جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "self-disclosure" در نشریات گروه "پزشکی"
-
BackgroundParental disclosure is a phenomenon that occurs in families to a greater or lesser extent and has different effects on children and family relationships. Some parents do not know what topics are appropriate for disclosure and what the consequences may be. Therefore, the objective of the present study was to investigate the phenomenology of Iranian mothers› disclosure, its topics, and the experienced consequences.MethodsIn this qualitative study based on the descriptive phenomenological method, semi-structured interviews were conducted with a purposive sample of 22 first-marriage mothers who had disclosure experience and at least one 10- to 30-year-old child. The data were analyzed using Colaizzi’s phenomenological method.ResultsAnalysis of data revealed five main themes and 12 subthemes, including inappropriate disclosure topics (personal problems, problems with spouse), appropriate topics (positive or neutral comments about the spouse, financial problems, neutral and pleasant experiences, goals and viewpoints), contextual topics (negative comments about herself, communication problems with others, unpleasant experiences), positive consequences of disclosure (raising children’s awareness, improving the parent-child relationship quality), and negative consequences (undermining the parent-child relationship quality, creating negative emotions and thoughts in children). Mothers disclosed more frequently and about more diverse subjects to their children than their husbands.ConclusionIn general, the effects of mothers’ disclosure on children are different and depend on its content, and these effects are greater on adolescents. Family therapists, parent educators, and others who work with families can help mothers carefully evaluate their disclosures to establish clear and healthy communication boundaries with their children.Keywords: Phenomenology, Self-disclosure, Mother-child interaction, Financial disclosure, parenting
-
Background
Depression and anxiety are the most prevalent psychological symptoms in patients with multiple sclerosis (MS) and have a significant impact on quality of life (QOL) and disability progression in the patients. Therefore, it is very important to find ways to reduce the impact of these disorders on patients with MS. The data suggest that self-disclosure may be beneficial in improving symptoms of depression and anxiety in many chronic diseases. Due to the scarcity of related studies, this cross-sectional research aimed to evaluate the relations between self-disclosure, anxiety, and depression in patients with MS.
Methods112 patients with MS from several referral outpatient MS clinics participated in the study. Data were extracted using socio-demographic questionnaire to determine clinical variables and patient characteristics, Distress Disclosure Index (DDI) to assess self-disclosure, Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) to evaluate mood states, and Kurtzke Expanded Disability Status Scale (EDSS) recorded by an experienced neurologist.
ResultsMultiple linear regression analysis with controlling disease variables demonstrated distress disclosure as an independent factor to predict anxiety and depression in the patients (P < 0.05). Results also presented a significant, positive relationship between hospitalization history and disability levels with anxiety and depression. These findings clearly state that these two variables can accurately predict a heightened state of anxiety and depression in patients with MS.
ConclusionThis study provides empirical support for the positive role of disclosure in decreasing the negative emotions in MS. Further studies are needed to clarify the effects of disclosing MS in different cultural and situational contexts.
Keywords: Multiple Sclerosis, Self-Disclosure, Mood, Anxiety, Depression -
زمینه و هدف
به دلیل نقش بسیار مهمی که هیجان ها در زندگی انسان ها دارند، ابراز و افشای آن ها می تواند سودمندی های زیادی را برای افراد به ارمغان آورد. پژوهش حاضر با هدف مناسب سازی و تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس خودافشایی هیجانی (ESDS) انجام گرفته است. به منظور تسهیل اجرای مداخلات مرتبط با افشای هیجان، لازم است ابزارهای پژوهشی برای بررسی کارآمدی این مداخلات تهیه و در دسترس متخصصان قرار گیرد. ضمن اینکه این ابزارها، امکان انجام بررسی رابطه خودافشایی هیجانی را با دیگر سازه های مهم روان شناختی در جمعیت های مختلف فراهم می سازد.
مواد و روش ها:
روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و روش نمونه گیری در دسترس بود. نمونه اولیه شامل 998 نفر و نمونه نهایی با لحاظ کردن پرسشنامه های معتبر شامل 976 نفر از دانشجویان دانشگاه های دولتی و آزاد استان تهران و البرز که در سال تحصیلی 1399- 1398 مشغول به تحصیل بودند که علاوه بر مقیاس خودافشایی هیجانی به پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان (ERQ) و مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) پاسخ دادند.
یافته ها:
نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که ESDS در فرهنگ ایرانی ساختار پنج عاملی دارد. همسانی درونی مقیاس بالا و میزان آلفای کرونباخ برابر با 95/0 است. همبستگی معنادار بین نمرات این مقیاس با نمرات MSPSS بیانگر روایی همگرای مطلوب و با نمرات ERQ نشان دهنده روایی واگرای مطلوب است.
نتیجه گیری:
بر اساس یافته ها می توان گفت ESDS به عنوان ابزاری کارآمد می تواند در ارزیابی میزان ابراز و افشای هم زمان چندین هیجان مثبت و منفی توسط پژوهش گران و متخصصان بالینی مورد استفاده قرار گیرد. این ابزار در زمینه خودافشایی هیجانی کمک زیادی به متخصصان حرفه خواهد کرد.
کلید واژگان: خودافشایی, افشاء, هیجان, روان سنجیAim and BackgroundEmotions play an important role in human life. Expression and disclosure of Emotions can bring many benefits to people. The aim of this study was adaptation and determine the psychometric characteristics of the Persian version of the Emotional Self-Disclosure Scale (ESDS). In order to facilitate the implementation of interventions related to emotion disclosure, it is necessary to prepare research tools to evaluate the effectiveness of these interventions and make them available to clinician. In addition, these tools allow the investigation of the relationship between emotional self-disclosure and other important psychological constructs in different populations.
Methods and Materials:
The research method was descriptive and correlational and sampling method was convenience. The initial sample consisted of 998 people, and the final sample, included valid questionnaires, and consisted of 976 students of public and Azad universities of Tehran and Alborz provinces. Participants who studying in the academic year 2019-2020, responded to Emotional Self-Disclosure Scale, Emotion Regulation Questionnaire (ERQ) and the Multiple Scale of Perceived Social Support (MSPSS).
FindingsThe results of exploratory factor analysis showed that ESDS has a five-factor structure in Iranian culture. The internal consistency of scale was desirable and Cronbachchr('39')s alpha is 0.95. Correlation between ESDS with MSPSS scores indicates optimal convergent validity, and with ERQ scores indicate optimal divergent validity.
ConclusionsBased on the findings, ESDS can be used as an effective tool for researchers and clinical specialists, in evaluating the rate of expression and disclosure of a variety of positive and negative emotions. This tool will be of great help to professionals in the field of emotional self-disclosure.
Keywords: self-disclosure, disclosure, Emotion, psychometric -
مقدمه
عوامل حمایتی و روان شناختی دو عامل افزایش دهنده مشکلات در مردان مبتلا به اختلال دو دوقطبی نوع 1 می باشند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای اقدام برای رشد فردی در رابطه خودافشایی با هم وابستگی در مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 1: الگوی تحلیل مسیر انجام شد.
روش کارروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 1 در مراکز درمان اختلالات روانشناختی شهر ساری در سال 1398 بودند. برای برآورد حجم نمونه آماری بر اساس روش کلاین (2010) با توجه به تعداد 74 سوال در سه پرسشنامه و اختصاص ضریب 3 با بیش برآورد تعداد 250 بیمار به روش هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود افشایی اسنل و همکاران (1998)، پرسشنامه هم وابستگی هاگزهامر و همکاران (1998) و پرسشنامه اقدام برای رشد فردی روبیتشک (1998) بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از تحلیل مسیر با نرم افزار 18SPSS و 23Amos استفاده شد.
یافته هایافته ها نشان داد که همبستگی معنی داری بین متغیرهای اقدام برای رشد فردی و خودافشایی با هم وابستگی در سطح 01/0 وجود دارند. در مجموع مسیرهای مستقیم و غیر مستقیم متغیر خودافشایی و اقدام برای رشد فردی 63 درصد از متغیر هم وابستگی را پیش بین نمودند.
نتیجه گیریاین پژوهش تایید کننده نثش اساسی عوامل حمایتی در درمان بیماران دو قطبی دارد که می تواند تلویحات کابردی برای درمان گران ارایه دهد.
کلید واژگان: خودافشایی, هم وابستگی, دوقطبیIntroductionPsychological and supportive factors are two contributing factors to problems in people with bipolar disorder, so this study aimed to investigate the mediating role of action for personal development in the relationship self-disclosure with codependency in Men with bipolar disorder type 1: path analysis model done.
MethodsThe research method was a descriptive correlation based on path analysis. The study population included all people with bipolar disorder at Psychiatric disorders treatment centers in Sari in 2020. To estimate the sample size based on Kleinchr('39')s (2010) the method, 74 questions in three questionnaires, and 3 coefficients with overestimation of 250 patients were selected according to inclusion criteria. The Self-Disclosure Questionnaire of Snell, et al (2001), the codependency Questionnaire of Hughes-Hummer, et al (1998), and the action for personal development Questionnaire Robitschek of (1998) were used. Data analysis was performed by path analysis. Data were analyzed by SPSS 18 and 23Amos software.
ResultsThe results showed that there is a significant correlation between the variables of action for personal development and self-disclosure with the codependency at 0.01 level. Overall, direct, and indirect paths predicted 63% of the codependency variable by self-disclosure and action for personal development variables.
ConclusionThis study confirms the essential role of supportive factors in the treatment of bipolar patients that can provide practical implications for expensive therapies.
Keywords: Self-Disclosure, codependency, Bipolar -
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 502 (هفته دوم دی 1397)، صص 1321 -1328مقدمهتغییرات هورمونی و جسمی در دوره ی بعد از زایمان بر عملکرد جنسی زنان تاثیرگذار است. عملکرد جنسی، به طور مستقیم با رضایت جنسی افراد در ارتباط است. گفتگوی زوج پیرامون مسایل جنسی، خواسته ها و ترجیح های جنسی در برقراری رابطه ی زناشویی رضایت بخش تاثیر به سزایی دارد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین عملکرد جنسی و خود ابرازی جنسی زنان بعد از زایمان انجام شد.روش هااین مطالعه ی همبستگی، بر روی 160 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی مشهد که در بازه ی زمانی 4 هفته تا 6 ماه پس از زایمان بودند، در سال 1396 انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه های مشخصات دموگرافیک و زناشویی و شاخص عملکرد جنسی زنان و پرسش نامه ی خود ابرازی جنسی Hurlbert بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های Kruskall-Wallis و همبستگی Spearman با سطح معنی داری 050/0 > P انجام شد.یافته هاضریب همبستگی Spearman بین خود ابرازی جنسی و عملکرد جنسی با مقدار 600/0 معنی دار بود (001/0 > P).نتیجه گیریبا توجه به همبستگی مثبت بین عملکرد جنسی و خود ابرازی جنسی در دوره ی بعد از زایمان، پیشنهاد می شود جهت بهبود عملکرد جنسی زنان، ماماها در ضمن مراقبت های بعد از زایمان با استفاده از روش های مشاوره ای مختلف، اقدام به افزایش خود ابرازی جنسی زنان نمایند.کلید واژگان: عملکرد جنسی, خود ابرازی, پس از زایمانBackgroundHormonal and physical changes during postpartum have significant effects on women's sexual function. Sexual function is directly related to sexual satisfaction. Couple conversation about sexual issues, desires, and preferences has a significant impact on marital relationships. This study aimed to assess the relationship between sexual function and sexual self-disclosure in women after childbirth.MethodsThis correlation study was performed on 160 women referring to Mashhad City health centers, Iran, in the period from 4 weeks to 6 months postpartum. The research instruments consisted of demographic and sexual characteristics questionnaire, Female Sexual Function Index (FSFI), and Hurlbert Sexual Self-Disclosure Questionnaire. Data analysis was performed using SPSS software, and Kruskal-Wallis and Spearman correlation tests with significance level of P < 0.050. Findings: Spearman's correlation coefficient between sexual self-disclosure and sexual function with an amount of 0.600 was significant (P < 0.001).ConclusionConsidering the positive correlation between sexual function and sexual self-disclosure after childbirth, it is suggested that, in the context of postpartum care, midwives use different counseling methods to increase women's sexual self-disclosure.Keywords: Sexuality, Self disclosure, Childbirth
-
BACKGROUNDThe growing popularity of social networking sites (SNS) raises concerns about privacy and security, especially among teenagers and young people, as they experience different types of unsafe behaviors on SNS. In this regard, the problem of the consequences of using this communication tool has attracted the attention of psychology and sociology researchers. The aim of this study was to evaluate self-disclosure behavior in virtual social networks and its related factors.METHODSThis descriptive-analytical study was conducted among 601 students of Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran. Data were collected by standard questionnaire and analyzed by SPSS software.RESULTSEffective factors such as presence in the virtual network, obscurity, and access to the Internet and virtual networks were among the factors behind the self-disclosure behavior among students. The goal of attending virtual networks was communicating and sharing personal information, getting rid of loneliness, using in free time, accessing various information and updating information, getting to know friends and colleagues, feeling anonymity, feeling united, and lacking confidence. The findings main reason for self-disclosure behavior was presence in virtual social networks. There was a significant relationship between gender and the desire to obscurity.CONCLUSIONThe results of this study indicate that the tendency to self-disclosure behavior in virtual social networks among young people, especially students, is increasing. It is essential for the cultural and social authorities to pay attention and create effective grounds for raising awareness among the youthKeywords: Internet, Self-Disclosure, Behavior, Social Networks
-
مقدمهنگرانی بارداری، نوع خاصی از استرس است که به ترس ها و نگرانی های مادرانه ی مرتبط با بارداری اشاره دارد و دربرگیرنده ی نگرانی ها درباره سلامتی جنین، نشانه های جسمانی، فرزندپروری، روابط با دیگران و زایمان است.
هدف این پژوهش پیش بینی نگرانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودنظم دهی هیجانی است.روش کارجامعه ی آماری این پژوهش توصیفی شامل تمامی زنان باردار مراجعه کننده به یکی از مراکز مراقبت های بارداری یزد در خرداد سال 1395 بود که 240 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های نگرانی بارداری، خودافشایی هیجانی و خودنظم دهی هیجانی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.یافته هابین نگرانی بارداری و زیرمقیاس های خودافشایی هیجانی مانند افسردگی (793/0- =r)، شادکامی (217/0- =r)، حسادت (137/0 =r)، اضطراب (r=-317)، آرامش (244/0- =r)، ترس (518/0- =r) و از زیرمقیاس های خودنظم دهی هیجانی، راهبردهای نظم جویی متمرکز بر پیشایند (214/0- =r)، و راهبردهای نظم جویی متمرکز بر پاسخ (317/0- =r)، رابطه معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه از بین ابعاد خودافشایی هیجانی افسردگی، ترس در سطح 01/0 منفی و حسادت در سطح 05/0 مثبت توانستند نگرانی بارداری را پیش بینی کنند همچنین راهبردهای خودنظم دهی متمرکز بر پیشایند در سطح 05/0 نیز توانست در پیش بینی نگرانی بارداری نقش معنی داری داشته باشد.نتیجه گیریبر اساس نتایج، خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی می توانند نگرانی بارداری را پیش بینی نمایند. نتایج حاصل از این پژوهش جهت آگاهی زنان باردار از چگونگی تاثیر مهارت های خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی بر اضطراب بارداری می تواند اثر مطلوبی داشته باشد.کلید واژگان: ارداری, خودافشایی, خودنظم دهی, نگرانی, هیجانIntroductionPregnancy distress is a particular type of stress which refers to maternal fears and distress about pregnancy including distress about fetus health, physical symptoms, parenting, relationships with others and childbirth. The present study aimed to predict pregnancy distress based on the emotional self-disclosure and self-regulation.Materials And MethodsThe statistical population of this descriptive study included all pregnant women referred to a pregnancy care centers in June 2016, among whom 240 were selected based on convenient sampling. The questionnaires of pregnancy distress, emotional self-disclosure, and self-regulation were used for collecting data. The collected data were analyzed by using Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis.ResultsThe results indicated a significant relationship between pregnancy distress and emotional self-disclosure subscales such as depression (r= -0.793), happiness (r= -0.121), jealousy (r= -0.13), anxiety (r= 0.317), relaxation (r= -0.224), fear (r= -0.518), and emotional self-regulation sub-scales such as prior-focused regulation strategies (r= -0.214) and response-focused regulation strategies (r= -0.317). Based on the results of multiple regression among emotional self-disclosure dimensions of depression, fear at the negative level of 0.01 and jealousy at the positive level of 0.05 could predict pregnancy distress. Further, prior-focused self-regulation strategies played a significant role in predicting pregnancy distress at the level of 0.05.ConclusionAccording to the results, emotional self-discourse and self-regulation can predict pregnancy distress. The results can have a considerable effect to inform pregnant women about the effects of emotional self-disclosure and self-regulation skills on the pregnancy distress.Keywords: Distress, Emotion, Pregnancy, Self-disclosure, Self-regulation -
پژوهشگران و روان درمانگران، بر اهمیت خودافشاگری به عنوان یکی از فنون مشاوره و تاثیر چشمگیر آن بر رابطه ی مشاور و مراجع، تاکید می کنند. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر خودافشاگری مشاور بر تصمیم گیری و رضایت مراجع در مشاوره ی ژنتیک تالاسمی قبل از ازدواج بود. بدین منظور طی یک پژوهش از نوع پژوهش های آنالوگ (شبیه سازی شده) 131 نفر زوج مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی ژنتیک پزشکی اصفهان، به صورت نمونه ی دردسترس انتخاب و سناریویی از یک جلسه ی مشاوره ی ژنتیک برای زوجین ناقل تالاسمی را در یکی از سه حالت بدون، خودافشاگری خودافشاگری حرفه ای و خودافشاگری شخصی مشاور تکمیل کردند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون کای اسکویر نشان دهنده ی طیف متنوعی از ایده ها از قبیل تمایل مراجعین برای تصمیم گیری، درخواست اطلاعات بیشتر در مورد آزمایشات و گزینه های ممکن، ابراز افکار و احساسات و یا تردید در تصمیم گیری بود و نشان داد که خودافشاگری شخصی مشاور بر تصمیم گیری مراجعین تاثیر گذاشته است و نیز مشاوره جویان حالت خودافشاگری شخصی را نسبت به خودافشاگری حرفه ای رضایت بخش تر توصیف کردند. به نظر می رسد خودافشاگری مشاور ژنتیک یک فن بالقوه سودمند است که کاربرد بجا، ظریف، محتاطانه و هدفمند آن می تواند به نتایج مثبتی مانند رضایت مراجع منجر شود.
کلید واژگان: خودافشاگری, مشاوره ی ژنتیک, رضایت مراجعResearchers and therapists, focus on the importance of self-disclosure as one of the Consultant techniques and its dramatic impact on the relationship between the counselor and client. The aim of this study was to determine the impact of consultant self-disclosure on decision-making and client Satisfaction in Thalassemia genetic counseling before marriage. So, during a study of analog (simulated) 131 couples referred to the Counseling Center of Medical Genetics in Isfahan and they were selected through available sampling. They completed a scenario of one session of genetic counseling for Thalassemia conveyer couples in one of three states without self-disclosure, professional self-disclosure and personal advisors self-disclosure of the consoler. Results were analyzed using multivariate analysis of variance and chi square were indicators of wide range of ideas such as the clients willingness for decision making, a request about more information for testing and possible options, expressing ideas and feelings or uncertainty in decision making and indicated that the consultants personal self-disclosure has affected the decision making of a client. Personal self- advice-seekers have described personal self-disclosure more satisfying compared to professional self-disclosure. It seems self- disclosure of genetic counselor is a potentially useful technique. In which a Proper, elegant, discreet and objective use of it can lead to positive outcomes such as the client’s satisfaction.Keywords: self disclosure, genetic counseling, client Satisfaction
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.