جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "teaching skills" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
امروزه مهم ترین عاملی که در تعلیم و تربیت دانشجویان نقش ایفا می کند، اساتید می باشند. به این منظور در این مطالعه به بررسی ویژگی های یک استاد خوب از دیدگاه دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه علوم پزشکی تبریز پرداخته شد.
روش کاراین مطالعه مقطعی بر روی 152 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت و انفورماتیک پزشکی انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی جمع آوری شد که روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت. دیدگاه دانش آموزان در مورد معلم خوب در مقیاس پنج درجه ای لیکرت مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی، مجذور کای و کروسکال والیس توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
نتایجبه طور کلی، 67/8 درصد دانشجویان خانم و 52/6 درصد دانشجویان رشته کارشناسی بودند. مهمترین خصوصیات یک استاد خوب دانشگاهی از دیدگاه دانشجویان به ترتیب برقراری رابطه صمیمانه با دانشجو، تسلط استاد بر درس مورد تدریس، صدا لهجه استاد و دانش عمومی درباره درس مورد تدریس بود. از طرفی دیگر، رعایت آیین نامه های آموزشی جهت حذف دانشجویانی که بیش از حد مجاز غیبت دارند، قاطعیت و سختگیری، انجام حضور و غیاب در کلاس و نگرش استاد به رشته تحصیلی خود و دانشجویان از ویژگی هایی بودند که دانشجویان کمترین اهمیت را برای آن قایل بودند. طبق آزمون های آماری ارتباط بین متغیر های مقطع تحصیلی، جنس، رشته، وضعیت تحصیلی، سن با ویژگی های مهارت های تدریس، مهارت های ارزشیابی و ارتباطات بین فردی معنی دار بود (0/05>p-value). همچنین بین متغیر سال تحصیلی و ویژگی های مهارت های تدریس، ارتباطات بین فردی و ویژگی های فردی ارتباط مثبتی وجود داشت (0/05>p-value).
نتیجه گیریبا توجه به یافته ها، لازم است دانشگاه در جذب اساتید به تسلط علمی، شیوایی بیان و علاقه به تدریس اهمیت ویژه ای قایل شود و برای آن ها کارگاه های توانمندسازی برنامه ریزی و برگزار کند. این امر منجر به احساس رضایتمندی بیشتر در دانشجویان شده و کیفیت یاددهی- یادگیری را بهبود می بخشد.
کلید واژگان: دیدگاه دانشجو, استاد خوب, مهارت های تدریس, مهارت های ارزشیابی, ارتباطات بین فردیIntroductionToday, the most important factor that plays a role in the education of students are the professors. For this purpose, this study investigated the characteristics of a good professor from the students' point of view of Tabriz University of Medical Sciences Faculty of Management.
Materials & MethodsThis cross-sectional study was conducted on 152 students of the Faculty of Management and Medical Informatics. Data were collected using a two-part questionnaire which validity and reliability were investigated. Students’ views about the good teacher were studied in five-point Likert scale. The data analysis was done using descriptive statistical methods, chi-square and Kruskal Wallis by the software SPSS version 24.
ResultsOverall, 67.8% of the students were female and 52.6% were students from the bachelor's degree. The most important characteristics of a good university teacher from the students' point of view were establishing a cordial relationship with the student, mastering the subject, tone of voice and accent, and general knowledge about the subject. On the other hand, compliance with the educational regulations to remove students who are absent more than allowed, decisiveness and strictness, attendance and absence in the class and the teacher's attitude towards his field of study and the students were among the features that were the least important. According to statistical tests, the relationship between the variables of education level, gender, field of study, educational status, age with the characteristics of teaching skills, evaluation skills and interpersonal communication was significant(p-value <0.05). Also, there was a positive relationship between the variable of academic year and the characteristics of teaching skills, interpersonal communication and individual characteristics(p-value <0.05).
ConclusionAccording to the findings, it is necessary for the university to give special importance in employing teachers for their academic mastery, eloquence and interest in teaching and to plan and organize empowerment workshops for them. This leads to more satisfaction in students and improves the quality of teaching-learning.
Keywords: Student perspective, good professor, Teaching Skills, evaluation skills, Interpersonal communication -
مقدمه
دوره های کوتاه مدت توانمندسازی اعضای هییت علمی یکی از روش های توسعه مهارتهای آموزشی اعضای هییت علمی در دانشگاه های علوم پزشکی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر دوره های کوتاه مدت توانمندسازی بر رشد مهارتهای آموزشی و انتقال یادگیری به محیط های آموزشی توسط اعضای هییت علمی در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شده است.
روش کارمطالعه ی حاضر مقطعی است. در این مطالعه برنامه دوره کوتاه مدت با استفاده از بررسی متون و دیدگاه صاحبنظران تدوین شده است. اهداف آموزشی دوره در رابطه با نقشهای آموزشی مورد انتظار از اعضای هییت علمی تعیین شد. این دوره آموزشی در سه محور طراحی شده است که شامل برنامه ریزی آموزشی، روش های یاددهی-یادگیری و ارزشیابی است. در این دوره از روش های یاددهی-یادگیری فعال شامل روش های معمایی، یادگیری مبتنی بر مورد، و بحث گروهی در گروه های کوچک استفاده شد. اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی کهدر دوره های توانمندسازی شرکت کردند(78 نفر)، در مطالعه وارد شدند. ارزشیابی برنامه با استفاده از ارزیابی رضایت فراگیران، انتقال آموخته ها به محیط آموزشی و میزان یادگیری شرکت کنندگان انجام شده است. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی با نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شد.
یافته هادر مطالعه حاضر 78 نفر از اعضای هییت علمی در 4 دوره کوتاه مدت توانمندسازی شرکت کردند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد فراگیران از اجرای دوره های آموزشی رضایت داشتند (15/0±57/4) و عملکرد آنان در سوالات مبتنی بر سناریو در سطح مطلوب (96/2 ±57/8) گزارش شده است. میانگین نمرات خودارزیابی شرکت کنندگان در رابطه بکارگیری آموخته ها در محیط واقعی (انتقال یادگیری) بالاتر از متوسط (36/0±73/3) ارزیابی شد.
نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد دوره های کوتاه مدت توانمندسازی می تواند به عنوان راهکاری جهت بهبود کیفیت آموزشی از طریق رشد مهارتهای آموزشی اعضای هییت علمی و بکارگیری آموخته ها در محیط های واقعی مورد استفاده قرار گیرد. ارزشیابی برنامه کوتاه مدت توانمندسازی نشان داد تاثیر برنامه آموزشی بر عملکرد شرکت کنندگان در سطح قابل قبول گزارش شده است.
کلید واژگان: توانمندسازی, مهارت تدریس, اعضای هیئت علمی, دانشگاه علوم پزشکیIntroductionShort-term faculty development courses are one of the ways to improve faculty members' educational skills at universities. The aim of the present study was to assess the effect of short-term faculty development courses on faculty members' educational skills.
Materials & MethodsThe present study is a cross sectional study. In this study, faculty members of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences who participated in the courses were entered in the study. The course were developed through the literature review and the views of the experts. The educational objectives developed based on the expected roles of the faculty members in universities. The course is designed in three axes, including educational planning, teaching-learning methods, and assessment. The active learning methods were used, including Jigsaw, case-based learning, and small group discussion. Program evaluation is done by assessing learner satisfaction, learning, and transferring learning to the educational environment. Data were analyzed using descriptive statistics.
ResultsIn the present study, 78 faculty members participated in the short-term faculty development courses. Four times faculty development courses have been implemented in in 2017-2019. The results of the present study showed that the participants were satisfied with the courses (4.57±0.15) and their performance on scenario-based questions was in the high level (8.57±2.96). Participants assessed their learning transfer to real situation in the higher than medium level. (±3.73 0.36)
ConclusionEvaluation of the Short-term courses reported in acceptable level for improving participants’ performance. The results of the present study showed that short-term development courses could be used as a solution to improve faculty members' teaching skills and applying what they have learned in real-world settings.
Keywords: Faculty Development, Teaching Skills, Faculty members, Medical Sciences University -
Background
Peer observation is one method of honing teaching skills by evaluating the presentation skills of others with a two-way process of improvement based on critical reflection.Structuring the process of peer observation helps identify gaps where individual students may err while teaching. The main aim of this initiative is to evaluate the quality of teaching among postgraduate students in one department using the principles of peer, near-peer, and faculty observation.
MethodsStructured peer observation of postgraduate seminars was conducted where students’teaching skills were critically commented upon by peers, near-peers, and faculty. Measurements included perceived confidence of students in the feedback process, self-appraisal of competence in selected teaching behaviours and participants’ attitude towards the process of observation using quantitative methodologies. The results were analysed using descriptive statistical methods and expressed as measures of central tendency.
ResultsOverall outcomes were highly positive in terms of confidence and appraisal abilities of students in the feedback process. The attitudinal perceptions of students were also positive.
ConclusionUsing feedback from peer and near-peer evaluation, students can develop the teaching skills which will later manifest as beneficial teaching practices in long run. By repeatedly observing and then enacting teaching practices, the gap existing between the current state and the desired state of performance can be reduced.
Keywords: Structured peer observation, Feedback, Teaching skills, Postgraduate -
سابقه و هدف
یکی از مهمترین اجزا در سیستم آموزشی، استادان می باشند که دارای نقش تعیین کننده ای در دستیابی به اهداف آموزشی هستند. ارزشیابی از مهم ترین پایه های ارتقاء کیفیت آموزش می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اولویت های ارزشیابی اساتید از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور انجام گرفت.
مواد و روش هااین مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی و تحلیلی در دانشگاه علوم پزشکی نیشابور در سال 1392 انجام شد. تمامی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی نیشابور (140) به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مربوطه که پایایی آن 83/0 بود، جمع آوری گردید. سپس داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 20 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته هادانشجویان مورد مطالعه 59 زن و 60 نفر مرد بودند که میانگین سنی دانشجویان در زمان مطالعه 13/1±58/20 سال بود. از نظر دانشجویان مهمترین فاکتورهای یک استاد خوب : تسلط بر موضوع درس (2/84 %) در بخش مهارت تدریس ، شیوه بیان و انتقال مفاهیم و تفهیم مطلب (70%) در بخش ویژگی های فردی، احترام به دانشجو (7/71 درصد) در بخش مهارت های ارتباطی، زمان دقیق شروع و پایان کلاس (7/ 51 درصد) در حیطه رعایت قوانین و مقرارات و امتحان جامع و دقیق در پایان ترم تحصیلی (5/37درصد) در بخش مهارت های ارزشیابی مطرح شدند. از نظر دانشجویان بین 5 حیطه مورد بررسی تفاوت معناداری وجود نداشت. بین معدل و هیچکدام از حیطه ای ارزشیابی ارتباط معناداری وجود نداشت. بین جنسیت و دو حیطه رعایت قوانین و مقررات و مهارت تدریس تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد، دو حیطه: مهارت های تدریس و مهارت های ارزشیابی از نظر دانشجویان اولویت مهمتری هستند. بنابراین اساتید دانشگاه و اعضای هیئت علمی و دانشگاه ها باید در زمینه ارتقاء کیفیت این دو حیطه برنامه ریزی و تلاش نمایند.
کلید واژگان: ارزشیابی اساتید, دانشجویان, مهارت تدریس, علوم پزشکیBACKGROUND AND OBJECTIVEOne of the most important components of the educational system is the professors who have a decisive role in achieving educational goals. Evaluation is one of the most important bases for improving the quality of education. The purpose of this study was to evaluate the evaluation priorities of professors from the perspective of students of Neyshabur University of Medical Sciences.
METHODSThis cross-sectional descriptive and analytical study was conducted at Neyshabur University of Medical Sciences in 2013. All students of Neyshabur School of Medical Sciences (140) were enrolled in the census. Data were collected using a questionnaire whose reliability was 0.83. Data were then analyzed by SPSS20 software. Significance level was set at 0.05.
FINDINGSThe study population was 59 females and 60 males with a mean age of 20.58 ± 1.13 years. According to the students, the most important factors of a good teacher are mastery of the subject (84.2%) in teaching skills, expressing and conveying concepts (70%) in personal characteristics, respect for students (71.7%). In the communication skills section, the precise start and end times of the class (51.7%) were in the area of observing the rules and regulations and a comprehensive and precise exam at the end of the semester (37.5%) in the assessment skills section. There was no significant difference between the 5 areas of study. There was no significant relationship between GPA and none of the evaluation domains. There was a significant difference between gender and the two domains of observance of rules and teaching skills.
CONCLUSIONThe results of the present study showed two areas: teaching skills and evaluation skills are more important for students. Therefore, university professors and faculty and universities should plan and strive to improve the quality of these two areas
Keywords: Teachers' Evaluation, Students, Teaching Skills, Medical Sciences -
سابقه و هدفپژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با اضطراب پژوهشی اعضای هیئت علمی گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه های ایران انجام گرفته است.مواد و روش هاجامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی اعضای هیئت علمی تمام وقت شاغل در گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه های کشور در سال تحصیلی 93-1392 است که تعداد کل آنها 181 نفر است. از این تعداد 139 نفر همکاری لازم را در تکمیل پرسشنامه داشتند. روش انجام پژوهش حاضر پیمایشی- تحلیلی و ابزار گردآوری داده پرسشنامه اضطراب پژوهش هیگینز– کوترلیک می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته هایافته ها نشان داد که حدود 63 درصد از پاسخگویان میزان اضطراب بالایی دارند و در 37 درصد باقیمانده نیز سطح اضطراب در حد متوسط است. نتایج مربوط به آزمون های همبستگی حاکی از آن است که بین مولفه های دو متغیر پیش بین مهارت های آموزشی و عوامل محیطی با اضطراب پژوهش رابطه معنادار و منفی وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفه های این دو متغیر قادرند 38 درصد از واریانس اضطراب پژوهش را تبیین کنند.نتیجه گیریبر مبنای تحلیل یافته های پژوهش حاضر، اضطراب می تواند بر بهره وری اعضای هیئت علمی تاثیر منفی گذاشته و از این طریق عدم پیشرفت اعضای هیئت علمی را به همراه داشته باشد. آشکار است که با تداوم چنین شرایطی، بازار تولیدات علمی در نظام آموزش عالی دچار رکود شده و سبب گردد این نظام نتواند به ایفای کارکردهای خود یعنی آموزش و پژوهش در جامعه ادامه دهد.کلید واژگان: اضطراب پژوهش, مهارت های آموزشی, محیط حرفه ای, گروه علم اطلاعات و دانش شناسیBackground And AimThe present study was conducted to determine the factors associated with the research anxiety among the faculties of knowledge and information science departments of Iranian universities.
Material andMethodsThe study sample consisted of all full-time faculties working in the knowledge and information science departments of Iranian universities (181 individuals) in the academic year of 2013-2014. Among them, 139 participants had good cooperation in filling out the questionnaire. In this survey-analytical study, data were collected using Higgins-Kotrlik research anxiety inventory. Data were analyzed using SPSS 20.
Findings: The results showed that about 63% of the respondents had high anxiety level and the remaining (37%) had the moderate level of anxiety. The results of the correlation tests revealed that two predictor variables of teaching skills and environmental factors had a negative significant relationship with the research anxiety. The results of the regression analysis indicated that the components of these two variables could explain 38% of the variance of anxiety research.ConclusionThe findings illustrated that an anxiety can negatively affect the productivity of faculty members, leading to their slow improvement. It is clear that continuing such a situation may result in scientific recession in high education system; therefore, this system cannot continue to serve effectively its performance, namely, education and research in society.Keywords: Research anxiety, Teaching skills, Professional environment, Knowledge, Information Science Department -
مقدمهتوجه به عوامل موثر در تدریس اثربخش می تواند منجر به ارتقای کیفیت آموزش، فرآیند یاددهی-یادگیری و ایجاد انگیزه یادگیری در دانشجویان گردد. تحقیق حاضر با هدف فراتحلیل عوامل موثر بر تدریس اثربخش در آموزش پزشکی انجام شد.روش هادر این پژوهش از روش فراتحلیل استفاده شد. پس از بررسی تعداد زیادی از پایان نامه ها، مقالات و پژوهش های انجام شده درارتباط با عوامل موثر بر تدریس اثربخش در علوم پزشکی از سال 1380 تا 1394، تعداد 30 مطالعه انتخاب و 4 متغیرکلی و عام شناسایی شد. از نرم افزار جامع فراتحلیل (CMA-2) برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.نتایجاندازه اثرهای ترکیبی محاسبه شده به ترتیب اهمیت برای مهارت های ارتباطی (622/0ES=)، ویژگی های فردی (56/0ES=)، مهارت های تدریس(473/0ES=) و مهارت های ارزشیابی (367/0ES=) است که همه مولفه ها از لحاظ آماری معنادار هستند
(01/0>P)؛ باتوجه به یافته ها مولفه مهارت های ارتباطی و ویژگی های فردی دارای اندازه اثر متوسط و مولفه مهارت های تدریس و مهارت های ارزشیابی دارای اندازه اثر کوچک هستند.نتیجه گیرینتیجه فراتحلیل نشان داد که به ترتیب اهمیت، مولفه های مهارت های ارتباطی، ویژگی های فردی، مهارت های تدریس و مهارت های ارزشیابی مهم ترین مولفه های موثر در تدریس اثر بخش در علوم پزشکی هستند.کلید واژگان: فراتحلیل, تدریس اثربخش, آموزش پزشکی, مهارت های ارتباطی, مهارت های تدریسIntroductionConsidering determinant factors in effective teaching could lead to improvement of education, teaching-learning process and motivate students to learn. The purpose of this study was to perform a meta-analysis of factors affecting effective teaching in medical education.MethodsMeta-analysis method was employed in this research. A total of 30 publications were selected and four general variables were identified after analyzing a large number of theses, articles and research studies on factors affecting effective teaching in medical education from 2001 to 2015. The Comprehensive Meta-analysis software (CMA-2) was used to analyze the collected data.ResultsCombining effect sizes in order of importance were calculated for communication skills (ES=0.622), individual characteristics (ES=0.56), teaching skills (ES=0.473) and evaluation skills (ES=0.367); all components were statistically significant (PConclusionThe results of the meta-analysis indicated that in order of importance, communication skills, individual characteristics, teaching skills and evaluation skills were the most important components affecting effective teaching in medical education.Keywords: Meta, analysis, effective teaching, medical education, communication skills, teaching skills -
Background
Achieving the characteristics of effective teaching can play an undeniable role in assurance of education.
ObjectivesThe aimof this studywas to assess the relationship between some teachingmicro skills during classroomteaching and the level of students’ learning.
MethodsAt the beginning of this cross sectional study, a list of professors’ behavioral-verbal characteristics during classroom teaching, whichmight lead to amore efficient learning, was prepared. These items were checked according to the check list by two students after attending the class. At the end of each session, an examwith appropriate validitywas held to evaluate the amount of learning. The correlation between the students’ scores and the teaching skills of the professor was analyzed through SPSS software ( = 0.05).
ResultsA significant correlation was found between “Absence of mumble in the class” (P = 0.015), “fun atmosphere in the class” (P = 0.032), “notmerely reading the slides by the professor” (P = 0.003), “mentioning the objectives at the beginning of each session” (P = 0.011) and “lack of voice monotony” (P = 0.023), and the increase in the mean of students’ scores. However, there was not a significant relationship between designating a break time during teaching period (P = 0.120) and “the rate of teaching” (P = 0.774) with themean of student’s achieved scores.
ConclusionsAccording to the conditions of this study, the ability to control the class in terms of absence of mumble, establishing a fun atmosphere, not merely reading the slides by the professor, mentioning the objectives at the beginning of each session and lack of voicemonotony increase the learning level in classroomteaching.
Keywords: Education, Professor, Student, Learning, Teaching skills -
Microteaching, a teacher training technique currently practiced worldwide, provides teachers an opportunity to perk up their teaching skills by improving the various simple tasks called teaching skills. With the proven success among the novice and seniors, microteaching helps to promote real-time teaching experiences. The core skills of microteaching such as presentation and reinforcement skills help the novice teachers to learn the art of teaching at ease and to the maximum extent. The impact of this technique has been widely seen in various forms of education such as health sciences, life sciences, and other areas. The emerging changes in medical curricula by the Medical Council of India and the role of medical teachers envisage the need of this special training of teachers and monitoring of their skills for their continued efficient performance at any age. The alleged limitations of microteaching can be minimized by implementing this at the departmental level in several sequences. The author made literature search of research and review articles in various educational databases, journals, and books. From the reference list of published articles, books were also reviewed. This paper presents an outline of the various phases of microteaching, core teaching skills, implementation aspects, and the impact of microteaching on medical education.Keywords: Microteaching, medical education, teacher training, teaching skills, teach, re teach
-
مهارت های تدریس نظری از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجندزمینه و هدفارزیابی ساز و کار ارتقای کیفیت و بازنگری سیستم های آموزشی گام موثری در توسعه کیفی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین مهارت های تدریس اعضای هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی از روش نمونه گیری سرشماری استفاده شد. جهت انجام تحقیق نیز یک پرسشنامه سه قسمتی برای بررسی طرح درس، مهارت های حین تدریس و فعالیت های تکمیلی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر و تی در سطح معنی داری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین نمره نحوه تدریس82/6 ± 30/31، شرایط موثر بر یادگیری 56/8 ± 44/47، مهارت های ارتباطی 2/1 ± 22/18، رعایت مقررات آموزشی 51/4 ± 46/11 و فعالیت های تکمیلی 55/3 ± 72/23، سنجش آغازین و ورودی 28/3 ± 15/7، چگونگی استفاده از پیش سازمانده ها 48/2 ± 16/19بود. بین رعایت مقررات آموزشی با جنس و مقطع تحصیلی اعضای هیات علمی (01/0 P=) و نیز بین ویژگی های فردی اساتید و جنس ارتباط معنی داری وجود داشت (03/0 P=). بین مهارت های ارتباطی و سن و جنس اعضای هیات علمی نیز ارتباط معنی داری وجود داشت (02/0 P=). انواع فعالیت های تکمیلی ارائه شده به دانشجویان به ترتیب در 8/62% موارد سخنرانی، 96% یادداشت برداری، 84% بحث گروهی، 52% مطالعه کتابخانه ای، 40% خلاصه نویسی و 35% جمع آوری مقالات بود.نتیجه گیریلازم است اعضای هیات علمی با نوآوری های آموزش آشنا شوند. اساتید نیز بایستی بکوشند تا روش های تدریس را با نیازهای فراگیران هماهنگ و در جهت رفع نارسایی های روش آموزشی و اصلاح آن گام بردارند. نتایج ارزشیابی ها، اساتید را برای نیل به این اهداف یاری می کند.
کلید واژگان: ارزیابی آموزشی, مهارت تدریس, دانشجو, اعضای هیات علمیBackground And AimEvaluation of quality improvement and teaching system revision is effective step in quality development. The aim of the present study was to investigate the teaching skills in nursing and midwifery faculties from the professor's and student's point of view.Materials And MethodsIn this Analytic descriptive Study, all of the members and students in the nursing faculty selected through census. A questionnaire was used to investigate the lesson plan, in-teaching skills, and complementary activities. Data were analyzed by descriptive, chi-square test, t-test at α=0.05 was confirmed by searching the relevant professors opinion and reliability was approve by a pilot study.ResultsMean score in different items was method of teaching 30.31±6.82 conditions affected learning 47.44±8.56, communication skills 18.22±8.56, teaching rules 14.46±4.51, complementary activities 23.72±3.55, reassessment 7.15±3.28, and use of advance organizer 19.16±2.48. Between teaching rules with sex and Masters Degree was significant relation (P=0.01), also between personal characteristics and sex was significant relation (P=0.035) between relation skills and sex and age was significant relation (P=0.027). Complementary activities given to the students were lectures in 62.8%, taking notes in 96%, 84% group discussions, 52% study in library, 40% summary writing, and 35% collecting articles.ConclusionMedical education centers need to make faculty members familiar with innovations in education. Professors also should try to coordinate their method of teaching with students needs and attempt to correct the deficiencies in their ways of teaching. The result of the evaluations help the professors to achieve their aims.Keywords: Assessment, Teaching skills, Student, Midwifery, Nursing Faculty members -
مطالعات نشان می دهند که در چرخه آموزش بالینی، دستیاران نقش عمده ای در آموزش کارآموزان و کارورزان دارند. هم چنین به دلیل حضور بیش تر در مراکز آموزشی درمانی اغلب موارد رهبران تیم آموزشی در بخش های بالینی می باشند بنابراین برخورداری از آمادگی رسمی برای کسب مهارت های تدریس، آشنایی با روش های نوین تدریس و چگونگی افزایش اثربخشی آموزشی، تهیه اهداف آموزشی و مارپیچ آموزشی از ضروریات برنامه های دستیاری محسوب می شوند. هدف از این پژوهش بررسی میزان تاثیر آموزش مهارت های تدریس بر نقش آموزشی دستیاران داخلی وکودکان در دانشگاه علوم پزشکی ایران و کرمانشاه بود تا بدین ترتیب بتوان برنامه های آموزشی در جهت تقویت مهارت های تدریس دستیاران را تدوین کرد. روش مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و برای پاسخ دهی کارورزان، پرسش نامه ای خود ایفا حاوی سوالاتی در مورد 7 محور کلی مهارت های تدریس براساس مقیاس لیکرت طراحی شد. مطالعه آزمایشی انجام شده روایی صوری در حد مطلوب داشت و روایی محتوایی و ضریب پایایی(آلفای کرونباخ 45% و 015/0=p) نیز تعیین شد سپس مطالعه اصلی روی کارورزان بخش های داخلی و کودکان در مراکز آموزشی وابسته به دانشگاه ایران و کرمانشاه صوت گرفت و پس از جمع آوری پرسش نامه تکمیلی، کارگاه آموزشی 1 روزه برای دستیاران انتخابی در این 2 بخش بالینی برگزار گردید و 3-2 ماه بعد از برگزاری کارگاه، به طور مجدد پرسش نامه ذکر شده میان کارورزان توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. در مرحله اول در دانشگاه علوم پزشکی ایران 164 کارورز و در دانشگاه کرمانشاه 67 کارورز که دارای شرایط لازم بودند پرسش نامه مربوطه را تکمیل نمودند سپس 37 دستیار داخلی و کودکان(سال دوم و سوم) در دانشگاه ایران و 16 دستیار داخلی و کودکان(سال دوم و سوم) در دانشگاه کرمانشاه که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، در کارگاه آموزشی مهارت های تدریس بالینی به طور جداگانه شرکت کردند و در مرحله دوم 56 کارورز از دانشگاه ایران و 44 کارورز از دانشگاه کرمانشاه به طور مجدد پرسش نامه را تکمیل نمودند. محور اصلی نتایج پیرامون 7 محور کلی مهارت های آموزش، مهارت های ارتباطی، ایفای نقش، ارائه بازخورد، روابط با دانشجو، ارزیابی و خصوصیات حرفه ای بود که در هر مورد مقایسه نتایج حاصل از 2 دانشگاه قبل و بعد از برگزاری کارگاه آموزشی صورت گرفت. در مقایسه 2 دانشگاه با استفاده از آزمون مجذور کای، مشاهده شد که با برگزاری کارگاه آموزشی، میانگین امتیازات مهارت های ذکر شده در 7 محور عمده، در 2 دانشگاه افزایش یافته است که این تفاوت معنی دار بود(001/0=Pvalue). هم چنین این تفاوت در هر یک از 7 محور در دانشگاه ایران نیز معنی دار بود(بدین معنا که با برگزاری کارگاه آموزشی، میانگین امتیازات مهارت های فوق در دانشگاه ایران افزایش یافته بود). در دانشگاه کرمانشاه در 5 محور کلی این تفاوت معنی دار به دست آمد اما در 2 محور ارائه بازخورد و خصوصیات حرفه ای معنی دار نبود. با توجه به نتایج به دست آمده در رابطه با رشد فزاینده رتبه ای که کارورزان در مورد مهارت های تدریس دستیاران سال دوم و سوم بالینی در هر دو دانشگاه ذکر کرده بودند، به نظر می رسد برگزاری دوره های آموزشی و تربیتی برای دستیاران گروه های مختلف بالینی به منظور آشنایی و تقویت مهارت های تدریس بالینی در طول دوره دستیاری باید در دانشکده های پزشکی مورد توجه بیش تری قرار گیرد و بهتر است براساس سنجش نیازهای موجود، برنامه های آموزشی مهارت های تدریس برای دستیاران از ابتدای ورود به دوره دستیاری در نظر گرفته شوند.
کلید واژگان: مهارت های تدریس, تدریس بالینی, دستیار, بخش بالینیStudies show that residents play an important role in teaching medical students and as there is a large number of contact hours among them, they are assumed as the leaders of educational team. So developing teaching skills, being familiar with innovative teaching methods, knowing how to increase the educational efficacy, providing teaching objectives and educational spiral are the necessities of residency programs. The purpose of the present study was to determine the effect of teaching skills workshop on the teaching role of residents at Iran and Kermanshah Universities of Medical Sciences to promote residents’ teaching skills. In this quasi-experimental study a self-administered Likert type scale questionnaire was given to target population in pediatrics and internal medicine wards. After the pilot study, the questionnaire was distributed among interns of these two clinical wards in both universities. Then, the randomized selected residents of these two clinical settings participated in an 8-hour workshop, and then 2-3 months after the workshop, the interns again completed the questionnaire and the data were gathered. In the first stage, 164/67 interns of Iran/Kermanshah University of Medical Sciences completed the questionnaire. Then 37/16 of second and third year residents of Pediatrics and Internal medicine of Iran/Kermanshah University of Medical Sciences attended the workshop. In the second stage, 56/44 interns of Iran/Kermanshah University of Medical Sciences completed the questionnaire. There was a significant difference between the mean group ratings for all of the teaching skills characteristics in both universities(P=0.001). The overall teaching skills in Iran University of Medical Sciences significantly increased and 5 categories of teaching skills in Kermanshah University of Medical Sciences except “Giving Feedback” and “Professional Characteristics” also increased after the workshop. Overall teaching effectiveness of residents increased after the workshop. Increasing scores of interns about residents’ teaching skills after the workshop revealed that training programs and teaching skills courses for residents should be performed as formal instructional residency programs. Also, a need assessment should be done to develop such a course to improve residents’ teaching skills.Keywords: Teaching skills, Clinical teaching, Resident
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.