جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « relationship enrichment » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

تاثیر آموزش برنامه غنی سازی رابطه زوجی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین دارای کودک بیش فعال

زهرا چابکی نژاد*

فصلنامه مددکاری اجتماعی، سال دهم شماره 35 (بهار 1400)، صص 37 -44

مقدمه

از مهمترین عوامل ایجاد ناسازگاری زناشویی، مشکلات ارتباطی زوجین است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه غنی سازی رابطه زوجی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین دارای کودک بیش فعال مراجعه کننده به مرکز تحکیم بنیان خانواده شهر یزد، انجام شد.

روش

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. تعداد چهل نفر از زوجین مراجعه کننده به مرکز تحکیم بنیان خانواده در شهر یزد، که دارای کودک بیش فعال بودند و کمترین نمره سازگاری را از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر1976 کسب نمودند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه نود دقیقه ای به صورت هفتگی تحت آموزش گروهی قرار گرفتند. هر دو گروه، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر1976 در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند.

نتایج

یافته ها نشان داد که تفاوت دو گروه در متغیر رضایت96/101=F و01/0>P و همبستگی 45/73=Fو01/0>P معنی دار است؛ بنابراین با توجه به یافته های فوق، می توان نتیجه گرفت که برنامه بهبود رابطه بر افزایش رضایت و همبستگی زوجین اثر داشته است.

بحث و نتیجه گیری

نتایج پژوهش نشان داد که، جلسات آموزش گروهی برنامه برنامه غنی سازی رابطه زوجی، به طور معناداری، باعث افزایش سازگاری زناشویی و ابعاد مولفه رضایت، همبستگی، توافق و ابراز محبت شده است.

کلید واژگان: زوجین, کودک بیش فعال, سازگاری زناشویی, غنی سازی رابطه, یزد}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

The Effectiveness of the Marital Relationship Enrichment Training Program on Marital Adjustment of Couples with Hyperactive Children

Zahra Chabokinejad*

Journal of Social Work, Volume:10 Issue: 35, 2022, PP 37 -44

Introduction

One of the most important causes of marital incompatibility is couples’ communication problems. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of the marital relationship enrichment training program on marital adjustment of couples with hyperactive children referred to the Yazd family conservation center.

Methods

This study is a quasi-experimental design with a pretest-posttest design with a control group. Forty couples referring to the Family Foundation of Yazd, which had hyperactive children and received the lowest adjustment score from the marital adjustment questionnaire (Spanner1976), were selected through convenience sampling and randomly assigned to two experimental and control groups. The experimental group received eight sessions of ninety minutes training program each week. Both groups were administered the questionnaire of Spanner’s marital adjustment questionnaire(1976) as a Pre-test and post-test.

Results

Findings show that there was a significant difference between the two groups in the satisfaction variable (F=101.96, P<0.01) and the correlation (P=0.01 and F=73.45), respectively. Therefore, according to the above findings, it can be concluded that the marital relationship enrichment training program affects increasing the satisfaction and correlation of couples.

Conclusions

The results of this study showed that marital relationship enrichment training programs significantly increased marital adjustment and dimensions of satisfaction, correlation, agreement, and supra-conscience.

Keywords: Couples, Hyperactive Children, Marital Adjustment, Relationship Enrichment, Yazd}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
The Effects of a Relationship Enrichment Educational Program Based on the Theory of Planned Behavior on Infertile Couples

Maryam Alizadeh, Mohammadreza Miri *, Bibi Narges Moasheri, Marzeyeh Ataee, Mitra Moodi

Modern Care Journal, Volume:13 Issue: 2, Apr 2016, P 7

Background And Aim
Infertility is associated with physical, financial, psychological, and social stress, and affects all aspects of infertile couples lives. It is among the most stressful life events and can inflict psychological damage on couples. The present study sought to evaluate the effects of a relationship enrichment educational program, based on the theory of planned behavior, on infertile couples.
Methods
This was a pretest-posttest quasi-experimental study. The study population was all infertile couples, which had referred to the offices of obstetricians in Birjand, Iran. Thirty-two infertile couples were recruited and randomly allocated to either an experimental or a control group. Data were collected at three time points, before, immediately after, and three months after the intervention, using a researcher-made instrument developed based on the constructs of the Theory of Planned Behavior. The study intervention was a relationship enrichment educational program, which was developed based on the theory of planned behavior and implemented in six ninety-minute sessions in three weeks. Education was provided using the lecture method, PowerPoint presentations, and video clips. The SPSS software (v. 16.0) was used to analyze the data through performing independent sample t test and the repeated measures analysis of variance.
Findings: At baseline, there were no significant differences between the groups regarding the participants demographic characteristics and the mean scores of the constructs of the Theory of Planned Behavior. However, following the study intervention, the scores for attitude, subjective norms, perceived behavioral control, and intention constructs of the theory significantly increased from 79.59 ± 13.6, 43.7 ± 9.7, 2.5 ± 1, and 1.5 ± 0.6 to 95.63 ± 11.4, 51.8 ± 8.1, 4.3 ± 0.7, and 2.7 ± 0.5, respectively (P
Conclusions
The relationship enrichment educational program can significantly improve the scores of the constructs of the Theory of Planned Behavior among infertile couples.

Keywords: Relationship Enrichment, Theory of Planned Behavior, Infertile Couples}

Abstract View Paper Original: English
اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی بر پرخاشگری ارتباطی، آشکار و رفتار جامعه پسند نوجوانان پرخاشگر شهر خرم آباد

پریوش گراوند، غلامرضا منشئی

مجله مطالعات ناتوانی، سال پنجم شماره 1 (اسفند 1394)، صص 190 -199

هدف
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی بر پرخاشگری ارتباطی، آشکار و رفتار جامعه پسند نوجوانان پرخاشگر شهر خرم آبادصورت پذیرفت.
روش بررسی
جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان پرخاشگری بود که در سال تحصیلی 93-1392 به مراکز درمانی و مشاوره ای شهر خرم آباد مراجعه کرده بودند. به منظور انجام این پژوهش، 45 نوجوان پرخاشگر، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با طرح پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به شکل تصادفی در گروه های آزمایشی و گواه گمارده شدند. مداخلات مربوط به آموزش درمان مبتنی تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی بر روی گروه های آزمایش صورت پذیرفت. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه گزینش همسالانکریک و گروتپیتربود. داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها
نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد(0٫01>p) که این معناداری در هر سه متغیر پرخاشگری ارتباطی، آشکار و رفتار جامعه پسندوجود داشت(0٫01>p).
نتیجه گیری
با توجه به ویژگی های درمان تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی، می توان از آنان در جهت کاهش پرخاشگری ارتباطی و آشکار و افزایش رفتار جامعه پسند نوجوانان پرخاشگر بهره برد.

کلید واژگان: تنظیم هیجان, مهارت های اجتماعی, پرخاشگری ارتباطی و آشکار, رفتار جامعه پسند}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The effectiveness of teaching forgiveness based on Enright model and enriching the relationships on mental wellbeing and life quality of dissatisfied women from their marital life in the city of Khoram Abad

Middle Eastern Journal of Disability Studies, Volume:5 Issue: 1, 2015, PP 190 -199

Objective
This study was carried out to investigate the effectiveness of teaching forgiveness based on Enright model and enriching the relationships on mental wellbeing and life quality of dissatisfied women from their marital life in the city of Khoram Abad.
Method
the statistical population of the study was married women living in Khoram Abad in 2013 who referred to medical and clinical centers and had marital dissatisfaction. In order to do the research, 45 women having marital dissatisfaction were selected through available sampling with semi-experimental research design and via pretest- posttest type using control group and they were put into experimental and control groups (15 individuals in the group of testing forgiveness, 15 individuals in testing relationship enrichment and 15 in control group). The interventions dealing with treatment teaching was carried out on experimental group according to forgiveness and relationship enrichment. The applied instruments were Ryff (1980) questionnaire of psychological wellbeing, life quality (1996) and Enrich (1989) questionnaire of marital satisfaction. The achieved data were analyzed through multi-variable covariance analysis method.
Findings: the results of multi-variable covariance analysis indicated that there is a significant difference between groups. In examining mono-variable testing it was proved that grouping variable was able to make significant difference in both variables of psychological wellbeing and marital satisfaction.
Conclusion
taking the features of forgiveness treatment and relationship enrichment into account, these two treatment models can be utilized to improve the psychological wellbeing and life satisfaction in dissatisfied women from marital life.

Keywords: treatment forgiveness, relationship enrichment, mental wellbeing, life quality}

Abstract View Paper Original: Persian
تاثیر آموزش غنی سازی روابط بر رضایت مندی زناشویی در معلمان زن مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال 1391

معصومه میری، محمدرضا میری*، غلامرضا شریف زاده، مریم میری

مجله مراقبت های نوین، سال یازدهم شماره 3 (پیاپی 43، پاییز 1393)، صص 177 -185

زمینه و هدف
ازدواج و زندگی زناشویی نقش اساسی در تعالی و سلامت روانی انسانها داشته و احساس رضایت از زندگی نقش مهمی در میزان کارکردهای بهنجار خانواده ایفا می کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش غنی سازی روابط زناشویی بر رضایتمندی زناشویی معلمان زن مقطع ابتدایی در سال 1391 انجام شد.

روش بررسی
این مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بر روی هشتاد نفر از معلمان زن مقطع ابتدایی شاغل در آموزش و پرورش شهر بیرجند که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. معلمان در دو گروه مداخله (چهل نفر) و کنترل (چهل نفر) قرار گرفتند. آموزش مهارتهای غنی سازی روابط زناشویی در هشت جلسه نود دقیقه ای به همراه بحث گروهی به معلمان گروه مداخله داده شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد 49 سوالی رضایتمندی زناشویی MSQ (Marital Satisfaction Questionnaire) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمونهای آماری Independent T Test، Paired T Test، Kruskal-Wallis و Mann-Whitney U در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها
بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین نمره رضایتمندی زناشویی در کل و مولفه های آن در معلمان گروه مداخله بعد از آموزش نسبت به قبل از آن به طور معنی داری افزایش داشت (001/0 = p) ولی در گروه کنترل تفاوت معنی داری بین میانگین نمره رضایتمندی زناشویی در کل و مولفه های آن قبل و بعد از آموزش مشاهده نشد (05/0 p>).

نتیجه گیری
آموزش غنی سازی روابط در افزایش رضایتمندی زناشویی و ابعاد آن (جاذبه، تفاهم، طرز تلقی و سرمایه گذاری) موثر بود، بنابراین از برنامه آموزش غنی سازی می توان به عنوان یک مداخله مناسب جهت افزایش رضایتمندی زناشویی افراد استفاده کرد.

کلید واژگان: تفاهم, جاذبه, رضایتمندی زناشویی, غنیسازی روابط, طرز تلقی, معلمان زن}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Evaluating the impact of relationship enrichment education on marital satisfaction of primary school female teachers in Birjand, 2012

Masomeh Miri, Mohammadreza Miri *, Gholamreza Sharifzade, Maryam Miri

Modern Care Journal, Volume:11 Issue: 3, Sep 2014, PP 177 -185

Background And Aim
Marriage and marital life plays a basic role in the elevation and mental health of the humankind, and life satisfaction plays an important part in family’s normal functions. The aim of this study was to investigate the impact of relationship enrichment education on marital satisfaction of primary school female teachers in Birjand.
Materials And Methods
In this quasi-exprimental study (pre-test, post-test, and control group), 80 female teachers working in Birjand primary schools were selected with multi-stage sampling method. Participants were allocated to control (n=40) and experiment (n=40) groups. Education of marital relationship enrichment skills was provided for the experiment group in eight 90-min sessions accompanied by group discussion. Data were collected by the 49-item Marital Satisfaction Questionairre. Data were analyzed in SPSS (version 16) by Independent t test, Paired t test, Kruskal-Wallis, and Mann-Whitney (U) tests at the level of α≤ 0.05.
Results
Significant differences were observed in the cases after the intervention concerning marital satisfaction and its components (p=0.001). However, there was no significant difference in the controls after the intervention in terms of marital satisfaction or its components (p>0.05).
Conclusion
The relationship enrichment educational program was effective in elevating the marital satisfaction quality and its components (attraction, understanding, attitude, and investment). Therefore, this enrichment program can be used as an effective intervention to increase marital satisfaction.

Keywords: Understanding, Attraction, Marital Satisfaction, Relationship Enrichment, Attitude, Female Teachers}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « relationship enrichment » در نشریات گروه « پزشکی »