به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « آیدازوکسان » در نشریات گروه « پزشکی »

  • سید مجتبی بنی طباء_حجت الله . علایی
    سابقه و هدف
    پیشنهاد شده است که سیستم اوپیوئیدی احتمالا با سیستم آدرنرژیکی ارتباط دارد، اما تحقیقات کمتری پیرامون کاهش تمایل به اعتیاد توسط داروها صورت گرفته است. در این مطالعه اثرات مرفین با و بدون حضور کلونیدین و آیدازوکسان که به ترتیب آگونیست و آنتاگونیست رسپتورهای -α2 آدرنرژیک هستند بر وابستگی به مرفین در موش صحرایی تعیین گردید.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش Experimental و روی تعداد 32 موش و در 4 گروه شاهد، مرفین، مرفین توام با کلونیدین و مرفین توام با آیدازوکسان انجام گرفت. پس از بیهوش نمودن رات ها با کتامین و رامپون و کانول گذاری در ورید وداجی با روش خودتزریقی رات ها را معتاد کرده و دفعات فشار دادن اهرم در طول قرار گرفتن حیوان در قفس خود تزریقی در تمام دوره اعتیاد در همه گروه ها ارزیابی گردید. میزان وابستگی به مرفین با آماره ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    تفاوت معنی داری بین دفعات فشار دادن فعال و غیرفعال اهرم در گروه شاهد دیده نشد. (2) در گروه های آزمون دفعات فشار دادن فعال اهرم به طور معنی داری بیش از دفعات فشار دادن اهرم به طور غیرفعال بود. هم چنین گروه کلونیدین بیش از گروه شاهد مرفین مصرف کرد و گروه آیدازوکسان بیش از گروه کنترل اهرم را فشار داد (P<0.05).
    نتیجه گیری و توصیه ها: کلونیدین میزان وابستگی به مرفین را کاهش و آیدازوکسان این وابستگی را افزایش می دهد. این امکان وجود دارد که اثر تحریکی کلونیدین بر رسپتورهای -α2 آدرنرژیک در هسته لوکوس سرلئوس (LC) سبب کاهش وابستگی به مرفین شده باشد. اثر مهاری آیدازوکسان بر رسپتورهای -α2 آدرنرژیک سبب تحریک رهاسازی نورآدرنالین گشته و احتمالا تمایل به مصرف مرفین را افزایش می دهد.
    کلید واژگان: مرفین, اعتیاد, رسپتورهای a2, آدرنرژیک, کلونیدین, آیدازوکسان}
    Sayed Mojtaba Banitaba *, Hojatollah Alaei
    Background
    It has been postulated that there is a probable relationship between opioid and adrenergic systems. In the present study we have evaluated the effect of morphine alone and together with clonidine (α2 agonist) and Idazoxan (α2 antagonist) on morphine dependency in rat.
    Materials And Methods
    For this experimental study, 32 rats were divided in 4 groups of control, morphine, morphine with clonidine and morphine with idazoxan. Having anesthesized the rats with ketamine and rammpon, jugular vein was cannulated and rats were addicted with autoinjection method. All groups were evaluated with lever pressing during 2-hour stay in autoinjection chamber. Morphine dependency was evaluated by ANOVA.
    Results
    There was no significant difference between the active and passive lever pressing in the control rats, however, in other groups active lever pressing was significantly more than the passive pressing. Clonidine group consumed more morphine and the idozoxan group pressed lever more actively than the controls (p<0.05).
    Conclusion
    Clonidine decreases dependency level however idazoxan increases this dependency to morphine. Stimulatory effect of clonidine on α2 adrenergic receptors in LC nucleolus decreases the dependency to morphine, however, the inhibitory effect of idazoxan on α2 adrenergic receptors stimulate noradernaline release and increase dependency to morphine.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال