به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « آنتی اکسیدان تام » در نشریات گروه « پزشکی »

  • علی قاسمی کهریزسنگی*، زهرا حاجی خدادادی، زهرا عابدین زاده، محسن صالحی
    مقدمه و هدف
    مداخلات تمرینی و مصرف برخی مکمل ها می تواند منجر به تغییراتی در سیستم آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو عضلات اسکلتی شود. بر این اساس پژوهش حاضر، به بررسی و مطالعه اثر توامان چهار هفته مکمل دهی روغن سیاه دانه و تمرین هوازی بر سطوح سرمی مالون دی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام دختران غیرفعال پرداخت.
    مواد و روش ها
    بدین منظور، تعداد 40 نفر از زنان جوان غیرفعال دارای شرایط ورود به مطالعه دانشگاه قم با میانگین سنی: 51/4 ± 23/22 و 21/4 ± 46/25 BMI: با پرکردن رضایت نامه کتبی در پژوهش پیش رو شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (9 نفر)، تمرین + دارونما (10 نفر)، مکمل (10 نفر) و تمرین + مکمل (11نفر) تقسیم شدند. گروه های تمرین هوازی چهار هفته تمرینات هوازی ایروبیک را با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه را سه جلسه در هفته انجام دادند، همچنین گروه های مکمل روغن سیاه دانه روزانه یک کپسول1000 میلی گرم را در روز بعد از وعده ناهار دریافت کردند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سطح سرمی مالون آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در دو مرحله قبل و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین در شرایط ناشتا از سیاهرگ زند اعلا جمع آوری شدند. تحلیل آماری به وسیله آزمون های t زوجی و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0>P انجام گرفت.
    نتایج
    نتایج بین گروهی نشان داد که بین گروه هوازی با دو گروه مکمل (03/0= P) و مکمل+ تمرین (03/0=P) در مقادیر TAC سرمی کاهش معنی داری وجود دارد، همچنین کاهش معنی دار پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقادیر درون گروهی غلظت سرمی MDA در گروه مکمل (03/0=P) نشان داده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت تمرینات هوازی و مکمل دهی سیاه دانه منجر به کاهش ظرفیت آنتی اکسیدان تام می شود، و تاثیری بر شاخص اکسیداتیوی ندارد.
    کلید واژگان: تمرین هوازی, مالون دی آلدهید, آنتی اکسیدان تام, مکمل روغن سیاه دانه, دختران غیرفعال}
    Ali Ghasemi Kahrizsangi *, Zahra Hajikhodadadi, Zahra Abedin Zadeh, Mohsen Salehi
    Background and Objective
    Exercise interventions and consumption of some supplements can lead to changes in the antioxidant system and oxidative stress of skeletal muscles. Based on this, the present study investigated the effect of four weeks of Nigella sativa oil supplementation and aerobic exercise on the serum levels of malondialdehyde and the total antioxidant capacity of inactive young women.
    Materials and Methods
    For this purpose, 40 inactive young women with an average age of 22.23 ± 4.51 years and BMI of 25.46 ± 4.21 participated in the research. Prior to the treatment, they filled out a written consent form. Then, the subjects were randomly divided into four groups: control (N=9), exercise + placebo (N=10), supplement (N=10), and exercise + supplement (N=11). The aerobic exercise groups performed four weeks of aerobic exercise with an intensity of 50% to 80% of the maximum heart rate, three sessions a week. Also, the Nigella sativa oil supplement groups received 1000 mg of its capsule per day after lunch. Blood samples were collected to measure the serum level of malondialdehyde and total antioxidant capacity in two stages before and after 24 hours of the last training session in fasting conditions from antecubital vein. Statistical analysis was performed by paired t-tests and the analysis of covariance at a significance level of P<0.05.
    Results
    Results showed that there is a significant decrease in total antioxidant capacity values between the aerobic group with the two supplement groups (P=0.03) and supplement + exercise (P=0.03). Also, a significant decrease was shown after the test as was compared to the pre-test in the within-group values of malondialdehyde serum concentration in the supplement group (P=0.03).
    Conclusion
    According to the results, we conclude that the aerobic exercises and Nigella sativa supplementation leads to a decrease in the total antioxidant capacity and it has no effect on the oxidative index.
    Keywords: Aerobic exercises, Malondialdehyde, Total antioxidant capacity, Nigella sativa supplement, Inactive women}
  • احمد کاظمی*، ناصر بهپور، احمد همت فر
    مقدمه

     بروز بیماری های قلبی در اثر پیری به صورت فزاینده ای افزایش می یابد. چای سبز یک آنتی اکسیدان است که  از پیری سلولی جلوگیری می کند. از اینرو هدف این پژوهش بررسی تاثیر 12  هفته مصرف عصاره چای سبز بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)،سطوح مالون دی آلدهید (MDA) و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز بافت قلب رت های مسن در پاسخ به فعالیت حاد وامانده ساز بود.

    مواد و روش ها

     32 سر رت نرمسن به صورت تصادفی در 2 گروه 16 تایی شامل گروه مکمل و گروه بدون مکمل قرار گرفتند. گروه مکمل 12 هفته مکمل عصاره چای سبز دریافت کردند. در انتهای 12 هفته هر کدام از این گروه ها خود به دو گروه استراحت و تمرین حاد وامانده ساز تقسیم شدند. گروه بدون مکمل همراه با  استراحت را گروه کنترل، گروه بدون مکمل همراه با تمرین را گروه تمرین، گروه مکمل همراه با استراحت را گروه مکمل و آخرین گروه را مکمل همراه با تمرین نام گذاری کردیم. بعد از 12 هفته مصرف عصاره چای سبز یک جلسه تمرین وامانده ساز تا حد خستگی روی نوار گردان اجرا کردیم. برای اندازه گیری ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، سطوح مالون دی آلدهید و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز از روش سنجش الایزا استفاده نمودیم. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیروویلک و برای مقایسه بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معناداری 05/0P≤ در نظر گرفته شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 24 انجام شد.

    یافته ها

     نتایج نشان داد که 12 هفته مصرف عصاره چای سبز موجب افزایش معنادار (05/0P≤) در ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، کاهش معنادار (05/0P≤) در سطوح مالون دی آلدهید و افزایش معنادار (05/0P≤)در فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز بافت قلب در پاسخ به یک جلسه فعالیت حاد وامانده ساز شد.

    بحث و نتیجه گیری

     طبق نتیجه این پژوهش، 12 هفته مصرف عصاره چای سبز سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و همچنین کاهش سطوح مالن دی آلدهید در حالت استراحت و پس از انجام فعالیت حاد وامانده ساز می شود. این نتایج نشان می دهد مصرف عصاره چای سبز با توجه به خواص آنتی اکسیدانی از پیری سلولی و بیماری های قلب و عروقی در سنین بالاتر جلوگیری می کند.

    کلید واژگان: چای سبز, تمرین وامانده ساز, آنتی اکسیدان تام, مالون دی آلدهید, سوپراکسید دیسموتاز, گلوتاتیون پراکسیداز, کاتالاز}
    Ahmad Kazemi*, Nasser Behpour, Ahmad Hematfar
    Background

    The incidence of heart disease increase with age. Green tea is an antioxidant which can prevent cellular aging. Therefore, the present study aims to investigate the effect of 12 weeks of green tea extract consumption on total antioxidant capacity (TAC), malondialdehyde (MDA) levels and superoxide dismutase, glutathione peroxidase and catalase activity of old ratschr('39') heart tissue in response to acute exhaustive exercise.

    Materials and Methods

    32 male rats were randomly categorized into two groups of supplement and non-supplement each consisting of 16 rats. The supplement group received green tea extract for 12 weeks. At the end of the 12 weeks, each of these groups was further divided into two groups of rest and acute exhaustive exercise. The non-supplement with the rest group was called control group. The non-supplement with exercise group was called exercise group. Further, the supplement group with the rest was called supplement group and finally the last group was entitled supplement with exercise. After 12 weeks of taking green tea extract, one session of acute exhaustive exercise was held on the treadmill. Sandwich ELISA method was used to measure TAC and MDA content and superoxide dismutase, glutathione peroxidase and catalase activity

    Results

    The results showed that 12 weeks of green tea extract consumption increased TAC and decreased MDA levels. Furthermore, increased superoxide dismutase, glutathione peroxidase and catalase activity in response to a bout acute exhaustive exercise.

    Conclusion

    According to the results of this study, 12 weeks of green tea extract consumption can increase TAC levels and increase the activity of antioxidant enzymes at rest and after acute exhaustive exercise.

    Keywords: Green tea, Exhaustive exercise, TAC, MDA, Antioxidant enzymes}
  • سمیه فخری*، سعید شاکریان، فاطمه فخری، علی اکبر علی زاده
    زمینه و هدف

    با وجود اثرات مثبت تمرینات تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIIT)، این تمرینات موجب ایجاد فشار اکسایشی می گردد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 6 هفته تمرین HIIT همراه با مصرف مکمل نانوکورکومین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدهید دختران دارای اضافه وزن بود.

    روش تحقیق

     پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 48 نفر از دانشجویان دختر دارای اضافه وزن با میانگین سنی 0/94∓21/78 سال و شاخص توده بدنی 2/1∓28/12کیلوگرم بر مترمربع وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی و به تعداد مساوی (12n=) به چهار گروه تمرین، تمرین-مکمل، مکمل و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های مصرف کننده مکمل، روزانه یک کپسول 80 میلی گرمی نانوکورکومین مصرف کردند. گروه های تمرین، هفته ای سه جلسه به مدت 6 هفته تمرینات HIIT را با 85 تا 95 درصد حداکثر ضربان قلب اجرا نمودند. قبل و بعد از دوره تمرینی و مصرف مکمل، نمونه های خونی برای اندازه گیری شاخص های مالون دی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام گرفته شد.

    یافته ها

    در مطالعه حاضر، کاهش معنی دار سطوح مالون دی آلدهید (0/009P=) و افزایش معنی دار ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (0/01P=) در گروه مکمل-تمرین دیده شد. در حالیکه، سطوح مالون دی آلدهید (0/004P=) در گروه تمرین افزایش معنی داری داشت.

    نتیجه گیری

    در حالی که ورزش تناوبی شدید در افراد دارای اضافه وزن موجب استرس اکسیداتیو می گردد، مصرف همزمان مکمل احتمالا می تواند سبب بهبود ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در افراد دارای اضافه وزن گردد.

    کلید واژگان: تمرینات HIIT, کورکومین, آنتی اکسیدان تام, مالون دی آلدهید}
    Somaye Fakhri*, Saeed Shakeryan, Fatemeh Fakhri, Aliakbar Alizadeh
    Background and Aim

     Despite the positive effects of high-intensity interval training (HIIT), these training cause oxidative stress due to high intensity. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of 6 weeks of HIIT training by using Nano-Curcumin supplement on total antioxidant capacity and Malondialdehyde level in overweight girls.

    Materials and Methods

    The present study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design. Accordingly 48 overweight girl students with average age (21.78 ±0.94 years) and BMI (28.12±2.1 Kg/m2) entered were randomly and equal divided into four groups: training group (n=12), training-supplement (n=12), supplement (n=12) and control group (n=12). Supplemental groups consumed an 80 mg capsule daily of Nano-Curcumin. Training groups, three sessions per week for 6 weeks performed HIIT exercises with 85 to 95% of maximum heart rate. Before and after training and consumption the supplementation, Blood samples were obtained to measure Malondialdehyde indices and total antioxidant capacity.

    Results

    In the present study, there was a significant decrease in Malondialdehyde levels (P = 0.009) and a significant increase in total antioxidant capacity (P = 0.01) in the training-supplement group while levels of Malondialdehyde increased significantly (P = 0.004) in the training group.

    Conclusion

     It seems, HIIT training causes oxidative stress in overweight people, concomitant use of the supplement may possibly improve the total antioxidant capacity in overweight people.

    Keywords: HIIT training, curcumin, Total antioxidant capacity, Malondialdehyde}
  • مهدی مقرنسی*، رضا عربی، محسن محمدنیااحمدی
    زمینه و هدف

    هنگام ورزش های شدید گونه های واکنش پذیر اکسیژن تولید می شوند که آسیب سلولی را به دنبال دارد. به نظر می رسد استفاده از مکمل های ضد اکسایشی از فشار اکسایشی ناشی از این گونه تمرینات می کاهد. از این رو، هدف تحقیق حاضر تاثیر مکمل دهی کوتاه مدت آغوز بر سطوح سرمی مالون دی الدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام ناشی از یک جلسه فعالیت حاد مقاومتی در مردان سالم بود.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر با طرح تحقیق متقاطع و با یک گروه تجربی 10نفره انجام شد. آزمودنی های این پژوهش دانشجویان سالم با دامنه سنی 20 تا 24 سال بودند. پروتکل فعالیت مقاومتی با80 درصد RM1 انجام شد. از آزمودنی ها قبل از شروع برنامه تمرین مقاومتی متعاقب 12ساعت ناشتایی، 8 میلی لیتر خون از سیاهرگ بازویی گرفته شد. دوباره بعد از اجرای پروتکل در حالت استراحت از آزمودنی ها نمونه خونی گرفته شد. آزمودنی ها از روز اجرای پروتکل به مدت دو هفته یک روز در میان مکمل پودر شده آغوز به مقدار 20 گرم  را دریافت کردند. خونگیری بعد از دو هفته مکمل دهی دوباره تکرار شد. از آزمون شاپیرو- ویلک برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها و برای مقایسه میانگین تغییرات قبل و بعد متغیرهای مورد مطالعه از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبیLSD در سطح معنی داری 0/05>α استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد، دو هفته مکمل دهی کوتاه مدت آغوز باعث کاهش غلظت شاخص مالون دی آلدهید(0/001= p) و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرمی(0/007= p) پس از یک جلسه فعالیت حاد مقاومتی شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به خواص آنتی اکسیدانی آغوز و ایجاد استرس اکسایشی طی فعالیت حاد مقاومتی برای کاهش و مهار فشار اکسایشی می توان از مکمل آغوز به عنوان یک مکمل طبیعی استفاده نمود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان تام, مالون دی آلدهید, آغوز, فعالیت مقاومتی}
    Mehdi Mogharnasi*, Reza Arabi, Mohsen Mohammadnia Ahmadi
    Background & aim

    During intense exercise reactive species produce oxygen that results in cell damage. It seems that the use of antioxidant supplements reduces the oxidative stress caused by such exercises. Therefore the purpose of this study was to investigate the effect of short-term colostrum supplementation on serum malondialdehyde levels and total antioxidant capacity induced by acute resistance in healthy men.

    Methods

    The statistical population of this study was all healthy students of Birjand University with age range of 20 to 24 years old. Ten of them were randomly selected as the statistical sample. The present study was carried out in a semi experimental and applied cross-sectional design with an experimental group (n=10) to control individual differences. Subjects of this research were resistance movement protocol, consisting of six movements in 10 replications with 80% 1Rm, one minute rest between the turns and two minutes of rest between the movements. The subjects were taken from the arterial vein before the beginning of the exercise program at each stage and immediately after the exercise program followed by a 12-hour fasting of 8 ml of blood. After 14 days of supplementation, resting was performed again after 5 minutes, and blood samples were taken from the subjects. From the day the protocol was administered to the subject for a period of two weeks, one day, using the powdered colostrum supplement in a dose of 20 grams that was taken with 200 ml of water. The bleeding process was repeated after two weeks of supplementation.

    Results

    The concentration of malondialdehyde decreased significantly after colostrum supplementation after two weeks(p=0.001), Also serum total antioxidant capacity increased after colostrum supplementation after two weeks(p=0.007).

    Conclusion

    Due to the antoxidant properties of colostrom, and oxidative stress during sport activities and imbalance supplement to reduce and inhibition of oxidative stress.

    Keywords: Total Antioxidant, Malondialdehyde, Colostrum, Resistance Activity}
  • یاور محمودزاده، محمد ماذنی *، لطف الله رضاقلیزاده، علی اصغر عباسپورچوبی، اسلام ذبیحی، پیروز پورمحمد
    زمینه و هدف
    برخی از گیاهان دارویی حاوی ترکیبات مختلف با فعالیت آنتی اکسیدانی بوده که می توانند به عنوان درمان یا محافظ در مقابل آسیب های ناشی از سموم شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات تتراکلریدکربن بر میزان آنتی اکسیدان تام بافت های مختلف و تاثیر گیاه بابونه گاوی بر کاهش اثرات مخرب احتمالی این ماده می باشد.
    روش کار
    42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل شاهد سالم، شاهد آسیب، 3 گروه آسیب که به مدت 14 روز قبل از ایجاد آسیب با تتراکلرید کربن با دوزهای 40، 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بابونه گاوی تیمار گردیدند، 2 گروه هم به عنوان پس درمان که به ترتیب 80 و 120 میلی‏گرم بر کیلوگرم عصاره را 2، 6، 24 و 48 ساعت پس از تزریق تتراکلرید کربن دریافت نمودند. در پایان مطالعه بافت های کبد، کلیه، بیضه و قلب برداشته شد و پس از هموژن شدن، قدرت آنتی اکسیدانی هرکدام از بافت ها با استفاده از تست FRAP ارزیابی گردید. نتایج به روش ANOVA یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    تزریق تتراکلریدکربن موجب کاهش معنی دار آنتی اکسیدان تام در هر دو بافت کبد (p<0.001 ) و کلیه (p<0.05) شد. همچنین تجویز عصاره، میزان آنتی اکسیدان تام بافت های کبد و کلیه را به صورت معنی دار (p<0.05) افزایش داد.
    نتیجه گیری
    تاثیر محافظتی عصاره بابونه گاوی در مقابل آسیب های تتراکلریدکربن، تاثیر بیشتری در بافت های کبد و کلیه نسبت به قلب و بیضه داشت.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان تام, تتراکلریدکربن, بابونه گاوی, رت}
    Yavar Mahmoodzadeh, Mohammad Mazani *, Lotfollah Rezagholizadeh, Aliasghar Abbaspour, Eslam Zabihi, Pirooz Pourmohammad
    Background and Objectives
    Some herbs contain compounds with antioxidant activity and can be used to protect or cure damages caused by chemical toxins. The aim of this study was to evaluate the effects of carbon tetrachloride (CCl4) on total antioxidants in various tissues and Tanacetum parthenium impacts on reducing devastating effects of carbon tetrachloride.
    Methods
    A total of 42 male Wistar rats were divided into seven groups of six animals in each group: normal control, damaged control, three groups that treated with 40, 80, and 120 mg/kg of Tanacetum parthenium extract 14 days before CCl4 injection and two groups served as post-treatment groups that received 80 and 120 mg/kg extract 2, 6, 24, and 48 h after CCl4 injection. At the end of study the liver, kidney, testis, and heart were removed and then homogenized and then the antioxidant activity of the tissues assessed using FRAP method. Results were analyzed by one-way ANOVA test.
    Results
    The results showed that the injection of carbon tetrachloride significantly decreasestotal antioxidant in both liver (p
    Conclusion
    Protective effect of Feverfew against CCl4 induced damages is more effective in liver and kidney than testis and heart..
    Keywords: Total Antioxidant, Carbon Tetrachloride, Tanacetum Parthenium, Rat}
  • منصور کرجی بانی، علیرضا نخعی، فرزانه منتظری فر*، احسان رخشانی
    زمینه و هدف
    مالشعیر یک نوشیدنی غیر الکلی می باشد که در نسل جوان در کشورها ی اسلامی مصرف فراوانی دارد و بدلیل خواص ارگانولپتیک ودارا بودن ترکیبات آنتی اکسیدانی مورد توجه می باشد. این مطالعه جهت تعیین تاثیر دریافت ماءالشعیر بر سطح آنتی اکسیدان تام افراد جوان طراحی گردید.
    مواد و روش ها
    دریک مطالعه مداخله ای تعداد 50 نفر دانشجوشامل 25دختر و25 پسر بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس از هرفرد 4میلی لیتر خون قبل و پس از دریافت240 میلی لیتر ماءالشعیر اخذ شد.پس از جدانمودن سرم آنتی اکسیدان تام سرم به روشFRAPو به روش اسپکتروفتومتریک مقادیر اسید اوریک سرم و تیول تام (methodHu''s) تعیین شد. جهت آنالیز آماری از نرم افزارSPSSاستفاده شد.توصیف و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین،انحراف معیار، تعداد و درصد و برای مقایسه میانگین داده ها از آزمون واریانس یک طرفه استفاده شد..05/0P< به عنوان تفاوت معنی دار شدن مقادیر متغیرها در بین دو گروه در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    یافته ها نشان دادمیانگین سنی افراد مورد مطالعه 2/1±20 سال بود. تفاوت معنی داری در میانگین سطح آنتی اکسیدانی تام افراد مورد مطالعه در قبل و بعد مداخله مشاهده شد ( μmol/ l 301±3/1312 درمقابل (μmol/l345± 4/1374) (0001/0= P). اما مقدار اسید اوریک سرم خون افراد مورد مطالعه بعدازمداخله تفاوت معنی داری نداشت. میانگین سطح سرمی تیول تام در افراد مورد مطالعه تفاوت معنی د اری داشت (dl /mg 22 /0 ± 42 /0 درمقابل dl/mg18 /0 ± 59 /0 ) (0001/0= P). بین ظرفیت تام آنتی اکسیدان و تیول سرم دردومرحله قبل ( 0005/0>P و1=r) و بعد ( 0005/0>P و1=r) همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    یافته ها نشان داد نوشیدن نوشابه غیر الکلی ماءالشعیر به طور چشمگیری باعث افزایش میانگین فعالیت آنتی اکسیدانی تام سرم و تیول پروتئینی در افراد میشود. بنظر می رسد با توجه به تاثیرآنتی اکسیدان ها در سلامتی افزایش توان آنتی اکسیدانی درماءالشعیر می تواند مورد مطالعه قرارگرفته که نیازمند تحقیقات گسترده تر می باشد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان تام, آبجو غیر الکلی, تیول پروتئین, اسید اوریک}
    Mansour Karaji Bani, Alireza Nakhaee, Farzaneh Montazeri Far*, Ehsan Rakhshani
    Background &
    Purpose
    Ma-al-Shaeerisanon-alcoholicbeer which usually consumed in the younger generation in Islamic countries. It is regarded as having antioxidant compounds and in additiontohavingthe desirable organoleptic properties. Therefore, thisstudy designed to determine the effect of non- alcoholic beer (Ma-al-Shaeer) intake on the total antioxidant capacity (TAC) levelsinyoung people.
    Material &
    Methods
    In an interventional study,50 students including; 25 girls and 25 boys were selectedas simple random. Then,4ml ofblood was takenfroman individual before and after consumption of 240 millitr Ma-al-Shaeer respectively .After separating the serum, total antioxidant levels was measured by Ferric Reducing Antioxidant Power (FRAP) method. Thespectrophotometric method was used for measuring the level sof uric acid and total thiols (Hu's method). Statistical analysis was done by software SPSS, version 17. It was used for determination mean, standard deviation, number and percent and also one-way ANOVA test for comparison of variables. P
    Results
    The mean age of samples 20±1.2 year. It was observed significant differenceinmean of total antioxidant level in subjectsbefore and after intervention (1312.3±301 μ mol /lvs.1374.4±345 μ mol/l) (P= 0.0001). But, there was no significant differenceinserumuricacidlevels of subjects. It was observed significant difference between mean serum levels of totalthiols of subjects in before and after intervention (0.42 ± 0.22 mg/ dl vs. 0.59 ± 0.18 mg/dl) (P= 0.0001). There was a significantpositive correlation between consumption of total antioxidant level and totalthiol of subjects in before(r=1, P
    Conclusion
    Results showed thatnon-alcoholic drink Ma-al-Shaeer dramatically increased serum TAC and protein thiols in subjects. According to effect of antioxidant in health, it seems increase of antioxidant power in Ma-al-Shaeer can be analyzed which requires to more extensive investigation.
    Keywords: Total antioxidant, Non, alcoholic beer (Ma, al, Shaeer), Thiol protein, Uric acid}
  • شمس الملوک نجفی، نفیسه اسماعیلی، فرحناز قاسمی، مهسا محمد زاده، نرگس قلیزاده*
    پیش زمینه و هدف
    پمفیگوس شامل گروهی از بیماری های اتوایمیون تهدیدکننده حیات است. که باعث بروز تاول و اروژن در پوست و غشای مخاطی می شود. پمفیگوس وولگاریس یکی از انواع بسیار شایع و مهم است. گزارشات اخیر شیوع بسیار بالای پمفیگوس را در ایران آشکار نمودند چنین به نظر می رسد استرس اکسیداتیو که مسئول بروز بسیاری از بیماری های مربوط به انسان هست و نیز جزو چندین فاکتور پیشنهادشده در اتیوپاتوژنز پمفیگوس محسوب می شود. مطالعه حاضر برای ارزیابی سطح سرمی آنتی اکسیدان گلوتاتیون پراکسیداز و سطح کلی آنتی اکسیدانت ها و نیز سطح سوپر اکسید دسموتاز در بیماران پمفیگوس ولگاریس طراحی گردید.
    مواد و روش کار
    این مطالعه تحلیلی مورد – شاهد (case-control) بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مراجعه کننده از بهمن ماه 1390 تا آبان ماه 1391 به بیمارستان پوست رازی تهران با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج در بر می گیرد. 30 بیمار مبتلا به پمفیگوس ولگاریس که بیماری شان اخیرا تشخیص داده شده و هنوز تحت درمان قرار نگرفته اند به عنوان گروه مورد و 30 فرد سالم از همان مرکز که به لحاظ جنسی و سنی با گروه اول مطابقت داشتند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.
    تشخیص بیماری پمفیگوس ولگاریس توسط هیستوپاتولوژی و ایمونوفلورسانس مستقیم تایید گردید. سرم گروه مورد و کنترل برای ارزیابی فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و توتال آنتی اکسیدانت (TAS)، سوپر اکسید دسموتاز (SOD) به روش اسپکتروفتومتری موردبررسی قرار گرفت و با یکدیگر مقایسه گردید. -test مستقل برای مقایسه متغیرهای پیوسته بکار برده شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS با P≤0. 001 معنی داری انجام گرفت.
    یافته ها
    میانگین سطح آنتی اکسیدان GPX وTAS خون به طور چشم گیری در بیماران پمفیگوس کاهش یافته است. ازلحاظ آماری تفاوت معناداری در میزان SOD خون در میان دو گروه مشاهده نشد.
    بحث: نتایج این تحقیق بیانگر این می باشد که دفاعانتی اکسیدانی در مبتلایان به پمفیگوس ولگاریس دچار تغییر شده است و نیز نشان می دهد که تغییرات سطح TAS،GPX می تواند نقش مهمی در واکنش های ناشی از این بیماری داشته باشد.
    کلید واژگان: پمفیگوس ولگاریس, گلوتاتیون پراکسیداز, آنتی اکسیدان تام}
    Shamsolmoluk Najafi, Nafiseh Esmaeili, Farahnaz Ghasemi, Mahsa Mohammadzadeh, Narges Gholizadeh *
    Background and Aims
    Pemphigus comprises a group of autoimmune life threading diseases characterized by cutaneous and mucosal blistering. Pemphigus vulgaris (PV) is the most common and important variant. Recent reports have revealed the relatively high incidence of PV in Iran. The onset or aggravation of many human diseases is attributed to oxidative stress and it has been suggested as one of the several factors responsible for etiopathogenesis of pemphigus.The present study was performed to assess the association of serum level of antioxidant enzyme glutathione peroxidase (GPx) and total antioxidant (TAS) and SOD (superoxide desmotas) with pemphigus vulgaris.
    Materials and Methods
    This case-control study evaluated patients referring to Razi Dermatology Hospital in Tehran, Iran from January 2011 to November 2012. Thirty patients with early diagnose of PV, who had never been under treatment were involved in this study as the case group and the control group consisted of 30 age- and sex-matched healthy people in the same center. The diagnosis of PV was confirmed by histopathology and direct immunofluorescence. Serum was collected from subjects for evaluation of glutathione peroxidase and total antioxidant levels and comparison with controls. GPX, TAS and SOD activity was analyzed by spectrophotometry method. Independent samples t -test was applied to compare the means of continuous variables. Statistical analysis was performed using SPSS software. P ≤ 0.001 was considered significant.
    Results
    The mean serum level of glutathione peroxidase and total antioxidants was significantly lower in pemphigus patients. No statistically significant difference was observed between the groups in SOD levels of serum.
    Conclusion
    The results of this study suggest that serum antioxidant level in patients with pemphigus has been changed and also showed that the change of TAS, GPX can have an important role in the Interactions of pemphigus.
    Keywords: Pemphigus vulgaris, Glutathione peroxidase, Total Antioxidant}
  • فاطمه اربابی کلاتی، طاهره نصرت زهی، سعیده سلیمی، رویا صادقی سبزواری، پروین اربابی کلاتی
    مقدمه
    سیگار کشیدن عادت مضری است که سبب اثرات مخرب روی سلامت دهان می شود و مهمترین نقش را در ایجاد ضایعات سرطانی و پیش سرطانی و بیماری های پریودنتال دارد. بزاق اولین مایع بدن است که با دود سیگار مواجه می شود. سیستم آنتی اکسیدان بزاقی نقش مهمی در ظرفیت ضدسرطانی آن دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان آنتی اکسیدان کلی بزاق افراد سیگاری و غیرسیگاری طراحی شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی، بزاق غیرتحریکی 50 مرد سیگاری و 50 مرد غیرسیگاری فاقد بیماری دهانی با روش Spittingجمع آوری گردید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بزاق دو گروه با روش FRAP بررسی شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 آنالیز شد و جهت مقایسه دو گروه از t test مستقل استفاده گردید.
    یافته ها
    متوسط ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بزاق در گروه سیگاری و غیرسیگاری به ترتیب 82/203±95/489 و 05/226±48/589 بود که دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با هم داشتند (008/0P=).
    نتیجه گیری
    براساس نتایج مطالعه حاضر سیگار کشیدن می تواند میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بزاق را کاهش دهد.
    کلید واژگان: سیگار کشیدن, بزاق, آنتی اکسیدان تام}
    Fateme Arbabi, Kalati, Tahereh Nosratzehi, Saeede Salimi, Roya Sadeghi Sabzevari, Parvin Arbabi, Kalati
    Introduction
    Smoking is a harmful habit that causes adverse effects on oral health and plays the most important role in cancer, precancerous lesions and periodontal disease. Saliva is the first fluid that is exposed to cigarette smoke. Salivary antioxidant system plays an important role in its anti-cancer potential therefore; this study was designed to compare the antioxidant content of saliva of smokers and non-smokers.
    Materials and Methods
    In this cross- sectional study unstimulated saliva of 50 male smokers and 50 male non-smokers who were free of oral disease were collected by spitting method and total antioxidant capacity of their saliva was evaluated by FRAP method. Data were analysed by SPSS software version 21 and independed t test was used to compare the two groups.
    Results
    The average total antioxidant capacity of saliva in smokers and non-smokers were 489.95±203.82 and 589.48±226.05, respectively which were significantly different (P=0.008).
    Conclusion
    Based on the results, smoking can reduce the total antioxidant capacity of saliva.
    Keywords: Smoking, saliva, total antioxidant}
  • بهروز بقایی، بختیار ترتیبیان، محمدرضا علی پرستی، بهزاد برادران، شهره الماسی
    زمینه و هدف
    هدف از تحقیق حاضر بررسی بیان ژنی آنزیم Cu/Zn Superoxide Dismutase سلول های لنفوسیتی، تغییرات آنتی اکسیدان تام و شاخص های استرس اکسیداتیو تحت تاثیر تمرین شدید بدنی در مردان جوان ورزشکار می باشد.
    روش کار
    تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با اندازه گیری متعدد می باشد که در آن 20 مرد ورزشکار (23-21سال) به صورت داوطلبانه و پس از اخ ذ رضایت نامه در تحقیق شرکت داده شدند. در سه حالت قبل از فعالیت، پس از تست شدید ورزشی (سرعت: 5/7 مایل بر ساعت، شیب: 5 درجه، زمان: 20دقیقه) و در حالت بهبودی (Recovery 3 ساعت بعد از انجام تست تمرینی)، خون گیری ورید بازویی از آزمودنی ها به عمل آمد. برای اندازه گیری mRNA آنزیم Cu/Zn SOD از روش Real time- Polymerase chain reaction و برای سایر شاخص ها از اتو آنالیزور استفاده شد.
    یافته ها
    سطح H2O2 بعد از تمرین شدید بدنی و3 ساعت بعد از آن افزایش معنی داری یافت (012/0 = p) و (014/0 p =)(99/0 ± 37/3 و 85/0 ± 36/3). غلظت mRNA آنزیم Cu/Zn SOD نیز بعد از فعالیت شدید و3 ساعت بعد آن، افزایش یافت، لیکن این تغییرات معنی دار گزارش نشد (86/0 ± 07/4 و 37/2 ± 03/5). سطح TAS نیز فقط در مرحله بهبودی افزایش معنی داری داشت (009/0= p) (16/0 ± 86/0).
    نتیجه گیری
    تمرین شدید بدنی باعث افزایش سطح شاخص های استرس اکسیداتیو و تضعیف دستگاه ایمنی افراد ورزشکار مرد می شود، اما این افراد در پاسخ به تهدیدات صورت گرفته از سوی رادیکال های آزاد، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را افزایش می دهند و بیان ژنی آنزیم Cu/Zn SOD افزایش معنی داری نمی یابد.
    کلید واژگان: mRNA Cu, Zn SOD, آنتی اکسیدان تام, پراکسید هیدروژن, مردان ورزشکار}
    Behrooz Baghaiee, Bakhtiar Tartibian, Mohammad Reza Aliparasty, Behzad Baradaran, Shohreh Almasy
    Background
    The aim of this research is investigation of Cu/ Zn Superoxide Dismutase e nzyme of lymphocytic cell gene expression, total antioxidant status and oxidative stress changes following intensive exercise in young men athletes.
    Methods
    This study was a semi-experimental research with a repeated measures design. 20 young men athletes (age range of 21-23 years) participated in this study after signing an informed consent form. Blood sample were collected in pre intensive exercise (grade: 5%, speed: 7/5 mile/h, time: 20 minutes) immediately and recovery (3 hours after exercise test), and Real time-polymerase chain reaction was used for evaluation of Cu/Zn SOD gene expression and autoanalyzer for other markers.
    Results
    H2O2 level and mRNA of Cu/Zn SOD were both increased, immediately and 3 hours after of exercise (p=0/012, p=0/014), (2.95 ± 0.84 and 3.37 ± 0.99) but this changes were not reported significant, but TAS levels areeffectively, raised only in recovery state (p=0/009) (0.86 ± 0.16).
    Conclusions
    Intensive exercise increases oxidative stress markers and can weakens the immune system of men athletes, but they raisethe activity of antioxidant enzymes in response to threat of free radicals, so Cu/Zn SOD gene expression does not significantly increased.
    Keywords: Cu, Zn SOD mRNA, TAS, H2O2, Men Athletes}
  • اباذر روستازاده میانده، محسن فیروزرای، محمد شعبانی
    زمینه و هدف
    گونه های واکنشگر اکسیژن از طریق اکسیداسیون پروتئین ها و یا به راه انداختن آبشار پراکسیداسیون لیپیدی، بسیاری از عملکردهای سلولی را تحت تاثیر قرار می دهند. در این مطالعه تغییر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز گلبول قرمز و سطح آنتی اکسیدان تام پلاسما در اثر تزریق عصاره آبی Securigera Securidaca در موشهای صحرایی دیابتی بررسی شده است.
    روش بررسی
    در مطالعه تجربی حاضر از 30 موش صحرایی نر با نام علمی Ratus Norvegicus که شامل دو گروه سالم و دیابتی بودند، استفاده گردید. بعلاوه هر گروه نیز به 3 زیرگروه(5 موش صحرایی در هر زیرگروه) شامل زیر گروه کنترل و دو زیر گروهی که 100 و 200 میلی گرم عصاره به ازای هر کیلوگرم از وزن دریافت می کردند، تقسیم شدند. تمامی تزریقات از طریق داخل صفاقی و به مدت 30 روز انجام گرفت. پس از اتمام دوره، خون از قلب موشهای صحرایی گرفته و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و آنتی اکسیدان تام پلاسما اندازه گیری شد. تفاوت های آماری با استفاده از آزمون های ANOVA و t-Student بررسی شدند.
    یافته ها
    در مقایسه با زیرگروه کنترل دیابتی، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در زیرگروه موشهای دیابتی که 100 و 200 میلی گرم عصاره به ازای هر کیلوگرم وزن به آنها تزریق شده بود، بالاتر بود(به ترتیب 01/0= P و 004/0= P). سطح آنتی اکسیدان تام در زیرگروه دیابتی که 100و 200 میلی گرم عصاره به ازای هر کیلوگرم وزن به آنها تزریق شده بود، نسبت به زیرگروه کنترل دیابتی افزایش داشته است(به ترتیب 005/0= P و035/ P=).
    نتیجه گیری
    عصاره آبی Securigera Securidaca احتمالا با تغییر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و میزان آنتی اکسیدان تام پلاسما، دفاع آنتی اکسیدانی را در موشهای صحرایی دیابتی افزایش می دهد.:
    کلید واژگان: 1, Securigera Securidaca 2, گلوتاتیون پراکسیداز 3, دیابت 4, آنتی اکسیدان تام}
    A. Roostazadeh Miandeh, M. Firoozrai, M. Shabani
    Background and Aim
    Reactive oxygen species can affect many cellular functions through protein oxidation or initiation of lipid peroxidation cascade. The study was designed to investigate changes in erythrocyte glutathione peroxidase activity and plasma total antioxidant level due to Securigera Securidaca extract in diabetic rats.
    Material And Methods
    The present experimental study was carried out on 30 male rats scientifically named Ratus Norvegicus, including normal and diabetic groups. In addition, each group was divided into three subgroups (5 rats per each): a control group and two subgroups which received 100mg/kg and200 mg/kg of the extract. The rats received all the injections intraperitoneally for thirty days. After the termination of injection period, blood was drawn from the heart and glutathione peroxidase activity and plasma total antioxidant levels were assessed. Statistical differences were evaluated by ANOVA and Student's t- test.
    Results
    Glutathione peroxidase activity in diabetic subgroups treated at doses of 100mg/kg and 200mg/kg was heightened in comparison to the diabetic control subgroup(P=0.01 and P=0.004 respectively). Plasma total antioxidant level in diabetic subgroups treated at doses of 100 mg/kg and200mg/kg was increased compared to the diabetic control subgroup (P=0.005and P=0.035 respectively).
    Conclusion
    Securigera Securidaca extract probably increases antioxidant defense in diabetic rats by making changes in glutathione peroxidase activity and plasma total antioxidant level.
    Keywords: 1) Securigera Securidaca 2) Glutathione peroxidase 3) Diabetes 4) Total antioxidant}
  • احمد غلامحسینیان، محمدرضا شکیبایی، زهره جمالی
    زمینه و هدف
    مورد گیاهی است که خاصیت ضد میکروبی داشته، از رشد باکتری ها ممانعت کرده و مرگ بسیاری از پاتوژن ها را باعث می شود. با توجه به مشخص بودن مکانیسم اثر بسیاری از داروهای ضدمیکروبی، هنوز مکانیسم اثر ضدمیکروبی این گیاه به درستی مشخص نشده است. در این تحقیق مکانیسم اثر ضد میکروبی عصاره متانولی مورد، بر روی باکتری E.Coli HB101 مطالعه و بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی باکتری E.Coli K12 HB101 حاوی پلاسمید pBR322 در محیط مولر هینتون آگار، حاوی غلظت های مختلف عصاره گیاه مورد (از 56/1 تا 25/6 میلی گرم در میلی لیتر محیط کشت) رشد داده شد. باکتری ها به وسیله سونیکاسیون و یخ زدن و ذوب کردن، لیز شده و سپس فعالیت کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز(SOD)، آنتی اکسیدان تام و مالون دی آلدیید سلولی اندازه گیری شد. هم چنین DNA پلاسمیدی به روش لیزقلیایی تخلیص گردید و تغییر در حرکت پلاسمید، در ژل آگاروز نمونه هایی که در غلظت های مختلف عصاره گیاه مورد، رشد داده شده بودند با یکدیگر مقایسه شد.
    یافته ها
    غلظت های مختلف مورد هیچ گونه اثری بر حرکت پلاسمید pBR322 در ژل نداشتند که نشان دهنده عدم تغییر وضعیت فضایی DNA است. با تغییر غلظت عصاره از 56/1 به 25/6 میلی گرم در میلی لیتر، فعالیت اختصاصی کاتالاز در سلول های لیز شده از 20.47±0.7 به 5.1±2.9 واحد در میلی گرم پروتئین کاهش پیدا کرد. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، تحت شرایط فوق از 63.86±5.2 در نمونه شاهد به 20.04±1.6 واحد در میلی گرم پروتئین در بالاترین غلظت عصاره کاهش یافت. همزمان با کاهش فعالیت SOD میزان فعالیت ویژه آنتی اکسیدان تام سلولی با افزایش میزان عصاره کاهش یافت، به طوری که از مقدار 36.2±0.5 به 6.42±2.2 میلی مول در میلی گرم پروتئین لیز شده سلولی رسید. اندازه گیری مقدار مالون دی آلدیید سلولی نشان داد که افزایش غلظت عصاره سبب افزایش مقدار نسبی آن از 23.09±7.6 به 49.92±3.4 میکروگرم در میلی گرم پروتئین می گردد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه مورد، اثری روی DNA پلاسمیدی نداشته بلکه با افزایش رادیکال های آزاد اکسیژن و افزایش پراکسیداسیون لیپیدی، سبب صدمه سلولی شده و اثرات ضد میکروبی از خود نشان می دهد.
    کلید واژگان: E, coli K12 HB101, عصاره متانولی مورد, سوپراکسید دیسموتاز, کاتالاز, آنتی اکسیدان تام, مالون دی آلدیید}
    A. Gholamhoseinian, Mr. Shakibaei, Z. Jamali
    Background And Objective
    Myrtus Communis, L. is a medicinal herb, which has antibacterial activity and is used against many pathogens. The present study was conducted to investigate the mechanism of antibacterial activity of the methanolic extract of this herb against E.coli K12 HB101.
    Materials And Methods
    E.coli K12 HB101 containing plasmid pBR322 was cultured in Muler Hinton agar under different concentration (1.56-6.25 mg/ml) of Myrtus communis air-dried extract. The cells were lysed by repeated sonication and freeze -thawing. The catalase, and superoxide dismutase(SOD) activities, total antioxidant (TAS) and malondialdehyde determination were performed on the cell lysate. Plasmid DNA was purified and the electrophoretic behavior of the purified DNA grown under different concentration of the extract were compared.
    Results
    Various Concentrations (SIC) of the extract did not show any changes in the DNA topology. When the extract concentration in the culture increased from 1.56 to 6.25 mg/ml the catalase specific activity of the cell extract reduced from 20.47 ± 0.7 to 5.1 ± 2.9 unit/mg protein. Under the same condition, SOD activity was decreased from 63.86 ± 5.2 to 20.04 ± 1.6 units/mg protein. Total antioxidant capacity in the cell lysate significantly decreased in the test samples compared to the control cultures (18.07 ± 3.1 vs 6.19 ± 2.1 mmole/L). Malondialedhyde concentration was elevated from 23.09 ± 7.6 to 49.92 ± 3.4 m g/mg protein of the cell lysate.
    Conclusion
    The extract of Myrtus communis persumabably does not change the DNA topology of E.coli as judged by excision of plasmid pBR322. The results however showed that, Free radicals are one of the major causes of the antibacterial action of this medicinal herb.
    Keywords: E.coli K12 HB101, Myrtus communis, Methanolic Extract SOD, Catalase, Total antioxidant, Malondialdehyde}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال