جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "trimoxazole" در نشریات گروه "پزشکی"
-
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال پانزدهم شماره 10 (پیاپی 93، Oct 2017)، صص 625 -634مقدمه
گزارش های زیادی در مورد اثرات مصرف طولانی مدت سولفاسالازین بر ناباروری مردان گزارش شده است، اگرچه اطلاعات دقیقی از تاثیر مصرف کوتریموکسازول بر کیفیت اسپرم وجود ندارد.
هدفدر این تحقیق به بررسی اثرات مصرف کوتریموکسازول و مصرف توامان با اسیدفولیک بر کیفیت اسپرم در موش صحرایی نر پرداختیم.
موارد و روش هادر این مطالعه تجربی، تعداد 136 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به 9 گروه: کنترل، شم (دریافت کننده نرمال سالین)، اسید فولیک (1mg/kg/daily) و گروه های دریافت کننده داروی کوتریموکسازول (mg/kg 30 ,60 و 120) و اسید فولیک (1 mg/kg) به تنهایی یا به صورت توامان به مدت 14 و 28 روز به صورت وریدی تقسیم شدند. در پایان روز 14 و 28 نمونه اسپرم تهیه و از نظر تعداد، تحرک و زنده بودن مورد بررسی قرار گرفت. نمونه بافت تثبیت شده بیضه نیز پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین از نظر تعداد سلول های لیدیگ، اسپرماتید و اسپرماتوسیت، عروق خونی و قطر لوله های اسپرم ساز زیر میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایجتجویز کوتریموکسازول به مدت 14 و 28 روز سبب کاهش معنی دار در تعداد، تحرک و درصد اسپرم زنده در مقایسه با گروه کنترل شد (0.001 <p)، همچنین دوزهای بالای کوتریموکسازول کاهش معنی داری در قطر لوله های اسپرم ساز و تعداد سلول های اسپرماتید و اسپرماتوسیت در مقایسه با گروه کنترل به همراه داشت (0.001 <p). تجویز توامان اسیدفولیک تا حدی این اثرات سوء بر کیفیت اسپرم و اثرات بر ساختاری بیضه در دوز های بالای کوتریموکسازول (mg/kg 60 و 120) را بهبود بخشید. (0.001 <p).
نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد داروی کوتریموکسازول سبب کاهش کیفیت اسپرم و اثرات سوء بر بافت بیضه می شود که مصرف توامان اسید فولیک تا حدی این اثرات سوء را در موش صحرایی بهبود می بخشد. مکانیسم این فرآیند هنوز ناشناخته و نیازمند تحقیقات بیشتری است.
کلید واژگان: کوتریموکسازول, اسیدفولیک, بیضه, کیفیت اسپرم, موش صحراییBackgroundMale infertility has been reported following long-term sulfasalazine, however, the precise effects of co-trimoxazole on sperm quality is controversial.
ObjectiveIn this study, we evaluated the effects of co-trimoxazole and its co-administration with folic acid on sperm quality and histological changes of testes in male rats.
Materials And MethodsIn this experimental study, 136 male Wistar rats were divided into 9 groups: I (control), II (vehicle) received saline, III: received folic acid (1 mg/kg /daily i.p., and IV- IX received co-trimoxazole (30, 60, and 120 mg/kg/daily; i.p.)纉 acid (1 mg/kg/daily; i.p.) for 14 or 28 days. Sperm samples were obtained from each group at the end of 14th and 28th days. Sperm numbers, motility, and viability were evaluated on a hemocytometer. Hematoxylin and Eosin stained testes were done for evaluation ofthe number of Leydig cells, vascularity, spermatids, spermatocytes, and means of seminiferous tubules diameter under light microscopy.
ResultsCo-trimoxazole treatment for either 14 or 28 days caused a significant decrease in the percentage of sperm number, motility, and viability (p
ConclusionThe data showed the adverse effects of co-trimoxazole on sperm quality and testes morphology which was protected partially by folic acid co-administration in rats. The underlying mechanism (s) needs further investigations.
Keywords: Co, trimoxazole, Folic acid, Testis, Sperm quality, Rats -
IntroductionThe aims of this study were i) to define the chemical constituents of Cuminum cyminum (cumin) essential oil, ii) to compare the antimicrobial activity of this oil to that of chlorhexidine (CHX) and co-trimoxazole on planktonic and biofilm forms of bacteria isolated from the teeth with persistent endodontic infection and iii) to compare the cytotoxicity of these medicaments on L929 fibroblasts.Methods and Materials: Three groups of microorganisms [aerobic bacterial mixture, anaerobic bacterial mixture and Enterococcus faecalis (E. faecalis)] were isolated from the teeth with persistent apical periodontitis. Zone of inhibition (ZOI), minimum inhibitory concentration (MIC), minimum bactericidal concentration (MBC), minimum biofilm inhibitory concentration (MBIC) and time-kill tests were performed to assess the antimicrobial efficacy of the medicaments. Further, a cytocompatibility analysis of the medicaments was performed on L929 fibroblasts. The results obtained from disc diffusion test and mean cell viability values of the experimental medicaments were analyzed using two-way and one-way analysis of variance (ANOVA).ResultsSeventeen constituents were recognized in cumin oil (predominantly cumin aldehyde and γ-terpinene). Co-trimoxazole showed the greatest ZOI followed by cumin and CHX. The smallest MIC and MBC belonged to co-trimoxazole followed by cumin and CHX for all groups of bacteria except for E. faecalis for which the MBC of cumin was smaller than co-trimoxazole. The results of time-kill assay revealed that all medicaments totally inhibited the bacterial growth in all groups after 24 h. CHX was the most cytotoxic solution while there were no significant differences between the cytocompatibility of different concentrations of cumin essential oil and co-trimoxazole.ConclusionCumin exhibited a strong antimicrobial efficiency against the microbial flora of the teeth with failed endodontic treatments and it was biocompatible for L929 mouse fibroblasts.Keywords: Antibacterial Activity, Chlorhexidine, Co, trimoxazole, Cuminum Cyminum, Cytotoxicity, Intracanal Medicament
-
BackgroundAlthough the national guidelines recommend special antibiotics, based on the antibiogram of National Reference Laboratory, it seems that, because of uncontrolled usage of antibiotics in the society and due to the changes in the serotypes causing the disease, it is essential to monitor the status of drug resistance, permanently, and to revise the current prescriptions guidelines.ObjectivesThis study aimed to assess the epidemiological aspects and drug resistance pattern of Vibrio cholerae O1, biotype El Tor, serotype Ogawa, in cholera outbreak, in Alborz province in Iran, during 2011.Materials And MethodsThis is a cross-sectional study, which reviews a cholera epidemic that occurred in Iran. A total of 9844 specimens were taken from suspected cases, among diarrheal patients, via rectal swabs. The specimens were placed in Cary-Blair transport medium and sent to laboratory. Samples were enriched, in alkaline peptone water, and isolated on thiosulphate-citrate-bile salt-sucrose agar. From the 244 confirmed cases, 239 cases underwent antibiogram test, via disk diffusion method and based on national committee for clinical laboratory standards (NCCLS) instructions. The standard Escherichia coli ATCC 25922 was used for antibiogram quality control and, eventually, all results were interpreted and reported using NCCLS standard table.ResultsIn total, until October 22, 2011, which was announced as the end of outbreak, 9844 samples were taken from diarrheal patients. Regarding the type of V. cholerae, 244 El Tor biotype positive cases were reported. The case fatality rate was 1.3%. The mean age of patients was 37.8 years and the highest incidence rate occurred in the age group 21 - 30 years. After conducting antibiotic susceptibility test in the 244 V. cholerae, biotype El Tor, serotype Ogawa, it was found that ciprofloxacin had the highest level of antibiotic susceptibility (99.6%) and the highest level of antibiotic resistance was observed in co-trimoxazole (95.4%).ConclusionsThe results of our study show that the resistances to doxycycline and tetracycline, which are mentioned in multiple resources, as the most common antibiotic drugs for treating cholera, are increasing.Keywords: Antibiotic Resistance, Bacterial, Outbreaks, Iran, Ciprofloxacin, Co, Trimoxazole, Vibrio cholerae O1
-
زمینه و هدفتب تیفوئید بیماری عفونی سیستمیکی است که توسط سالمونلا تیفی ایجاد می شود. بروز جهانی گونه های سالمونلا تیفی مقاوم به چند دارو (بخصوص کینولون ها) از مسایل مهمی است که توجه زیادی را به خود مشغول کرده است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثرات درمانی کوتریموکسازول با سیپروفلوکساسین در درمان امپریکال تب تیفوئید در بیماران سرپایی شهر اهواز می باشد.روش بررسیدر یک مطالعه کارآزمایی بالینی 50 بیمار سرپایی مبتلا به تب تیفوئید در شهرستان اهواز به صورت تصادفی در دو گروه تحت درمان با سیپروفلوکساسین خوراکی 7.5mg/kg دو بار در روز به مدت 7 روز (گروه CIP) و تحت درمان با کوتریموکسازول24mg/kg دو بار در روز به مدت دو هفته (گروه CTM) قرار گرفتند. از کلیه نمونه ها قبل از درمان، پایان درمان و سه هفته بعد از درمان نمونه خون اخذ و کشت خون جهت جدا سازی سالمونلا تیفی انجام شد. نتایج درمانی در بیمارانی که کشت خون آنها مثبت بود شامل پاسخ به درمان (قطع تب و منفی شدن کشت) شکست درمان (ادامه درمان و کشت خون مثبت) و عود (برگشت تب و مثبت شدن مجدد کشت) با استفاده از آزمون های آماری t، کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل گردید.یافته هامیانگین سنی بیماران در گروه CIP 22.4±5.7 سال و در گروه CTM 22.1±5.5 سال بود (p>0.05). پاسخ به درمان با سیپروفلوکساسین و کوتریموکسازول به ترتیب 81.81%،78.57% و شکست درمان به ترتیب 13.63% و 14.258% و عود بیماری به ترتیب 4.56% و 7.15% بود (p>0.05).نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه اثرات درمانی داروها کوتریموکسازول و سیپروفلوکساسین در درمان بیماران مبتلا به سالمونلاتیفی یکسان است. لذا با توجه به گزارشات اخیر مبنی بر مقاوم شدن روز افزون سالمونلاتیفی به سیپروفلوکساسین و محدودیت مصرف این دارو در کودکان و زنان باردار و شیرده پیشنهاد می شود از کوتریموکسازول برای درمان امپریکال تب تیفوئیدی استفاده شود.
کلید واژگان: تب تیفوئید, سیپروفلوکساسین, سالمونلاتیی, کوتریموکسازولBackground And AimTyphoid fever is a systemic infection caused by Salmonella typhi. The global emergence of multi-drug resistant (especially to ciprofloxacin) strains of this bacterium is of great concern. Therefore, the aim of this study was to compare the efficacy of co-trimoxazole with ciprofloxacin in empirical treatment of typhoid fever in outpatient cases from Ahvaz.MethodsIn this clinical trial study, which was conducted in Ahvaz, 50 of outpatients were divided randomly into two groups. Group one were treated using ciprofloxacin (7.5mg/kg bid, 7 days) and the second one treated by co-trimoxazole (4.20mg/kg bid, 14 days). A blood sample taken from the patients before, at the end and 3 weeks after the treatment, and tested for S.typhi. The outcome of the treatment was regarded as responded (disconnection of fever and the culture became negative), failure to treatment, and relapse of the infection. These results were analyzed using SPSS11 software using t and Chi- Squared tests.ResultsThe mean age of the patients in ciprofloxacin and co-trimaxazole groups were 22.4 and 22.1 years, respectively (p>0.05). The responses to the treatment (no fever, negative culture) with ciprofloxacin and co-trimoxazole were 81.81% and 78.57%, failure of treatment with ciprofloxacin and co-trimoxazole were 13.63% and 14.28% and relapse was 4.56% and 7.15%, respectively.ConclusionThis study showed that the effect of co-trimoxazole is similar to that of ciprofloxacin. Therefore, regarding the recent reports indicating increasing resistance of this bacterium to ciprofloxacin and limitation of using of it in children and pregnant women, we recommend co-trimoxazole for treatment of empirical typhoid fever.Keywords: Ciprofloxacin, Co, trimoxazole, Typhoid fever, Salmonella typhi -
زمینه و هدفمیزان آلودگی به شپش سر در مناطق مختلف کشور از 0.9 درصد تا 20.5 درصد متغیر بوده و در مناطق روستایی شهرستان گرگان این میزان حدود 10.8 درصد به دست آمده است. با توجه به عوارض آلودگی به شپش در اطفال درمان آن اهمیت خاصی دارد. عوامل متعددی چون شکل دارو و طول دوره درمانی در پذیرش درمان نقش به سزایی دارد. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی دو رژیم درمانی پرمترین و کوتریموکسازول در درمان پدیکولوز سرانجام گرفت.روش بررسیاین مطالعه تجربی (RCT) روی دو گروه 100 نفره دانش آموز دختر مقطع ابتدایی شهرستان گرگان که مبتلا به شپش سر بودند، پس از همسان سازی متغیرهای زمینه ای انجام شد. به یک گروه کوتریموکسازول دو قرص دو بار در روز و به گروه دوم شامپوی پرمترین یک درصد داده شد.یافته هامیزان بهبود با کوتریموکسازول 59 درصد و در مورد پرمترین 65 درصد بود. دسترسی و استفاده از حمام خانگی روی اثربخشی دارو تاثیر مثبت داشت. (0.05>P).نتیجه گیریبا توجه به میزان اثربخشی دو دارو و عوامل مختلف اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی موثر بر آن فعلا درمان با رژیم پرمترین نسبت به درمان خوراکی با کوتریموکسازول ارجح است.
کلید واژگان: شپش سر, پرمترین, کوتریموکسازولBackground and ObjectiveThe prevalence rate of pediculosis capitis is 0.9% to 20.5% in different areas of Iran. This rate in Gorgon rural areas is around 10.8%. According to the complications of this infectious in children, treatment is very important. There are several factors that affect the efficacy of treatment like form of the drug and length of treatment. This study was done to compare the effect of permethrin with co-trimoxazole on pediculosis of female students.Materials and MethodsThis experimental study with infectious of pediculosis in head performed on 200 female students of elementary schools in Gorgan the center of Golestan province in the north of Iran. The patients divided in two groups (permethrin and co-trimoxazole) in permethrin group, the patients used permethrin shampoo with 1% concentration and in co-trimoxazole group, patients used co-trimoxazole tablet (two tablets, twice a day).ResultsThe cure rate of permethrin and co-trimoxazole were 65% and 59%, respectively. Having bathroom in their home was an important factor affecting the cure rate (p<0.05).Conclusionaccording to the higher efficacy of permethrin, we recommend this drug for treatment of pediculosis.Keywords: Pediculosis, Permethrin, Co, trimoxazole -
A sensitive high performance liquid chromathography (HPLC) analytical procedure was developed for the quantitive determination of trimethoprim (TM* and sulphamethoxazole (SM) in commercial dosage forms. C18 analytical column (stainless steel, 25 cm * 4.6 mm i.d.) was packed with 5-*m particles of the reversed phase material and used for assays. Mobile phase containing 0.025 M sodium phosphate as aqueous phase and acetonitrile with 0.4% triethylamine as organic phase. The drugs were quantified at flow-rate of 1.2 ml/min, with ultraviolet detection at 260 nm. The minimum detectable quantities in assays were 100 ng/ml for SM and 75 ng/ml for TM. The method is well suited to routine application and adequate sensitivity with precision.Keywords: Trimethoprim, Sulphamethoxazole, Co, trimoxazole, HPLC
-
به منظور مقایسه اثرات درمانی سیپروفلوکساسین، کوتریموکسازول وتتراسایکلین در درمان بیماری وبا، یک مطالعه گذشته نگر بر روی پرونده بیماران بخش التوربیمارستان فیروزآبادی در تابستان 1377 انجام شد. کل پرونده های مطالعه شده 173 مورد بود که با حذف تعداد 15نفر از بیماران که آنتی بیوتیک های متفرقه بصورت تنها یا ترکیبی استفاده کرده بودند تعداد کل پرونده های تحت مطالعه به 158 عدد رسید که از این تعداد 52 نفر سیپروفلوکساسین، 19 نفر کوتریموکسازول، 71 نفر تتراسیکلین یا داکسی سیکلین دریافت کرده بودند و 14 نفر هیچ آنتی بیوتیکی دریافت نکرده بودند که بعنوان گروه کنترل با بقیه گروه ها مقایسه شدند. به منظور بررسی و مقایسه اثرات درمانی این گروه ها متغیرهای زیر در نظر گرفته شد:1 . داشتن کشت مدفوع مثبت قبل از بستری، 2 . شدت بیماری، 3 . زمان پاسخ به درمان و 4 . طول مدت درمان جهت بدست آوردن نتیجه تحقیق مقایسه ای بصورت دوبدو بین گروه های تحت مطالعه برای دو متغیر “زمان پاسخ به درمان” و “ طول مدت درمان” انجام شدو نتایج بصورت P-Value محاسبه شد و پس از بررسی اعداد P-Value مشخص شد که هیچ یک از این اعداد معنی دار نبوده اند به این معنی که هیچ یک از این گروه ها از نظر میانگین زمان پاسخ به درمان و میانگین طول مدت درمان برتری بردیگران ندارد و به منظور کسب نتیجه بهتر در درمان وبا علاوه بر مایع درمانی دقیق و موثر ، بهتر است آنتی بیوتیکی استفاده شود که در دسترس بوده و از نظر اقتصادی هزینه کمتری دربرگیرد.کلید واژگان: وبا, سیپروفلوکساسین, تتراسیکلین, داکسی سیکلین, کوتریموکسازولTo evaluate the efficacy of Ciprofloxacin, Co-trimoxazole and Tetracyclin in the treatment of Cholerae a retrospective study was performed in Firooz - Abadi hospital in summer 1998. There were 173 patients , 71 patients received Tetracycline or Doxycyclin , 52 received Ciprofloxacin and the remaining 19 paitients received Co-trimoxazole. 14 patients were excluded from the study because they had recieved other antibiotics previously. There were also 16 patients who did not receive any antibiotics,and were considered as control group.To compare the therapeatic effect of anibiotics these factors are considered: 1) Having a positive stool culture(s/c) before admission. 2) The severity of disease. 3) Time of response to treatment. 4) Duration of treatmet. We compared time of response to treatment in each two groups and calculated P value and found out that neither of the P-values were meaningfull that means non of the antibiotics had more efficacy than the others to decrease the time of treatment. In another evaluation we compared each two groups for the Duration of treatment and Calculated P-value and there was no statistically meaningfull values. This means non of antibiotics is more efficient than the others to decreas mean duration of treatment. In conclusion, all the antibiotics used for the treatment of cholerae in FiroozAbadi hospital in summer 1998 were effective to decrease time of treatment and there was no difference in the therapeatic groups.Keywords: Chlorea, Ciprofloxacin, Co, trimoxazole, Tetracyclin, Doxycyclin
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.