در گروه مورد مداخله و 84/15 ± 23/52 در گروه شاهد)،20/0 [P= اما پس از 4 هفته مداخله آزمون تی مستقل تفاوت معنی داری را در تمام ابعاد بین دو گروه نشان داد] 62/15 ± 19/76 در گروه مورد مداخله و 86/14 ± 11/54 در گروه شاهد، 001/0 [P<بحث و نتیجه گیریتشکیل جلسات آموزش گروهی موجب ارتقاء کیفیت زندگی بیماران پس از تعبیه ضربان ساز گردید و نتایج این مطالعه اثر بخشی برگزاری جلسات آموزش گروهی در جهت ارتقای ابعاد مختلف کیفیت زندگی را تایید نمود لذا استفاده از این روش پس از ترخیص بیماران می تواند به عنوان یک روش کم هزینه به منظور ارتقای سطح کیفیت زندگی این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژگان: آموزش گروهی, بیماری قلبی, کیفیت زندگی, ضربان ساز}Background and AimsCardiac arrhythmia is one of the most common cardio-vascular diseases and pacemaker is a curative method which reduces most of problems in patients with arrhythmia. In spite of benefits of pacemaker, it may lead to some complications such as physical and psychological problems that can affect patients’ quality of life. Thusfollow up is necessary for pacemaker users after discharge. The aim of this study was to detect effects of nurse-led group educational sessions on the different dimensions of quality of lifeamong patients with implanted pacemakers.Materials and MethodsIn this clinical trial study sixty patients with pacemaker implantation divided into two groups. Case group patients participated in the group educational sessions while participants in the control group receivedtheir routine care (educational material) for four weeks. We used Assessment of Quality of Life (AQOL) and Short Form Questionnaire (SF36) for assessing the quality of life and semi structure interview was used for data collection. Data were analyzed using Statistical Program for the Social Science (SPSS 13.0) for windows. Independent and Paired-T test also Fisher test analyses were used in this study. Alpha was set at p<0.05 for all data analyses.ResultsPrior to the intervention, mean quality of life scores was same between two groups [(57/44 ± 19/27 for intervention group and 52/23 ± 15/84 for control group), p=0/20]. After 4 weeks intervention independent-t-test showed a significant differences among the mean scores between two groups in all aspects of quality of life [76/19 ± 15/62 for intervention group and 54/11 ± 14/86 for control group, (p<0/001)].ConclusionOur results confirmed the effect of group educational session to improve the different aspects of quality of life among patients with implanted pacemakers. Consequently employing post-dischargegroup educational session can improve the quality of life among these patients as a cost effectiveness method.Keywords: group education, nurse, qualityof life, pacemaker}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.