به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ارائه بازخورد » در نشریات گروه « پزشکی »

  • ویدا طیبی، حمید توکلی قوچانی، محمدرضا آرمات*، علیرضا نظری، محبوبه طباطبایی چهر، فهیمه رشیدی فکاری، مریم حسن زاده بشتیان، افسانه گرشاد
    سابقه و اهداف
    آموزش بالینی، قلب آموزش علوم پزشکی و بازخورد عملکرد، هسته مرکزی مسئولیت مربیان بالینی می باشد. پژوهش حاضر به مقایسه میزان رضایتمندی و عکس العمل دانشجویان نسبت به دو روش بازخورد شفاهی و کتبی می-پردازد.
    روش بررسی
    این پژوهش یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی دو گروهه و یکسوکور است. نمونه ها از میان دانشجویان ترم آخر پرستاری به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند (44 نفر) و بطور تصادفی به همراه مربیان خود (سه نفر) در یکی از گروه های بازخورد کتبی یا شفاهی قرار گرفتند. هر مربی در هر دو نوع بازخورد حضور داشت. در ابتدا مربیان در مورد ساختار جلسات بازخورد، آموزش هایی را طبق اصول ارائه بازخورد موثر، از سوی پژوهشگر دریافت کردند. هر مربی فرم جلسات بازخورد را بطور روزانه و در طول دوره 9 روزه کارآموزی ثبت نمود. در پایان دوره نیز، پرسشنامه رضایتمندی از ارائه بازخورد توسط دانشجویان در هر دو گروه تکمیل گردید.
    یافته ها
    تفاوت معنادار آماری در میزان رضایتمندی دانشجویان از دو روش بازخورد مشاهده نشد. اما ارتباط شدت عکس-العمل منفی دانشجو با نوع بازخورد در سطح اطمینان 90 درصد معنی دار بود، بدین صورت که تعداد عکس العمل های شدید در گروه بازخورد شفاهی بیش از گروه بازخورد کتبی بود.
    نتیجه گیری
    هر دو روش ارائه بازخورد کتبی و شفاهی میزان یکسانی از رضایتمندی در دانشجویان را به دنبال داشتند، اما وقوع عکس العمل های منفی شدیدتر در گروه بازخورد شفاهی تاکیدی بر یافته های مطالعات گذشته می باشد.
    کلید واژگان: ارائه بازخورد, بازخورد شفاهی, بازخورد کتبی, آموزش بالینی, رضایتمندی, عکس العمل}
    Tayebi V., Tavakoli H., Armat M. R.*, Nazari A. R., Tabatabaee Chehr M., Rashidi Fakari F., Hassanzadeh Bashtian M., Garshad A.
    Introduction
    Clinical instruction is known as the essence of education in medical sciences, while feedback delivery is a core responsibility of clinical instructors. This study aims to compare the nursing student's satisfaction and reactions to oral versus written feedback during clinical education.
    Methods
    This is a single blinde, randomized controlled trial. A purposive sample of last semester-nursing students (n=44) was selected and randomly assigned into one of verbal or written feedback groups. Each instructor (n=3) was scheduled to teach two groups, and deliver either verbal or written feedback. Instructors were well attuned to feedback delivery sessions they would hold during their instructional tasks. Instructors were asked to give necessary feedback to the students and document the details of their reaction using the checklists designed for this purpose during the instruction period, daily and during the nine days of instruction. At the end of each instruction period, a questionnaire designed to measure the satisfaction level of feedback delivery sessions was filled out by students.
    Results
    The study did not show difference of satisfaction level between the oral and written feedback groups. The relationship between student's reactions and feedback type at the confidence level of 90% was significant, so that students who received oral feedback showed more severe reactions as compared to written feedback group.
    Conclusion
    Students, satisfaction level in both groups was the same. There is no difference in student's satisfaction between verbal versus written feedback groups. But the number of severe negative reactions in verbal feedback group was significantly higher and this is congruent with previous studies.
    Keywords: Feedback, oral written, clinical, satisfaction, reaction}
  • ویدا طیبی، حمید توکلی قوچانی، محمدرضا آرمات
    زمینه و هدف
    ارائه بازخورد موثر به فراگیر در حین آموزش بالینی، یکی از شاخص های تدریس اثربخش است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که گاه این مرحله مهم در تدریس بالینی نادیده گرفته می شود. در پژوهش حاضر وضعیت ارائه بازخورد از سوی مربی به دانشجو در حین آموزش بالینی بررسی شده است.
    مواد و روش کار
    در این مطالعه مقطعی، اطلاعات مربوط به 148 دانشجو و 26 مربی به کمک دو پرسشنامه پژوهشگر ساخته خود ایفا جمع آوری شد. پرسشنامه ها شامل سؤالات مربوط به اطلاعات فردی، و نیز سؤالاتی در مورد وضعیت ارائه و دریافت بازخورد در حین آموزش بالینی و عوامل مرتبط با آن بود. سپس داده های مربوطه با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آزمون های آماری تی، من ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و کروسکال والیس بررسی گردید.
    یافته ها
    بین میانگین امتیازات وضعیت بازخورد دو گروه دانشجویان و مربیان اختلاف معنا دار آماری وجود داشت (001/0>P). کلیه مربیان بیان داشتند در آموزش خود، بازخورد عملکرد ارائه کرده اند، در حالی که 35/77 % از دانشجویان اظهار کردند بازخورد دریافت نموده اند. اکثر دانشجویان و مربیان، ارائه بازخورد را ضروری دانسته و تمایل به دریافت و ارائه بازخورد بیشتر داشتند. همچنین در دو گروه مربیان و دانشجویان، اختلاف معناداری بین امتیاز بازخورد در بعد بازخورد شفاهی و رفتاری وجود داشت. در بین موانع ارائه بازخورد در دو گروه دانشجویان و مربیان، بیشترین اولویت مربوط به «زیاد بودن تعداد دانشجو» و «تنوع و دوگانگی روش های آموزشی اساتید» بود.
    نتیجه گیری
    وضعیت ارائه بازخورد در آموزش بالینی، از دیدگاه مربیان و دانشجویان یکسان نبود.
    کلید واژگان: ارائه بازخورد, آموزش بالینی, بازخورد, دانشجو, مربی}
    Background And Objectives
    Delivery of effective feedback is a remarkable criterion of effective teaching which is usually ignored in clinical teaching. This studywas conducted to determine the viewpoints of clinical students and educators about feedback delivery situation and related factors during their clinical experience.
    Material And Methods
    In this cross sectional descriptive analytic study, two self administered questionnaires were given to 148 students and 26 educators who were engaged in clinical experiences at least for one semester. The questionnaires consisted of three parts: Personal characteristics, a checklist for quality of feedback provision and related factors. The data were analized using SPSS version 16 with t-test, MannWithney, Spearmann and Kruskal–Wallis.
    Results
    There was a significant difference between the two viewpoints of the groups about feedback situation scores. All educators stated that they delivered feedback to their students while 23.65% of students stated that they didn’t receive any feedback. The majority of the two groups stated that feedback provision is necessary and expressed their willingness to increase its quantity.Moreover; there was a significant difference between scores given to oral and behavioral feedback delivery by two groups. Common feedback failiure as viewed by the two groups included: "too many students "and "different style of learning".
    Conclusion
    The viewpoints of clinical students and educators about feedback delivery situation in clinical education were not the same.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال