جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "social communications" در نشریات گروه "پزشکی"
-
BackgroundThe most important way to prevent COVID-19 is to observe health behaviors such as keeping social distance from one another. After getting COVID-19, care-seeking behaviors can affect the severity of the disease. The current study aimed to investigate and compare the communication styles, care-seeking, and health behaviors in patients with COVID-19.MethodsA cross-sectional study was performed using a selfadministered questionnaire on patients with COVID-19 in Maragheh in 2020. The study population included 450 people selected using simple random sampling. Chi-square, one-way ANOVA, and Pearson Product Moment Correlation tests were used to compare communication styles, care-seeking, and health behaviors among outpatients and inpatients with COVID-19. Data were analyzed using SPSS 23 software.ResultsThe first place to seek t reatment for outpatients and inpatients with COVID-19 was health centers (28.2%) and hospitals (44.5%), respectively. In terms of communication behaviors, close contact of family members with others at work, getting the disease from close friends or colleagues (45.8%), and having a history of contact with an infected COVID-19 person (43.5%) were the most reported items by outpatients. On the other hand, hospitalized cases reported close contact of family members with others at work (62.4%), attending physicians’ offices (43.8%), and attending gatherings (41.2%) more than other communication behaviors (P<0.0001).ConclusionCare-seeking behavior is more appropriate among outpatients than inpatients, and preventive behaviors are more stable in outpatients than inpatients. Therefore, health education interventions in the community should focus on correcting careseeking behaviors and promoting good social communications.Keywords: COVID-19, Health behaviors, Health care seeking behavior, Social Communications
-
مقدمه
کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی علاوه بر مشکلات عملکرد توجه و هوشیاری، پایین ترین سطح فعالیت اجتماعی را نشان می دهند و مشکلات بیشتری در دوستیابی و حفظ آن دارند.
هدفهدف از تحقیق حاضر تاثیر بازی های حرکتی و رایانه ای بر توجه و روابط اجتماعی دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی 12-10 سال بود.
روشپژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر ابتدایی 12-10 سال مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی منطقه 4 تهران در سال 1400 بودند. از میان آن ها تعداد 36 نفر به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. بازی های حرکتی و رایانه ای در 8 هفته و هر هفته در 3 جلسه 60 دقیقه ای صورت پذیرفت. پرسشنامه کانرز نسخه والدین و پرسشنامه زبوف در پیش آزمون و پس آزمون توسط والدین پر شد. از تحلیل واریانس مرکب و از آزمون تی همبسته جهت تحلیل داده ها و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.
یافته هابازی های حرکتی و رایانه ای تاثیر مثبت معنی داری بر توجه و ارتباط اجتماعی داشتند (P≤0/05)؛ اما بین تاثیر این دو مداخله بر هیچ یک از متغیرهای تحقیق تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P≥0/05).
نتیجه گیریبازی های حرکتی و رایانه ای موجب بهبود توجه و روابط اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی می شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود از این بازی ها برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی استفاده شود.
کلید واژگان: بازی های حرکتی, بازی های رایانه ای, نقص توجه, بیش فعالی, توجه, روابط اجتماعیIntroductionChildren with Attention Deficit Hyperactivity Disorder, in addition to attention deficit hyperactivity disorder and alertness problems, show the the lowest level of social activity and they have more trouble finding and keeping friends.
AimThe aim of this study was to investigate the effect of motor and computer games on the attention and social communications of male students with attention deficit hyperactivity disorder aged 10-12 years.
MethodThe statistical population of the present study was all elementary male students aged 10-12 years with Attention Deficit / Hyperactivity Disorder in District 4 of Tehran in 2021 and 36 of them were purposefully and accessibly selected. Motor and computer games were performed in 8 weeks and in each session in 3 sessions of 60 minutes. The Connors questionnaire of the parents' version and the Zebov questionnaire were filled out by the parents in the pre-test and post-test. Repeated measure analysis and paired t-test were used to analyze the data using SPSS software version 23.
ResultsMotor and computer games had a significant positive effect on attention and social communication; also, motor and computer games have a significant positive effect on the perceptual-motor skills of male inactive students (P≤0.05), but there was no significant difference between the effects of these two interventions on any of the research variables (P≥0.05).
ConclusionMotor and computer games improve attention and social communications in children with attention deficit / hyperactivity disorder; therefore, it is recommended that these games be used to help children with attention deficit / hyperactivity disorder.
Keywords: Motion games, Computer games, Attention Deficit Hyperactivity Disorder, Attention, Social communications
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.