جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "self-belief" در نشریات گروه "پزشکی"
-
خودباوری پایین و احساس بی ارزشی از شایع ترین حالات منفی روان شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری دیابت می باشد که می تواند عوارض متعددی در پی داشته باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر خودباوری و احساس بی ارزشی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو صورت پذیرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو شهر قزوین بود. نمونه گیری به روش طبقه ای بر روی کل افرادی که از مجموع جامعه آماری واجد شرایط بودند صورت گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه های خودباوری آزادی و مقیاس ارزشی شوارتز بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها، تعداد 80 نفر (46 زن و 34 مرد)، با کمترین امتیاز در هر مولفه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 23 زن و 17 مرد) جایدهی شدند. گروه آزمایش در معرض هشت جلسه 90 دقیقه ای معنادرمانی فرانکل قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA)، در نسخه 22 نرم افزار SPSS، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد مداخله آزمایشی بر افزایش خودباوری و کاهش احساس بی ارزشی سالمندان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو موثر بوده است (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد عامل جنسیت بر میزان اثربخشی معنادرمانی گروهی در افزایش خودباوری سالمندان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو موثر است ولی بر میزان اثربخشی معنادرمانی گروهی در کاهش احساس بی ارزشی سالمندان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو موثر نیست. پیشنهاد می شود برنامه معنادرمانی گروهی برای افزایش خودباوری و کاهش احساس بی ارزشی سالمندان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو استفاده شود.
کلید واژگان: معنادرمانی, خودباوری, احساس بی ارزشی, سالمندان, دیابتLow self-believe and feelings of worthlessness are the most common negative mental and emotional states in the elderly with diabetes, which can have several side effects. Therefore, the present study was to probe the effectiveness of group logo therapy on self-belief and feelings of worthlessness in the elderly with type II diabetes. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest and control group design. The statistical population included all the elderly with type II diabetes in Qazvin. Stratified sampling method was performed on all eligible individuals in the statistical population. The research tools were Azadi’s self-belief questionnaires and Schwartz’s value scale. Having completed the questionnaires, 80 people with the lowest score in each component (46 females and 34 males) were randomly assigned to the experimental and control groups (23 women and 17 men in each group). The experimental group exposed to eight 90-minute Victor Frankel Logo therapy sessions. The data were analyzed using univariate analysis of covariance (ANCOVA) statistical method in SPSS-22 software. The results of indicated that experimental intervention was effective on increasing self-belief and reducing the feelings of worthlessness in the elderly with type II diabetes (P<0.05). The results also showed that gender factor is effective on increasing the effectiveness of group Logo therapy on increasing the self-belief in the elderly with type II diabetes but not on the effectiveness of group Logo therapy on reducing the sense of worthlessness in the elderly with type II diabetes. It is recommended to use a group Logo therapy program to increase self-belief and reduce the feelings of worthlessness in the elderly with type II diabetes.
Keywords: Logo therapy, self-belief, Feeling worthless, the elderly, diabetes
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.